FLITSEN
STADSNIEUWS
PRIESTERJUBILEUM H. C. J. SONDAAL.
SLmÊkltM
FEUILLETON
DOOR EIGEN KRACHT
MAANDAG 16 AUG. 1926
TWEEDE BLAD
i VRIJE HAARLEMSCHE
SCHILDERSCHOOL.
DE OPENINGSPLECHTIGHEID
HULDE VAN DE PAROCHIANEN.
EEN SCHITTEREND VERSIERDE KERK.
De aankomst van den jubilaris by de kerk in de Jansstraat.
Zondag was het vijf*en*twlntig jaar
geleden, dat de zeereerw. heer H. C. J.
Sondaal, pastoor in de parochie van den
H. Jozef in de Jansstraat, tot priester
gewijd werd.
Zijn parochianen hebben Zaterdag*
avond wel op een ondubbelzinnige wij*
ze doen blijken, welk een diepe gene*
genheid zij hun zieleherdcr toedragen
In de Jansstraat en omliggende straten
werd bijzonder drujc gevlagd o.a. ook
uit het gtebouw der Provinciale Griffie
en het kerkgebouw was in één woord
schitterend versierd. Aan den buiten**
kant was een stemmige versiering van
witte bloemen en palmgroen aange*
bracht. Van binnen was het één en a!
bloemenweelde. Overal waar het oog
reikte zag men versiering van uitsluitend
witte bloemen," namelijk dahlia's en glas
diolen. Lange slingers groen hingen in
wijde bochten door het ruim der kerk.
In het midden van de zoldering was
een groot, schitterend bloemstuk met
witte linten bevestigd. Ontelbaar waren
de electrisehe lampjes, die een zee van
licht in het sierlijke gebouw wierpen.
De belangstelling was zóó groot, dat
reeds lang vóór den aanvang van den
plechtigen kerkdienst alle zitplaatsen be»
zet waren. In' de gangpaden stonden de
menschen bovendien dicht opeen gepakt
zooclat zij, die eerst te zeven uur de
kerk- binnentraden, geen zit** en staan*
plaats meer konden krijgen.
De jubilaris werd door de feestcom*
missie de kerk binnengeleid. Alle aan**
wezigen verhieven zich van hun plaat**
sen en zongen met groote geestdrift een
welkomstlied, vervaardigd door den
zeereerw. heer P. J. de Kok, pastoor te
Beemster op de melodie van 't „Paasch*
lied" van den zeereerw. heer W. P. H.
Jansen te 's*Gravenhage.
Het eerste oouplet luidde als volgt:
Wees welkom, Herder, wellekom,
In 't feest'lijk Huis des Heeren.
De Meester ziet graag weerom,
Dit is Zijn zielsbegeeTen.
Gij zijt een priester naar Zijn hart.
Zijn deelgenoot in vreugd en smart.
Treedt binnen in Zijn tempel.
Dit lied werd door prachtig orgelspel
begeleid. j
Daarna nam de voorzitter der feest*
'Commissie, de weleerw. heer Lühn, het
woord voor het uitspreken van de feest*
rede.
Namens alle parochianen riep hij den
jubilaris een hartelijk welkom toe en
wenschte hem met zijn zilveren priester*
feest van harte geluk. „Wij danken u_",
zei spreker, „voor uw vele en mooie
werk, voor de parochianen verricht.
Wij achten het een buitengewoon groot
voorrecht, dat God u\ijf*en*twintig jaar
tot het werk van priester geroepen heeft.
Een kwarteeuw hebt gij het priesters*
ambt met ecre gedragen. Ge hebt met
noeste vlijt gewerkt en gezwoegd, niet
voor u zelf, maar voor de eer en de glo*
rie van Gods naam. Wc danken den
goeden God. dat Hij u als onzen pastoor
en herder gaf. God alleen weet precies,
wat gij voor deze parochie gedaan hebt.
Dank zij uw werk heerscht hier een blij
en opgewekt godsdienstig leven. Het
aantal Heilige Communies neemt in
deze parochie steeds toe. Dat komt door
uw invloed. Gij hebt uw parochianen
dichter tot Jezus gebracht. Wij brengen
u uit 'het diepst van ons hart dank voor
uw nooit afwijzende houding jegens de
armen en voor uw grenzenloozc liefde
jegens de zieken. Zeventien jaar lang
hebt gij hen bezocht, getroost en ge*
6terkt. God zal u daarvoor beloonen,
We hebben in u gevonden den barm*
hartigen Samaritaan. Uw levensideaal
was altijd hulp verleenen, om den Mees*
ter te dienen. Daarom zijn wij nu zoo
blij, dat we u nu kunnen huldigen. Wij
vieren uit de volheid van ons hart mèt
u uw zilveren priesterfeest. We zijn
overgelukkig met uw ongekunstelde
vriendschap en uw loyalen omgang. Dat
dc goede God u moge blijven schenken
Zijn volle genade, wijsheid, voorzichtig*
heid, moed en kracht voor liet werk,1
dat u nog wacht".
Na deze met gloe.d uitgesproken
v/oorden had een plechtig Lof plaats,
waarna door allen staande gezongen
werd een feestlied van H. A. R. Pr. op
de wijze vani ,,Aan U, o Koning der
eeuwen", waarvan het eerste oouplet als
volgt luidt:
Heil, driewerf heil U, Feest'ling,
Nu 't zilver U thans siert.
Door allen wordt nu blijde
Dit heerlijk feest gevierd.
En uit deez' blijde schare
Klinkt luid een jubelgroet,
Die onze liefd' en hulde
Aan U vertolken moet.
Hiermede* was de mooie en indruk*
wekkende plechtigheid afgeloopen.
Ook Zondag ondervond de jubilaris
veell bewijzen van sympathie. Zoowel
bij de Hoogmis te half elf Zondag*
morgen aLs bij het plechtig Lof te half
acht was de kerk dn de Jansstraat weer
tot dn alle hoeken gevuld.
Van 2 tot 4 uur werd in de pastorie
receptie gehouden, die buitengewoon
druk bezocht werd.
Van* de parochianen ontving de jubi*
lari® een feestgeschenk.
HAARLEM'S MUZIEKKORPS.
'Door het overlijden van den heer
O. D. Emrik ds een plaat® opengeko*
men dn de Commissie van Toezicht op
het Haarlem's Muziekkorps.
Ter benoeming 'in die vacature beve*
len B. en W. aan Mr. M. van Toulon
van der Koog.
SPEELTERREIN NABIJ DE
PIJLSLAAN.
B. en W. stellen den Raad. voor om
dn verband met de inrichting tot speel*
terrein, behoorende bij het complex
van 182 woningen aan' en nabij de 3?ijls*
•laan en voor de aanschaffing van* speel*
materialen voor dien speeltuin te hum*
ner beschikking te stellen een bedrag
van f 3.500.
Verder stellen B. en W. voor, hen
te machtigen d*e exploitatie van bedoel*
dein speeltuin! onder nader door hen
te stellen voorwaarden op te dragen
jaan de Speel tu in ver eenigin g „.Flora"
gevestigd te Haarlem, zoodra die ve>r*
eeniging rechtspersoonlijkheid zal heb*
ben* verkregen.
VEREEN. GROEN VAN
PRINSTERER.
Gezien een verzoek van het bestuur
der Vereeniging „Groen van Prinste*
rer" te Haarlem, om uit de gemeente*
kas de benoodigde géiden te ointvan*
gen vooir het veranderen der trappen
in het schoolgebouw aan de Jansstraat
verzoeken B. en W. den Raad f 1.060
ter beschikking van B. en W. 'te stel*
leih,
Zaterdagmiddag twee uur werd fn
het perceel Kampersingel 42 de Vrije
Haarlemsche Schilderschool geopend.
Deze openingsplechtigheid, die een ge*
zcllig karakter droeg, werd o.a. bijge*
woond door den waarnemend burge*
meester Mr. A. Bruch* wethouder Mr-
J. N. J. E. Heerkens Thijssen en het
Heomsteedsche raadslid Breed.
De lokalen zijn bijzonder smaakvol en
artistiek ingericht. Vooral de bekleeding
der wanden met jutegoed maakt een
warmen indruk.
In een der zalen staat als blijvende
versiering een groot aquarium met
mooie visschen. Behalve eenige fraaie
schilderijen vragen ook eenige houtsnij*
en beeldhouwwerken de aandacht, voor*
al een langwerpig Chineesch bord.
De leerlingen hebben hier niet alleen
de beschikking over gemakkelijke, ver*
stelbare ezels, maar ook over modern
meubilair.
De directeur der school, Ir. F. J. K u*
b a t z sprak een openingsrede uit.
Allereerst betuigde hij zijn dank aan
de vertegenwoordigers van het Haarlem*
sche gemeentebestuur voor hun tegen*
woordigheid. Hieruit, zei spreker, blijkt
de verwachting, dat deze instelling van
algemeen nut en van locale beteekenis
zal zijn. Hij hoopte op de blijvende sym*
pathie van het gemeentebestuur en deel*
de vervolgens mede, dat de burgemees*
ter van Heemstede een bericht van ver*
hindering gezonden had.
De Raad -van Toezicht bestaat uit
Mevrouw Van WaverenMispelblom
Beyer en de heeren G. D. Gratama en
Jhr. F. Teding van Berkhout Jr. De heer
Kubatz dankte hen voor de bereidwillig*
heid, om deze benoeming aan te nemen
en sprak de hoop uit, dat de leden de
verdere ontwikkeling der school met be*
langstelling zouden gadeslaan.
Spreker bracht warmen dank aan den
heer Pieter van Gelder, den sierkunste*
naar, die bij de inrichting der school
zijn zeer gewaardeerde, artistieke mede*
werking had verleend. Ook dankte hij
de kunstschilders Boot en Grootens, die
het initiatief van spreker zoo krachtig
steunden en die zich bereid hadden ver*
klaard, zich als leeraren aan deze school
te verbinden.^
De heer Kubatz zette uitvoerig het
doel en het streven der school uiteen
en deelde mede, dat de initiatiefnemers
lang geaarzeld hadden om een positief
antwoord te geven op de vraag of deze
school al dan niet modern zou zijn. Ten*
slotte was men het'er over eens gewor*
den, dat de school een modem karakter
moest dragen. Men wil met beide bee*
nen in het werkelijke leven staan en so*
ciaai werk afleveren, waar men wat aan
^ïeeft-. Het verkeer met moderne kunste*
naars en het contact met het publiek zal
de school zeer zeker ten nutte komen.
Het karakter der school moet wel mo*
dern zijn, want modern beteekent frisch
en krachtig. Spreker keek dan ook reeds
met verlangen naar den eersten dag in
September uit om te kunnen beginnen;
hij hoopte, dat velen de eerste tentoon*
stelling zullen bezoeken.
„De school is in zooverre vrij", zei
spreker, „dat zij niet gebonden is aan
eenig programma, evenmin gebonden is
voor de opleiding tot eenig beroep of
ambt te zorgen, doch naar omstandig*
heden ieder programma kan kiezen, de
studies dienstbaar kan maken voor een
bepaalde opleiding of een bepaalde maat
schappelijke functie. Zij 'zal daarom ge*
schikt zijn om allen te helpen dat doel
te bereiken, hetwelk ieder zich persoon*
lijk gesteld heeft, hetzij hij of zij het
figuurteekenen en «schilderen uitslui*
tend wil beoefenen als middel om te ge*
raken tot decoratieve composities voor
muurschilderingen, glas*in*loodramen of
in 't algemeen om het menschelijk fi*
guur als sierkunstenaar decoratief te
kunnen toepassen, hetzij hij of zij het
figuurteekenen en =sckilderen als eind*
doel voor oogen heeft om zich later als
portretschilder of kunstschilder te kun*
nen vestigen. Ook amateurs die de schil*
derkunst uit liefhebberij beoefenen naast
hun ambtsbezigheden, zullen op deze
school gerecde aanleiding en aansporing
vinden om hunne capaciteiten zoo hoog
mogelijk op te voeren. Het vooropstel*
len Van het teekencn en schilderen heeft
allerminst de bedoeling andere technic*
ken uit te sluiten. Wie ander materiaal
wenseht te gebruiken, een andere tech*
nïek wil toepassen (etsen, houtsnijden,
kunstnaaldwerk, batikken, enz,), zal er
evenzeer zich kunnèn bekwamen als dc*
gene, die zich tot water* of olieverf, tot
houtskool en teekenkrijt vul beperken.
De grafeernaald wordt even graag ge
zien als de teekenstift. De Vrije Haar*
lemsche Schilderschool is aan haar naam
verplicht om niet de minste pressie uit
te oefenen op hen, bij wie reeds een
artistieke overtuiging gevestigd is, een
sterke voorkeur voor de een of andere
techniek zich reeds heeft uitgesproken.
Integendeel, iedere poging om op origi*
necle en zelfs excentrieke wijze tot een
aesthetisch effect te geraken, zal be*
langstellend, waardeerend en liefdevol
ondersteund worden".
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 667
BESLUITELOOSHEID
Jantje vraagt eerst aan maar moeder heeft het. waarop hij vader dezelf*en vader mompelt dat
moeder of hij zijn schoe* te druk en verwijst hem J de vraagt stelt
nen en kousen mag uit* I naar vader
trekken en zoo in den I
tuin gaan spelen E
hij aan moeder moet
vragen wat die er van
denkt
moeder antwoordt dat
hij aan vader moet zeg*
gen, dat zij het goed
vindt als hij er geen be*
zwaar tegen heeft
vertelt aan vader dat
moeder zegt dat hij mag
als vader zegt dat hij
mag, dus mag hij nu?
vader vraagt waar hij
toch in vredesnaam over
zeurt ziet hij niet dat
vader zit. te lezen
vraag het maar aan moe*
der
en Jantje beseft dat he'f
in deze omstandigheden
maar het best is om de
knoop doorte hakken
en zelf te handelen,
(Nadruk verboden)
De rede van den heer Kubatz werd
met applaus beloond.
Nadat versnaperingen waren rondge*-
diend, nam Mr. Br u c h als waarne*
mend burgemeester het woord. Hij
dankte voor de uitnoodiging aan het
gemeentebestuur om hier tegenwoordig
te zijn en voor dc aangename wijze,
waarop de aanwezigen in dit mooie in*
tcrieur gerecipieerd waren. «Het gemeen*
tcbestuur heeft zijn belangstelling willen
uiten voor een school, die gesproten is
uit een vrij, maatschappelijk initiatief;
een school die open is voor alle moderne
verschijnselen en voor alles wat zich in
het leven openbaart. Spreker acht deze
school van een groote maatschappelijke
beteekenis, omdat zij op particulier ini*
tiatief is opgericht; deze school heeft
een natuurlijken voedingsbodem. Dank
zij de medewerking van de genoemde
kunstenaars is er volgens spreker, zon*
der profeet te willen zijn, grond genoeg
voor de veronderstelling, dat het be^
staansrecht van deze school verzekerd
is. Hij hoopte dan ook, dat de Vrije
Haarlemsche Schilderschool niet alleen
van locale, maar ook van méér dan lo*
cale, zelfs van nationale beteekenis zal
zijn. In beginsel zijn immers dc factoren
tot het welslagen aanwezig.
Namens het gemeentebestuur sprak
Mr. Bruch tenslotte de beste wcnschen
voor de school uit. (Applaus).
De heer Kubatz dankte hem
voor deze vriendelijke woorden. Hij
hoopte, dat de school een sieraad voor
Haarlem, zal wezen.
Met veel belangstelling werden daar*
op de in het atelier tentoongestelde
kunstwerken bezichtigd,
COLLEGE VAN ZETTERS.
De helft der led-en van de Colleges
van. Zetters va.n 's Rijks directe belas*
tinge® moet volgens de wet den laat*
sten December 1926 aftreden.
Volgens den bestaanden rooster zijn
in deze gemeente aan, de beurt van
aftreden de heeren C. J. Crameir, J.
W. van Santé en L. Modoo.
Ter voorziening in de vacatures
hebben B. en W. de volgende Candida*
t'Cin gesteld.
Vac. Cramer, de heeren C. J. Cra*
mer en J. A. Jonker. Vac. Van Santé,
de heeren J. W. van Santé en J. J.
Beccairi. Vac. Modoo, de heeren L.
Modoo en H. Franken Jr.
STADSSCHOUWBURG.
Ingevolge art. 2 van het reglement
voor de Commissie van Beheer voor
den Stadsschouwburg treden jaarlijks
op 1 September 'drie leden dier Com*
missie af. Volgens de-n rooster moeten
op 1 September a.*s. aftreden de heeren
Vincent Loosijes, Jhr. A. W. G. van
Riemsdijk ein Dr. J. F. M. Sterck.
B. en W. stellen den Raad voor ter
vervulling van de aldus open gek omen
plaatsen in gemelde Commissie aan t-e
'bevelen.:
Eerste vacature: Vincent Loosjes.
Tweede vacature: Jhr. A. W. G.
van Riemsdijk.
Derde vacature: Dr. J. F. M. Sterck.
AANVULLENDE CURSUSSEN
VOOR HANDELSONDERWIJS.
Voorloopig een
cursus voor boekhouden.
Wij hebben reeds in het kort be*
richt, .dat B. em W. het voornemen had*
den aan de Gemeentelijke Avond*
school voor Handelsonderwijs aanvul*
lende cursussen te verbinden.
B. en W. deelen thans aan den Raad
het volgende mede:
Tal van leerlingen, .dlie het onderwijs
aan de Gemeentelijke Avondschool
voor Handelsonderwijs met vrucht
hebben gevolgd., trachten daarna in hgt
bezit te komen van prakiijik*diploma's
voor boekhouden en (of) de moderoe
talen.
De ervaring heeft geleerd, dat de op*
leiding aan de school niet voldoende
is om aan verschillende examens met
kans 'op goeden, uitslag aanstonds te
kunnen deelnemen, zoo dat voortgezette
studie hiervoor noodzakelijk i,s, waarbij
izfich echter verschillende- moeilijkheden
vooral ook van financieel en aard',
voordoen.
B. en W. achten het gewenscht om
de leerlingen der school die den- vijf*
jarigen Cursus hebben doorloopein, bij
hun verdere studie in deze t-e steu*
mem.
Aan de hand van een brief van. den
directeur dier inrichting ern op grond
van het ter zake ingewonnen advies
van den Inspecteur van hef Handels*
onderwijs eaii dat van de Plaatselijke
Commissie van toezicht op de scholen
voor middelbaar onderwijs, stellen wij
u voor dien steun te verleenen, door
aan de school te verbinden eenige aan*
vullende cursussen, naar gelang van de
behoefte.
Het ligt in ons voornemen aanvan*
kelijk, met 1. September a.s. te openen
een. cursus voor boekhouden met
maximum van 14 deelnemers.
Voor plaatsing op dien. cursus zou*
den alsdan in. aanmerking kunnen ko*
men de leerlingen, 'die d.e eindklasse
der school hebben doorloop en en wier
vorderingen, ijver an aanleg, althans
succes bij voortgezette studie eeniger*
mate waarborgen.
De hieraan verbonden kosten (buiten
d'iie voor verlichting en verwarming)
zijn bij 4 wekelijksche lesuren te
beloonen naar den maatstaf der thans
geldende verordening te ramen op
f 420 per jaar, waarvan, na aftrek der
verschuldigde lesgelden, door 'het rijk
■en provincie, volgens de vigeerende
bepalingen voor subsidiëering waar*
'schijnlijk onderscheidenlijk 50% en
'10% wordt vergóed.
B. en W. denken die lesgelden voor
•allen gelijkelijk te stellen op f 10 per
jaar (bij een cursusduur van 8 maan*
den), waartoe t. z. t. een wijziging der
'betrekkelijke school geld* verordening
zal worden voorgedragen.
B. en W. stellen voor 'tot oprichting
•dier cursussen te besluiten, door in
het reglement der school eenige aan*
vullende bepalingen op te memen
en dit reglement in zijn geheel op*
nieuw vast te stellen als in een con*
cept is aangegeven.
Nieuwe gordijnen
voor de H. B. S. (A) en
het Gem. Lyceum.
'De gordijnen der H.B.S. A met 5*j.
cursus ('H.H.S. en H.B.S. met 3=j. c.
met aparte hande.lscindM.asse) em die
in eenige lokalen van het Gemeente*
lijk Lyceum ve.rkeeren in zoodanige®
'toestand dat vernieuwing moodzake*
lijk is.
B. en W. stellen daarom voor hier*
toe te besluite n, door beschikbaars-tel*
ling van een bedrag van f 845 daar de
geraamde kosten uit de bij de 'begroo*
ting toegestane gelden niet kunnen
worden bestreden.
ANT. MEYER 60 JAAP,
Zaterdag werd de heer Ant. Meyer,
oud*eig.enaar van hotel Royal, 60 jaar.
Dit feit is niet onopgemerkt voorbij*
gegaan. Er was een commissie gevormd
bestaande uit heeren, die verschillende
vereen! gingen vertegenwoordigden,
oüd*stamgasten en vrienden.
Des middags té ongeveer vier uur,
werd de heer Meyer met zijn ech'tge*
moote per auto van Zand voort ge»
haald door enkele leden der commis*
sie.
In hotel Royal werd de jarige har»
■tel'ijk toegesproken en kreeg Oiij een
prachtig album met veel zorg en keritnes
van zaken, vervaardigd door den heer
G. Luitingh.
Het album bevat zooals reeds gemeld
werd, 'teekeningen, etsen, een opdracht
en. h an d te e k enin g en van vooraanstaan*
de personen, vrienden en bekenden.
Et waren verder veel bloemen en
schriftelijke gelukwemschen. Ook kwa»
men lp telegram/men binnen.
Na een druk bezochte .receptie werd
een intiem 'diner aangeboden. Daarmee
was de huldiging afgeloopen,
EERVOL ONTSLAG.
B. en W. stellen den Raad voor,
niet ingang van 1 September 1926, we*
gems opheffing zijnet betrekking, eervol
.ontslag te verkenen aan den heer M,
D. van Dijk, als leeraar aan de Ge*
meenitelijke Avondschool voor Nijver*
hei ds onderwijs, alhier.
VERKOOP GROND.
De heer F..J. Spee, wonende alhier,
wenseht in koop te ontvangen een ge*
deelt© bouwterrein, gelegen aan de
Kruist o chust ra a t hoek Zomervaart ter
grootte van pl.m. 4-46 M2. tegen, den
prijs van f 17 per M2.
Het voornemen bestaat om op dien
grond 3 winkelhuizen, bergplaats e,n
3 bovenwoningen met een afzonderlij*
ke bergplaats en werkplaats te bouwen.
Uit 't Duitsch.
53)
„Ja, dat kan ze", antwoordde Knöwe.
„Zij heeft mijn bebloed gezicht afge*
vasschen cn m'n bloedigen schedel
verbonden, zoo goed 't daar buiten
ging. Ze heeft verstand van de zaak".
„Nu, blijf dan," bromde de dokter.
„En nu aan 't onderzoek. Bijt je tan*
den maar op elkaar, ouwe, als 't soms
wat pijn doet".
„O, ik kan wel wat verdragen, Ben
geen huilerige ouwe vrijster. Ga er
maar op los".
De dokter begon nu met het onder*
zoek, en gaf Ciara, op z'n barsche,
weinig vormelijke manier, z'n bevelen.
Toen hij echter zag, met wat voor
zachte, voorzichtige hand, en hoc lian*
dig, zij deze opvolgde, knikte hij haar
vriendelijk toe. „Een fameus vrouws*
persoontje", zei .hij. heel tevreden.
Eerst onderzocht hij de hoofdwond,
d?c daarbij opnieuw begon te bloeden:
de uitkomst bevestigde zijn vcrwach*
tingen. Om je leven gaat 't niet, ouwe",
zei hij, tevreden; „maar 'n paar gedueh*
te klappen, die ieder ander, behalve
zoo-'n harden dikkop als jij, den sche*
del verbrijzeld zouden hebben, 'heb je
gekregen en je voet is op twee plaat*
sen gebroken. Vandaag kan ik hem al*
leen maar zetten, geen gipsverband
aan leggen, hij is te gezwollen. Morgen
misschien. Vandaag heet 't, rustig lig*
gen, geen lid verroeren, begrepen?"
„Ja, 't is goed".
„Dat moet ook, anders gaat het met
den voet verkeerd. Wien heb je hier
om je te verplegen?"
„Die neem ik waar, ik zal, als me»
neer en mevrouw het goed vinden, zoo
lang 't nood'ig is. hier blijven", ant*
woordde Clara.
„U? waar bent u dan?"
„Tk ben gouvernante bij de familie
Funk".
„En u wilt hier als verpleegster, bij
dit oude monster, dat u niets aangaat,
blijven? Weet u d'at de oude houtves*
ter KnÖwe de meest onuitstaanbare,
grofste kerel is,die er bestaat, haast
nog ruwer 'dan ik?"
„Ik ben niet bang voor hem, tegen
mij zal hij niet grof worden", zed
Clara, terwijl ze Knöwe, met een glim*
lach, een knikje gaf, die haar daar*
voor vriendelijk terug knikte,
„Mij is 't goed. De oude Knöwe
heeft meer geluk dan hij verdient. Nu
zal ik meneer von Brandenberg mijn
bevindingen meed'eelen, en u nog eeni*
ge -aanwijzingen geven, juffrouw. Adieu
oude baas".
Met deze woorden nam de dokter af*
scheid, gevolgd door Clara.
Wolfgang en Adalbert waren niet wei*
nig verwonderd toen de dokter hun, na*
dat hij z'n bericht over den toestand
had gegeven, verklaarde dat Clara, als
verpleegster, bij deh gewonde wilde
blijven, zoolang dit noodig mocht we*
zen. Wolfgang zei geen, woord over dit
besluit, geen goed* noch afkeurend,
daarentegen verklaarde Adalbert dat
zoo'n heldhaftige opoffering wei heel
bewonderenswaardig was, maar dat die
niet aangenomen mocht worden; Clara
kon onmogelijk in 't« eenzame, onher*
bergzame houtvesterhuis, alleen met
den zwakzinnigen knecht en den zwaar
gewonde, blijven. Deze zou de beste
verpleging krijgen, die er maar voor
geld te vinden was, maar juffrouw Mill*
l'er mocht dit niet doen. Clara wees el*
ke tegenspraak af met de eenvoudige
verklaring, dat ze Knöwe haar woord
had gegeven. Zij vroeg Wolfgang om
Willy en Emma naar Dahlwitz te ver*
gezellen en mevrouw von Funk haar
besluit mede te deelen, tegelijk met het
verzoek ora dit toe te willen staan.
De dokter had dit alles met een
eigenaardigen glimlach aangehoord:
toen 't geëindigd was en Clara haar zin
had doorgezet cn in de woning naar
haar patiënt was teruggegaan, keerde
hij zich naar Wolfgang.
„Ziet u, meneer Brandt, dat is een
fameus, flink juffertje. Die heeft een
ijzeren wil, en daarbij hoofd en hart
op de rechte plaats. Als ik niet zoo'n
oude kerel was. dan kon ik daar ver*
liefd op worden".
Wolfgang dacht iets dat er op leek.
Daaraan, dat Clara en burgermeisje, de
dochter van een bankroeten koopman
was, dacht hij niet.
DERDE DEEL.
I.
Clara zat voor het open raam, en
keek peinzend het bosch in, dat de een*
zame houtvesterswoning omgaf. Er wa*
ren eenige uren verstreken, sedert
Wolfgang Willy en Emma naar Dahb
witz had gebracht, en sinds baron
Adalbert naar 't kasteel Brandenberg
terug was gewandeld, om daar, na af*
spraak met Wolfgang, er voor te zor*
gen. dat er een vertrouwde vrouw, tot
hulp van Clara, naar de woning gezon*
den zou worden, zoodat ze niet alleen
zou zijn met den, nu zacht sluimeren*
den gewonde; want de half idiote
knecht, die altijd maar lui, -buiten op,
de bank voor 't huis zat, en zich door
de Juli*zon liet beschijnen^ kon men
niet meerekenen.
„Nu ben ik geheel alleen met den
ouden, zwakken, zwaar gewonden man,
in 't eenzame, midden in 't bosch. van
elke andere woonplaats verwijderde
huis!" dacht ze.
Er kwam een gevoel van onbestemde,
onverklaarbare bangheid over Clara.
Ze was wel stijfhoofdig moedig en
schrok niet licht terug voor gevaar;
maar nu werd 't haar toch wel -wat
angstig om 't hart, als ze terugdacht
aan het gisteravond in 't bergkasteel*.
tje en het vanochtend in 't bosch door*
leefde, aan 't vermoeden van Knöwe,
dat 't Upsen geweest was, die hem van
achteren had aangevallen en getracht
te vermoorden.
Was Upsen werkelijk de arglistige
moordenaar? Gisterenavond had hij de
vrees uitgesproken, dat hij door Knöwe
zonder genade doodgeschoten zou -\vor*
den, als deze hem, op Brandenberger
gebied, zou overvallen bij 't vallen zet*
ten of strikken leggen. Was hij er nu
misschien bij verrast en had hij, om
zeker te zijn van z'n eigen leven, den
geheten houtvester zelf getracht tc ver*
moorden? En als hij nu vernam dat
zijn poging tot moord mislukt was, dat
degeen dien hij gemeend had dood te
wezen, weer tot 't leven was terugge*
keerd, zou hij dJn niet, uit vrees dat
Knöwe hem herkend zou kunnen heb*
ben en zou kunnen verraden, alles doen
om 't slechts half voltooide werk te
voleinden, en den verrader voor altijd
't zwijgen op te leggen. Als -de moor*
denaar jtu 't eenzame huisje eens bin*
nendrong, hoe kon ze dan den* slapen*
den zwaar gewonden ouden man en
zichzelve voor hem beschermen? Zij
dacht met 'n siddering asn de leclijke
reuzegestalte, waarin verschrikke*
lijke kracht moest huizen, waartegen
de zwakzinnige knecht, een zwak oud
man, niets zou kunnen uitrichten. An*
dere hulp was er niet. zelfs de schelste
kreten om hulp zouden in 't dichte
bosch niet gehoord worden. Dat was
een ellendige gedachte.
Zij sprong op en keek in de kamer
rond naar een wapen, waarmee zc zich
tegen een arglistigen aanvaller zou
kunnen verdedigen. Zij vond niets, be*
dacht to^n echter dat ze zelf 's och*
tends het geweer van Knöwe van 't rij*
tuig afgenomen had, het in huis ge*
bracht en in de woonkamer in een hoek
had gezet.
Om den sluimerende niet tc wekken
sloop ze op haar teenen naar de woon*
kamer. Juist, daar in dien' hoek, stond
't geweer nog tegen den muur. Het
was geladen, dit had Knöwe 's morgens
nog uitdrukkelijk gezegd. Voorzichtig
pakte ze het gevaarlijke wapen, en
kwam daarmee weer zacht in 't slaap»
vertrek terug, maar toch niet zacht ge
noeg, om den slechts licht slapcnden
man wakker te maken. Met wijd open
oogen, keek Knöwe haar aan. „U met
't geweer?" vroeg hij verwonderd. ..Wat
drommel wilt u niet dat wapen doen?"
Clara werd donkerrood; zij schaam»
de zich over haar angst, en wist niet
dadelijk een. antwoord te vinden.
(Wcrdt vervolgd).
