HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
UIT DE GROENE DOOS.
BINNENLAND
DE RELLETJES TE ASSEN EN TE EDE.
DONDERDAG 23 SEPT. 1926
TWEEDE BLAD
No. 3602
STRAFFEN VOOR SCHOLIEREN. PROEFONDERVINDELIJKE WEER-
KUNDE. EINDELIJK SUBSIDIE VOOR DE H. O. V.
Dat ik een 'hekel heb aan de Zwit»
sersche stad Basel is waarschijnlijk
een gevolg hiervan, dat je er uit Ne»
derland altijd vermoeid en te laat, in
,cder gov al tegen den nacht aankomt
en dat je er den volgenden dag wan»
neer de zon naar bchooren is opgc»
gaan, nog niet eens wat bijzonders
vindt om naar te kijken, met uitzon»
dering van een paar bruggen over den
Rijn en in 't geheel geen bcgen. waar
Zwitserland dan toch om beroemd ge»
worden is. Mijn wetenschappelijke
vriend, dien ik hier gemakshalve X.
zal noemen, verschilt in dit op»:eht
totaal met mij van mccning en heeft
dat toegelicht met wetenschappelijke
motieven, die bier niet ter zake doen.
In dezen strijd der inzichten mag .k
nu evenwel weer een voordeel boeken
en doe dat bij deze, door medcdeelin.
gen over de geschiedenis van» het
schoolwezen in Basel, dat ik opdiep
uit mijn Haarlems Weekblad van 1865,
waaruit al meer merkwaardigheden zijn
geput. Een zekere heer Eochtcr vertelt
daarin, dat er in 1389 een verordening
moest worden uitgevaardigd, om den
onderwijzers aan te bevelen, z;ch te
bedwingen opdat zij dc knapen niet
meer op „zoo barbaarsdhe en beest»
achtige wijze" zouden toetakelen als
het tot dusver somtijds was geschied,
waarbij zij de kinderen gaten in de
hoofden sloegen, de vingers zoodanig
kneusden dat het bloed, tusschcn dc
nagels uitspoot, of htm geheele bossen
haar uitrukten of zelfs hen onder de
voeten traden, met poken, blaasbalgen
enafranselden enz. De lezer zegt mis»
schicn: „dat is wel lang geleden", maar
dan moet ik tot mijn'spijt rapporteeren,
dat het er een eeuw later n dit op»
zicht "Off niet beter uitzag. Van een
Zwaabsoh onderwijzer Johann Jacob
Huberlc is namelijk gebleken (ik haal
maar weer uit mijn Haarlems Week»
blad aan), dat hij gedurende zijn 50»
jarige ambtsvervulling een totaal van
niet minder dan 2.392.894. dat is dus een
kleine twee en een half milliocn, slagen,
stooten, kiappen, oorvegen enz. op dc
kunstmatigste wijze gevarieerd, aan
zijn scholieren heeft toegediend, bij
welke statistiek nog behoort, dat
onder zijn schoolbewind 777 knapen
op erwten, 613 op een driehoekig
bsok hout moesten knicfcn, 1707 de
roede in do hoogte houden, terwijl
nog cenigc buitengewone straffen die
deze schoolmonarch voor gevallen van
nood in petto hield, buiten rekening
zijn gelaten.
Tot zoover deze statistiek, waarvan
ik erkennen moet, dat ik niet 'weet
wie die heeft samengesteld. Allicht de
leerlingen niet, omdat die telkens na
een jaar of wat doze liefel.jkc omgc»
ving verlieten en vermoedelijk even»
min hot schoolhoofd zelf, dat toch wel
deze cijfers liever voor zich gehouden
heeft. Mogelijk is het dan dc con»
ciergc geweest, die op den dag van
het jubileum met dc bekendmaking het
jfccst vam zijn» patroon,heeft vergald. Hoe
■dit ook zij, men moet niet denken, dut
mishandeling van scholieren weer een
eeuw later, dus fn het laatst van dc
19de ©cuw. tot dc geschiedenis be»
hoorde. Duitschc dienstme sjes, die
hier na den oorlog overkwamen, wis»
ten althans te vertellen, van bestraf»
fingen, die bestonden uit slagen op dc
hand met een Spaan-sch rietje, terwijl
het aan de ouders zeer kwalijk werd
genomen, wanneer zij daarover klaag»
den. Daartegenover zijn de Neder»
landsche gevallen van in schoollokalen
vergeten kinderen met zoo bijzonder
erg.
In mijn Weekblad van dien tijd vind
ik nog geen opgaven van meteorologi
sche waarnemingen, zooals wij die
nu kennen; men raag dat een gemis
noemen, maar meteen ook een bespa»
ring van ergernis, wanneer de opgaven
van de Bildt weer eens niet uitkwa»
men. Dat het Rijk zich zestig jaar ge»
leden met dc kennis van het weer nog
niet inliet, bewijst evenwel allerminst,
dat men er destijds geen belangstelling
voor had: het boertje, dat het weer
voorspelde uit de gedragingen van zijn
kippen of dc weerbarstigheid van zijn
ezel, is zoo oud als dc wereld zelf en
zoo tref ik in mijn Weekblad van 1865
een opsomming aan van voortcckencn
van de komende weersgesteldheid. „In»
geval de storren 'bij een onbcwolktcn
hemel haren glans verliezen, is zulks
een teeken van storm. Gedurig veran»
dering van windrichting voorspelt
storm. Wanneer de eenden bij goed
weer buks en rechts vliegen en kwa
kende in het water plompen, is dit een
teeken van ophanden zijnden regen cn
storm."
Men moet het maar eens probceren
cn zien of het uitkomt. Nog veel meer
voortcckencn worden genoemd voor
regen, want sedert dc zeilvaart zoogoed
als verdwenen en de zee bevaren
wordt door stevige stoombootcn, bc»
kornmert men zich om een flinke bries
niet zoo bijzonder veel meer. Maar nu.
evenals vroeger, kunnen de kleercn
van vrouwen, niet tegen een ferme re»
genbui. „Blijft dus thuis", zoo roept mijn
Weekblad haar toe. „wanneer zich wit»
achtige kringen om dc zon, maan cn
sterren vertoonen." Het heeft nog meer
raadgevingen in denzelfdên geest. „Als
het roet in den schoonsteen loslaat, is
er groote waarschijnlijkheid van regen;
indien de bijen zich niet ver van haren
korf verwijderen of in grooten getale
i vóór het vallen varr den avond cn zon»
der geheel bevracht te zijn, huiswaarts
keeren. beduidt zulks regen. Als dc
duiven laat op het hok komen verkon*
digen zij regen voor dc volgende dagen,
kippen, die zich meer dan gewoonlijk
in het zand Aventelen en hanen, die
over dag of op buitengewone uren
kraaien, voorspellen regen. Het is een
voorteeken van regenachtig weer, .in»
geval de zwaluwen dicht langs dc op*
pcrvlaktc der aarde en van het water
vliegen."
Ziedaar een half dozijn voorteekenen
voor ccn. Wie nu nóg niet zoo onge*
veer na kan gaan wanneer er regen op
handen is verdient een nat pak. Voor»
spellingen van goed weer ontbreken
natuurlijk niet. Als bij het ondergaan
der zon de wolken in het Westen met
een ronden gloed overtogen zijn, voor»
spelt dit in den regel wind en droog
weer. Dc wolken die na den regen tot
op de aarde nederdalen en, om zoo te
zeggen, over het land schijnen tc rollen,
verkondigen mooi weer. Dc steenuilen,
die bij slecht weer schreeuwen, ver*
kondigen mooi weder, evenals dc
raven die des morgens krassen.
Zoo beweert mijn Weekblad ook
nog, dat dc wind die over dag begint
op tc zetten, heviger is cn langer aan»
houdt, dan die aanvangt gedurende den
nacht. Wie dag cn nacht wakker is kan
in de komende storm»maanden, October
cn November, wel nagaan of dat waar
is; onze redactie houdt zich voor nader
bericht gaarne ambe^-en..
Nog cenigc andere herinneringen
van zestig jaar her. Zoo pas hebben
wij dc goede tijding vernomen, dat dc
Minister van Binncnlandsche Zaken
voornemens is, een som van f 5000.
per jaar op de begroeting uit tc trek*
ken als subsidie van dc Haarlcmschc
Orkcstvcrccniging. Tienduizend had»
den wij liever gehad, maar ook dc
helft zal dankbaar worden aanvaard.
Had onze betreurde vriend Koolho»
ven dit nog kunnen beleven, hij die
zoolang hij voorzitter van dc H. O.
V. is geweest, dc drempels van ml»
nisterkamers cn die van invloedrijke
Kamerleden versleten heeft met bc»
zoeken voor dit goede doel. Eindelijk
zal het gestrooide zaad dan rijp wor.
den cn de financicclc toestand van dc
vereeniging wat worden verlicht.
Is hei toeval of wordt mijn oog
door mijn onderbewustzijn geleid
naar het nummer van 20 Mei 1865
van mijn Weekblad, waarin de oor»
Sprong van de Haarlcmsche Orkest»
vereeniging staat opgctcekend? Want
dat begin is eenvoudig geweest. Het
„stedelijk muziekcorps", zooals het
destijds genoemd werd, bevatte bc»
halve den directeur, den lieer M. H.
Miillcr, 22 leden, die nog wel in ver»
schillende klassen waren verdeeld.
Veertien behoorden tot de eerste
klasse, vier tot dc tweede, vier tot de
derde cn bovendien waren er nog zes
élèvcs, want voor de kunst was het
zuiver Ncdcrlandschc woord „leer»
lingen" wat laag bij den grond. Of de»
ze rangschikking betrekking had op de
muzikale betcekcnis van de leden
van het korps of meer speciaal een
aanwijzing was van hun traktement,
kan ik uit mijn Weekblad niet opmu»
ken. Wel, dat er tweemaal per week
repetitie gehouden werd op den
Stadsdoclen en dat, „mogt men de
resultaten van dc inrichting van het
muziekcorps niet ongunstig vinden,
dat vooral toe te schrijven zou zijn
aan den onvermociendcn ijver, door
den nieuwen kapelmeester aan den dag
gelegd." Die ijver is hem bijgebleven,
meer dan twintig jaar later trok hij
altijd, wanneer het corps de schutterij
begeleidde, mee met een klarinet in
de hand, die hij beurtelings bespeel»
de en als dirigeerstaf gebruikte, wan*
neer het samenspel van zijn mannen
een oogenblik gevaar liep te deraillec*
ren. Arme Muller! ook hij ondervond,
dat de roem in dc kunst nooit lang
van duur kan zijn. De commandant
van de schutterij, zijn ijver, denk ik,
wel erkennende, waardeerde toch niet
de resultaten en bewerkte:» den om»
mekeer, die met het optreden van den
heer Kricns begonhelaas, ook in de
laatste jaren van zijn Leven was de
waardeering voor dezen musicus ver»
flauwd. Hora ruit, de tijd vliegt snel
en er komt een oogenblik. dat wij
hem niet meer bijhouden kunnen.
Maar dc officieele erkenning van dc
betcekcnis van de H. O. V. onder
Gerharz is dan nu toch gekomen en
daarover mogen we ons cvenzeör ver»
heugen als over dc f 5090.die daar
het 'gevolg van zullen zijn.wanneer
de Kamer met den Minister meegaat.
Ze maukt in haar onhandige pogingen
tot bezuiniging, dikwijls waar het net
niet moest, vaak vreemde sprongen,
maar ik denk toch wel, dat dc pen»
ningmeester zal kunnen tellen aan de
Rijks»Rijksdaalders, al zullen zijn vin»
gers er juist niet blauw van zien.
J. C. P.
DE S. D. A. P.-BETOOGING
TE 's-GRAVENHAGE.
VRAGEN VAN DEN HEER
DUYMAER VAN TWIST.
Het Tweede Kamerlid dc heer Duy»
maer van Twist richtte dc volgende
schriftelijke vragen tot den minister
van Justitie:
ls het den minister bekend, dat op
Zondag 19 September te 's Gravenlia»
ge ccn bctooging is gehouden voor
ontwapening cn medezeggenschap,
welke betooging gepaard is gegaan
met optochten met muziek door de
gemeente?
Heeft dc minister kennis gekregen,
dat dc optochten met muziek voor
vele ingezetenen een rustige viering
van den Zondag zooals de Zondags»
wet van 1 Maart 1815 voorschrijlt,
hebben onmogelijk gemaakt?
Kan dc minister mededeclen, of de
optochten met muziek stoornis hco»
ben gegeven in dc godsdienstoefenui»
gen, gehouden in kerken, waarlangs
de optochten werden geleid?
Zoo deze vroag niet in dien geest
wordt beantwoord, dat inderdaad de»
zc stoornis heeft, plaats gehad, is het
dan juist, dat, in strijd met artikel 3
van genoemde Zondagswet de plaat»
selijkc politic van 's Gravenhage geen
zorg heeft gedragen om tc voorkomen
of to doen ophouden hinderlijke be»
wegingen en gerucht in de nabijheid
der gebouwen tot den openba/en
ceredicnst bestemd?
Is de minister bereid een onderzoek
in tc stellen en mede te declcn, of 'n»
gevolge de toezegging gedaan in de
Memorie van Antwoord op het Vier»
de hoofdstuk der Staatsbcsrooting
voor het loopendc dienstjaar bladzijde
5, er bij hem aanleiding bestaat tot
het treffen van dc noodig gebleken
voorzieningen?
DE ZWARTE LIJST.
Nog steeds: de
onbewaakte.
WEER EEN DOODE.
De onbewaakte overwegen, één er
van tenminste, hebben weer een
slachtoffer geëischt. Woensdagmid»
dag te twaalf uur is bij Epe de 70»
jarige vrouw E. op een onbewaakten
overweg door den motortrein Zwolle
Apeldoorn gegrepen en op slag ge»
dood. De vrouw, die een kruiwagen
voortduwde, was zeer doof, waaraan
vermoedelijk het ongeval te wijten is.
Bijna was er nóg een ongeval te be»
treuren geweest.
Tc Hoeven wilde de landbouwer J-
R. met paard en wagen den onbewaak
ten overweg aldaar oversteken, toen
twee treinen in tegenovergestelde rich
ting naderden. Vermoedelijk wijdde
hij alle aandacht aan den eenen cn
bracht zijn paard in beweging, zonder
op den anderen te letten. Op het laat»
ste oogenblik bemerkte hij het drei»
gende gevaar; bliksemsnel sprong hij
van den wagen af en met geweldige
krachtsinspanning kreeg hij paard cn
wagen over de spoorlijn. Onmiddellijk
daarop vloog de trein achter hem
door, het achterstel van den wagen
nog even beschadigend.
INDISCHE BEGROOTING.
EEN BATIG SALDO.
De indiening der begrooting voor
Ned.»Indië over 1927 is spoedig te \yach
ten. De bcgrooting moet een batig
saldo opleveren; ook over 1926 wordt
de toestand als zeer gunstig beschouwd.
ERNSTIG ONGEVAL.
EEN ZWAAR GEWONDE.
Op de Boorlaan nabij dc Koningska»
de te 's»G"ravcnhage is een ernstig auto
ongeluk gebeurd. De heer P. C., 22 jaar
student aan de Vrije Universiteit tc
Amsterdam, wonende aan de Stadhou»
derskade, reed, vergezeld van een jon»
gedame, per auto in de richting van
Wassenaar. De heer C. reed, naar gc»
tuigen verklaarden, aan de rechterzijde
van den weg met een snelheid, welke
niet grooter dan 20 K.M. moet geweest
zijn. Vermoedelijk ten gevolge van de
slechte verlichting daar ter plaatse
langs de Boorlaan staan slechts aan
één zijde lantaarns bemerkte de
automobilist niet, dat zich voor hem
ccn tweetal personen bevond. Het was
de 26»jarige J. H. B., wonende aan den
Houtweg, die met zijn rijwiel aan de
hand liep, terwijl zijn verloofde op de
fiets naast hem reed.
Plotseling werden zij van achteren
door den auto gegrepen. Het meisje be»
kwam geen verwondingen. De heer B.
werd zeer ernstig gekwetst.
Een, dokter constateerde schedel*
breuk en zware hersenschudding. In
levensgevaarlijken toestand is B. in het
ziekenhuis opgenomen.
Tegen den heer C. is proces-verbaal
opgemaakt, daar het vermoeden bc*
staat, dat hij ten gevolge van onoplet»
tendheid dc beide personen niet heeft
gezien. Zijn auto is in beslag genomen.
Deskundig onderzoek heeft uitgewezen,
dat dc remmen van den auto volko»
men in orde waren.
NADERE MEDEDEELINGEN.
Do geruchtmakende plannen van de n Fransohen oorlogsvliegor Fonok mi
den Atlantisohan Ooeaan over te vli,egen« Zijn verijdeld door oen ongeluk dat da
delijk na hot opetijgen gobourde en two e inzittenden het loven kostte. Fonck zalf
(inzet) wist zicJS to radcten. 'Hot toestel, hierboven afgebeeld, is gehool vernield1.
Te Assen, i
Te Assen is nogal schade aangericht.
Er zijn daar, naast elkaar aan de j
Drentsche Hoofdvaart drie kazernes
gelegen, de Wilhelmina», de Emrna* en
do Hendrik-kazerne. Zooals gemeld
speelden de relletjes zich bij de Emma»
kazerne af. Jn de cantine en daar be»
gon de ruitenvernieling.
Hoeveel ruiten in totaal vernield
zijn, kon nog niet gezegd worden, zoo
schreef men ons uit Assen, maar al»
leen bij de Wilhclminakazcrne zijn het
er 56,
Een ooggetuige vertelt.
Een ooggetuige schrijft aan „Het
VoJk":
„Ik was op de kamer, toen een luid
geschreeuw me naar buiten riep. Ach»
ter op het kazerneterrein liepen een
500 man, uit wier midden 'af en toe
de „Internationale" opklopk. Men ver»
telde mij, dat soldaten van het negende
regiment de boel in dc soldatcncantinc
hadden stuk geslagen. Deze troep ging
naar het voorplein drong eer. oogen»
blik dc poort uit, doch begaf zich toen
naar de wacht van het 9e R. I. Hier
werden eenige geweren stukgeslagen.
Op dit oogenblik verscheen een afdce»
ling militaire politie, sterk 12 man op
het terrein. Ze bezetten de wacht. Dit
werkte als olie op het vuur. Alles
stroomde hier samen. De schare groei»
de aan tot meer dan 1000 man.
Plotseling ontstond cr beweging, rui»
ten werden ingegooid en de troep week
terug naar het voorplein. Hier bleef
men^staan schreeuwen en zingen. Over
het geheel was de menigte niet kwaad»
aardig. Toen de militaire politie het
terrein verliet, werd de stemming zelfs
baldadig vroolijk, De wacht Emma»
kazerne kwam in 't geweer, die van
de Wilhclminakazcrne weigerde scher»
pe patronen in ontvangst te nemen.
Verschillende officieren waren onder»
tusschcn gewapend op het terrein ge»
komen,, 'ook de overste v. d. Brandhof
van het 9e R. I.. die verbazend ontac»
tisch is opgetreden. De overste zei:
„Mijn geduld is op". Hij liet den
troep eerst tweemaal sommceren. Zelfs
gelastte hij verschillende menschen
naar de kamers te gaan. Plotseling
sprong hij er midden in: „Naar de
kamers of geweld zal worden ge»
bruikt!" Meieen trok hij zijn revolver
en vuurde in de lucht. Velen gingen
naar binnen, een gedeelte bleef echter
bij dc oude eetzaal. Na een sommatie
om uiteen te gaan volgden de schoten
met het bekende gevolg. Daarna werd
hei terrein schoongeveegd.
Was er met meer tact opgetreden en
had men wat geduld gehad, dan waren
de menschen vanzelf uit elkaar gegaan.
Maar ze werden opgejaagd door den
overste en men heeft toen op deze
ongewapende menschen geschoten,
salvo's afgegeven. Overal zitten kogel»
gaten in muur en ramen van de eet*
zaal.
De officieren keken den volgenden
morgen cf naar enlachten".
In dc „manchettc" van de „Tribu»
ne", las men onlangs:
Er is nog geen enkele groote re»
volutie geweest, en er zal geen
kunnen zijn, zonder de innerlijke
ontbinding van het leger.
„Op die innerlijke ontbinding van
het Ncdcrlandschc leger wordt blijk*
baar thans Stelselmatig afgestuurd",
schrijft het Hbld. o.m. ,De leider der
roodc parlementaire fractie van de
Tweede Kamer, heeft bij de betooging
tot vergrooting van het oorlogsgevaar
voor Nederland er zijn vreugde over
geuit, dat herhalingsoefeningen zonder
relletjes al blijkbaar niet meer moge»
lijk zijn, de orthodox revolutionnairen
van de „Tribune" berichten over As»
sen onder het hoofd: het leger in op»
stand".
„Zoo ver zijn wij nog niet", zegt het
blad, „en zoover mogen wij niet ko»
men, behoeft het niet te komen. On»
danks den heer Albarda en ondanks de
predikers van het evangelie van Lenin.
Het „provoceerende type" in de can»
tine te Assen, waarvan wordt gewaagd
is alleen maar instrument. Er zijn an»
dere „provoceerende typen" op andere
en belangrijker plaatsen in ons land,
die voor het noodlottig gevolg der rel»
letjes van Assen een belangrijk deel
der verantwoordelijkheid dragen.
Het 'wordt hun gemakxelijk gemaakt
door het domme gehaspel met onze
weermacht in de.politiek en de kort»
zichtigheid der bureaucratie op het
Plein, om de kankeraars onder de mi»
htairen te brengen tot domme daden".
En verder zegt het blad:
„Veel te velen zijn al dupe geworden
van de opzettelijke begripsverwarring,
die alles wat op de weermacht betrek*
king heeft als „militairistiseh" pleegt
aan te duiden. Een leger zonder tucht
is ondenkbaar. De stelselmatige onder»
mijning van die tucht is een bedreiging
van het leven van onnadenkende mill»
ciens, die zich door „provoceerende ty*
pen'' laten verleiden tot daden, dio
geen enkele gemeenschap straffeloos
kan dulden.
Of voor het geval in Assen in de lei»
ding der oefeningen een aanleiding be»
stond zal nog moeten worden vastge»
steld, maar voor ieder die de oogen
niet sluit voor de werkelijkheid staat
thans reeds vast, dat de hoofdschuldi-
gen van deze droevige gebeurtenis niet
in Assen zaten, toen daar een jong
leven ontijdig werd afgesneden".
Wat ..Het Volk" zegt,
„Het Volk" bevat een artikel met
den kop: Uittartend Militairisme.
Daarin wordt o.m. het volgende ge»
zegd:
„In Assen heeft men blijkbaar Maas»
tricht eens willen nadoen, juist nu er
kritiek op is geoefend. Ook in Assen
een geforceerd doorzetten cener oefe»
ning in moordend heet weer.
In Ede en Assen beide daarbij een
gelijk uitdagend optreden tegen onte»
vredenheid met de gehate militaire
politic, in beide plaatsen een schieterij
i eerst over de hoofden der ontevreden
soldaten, gevolgd te Assen door een
salvo waarbij een doode, viel.
Dit gelijk en gelijktijdig scherp op»
treden is geen toeval.
Het is een gevolg van een aanschrij»
ving van den commandant van het
veldleger na de ongeregeldheden te
Amersfoort, waar 'door de militaire
leiding naar de meening der militaire
bonzen te zachtzinnig werd opgetre»
den. Men herinnert zich het veront
waardigde artikel van den militairen
medewerker van ,,Hct Vaderland en
zijn lofzang op de militaire politie.
Dit alles is opzettelijke uittarting
van de burgers door de militaire
scherpslijpers.
En blijkens zijn bevordering van
majoor Frocling tot luitenant-kolonel,
doet minister Lambooy daaraan mee.
Het belachelijke Nederlandsche mi
litairisme in zijn doodstuipen wild om
zich heen slaande!
Zal de vertegenwoordiging van het
volk deze militaire razernij dulden?
Te Ede.
In ons nummer van Woensdag werd
gemeld dat er te Ede eveneens relle
tjes plaats hadden-
De Telegraaf sprak van bet bezadig
de optreden van den commandant en
het flinke optreden van de officieren,
waardoor erger voorkomen werd.
De verslaggever van Het Volk geeft
'de volgende lezing over de aanleiding
tot de relletjes:
.„Maandagavond omstreeks negen uur
verliet een klein groepje militairen
behoorende tot het 4e regiment infan
terie een- café aan den Parkweg, even
voorbij den spoor»overweg. Zij waren
niet bepaald dronken^ maar hadden
toch klaarblijkelijk meer bier gedron
ken dan goed voor hen was. Zeer luid
ruchtig zingende en schreeuwende be
wogen zij zich langs den weg, waar zich
op "dit tijdstip zeer veel der te Ede ge
legerde militairen bevonden. Van twee
of drie tot het groepje behoorende
militairen was de kleeding nrct iin orde
en dit vooral wekte 'blijkbaar de
ergernis op van een per rijwiel van den
•tegenovergestclden kant aankomenden
majoor-instructeur Zeeman
Deze hoofdofficier stapte van zijn
rijwiel en bulderde de luidruchtige
militairen toe: .Kerels houdt je
smoel! Gaat naar de kazerne, voor
uit!"
Onmiddellijk ontstond er gen groote
oploop van militairen en burgers
■en daar de aldus 'toegesproken militai
ren in niet malsche termen hun meer
dere te kennen g^ven, dat zij niet van
plan waren zijn bevel op te volgen,
daar hun dienst afgeloopen was en zij
zich wenschten te vermaken zooals zij
dat wilden, waarop oo'k de groot»
majoor het antwoord niet schuldig
bleef, was er reeds dadelijk eenige op
gewondenheid onder de militairen te
bespeuren. Dit werd er niet beter op,
toen de uit het café gekomen miTi»
tairen een min of meer dreigende hou»
ding tegen den officier aannamen.
Het verder verloop is bekend.
De verslaggever van Het Volk ver
telt verder dat door de militairen nog de
eisch is gesteld dat drie militairen, die
gevangen waren gezet, zouden worden
bevrijd.
(Het waren vooral de manschappen
van het 10de regiment die zich te
weer stelden voor de invrijheidstelling
der opgesiotenen.
Van do opening dor Statengenoraal. Links: de Koningin verlaat, na het uitspreken der Troonrede de Rlddorzaal. Rechts:
woonden. Links vooraan Ir. Albarda, rechts de heer Vliegen, daaitaahter do heeren K. tor Laan, W. v. d. Sluis en A. B. Kletrc!
dc. ji.Ud .iji:iocra,t»sche Kamerfractie, wolke voor de eerste maal deze laarlijksche gebeurtenis bij-