HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
STADSNIEUWS
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
MAANDAG 4 OCT. 1926 TWEEDE BLAD
HOOGE BROODPRIJZEN IN FRANKRIJK.
Een slechte oogst.
EN EEN1GE SPREKENDE CIJFERS.
(Ven onzen Farijsc-hen correspondent.)
De oogit dit jaar is slecht. De koren.1
aren zijn gezwollen maar leeg, verbrand
door de aanhoudende hitte en de groote
droogte. Voor .de boeren wordt dit ander,
zijd» -wel eenigsziine gecompenseerd door
het hooi, maar. wat kan 't de groote
menigte schelen of de beesten van den
winter volop te eten zullen krijgen T Voor
iedereen ïs het koren, het brood het be
langrijkst. En daar nu juiet ie een groot
deficit. Waar men normaal 500 zak maakte
daar heeft men thans elechta 350 zak; de
grond is uitgedroogd tot op een halven
meter bij 47 c.M. en als men de ge
leenden mag gelooven, dan zal de hitte
siog een tijdje aanhouden. Trouwens, al
regende het nu bakstcenen er valt -nicte
meer aan te veranderen. Vandaar dat de
broodprijzen nu reeds met 4 centimes per
half pond opslaan, een verhooging welke
zich elke .week herhaalt. Als we nu nog
zeggen dat het brood lie; voornaam de voe
dingsmiddel voor de Fran6che>n is, dan
kunt g« begrijpen, dat de regeering met
Izorg de toekomst tegemoet ziet. Want er
ait niet anders op, dan het koren aan te
vullen met voorraden, welke men uit En
geland moet laten komen. Waarom, dat is
eigenlijk niemand duidelijk. Immers, Tu.
riia, Algiers en Marokko hebben een groot
teveel. Wat zou nu logischer i:i;n dan 't
fcoren uit die Fransche kolomen te laten
Stomen, hetgeen men met francs sou be
calen. Maar de wegen van de ad-mi.nis-
tra lie zijn ondoorgrondelijk. Men heft op
«de producten uit de eigen Otoloniën zóó
veel invoerrechten dat men nog goedkoo.
■per uitkomt hei koren in Engeland te
koopen hetgeen mem me*, ponden moet be.
«alen. 'n Genie die er iets van begrijpt.
Frankrijk heeft per jaar 95 millioen
„quirrtaux" koren noodig; 82 millioen
voor de consumptie, 10 millioen om te
zaaien en 3 mwlioen voor he, ver!ie-«
Bekent men nu men normaal 16
quintaux van een hectare kan trekken,
dan heeft men du* om in de behoefte <e
voorzien 5.960.000 H.A. noodig. In den
log waren ook hierin de cijfers abnormaal
Maar laten we daarom die nemen van een
kalm jaar ale 1908 en een daarna b.v. 1921
om le zien hoe men achteruitgaat implaat
van 't euvel te bestrijden. Want men
moest eigenlijk vooruitgaan; niet alleen
omdat het noodzakelijk ie, maar ook
omdat in die jaren dc land bouw. techniek
zulke enorme vorderingen heef-t gemaakt
da* werk er aanmerkelijk door werd ver-
licht. In 1906 verbouwde men dan (met
koren) 6.564.370 JI.A.. Maar een H.A.
bracht toen slechts 13 quintaux op. Kr wa*
due toen reeds een deficit van 10 millioen
quintaux. In 1921 verbouwde men slechts
5.329.000 H.A. Gelukkig werd hot rende-
•ment per H.A. opgevoerd want andere zou
het deficit neg grooter zijn dan in
Thans ook een tekort van 10 millioen,
ma&r.reeds liet men in vergelijking
met 1908: 1.235.370 H.A. onbenut! Als me
heel optimistisch is dan rekent men h«
deficit dezen zomer op 15 millioen. De
specialist Ernest Bicot rekende zelfs op een
tekort van 21 millioen quintaux; de sena
tor Louis Michel praait van 15 a 20 mil
lioen. Wa* er in 1904 reeds een groot deel
van Frankrijk onbebouwd (we bedoelen
hier grond die vroeger wél bewerkt werd)
dan kwamen er van 1901 tot op heden
maar eventjes negenhonderd duizend hec.
,areo bij d» thans braak liggen.
Maar waaromf Omdat het aan werk
krachten ontceékt. Er heeft ook hier een
bnnenlandeche volksverhuizing plaats
gehad. Talrijke gemeenten die vroeger 300
inwonere telden, bestaan nu nog maar ui
80 a 60 zielen. Een even typisch als droe
vig voorl»eeld hiervan levert het oude
lamdbouw-d«ipariement llauie.Marne, waar
in slechte 90 jaar tijd de bevolking
63.000 zielen verloor. als men aan
neemt da't gdboorie on sterftecijfer tegen
elkaar opwegen. Ai die 63000 deserteerden
van het land om .near d« steden of de fa
brieken te gaan. Een ander departement'.
Ger-. iDe directeur ven 'het bureau voor
werkverschaffing aldaar deelde twee jaar
geleden in een jappoit mede da, 50.000
H.A. en 2500 Inerderijen verlaten zijn. In
dat eene departement
In 1921 lelde Frankrijk 39..000.000 zielen
,jie men a'.dus verdeelide18 rniilioen la-nd.
bouwbevoliking, 21 millioen stadstievol-
king. Stadsbevolking noemde men de men
echen, van een gemeente van 1.000 of meer
•inwoner*. Maar op d« 21 millioen waren
atuurlijk talrijke neringdoenden, imdus
r.eelen, «die men dus eigenlijk niet bij de
andbouwbevolking mag rekenen. Fïank
ijk was du4 een lanritiouwvolk, een land
lat niet alleen in zijn eigen behoeften
moest kunnen voorzien maar dat ook zou
moeten exporteeren.
Men heeft meermolen beweerd dat deze
verhu zing van he< land naar de e'-ad h<*t
gevolg was van de „attracties" welke de
den bieden: 8 urige werkdag, cinema
daneiavg. Hetgeen elechts Ken deeie
De zoons van een kleinen landbouwer
zien wel >n dat ze nimmer in het betzi!
zijn van de eerste 60.000 francs welke
noodig zijn om zelf de onderneming
beginnen. om dan hoog ^ens een stuk
droog brood te kunnen verdienen. Vandaar
dar. Iilj naar Pirij- trekt. Maar 't ie niet
allee goud wat er 17. inkt.
H er is een «mlere statistiek, die we ge
voegelijk naest de hierboven gegeven cij.
fer» tinmen leggen; het log sch verband
zal u met onr.gaan.
In Januari 1906 wcr.len in de Parijecbe
hospitalen verpleegd B0S2 zieken, van wie
309 geboortig in Parije, 45 in de hanlieu»,
131 vreemdelingen en. 750 die .,k la
campagne" werden geboren en op rijperen
leeftijd naar Parijs kwamen en zich daar
vestigden. Als men dan nog rekent dat 50
van de honderd Parijzcnaare die sterven
hun laatste adem uitlAazen in een hospi
taal; dat 60 van de 100 nieuwe wereldbur
gers 't eerste levenlicht aanschouwen ;n 'n
hoapitaal, of m.a.w. «Jat meer dan de helft
van die veel bevoorrechte Parijzenuar nog
niet een eigen bed heeft, een eigen home
om te mogen worden geboren of te «"er
vendan vraagt men zioh af wat de
ongelukkigen er anders toe k-on drijven
om het land te vetlai.a» voor de etad. En
wat zou men op roo'n moeilijke VTaag an
ders kunaien antwoorden dan: de politiek.
De politiek die toelaat dat er zwaar gespe
culeerd wordt op het koren, op 'h<* tram*,
port, de wannen van de hooggeplaatste
uis*chenper.io<nen. Ten koste van den land
bouwer cn van den verbruiker. Maar dat
ie een andere kwef.ie. Een broodje van
acht sou-s nu. acht en twintig 60us! En
nog een «nauw van den bakker: neem
"t maar gauw want morgen betaal je dertig
-- Michel (de bakker uit Lev al Vols d:e
't Kanaal overzwom) zou beter doen z'n
brood waf. goedkooper te verkoopen dan
luxe-baden van elf uur en reisje
Engeland te ondernemen, hoorde ik een
ontevreden mert'ch mopperen in 't voor.
bijgaoo.
HENRY A. TH. LESTURGEON
TARIEVEN PROVINCIAAL
ELECTRICITEITSBEDRJF.
OVER HET VASTRECHT
TARIEF.
Ged. Staten doen den Staten toeko*
men een nota van de directie van het
provinciaal clectricitcitsbedrijf aan»
gaande de bij dat bedrijf geldende, ta>
ricven. Met enkele inleidende beschou»
wingen omtrent de beginselen, die aan
de prijsbepaling van den stroom ten
grondslag moet worden gelegd, bevat
deze nota een overzicht van de tarie
ven voor de verschillende groepen van
groot» en kleinverbruikers. Door Ged.
Staten wordt «r aan herinnerd dat de
laatste groep gestadige uitbreiding on*
dergaat omdat het streven van dc di»
rectic er tegenwoordig op gericht is,
om overal waar het bedrijf zulks me*
debrengt, de stroomlevering aan huis
rechtstreeks door het bedrijf te doen
geschieden.
Dc nota plaatst voorop dat de explo:»
tatie van het Overheidsbedrijf gericht
moet zijn op dekking van de uitgaven
door dc inkomsten, waarbij uit den aard
der zaak ook gedacht moet worden
aan de vorming van de noodigc reser»
vcs voor gebeurtenissen die het finan»
cieele evenwicht zouden kunnen ver«
storen. Ze doet verder uitkomen, dat
bij het opbouwen van een tarief»
systeem op vele cn velerlei factoren is
te letten. Factoren, die met enkele
•woorden tc omschrijven zijn als de
kwaliteit cn kwantiteit van het ver»
bruik en de concurrentie. Bij de uiteen
zetting van de verschillende tarieven,
die! in toepassing worden gebracht,
vinden wij o.m. enkele opmerkingen ge;
daan ter zake van het vastrecht tarief.
Gezegd wordt:
Het vastrecht tarief brengt zoovele
middelen van toepa*sing van clectrici»
tcit ondtr het bereik van den verbrui
kcr. dat het sterk stimulccrcnd op het
verbruik werkt. Zoo is gebleken dat
het stroom»vcrbruik van 39 afnemers,
die thar.i langer dan drie jaren 't vast»
rechttaricf hebben, in het derde jaar
gemiddeld 57 pet. hoogcr was dan dat
in het jaar, voorafgaande aan het jaar.
waarin het vastrecht voor het eerst op
hen werd toegepast, terwijl 't stroom»
vcibruik van 6<iJ afnemers, die langer
dan twee jaar het vastrechttarief heb»
ben in het tweede jaar gemiddeld 49
pet. hooger was dan in het jaar. vooraf»
gaande aan dat waarin het vastrecht
voor het eerst op hen werd toegepast.
Aangezien het niettemin kan voorko»
men dat een afnemer na overgang tot
het vastrechttarief op zijn verbruik be»
zuinigt, is bepaald, dat aan hen, die bij
toepassing van het vastrechttarief op
zijn verbruik bezuinigt is bepaald, dat
aan hen die bij toepassing van het
vastrechttarief over ecu kalenderjaar
meer hebben betaald, clan zij bij toepas»
sing van het enkeltaricf verschuldigd
zouden zijn, het verschil op hun aan»
vrage wordt terugbetaald.
VAN HAARLEM'S DASBLAD No. 709
VENTILATIE
Het is warm cn je ver» I tien minuten later is het
zoekt ie zoon Jan om I nog warm cn ie ontdekt,
het raam open tc zetten I dat het raam nog pot»
I dicht is
dus open ie het zelfI keert tot je krant terug
maar, terwijl Jan zcgt.l als het raam knarsend
dat het hem spijt, hijl vanzelf weer dicht glijdt
had je niet verstaan
De teekenaar Joh. Braakentiek, vooral bekend om zijn politieke prenten voo
„De Groene Amiterdammer" herdacht Zondag den dag waarop h\j 40 jaar gelede:
zün eer*te politieke prent teekende.
AFSCHEID VAN DS. J. UBEI.S.
Ds. J. Ubcls. die een beroep naar dc
Gereformeerde Kerk van Batavia heeft
aangenomen, heeft Zondagavond af»
scheid genomen als predikant bij dc
Gereformeerde Kerk van Heemstede
met ccn prcdicatic naar aanleiding van
1 Petrus 1 dc verzen 23 cn 24. Spr. zei;
dc tc zullen handelen over dc vergan»
kclijkhcid van het vlcesoh. maar het
eeuwig blijvende van het woord des
Hcercn. Hij ontwikkelde in zijn predi»
catie het volgende drietal gedachten
de onderwijzing, dc vertroosting cn dc
vermaning die in dit tekstwoord komt
Na dc prcdicatic richtte spr. zich
eerst tot dc vertegenwoordiging van
de classis Haarlem. Ik heb maar kor»
ten tijd in uw midden verkeerd, aldus
spr. Dc vele vergaderingen die ik in
den laatsten tijd heb bijgewoond,
stemmen tot droefheid en nopen tot
verootmoediging. Het zijn hcrinncrin
gen van droeven aard. maar daardoor
heen straalt als oen licht dc liefde tot
de waarheid Gods en. het licht van de
vriendschap cn van oprechten broeder»
zin. Ik bid God dat Hij dc breuke die
is geslagen nog moge helen.
God moge u verder zegenen in irv
classicalcn arbeid cn Hij geve u dat g
niet weder geroepen u zult zien tot
zulk een arbeid als die ge nu op u
moest nemen. Moge nog eenmaal ver»
cenigd zijn, dat nu gescheiden is.
Want het woord dc hccrcn blijft tot
in eeuwigheid cn dan mogen wij bid»
d'cnd hopen.
Tot dc leden van den kcrkcraad
zcide spr.: Uw vriendelijkheid en
welwillendheid mij steeds betoond
hebben mij het leiden van uw vergade
herinnert je dat het
touw kapot is cn vouwt
een stuk krant op om
er tusschen te stoppen
na tien minuten slaag
je erin ccn wig tc maken
die dc goede maat heeft
begint weer te lezen cn
ontdekt dat ic ccn stuk
van het hoofdartikel in
het raam hebt gestopt
als je vrouw binnen*
komt. opmerkt. dat
iemand het raam heeft
opengelaten en het weer
sluit.
(Nadruk verboden)
ringen gemakkelijk gemaakt. De Hecrc
zij met u allen. Hij geve u kracht cn
opgewektheid om uw ambt te vervul»
len. Na de cathechisanten met eerst tc
hebben vermaand steeds het céne noo»
dige te zoeken, sprak de prediker de
gemeente toe.
Toen ik elf maanden geleden voor
het eerst het woord in uw midden
bediende, aldus spr., had ik niet ge*
dacht -dat ik zoo spoedig daarna het
voor het laatst zou doen. Ik geloof cch»
ter dat ik ga in den weg Gods en dat
geeft ruste in het hart. Maar toch het
scheiden stemt weemoedig. Banden wa»
ren gelegd. Veel heb ik van uw vriend»
schap cn liefde mogen genieten, al was
ik' dan maar kort in uw midden.
De Hecrc moge u verder zegenen.
Hij zij en blijvc met u. Hij make u ijve»
rig in zijn dienst. Wij moeten thans
scheiden cn onzen arbeid hier neerleg»
gen. Al onze bloemen vallen af, maar
het Woord des Ileeren blijft tot in
eeuwigheid, eindigde spr.
Namens kerkeraad cn gemeente
sprak de ouderling Schipper tot den
scheidenden lccraar woorden van af»
scheid. Als een getrouw dienstknecht
hebt ge gezaaid door Gods genade,
zcide spr. cn door die genade is van
dat werk dc vrucht gc/icn cn wij m<r
gen gelooven dat er nog meer vruchten
van zullen worden gezien.
Naar uw statuur zijt gc een reus
maar ge hebt een hart als dat van Da»
vid. Daarom mochten wij zoo aange»
naam met u samenwerken. Daarom zijn
er zoovele banden gelegd. In veel cn
velerlei zaken zijt ge ten zegen gc»
weest. En nu is het de wensch van den
kerkeraad en van de gemeente, dat zij
van den vreemde uit nog veel goeds
van u moge vernemen en dat gc per;
soonlijk en ambtelijk gezegend moge
worden.
Spr. eindigde met de gemeente tc
verzoeken Ds. Ubcls toe tc zinp.m
ccnigszins gewijzigd Fsalm 67:1.
Namens de classis cn namens de na»
burige kerken sprak Ds. Wiclenga van
Hoofddorp. Ge hebt maar kort in het
midden van de classis kunnen verkee»
ren, zoo spr., maar dc indruk dien dc
classis van u heeft is. dat ge zijt een
..man met een hart", dus meer dan een
hartelijk man. Gc zijt een man met c<en
hart vol liefde voor den naam cn dc
Kerk des Hccrcn. Eicn man ook met
een hart vol liefde voor dc broeders.
Uw aanwezigheid in dc vergaderin»
gen van dc classis was voor u niet aan»
genaam. Maar wij herinneren ons ook
uw woord dat ge gelooft dat dc strijd
dien wij hadden tc strijden cr oen is
voor dc waarheid, al is die van onacn
kant dan vcelzins viceschclijk gc*
voerd.
Met u bidt heel de classis, dat opgc»
lost moge worden wat nu een hinder*
nis tot eendrachtig samenleven is. Gc
zult u naar een andere classis gaan
Wij bidden u toe dat gc daar met
blijdschap uw werk moogt voortzetten.
dat ge daar ook tot veel steun voor dc
aendclingcn moogt zijn.
Tot de gemeente zeide spr., Voor dc
tweede maal is nu de herdersplaats in
uw midden leeg. Moge ze spoedig ver»
vuld zijn. Zie niet uit naar een man
alléén met verstandelijke gaven, maar
naar een man met oen hart vol liefde
voor den naam en de zaak Gods, zoo»
als Ds. Ubels er een was. Want zulke
mannen zijn mannen naar het hart
Gods.
Ten slotte verzocht spr. Ds. Ubels
toe tc zingen Psalm 121:4.
Na dankgebed zong dc gemeente
nog Psalm 72:11, waarna ds. Ubels den
dienst eindigde met het uitspreken van
de zegenbede.
ALLIANCE FRANs-AISE.
WINTERSEIZOEN 1926/27.
Bovengenoemde Vereeniging gaat tc
Haarlem haar zeventiende levensjaar in
met een rijk cn goed verzorgd pro»
gramma voor het a.s. winterseizoen.
Vroeger dan gewoonlijk zal zij dit
jaar haar openingsavond houden cn
wel op Donderdag 14 October met ccn
conférence over Avignon ten tijde der
Pausen door den heer Andre Bcllcsort,
den bekenden letterkundigen criticus
tc Parijs cn sccretaris»gcncraal der
Revue des Deux Mondcs.
Ruim twee weken daarna, op Dins»
dag 2 November, treedt voor de leden
op madame Beatrice Dussane. Soeic»
taire van dc Comcdic Franqaise, die
twee jaar geleden te Haarlem ccn sue*
ces oogstte, dat haar terugkomst heeft
bespoedig. Mme Dussane zal spreken
over I.a Fontaine en verschillende van
zijn fabels voordragen.
Op uitdrukkelijk verlangen der le*
den zullen dc heer en mevrouw Lion
de Clauzel, geaccompagneerd door
mcllc Vcluard. een oud Franschen lic»
derenavond geven in oorspronkelijke
costuums op Vrijdag 26 November. Het
vorig jaar is deze voordracht zoo in*
geslagen, dat er ruimte in de zaal te
kort kwam.
December brengt ons den heer Funck
Brcntano. den directeur der bibliothc»
que de l'Arsenal te Parijs, die een
oordracht zal houden met lichtbecl*
den over Frans Hals, bekeken door een
Franschman. Dat deze Franschman een
der beste kunstkenners is en in het
ouvrc met zijn conférences over Rem»
brandt cn Hais zeer veel succes had.
zal zeker verdere aanbeveling overbo*
dig maken.
Jcan Malve van de bekende associa»
tion dc Guiilaumc Rade. behandelt in
Januari 1c Génie de la France racontc.
par scs rmblcmcs a travers les sicc'cs.
In Februari verwachten wij den
schrijver van Gaspard, Rene Bcniamvn
wiens herhaald optreden te Haarlem
met stormachtige ovaties werd bc»
groct. We ku-nnc.n dan ook zeggen, dat
Benjamin dc beste vertegenwoordiger
is van den echten Franschen geest.
Maart brengt eveneens een ouden
kennis terug. Dc heer Albert. Em;ie
Sorel tooh z-al ons komen spreken
over „Silhoucrtes de Coroé-diens et de
Comediennes". Ais dramatisch crit:»
ous :s deze gedistingeerde Parijzenaar
wel dc meest aangewezen persoon om
een dengekjk onderwerp te bcshande»
len.
De maand April za! ons twee voor»
drachten te genieten geven: die van
Mme Marie Gasquet, het petekind
van den grooten Mistral, die uit piëteit
voor haar peetvader den sympathie»
ken dichter van „Miréio" voor ons zal
doen herleven cn verder den heer
Jéróme Tharaud, den overbekenden
romancier, die met zijn broer Jean de
letterkunde heeft verrijkt met werken
als „isn Roy a urne de Dieu", „Marra*
kcch", enz. Het onderwerp, dat deze
romanschrijver zal bahamd'elem is Ma*
rokko, dat hij mc-t maarschalk Lyautey
heeft doorkruist en waarvan hij op
zeer boeiende wijze weet te vertel»
len.
Nog zij vermeld, dat het bestuur in
onderhandeling is met een gezelschap
artiesten van de Comédie Fran?aise
en het Odéon, ten einde een opvoering
van den Maiade Imaginaire in Fe»
bruari mogelijk te maken..
Ten slotte volgc de mcdedeeling, dat
de leden van het Haarlem's comité op
lü November a.s. dc tooneelvoorstei»
ling van het ThcAtrc Francais te Am»
sterdam op vertoon van hun lidmaat*
schapskaart kunnen bijwonen tegen de*
zelfde verminderde prijssen als de le»
den der Amsterdamsche afdeeling.
Bewoners van Haarlem en Omstre*
ken die zouden willen toetreden tot
de Alliance Francaise. worden verzocht
zich te laten inschrijven bij den pen*
ningmcccicr, den hce- J. C. Peereboom.
Groote Houtstraat 93. of bij den 2den
secretarie, den heer N. Rahusen, Nieu»
wc Gracht 96.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 69 Cts. per regel.
Meer dan duizend prima brooden
bakt thans Franken in één uur,
met z'n hoogst-modernen oven
van verrassende strnctuur.
Ieder brood uit Franken's oven
is thans absoluut volmaakt,
daar geen andere bak-methode
zóó voor de hygiëne waakt.
Uif het Engelsch
van
L. G. MOBERLY.
13)
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden).
„Maar v;aarvan leefde zc? Ze moet
toch zekere bronnen van inkomsten
hebben gehad. Kwamen cr nooit geld»
zendingen voor haar, hier of daar van
daan?"
„Voor zoover ik hch kunnen vast»
stellen, kwamen er nooit brieven, van
welken aard ook. voor haar. Ik heb ccn
onderzoek ingesteld bij den hotclcigc*
naar, ccn braaf man cn vol meegevoel
voor Mrs. Burnett en haar dochtertje.
Hij vertelde me dat cr nooit brieven
voor Mrs. 3urnctt kwamen, maar dat
haar rekeningen regelmatig bctaa.d
werden en dat hij geloofde dat Mrs.
Burnett een klein bedrag op de bank
had. Hij vertelde mij ook dnt zij En»
gclschc lessen gaf bij een paar Russi»
schc families en op den dag van het
ongeluk was zij ook met hot wagentje
uitgegaan zooals zij twee keer per
weck deed, naar het chateau van een
Russische gravin, ongeveer twee mijlen
jjuitcn de stad".
„Hebt u op grond van de inlichtingen
an den Hotelhouder nog verdere na»
sporingen gedaan?"
„Ja zeker. Bij dc Bank hebben ze me
alles verteld wat zc wisten. Haar le»
goed was heel klein. Zc deelden mij
mee Jat cr ongeveer drie jaar geleden
ccn bedrag uit Engeland was geremit»
teerd op naam van Mrs. Burnett, maar
zc hadden cr geen idee van wie dc af*
zender was. Het bedrag v as geheel in
biljetten van vijf pond; de begeleidende
brief was alleen gctcekcnd „B." cn ccn
adres ontbrak.
Maar dc bankbiljetten waren echt.
de hondtcckening van Mrs. Burnett
was cr bij ingesloten, de rekening werd
op haar naam geopend cn een week
na dc ontvangst van het geld verscheen
Mrs. Burnett zelf. Zc had sedert dien
telkens kleine bedragen opgenomen en
dc directeur vertelde mij dat het geld
bijna op was. Maar ten opzichte van
haar identiteit kon ook hij niet het
minste spoor verschaffen".
„En de Russische familie, bent u
daar ook nog geweest?"
„Ja. bij allebei. De beide dames wa*
ren heel beleefd en zeer onder den
indruk van het ongeluk dat hun leer»
ares overkomen was. Ze wilden graag
alle mogelijke inlichtingen geven, maar
ook die bleken niet veel waarde te
hebben. Mrs. Burnett had in de plaat*
sclijke hladen geadverteerd dat zij les
gaf in Engelsch cn Russisch kende en
zc wa5 aangenomen om de kinderen
van de beide families les tc geven....
dat was alles. Iedereen die met haar'
in aanraking kwam, was getroffen door
haar schoonheid cn lieve manieren.
Maar zc deed niet dc minste moeite
dc mcnschcn ccn weinig nader tc ko»
men".
„Hoe kende ze Russisch? Dat is
toch iets ongewoons dat een Engclsche
dame Russisch kent".
„Ik kan het u niet zeggen. Maar dc
Russische dames vertelden mij dat ze
die moeilijke taal voor ccn vreemde*
ling wonderbaarlijk vloeiend spr.'k.
maar waar Mrs. Burnett die geleerd
had wisten zc ook niet. Het is wel ccn
toevalligheid dat de man in de auto.
die haar overreden heeft, ook ccn Rus
was. Ik hoorde hem met zijn chauf»
fcur praten".
„Kent u ook Russisch?" Mr. Dun»
can keek op van dc figuurtjes die hij
aan *t tcckcncn was op zijn vloeiboek
cn zag zijn overbuurman onderzoekend
aan. „Ik hch cr speciale studie van
gemaakt. Onder dc tegenwoordige po»
litieke omstandigheden is het noodig
dat ccn aantal officieren van het In*
dische leger Russisch kennen. Ik heb
in dc grensdistricten behalve inge*
nicurswcrk ook heel wat politieken ar»
beid verricht."
„Maar u zult nu toch wel uw mili*
taire loopbaan opgeven, nu u de crfgc*
naam van Sir Philip bent geworden?"
„Uit het leger weggaan?" riep Giles
hoogst verbaasd uit, „Ik denk er voor*
loopig niet aan! Ik houd veel van den
dienst, ik ben pas 26 cn voel me nog
cel te jong om nu al als landedelman
mijn dagen te gaan slijten. Neen, ik
hoop dezen zomer tc trouwen, zooveel
mogelijk te genieten van mijn verblijf
op Manderby Court cn dan.... terug
te gaan naar Indie met mijn vrouw".
Dc toon van geluk, waarop hij dit zei»
de, bracht een glimlach op het gezicht
an den ouden advocaat.
„Ik wensch u alles goeds.... En zal
dc jonge mevrouw uw pupil met even*
veel enthousiasme ontvangen als u
doettenminste als u bij uw plan
blijft om dc voogdi.i over Sylvia Bur*
nett op u te nemen?"
Er kwam ccn glans in Giles* oogen.
„Ik twijfel geen oogenblik of ik kan
deze vraag zonder voorbehoud met
„ja" beantwoorden. Miss Cardew is
voor een paar dagen uit dc stad. Ik
heb haar nog niet gezien na mijn tc»
rugkccr in Engeland. Maar ik weet wel
zeker wat ze zeggen zalzc zal ten
moeder zijn voor dc kleine Sylvia
de liefste cn beste van alle moeders".
ZESDE HOOFDSTUK.
Een ontmoeting.
„Ik denk. Sir Giles, dat u misschien
niet eens een idee hebt van de waarde
van dit juweel".
„Geen flauw idee, Dat is ook de re*.
den dat ik bij u kom om het tc laten
taxecrcn", antwoordde Tredman, gc»
aniusccrd kijkend naar het gezicht van
den juwelier, ccn wereldbekend cx*
pert op het gebied van edelgesteenten.
Mr. Sharpland, de taxateur, keek zijn
bezoeker glimlachend aan. Hij had
meermalen zaken gedaan met Sir Giles;
ij kende de familie Tredman al sinds
hij zelf, op jongen leeftijd, in dc zaak
van zijn vader was gekomen. Hij cn
Giles mochten elkaar gaarne lijden. Ze
stonden nu tegenover elkaar in het
privé'kantoor van Mr. Sharpland. ach»
ter den grooten winkel cn dc juwelier
hield in zijn hand het ivoren étui uit
dc nalatenschap van Sylvia's moeder.
„U weet natuurlijk dat smaragden
tot dc duurste edelstecncn belaoorcn",
vervoigde de kleine, vriendelijke man.
„en de smaragden in dezen hanger zijn
wel dc schitterendste die ik ooit gezien
heb. Ik wil u wel zeggen, wat ik niet
licht tegen ccn ander zeggen zou: het
zijn geen stccnen die ik in het bezit
van ccn gewoon particulier zou ver»
wachten".
„Wat bedoelt u?" Giles keek den
juwelier verwonderd aan.
„Ik bedoel dat deze stcencn van een
soort ziin, die men zou verwachten te
vinden in kroonjuwcclcn, in elk geval
bij personen uit een vorstelijke fam
lic. Eerlijk gezegd, Sir Giles, toen ik
het sieraad nauwkeurig bekeek, kreeg
ik ccn schok. Het is zoo iets buiten»
gewoon kostbaars, zoo iets bijzon*
ders.
„M at is uw idee van dc waarde?"
„Zonder aarzelen taxeer ik het op
80.0(10 pond. Maar ik denk dat ik .met
100.000 nog dichter bij dc waarheid
ben".
Giles staarde den man stom van
verbazing aan.
„Meent u dat werkelijk?" zei hij ein»
dcliik, ..is dit sieraad werkelijk zoo
veel waard?"
Ik meen het werkelijk. Als u op het
oogcnbÜk het juweel zoudt willen \er»
koopen. zou ik cr contant 70.000 pond
voor geven. Beter kan ik toch niet
zeggen".
Maar", stamelde Tredman. „het is
onbegrijpelijk. Ik vond dit sieraad in
dc nalatenschap van een dame. die in
uiterst armoedige omstandigheden
leefde. Ze stierf plotseling bij een
tragisch ongeval cn liet haar ccnig kind
en dit juweelin mijn hoede
achter. Zc moest hard werken voor
haar brood cn leefde zoo'n beetje,
eigenlijk gezegd van de hand in de
tand. Voor zoover ik uit haar onsa»
menhangende laatste woorden kon op»
maken, wilde zij niet dat dit sieraad
van dc hand zou worden gedaan.
(Wordt vervolgd).
