BUITENLANDSCH OVERZICHT
HAARLEM'S DAGBLAD
GEMENGD NIEUWS
ZATERDAG 30 OCT. 1926
ZESDE BLAD
Van de Brit&cbe Rijksconferentie. De luchtver-
bindingen binnen het Engeische Rijk. Vier jaar
fascisme in Italië. De Belgische Rijnvaart. De
Fransche uitvoerverboden.
Van welingelichte Britsche rijde
wordt medegedeeld, aldus Reuter uit
Londen, dat de uiteenzettingen om*
trent den merkbaren vooruitgang in
den algemcenen politikken toestand
van Europa, welke ter Britsche rijkscon
ferentic werd gegeven, diepen indruk
op dc gedelegeerden heeft gemaakt.
Een vergelijking tusschen deze uiteen*
zetting cn die, welke drie jaar geleden
door Lord Curzon werd gegeven, maak*
te het allen duidelijk, dat er door de
verdragen van Locarno een geheel nieu*
we politieke atmosfeer is ontstaan.
Onder deze omstandigheden kan het
geen verwondering baren, zoo verklaart
men. dat de dominions dc politieke van
Locamo goedkeuren. Men beseft, dat zij
een uitvloeisel Is van de geleidelijke
vervanging van wantrouwen cn afzij*
dighcid door een geest van vriend*
schap cn vrede in Europa.
Welk besluit ook genomen zal wor»
den met betrekking tot dc formeele
toetreding der dominions tot het ver»
drag van Locamo een aangelegen*
beid, dtc nog niet besproken is cn waar
over te zijner tijd de betrokken parle»
mentcq, zullen moeten beslissen staat
het vast, dat de politiek van Locarno,
omtrent welker ontwikkeling de dorni*
nions voortdurend telegrafisch op de
hoogte zijn gehouden, in het algemeen
den krachtigsten steun heeft van de
premiers der dominions.
De Engeische minister voor de lucht*
vaart Sir Samuel Hoarc heeft in de zit»
ring der Engeische Rijksoonferentic te
Londen besprokec de
Luchtverbindingen
Engeische Rijk.
binnen het
Hij deed opmerken dat het aantal
luchtmijleo dat op dc geregelde wereld*
luchtroutes woydi afgelegd meer dan
verdubbeld is sinds dc vorige confercn*
tic. Op allerlei gebied valt een groote
technische verbetering waar tc nemen.
Verder verklaarde hij dat de snelle
luchtdicnst op Cairo. Bagdad en Kara*
chai ccn deel uitmaakt van het groote
plan voor een Rijksluchtlijn naar het
.Verre Oosten. Het staat thans aan dc
conferentie ajdus spr.„ te beoordecien,
of het overige deel eveneens voltooid
zal kunnen worden en wel door middel
van een luchtlijn, van onberekenbaar
eroot belang zo_owcl voor de civiele als
▼oor dc militaire verbinding.
Op Afrika is hetzelfde van toepas»
sin2- Ook daar moeten luchtlijnen ko*
men naar het Verre Oosten. Australië
cn N.cuw Zeeland, evenals trouwens
een lijn van Londen naar de Kaap met
zijverbindingen naar dc WcsUAfrikaan*
achc gebieden. Hieraan zal in dc ko»
mende maanden begonnen worden. Een
ondctjjcmcnd pionier heeft rnct^ den
steun van de rcgccringcn van Kenya,
Uganda en den Soedan een proefdienst
van 1400 mijlen tusschen Khartoum en
Kisuma georganiseerd. welke dienst
mogelijk later nog tot Kaapstad uitge»
breid zal kunnen worden. Binnen het
kader van het oefenprogram van dc
Royal Air Force zal spr.'s departe*
ment trachten een aantal vluchten met
mail cn passagiers door middel van ci>
vicle machines tc doen volbrengen.
Verwijzende naar een uitspraak van
Sir. Alan Cobham betoogde spr. het
groote belang van het aanbrengen van
verschillende landingsplaatsen.
•Met betrekking tot de luchtschepen
zcidc spr., dat deze in de toekomst
de notjstop»pa.ssagicrsrcizcn voor lan»
gen afstand zullen verzorgen. Dc lucht*
schepen, die thans reeds groot van
afmetingen en gcruischloos 7jïn, zullen
mettertijd voor langdurige passagiers*
vluchten veel comfortabeler zijn dan
vliegtuigen. Zij zullen promci)adc*dck»
ken en ruime rook* en eetvertrekken
krijgen. In een jaar tijds zullen twee
groote luchtschepen afgeleverd wor»
den en het ligt in de bedoeling eerst
thuis*vluchtcn cn later vluchten naar
cn van Indic tc organisecrcn. Indien
deze proeven slagen zal het met toe»
stemming van de Dominion», zaak zijn
demonstratievluchten naar dc onder»
acheiden hoofdsteden dc» Rijks tc vol
brengen. Gcwenscht zal het evenwel
zijn, dat aan de eindpunten meerpalen
aangebracht cn ook weerkundige ge»
gevens verstrekt worden.
De discussie, die hierop volgde be»
wees. dat alle Dominions verlangend
zijn mede tc werken aan dc verbetering
van dc luchtverbind.ingcn.Een subcom*
missie werd te werk "cstcld om ver*
schillende hierop betrekking hebbende
details tc bcstudcercn.
rti gchc.l Italic Is gevierd de vierde
«rerjv Jajj van den
Opmarsch der fascisten
Daar Rome.
Ter gelegenheid van dit feit ver*
scheen een boodschap van Mussolini
aan het Italiaansche volk, die overal
waar dc herdenkingsfeesten plaats had»
den moest worden voorgelezen. Musso*
lini verzekert daarin dat het fascisti»
sclic regime zich bij deze vierde her*
denking in een machtige positie be»
vindt voor zoover dit het binnenland
betreft cn dat het groot aanzien in het
buitenland geniet. Het regime is solide
als ccn granictrots. zeidc hij. waartegen
alle aanslagen van welken kant ook af*
stuiten. Verder wordt ccn uiteenzet*
ting gegeven van hetgeen het fascis»
tisch regiem heeft tot stand gebracht.
Mussolini zegt vervolgens in dc bood
schap:
Ik vraag, of er in Italic ooit in een
enkel jaar zooveel arbeid is verricht.
Dc actie der oppositie is vcrgccfsch.
Het vroeger zoo verdeelde Italiaansche
volk werkt thans met ccn voorbeeldi.
gc discipline zonder ccn enkel uur to
verliezen. Maar wc staan nog maar aan
het begin.
Na de wetten moeten ook dc zeden
worden veranderd, de overblijfselen
van het oude democratischedibcrale
Italië £pctcn worden vernietigd. Al»
len die door deze oude ziekte zijn aan*
getast, moeten uit ons leger wor len
gebannen, daar zij remmend werken.
Zij zijn het onkruid onder de tarwe.
Ten slotte doet Mussolini een be.
roep op dc zwarte hemden, wier bajo*
netten geen regiem vertcgcnwoordi.
gen, maar het geheele Italiaansche volk
om ook in het vijfde jaar door tc gaan
op den ingeslagen weg.
Dc stad Rome was overal met vlag»
gen getooid. Tienduizenden militairen
bevonden zich in en om het Coliseum.
Daar kwam Mussolini met de ministers
de burgerlijke cn de militaire autori»
teiten cn de hoofden der fascistische
partij.
Mussolini hield er een toespraak die
met gejuich werd begroet. Dc Duce,
die diep ontroerd was. verliet daarn
het Coliseum en keerde naar het pa»
leis Chigi terug. Van het balcon van
het palcis hield hij andermaal ccn rede
Opnieuw van hem een verheerlijking
van het facismc.
Ofschoon men het fascisme aanvan»
kelijk ccn korten levensduur voorspel*
dc, zcide hij, gevoelen wij ons thans
sterker dan ooit, en mijn leus is: vol.
houden! Het fascisme staat in recht,
streeksch contact met het volk, welks
rechten alle worden beschermd, cn het
is dwaasheid dit regiem te kcnschct*
sen als een product der oligarchie, aan
welks hoofd een mysterieuze en wree.
de tyran staat, en als een impopulair
stelsel. Men kan integendeel juist van
ccn volksrcgicm spreken.
Ook deze rede werd stormachtig toe*
gejuicht.
Het „Laatste Nieuws" dat te Brus.
scl verschijnt meldt:
Tc Antwerpen heeft een belangrijke
•ergadering plaats gehad, bljeengeroe»
pen door de commissie ter
Bevordering der Belgische
Rjjnvaart
die bijgewoond werd door dc vertegen*
woordigers der voornaamste Neder-
landschc eo Belgische schippersvereeni.
gingen.
Voor enkele weken had. naar men
weet, een eerste ontmoeting plaats tus*
schen de belanghebbenden aan boord
van het opleidingsschip ..Prins Hen»
drik", waar besloten werd, ccn ge»
mccnschappelijk begonnen actie op bet
gebied van schippersonderwijs cn uni»
ticeering van schccpvaartrcglcmcntcn
in geregelde bijeenkomst voort tc zet*
ten. Bovenvermelde vergadering nu was
dc eerste dezer bijeenkomsten. Zij had
voornamelijk ten doel, ccn overzicht tc
krijgen van den tc verrichten arbeid cn
overleg te plegen over dc wijze, waar»
op het beoogde doel het best kan wor<
den bereikt.
Het program der Rijnschippcrscholcn
te Antwerpen cn tc Rotterdam werd
in bijzonderheden nagegaan, ten einde
tc komen tot een eenvormig leerplan
met dezelfde leerboeken. Deze maat.
regel zal verder worden nagegaan door
dc Ncdcrlandschc en Belgische rap»
portcurs en men mag nu hopen, dat dc
beoogde unificatie in 1927 reeds werke
lijkheid zal zijn.
Verder bochten verschillende ver*
tegenwoordigers hun bezwaren naar
voren tegen de thans geldende voor»
waarden ten opzichte van het verkrij-
gen van ccn Rijnschippcrspatent. Het
algemeen gevoelen was, dat men in
1922 tc ver is gegaan met dc vergemak»
kciijking der cischen voor het patent,
cn dat er voorstellen dienen tc worden
ingediend bij de nationale vertegen»
woordigers in de Rijnvaartcommissie
om in 1917 veranderingen tot stand te
brengen in dezen toestand.
Ook werd in studie genomen het af»
leveren van schccpspatcntcn cn het
vereenvoudigen en uniformisccrcn der
politicrcglcmcnten op 6chcepvaartge»
bied.
Het Journal des Débats oefent scher*
pe critick uit op de politiek der
Fransche uitvoer»
verboden
t
waarvan wij dezer dagen melding maak*
ten. Door den uitvoer tc verbieden,
aldus het blad, volgt dc minister van
landbouw ccn weg die wel moet lei*
den tot een beperking der productie.
Deze maatregelen, die dc afzetgebie*
den dooden. welke dc producent niet
meer kan terugkrijgen, dooden tevens
het initiatief van dezen, wat niet
strookt met de ofFicicele verklaringen,
dat dc landbouwproductie van Frank*
rijk moet ontwikkeld worden. En ook
wordt zoo betoogt het blad verder, de
verbruiker niet door dergelijke maat.
regelen beschermd.
Dc prijzen zullen niet noodzakelijker*
wijs laag zijn omdat een product het
land niet uit mag. De lage prijs hangt
af van de hoeveelheden, die ter be*
schikking zijn van den verbruiker en
het is heel goed mogelijk dat de pro*
ducent zijn niet aan hederf onderhevi*
pe waren niet levert als hij dc omstan*
diihcden weinig gunstig acht. Maar
zelfs al daalde dc nriis der beoogde
waren (aldus dc „Débats") dan nog
'ou het land groote kans looncn de
dupe tc worden. Door producten, wel
ke gewoonliik als ruilmiddel dienen
voor zich zelf te willen houden, betaalt
men duurder voor andere producten,
waar men niet buiten kan.
Dc producent zoo besluit het blad.
is geen filanthroop: hij zal meer pro*
duceercn als hij cr belang bij heeft cn
dc maatregelen van den heer Qucuille
hebben Juist de strekking dc produc*
tie tc beperken.
OOSTENRIJKSCHE STAATS-
FINANCIëN.
Uit Ween-en wordt gemeld:
De Oostenrijksche minister van Fi«
nanciëai, Kienböck, heeft de ontwerp»
begrooting voot 1927 bij den Na»
tionalen Raad ingediend. De begroo»
ting, die erop gebaseerd is. dat de on*
derhandelingcn met de staatsambtcna»
ren tot een gunstig resokaat zullen
leiden, sluit raet een tekort van 135
millioen schilling waartegenover fondsen
ten bedrage van 180 millioen schilling
staan, zoodat cr een actief van 45 mil*
lioen ontstaat, d.i. 9 mHUoen meer dan
de ontwerpobegrooting voor 1926 op»
leverde.
DE DAME IN HET ZWART.
Londen wordt op het oogenblik on*
veilig gemaakt door een „dame in hei
zwart", die met weergaiooze snelheid
haar slag slaat in rijke huizen. Een
week geleden heeft zij een groote partij
tafelzilver geroofd uit het huis van
he; Lagerhuislid kapitein Ernest Evaps.
Donderdag is zij via de keuken doorge*
drongen in het huis van lord Dover*
dale, te Knightsbridge, waar zij uit
de slaapkamers van lord en lady Do.
verdaie al wat aan juweelen voor de
hand lag bijeengaarde, om op dc hru»
taaiste wijze het buis door dc voor*
deur weer te verlaten, alles in vijf mi*
nuten tijds.
Rechccheurs vermoeden dat het dc»
zelfde vrouw is, die nog zes diefstal*
len op haar geweten heeft en naar wie
zij reeds cenigen tijd zoeken.
EEN KIND MET NEGEN
MOEDERS.
De gemeenteraad van Glasgow beeft
Maandag, toen dc kou heviger werd,
een goed bedoeld besluit genomen,
n.l. om moeders met jonge kinderen
onder de 4 jaar, waarbij op een maand
niet zou gekeken worden een extra
rantsoen steenkool voor huisbrand toe
te kennen. Dinsdag kwam hiertegen
protest van moeders met oude kinde*
ren en van oude juffrouwen, die nooit
gelegenheid gehad hadden om te kun»
nen trouwen, maar desniettemin dc
koude ook voelden.
Dit protest werd niet ontvankelijk
verklaard, omdat cr zooveel steenkool
voorradig was. Toen kwamen Woens*
dag gisteren aan alle bureaux, moe»
ders met kinderen op den arm toeslag*
kaarten halen en het werd zoo druk,
dat een der ambtenaren twijfel gevoel*
de, en dien twijfel aan den burgemecs*
ter meedeelde of er zooveel moeders
met kinderen onder het jaar ln Glas*
gow te vinden waren. Gisteren is er
een nader onderzoek ingesteld en het
bleek al ras. dat ongehuwden en
vrouwen zonder kinderen overal kinde*
ren geleend en zelfs gehuurd hadden
om het extra rantsoen kolen machtig
te worden. Toen er eindelijk een
knaapje aangetroffen werd, dat voor dc
negende maal in hetzelfde bureau ver»
scheen, telkens met een andere „moe*
der heeft dc burgemeester de extra
toeslag ingetrokken verklaard wegens
't misbruik, dat-van-den go*d-zcdocldcn
maatregel gemaakt was.
EEN MYSTERIEUZE MOORD
In de maand Juli van dit jaar werd
te Londen een kruidenier, een zekere
Edward Creed, te Londen achter zijn
toonbank vermoord gevonden. De
moordenaar verdween met medeneming
van dc contanten. De politie stelde een
uitgebreid onderzoek in. doch moest
een maand geleden ten slotte haar na*
sporugen zonder succes staken. Thans
is dc politic haar onderzoek opnieuw
begonnen naar aanleiding van verkregen
inlichtingen, die er op wijzen -dat men
bier niet, zooals aanvankelijk werd ge
meend met ccn roofmoord tc doen heeft
doch met een moord uit wraak, waarbij
dc moordenaar ter maskeering van zijn
ware bedoelingen, zich van den inhoud
der brandkast zou hebben meester ge*
maakt. De moordenaar zou Creed ver*
moord hebben met den wapenstok, dien
deze als „special constable" bij zich had
cn welke vermis! wordt.
HAAR SCHOONDOCHTER
GEDOOD.
Het verhoor, voor het Assizenhof tc
Douai, van de 62*jarige schoonmoeder,
die dezen zomer haar schoondochter
had doodgeschoten, heeft nóg niet veel
licht geworpen op de beweegreden der
jnoordenares. Toep men haar, wier man
millionnair is, gierigheid verweet, ver*
klaarde zij, da^ dit een quaestic van
appreciatie was en toen men herin*
nerde aan haar autoritair karakter,
antwoordde zij dat zij al haar dienstbo»
den ten minste zes jaar had gehouden.
Toen zij zich er over beklaagde, dal
het jonge paar haar tijdens tJs huwc»
lijksreis niet geschreven had, merkte de
president mcnschkundig op, dat een
paartje op de huwelijksreis wclcens kan
vergeten tc schrijven.
Gevraagd waarom zij na een kuur tc
Vïchy een omweg over St.Etiennc had
gemaakt om een revolver te koopen,
oaf zij voor dat dit wapen als een reis*
herinnering bedoeld was! Den revolver
had zij op den dag van den noodlotti*
gen autorit bij zich gestoken, door een
invallende gedachte, toen zij een sleu*
tel zocht. Een oogenblik had zü er aan
gedacht uit de auto te stappen, maar
een kracht had haar gedreven te blij»
ven.
Van het oogenblik van de misdaad af
zeidc zij zich niets meer te horkincren.
Maar toen de president aandrong, gaf
zij toch tc kennen, dat zij liet zeej be»
ri-curde op ccn gegeven oogenblik haar
revolver te hebben voor den dag ge*
haald en dat zii haar leven zou hebben
oegevcn om dat van haar schoondoch
*er terug te krii-oen. Zii had zich. zcidc
zii nog. "een rekenschap oepevcn vim
4e hetcekenis van wat zii ocdaan had
Tevergeefs dron*» dc president cr b::
baar op aan de redenen voor haar
daad nader tc omschriiven Zii hcrier»
'ich slechts op haar onbeduidende nrie
ven tegen haar schoondochter. <"c haa-
slapcloozc nachten bezorstlcn. Toen zi;
erns «cdroomd had. dat haar «-lacht-
offer in het water had geworpen, was
zij gekalmeerd.
HET HUIS VAN EEN
ZONDERLINGE.
(Vam onzen Landenschen oorrespondent.)
Eon welgestelde weduwe, 86 jaar oud,
ls dezer dagen op den trap van baar hul»
dood gevonden. De oude vrouw was klaar
blijkelijk door een beroerte getroffen. Zul
ke incidenten komen in een groote stad
herhaaldelijk voor en wekken weinig oom
mentaar. Maar in dit geval had het bui»,
waar het dramatisch voorval plaats bad,
verledena Jaar in het brandpunt der open
bare belangstelling gestaan. De bewoner»
der naburige huizen had dm onder de aan
dacht der autoriteiten gebracht dat i»e«
huis van Mre. Vetch (de naam vara de
-eigenaresse) in zeer verwaarloosden toe-
'etand verkeerde. Ambtenaren van den g«
rondheidediernst van Kengsington, de ge
meente waarin het huis staat, stelden een
onderzoek in, vonden de woning inder
daad in een toestand van de ernstigste
vervuiling en verwaarloozing, maar had
den wettelijk geen vrijheid er verandering
in ie brengen, omdat niemand er last of
ongerief van ondervond. Bij die gelegen
heid waren de couranten vol van „het ge
heimzinnige huis", een typisch, ouder-
'etsch iLondensch „heerenhuis", van zes
verdiepingen en vijf en twintig kamers,
ongemeen eober van aanblik en gelegen in
der beste buurten van de stad. Het
publiek werd vergast op levendige beschrij
v agen over de dikke stoflagen, die de
kostbare meubels bedekten, over ware net
ten van spinrag en door vocht weggerotte
gordijnen. Het huis was een dozijn jaren
verlaten geweest en al dien rijd waren in
een der vertrekken de resten van een maal
op tafel blijven staan. Bpoedig na deze ont
hullingen, die het huis Ln Park Gate tot
een bezienswaardigheid hadden bevorderdi
keerde de eigenaresse van haar lang ver
blijf in het buitenland terug en begon met
hulp van een werkvrouw en een.hond,
stoffer tot groot vermaak van een nieuws
gierige menigte aan de groote schoon
maak. Maar met een handstoffer was niets
te beginnen. En spoedig nam de dame een
klein leger ververs, stoffeerders en tim
merlieden in dienst om haar lang ver
waarloosde woning op t« knappen. Dat er
veel werk aan was kan blijken uit het feit
dat de werklieden op het oogenblik van
haar dood nog druk aan den arbeid waren.
Een hunner vend de oude ziel levenloos op
haar trap. Het geheim van haar plotseling
vertrek {getuige de resten van het maal) cn
haar lange afwezigheid ie niet geopen
baard. Men vertelt dat zij een afkeer van
het huis kreeg toen haar echtgenoot jaren
geleden stierf. Zij verliet het om er slechts
zoo nu en dan voor ontvangst van kennis
sen in terug te keeren. Eentge jaren voor
den oorlog zou zij een bericht uit het bui
ten land hebben ontvangen dat haar zoon
ziek was, waarop zij onmiddellijk op reis
ging om hem te gaan verplegen. Zij bleef
gedurende den oorlog op het vasteland en
vond lat" oen pied a terre in 'de omge
ving van Monteoarlo, waar zij zich geluk
kig voelde en waar het gerucht over ka31
Londensch huls tot haar doordrong en
haar noopte terug te keeren. Mre. Vetch
was een zonderlinge vrouw, die 'e machtB
waakte uit vrees voor inbrekers en overdag
siiep omdat zij zich veilig voelde met" al
die werkmenecben in haar huie. De af
beeldingen, die de couranten nu van haar
hebben gegeven, stellen haar voor als «ea
oude vrouw van slordig uiterlijk, met een
ouderwetech hoofddeksel wat scheef op
haar hoofd; cn het hoofddeksel voorzien
van het regimentsteeken van de pet van
liaar echtgenoot, die generaal-majoor was.
Het zijn juist zulke groote, zwarte, ouder
wetsche heerenhuizen van (Londen, waar
alle' leven uit schijnt geweken, waaraan
men de sombere en excentrieke levcne kan
verbinden, waarvan dat van Mrs. Vetch
een voorbeeld ie-
EEN VOLKENBONDSZEGEL.
Hei internationale arbeidsbureau te
Geneve heeft een postzegel uitgegeven,
dat ©p de identiteitscertificaten der
Russische cn Armeensche vluchtelingen
gebruikt zal worden. Het zegel draagt
de beeltenis van den Noorschen Pool*
onderzoeker Fritjof Nansen die in sa*
menwerking met het internationale ar*
bcidsburcau de oppercommissaris en
leider is van de hulpactie voor dc
vluchtelingen.
Het zegel wordt ter waarde van 5
francs uitgegeven; dc opbrengst komt
t;:n goede aan de vluchtelingcnkas.
DE JAZZ BANDS.
De J-azz*Bands hebbeo heel wat te
doen gemaakt de laatste jaren.
We leven in den tijd van dc Jazz.
van de razende muziek die opzwepend
is en toch op den duur niet voldoet,
ja die velen reeds bij de eerste klanken
verjaagt. Maar de sameken verschil,
len. Wat dc een mooi vindt, wordt door
den ander als leelijk gekenmerkt en
waar de Jazzmuziek over het geheel
gnomen wel amuseert, is haar einde
nog niet nabij. Er wordt strijd gevoerd
eren de Jazz»Bands en er zijn al ge»
meenten, ook in ons land waar ze zich
'c' meer mogen laten hooren. Zoo-al;
ook hier en daar getracht wordt cr
voor te zorgen, dat het dansen geen
manie wordt. De Jazz houdt den strijd
echter dapper vol. want waar is tegen*
woordig ccn bal, waar de jazz geen
hoogtij viert?
Niet alleen in ons land heeft de Jazz
haar tegenstanders, in het buitenland is
dat evenzeer het geval.
In Engeland verschijnt iedere week
een blad. dat ook iedere week weer
iets heel bijzonders te vertellen weet
en nu in de veelbesproken Jazz*muziek
ccn aanleiding heeft gevonden, om
daar eens iets heel eigenaardigs over
tc vertellen. Dat blad beweert namelijk
dat de Jazz*band natuurlijke tegenstan*
ders heeft cn die tegenstanders zijn....
dc bloemen.
Het -gebeurde, zegt het blad, dat op
een feestavond het podium, waar het
Jazz*orkcst gezeten was, met veel
frissclvc bloemen werd versierd. Nog
maar enkele nummers waren gegeven of
zie. de bloemen verwelkten en vielen
af. In een ander geval, toen de bloemen
naar de muziek waren gekeerd, wend
den ze zich als bij wijze van protest
af. Het blad beweert nu dat bloemen
buitengewoon gevoelig zijn voor mu.
ziek en dat «oede en minder goede
muziek niet nalaten, hun invloed op de
bloemen tc doen gelden.
In het bijzonder de cyclamen zijn
zeer gevoelig en na verschillende
experimenten komt het Engeische
weekblad tot de conclusie, dat dc
bloemen van de Jazz-Bands niets moeten
hebben. Wat dc Jazz*Ban>ds' zich echter
TfC.l Giet bijzonder aan zullen trekken.
TSJANG, FENG, WOE.
Stel u voor een troonzaal met twee
opgezette tijgers en voor een half mil*
liioen- dollar aan jade. Ziedaar den ach*
tergrond.' van generaal Tsj-ang, van
wien wjj lezen, dat hij te Moek-den. een
hofhouding heeft van Oostersche
pracht en praal, terwijl Japan en soms
ook Engeland en Amerika hem de hand
boven het hoofd houden, wijl zij in
hem den sterken man zien, dien zij
voor China gcwenscht achten. Salomon
in al zijn glorie is door zijn hovelin*
gen niet meer gevleid. Schitterende
banketten en drinkgelagen vinden
plaats, aldus de schrijfster Anna Louise
Strong in het tijdschrift „Asia".
In scherpe tegenstelling met de zoTge»
looze weelde van Tejangs hof is dc
..puriteinsche atmosfeer", die generaal
Fcng omringt. De ,£/hristen*»generaal".
de leider van zijn hard werkend volks*
leger, wordt geschetst als een man van
strenge discipline, die plunderingen
met een doodvonnis straft. Eveneens
in contrast met Tsjang heeft hij één
vrouw, die bet kampleven met hem
deelt en veel doet voor de soldaten. En
om den driehoek te voltooien krijgen
we een intiemen indruk van generaal
Woe, den letterlievenden krijgsman,
den strijder voor de Chine-esche tradi
tie, volgeling van Confucius, kenner
van de klassieken, die met even groo!
gemak een gedicht maakt als een hoofd
afsnijdt. Miss Strong noemt hem de
„ehrentfeste professor, die schilderin»
gen vervaardigt om bamboe en gelooft,
dat de arbeider is voorbeschikt om te
werken en. de heerscher om te heer»
schen."
Miss Strong heeft dus de drie gene»
ra-als bezocht en zij schrijft: Vier uur
ten Zuid-en ven Harbin kwamen we aan
heit gebied, dat onder Japansche con*
trole staat. waardoor de Zuid»
Mandsjoe-rijscho spoorweg loopt, die
werkt met Japansche conducteurs en
waar de kaartjes in yens betaald moe*
ten worden. Is het een fout van
Tsjang of is het pech, dat hij het werk*
tuig van buitenlanders is geworden?
Zeker zou geen Chineescht generaal
Mandsjoeriie bezet kunnen houden
zonder steun vanJapaa en evenmin, wat
Tsjang eenige maanden, deed. de kust»
provincies zonder steun van Engeland.
Toch zou het onredelijk zijn va:.
Tsjang alleen tc spreken als van een
werktuig. Hij tracht in moeilijke om»
standigheden te profiteeren van de bui.
tenlanders, zooals dezen trachten van
hem profijt te trekken.
Ondanks de losbandigheid van zijn
officieren heeft Tsjang een goed -g-edi-s*
ciplineerd leger, dat in staat is. Mand»
sjoerije en dc kust vast te houden.
Bovendien heeft hij geld in overvloed.
Zijn gebied is zeer rijk en werpt
groote inkomsten af en wat het belang*
rijkst is: hij heeft steun van het buiten*
land: in het bijzonder de Japanners zou
den het niet over zich kunnen krijgen,
hem te laten verslaan. Dit bleek dut.
delijk eenige maanden geleden, toen
zij tusschen beiden kwamen om hem
tc redden oo het oogenblik dat hij bij»
na verslagen was door een van zijn
eigen ondergeschikten, die inkopstand
was gekomen. Sindsdien heeft hij aan
kracht gewonnen en hij is bezig zijn le*
ger met dat van Woe te vereenigen,
teneinde bet „volksleger" te verslaan.
Te Kalgan vond de schrijfster gene*
raai Feng, een flinken gezetten, sterken
man. Van zijn secretaris zegt zij, wist
ik, dat hij sedert vier uur ii\ den mor*
gen op de been was want hij werkt als
een paard gestadig en systematisch en
blijkbaar zonder inspanning. Ergens
achter het kleine kamerije, waar hij mij
ontving, een vertrek met leemen wan
den en een leemen vl.oer bedekt met
matten, die door Fengs eigen soldaten
zijn gemaakt, wachtte de stapel och»
tendtelegrammcn van Tsjang en Woe,
van raadslieden in Peking en van zijn
onderbevelhebbers.
„Het eerst noodigc voor China", zoo
vertelde Feng mij, „is het volksonder*
wijl dermate te bevorderen, dat ieder*
ccn kan lezen. Dan volgt het aanleggen
van goede wegen en spoorwegen; wij
legden dezen zomer 400 mijlen weg
aan naar Kangsu, 50 voet breed met
vier rijen boomen en 80 bruggen. Nu
kunnen de boeren van Kangsu een
markt beginnen. Vervolgens moeten
wij woesten grond draineeren en indij*
ken en daar ons bevolkingsoverschot
vestigen. En aan deze kolonisten moe»
ten wij geld leen-cn. Ik heb al drie ere*
dietinstellingen opgericht, een in iedere
provincie; deze kantoren staan onder
mijn controle. Dc naicveteit van Fengs
boerengeest bleek uit de hardnekkig»
heid, waarmede hij mij verzekerde, dat
deze credietrinstellingcn geld zouden
uitleenen zonder interest. Ik vroeg hem
of hij niet een kleine rente zou heffen
om dc kosten cn verliezen te dekken,
maar dit denkbeeld wees hij van de
hand. Hij had de oudtestamentische
opvatting, die het nemen van rente als
zonde beschouwt.
De Zwitserschc gouvernante van
Fcngs kinderen, die met miss Strong
de hotelkamer deelde, merkte m:n of
meer bitter op: „Hij is al te zeer ge*
steld op een Spartaansche leefwijze.
Den gehccicn zomer gaf ik zijn kinde*
ren onderwijs in ecp leemen hut op
een pleintje in Kalgan. De jongens en
meisies veegden den vloer eigenhandig
aan. Het is hier in de woestijn ontzet*
tend eenzaam en vervelend, ik begrijp
niet waarom de generaal hier wenscht
te blijven."
Feng zelf zette mij zijn systeem om
een leger te vormen uiteen. „WanneeT
wij soldaten nooclig hebben nemen wij
landbouwers, niet de nietsnutters uit
dc 6teden. Dan vragen we aan iéderen
jongeman, die zich aanmeldt: Ben je
ooit soldaat geweest! Als dat het geval
is, kan ik hem niet gebruiken. Al wie
eenmaal soklaat is .geweest, is een
dief."
Miss Strong ontkent, dat generaal
Feng een Bolsjewist is. Zijn plan dc
camtragne vereischt vriendschappelijke
relaties met Rusland. zijn naasten
buur. Feng is geen communist. Hij is
de zoon van een landbouwer cn hij
brengt zijn nationalistische leger din*
gen bii. die dc boeren weten, maar die
groote generaals dikwijls vergeten.
De route ten Zuiden van Hankow
leidt naar het hoofdkwartier van Woc.
Een groot gebouw, dat er uitziet als'
een barak, met veel mcnschen, die
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel
SAMENGESTELD
DOOR
ED1B IZZET
gaan en komen en een warwinkel van
papier en sigaretten achterlaten zoo
was de omgeving, waarin ik Woe vond.
Men ka-n hem zijn vier»en»vijftig jaar
aanzien. Hij draagt dc sporen van zijn
vroeger leven van drinkebroer, zeide
een verslaggever mij. Zij-n secretaris
vertelde, dat hij nooit ziek is en
iederen morgen om zeven uur -naar 't
terrein of naar het kantoor gaat.
In zijn doen en laten heeft hij meer
van een .vriendelijk, lichtelijk „shabby"
gekleeden professor, dan van een
groot generaal. z
Hij sprak zelfs vriendelijk over do
dwalingen van studenten en arbeiders*
leiders, waarvan hij er sommige niet
lang geleden had laten ter dood breri*
2en. „De studenten zijn jong, zij staan
onder slechte invloeden, zij weten niet
wat zij doen. Ik ben een tegenstander
van alle stroomingen, die de wettelijke
grenzen te buiten gaan. Thans zal het
nog niet zoo moei'jjk zijn. om cie s: j*
denten tot andere gedachten te bren*
gen, maar het zal veel zwaarder vallen
wanneer het bolsjewisme inderdaad
baan breekt."
MEVROUW DEMPSEY.
Nu heeft ook mevrouw Jack Dempsey
dc vrouw van den ex*wcreldkampiocn
geschreven en wel in een Engclsch
tijdschrift. Ik houd niet van prijsvech»
ters, schrijfd ze boven het artikel. En
zc schrijft o.a.:
Ik ben zoo gelukkig, dat het voorbij
is. dat gevecht met Gene Tunney. Het
kon me niets schelen wie het zou win*
nen. Natuurlijk, dat moet' ik toegeven,
had ik verwacht dat Jack zou. winnen.
Toen het anders uitkwam was dat voor
mij een verrassing. Jack heeft gedaan
wat hij kon en een goeden strijd gele*
verd. Eén ding is echter zeker, m'n
man is door het resuh'aat niet terneer*
'geslagen. Hij zit niet over zijn neder»
laag t"e tobben. Jack tobt trouwens
nooit, en zijn leus is dat gedane zaken
nu eenmaal geen keer nemen. Wat
voorbij is, is voorbij en daarmee afge*
loopen. Velen zullen het misschien
vreemd vinden dai! ik niet bij den groo*
ten wedstrijd tegenwoordig was. Maar
ik heb hem nog nooit in den ring ge*
zien en als ik cr wat aan kan doen, zal
ik hem daar ook nooit zien. Wat zou
ik er bij doen? Wat kan ik hem daar
nu van dienst zijn.
Stel u nu eens voor dat ik bij den
wedstrijd i'egenwoordig was geweest Bij
iederen slag zou ik hebben zitten beven
van angst, ik zou m'n zenuwen niet
hebben kunnen beheerschen en ik zou
een „zenuwachtig wrak" zijn voor en
aleer de laatste ronde voorbij was. En
als Jack in de touwen geslagen zou wor*
den, wel, dan zou ik naar hem toevlie*
gen, niet denkend aan de duizenden
toeschouwers maar aan hem.
Mevrouw Dempsey vcrt'elt dan dat zij
en haar man veol van elkaar houden.
Zeker, ze is tegen het boksen, maar ze
wil haar man niet verbieden nog weer
tc boksen.
„Het is mijn meening dat een man
zijn roeping moet volgen, ccn vrouw mag
daar geen invloed op uitoefenen".
Ze schetst het karakter van Dempsey
verder als zeer goed. Voor mij, zegt zijn
vrouw, is hij buitengewoon goed. Nog
nooit heb ik Jack het een of ander
gevraagd.of hij vond het goed. Als ik
tegen hem zeg: „Zeg Jack. laten we
hier of daar naar toegaan", dan is zijn
antwoord altijd: „Ja, laten we dat doen.
honey dear!" Alle films die ik mooi
vind, v»nd hij ook mooi.
De plaatsen, die ik heerlijk vind om
ié bezoeken, vindt hij ook mooi. En als
hij ze misschien niet mooi vindt, zal
hij het toch niet zeggen. Onze genoe*
gens zijn trouwens zeer eenvoudig. Wat
tennissen, af en toe eens een film gaan
zien. wat wandelen en af en toe samen
boodschappen doen, meer wenschcn wc
niet.
We hebben het ons thuis zeer gezel»
lig ingericht en als we op reis gaan, wat
nog al eens gebeurt natuurlijk, dan rc»
serveeren we een coupé en ook daar
maken we het ons zoo gezellig moge»
lijk.
Het liefst zijn we met ons beidjes.
We hebben wel eens een klein verschil
van meening, natuurlijk. Maar dan over»
leggen we samen en als als we niet te
best tot overeenstemming kunnen ko
men dan doe ik wat iedere vrouw eigen»
lijk moest doen: ik geef toe.
Twee menschcn, hoe goed ze overi*
gens ook met elkaar kunnen opschieten,
hebben af en toe verschil van meening.
Als een vrouw echter absoluut weet, dat
ze gelijk heeft, mag zc haar man geen
gelijk geven. Dat zal, aldus mevrouw
Dempsey, zijn gevoel van rechtvaar»
digheid aantasten. Als ze weet dat zc
ongelijk heeft moet zc niet aarzelen,
dat ongelijk te bekennen. Daarmee zal
ze haar echtgenoot respect afdwingen.
En wederzijdsch resnect is een van de
cischen, die aan het huwelijk gcste!d
mogen worden.
Jack is een man in den waren zin
des woords. Een uitstekend echtgenoot
en toch, voegt mevrouw Dempsey er
ondeugend aan toe. en toch is het"soms
zoo'n echte jongen nog. Maar dat is
juist het mooie in hem cn trouwens in
alle mannen, dat zc soms nog net jon*
gcns zijn.
