HET HUURKOOPSYSTEEM. HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 9 NOV. 1926 De groote debatvergadering in de gemeentelijke concertzaal. met Maandagavond had in de groote geureer gemakkelijk in gemccntewinkels Tnccntclijke concertzaal dc door het bes overgaan), fctuur der Middenstandscentralc cn 8 andere organisaties belegde groote de» bat vergadering plaats ter bespreking van het huurkoop systeem op ziclizcli cn als deel van dc overheidsbemoeiing. De vergadering was druk bezocht. Aanwezig waren o a. verschillende raadsleden van Haarlem cn omgeving, voorzitter cn leden van dc Kamer van Waarom komen de gemeenten die winkels? Het speciaal standpunt der bedrijfa» directeuren is, dat zij vergrooting van gas» en electricitcitsgcbruik hopen te bereiken: hoo meer apparaten, des te meer verbruik, des te lager tarieven. Een nieuw argument heeft de Amstcr» damsche wethouder Dc Miranda in zijn Koophandel cn hoofden van takken van'geschrift: „De gemeente cn haar nicu» dienst. jwc taak" aangevoerd: „Verkoop van Bericht van verhindering was o.m.alectrischc apparaten dient behalve voor ingekomen van den burgemeester van uitbreiding van debiet", ook de huis* Haarlem, de wethouders Mr. Heerkcns Thijssen, Mr. Bruch, den heer Rcinalda en den gemeentesecretaris; B. en W. vrouw bij haar dagelijksch werk. Dit is voor dc huisvrouw en in 't bijzonder voor de arbeidersvrouw van groote bc» Bloemcndaal, den wethouder' van teckenis". Heemstede Dr. Droog; Baron van Wijn» j Het allernieuwste argument is van bergen, voorzitter van den Midden* j wethouder NVi ba ut te Amsterdam, die standsraad; ook van dc R.K. NVcrkgC' onlangs heelt gezegd dat! een gemeentes versverccniging. jlijkc handel In electrischc apparaten Behalve de Middenstandscentralc voor 'steeds meer noodig zal zijn omdat in Haarlem en omliggende gemeenten, ren tal van sociale vercenigingen ver» tegenwoordigd. Toesprank van den heer Van Tetering. Dc heer P. J. M. van Tetering. voorzitter der Middcustandscen» tralo voor Haar» Icm cn omstreken, opende de verga» dcring met een korte toespraak, waarin hij allen welkom heette en zijn vreugde uit» sprak over dc zeer bclwgrjjke op. komst. „Omtrent de belangrijke onderwerpen welke zoo dadelijk zullen worden inge» leid en omtrent welke door u van gedachten zal worden gewisseld met de inleiders", aldus spr., „zal verschil van mccning, opvatting cn inzicht bc» •taan. Maar toch durf ik deze onderstel» kng uitspreken, dat gij «ilen ruit ap* prcciccren, dat onze handeldrijvende cn induslriede middenstand wil meeleven met u, on« openbare gemeenschapsle» ren. Ontegenzeggelijk heeft dit zijn goede ■jijde! Het is mogelijk, dat er tengevolge ▼en dat medeleren critick geoefend •wordt, dat een verschil zich accentueert omtrent opvatting en uitvoering, maar óók brengt een nadere kennismaking, een voortdurend contact met dat open» bare ieveo, met zich een verhoogde weardecriog cn een appreciatie var. het vele goede verdienstelijke, dat door da leidende persoonlijkheden, de bestuursleden cn de ambtenaren ge* preeteerd wordt ten bate van ons openbaar gemeenschapsleven. Zonder a-tccs voor tegenspraak durfde ft dit hier voorop te stellen, juist rn dezo verga de rtvg. samengesteld ais zij is uK TOOvcel heterogene bestand» tfeekn". -Spr. sprak vervolgens de verwachting oit. dat van deze debatvergadering practisch nut zou uitgaan, heette nog eens in 't bijzonder de inleider» welkom en deelde het een on ander mede be* treffende de wijze, waarop de vergade» ring gok id zou worden. Rede van den heer Mollerus. alleen reeds op grond van de zedelykc gevaren, die cr aan kleven, uit den booze. Is het niet eigenaardig, dat het nfbctalingssystcam in het gedachteie» ven des volks, in de volksopvatting dus, als minder reëel, nis minder solide wordt gebrandmerkt? Welk aanzien geniet zoo'n com» pleet afbetalingsmagazijn onder den middenstand? Kn hoe oordeelt de een* voudigc handwerksman, die nog dc oude degelijke, Ilollandschc opvattin» gen heelt? Is het niet merkwaardig, dat heel wat „echte" afbctalingsmaga» zijnen zijn geëxploiteerd geworden door minderwaardige individuen, die blijk» baio- geen ander doel hadden dan zoo» veel mogelijk geldelijk voordeel te trek ken uit dc domheid van dc groote massa? Dc zedelijke gevaren, die aan het af* bctaüngsstelscl kleven, bestaan zoowel •oor eer. koopcr als voor den verkooi Hierna was het woord aan Jhr. J. C. Mollerus. secretaris van de Kamer van Koophandel cn fabrieken alhier, voor het behandelen van het onderwerp: „Dc gemeente met hare bedrijven op het ter» win van den particulieren handel". Spr. had zijn rede in vier onderdoe» Jen gesplitst cn besprak nchtereenvol» gens: dc taak der gemeentebesturen, ge* tnecntcbcdrijvcn cn speciaal gemeente* •winkels, iets over structuur van bedrijf cn winkel cn ten slotte: theorie cn practijk. Dc taak van dc gemeentebesturen, al* dus spr., is boven alles gericht op de behartiging van de „nlgcmcenc bclan» gen", maar dit is ccn zeer rekbaar be» [trip. Vast staat in ieder geval voor vc» en dat! de gemeente autonoom is, maar niet onafhankelijk. Een hoogcr gezag kan ingrijpen, wanneer ccn plaatselijk bestuur bij voorbeeld te veel brengt onder het begrip: huishouding der go* meentc. Dat ingrijpen is wel eens niet overeenkomstig den wensch van bepaal» dc groepen. Deze conclusie is, zcide spr.. dc onze: dc gcmccntchuishouding is ccn huishou* ding in engcren zin; dc ficmccntcbcstu* ren voorzien in gemeenschappelijke behoeften cn onthouden zich van elke bemoeiing mot het bedrijfsleven, die niet door het gemeenschappelijk belang der ingezetenen wordt gccischt. Art. 114 bis der Gemeentewet geeft het gcmecntcbcsteur het recht tot het oprichten van. gemeentebedrijven In bet algemeen zegt men dat in handen van gemeen* *n moeten komen bedrijven met natuurlijk monopolie (tram. gas. elcctri» cit'cit enz.). Gf hier sprake is van „na* tuurlijk" monopolie, of gemeenten nbso» Juut deze bedrijven moeten exploitcc» ren. is dc vraag. Hoe dit zii: aan gemeentelijke centra» los als gasfabrieken, electrischc centia* ies, worden nu wel vcrkoopgelcgcnhc* den verbonden:, gcmccntcwinkcls (wel tc onderscheiden van showrooms, die Duitschland staatscontrole bestaat! op per. Bij den koopcr dreigt het huur» den verkoop van die Hpparaten en cr dus kans bestaat" dat veel minderwaar» digc apparaten over onze grenzen zullen komen. Hiertegenover sprak de heer Mollerus als zijn mccning uit dat ook in! ons land die controle, zij het niet van den Staat dan toch wel van bestaande organisaties, zal komen. In 1923 zijn door Gcd. Staten nieuwe \oorschriften vastgesteld voor dc inrlch» ting der gcmccnterckening. Een belang» rijke wijziging is dat fn die rekening thans naast dc uitgaven betreffende dc onderdeden der gcmccntchuishouding ook dc daarop betrekking hebbende in* komsten zijn vermeld, ont een gcraakkc» lijk overzicht te krijgen. Toch zijn gespecificeerde exploitatie* rekeningen van gemengde overheids» bedrijven niet tc vinden. De overigens m.cnschelijkc nel» ging der bedrijfsdirecteuren is: tc ko« men tot het systeem van „de groote pot" cn dc eventuccle winst! op den stioom tc verlagen met een eventueel verlies op het winkelbedrijf. Dit is naar spr.'s oordeel ontoelaatbaar en mag niet gemanipuleerd worden. Bij een afzonderlijke expIoitatic»rcke< ning toch is na te 'gaan of huishuur, reclamekosten, afschrijvingen, winkel» personeel, acquisiteurs, belasting op het juiste product drukken. In het genoemde werk van Dc Miran» da is een opsomming gegeven van wat de G. E. NV', verkochten, maar wat zegt die opsomming? Is rekening gehouden met die kosten, waarmede dc winkelier toch ook rekening moet houden? Daar» gelaten dat de overheid zich met deze zaken niet bemoeien moet, zit cr dus iets onwaars in dit cxploitceren van winkels door dc gemeente. Tenslotte stelde spr. dc theorie en de practijk tegenover elkander. Volgens de uitspraak van Dr. van der Mcuien, wethouder te 'o-Gravcnhagc, differen* tieert het leven, de overheid generali* seert. Daarom botsen overheid en le* ven. De overheid, zcide spr., heeft een algemeen regelende taak cn -moet niet in finesses afdalen. Tot die finesses be» hooren dc geheimen van bet drijven van een winkel. Daarmede is geenszins gezegd dat het huidige dUtributic»proccs feilloos Maar is het andere (dc sociaabde» mocratischc) economischer? Het sys» teem, neergelegd in „Dc nieuwe taak der gemeente" bctcckcnt uitbreiding van gemcentcbcmociing. In theorie moge het lijken dat de winkelier al» distribuant een sociale functie zal blijven vervollen (zooals het heet in het werk van Dc Miranda), dc practijk zal anders zijn, Veel overleg, hardnekkig volhouden en vóór alles macht zijn dc 3 elcmen* ten die sociaaldemocratische gemccnte< politiek op haar verderen weg moeten begeleiden. En die weg voert tot dc socialisatie, de doelbewuste vermant» schappelijking der voortbrenging. Z* kcr: om het doel te bereiken brengt men het algemeen belang in het gc*s ding, maar dat algemeen belang is dan het croquante omhulsel van het tweede» handsch pasteitje. Op het oogenblik zoo eindigde spr., vormt dc middenstand het middelpunt van een beginselstrijd cn al mogen dien middenstand fouten aankleven, men dient te bedenken dat dc verzwak, king van den schakel dien dc midden* stand vormt, het ondergraven betcc» kent van ccn hecht bolwerk in onze samenleving. De lieer Herm. H. J. van dc Pol aan 't woord. Tweede spreker was de heer Herm. H. J van de Pol, journalist te 's*Grn* venhage, dc prnc«ndviscur op het Ncd. Middenstandscongres tc Assen. Deze spreker behandelde het on» derwerp: „De zedelijke gevaren van het huurkoopsystccm in verband met dc Overheidstaak en zcide ongeveer het volgende. Wij weten allen, wat wij onder het huurkoopsystccm (alias het afbetalings» contract) hebben tc verstaan, namelijk: de overdracht van ccn goed tegen beta, ling in termijnen van dc koopsom, waarbij dc koopcr wel het gebruik van het goed krijgt, maar dc verkooper het zoogenaamde eigendomsvoorbehoud maakt, met andere woorden, het goed zc-If het eigendom van den verkooper blijft, totdat dc laatste termijn door den koopcr is betaald. Het huurkoopsystccm wordt in ons land toegepast hij dc verhandeling van waren van allerlei aard. dus zoowel bij de verhandeling van zoogenaamde pro* ductic.midiclcn als bij dc verhandeling van weeldc»artikclen van den meest uitccnloopendcn aard. Nu wil ik aan» stonds op den voorgrond stellen, dat ik het huurkoopsystccm economisch nocb zedelijk uit den boozc acht wan. neer het toegepast wordt bij de ver» handeling van zoogenaamde productie» middelen. Het systeem is dan tc beschouwen als ccn natuurlijke aanvulling van het stelsel van contante betaling. Dc verkoop op afbetaling acht ik, af* gezien van koopsysteem de gezonde, normale be* grippen omtrent dc verkrijging van den eigendom of het genot eener zaak volkomen te ondermijnen, liet gezonde begrip is, dat ik als individu in dc maatschappij geld verdien voor mij zelf of voor mijn huishouden, dat ik dat geld besteed naar evenredigheid der be» hoeften en dut ik aan die behoeften pas voldoe, wanneer ik het geld cr voor bcb. Ik maak nu niet telkens meer de restrictie, dat cr omstandigheden zich kunen voordoen, waarbij wij noodgc» dwongen van deze gezonde opvatting moeten afwijken. Wijlen dc groote ju» rist rar. Lcvv ging op de vergadering an dc Ncdcrlandschc Juristen Verecni* ging in 1905 zoover te zeggen: „Indien men niet anders trouwen kan dan op afbetaling, dan t.ouwe men niet, indien men gccq piano kan koopen, dan koopc men niet". De kern van lwt kwaad, dat bij den koopcr door het afbctalingssystcem wordt gesticht, zoek ik vooral bij dc onderschatting van toekomstige behoef* ten cn dc overschatting van toekom* stigc krachten. Niemand kan nauwkeu* rig over .langeren tijd den omvang van zijn verplichtingen vaststellen, en wie door huurkoop zich het genot over bc» paalde zaken verschaft, daardoor vaak jarenlange verplichtingen op zich neemt schakelt zoowel uit den groei van zijn verplichtingen, die kan optreden, als de onvcrwachtschc gebeurtenissen, die zich kunnen voordoen. Het huurkoop* systeem verslapt het verantwoorde» lijkheidsgevocl der individuen. De zedelijke gevaren van het huur* koopsysteem acht ik voor den verkoos per niet geringer. Ik heb er reeds op gewezen, dat het juist vaak minderwaardige individuen waren, die zich met den afbetaiings* handel, in den door mij bestreden zin. bezighielden. NVijst dit alleen niet reeds er op, dat dc koopman, die tot den af* betalingshandel overgaat, een gevaar* lijk terrein betreedt? In den afbeta» lingshandcl kunnen Heden zonder ge» weten profitceren van de lagere in. stinctcn van de massa. I'rof. Struyckcn meende, dat de con» currcntie met den contanthandd het gevaar wel zou temperen, maar dc practijk is daarom tc bewijzen, dat de verkooper in den afbctalingshandel een prijs neemt, die veel cn veel grooter is dan dcwaarde van het gekocht© voor den koopcr. Bovendien weet de kooper, dat dc gemskkehjkc betaiingsvoorwaar» den in den koopprijs moeten worden verrekend. Het behoeft dus niet te verwonde* ren, da; de verkoopers in den albe* taiingshandel algemeen niet alleen hooge prijzen berekenen, slechtere waren verkooptn, aan minvermogenden nut» teiooze voorwerpen pogen op te drm» gen, maar vaak or.creuse bedingen stclion. die meestal hierop neerkomen, dat: het eigendomsrecht bij den ver* kooper blijft tot dc gehcele betaling is geschied. Onder den invloed van dc felle cri» tiek, die in den sohden handel op deze onercusc bedingen is geoefend cn ook onder den invloed van den afkeer der volksopinie, is in den afbctalingshandel een streven merkbaar naar schijnbare verzachting der bedingen, waardoor het geval van verlokking nog grooter dreigt te worden. Zoo komt tegenwoordig reeds vaak dit beding voor dat de ver* koopcr het goed terugneemt tegen dco getaxeerden prijs en dat dan de weder* zijdschc verplichtingen verrekend wor» den. Waartoe dit weer leiden kan, il* lustrccrt een geval, dat mij dezer dagen rechtstreeks door don betrokkene is medegedeeld. Iemand had een auto op afbetaling gekocht voor f 2800. Hij had vijf termijnen van f 100 betaald, toen hij in gebreke bleef. De auto werd nu door ccn taxateur van den verkooper (dat was ccn onderdeel van het beding) gesohat op een waarde van f 800. De verrekening van beider verplichtingen was dus: dat dc kooper een verplich» iing had van f 2800, maar reeds betaald had f 500 plus de getaxeerde waarde van de wagen is f 1300. dus nog beta* len moest i 2800 min f 1300 is f 1500. Dc kooper heeft dus vijf maanden met een wagon gereden en daarvoor betaald f 500 plus f 1500 is f 2000. Wanneer gij het nu met mij eens zijt geworden, dat zoowel voor den kooper als voor den,verkooper groote zedelijke gevaren in den afbctalingshandel schui* len, dan zult gij wel tevens hiermede dadelijk met mij willen instemmen, dat het volmaakt in strijd met de booge roeping der overheid zou zijn, indien zij den afbctalingshandel als privaatrcch» tclijke persoon tot systeem ging verhef* fcn. Geld; dit in het algemeen, nog ster» kcr geldt het ongetwijfeld voor den zoogenaamden handel op afbetaling. Nu gevoel ik wel, dat men mij aan» stonds zal tegenwerpen: ja, maar in* dien die hooge overheid de taak van den verkooper in den afbctalingshandel overneemt, kan daardoor een waarborg verschaft worden, dat zij die misbrui* 'dc 'economische bezwaren ken. die ge hekelt, niet zal tolercercn. In de eerste plaats zou ik daarop kun» ncn antwoorden, dat de overheid ais verkoopster mderdaad kan pogen zoo redelijk mogelijke bedingen te maken, maar dat zij in geen geval in een be» oordeeling kan treden van dc motieven, die een kooper leiden tot een koop bij haar ais verkoopster. Maar bovendien ben ik er niet heclc» maal gerust op, dat de overheid als privaatrechtelijk persoon in staat zal zijn bij dep verkoop op afbetaling be» dingen tc maken, die de critick van het voiksoordeel met gunstig gevolg kun» ner, doorstaan. Voor dit vertrouwen dat ik haar zoo gaarne zou wielen, geven, heeft zij in de laatste jaren met dc toenemende overheidsbemoeiing op al» ierlei gebied, geen grond gegeven. Ik denk hierbij aan het misbruik, dat de overheid in tal van gemeentelijke bedrijven, ook in staatsbedrijven, maakt van haar publiekrechtelijke dwang» positie. Zij heeft het monopolie van allerlei bedrijven aan zich getrokken. Zij stelt in die bedrijven tarieven vast, die in tal van gemeenten jaarlijks tot vaak overmatige millioenenwinstcn leiden. Bovendien zal cr geen enkele waar» borg zijn, dat de overheid op een ge» geven oogenblik niet een te hoogen prijs vraagt voor het artikel, dat zij op af* betaling te koop bictjlIn Den Haag wonen tienduizenden menschen, die .de waarde van him gasmeter aan meter* huur al lang hebben betaald en des» niettegenstaande hur. meterbuur moeten moeten blijven betalen. Spreker e.nd:gdc met dt volgende stellingen: 1. De afbetalingshandel wordt, be* boudeas in enkele gevallen, waarin hij burgerrecht heeft gekregen, bij ons volk als minderwaardig beschouwd zoowel in economischen als in zedelijken zin. 2. De zedelijke gevaren, die uit den afbetalingshandel zoowel voor den kooper als den verkooper voortvloeien, zijn, afgezien nog van de economische r.adcclcn, welke hij zoowel voor den kooper als den verkooper kan mede* brcngon.^p zich zelve reeds zóó ernstig te achtem, dat zij een krachtige be» strijding door den reëelee handel wet» tigen. 3. De middenstand, die den afbeta* lingshandcl bestrijdt, treedt niet op uit coocurrcntievrecs, maar yerrioht een hooge zedelijke taak, een taak van ware volksopvoeding. 4. Dc hooge roeping der overheid laat niet toe dc verheffing van den af» betalingshandel tot systeem in gemeen» lelijke bedrijven. Chris. Jansen. Wat de heer Chr. M. Jansen zeide. Laatste spreker vóór het debat was dc heer Chr. M. Jansen, directeur van het Centraal Hanzebureau tc Amster» dam, die «prak over: „De commercieele overheidstaak getoetst aan het alge» meen belang". Het is maar al te waar aldus spr. dat het ver. weer uit het geor» ganiseerde bedrijfs leven tegen een gaandeweg meer meer aanmatigend optreden van som* mige Overhcidsor* ganen veelal wordt teruggewezen als een uiting van eng* gespoorde belan* genpolitiek. Te dankbaarder lijkt daarom de taak op deze vergadering de commercieele overheidstaak te toetsen aan het toch wel zeer ruiiy criterium van het alge» meen belang. Spreker beantwoordde in bevestigen» den zin dc primaire vraag of de Over» heid boven, naast, of te midden van het particuliere bedrijfsleven een roe* ping te vervullen kan hebben. Het standpunt van „gehcelonthou* ding" kan tc dezer zake bezwaarlijk worden volgehouden. De natuurlijke monopolie»bedrijvcn zijn om redenen van algemeen belang te aanvaarden, al zullen daaraan strengere commercieele eischen gesteld moeten worden en al valt met name tc waken tegen eene zich geleidelijk inburgerende .lI'm litiek. welke op het stuk van winstb rekening alies achter zich Iaat, wat ooit op particulier terrein aan den schandpaal kon worden genageld! Het is jammerlijk en ergerlyk te con* statcercn, dat vele stads* cn landsre* genten zich daarnaast nog een taak hebben gesuggereerd, welke met het algemeen welzijn in flagranten strijd komt. De fabrieksallure cn warenhuis, hoogmoed neemt al breeder afmetin» gen aan. Onder kennelijk abnormale omstandigheden moest dc vinger wor* den gegeven en ziedaar nu het zonder» ling verschijnsel, dat in normaliseeren* dc tijden dc hcclc hand gegrepen wordt. Natuurlijk is het niet zoo moeilijk een al dan niet gechargeerd beeld te geven van de fouten, die gelijk over» al elders ook bij het particuliere be* Idrijfsleven voorkomen. Maar de sprong van het constatccren der tekortkomin» gen naar het zelMoen door de Over» heid lijkt ons toch wat al te acrobatisch. Als het falen van eenigelei dienst op onderdeden het onverbiddelijk sein tot overnemen door stads» of lamdftstuur moest beduiden, dan zou de consequen* tic meebrengen, dat de Overheid meer* malen den practisohcn arbeid in haar c-igen bedrijven te hanteeren zou heb» ben. De heer Jansen mee>nt nadrukkelijk te moeten constatceren, dat in den noodeloozen cn voor he; algemeen wel» zijn schadelijken strijd tusschen twee machten die op samenwerking zijn aan gewezen, van de zijde der Overheid een étappe ..gesmokkeld" wordt. Dat is dc étappe, waarin aan de Colleges van Bestuur het zooveel nut» tiger vraagstuk ter oplossing wordt ge* .geven, om het particulier initiatief tot voorgaande ontwikkeling te brengen door het te steunen en aan te moedi* gen in atede van zijn capaciteit alter» willekeurigs; droog te leggen. De „politieke handel" is reeds daarom iii strijd met het algemeen welzijn, om* dat de begrippen politiek eR handel van zoo geheel verschillende factoren afhan* kclijk zijn en omdat ze onvermijdelijke fluctuaties in het gaan en komen van x>!itieke meerderheden, buitengewoon tinderiijk is voor de noodwendige continuïteit. Bovendien moet het onwaarachtig bc* roep op z.g. onafwijsbare eischcn der democratie zoo nadrukkelijk mogelijk worden gemaakt. Juist cene volstrekt democratische opvatting vordert, dat het ingrijpen in de vrije krachten der burgerij zich re* serveert tot het aangeven der alge* mcenc uitgangspunten. De bewering, dat gemeenschapsbedrijven zijn inge» steld op dc bevrediging van de behoef* ten des volks wil practisch niet an» ders zeggen, dart dat de regeerders zullen vaststellen, en welke en hoeda» nig die behoeften zijn en dat ook het verbruik der geproduceerde goederen dwingend zal worden gereglementeerd. De behoeften-bevrediging van den verbruiker beantwoordt echter eerst dan aan dc eischen van het algemeen belang, indien zij zooveel mogelijk be* 'heerscht wordt door de wenschen nan allen. Bij een distributie naar den grondslag der vrije mededinging onzer winkelbedrijven al de natuurlijke aan* brengstations van dc vraag overheerscht dc consument, wiens „medezegging* schap" bij het overheidsbedrijf hoe Sari* gcr zoo meer in de verdrukking komt en die onder vigeur van den veelgesina» den maar economisch superieuren par» ticulieren winstprikkel doelmatiger, voordecligcr cn soepeler bediening cr» langt dan onder eenigerlei vorm van altoos gebrekkig cn onvermijdelijk ge* kunstcld handclssocialisme. De voortgaande overheidsbemoeiing beteekent tegelijkertijd eene maat* schappelijke, eene economische en een psychologische dwaling. Dc overheid zal zich hebben te ont» worstelen aan de onwerkelijke obsessie, dat „iets nieuws" geboden zou zijn. Ter adstructie van de groote misvat* ting der onder kru:deniers»siiggestie ge» bracte overheidsinstanties, verheugt spr. zich in tal van practische uiLspra» ken der rijpere democratie, zelfs in de socialistische beweging gelijk nader wordt aangetoond. De geheelc geschiedenis herinnert trouwens aan dc parabel van eencn dui» vel, die werd uitgejaagd, doch waarna zeven andere hun blijden intocht hielden Burgemeester Parijn heeft daarvan de» zcr dagen zoo merkwaardige ervarin» gen gelucht, dat.de conclusie van dezen magistraat niet anders kon luiden, dan dat economisch optreden zelf inhaerent is aan het overheidsbedrijf. Dat klinkt cenigszins anders dan een zegezang op het algemeen belang en de beroemde kippen»brochure van den heer De Mi» randa, die het personeel verwijt de be» drijven binnen den kortst mogelijken tijd :c willen opsouoeeren, beluistert men al hec-1 weinig dan loop van den „Einzug der Gladiatoren." Resumcercnde, wenschte spr. verre c verwerpen de gedachte, dat de Over» heid niet gcrcchjigd zou zijn van e!» ken groep offers te vragen, wanneer deze offers noodzakelijk zouden zijn onr het algemeen belang. Eep volksbelang van de eerste groot* tc zal worden gediend! wanneer de lief» hcbbcrijcn van een zeker deel der Overheid op handelsgebied in hei al* gemeen welzijn worden prijsgegeven en opnieuw de verdediging en de aan» mocdiging zal worden aangedurfd voor het voor verbetering vatbaar, maar pve* rigens kerngezonde particulier initiatief. Het debat Nadat de sprekers het woord had* den gevoerd werd 10 minuten pauze gehouden, waarna gelegenheid werd ge» geven voor debat. De heer H. J. Klein, wethoudcï van Schoten, was door het gesprokene teleurgesteld. Hij had den indruk op een politieke vergadering te zijn geweest, waarin in de richting van verkiezings* reclame werd gewerkt tegen de sociaal* democratie. Dat in de gemeentebegroo* tingen n:et te vinden rijn overzichten van cvcntueele tekorten op de bedrijven is volkomen logisch; d i e vindt men in de balansen en winst* en ver'iesreke* ningen die ter visie liggen voor de leden van den Raad. Van overhevelen van het cer.e potje naar het andere is geer. sprake. Het gaat bij dc heeren blijkbaai alleen om dc kolom'winst en de kolom verlies cn de dingen die verlies geven, daar mag dan dc overheid zich mede gaan bemoeien. Te veel aan per* sonccl is niet alleen geconstateerd bij de overheid, maar ook bij particuliere on* derncmingcn. Omdat het particulier initiatief malle dingen doet, wil men dat er een gei meenteüjke verordening komt op het huurkoopsystccm. Dit is juist de reden dat de sociaaldemocraten hun bemoei» ingen willen uitbreiden. In het socialisatierapport heeft spr. gelezen dat er ontzettende verspilling bestaat van initiatief en geld, maar daar komen dc sociaal*dcrnocratcTi juist tegen op. In Amsterdam zijn veel te veel winkels op allerlei gebied. De sociaaldemocraten zullen blijven voort» gaan in de door hen ingeslagen richting (bravogeroep). De heer Van Driel van de Mid* dcnstandsverecHiging te Haarlemmer* meer had een uiteenzetting van dc taak der overheid inzake huurkoop ver* wacht. De overheid moet toch centro. lee-rend en regelend optreden in zaken waarin het particulier initiatief te kort schiet. Zou het niet noodig zijn dat de overheid een showroom inricht? Die kan toch van belang zijn voor den middenstand. De heer Van der Tak, directeur der Bank van Leening te Amsterdam, was ook cenigszins teleurgesteld. Hij had verwacht een uiteenzetting van dc bezwaren die het particulier initiatief kon hebben tegenover het overheids» bedfijf. Die bezwaren zijn wel wat te veel in een belachelijk daglicht ge* steld. Het gemeentelijk melkbedrijf is te Amsterdam aanhangig gesteld omdat het particulier bedrijf niet in staat was om in ce behoefte te vorzien. Als dat particulier bedrijf te groote winsten w~' behalen, zal dc overheid toch moeten ingrijpen D e overheid verdient daarom meer waardeering. Het huurkoopbe* drijf werd 50 jaar geleden gedreven door e enige obscure menschen en thans heeft zich de particuliere handel van meester gemaakt, tot schade van den arbeider. Het systeem leidt ook tot misdaad. Laat de Middenstandsbond er toe medewerken, dat het huurkoop* systeem den kop wordt ingedrukt. De heer Mollerus zeide dat h:j zioh niet bewust was iets belachelijk te hebben gemaakt; ook niet het systeem dat door de sociaaldemocraten wordt bepleit. Dat spr. foutief gerede» ncerd had ten opzichte van gemeente» begrooting en gemeenterekening kon spr. den heer Klein niet toegeven. De tarieven van het monopolistisch be» drijf moeten zoo laag mogelijk gesteld worden, iets anders heeft spr niet gc» zegd. Het is spr.'s meening niet dat een bedrijf geen winst mag opleveren; winst zai noodig zijn. Hei stand» punt dat het product door het gemeen» tel ijk bedrijf moet geleverd worden tegen den kostenden prijs, is verlaten door de steden waar dc sociaaUdcmo» cratcn de meerderheid in het bestuur hebben. Dc heer Van de Pol «kwam er tlügcn op dat er een politieke avond zou gehouden zijn. Als er over politiek ies gesproken is dat de schuld van c'e sociaaldemocraten die allerlei onder» werpen halen binnen het terrein van de gemeentepolitiek. De heer Klein heeft blijkbaar geen goed begrip .gehad van wat hij zeide. De arbeider wordt inderdaad door het huurkoopsystcem uitgezogen, maar daarom juist zijn do redevoeringen van dezen avond gehou» den. Het verheugde spr. dat ook de heer van der Tak straks op ec-n ver gadering in Den Haag zal medewer ken om het kwaad van het huurkoop» systeem fe bestrijden en dus van dat kwaad overtuigd is. De heer Jansen zeide dat de ver gadering eerst begon te lijken op een politieke demonstratie, teen de heer Klein aan het woord kwam. De spre» kers hebben hun materiaal alleen ge» put ui; dc argumenten van medestan» ders maar ook uit de argumenten van elkaar bestrijdende tegenstanders. De arbeider moet perspectief houden en het is gelukkig dat uit de arbeiders» kringen velen voorkomen die thans voelen voor particular initiatiéf. Dat dit zoo blijve! De heer Klein heeft aan spr. verweten dat hij geen succes heeft gehad met zijn bestrijding van de me'kvoordracht te Amsterdam, doch die voordracht is dan toch maar ver» worpen. Spr. vroeg den heer Kleio eens uit tc rekenen wat het den Am» sterdamschen belastingbetaler heeft gc» kost dat dc wethouder De Miranda is gaan handelen in allerlei dingen die bij het particulier initiatief tehuis be» hooren. Het gemeentebedrijf gaat ten koste van den arbeidenden belasting» betaler en den arbeidenden consument. Het zou goed zijn indien de sociaal* democraten den arbeider geen bureau» cratische stecnen voor brood gaven. De heer Van Driel antwoordde spr. dat cok de heer De Miranda :s ge» kotr.cn tot samenwerking tusschen over* hc*d en particulier initiatief. Den heer Van der Tak betwistte spr. dat het ovcrheids*melkbedrijf te Am* sterdam nood.g was omdat het part:» cu'.ier meikbedryf te kort schoot. Dat particulier bedrijf heeft zich niet kun» ncn ontwikkelen omdat hei voortdu* rend het zwaard van Damocles boven het hoofd hing van een gemeentelijk mclkmonopolie. Het had een voort* durenden verdedigingsoorlog te voe» ren. Spr. eindigde met den wensch dat men het particulier initiatief nu eens op adem laat komen. Dc hcc.r Van Tetering sloot h:erna te tien minuten vóór 12 uur de ver* gadcring met een woord van dank aan sprekers, debaters en aanwezigen en drukte cr zijn teleurstelling over uit, dat B. en NV. van Haarlem niet op de vergadering aanwezig waren ge* wecst. Hun aanwezigheid zou op hoogen prijs zijn gesteld. De heer De Miranda denkt blijkbaar anders in dezen; hij woont steeds de middenstaedsvergade- ringen te Amsterdam bij. ONDERLING GENOEGEN De vereenigtnz 5,Oc<lerl:ng G*enoageo** gaf Zaterdagavond een 'uitvoering in de Gemeentelijke Concertzaal. Een uitvoering, ■i e in 3'.le oprichten uitstekend ie *re- slaagd. Dc heer C. Mooij, -voorzitter der vereeniging sprak een woord van weikom, waarna niet de afwerking van het groefte zeer goed verzorgde programma ,werd be gonnen. 't Kinderkoor eong tal van aardige liederen, d e eerst door kleine meisjes bijzonder aardig waren gedeclameerd. De meisjes gaven -daarna een zangspel,, De vier jaargetijden", dat al heel mooi werd uitgevoerd. Kiet minder succes had trou wens „Het rijtoertje". Wel het mooiste nummer vonden we echter voor de pauze „Spoortje Spelen". Een komisch zangspel dat zeer gewaardeerd werd. De clou van den avond was een zangspel in vier bedrijven „De Schoon e in het Sla pen d-e Bosch". Het spel, de zang en vooral oo'k de co»tuums vielen te waardeeren. Dc talrijke aanwezigen, de zaal was beneden geheel gevuld, hebben van ditr spel veel kunnen genieten. Een uitbundig applaus toonde voldoende, dat het gegeven*» m deu smaak was gevallen. Voor den heer J. Post, directeur van „On derling Genoegen" is hei in het bijzonder een prettige avond geweest. De jongens en meisjes toonden van hem heel vs-at geleerd te hebben. Het zal niet gemakkelijk zijn geweest de kinderen zoover te brengen En alles ging even vlo:, bijna zonder eenige hapering. Het was dan ook «en aardige attentie van. het bes'-uur, dat den directeur een orach tigen bloemenmand aanbood. De heer C. Mooij sprak woorden van waardeering en hij bracht ook hulde aan den heer P. Pos:, zoon van den directeur, die den heelen avond de verschillende nummers uitste kend begeleidde. De lieer L. Boogaard, eere-voorzitter hul digde het bes', uur en wees op het vele en goede werk dat de bestuursleden verrich ten. Ook de beettïursleden hadden een aar dige attentie in entvangst ie nemen. Een gezellig bal besloot dezen inooien avond, die voor de organisators een waar •ces is geworden. UITGAAN DANSERES. De bekende Hollandsche danseres Meina Stratingh zal eenige dansavonden ge» ven. Op Maandag 15 November zal zij in den Schouwburg Jansweg optreden. prijsopdrijving, drijft den lcvensstM. I Zij „1 a«n den vkueei wden'b^M. dssrd geweldig op en brengt zelfs totl;eid door mej. Hans Harting,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 7