Haarlem's Dagblad | 1926 | 13 november 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

FLITSEN

EEN STUKJE FILMTECHNIEK

PERS-OVERZICHT

RECHTSZAKEN

Mijnhardis

FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE

ZATERDAG 13 NOV. 1926

DERDE BLAD

Hoe dubbel-opnemingen gemaakt worden.

Ik zit op een

stoel in het atc*
lier van de Haai-
lemsche filmfa.
brick aan het
.Spaarnc met den
l.ngclschen naam:
..The Dutch Film
Company", waar
jjjppR T .illcs nog herin»
IryN nert aan de Iaat»

i f hBMw .te opnemingen
voor 's heeren
lie n no's jongste
!ilm: „Artist en»
revue". De felle
lampen branden
en de lens ls op
mij gericht.

Terwijl ik daar
zoo zit, zwelt
Een beeldje van dc zonder dat 10'
eerste opneming. mand 't merkt,
mijn hart van
trots. Want zonder er eenige moeite
voor tc doen. heb ik bereikt wat het
ideaal is van zoo menige bakvisch. van
zoo menige coquette winket juffrouw, ja
van zoovclen uit alle r.tngen en stan»
den der maatschappij: ik zal spelen voor
dc film. Ik zal al is 't dan maar voor
een paar minuten filmacteur zijn1
En zelfs dadelijk maar een d u b b c L
rol vervullen.

Dc heer Bcnno. dc directeur van de
fabriek, heeft mij mijn lesje goed inge»
pren'. Ik moet! in een stoel gaan zitten,
vooral niet in dc helle lichten kijken
(op straffe van 's avonds pijn in
oogen tc hebben), een boekje in m'n
handen nemen en er in bladeren, dan
opstaan, een buiging maken voor een
denkbccldigen collegafilmacteur die
rechts opkomt om mij tc bcgroetcn.dan
op mijn horloge kijken en den dcnkbecl»
digen man een standje schoppen, omdat

hij veel en véél ?c iaat is

lk zit en dc heer Bcnno komt nog
eens inspcctcccren cn geeft instructies.
Ik moet m'n bril afzetten. anders scliiti
teren dc glazen in het licht1. Mijn om
navolgbaar losse houding met nom
chelant over elkaar geslagen bccnen
moet ik prijsgeven, want anders kom
ik op dc film met één zcvenmijlslaars
aan. Als ik ben opgestaan, mag ik geen
f-tap vooruit doen. op poene van In een
Goliath tc veranderen....

Daar gaaiVic dan!

Het toestel rikketikt.

Ik- zit, ik blader, ik sta op, ik wil
buigen.

Ivcn wanhoopskreet van meneer Huls.
man, den operateur, die meteen ophoudt
met draaien. Ik heb tóch een pas naar
voren gedaan.Ik begrijp dat spelen
voor dc film nog zoo makkelijk niet is.
't Moet over.

Den tweeden keer gaat het beter.
Als ik na het kijken op mijn horloge
juist wil losbarsten in fchhartstochi'clijk
spel van nauw«bedwongcn woede, om
niet te spreken van razernij, houdt dc
heer Hulsman «1 weer op met draaien
en deelt lakonick mede dat het al
klaar is.

Dan gaat hij zijn toestel gereed ma»
ken voor het tweede gedeelte.

Want nu zal dc tweede opneming ko»
men. Ik vervul immers een dubbel»
rol!

Dc heer Bcnno zal met mij van rechts
opkomen cn mij aan mijzelf voorstel»
lcn, zich uitputtend in excuses dat wij
(de heer Bcnno cn ik) zoo laai! bij mij
komen. (Wie dit niet dadelijk begrijpt
moet het nog maar eens overlezen cn
goed bedenken dat ik een dubbelrol
vervul. Dc zin is hcusch in orde).

Dc tweede opneming loopt! vlot van
stapel. Dc heer Bcnno vervult dc
hoofdrol: hij stelt mij aan den stoel
voor. waarin ik zoocven zat. excuseert
ons bij het meubel, omdat wij zoo laat
zijn en ik maak een buiging voor' den
yacantcn zct!eL
Dan is mijn dubbelrol uitgespeeld. Ik

zonder verdere technische bijzonderhe»
den,waaraan 't publiek toch niets heelt
maar u begrijpt wel, dat eer\ goede dub»
beBopneirung veel zorg cn tijd eischt en
ook veel technische behendigheid van
den operateur".

Dubbelrollen kunnen natuurlijk tot in
het oneindige gevarieerd worden.

Zoo is het bij voorbeeld mogelijk dat
iemand op de film zichzelf een sigaret
laat opstoken.

Bij de eerste opneming rookt de ao
teur dan een sigaret*, die hij met dc
hand vasthoudt, maar zoodanig, dat het
van hem afgekeerde uitoinde der siga»
ret halverwege buiton het beeld valt.
Dan wordt de film weer teruggedraaid
en het eerst onbelichte gedeelte belicht1,
zooals hierboven beschreven. Voor de
tweede opneming wordt nu de sigaret in
een houder of standaard gezet op dezelf»
de hoogte als waarop hij in de cersto
opneming in de hand werd gehouden,
zóó dat nu het stuk van de sigaret, dat
eerst buiten het beeld viel. mede belicht
wordt". De acteur wordt nu opgenomen,
terwijl hij een brandende lucifer tegen
de sigaret aan houdt.

Dubbel»opnemingen zijn zeven jaar
geleden reeds door dc toen hier he»
staande Filmfabriek „Hollandia" gc»
maakt, onder den Engclschen regisseur
Pratt, in de film „Joy".

J. C. E.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 744

Een moment van de tweede opneming.

keer naar ons bureau terug, een sensatie
rijker.

Het woord is nu verder aan de tech»

mek.

Ecnige dagen later krijg ik een te!e»
toontje van den heer Bcnno dat ik een
meesterstuk van filmspel heb geleverd
en of ik het! filmpje wil zien afdraaien.
Natuurlijk voldoe ik gaarne aan de uit»
noodiging cn dan krijg ik weer een nieu»
wc sensatie: ik zie mij op het witte
doek in een stoel zitten en ik zie
daarna mijzelf door den heer Bcnno
•oorgcsteld worden aan mijzelf cn mij»
zelf een buiging maken voor mijn bui»
gende zelf. (De/c zin is óók weer
goed!) Het is bijna om duizelig van te
worden cn het nchccl maakt een aller»
dwaastcn indruk.

De film heb ik van den heer Bcnno
cadeau gekregen. Ik zal hem mijn leven
lang bewaren als een herinnering aan
mijn eerste cn zeer waarschijnlijk wel
mijn laatste optreden als filmacteur en
ik heb hem gedoopt: „Tc laat!" (Spel

an Opstaan en Buigingen).

Waarom ik nu mijn welwillende me»
dewerking bij dit Spel verleend heb?

Er werd een paur weken geleden veel
gesproken cn geschreven over dubbel»
rollen, omdat toen in ccn hier ter stede
en ook in andere plaatsen vertoonde
film twee rollen door één acteur wor*
den vervuld.

Wij hebben ons toen tot den heer
Bcnno gewend met dc vraag, door web
kc technische middelen dit resultaat
wordt bereikt cn hij was niet alleen
bereid ons dit mede to declcn maar
bood tevens aan ons in zijn atelier ccn
dubbelrol te laten vervullen, van welk
aanbod wij gaarne gebruik maakten.

„Dc verklaring", zoo vertelde ons de
heer Bcnno, „is vrij eenvoudig. We
maken bij voorbeeld 10 meter film. Elke
meter bevat 52 beeldjes, dus 10 motor
520 beeldjes, waarvoor ook 520 slagen
met het toestel moeten gemaakt wor»
den. Bij dc eerste opneming nu wordt
ccn zeker deel van dc film afgedekt", dus
niet belicht. Dc helft of, zoo noo»
dig, een kleiner of grootcr deel, van dc
film wordt dus slechts belicht en daarop
komt dc opgenomen persoon voor. Nu
wordt de lens gesloten cn he? toestel
520 beeldjes teruggedraaid. Het deel
van de film waarop dc eerste opneming
al staat wordt nu afgedekt, zoodat nu
alleen he? overige deel belicht wordt.
En daarna heeft dc tweede opneming
plaats. Als deze is afgcloopcn is het gc»
heclc negatief gereed om afgedrukt te
worden.

Een hoofdvercischtc bij zulke dubbel»
opnemingen is dat de belichting abso»
Iuu? egaal is. anders zou men bij het af»
draaien van dc scène ccn donkerder en
ccn lichter gedeelte onderscheiden. Dit
is nu maar ccn eenvoudige verklaring,

Een beeld uit de combinatie der twee opnemingen.

DE AANVAARDING VAN
HET VERDRAG.

NOG ENKELE MEENINGEN.

Het gezicht "naar de toekomst.

De Telegraaf wijdt nog een artikel
aan het verdrag cn begint daarin met
minister Van Karnebetk en zijn mede»
standers te noemen: kampioenen voor
een krachtjg internatiopalisme van de
daad die als overwinnaars uit den
strijd zijn oetreden. De meerderheid
van pnzv volksvertegenwoordiging, zoo
gaat het blad verder, heeft zich bereid
verklaard tot het brengen van een of»
fcr tot bevordering van dc supra^natio»
nale gedachte, zooals die in het Neder»
landscb'Bclgisch Verdrag geïncorpeerd
is.

Verder wordt o.m. gezegd:

Intusschen is er voor dc Nederland»
sche regecring allerminst reden om op
haar lauweren te gaan rusten. De vei
liediging van het Verdrag cn dc loyal
teit daarmede tegenover onzen Zuiden
buur betoond, schept verplichtingen te»
genover het eigen land.

De grondstelling waarop dc geheele
verdediging van het Verdrag berust,
voert tot belangrijke consequenties
voor o.nze nationale politiek, die on;
voorwaardelijk aanvaard bchooron
worden.

Ook België behoort van zijn loyali»
teit met daden blijk te geven. Ten aan
zien van de spoorwegtarieven voor
Terneuzen zjjn reeds dc noodigc toezeg
gingen gedaan. Voor de opheffing van
de hinderlijke surtaxes d'entrepot zijn
wij van Belgische medewerking verze»
kerd. De gratis--.sleepdicnsten zullen
verdwijnen. Dc Ncderlandschc Regee»
ring heeft tot plicht met inspanning van
alle krachten op verdere maatregelen
in deze richting aan te dringen. Waar
wij afstand heb.ben gedaan van door
politieke grenzen geboden gelegenheid
tot kunstmatige bcvoordceling van
eigen havens, mogen wij van België het
zelfde eischen... en met den mcesten na»
druk.

De groote internationale politiek
door dc Nedcrlandsche regecring ge»
dreven, behoort haar weerspiegeling te
vinden in een met evenveel kracht cn
overtuiging gevoerde nationale hijvcn»
politiek."

Het artikel besluit aldus:

„Het gezicht naar de toekomst" is hc;
parool, dat minister Van Karnebeek
gisteren heeft uitgegeven, cn waarop
nu eenmaal de beslissing gevallen is.
alle partijen elkander kunnen vinden.

„Het gezicht naar dc toekomst!" Tot
heil van de gemeenschappelijke belan»
gen van Nederland cn België, tot heil
ook van het groote werk van den
vrede.

Een tegenstander.

Als een ernstig tegenstander be»
spreekt ook het Hbld, nog eens uit»
voerig het verdrag cn schrijft o.m.:

„De pomp, die België op enkele de
boofdbronneji van ons economisch 1c»
ven plaats door dit verdrag immers
wordt gedreven door 'n machtiger mo»
tor.

De reserves, die n'en déplaise allen
goede bedoelingen van den heer Van
Karnebeek, België ten aanzien van dc
Schelde maakte, brengen ons onherroe»
pelijk in conflict, als straks ondanks
Volkenbondsgcdachtc een groeiend
vredesveriangen dc reactie op dc
wraakzuchtige domheid van Versailles
intreedt, die tientallen irredenta's
schiep.

DE MINUUT DIE EEN EEUW LUKT

Wanneer je plotseling tot het vreeselijk besef komt,
dat je rechter sokophouder losgesprongen is.

(Nadruk verboden.)

Men heeft deze zijde der zaak in de
Tweede Kamer verdronken onder dc»
tails. De kanalen cn hun economische
beteekenis, dc vrijwillige afstand va:;
hoogheidsrechten boos precedent!
op de Schelde, dc stelselmatige bena»
deeling van ons loodswezen.. alles
hoogst ernstige quaesties, elk op zich
zelf argument tegen dit verdrag, had»
den meer aandacht dan dc vraag, of,
zoolang het Wiclingcngcschil open blijft
een tiractaat met België niet per sé het
gevaar met zich meebrengt, dat wij
straks zullen worden genoopt tot nieu»
we concessies.

Een regeling met België blijft altijd
een moeilijkheid, zoolang Bclgic's han»
den gebonden zijn naar dc andere zij»
de. Maar zij kan onmogelijk tot bevrc»
digende Tesultatcn leiden als niet elke
band tusschcn de pogingen tot intimi»
d-atie van voor enkele jaren, den aan»
slag op ons gebied zelfs door Van»
derveldc den overwinnaar van gisteren,
niet openlijk verloochend wordt
doorgesneden.

Dc Tweede Kamer heeft dank zij
den invloed van mgr. Nolens de mo»
gelijkheid verijdeld om aan België dat
te verstaan tc geven.

Dat verzuim kan dc' Eerste Kamer
nog goedmaken. Maar dan moet zij zich
niet op zijpaden laten leiden, dan moet
zij de hoofdzaak in het oog houden, die
beslissend is voor dc vraag, of onze
zclfstandigheidspolitick dien naam nog
verdient, dan wel dc huid van den
Leeuw, die eenmaal symbool was van
onzen volkswil, een voetmatje zal wor»
den in de Kamer, waar beraadslaagd
wordt over dc middelen, waarmede
Frankrijk zijn hegemonie in Europa wil
bevestigen."

Slechts voordeden.

Dc Tijd (R.K.) is van oordeel dat
het tractna? slechts voordeden geelt.
In de eerste plaats, zegt het hlad. is.on»
ze grens voor dc toekomst veilig ge
steld. Een tweede politiek voordeel is
dat Nederland nu den Scheldemond
meer dan ooi? in handen heeft. En het
blad somt verder op:

„Een derde voordcel is. dat de_ ver»
houdingen tusschcn België cn Neder»
land voorgoed onttrokken worden aan
dc verdragrechtelijke bemoeiingen der
mogendheden.

Daarnaast staan als tastbare cconomi»
schc voordeden1. de kanaaBvcrbin»
ding Rotterdam—Luik. waardoor de weg
naar he? Waalschc industriegebied voor
onze eerste havenstad wordt geopend;
2. betere verbindingen voor Limburg,
waardoor de kans dat allerlei indus
triecn zich rondom het mijnbedrijf groe»
pee ren, grootcr wordt cn ook deze pro.
vincie tot grootcr welvaar? zal kunnen
komen: 3. dc waterweg door Brabant,
waardoor het westelijk deel van deze
provincie tot economische ontwikkeling
kan komen; en 4. de practischc mogelijk»
hcid om de Zeeuwsche eilanden uit hun
isolemcn? tc verlossen cn met cconomi»
schen band sterker aan het vaderland
te binden.

Hiertegenover staat geen enkel poli»
tiek nadeel. Wel zijn cr nadeclcn van
economischen aard genoemd, maar deze
zijn uitstoffend speculatief.

Het Nederlandsch'Bclgische verdrag
is geen ruilcontvac?. Nederland had aan
België weinig of niets tc vragen. Doch
dc voordeden, staatkundig cn -ccono»

misch wegen ruim tegen de nadeelen op.

Daarom mccncn wij, dat de meerder»
hcid in dc Tweede Kamer een verstan»
dig besluit nam.

Moge dc Eerste Kamer spoedig haar
oorbeeld volgen.

Geen juichtonen.

Juichtonen zullen wij hier over de
aanvaarding van het' verdrag met Belgic
niet doen hooren. aldus Het Volk.

„Wij zouden dat reeds nalaten ten
einde dc gevoelens niet tc kwetsen van
degenen onder ons. die uit volle over»
tuiging tegen het verdrag waren.

Een juichkree? echter ware ook reeds
ongepast, omdat dc meerderheid in dc
Kamer dc kleinst mogelijke was. Bij
de aanwezigen stond het 50 om 47. Van
de drie afwezigen waren intusschen 2
tegen en 1 voor. In voltallige zittirtg
zou het dus 51 om 49 geweest zijn.

Deze verhouding geef?, gelooven. wij,
nauwkeurig weer, hoe cr ook in het volk.
voor zoover dat ccn mccning heeft, over
gedacht wordt. Aanvaarding ter wille
van vredelievende verhoudingen, maar
aanvaarding met een bezwaard gemoed,
wegens het zware offer dat het Moer»
dijkskanaal bctcckent.

\'ie?$ zal duidelijker tot België spre»
ken van dc zclf»overwinning. die aan»
vaarding gekost heeft, dan deze uiterst
kleine meerderheid.

Moge het dc Belgische regeerders cr
toe brengen, bij dc vele onderhandelin»
gen. die nog na goedkeuring van het
verdrag ook door dc Edste Kamer tus»
schen dc beide landen noodig zullen
zijn. de soepelheid te betrachten die al.
leen zal kunnen uitSvcrkcn dat niet nog
lange jaren het verdrag bij een belan;
rijk deel van ons volk gevoelens va
wrok zal onderhouden.

Er zijn cr velen in dc Kamer, ook
in onze rijen, die minder bezwaar zou»
den hebben gehad tegen het Moerdijk»
kanaal, als niet van Belgische zijde ten
opzichte van dc Antwcrpsche haven een
protectionistische politiek gevolgd werd,
die vrije concurrentie me? Rotterdam
uitsluit".

Het hlad spreekt de hoop uit dat Bel»
gië die politic^ zal laten varen en bc»
sluit:

Van de Belgische machthebbers zal
in dc komende jaren veel wijsheid ge»
vergd worden. Nederland heeft thans
het zijne gedaan voor een goede ver»
standhouding. Het woord, beter: de
daad. is nu aan België".

VRIJHEIDSBEROOVING.

Een tweede Glindhorst
zaak.

Voor de Arr. rechtbank te Arnhem
slcnd terecht de heer J. B directeur
van het Christelijk Tehuis voor zenuw»
patiënten „Ons Genoegen" te Drempt
verdacht van opzettelijke wederrechte»
rijkelijke vrijhe.dsberooving van A. V.
patiënt dier stichting.

Voorgelezen word: een beëedigdc
-crklaring van die A V., die thans in
het krankzinnigengesticht te Geel wordt
verpleegd. Getuige verklaart, dat ver»
dachte hem klappen gaf en een enkelen
keer zelfs geschopt had als hij b.v. niet
naar de kerk wilde gaan.

Hij verklaart, dat hij. toen hij des
nachts de deur van de W. C. gesloten
vond, kamervuil naar buiten had ge»
worpen. Des morgens moest hij een
en ander opruimen. Verd. moet toen
V. zeer uitgescholden hebben. Gele»
geheid om met de buitenwereld in
contact te komen had de man niet.
Getuige heeft 5 weken in een klein
kamertje zonder bovenkleeren gevangen
gezeten.

De tweede getuige. T.h. W. B werk»
vrouw te Drempt, heeft op een Maan-
dag in Augustus gezien, dat V. op een
ladder stor.d cn zich vasthield aan den
dakrand; getuige hoorde den directeur
schelden en razen. Getuige heeft ook
gemerkt, dat V. in ccn kamertje werd
opgesloten.

B. W. St., dienstbode, heeft ook in
het gesticht gewerkt; getuige zegt, dat
verd. wel streng was. maar goed voor
zijn patiënten. Getuige verklaart ook,
dat V. een week of vier is opgesloten
geweest in een kamertje. Als dc- kamer
gedaan werd, moest hij in een andere
kamer. De man had geen bovenkleeren,
V. was lastig en onhebbelijk; in de
conversatiezaal zat hij alleen psalmen
te zingen enz.

R. S. tuinknecht te Dieren, is in
het gesticht knecht geweest. Getuige
vond V. een gewoon patiënt, net als
de anderen. Hij klaagde erover, dat hij
op zijn verjaardag niets van zijn. familie
gehoord had. Getuige bracht dem man
eten en had opdracht van den directeur
gekregen om den grendel steeds te
sluiten.

Getuige vindt die opsluiting heel
vreemd. V. kon op 't laatst bijna niet
meer loopen. Hij is eerder door den
directeur geslagen. Getuige heeft wel
gehoord maar nooit gezien, dat ver*
dachte de patiënten sloeg.

Getuige zelf heeft op last van den
directeur V. met den pantoffel geslagen
toen hij op bed kg.

Verd.: „Deze tuinman is onb re trouw»
baar. Hij handelde tegen mijn instruc»
tics. Hij gaf b.v. aan V. zware tabak.
Een ander liet door S. kwakzalvers»
middelen meebrengen".

J. Br., arts te Doetinchem bezoekt
eens per week het gesticht. Hij heeft
nooit den indruk gekregen, dat de
directeur de patiënten slecht behandel
de.

Nadat nog eenige getuigen zijn ge»
hoord, komt verdachte aan het woord
die zegt, dat V. simuleerde. Hij erkent
te kras te zijn opgetreden.

Het O.M. eisehte f 200 boete of
30 dageo hechtenis.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regeL

Laxeertablettenf

werken bij onregel
matigen stoelgang
zonder kramp of pijr
Per Doos
60 cent

Bij Apoth en
Drogisten

Uit het Engelscb
van

F- G. MOBEPLY.

48)

Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden).

„M.iar moeder, waar hebt u dien on«
zin vandaan?" antwoordde dc dochter
op spottenden toon cn Mrs. Budd
schudde ernstig haar hoofd en zei:

„Wel kind. in hoor wat ik hoor en
ik zie wat ik zie cn Miss Nash. Miss
Sylvia's nieuwe kamenier vertelde mij
dat zc van haar vriendin gehoord heeft
d.'.t dc dame waar Sir Giles mec had
willen trouwen zich ergens opgeborgen
heeft, maar dat zal wel niet zoo lang
duren, zei Miss Nash. want die is niet
van dat soort".

Mrs Budd's dochter glimlachte toen
haar moeder uitpchabbeld was cn daar
-zij wist hoe de oude vrouw al het ge»
praat wat zij hoorJc. verdraaide, hecht»
tc zc niet bepaald veel waarde aan haar
beweringen; cn wcnschte in haar een»
voudigc romantische ziel dat Sir Giles'
valscJic geliefde tot hem terug zou kce»

ren en boete zou doen voor wat zij aan
ncm misdreven had.

Ondertusschcn reed de auto van Sir
Giles vlug de oprijlaan door en hij keek
met voldoening naar het zachte glooien»
de grasveld met dc mooie boomen, dat
een Engclsch park zoo bekoorlijk
maakt. De zon scheen fel op de voor»
zijde van het oude huis dat in Koningin
Elizabeth stijl gebouwd was toen de
auto voor dc deur stilhield. Het gou»
den licht viel op de ramen in ruit»
vorm en op het warme rood van de
steenen; rondom het sierlijk gelijnde
dak. dat afstak tegen een strakken voor»
jaarshemcl fladderden zacht'kirrende
duiven die op weg waren naar hun nes»
ten in dc slanke olmen in de weilan»
den. De voordeur stond wijd open cn
boven aan dc trap stond ccn oude
dame 'n het zwart, die Giles direct als
Miss Stansdnle herkende Maar naast
haar stond een meisje slank cn
groot ccn meisje met schitterende
oogen en blozend gezicht. Toen Giles,
terwijl hij uit dc auto stapte naar haar
izag was hij storn verbaasd. Zij droeg
'een witte japon waarop zc enkele roode
kasrozen had vastgespeld, wier zoete
geur Giles al tegemoetkwam terwijl hij
dc trappen opliep. Een oogenblik staar»
de hij haar ontdaan aan cn had hij
het gevoel alsof hij het slachtoffer was
1 van een fantastisch gezichtsbedrog.
I „Waar is...." begon hij en op het»

zelfde oogenblik kwam het meisje in
't wit vlug de stoep af en strekte de
handen naar hem uit, ccn wereld van
liefde en vreugde straalde op haar gc»
zicht.

„Monsieur! O, Monsieur", riep ze.
„Ik geloof dat u me niet meer kent".
Haar handen grepen de zijne, met al
Je spontanictcit van haar kinderjaren
hief ze haar gezichtje op. maar'zc ging
aanstonds achteruit, blozend, cn met
een zekere schuchtere waardigheid in
haar houding, die in dc plaats geko»
men was van dc kinderlijke onbevan»
genheid.

„Ik wou juist zeggen, waar is Sylvia?'
antwoordde hij. terwijl hij haar glim»
lachend aankeek, met nog iets van ver»
wondering. „Ik had mij jou nog steeds
als een klein meisje voorgesteld en
hij hield plotseling op. terwijl hij zich
omkeerde om Miss Stansdale te be»
groeten, maar er was nog steeds ver»
bazing in zijn blik cn hij voelde zich
vreemd, alsof hij iets verloren had.

Het was dwaas, maar toch had hij
het gevoel dat de kleine Sylvia van
hem weggegaan cn dat deze nieuwe
Sylvia hem vreemd was. zoo geheel an»
ders dan het kind waar hij altijd aan
gedacht had. het kind dat. zooals hij
het zich had voorgesteld, op hem toe»
gesprongen zou zijn cn haar armen om
zijn hals geslagen zou hebben cn hem
gekust zou hebben. Deze Sylvia had

haar gezichtje naar hem opgeheven ais»
of haar eerste gedachte was hem te be»
groeten zooals hij gedacht had. Maar
in eens had zij zich teruggetrokken,
met die schuchtere, lieve waardigheid,
waarvan toch ccn groote bekoring uit»
ging.

En toen hij naar haar keek terwijl
zij thee schonk in dc zonnige zitkamer,
flitste het door zijn gedachten, hoe het
zou zijn geweest als hij die wangen
van haar die hem aan witte rozen met
<een heel zachte rose tint deden den»
ken, gekust had. Maar onmiddellijk
wierp hij dit van zich af cn bedacht
met ernst dat hij haar voogd was. in
haar oogen waarschijnlijk een man van
middelbaren leeftijd cn dat zij nu bc»
handeld moest worden als ccn aanko»
mend jong meisje. En hij, in zijn on»
nadenkendheid, had dc jaren vergeten,
had gedacht dat zij nog een jong kind
was. die hij op zijn knieën nemen kon
en Oosterschc sprookjes vertellen. Hij
woelde in het verleden cn het heden
terwij! hij theedronk cn sandwiches at
,cn al Sylvia's nieuwsgierige en Miss
Stansdale's ernstige vragen beantwoord»
de en ondertusschcn me't een op»
merkzaam oog Sylvia gadesloeg. Haar
krullig haar hing nu niet meer los, maar
was door dc hand fan een eerste klas
kamenier met bewonderenswaardige
losheid om haar hoofd gewonden. Giles
merkte op hoe mooi zij het hoofd (Jrocg

en hoe bevallig z:j was; ook viel hem
den zachten blik van haar oogen op en
de bekoorlijkheid van haar glimlach,
die hem zoo aan het kind Sylvia her»
innerden. Haar stem was zacht cn haar
lach spontaan en helder.

„Sylvia* ziet van alles de humoristi»
sche zijde", zei Miss Stansdale, toen het
meisje lachte om een verhaal dat Giles
vertelde. „Ik noem haar ccn gelukkige
ziel".

„Heb ik dan niet alles om gelukkig
te zijn?" antwoordde zij. „een verruk»
kelijk huis cn alles wat ik maar verlan
gen kan cn dc liefste voogd ter we»
rcld". eindigde zij, met ccn snellen blik
op Giles gebronsd gezicht.

„Een voogd die er geen idee van
heeft hoe hij een pupil, die een jonge
dame geworden is. behandelen moet",
antwoordde hij, met een half treurigen.
half vroolijken glimlach. „Moet zij dc
season niet meemaken, of iets derge»
lijks?" zei hij. terwijl hjj Miss Stansdale
hulpeloos aankeek. Die lieve kleine
dame glimlachte.

„Wij wilden dat verleden jaar al",
zeidc zii. „Sylvia was haast achttien
jaar en lady Ferndalc. onze naast buur
wilde haar meenemen naar de stad.
maar, daar wij u niet konden bereiken
voor uw toestemming dachten we dat
het beter was nog maar te wachten. Ik
hoop dat het niet verkeerd gezien yvas"
vroeg zij, „maar lady Fcrndale verze»

kerde mij dat wij maar zoo moesten
handelen".

I itsfekend en bovendien u bent haar
tante, hoewel ik me aan dat idee nog
moet wennen!" antwoordde Giles.

Het kwam hem steeds vreemder
voer om te moeten beslissen in der»
gelijke vraagstukken van deze bijna*
volwassen jonge dame! „Ik had eigen»
tijk nwt zoo lang weg moeten blijven,
ik ben bang dat ik mij niet genoeg van

mijn verantwoordelijkheidsgevoel be»
wust was. Ik had geen flauw idee dat
Sy.via zoo was opgegroeid, en heele.
rnaal met dat ze nu allerlei dingen
moet meemaken, die voor een volwas»
sen jong meisje behooren. Ik mag mijn
leven wel verbeteren!"

In de dagen die volgden, deed hij
zijn uiterste best dit besluit ten uitvoer
te brengen en begeleidde Sylvia naar
garden»parties en andere feestelijkhe»
ccr,, ging met haar uit rijden, maakte
autostochlies en maakte dat zij, zooals
zij het zelf noemde, een "zaligen tijd"
had.

„Natumlijfc moet ,zij naar de stad"
zei hij tegen Miss Stansdale kort na
z:jn thuiskomst; wij zullen een paar
weken or.s His in de stad betrekken.
Zij moet \au alles genieten".

(Wordt vervolgd.).