BEROEPSVOETBAL IN ONS LAND?
EEN ENQUETE 'N ONZE STAD EN OMGEVING.
Dfzer Aaj?er> hebben we uitvoerige
«nedcdee^ipi?eii gepubliceerd van een
interview dat een redacteur van bet
Persbureau Vaz Dtas bad met den heer
Hinschman over de be§taans»roogelijk*
ie id van beroeps-voetbal in ons tand.
Near aanleiding daarvan hebben wc
ons gewend tot den heer W. J. H.
Muiier. eerc*voorzitter van den N. V.
B.. en tot de voorzitters van de
in Haarlem en omgevmg bekende voet*
halclubs en hun naar bun meenang over
dit onderwerp gevraagd, waaraan zc
yclrwillend gevplg gaven en waarvoor
we onzen da rik betuigen.
EERE.VOORZITTER N. V. B.
Do heer W. J.
^■Ti H. Muiier, cerc»
voorzitter cn mede»
f*v j oprichter van den
tHsUL n. en van
H. F. C. schrijft
ons, daartoe door
ons uitgenoodigd,
het volgende:
„U
oordeel over be*
roepsvoctbal. Als
ik mij uw mon delinge vraag
wel herinner, „van een Haarlemse h
standpunt gezien". Ik geloof dat dit nog
moeilijker zou zijn, dan het bespreken
van een algemeen, dus Neder la ndsch
standpunt gezien. Ik zal dus zoo vrij zijn,
alleen dit laatste in het oog te houden.
Reeds bij de oprichting van den Nad.
Athletiek- en Voetbalbond is de moge
lijkheid besproken om voor beroeps
voetbal enkele bepalingen te maken, op*
perde men de vraag: Moeten wjj in de
statuten van beroepsspel reppen en z«g-
gen: Wij bemoeien ons daarmede, het
staat onder onze jurisdictie, of welWij
erkennen het niet. Ten slotte werd ge
zegd: Ons landje is daar ook in de verre
toekomst denkelijk te klein voor, laten
wij er ons niet verder mede bemoeien.
Toen eenigen tijd geleden een kleine
groep Amsterdammers de oprichting van
een professional club te berde bracht, is
mijn standpunt in de bestuursvergadering
van den N. V. B. meen ik dit geweest
1. Erken beroepsspel cn werk het niet
tegen. 2. Laten wij het beroepsspel niet
aan zichzelf overlaten. 3. Laten wij ook
over dit soort van voetbalspel het gezag
houden. 4. Laten wij reglementen en be
staansvoorwaarden ontwerpen en een
eventueeJe verhouding tot den N. V. B.
trachten vast te leggen. Laten wij dan
verder afwachten, doch ons vooral niet
tot taak stellen de opkomst van beroeps
spel te bevorderen.
En nu een enkel woord over dit be
roepsspel. Reeds het woord zelf is een
gedrochtelijk iets. Spel is een ontspan,
tiing, zoodrar men van een spelletje een
beroep gaat maken, stelt men zich, dunkt
mij, een ten cenenmalc dwaas en zelfs
minderwaardig levensdoel.
In 'ethischeu zin, doch ook in sociaal
opzicht lijkt het mij in hoogc mate bc*
denkelijk dat iemand een beroep kicst.hct-
v/elk afhankelijk is van een vrij beperk
te leeftijdsgrens. Als „regel" zal iemand
van zijn 25e tot 40e jaar het publiek kun
nen boeien. Komt daar nu een ongt -
Jukje bij, dan is de beroepsspeler tijdelijk
broodeloos, is het van blijvenden aard
(een knie-ontwrichting b.v. wa< veel
voorkomt) dan zit zoo iemand thuis, of
moet iets anders trachten te leeren. Be
sparingen uit zijn voetbal-carrière zullen
er wel niet gemaakt zijn in een klein
landje als Nederland, zelfs al zou het be*
roepsspel hier burgerrecht kunnen krij
gen en zich gedurende eenige jaren op
de been kunnen houden. Het lijkt mij een
grenzeloos ondoordacht en roekeloos be
sluit, wanneer een beambte of werkman
'laarvoor in den steek gaat laten zijn
vaste betrekking, zijn regelmatig uitbe
taalde loon.de zekerheid van opslag, dr
kans op pensioen, alle verzekeringen,
en zekerstellingen, welke hem en zijn
gezin uitzicht op een toekomst en ecnige
verzorging op zijn ouden dag kunnen
bieden.
Ik sta volstrekt niet vijandig tegen de
menschen, die dezen verkoerden weg ui;
willen gaan, maar gevoel er uit ethische
zoowel als sociale overwegingen absoluut
niets voor.
Wanneer ik dan ook de bemoeienis van
onzen bond nuttig acht, is dit alweer
ter wille van hen, die zich op die gladde
baan willen begeven. Ik mag zelfs niet
nalaten onze landgenooten op dc sociale
nadeelen van zulk een beroepskeus te
wijzen. Ik acht dit mijn plicht.
Van 'n sportief standpunt gezien, eevocl
ik niets voor „berocps»sport", wijl 't m.i.
peen sport meer is. Wanneer lord Sn and
So te Monte Carlo duiven schiet pm een
geldprijs kijk ik er niet eens naar. Wan*
neer puissant rijke menschen om een
paar duizend gulden paarden laten ren#
nen of draven, betreur ik het, dat ze
hun „kleuren" in het veld zenden om
dien geldprijs: ik hoor dat die sport
zonder dezen pecuniairen steun onmogc*
lijk Is, besluit daar uit, dat men dan
blijkbaar niet rijk genoeg is om die sport
nis een amateursport te blijven bcoefc»
nen (ook in het buitenland niet). Maar
ik sta in deze vermoedelijk wel alleen
cn keer naar het onderwerp nog even
terug. Voor ons land blijft het, dunkt
mij, dc vraag: Bestaat er bij de minder
met aardschc goederen bedeelde voetbal
spelers een behoefte aan beroepsvoef»
bal? Of hebben wij hier te doen met
een handjevol menschen, die er een r- 1
mee willen spelen, of die arbeiders en
kleine burgers op dien weg willen bren
gen, ten einde daar persoonlijk iets mee
te verdienen9 Ik voor mij acht dat ver»
dienen een chimère. Ons land is te klein
voor dezen vorm van spel, ccn beroep
hetwelk in de zomermaanden stil ligt
een financieel onding, waarvoor het ka*
pitaal ontbreekt en dat ccn kort bestaan
zal hebben. Immers, gesteld al, dat dc
kleine groep, die zich nu op een aller
onsympathiekste manier door 'n voor»
uitgeschoven accountant als tusschcn»
mannetje! tot den N. V. B. wendt,
in staat is om minstens een viertal XI*
tallen met reserves te samen een zestig
spelers (zonder de leiding cn de admi»
nistratie te rekenen) gedurende 365 da»
geu de kost tc laten verdienen, wat te»
gen f 25 weekloon op f 68i>00 bruto per
jaar zou kermen, dan moet men nog ter»
reinhuur betalen en dergelijke belasting,
klccding en regeling der competitie. Het
kapitaal daarvoor loopt in de tonnen,
om tc beginnen ca. één en een kwart mil»
liocn, als men een pensioenfonds buiten
beschouwing laat. En wie zal er langer
dan ccn seizoen gaan kijken naar die*
zelfde vier elftallen of combinaties daar»
uit? Ik zeker niet, ik ga nooit naar ,,be»
rocpssport" voorstellingen. Of daarmede
ten slotte knoeierijen als het ronselen
van spelers en valsche declaraties zul»
len verdwijnen? Neen .immers. Die tus»
schcnmoot blijft niet alleen, maar voor.
•cle onbezonnen jongelieden wordt een
weg gebaand, die hen zelf geen bestaan
cn ons volksspel geen voorspoed kan
brengen.
Mij ontbreekt dc tijd om na te slaan,
wat ik daat destijds over geschreven en
gezegd heb, mnar ik ben overtuigd, dat
mijn opinie zooals die thans zich weer
gevormd heeft .daarvan niet zoo hoel
ccl zal afwijken.
W. J. H. MULIER.
Den Haag, December 1926.
VOORZITTER VAN H. F. C.
Dr. C. Spoeldcr, voorzitter der
oudste liaarlcmsche club geeft zijn
mcening in het volgende stuk te ken»
oen:
Sinds ecnige jaren
geleden een com»
binatie van onder»
nemende lieden een
tamelijk ver door»
gezett^ poging ge»
waagd heef* om 't
beroepsvoetbai ook
ten onzent in te
voeren, duiken pe»
riodiek geruchten
op dat men
wederom de raak
ter hand geno*
men heeft en
wij weldra verrast zullen worden me:
dc eerste naamlooze vennootschap
ter exploitatie van het voetbalspel cn
wachten wij telkenmale in spaphing
nadere gegevens af dif dan na korten
tijd blijken tc bestaan in een mede»
decling, dat „dc geruchten, als zoude
enz., cnz„ geheel uit dc lucht gc»
grepen zijn", of ccn andere journalis*
ticke zinswending, waarmee dc courant
afdoende iets dc nek pleegt om te.
draaien.
Inmiddels, het is alleszins begrijpelijk
dat commercieel aangelegde vereeni»
gingsbcstuurdcren. ieder op hun beurt,
gaan piekeren om dc eigenaardige bron
van inkomsten, die de entrées van
voetbalwedstrijden opleveren, ccono*
mischer te benutten.
Denken wij ons eens even in in den
gcdachtcngang van ccn handelsman*be*
stuurder, die na ccn goeden wedstrijd
Zondagsmiddags zijn cntrécgelden telt.
die dc inkomsten van een zoogenaam»
de „interland'wcdstrijd" (met onze taal
neemt de sport het zoo nauw niet) glo»
baal becijfert cn die gaat watertanden
bij het idee, dat al die gelden eens niet
zouden geraken in de kassen van clubs,
die er toch niets mee weten tc begin*
nen of in dc kas van den Nederland*
schco Voetbalbond, die als maar nieu*
rcscrvecringcn cn afschrijvingen
verzint, maar dat hij. de pientere han*
dclsman met dat geld mocht werken,
dat hij zorgen mocht, dat eiken Zon»
dagmiddag kasstukken werden opgc»
voerd ten bate van zijn portemoanaie.
deze bestuurder gaat den volgenden dag
den boer op. om kapitaalkrachtige
sportliefhebbers voor zijn plan te win»
nen. weet dezen en genen warm te
maken cn-... ccn nieuw gerucht is gc»
boren.
En verplaatsen wij ons thans in den
geest van den volksjongen.voethalspe»
Ier. Op dc weekdagen bescheiden ar»
beider of klerk, wellicht slechts stem*
pclaar. voortdurend rekening houdend
met bazen, opzichters, chefs, patroons,
procuratiehouders in weinig afwisselend
bestaan en dan des Zondags toegejuicht
cn verafgood door ettelijke duizendtal»
len op voet van joviale gelijkheid ver*
keerend met studcnten»spelers. afgestu»
deerden. scheidsrcchtcrs»hoogleeraren,
geregelde bezoeken aan liefelijke en
aantrekkelijke steden in Nederland en
op het continent, waarbij dc vergoc»
ding voor reiskosten en loonderving
niet tc schriel wordt berekend cn er
voor moeder de vrouw, 't zij dat ze
meegaat, 't zij, dat zc thuis blijft, ook
nog wel wat overschiet.
Is het niet logisch cn begrijpelijk, dat
bij dezen speler, die ook heel goed
weet, wat zijn penningmeester 's Zon»
dngs zit uit te tellen het idee op komt:
.waarom moet ik nu eigenlijk zoo ne»
dcrig sappelen, terwijl ik als bcroops»
speler op aangename wijze, bevriend
met velen de belangen van mijn land
chartigen kan, dat mij nader staat dan
mijn baas, en dat nog wel door duizen»
len toegejuicht en geloofd?"
Deze clubspeler zal zich gaarne ter
beschikking stellen van ccn combinatie,
die hem als professional in dienst wil
ntmcn cn in theorie zijn wij 't eigen*
lijk wel met hem eens.
En nu willen wij eens aannemen, dat
dc plannen gelukken cn dat wij in
gansch Nederland een uitnemend*geor»
öaniseerd en aantrekkelijk beroepsvoet»
bal mochten krijgen, wat zouden dan
de vermoedelijke gevolgen zijn?
Eerstens een zuivering der amateur*
sport. Een ieder, die geen kind in de
voetbalwereld is. kent ettelijke voor»
beelden, die aantoonen dat een verkapt
professionalisme welig tiert; spelers
lokken door aanbieden cener betrek*
king, door plaatsing als zetbaas in
winkeltjes, allerzonderlingste opvattin»
gen in zake declaraties cn vergocdin»
gen voor reiskosten, het is alles niets
nieuws.
Ook de Ncdcrlandsche Voetbalbond
kent deze toestanden, maar durft het
mes cr niet meer inzetten, zooals het
zeer recente geval met Jan de Natris
op droevige wijze demonstreert (deze
speler had geldelijke vergoeding ont*
vangen van dc vcreeniging Vitesse voor
door diens vrouw gemaakte reis» en
vcrblijikosien. De N. V. B. deelde het
bestuur van Vitesse en den heer de
Natris mede. dat dit in strijd met de
amateursbepalingCD was en verzocht
het geld terug tc storten, waarmee de
zaak afgehandeld was).
Dergelijke oogluikend toe te laten el»
lendigc halftoestandcn zullen bij invoe»
ring van beroepsspel de wereld uit zijn.
wc zullen precies weten, wat wij aan
elkander hebben cn elkander eerlijk cn
vriendschappelijk in dc oogen kunnen
zien; het amateursvoetbal zal vermoe»
delijk weer gewild worden door velen,
die afkcerig zijn van de huidige struggle
(or life, die competitie heet, waar het
maar al te dikwijls uitsluitend om dc
punten te doen s en alle sportiviteit
heeft afgedaan.
Het spelpeil zal stijgen. De amateur*
clubs zullen gemakkelijker en goedkoo»
per aan goede trainers kunnen komen
dan thans het geval is, door geregeld
oefenwedstrijden uit tc schrijven tc.
gen de professionahclftallcn hebben zij
uitnemende gelegenheid zich voor te
bereiden voor internationaal voetbal en
Olympiade. Dc N V. B. behoeft geen
Engelsche elftalen meer over tc laten
komen en kan zijn gedoe met oefen»
elftallen staken.
Beide soorten voetbal zullen hun toe»
schouwers trekken cn wedstrijden der
oude amateursvercenigingen H. B. S.—
H. V. V., H. F. C.Haarlem e.d. zuIIcb
aan belangstellint niets inboeten.
Daarnaast echter zullen vele enthou»
siastcn cn maniakken, 't zfj geregeld
't zij als versnapering, de professional»
wedstrijden met groote animo frequen*
teeren.
•Voor de professionals zou men dan
ook den Zaterdagmiddag moeten be*
stemmen.
Zoo zal een ieder, die het wel meent
met onze voetbalsport, hopen op invoe»
ring van het beroepsvoetbai, maar
kan mijne bespiegeling werkelijkheid
worden en is inderdaad deze loutering
der voetbaltocstandcn op handen?
Ik geloof 't helaas niet. Reeds schreef
ik, dat het beroepsvoetbai, wil 't sla*
gen. aantrekkelijk en royaal.-georgani»
seerd moet zijn. De profcssional.com»
petitie zal toch minstens uit tien ver»
eenigingen moeten bestaan. Dc vraag
is dus: Zal voctballicvcnd Nederland
groot genoeg blijken om bij voortdu»
ring een bedrag op te brengen benoo»
digd om 10 vcreenigingen met minstens
150 bezoldigde spelers, gesalarieerde
bestuurders, terrcinaccoramodatie, reis»
en verblijfkosten enz. enz., en zullen
de professionalclubs cr io slagen om
door spannende wedstrijden, aantrek»
kelijk door de noodige variatie, naast
het amateurvoetbal, geregeld zoovclcn
te trekken, dat men financieel winst
behaalt of althans ccn deficit voor»
komt?
Geachte lezer, Nederland is niet
groot en bestaat niet uitsluitend uit
voetbalminnaars: ik ben geen financier,
maar toch heb ik idee. dat het beroeps»
voetbal ten onzent nog niet eerstdaags
zal verschijnen. Jammer is het. want we
blijven nu maar voortmodderen in het
kwalijk wasemende moeras van half»
professionalisme, cn het zou een loffe»
lijk werk zijn van den N. V. B.
indien zij eens serieus en zonder aar»
zeling meewerkte aan zuivering dezer
toestanden.
C. SPOELDER.
VOORZITTER VAN HAARLEM
De heer H. N.
Visser, voorzit»
er der H. F. C.
„Haarlem", deelt
ons het volgende
mede:
„Naar mijn mee»
ning zijn de te
overwinnen moei»
lijkheden voor de
eventueel op tc
richten voed) al»
maatschappijen
veel grootcr dan
men zoo opper»
vlokkig denken zou.
In de allereerste plaats zijn de thans
lest'aande verccnigingcn, die gezamen*
lijk den N. V. B. vormen, uit dc na»
tuurlijke zucht tot zelfbehoud, zeer te»
gen het invoeren van beroepsvoetbai gc»
kant. Behoudens ecnige uitzondering, zal
cr dus van dien kant niet veel mede»
werking Ve verwachten zijn.
Hoewel dc mogelijkheid bestaat, dat
er vele spelers zijn, die zich tot be»
roepsspel aangetrokken voelen, houd 'k
het voor uitgesloten, dat zich gchecle
verccnigingcn bij dc beweging zouden
aansluiten. De eventueel i'c vormen ploe»
gen zouden zich dus als geheel nieuwe
verccnigingcn eerst langzamerhand, zij
het ook vlugger dan normaal, een sup»
portersannhang cn een groot aantal wed.
strijdbczockers kunnen aanwerven.
Hiervan is het natuurlijke gevolg ccn
zeer kleine recette, t'erwijl aan den an»
deren kant hoogc onkosten voor bezol»
diging der spelers staan.
Verder nog de hooge kosten voor in»
richting der terreinen, dure accommoda»
tie, 't met deze vooruitzichten zeer tnoe'
lijk bijeen tc brengen noodige groote
kapitaal; alle tezamen factoren. d'e de
oprichting in de kleinere steden zeer
belemmeren, ja m.i. onmogelijk maken.
Blijft dus de mogelijkheid iets gun»
sriger in plaatsen als Rotterdam, Am»
sterdam cn Den Haag.
Hier zou misschien ecnige kans be
staan, doch het Hollandschc voetbal
publiek lijkt mij tc sportlicvcnd cn te
chauvinistisch, om zich door cenige he*
taalde voctbalarilstcn kunstmatig
enthousiasme in tc laten blazen.
Het professionalisme op dc basis van
geheel nieuwe groote prof. rcreenigin»
gen lijkt mij in Holland niet goed mo=
lelijk.
Er blijft nu dus nog één mogelijkheid
over. nJ. om aan de vereenigingen, zoo»
als ze nu bestaan, te veroorloven aan
hun spelers, eventueel slechts een ge»
deeite daarvan, bepaalde geldelijke ver*
goedingerf te geven
Daar dit systeem echter aanleiding
zou geven tot veel geknoei en gekuip
cn de verenigingen onderling steeds el»
kaars spelers zouden trachten tc ont
nemen, veroordeelt het m. i. zichzelf.
In een klein land als het onze zijn
naar mijn mcening de omstandigheden
voor beroepsvoetbal zeer ongunstig; het
zou, indien niet scherp afgescheiden
van het amateurisme, zooals wij het nu
kennen, alleen dot verwordiing onzer
voetbalsport kunnen leiden.
Laat ons dus hopen, dat de N. V. B.
(dc bood van de tegenwoordige oma»
icur»vereenigingen) zich als zoodanig
zal handhaven en 't beroepsspel slechts
dan zal toestaan, wanneer het absoluut
van het tegenwoordige amateurisme gc»
scheiden blijft.
Geeft ons, nuchtere Hollanders, maar
dp gezonde, reine amateursport, waar
al» inzet alleen „olub»eer" geldt cn waar
dc steun en draagkracht der vercenigin»
gen niet het kapitaal, doch alleen saam»
hoorigheid en clubliefde zijn, welke
mijn vereeniging reeds 37 jaar ais een
eerste in den lande hebben doen be»
staan.
Ik eindig met den wensch dat dc ver=
eenigingen in Haarlem een voorbeeld
mogen zijn voor alle andere clubs als
toonaangeefsters en verdedigsters van
het amateurvoetbal".
a N. VISSER,
VOORZITTER VAN E. D. O.
„Hoe men het be»
roepsvoctbal in o"s
land ook denkt tc
cxploitecrcn", al*
dus deelde de heer
J. Steenkist, voor»
zitter van E. D. O.
ons mede, „ver*
wacht ik toch, dat
het in Holland
geen reden van be*
staan zal hebben,
omdat naar mijn
meening het pu*
bliek eerder span,
ning ^an_ betere spelkwalitcit
waardeert. Daarvoor herinner ik bij»
voorbeeld aan de groote belangstelling
bij degradatiewedstrijden, waar wel
veel spanning is, maar nooit mooi voet»
bal te zien gegeven wordt Ook om fi»
nancieele redenen zal het niet mogelijk
wezen om zóóveel beroepsvereenigin»
gen in het leven te roepen, dat men er
een competitie van zal kunnen vormen.
Elke andere regeling lijkt mij toe geen
levensvatbaarheid te bc.. tten. Ik ben
trouwens van meening, dat in ons land
aan beroeps voet bal geen behoefte bc»
staat",
J. STEENKIST,
VOORZITTER VAN R. C. H.
De beer H.Schecn; Voorzitter van
schrijft ons het volgende:
„Naar mijn
.meening is een ft
der belangrijkste
factoren, die de
invoering van 't
beroepsspel vrij»
-wel onmogelijk
maken, de finan
ciering daarvan
Wellicht zou men
in Amsterdam, t Wjfc
Den Haag or. t
Rotterdam nog
eenigc kans var
slagen hebber
doch waar zo'
den, om in het
Westen van ons
land te blijven, in plaatsen als Haarlem,
Leiden, Zaandam. Hilversum en IJmui»
Jen de toeschouwers, in casu het geld
vandaan moeten komen om eventueel
dan op te richten berocpsclubs staande
te houden, als men bedenkt dat bij dc
Engelsche league clubs het minimum
aantal toeschouwers vermoedelijk hoo*
ger zal zijn dan in Haarlem bijv. het
maximum, en daar zeker zal varicercn
tusschcn tien cn zestig duizend.
Een becijfering geven van de onkos*
ten is natuurlijk ondoenlijk, omdat men
zich geen enkel voorbeeld kan vormen
van eventuee' uit te betalen gages enz.
Zouden echter de financiecle moei*
lijkheden desondanks toch overwonnen
kunnen worden, dan rijst de vraag, of
men wel zoo gemakkelijk aan voldoen
de spelers zal kunren komen, ook al
wanneer men zich niet enkel bepaalt tot
de bovtrgenoemdc drie groote steden.
Vergelijken we ook hierbij de toe*
standen in Engeland cn mogen we in
dit verband een onlangs in de „Spor*
kroniek" geplaatst bericht als juist a.v
nemen, dan zouden daar onder de
professionals een groot aantal mijt
werkers schuilen, die eenmaal weer ui'
gespeeld (onbruikbaar geworden dus^
weer hun oude bedrijf kunnen opzoe
ken of met geld uit een of anderen
benefitwedstrijd een zaakje opzetten
F.chter vraag ik mij af, of cr onder de
Hollandschc voetballers, die mogelijk
geschikt-geacht zouden worden oip in
een prof.»elftal tc worden opgenomen,
niet velen zullen zijn, die hun tegen»
woordige betrekking maar liever be»
houden met de mogelijkheid van Zon»
dags een partijtje voetbal onder het
huidige regime, inplaa.s van zich te ge»
ven aan een zoo riskant bedrijf met
nagenoeg geen enkel behoorlijk vooruit
zicht
Ook wat de werving van spelers be*
treft, lijkt me om bovenstaande rede»
nen het vraagstuk voor eventucclc or*
"nmsatoren zeer moeilijk.
Mogelijk zouden nog meer factoren
rijn op te sommen, die invoering van
het beroepsspel in den weg staan, doch
dc beide bovengenoemde lijken mij
van zóó groote bcteckcnis dat ik meen
het hierbij tc kunnen laten".
H. SCHEEN,
VOORZITTER VAN
STORMVOGELS
Ook aan den
oorzitter van
j Stormvogels, den
I heer J a c. de
Nobe 1, heb*
ben wij zijn
meening ge*
vraagd. Nauwe»
lijks hadden wij
het woord ,,be»
roepsspel" uitgesproken, of bij zat op
zijn „praatstoel".
,,In andere landen** aldus de heer
De Nobel „en dan niet alleen op
voetbalgcbied, is het vrij logisch, dat,
vooral onder invloed van het publiek,
het beroepsspel zich heeft ontwikkeld.
Ik denk hierbij bijv. aan Amerika, waar
in den laatsten tijd gebleken is, dat
zelfs tennis niet veilig meer is. Wan*
neer men mij vraagt, of beroepsspel
voor ons voetbal wenschelijk is, dan
zeg ik als amateur natuurlijk: neen".
„Zou invoering van het beroepsspel",
vroegen wij, „niet tot gevolg hebben,
dat de amateuristische voetbalstaat
gezuiverd wordt van veel, wat in zoo'n
staat niet geduld mag worden?"
„Zeker", antwoordde hij, „er bestaan
momenteel toestanden, die ontoelaat»
baar zijn. In 1922 heb ik zelf wel ver»
zocht om de axnateurs»bepalingen streng
te handhaven. Wat ik echter wel zou
wcnschcn, is, dat die bepalingen wat
soepeler werden gemaakt. Dat er bijv.
ten bate van een geblesseerd speler, die
geruimen tijd zijn inkomsten moet der»
ven, een liefdadighei<ls»wedstrijd wordt
gespeeld, zou ik niets erg vinden. Mijn
mcening is, dat, maakt men de ama»
teursbcpalingen wat soepeler, ook voor
zuivering van den amateuristischcn voet
balstaat ket beroepsvoetbal niet noodig
is Deze voorwaarde is best uit te voe»
ren, want ten opzichte van andere lan»
den zijn onze amatcursbcpalingen vrij
streng".
.Wat dunkt u van de kans van sla»
gen?"
„Deze vraag zal ik in tweecn beant»
woorden", zei de heer De Nobel. „In
de eerste plaats heb ik mij al eens af»
gevraagd: „Hoe zal het beroepsspel in
ons kleine Nederlandsche voctbalwc»
rcldje ontvangen worden?" Naar mijn
bescheiden meening kan het Bondsbe»
stuur fatsoenshalve niets anders doen
dan een uitspraak vragen van de Al»
gemecne Vergadering. En daar zal dan
natuurlijk blijken, dat de vereenigin*
gen er sterk tegen zijn, wat zeer logisch
is. daar de levensader van de beste
cluhs wordt aangetast. Uit zelfbehoud
zullen de clubs er dus tegen zijn.
Nu wat de kans van slagen betreft
ten opzichte van spelers*materiaal en
de financiën. Is misschien het aantal
voetballers, dat iets voelt voor 't be»
roepsspel. vrij groot,' het aantal ge*
schikte spelers zal in ons landje tame
lijk klein blijk,en. Zijn wij als amateur*
voetbalnatie nog niet geheel weg te
cijferen, op beroepsgebied zouden wij
niet medetellen. En ter wille van de fi*
nancicn zal men zich toch ook wel
eens met buitenlandsche beroepsclubs
willen meten. En om nu meteen maar
den financieelen kant af te handelen:
zou de belangstelling van de zijde van
het publiek voor dikwijls geheel vreem»
de spelers zóó groot zijn, dat men de»
zen laatsten een flink loon kan uitbe*
talen? En dan de premies bij winnen
of gelijk spelen van een wedstrijd, als
mede het loon van een trainer niet te
vergeten. In Engeland gaat dat anders.
Daar is de belangstelling heel wat groo*
ter en een Engelschman geeft gemak»
kclijker een hoogen entreeprijs dan
Hollander. En ik stel me voor. dat een
speler als min'mum toch wel 60 per
week mag hebben, de premies er nog
buiten gelaten. Want een beroepsvoet»
baller vooral moet niet alleen aan het
heden, doch ook aan de toekomst den»
ken.
„Wat denkt u van een competitie
van beroensclubs?"
„Wat zal ik u daar van zeggen! Zoo»
als ik Teeds heb doen uitkomen, geloof
ik niet, dat er veel geschikte spelers
zullen zijn. En aannemende, dat zulk
een'afdceling toch minstens tien clubs
moet tellen cn elke club toch wel over
een 20«tal spelers mag beschikken, leert
een eenvoudig sommetje, dat zulk een
competitie toch nog al wat cischt. En
heusch. 't is mijn vaste meening, dat
er onder hen. die zich aanmelden, niet
zooveel geschikte spelers zullen zijn.
Neen, ik geloof niet, dat voor 't bc»
roepsvoctbal in ons land een groote toe
komst is weggelegd", aldus eindigde dc
heer De Nobel.
VOORZITTER VAN
BLOEMENDAAL
De heer A. C a s«
s e voorzitter
van de B. V. C.
„Bloemendaal",
oordeelt als volgt:
„Ons antwoord
op de vraag:
Beroepsvoetbai in
ons land?" (weer
urgent geworden
na de oprichting
der N.V. „dc
H Amstel", ten doel
hebbende het be*
roepsvoetbal in
Nederland in te
voeren) kan niet anders dan ontkennend
luiden.
Gaan wc dc sport»centra van ons land
na. die hoofdzakelijk de spelers zullen
oplcvercp cn waar de recettes, welke
toch dc voornaamste bron van inkom
sten zijn, voldoende zullen vloeien, dan
komen we tot een aantal dat te be»
perkt is, om het professionalisme ren»
dabei te maken.
Nemen wc aan. dat Amsterdam, Den
Haag, Rotterdam en desnoods Haarlem.
Utrecht. Den Bosch en Enschedé een of
meer prof»clftallcn zullen leveren, dan
ral cl't aantal in de toekomst te gering
blijken te zijn. om de publieke belang»
stelling levendig tc houden.
Dat in de provincie (b.v, Groningen,
Maastricht, Arnhem. Zwolle en Derven*
ter) een beroeps»clftal reden van be*
6laan zou hebben, aangenomen dat men
uit die steden of de omstreken daar»
van dc bcnoodigde spelers kan requi»
reeren, lijkt ons uitgesloten.
Met Engeland voor oogen blijkt maar
al te duidelijk dat de bezoekers der
prof*wedstrijdcn voor het allergrootste
deel uit arbeiders bestaan. Dat dit in
on« land ook het geval zou zijn, staat
voor ons vast. Daarmede is onze ziens»
wijze i.z. tc geringe belangstelling vol»
doende geargumenteerd, vooral wat de
provincie betreft.
Het publiek dat onze wedstrijden be»
zoekt is vrij gemengd, wat te donken is
aan het feit, dat onze vereenigingen tot
nu toe haar spelers nog onder alle krin»
gen tellen. Wel is dc tijd voorbij, dat
voetbal een sport was voor beter gesi»
tueerden, maar vereenigingen als H.V.V.,
H.F.C., V.O C., Wilhelmina, Bc*Quick,
Frisia, Hercules, A.S.C. e.d. zijn er-nog
steeds om hun aanhang naar de velden
tc trekken
Men begrijpe ons goed: Wij zijn geen
tegenstanders van arbcidersvoctbal. In»
tegendeel, hoe ruimer de opvattingen in
deze, hoe beter. Dat ook onder dc ara
bciders uitstekende krachten schuilen
heeft heel duidelijk dc samenstelling
van ons nationale elftal bewezen, en
|oed georganiseerde vereenigingen als
I. D. O., Go»ahead e-a. zijn ccn sieraad
voor onze voetbalwereld.
Geheel anders luidt ons antwoord op
de vraag: Is het wenschelijk, dat be»
roepsvoctbal in Nederland ingevoerd
wordt?" Daarop is een volmondig „ja"
ona bescheid.
Het amateurisme toch is in den Iaat*
sten tijd bedenkelijk verwaterd. Dc of»
ficiécle en niet officicclc gegevens, wel»
kc ons als bewijs hiervan ten dienste
staan, zijn vele.
Het vergoeden van derde, eventueel
tweedeklas reiskosten aan spelers en
hun vrouwen en meisjes (waaraan door
den N. V. B. juist door het geval Yi»
tesscde Natris een eind <s gemaakt)
het ter beschikking staan aan de leden
der groote (of rijke) vereenigingen van
ground*man, trainer, masseur, boxes,
waarin de vuile klccding geborgen wordt
om plaats te maken voor schoone (zoo
noodig nieuwe) het verstrekken van toe*
gangsbewijzen voor schouwburg of bios»
coop, het geven van betrekkingen of
plaatsen in zaken, zij het dan ook niet
altijd rechtstreeks door de clubs zelf,
bet zijn alle uitwassen, die het zuivere
amateurisme ten zeerste ontsieren.
Vooral de minder goed gesitueerde
vereenigingen worden van deze pnactij*
ken dc dupe, omdat hun goede spelers
maar al tc dikwijls voor dc verleiding
bezwijken en de gelederen gaan ver»
sterken van hen, die de zoo even ge*
noemde „voordeden" in ruime mate ge
nieten.
Wél stelt de N. V. B. alle pogingen
in het werk, om ongewenschte toestan»
den te verbeteren en dc gesignaleerde
handelingrii den kop in te drukken,
maar.... als men de wet ontduiken wil
bestaat daartoe steeds de gelegenheid.
Alleen de invoering van het beroeps»
voetbal zou aan deze onverkwikkelij*
ke „toestopperij" grootendeels een eind
kunnen maken".
A. CASSEE,
VOORZITTER VAN SCHOTEN
De heer H. E. Loh,
man Jr., voorzit*
ter van „Schoten",
schrijft aldus:
„Ik acht beroeps*
voetbal in ons land
niet mogelijk, voor,
al uit financieel
oogpunt. Er komj
zóó ontzettend
veel voor kijklen
om dit in goede
banen te leiden.
Het sportminnend
publiek in Neder»
land zal geen hoogerc entreegelden gaan
uitgeven voor dergelijke wedstrijden,
want dit zal toch moeten gebeuren om
geld te krijgen. Dc onkosten, die ge»
maakt zullen worden voor trainer, S?C;
Iers cn terrein-inrichtingen, zullen niet
opwegen tegen de ontvangsten. Ik ben
persoonlijk tegen invoering van beroeps»
voetbal, want het is zeer zeker, dat bet!
voor vele bestaande voetbalvereenigin»
gen achteruitgang zal betcekencn. Ik
wil ten minste hopen dat het tot een
pogen blijft".
E. H. LOHMANN Jr.,
VOORZITTER VAN ZANDVOORT
Dc heer C. Sic»
gers, voorzitter
der voetbalvcreeni»
ging „Zandvoort",
kan zich ook niet
met de komst van
beroepsvoetbal in
ons land vereeni»
gen. „Het zal
waarlijk niet gc»
makkelijk gaan",
aldus deelde hij
ons mede, „om
het hier in tc voe
ren. Waar zal men
voldoende jon
gelui vinden
om zooveel clubs
tc formeereen, dat het mogelijk
wordt om wedstrijden te kunnen spe»
len? Hoe zal de financiecle opzet moe»
ten wezen? Denkt men wellicht, dat al»
•een het voetbalspel als zoodanig aan
trekt? Het wil mij voorkomen, dat
plaatselijke sympathie voor een ver»
eeniging de voetbalvelden doet vullen.
Zal men voorts de beroepsvoetbaliers
voldoende kunnen betalen voor hun
oefeningen en wedstrijden? En van
werken zal bij hen niet veel terecht ko
men. Al wordt cr zeer zeker reeds ver
kapt beroepsvoetbai in ons land ge
speeld, geloof ik toch. dat ons land
voor dc definitieve 1-ivoering cr van
nog lang niet rijp is".
C. SLEGERS,
