Haarlem's Dagblad | 1927 | 31 januari 1927 | pagina 5

THERMOGENE

FLITSEN

HAARLEM'S DAGBLAD

CM ONS HEEN

MAANDAG 31 JAN. 1927TWEEDE BI.AD

NQ. 3633

HET VERWEERSCHRIFT VAN PROF. VAN DER GRINTEN.

Tot nu toe zijn de verweerschriften
van de gemeente Heemstede a.t.jd ungc»
gaan van het Raadhuis zelf. den eencn
teer van den Secretaris en de andere
maal van een uaarvoor speciaal aange
steld jeugdig jurist, m beide gcval.cn
van het administratieve een.ruin. Lit .is
ock logiscn en juist. L)aarom is het
laatste geschrift, namelijk van Mr. Ur.
van der Grinten, hoogtecraar te Nijmc*
gen, een afwijking van de goede 'ijn.
Er is nog een tweede bezwaar te
gen het la u is te geschrift en wel. dar h.t
afkomstig is van iemand, die de atmos»
fcer waarin deze grensregeling verkeert,
niet gevoelen kan. Prof. van ucr Grinten
is te Nijmegen gevestigd en weet dus
van onze streek ft weinig af: wij zou»
den. om de/clfde reden, het wel laten
om ecu oordeel te vellen over grens»
regelingsplannen van Nijmegen. Dat
hij het wel durft doen over die van
Haarlem tooul aan. dat hij te veel ge»
wicht hecht aan zijn theoretische over»
tuigingen omtrent annexatie in het alge»
meen en te weinig bevreesd is geweest
voor zijn tekort aan locale kennis. Zijns
ondanks heelt hij zich dan ook veelal op
de vlakte gehouden en zoodra hij van
dat veilige pad afweek, dadelijk een
flater begaan. Hij beweert namelijk dat
na het tot stand komen van de uu
voorgestelde grensregeling de gemeen-
te Heemstede een stedelijk cachet behou»
<ien zal. Wie den toestand van Heem»
stede kent weet beter. Juist wat er dan
van Heemstede overblijft, is het meest
dorpschc gedeelte: wanneer de heer van
der Grinten, op het voorbeeld van mi»
n*stcr Kan. per fiets een tocht door
Heemstede had gemaakt, zou hij dat
opgemerkt hebben. Hot is bovendien
merkwaardig, dat hij zelf op blz. 20 van
Heemstede spreekt als „van de veel
kleinere zustcrgcmctotc met haar na»
tuurschoon en haar landelijke rust
hetgeen inet het begrip van een stede»
lijk cachet nogal in sterke tegen»
spraak is.

Het is niet te onpas, bij deze gelegen»
hcid eens te vragen, hoe zulk een ver»
weerschrift door een \cr*f wonenden
autoriteit wei tot stand komt. Als de
schrijver in heilige verontwaardiging
over het onrecht dat Heemstede dreigde,
uit eigen beweging zijn betoog gcschrc»
ven en aan de verongelijkte aangebo»
den heeft, is dat mooi en lofwaardig
Ook indien zijn rcdenccring kant noch
v al zou raken. Is het evenwel anders»
om geschied en moet hier gedacht wor»
den aau een opdracht van het gemeen»
•tebestuur aan den gelukkigen bezitter
van een vlotte p«i. dan is de waarde
natuurlijk veel geringer. Hoe het gegaan
is kunnen wij natuurlijk niet uitmaken,
rnaar het is duidelijk dat de heer van
eer Grinten klaarblijkelijk de vorige
verweerschriften gelezen heeft, daar hij
evenals deze in de richting van samen»
werking stuurt. Wanneer iemand als
neutraal buitenstaander in dezen strijd
ie hulp geroepen wordt, zou hij in.i.
degelijk werk hebben gedaan door eens.
niet zoo in 't vugc, maar met feiten en
cijfers, uiteen te zetten, wat de ge»
luccnte Heemstede op het gebied van
samenwerking met Haarlem aangebo»
den heeft te doen. Hoe sWrk zou de
positie vto het dorp wezen, wanneer hot
tot de Tweede Kamer kon zeggen: ,.Wij
zijn tot offers bereid om onze gemeen»
1. voor versnippering te bewaren; wij
hebben Vn Haarlem een voorstel ge»
daan on. de stad tegemoet te komen
in hare grootc kosten van dit en dat".
"Tot dusverre hebben wij daarvan even»
wel niet vernomen. Heeft dit 1'rof. van
der Grinten niet verwonderd? Heeft
hij er op het Raadhuis van Heemstede
niet naar geïnformeerd? Heeft hij, hoo»
rende dat in deze richting de eerste
stap nog moest worden gezet, niot op.
gemerkt: „op de nuchtere koppen van
Kamerleden, die weten waar Abram de
mosterd haalt, zult gij met een zwc»
ven do verklaring tot samenwerking die
practisch tot niets bindt, geen indruk
maken 1"

Wij vinden zoodanige opmerking m
het verweerschrift niet, hetgeen ons
een fout toeschijnt te zijn van een hoog.
Iccraar, die zich in dezen strijd der ge»
meenten toch min of meer als neutraal
supcr«arbitcr aandient. Langs deze lijn
van redeneering komen wij tot een twee»
de onjuistheid, namelijk dat Prof. van
der Grinten zich grootc moeite geeft
om aan te tooncn. dat Haarlem van
deze grcnsreijcling niet ondervinden
zal wat de stad ervan verwacht. Men
zou zoo zeggen, dat hij dit aan de an»
dere partij had kunnen overlaten, in
een gewone arbitrage zal de scheids»
rechter het wel laten, om tot een der
partijen te gaan zeggen: „wat gjj
vcnscht is tegen uw eigen belang'
omdat hij het bescheid verwachten karv.
„laat di^t maar aan mij over". Maar
ook indien men deze vergelijking niet

juist *indt en in den schrijver geen ar»
liter ziet. ook dan nog is het wel zeker.
Jat de leden van de Tweede Kamer,
die nog weifelen hoe zij moeten stern»
men, zullen®zeggen: „wij moeten niet
wijzer willen z.jn, dan de verzoekende
partij zcli. Zoo zij haar voordee. er in
ziet, ligt het niet op onzen weg. haar
tegen ie grootc verwachtingen te waar*
seüuwcn. Daarvoor is zij mans genoeg".

Is inderdaad, zoo heb ik mij bij het
lezen van dit jongste verweerschrift af*
gevraagd, het gemeentebestuur van
Heemstede voldaan over dit resultaat?
Heeft het er nieuwe beschouwingen,
frissche argumenten in gevonden, ot
meende het genoeg te hebben aan de
qualiteit van den schrijver (dSon ik
waarlijk niet wensch te verkLinen).

Nieuws troffen w ij er nie-t In aan.
Dat er met dit plan weinig bouwgrond
voor Haarlem in Heemstede te halen
is, weet iedereen, maar beseft de schrij*
ver ook, waarom dat zoo gekomen is?

Vooreerst omdat het plan te klein is
opgezet en vervolgens, omdat het zoo*
lang geduurd heeft voordat het tot een
beslissing kwam; in die lange jaren van
voorbereiding is de beschikbare grond
volgebouwd en wanneer men nu zegt,
dat het er niet meer is^ moet dit niet
jeiden tot de volkomen avercehtsohe
conclusie dat het ontwerp „veel te
grootsch is opgezet" (blz. 14) maar
juist tot het tegendeel, dat het veel te
benepen is samengesteld. Lr zijn inder»
daad in Heemstede tegenstanders van
de grensregeling, die sympathie hebben
uitgesproken met het denkbeeld om
geheel Heemstede te annexecren. Als
Prof. van der Grinten hier misschien
vreemd van opkijkt, illustreert dat mijn
bewering, dat hij niet op de hoogte van
de zaak is noch kan zijn Niettemin is
het feit waar en wie even wil nadenken
kan dat ook wel inzien. De grootc
grief van Heemstede tegen de grensre»
geling is. dat de geannexeerde inwo-
ners meer belasting zullen moeten be»
talen en dat de gemeente blijft zitten
inet een gehalveerd gebied dat allerlei
dure - instellingen en ondernemingen
zal moeten bekostigen met een .sterk
verminderd inkomen, terwijl bezuiniging
niet of nauwelijks mogelijk is. Of du
betoog juist is. blijve hier op dit oogen»
i lik buiten beschouw ing, maar z6ó is
de grief. Ligt het dan niet voor de hand.
dat geheel Heemstede beter gcan»
nexcora had kunnen worden, ja dat de
bijvoeging van Blocmcndaal de belas»
tingen in het gehcclc complex van de
vergroot® stad. voor iedereen laag zou
hebben gehouden? Dat zien verstandige
menschen zeer goed in en daarom is in
dit blad meer dan eens betoogd, dat
Gedeputeerde Staten, toen zij hun veto
over de bijvoeging van Blocmcndaal
uitspraken, de zaak der grensregeling,
breed opgevat, grondig en onhcr*
stelbaar hebben bedorven.

Zulke ondernemingen moet men een»
maal groot zien. Niet leuteren over het
„historisch gegroeide", een van die
vage termen waarmee men alles meent
te kunnen bewijzen en in werkelijkheid
•niets bewijst, omdat „historisch ge»
grocid" niets zegt, wanneer het niet ook
goed gegroeid is. De uitdrukking >s
van precies dezelfde kracht als de ,.na«
tuurlijke grenzen", waarop wij bij vroc»
gcre gelegenheden zijn onthaald en die
evenmin waarde heeft, omdat alle gren»
zen toevallig en dus „onnatuurlijk" zijn.

Quacstics als deze worden altijd en
altijd weer te klein en te peuterig bekc*
ken. De heer van der Grinten komt
tot de conclusie, dat de Provincie en
het Rijk van dit annexatieplan het meest
zullen profitccrcn, omdat daardoor twee
gemeenten die nu niet zelfstandig be
staan kunnen, Schoten en Spaanidam,
dan van de openbare kassen geen sub»
si dies meer zullen vergen. Tegen dit
argument zuilen, denk ik zoo. de hcc<
ren in den Haag verwonderd aankijken,
Waarom heeft men zich niet weten op
te werken tot een veel breeder beeldt
Haarlem is vastgeklemd tusschcn zijn
huren, op een veel te klein terrein. De
dorpen br om heen krijgen (volgens
Prof. van der Grinten) een stedelijk
cachet; gezamenlijk vormen zij een
prachtig conglomeraat, waarin van alles
te vinden is: stedelijke gemakken en
genoegens, industrieterrein. natuur»
schoon, zeelucht zelfs, want in het goede
plan van Groot Haarlem zou ook Zand»
voort wonderwel passen. Zoodra dij
cHcs bijeengevoegd is. zullen de belas*
tingen niet hoog behoeven te wezen;
gaan zij wellicht iets boven die van Bloc*
mcndaal uit. die van het tegenwoordige
Haarlem zullen zij zeker niet halen. Op
deze wijze wordt een modelstad ge»
sticht, waarover later alleen nog dicgc»
nen zullen treuren, die tegen alle ver»
stand'.g'practischc overwegingen in, den
naam Heemstede en den naam
Blocmcndaal nog wcnschtcn te bewaren.

Als wi] ons afvragen, hoe het toch

mogelijk .s dat de Haariemsche grens»
regel.ng zoolang betast, bedaan, bedui»
meid en ten slotte bedorven is, zoodat
niemand er meer geestdrift voor gevoelt,
zelfs de eerst belanghebbende, de ge»
mcente Haarlem, n.et, dan kunnen wij
daar geen ander antwoord op geven:
„de zaak is met breed, ruim en zakelijk
opgevat, iedereen heeft aiieen zijn eigen
kleine belang w.llen z.en en terwijl
samenwerking, echte samenwerking, een
stad gesticht zou hebben, waar.n het
eeD genoegen (en niet eens een kost»
baar genoegen) geweest zou zijn om te
wonen, is het resultaat nu niets anders
dan een peuterig, verbrokkeld plan.
Straks zal de Kamer op een achtermid»
dag tusschen twee zaken die zij gewich
tiger v.ndt. in. het Regeer.ngsvoorstel
we-1 aannemen of verwerpen je weet
het vooruit nooit. In be.de gevallen Is
het resultaat gelijk: slecht, slap. zwak
werk. Deze grensregeling deugt niet en
Haarlem te iaten zooals het nu is. be»
nauwd en benard tusschen zijn buren,
zonder toekomst, deugt evenmin. Zoo»
ver heeft men het dus gebracht, dat de
Kamer in ieder geval een slechte be»
slissing neemt. U.t dit standpunt beke»
ken maakt de brochure van, Prof. van
der Grinten wel een bijzonder benepen
indruk. Voor een ruimer kijk op de
quaestie zou waarschijnlijk geen hoog»
lecraar, maar een koopman noodig
geweest zijn. Al zou diens rapport dan
ook n-iet onder de vleugelen van Heem»
stedes gemeentebestuur zijn genomen.

J. C. P.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 809

VOOR BABY'S EERSTE VERJAARDAG

STADSNIEUWS.

HET 650-JARIG
BESTAAN VAN BEVER
WIJK.

DE HERDENKINGSFEESTEN.

Men schrijft ons uit Beverwijk:
Langzaam maar zeker begint het tijd»
stip te naderen, waarop Beverwijk op
waardige wijze zal herdenken het his»
torisch feit. dat graaf Floris V 650 jaar
geleden aan onze plaats een marktpri»
vilegie verleende. Voor het Hoofd*eo»
mité en de verschillende subcommissies
is thans de tijd van intensicvcn arbeid
aangebroken. Immers de enorme voor»
bereidende werkzaamheden. moeten
voor het zomerseizoen, wanneer de
drukke aardbeiencampagnc van zoo
menigeen „den gebeelcn mensch vraagt"
haar beslag hebben gekregen, althans
zoover gevorderd zijn. dat de detailice»
ring geen bijzondere moeilijkheden of
stagnatie met zich brengt. Het is be*
grijpclijk, dat van alle beslommeringen,
aan het organiscercn van een herden*
kingsffcest verbonden, reeds de financic»
ring alléén een geweldig stuk werk is.
Een ieder zal inzien dat men plannen
kan ontwerpen en programma's samen»
stellen, maar als een en ander niet kan
worden gegrondvest op een sterke
financieele basis, dan blijft het bij
plannen en komt van de uitwerking
niets terecht.

De verwezenlijking van de plannen
door het hoofdcomité ontworpen en
door het algemeen comité goedgekeurd,
vergen grootc financieele offers: wij
wijzen hier slechts op de kosten, welke
gepaard moeten gaan met de tentoon»
stellingen, stxaatversiering, illuminatie,
concerten enz. enz. Reeds is als resul»
Dat van de onlangs verspreide circu»
laires een flink bedrag binnengekomen,
doch toereikend kan dit nog geenszins
worden genoemde De betrokken com
missie stelt zich voor in den loop van
de eerste week der maand Februari de
laatste formliercn in ontvangst te
komen nemen. Laat het „lest, best" ook
hier blijken te gelden en ieder hierop
dan ook werkelijk „naar vermogen" in»
tcckcnen.

Behalve dat de regeling der financiën
een belangrijk vraagstuk vormde, was
het ook voor het comité aanvankelijk
een probleem, waar de geschikte terrei*
nen te vinden, die verschillende ten.
toonstcllingsgebouwcn zouden hunnen
bevatten. Dank zij de welwillende ne«
dewerking van de directie der Kon.
Ned. Hoogovens en Staalfabrieken, is
thans de beschikking over een terrein

I verkregen, dat zich voor het beoogde
doel uitstekend leent. Dit is nl. het
.open terrein, gelegen aan de school in
I de Akercncamlaan. grenzend aan het
bosch van „Akerendam". Voor het ter*
j rein. waar de verschillende tentoon»
1 stcllingsgcbouwen zullen verrijzen.
had men moeilijk een betere keuze
kunnen doen. De ruimte, welke onge*

Vraagt zich af. waar de heele fa»
milic zoo opgewonden over is,
hij heeft ze nog nooit zoo raar
gezien

en wat is ct aan de hand met
dien dag, waar ze het allemaal
over hebben

[hij zal blij zijn als ie voorbij i
niemand let meer op hem

ja toch, daar komt iemand om I nee, moeder maar, die geheimzin» I zou moeder weten, dat vadet
met hem te spelen als het maar I nige pakjes in een kast komt zet» I daar ook al stickum iets wegge»
tijd werd I ten I stopt: heeft?

en wat is al dat gepraat over lek»
ker eten hij krijgt toch niet
veel anders dan melk

en daar gaat Mientje te keer om»
dat Jan iets gekocht heeft, dat
zij zelf wou koopen

enfin, hij zal blij zijn als al die
drukte weer achter den rug en
I hij weer het middelpunt van de
belangstelling is.

(Nadruk verboden.)

veer 6000 M2 bedraagt, ligt daar ge»
heel ingesloten, in een rustige omge»
ving, bereikbaar langs behoorlijke toe»
gangswegen. Aangevraagd zal worden,
gebruik te mogen maken van een ge
deelte van den openbaren weg, terwijl
voorts de beschikbare ruimte nog zou
kunnen worden uitgebreid met een ge
deelte van des tot de school behoo»
rende terreinen. De mooie omgeving,
(wij wijzen slechts op den prachtigen
achtergrond, welke het bosch van
„Akerendam" zal vormen) zal onge»
'.wijfeld de massa's vreemdelingen, die
in de dagen der herdenkingsfeesten
Beverwijk zullen bezoeken, een gunsti»
gen indruk over onze plaats met zich
doen medenemen.

Winkelweek.

Alhier heeft zich een commissie ge»
vormd welke zich ten doel stelt, met de
feesten ter gelegenheid van het 650=
jarig bestaan van Beverwijk als markt»
plaats, een winkelweek te organiseeren.
voor alle winkeliers uit de geheele ge»
meente.

Dit doel vindt overal onverdeelde
instemming, temeer daar t]e commissie
heeft besloten, die winkeliers, welke
niet zelf kunnen etaleeren, hierbij te
helpen. Bijna allen hebben zich nu reeds
op de eerste oproeping voor deze zaak
aangemeld. Een vast plan bestaat nog
niet, doch op een. op 7 Februari a.s. te
houden vergadering, zal dit aan de orde
komen. Ieder die hiervoor iets heeft,
kan dit nu Tceds bij de commissie n»
dienen.

De commissie bestaat uit de heeren
J. J. de Casseres, voorzittef, Fred. G
Zwart, secretaris. C. G. van Baar. M
Buitenhuis. H. van Doorn. F. Mulders
en H. Pegel, bestuursleden der Brce»
straatvcrecniging en van Plan»\Vest.
tcrwiil hieraan nog is toegevoegd de
heer Joh. B. Coppens. lid van het hoofd»
comité.

VRIJZINNIG HERVORMDEN.

Door het Provinciaal Bestuur van
de Vereeniging van Vrijzinnig Hervorm»
den in Noord-Holland is uitgeschreven
een vergadering van Vrijzinnig Hervorm
de.. in de c'assis Haarlem te houden on
Vrijdag 4 Februari te Haarlem In de
ochtendvergadering zal de algemeene
propaganda voor de beginselen der vrij
zinnig Hervormden worden ingeleid
door ds. W D. N. Baar uit Aikmaa
met een rede over: ,.De Hervormde
Kerk en onze beweging". Des middags
zal de hoofdredacteur van. „Kerk en
Volk", ds. M. C. van Wybc, spreken
over hei onderwerp: „De letter die r.iet
doodt".

DE MEUBELINDUSTRIE.

Door de samenwerkende organisaties
van werknemers in de Meubelindustrie
werden aan werkgeversorganisaties de
voorstellen toegezonden waarop even*
tueel een nieuw contract zou kunnen
worden aangegaan.

In de eerste plaats wordt een verhoo»
;ir*g van het uurloon gevraagd voor de
erschillende gemeenteklassen, een ver»
mindering van het aantal geoorloofde
overuren van 200 per jaar op 150 en
een verhooging van het overwerkloon.

Ook wordt verzocht de samenstelling
van een arbitragecommissie die bij even*
tucelc geschillen inzake de nakoming
van de ox'ereenkomst een uitspraak zal
doen die bindend is.

Verder wordt de opneming van het
volgende artikel in de overeenkomst
gevraagd:

In iedere onderneming, waarin deze
overeenkomst van kracht is. zal aa-n een
vertegenwoordiging uit het personeel
het recht zijn toegekend tot:

a. Controle op de naleving van deze
arbeidsovereenkomst;

b. op de Arbeidswet;

c. op de Veiligheidswet.

Deze vertegenwoordiging zal bestaan
uit:

a. een commissie van drie leden, ge
kozen uit en door het personeel in
ondernemingen met ten minste 15 ar
beiders, die onder de bepalingen van
deze overeenkomst werken;

b. cén uit en door het personeel ge»
kozen arbeider in ondernemingen met
minder dan 15 onder de bepaling van
deze overeenkomst werkende arbeiders.

GEVONDEN DIEREN EN
VOORWERPEN
Terug te bekomen bij: D. W. Moes»
kops, Teding van Berkhoutstraat 36.
autoband; F. Wit, Viersterrenstraat 18.
broche met portret; W. Burggraaf.
Brouwersstraat 78. foto's in enveloppe.
N. Schornagcl, Tuehthuisstr. 10. heeren
handschoen; Springveld, Generaal
Cronjé3traat 70, zw.bruine hond; J
Zwiers, v. Oostzanenlaan 9. Hcemstc»
de. handmof; W. van Dijk, Teylerplein
47, hondenhalsband met penning; W
Bruggraaf, Brouwersstraat 78. horloge.
C. Jansc. Dorreboomstraat 10, zak»
lantaarn; W. v. Broekhuizen,. Heeren»
singel 47. medaille; L. Bos, Groene»
buurt la. pakje foto's; Ossenbruggen.
Groot Heiligland 24, heerenportemon»
naic; Politiebureau Smedestraat. kin»
dcrportcmonnaic met inhoud; H. Huls»
hof Pol, Westerhoutstraat 22, rijwielbe»
lastingmerk in etui.

INGEZONDEN

Voor den inhoud dezer rubriek stelt
Je Redactie zich niet verantwoordelijk.

Van ingezonden stukken, geplaatst
of niet geplaatst, wordt de kopie den
inzender niet teruggegeven.

Meten met twee maten!

In Augustus 1925 trok een bekende
estafette»ploeg uit HaarLem naar Bre»
da, om daar deel te nemen aan de na*
tionale zwemwedstrijden. Even voor
het begin trad de secretaris van den
Ned. Zwombond naar voren en weiger»
de aan een van de vier deelnemers der
ploeg om mee te zwemmen. Deze
zwemmer had namelijk als jongen
zwempakjes opgehaald in Stoop's Bad
en werd thans beschouwd als profes*
sional. Nadien mocht hij nimmer meer
uitkomen in zwemwedstrijden van ver»
eenigingen. In Februari 1927 komt Arno
Borg naar Haarlem, zwemt of demon»
streert daar op een zwemfeest en ont*
vangt daarvoor ongeveer f 250, alles
onder auspiciën van den Ned. Zwem*
bond,

Commentaar overbodig!

EEN ZWEMMER.

Tot zoover dit stuk.

Wij gaven het ter lezing aan den
voorzitter der Haarl. Zwem* en Polo*
club „De Waterratten", den heer D. N.
H. Haase, die ons mededeelde dat hij,
als iemand niet den moed heeft om
zijn naam te noemen, er geen antwoord
op wilde geven. De heer Haase weet
graag met wien hij spreekt.

HANDELS»EXAMENS

De examens in boekhouden, Neder*
landsche, Fransche, Duitsche en Engel*
sche handelscorrespondentie werden af»
genomen te Haarlem onder toezicht
van Mr. J. B. Bomans.

Voor boekhouden slaagden de can*
didaten: \V. A. H. Kerkhoff, Haarlem;
W Prins, Alkmaar; M. Scherpenhuysen
Haarlem; Mej. A. C. de Vries. Zond*
voort; J. J. Roelants, Amstelveen.
Voor EngelschG. W. K. Boama,
Haarlem; mej. H. M. Balma, Schoten;
mej. E. A. Lindeman. Schoten; W. D.
Nïeman, Haarlem. Voor Duitsch:
J- Th. Orth, IJrauiden; J. B. Opdam,
Haarlem: T. Henscn, Schoten: Th. van
"elzen. Heemstede: mej. G. J. M. Köh*
Ier, Blocmcndaal; J. A. H. van de Kas*
teele, Haarlem; mej. C. J. M. Vetter,
Haarlem; W. Leverstcin, Schoten; Ottó
Klipp, Haarlem- Wilhelm Klipp, Haar*
lem. Voor Fransch: niemand.
Voor Xederlandsch: P. Sluisman, den
Burg (Texel).

INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN a 60 CENTS PER REGEL

TEGEN

RHEUMATIEK

Doozen van 75 en 45 cent

E1SCHT HOLLANDSCHE VERPAKKING

FEUILLETON

TE SLIM BEDACHT.

Naar bet Engelsch.

60)

ACHT IN TWINTIGSTE HOOFD*
STUK.

Vervolg van de levensschets van
Frederick Holdfast.

Zij werd doodsbleek, en ik zag. dat
ik haar ditmaal werkelijk schrik had
aangejaagd.

„Hoe weet jc dat?" vroeg ze met 'n
zwakke stem.

„Dat is mijn geheim, 't Is voldoende
dat ik 't weet, en dat ik alle middelen
in handen heb. om jc te ontmaskeren
en m::n vader te overtuigen van je on»
wn diühciJ".

„Daarvoor zou jouw getuigenis al*
leen niet voldoende wezen", gaf zij ten
antwoord. Je haat me en kunt de gek»
stc dingen over me verzinnen daar
behoef jc niet eens bijzonder handig
voor te zijn. en iets dergelijks is al
dikwijls genoeg gebeurd. De vraag is
dan altijd slechts wien men gelooft. Ik
geg je vooruit dat mijn man mij eer*

der zal gclooven dan jou".

„Ik weet wat 'd macht je over hem
hebt verkregen en ben er op voorbc*
reid".

„Op welke manier ben jc daarop
voorbereid?"

„Wil ik jc eens vertellen hoeveel
auto's je vandaag gebruikte en welke
nummers ze hadden?"

„Dat kan jc ni'ct".

„Dat kan ik wel, zelfs meer nog. Ik
ben in staat jc te zeggen, waar je de
verschillende auto's genomen en afgc*
dankt hebt, in welke winkels jc ge
weest bent en hoe lang je daarin hebt
vertoefd. Als ik vader de geschiedenis
vertel, zal ik in staat zijn. elke tegen
jc geuite beschuldiging door bewijzen
te staven".

„Je hebt me dus na laten gaan?"

„Dat was noodig, want jc bent 'n
sümme, handige vrouw, en vader lijkt
in menig opzicht, hoofdzakelijk in z'n
vertrouwende liefde, op den armen
Sydney. Ook deze laatste geloofde van
degenen die hij eenmaal lief had. niets
verkeerds indien men hem niet de meest
overtuigende bewijzen gar. of 't hem
mogelijk maakte om zich met z'n eigen
oogen en ooren te overtuigen. Met va
der is 't net zoo. Toch kan ik u niet
toestaan om in dit huis 't huis van mijn
vader, dien ik vereer en hoogacht, ook
nog slechts 'n dag langer te vertoe*
ven".

Ze keek me aan met de uitdrukking
van de grootste bewondering,
j „Wat spreek jc mooi!" zei ze. „Jc
I woorden snijden als messen in mijn
hart. Je hebt me van mijn eigen schuld
overtuigd, volkomen overtuigd. Ja. ik
ben schuldig, dat geef ik toe. Wat zou
't me baten om langer tegen zoo'n
j handige tegenpartij te strijden. En als jc
wist hoe je me verlicht hebt! Ik was
doodmoe en ben je dankbaar, dat je
niet zwak was en geen ontferming ken»
de. Ik heb overgenocg van het bedrog
tegenover zulk een goed man, waartoe
men me heeft gedwongen ja hcusch,
gedwongen! En hij is niet de ccnige
die zoo'n ellendig schepsel, als ik ben,
ten offer viel. O, wat heb ik 'n vreesc*
[lijk, ongelukkig leven gclcidl Wat ben
lik door Jen schurk, die mij in z'n
macht kreeg, toen ik nog bijna een
kind was, steeds verder en verder
voortgedreven en schandelijk misbruikt.
Als jc de heele waarheid wist, als ik
jc mijn gepijnigd hart geheel en zon*
der reserve kon blootleggen, dan zou
jc me niet geheel veroordcelen, doch
wellicht zeggen: .Arm kind, er is meer
aan jou gezondigd, dan jij misdaan
hebt" En dat zou slechts rechtvaardig
zijn Als ik verkeerd deed dan heeft
men er me toe gedwongen altijd
weer gedwongen. Maar ik wil jc niet,
ten mijnen gunste van meening doen
(veranderen. Jij moet je plicht doen, en

ik moet nu, nadat alles is ontdekt, mijn
I straf ondergaan."

I Wat had toch alles anders kunnen
wezen indien ik, toen ik jong was, het

fjcluk had gehad, een man als jou te
cercn kennen. Ik zeg in mijn jeugd,
hoewel ik er nog zoo jong uitzie; maar
ik voel me zoo oud. en zoo moe en
opgejaagd! Tegen jou had ik op kun»
nen zien jou zou ik hebben kunnen
[achtcp jij zou me gezegd hebben wat
goed en verkeerd is. Maar dat geluk
heeft niet mijn deel mogen zijn en
- nu is 't te laat. Ja, ik zie aan je ge=
J zicht, dat 't te laat is. Maar wat wil
[je nu met me doen? Je zult niet te
wreed tegenover me zijn, is 't niet? Ik
heb misdaan, dat zie ik in; jij hebt me
daarvan bewust doen worden, en ik
ben er jc dankbaar voor. Maar. als ik
me zelf niet van kant maak en daar»
.toe zou ik. naar ik vrees, den moed
missen dan heb ik zeker nog 'n
groot aantal jaren voor me. en wat
moet er dan van me worden? Wat wil
jc met me doen? Mijn lot is in jouw
handen".

1 Ik liet haar uitpraten.

I „Je lot ligt niet in mijn. maar in je
eigen handen" zei ik daarop. „Ik zal
jc zeggen boe je een openlijk schan*
daal kunt vermijden, en je een levens»
lang zeker inkomen, dat je een gemak»
I kelijk bestaan verschaft, verzekeren
Ikunt",

„Wil je dat doen!" riep ze uit, ter*
wijl zij haar handen in elkaar sloeg.
„O, wat ben je goed!"

„Wat ik je voor wilde stellen, lijkt
me 't beste toe voor alle partijen, en
't minst smartelijk voor jou en voor
vader", ging ik voort.

Zij- viel me in de rede.

„Hoe zal ik je dat ooit vergelden!"
riep ze uit. „Jc doet tegenover mij als
of je mijn advocaat bent, die de voor»
deelcn van z'n cliënte in 't oog houdt.
Neen, je kunt me niet haten, anders
zou jc me niet met raad en daad ter*
zijde staan. Wat moet ik doen welk
voorstel wilde je me doen?"

„Ten eerste moet je me inlichten
omtrent Pelham en zijn verhouding tot
jc. Ik weet dat het bestaat maar ik
wil dit uit jc eigen mond vernemen".

„Opdat je je later als je misschien
merkt, dat ik niet zoo erg ben als ik
lijk. geen verwijten behoeft te doen,
dat begrijp ik", zei ze er tusschen in.
„Goed, ik zal alles vertellen en niet
trachten je te misleiden. Ja. hij heeft
me nog altijd in zijn macht alleen
verkeer je in een dwaling over het
hoe. Hij is niet mijn minnaar, zooals je
denkt. zoo slecht ben ik toch niet
maar ik kan me niet van hem bevrij
den. Ik moet hem van geld voorzien"
ging ze dan voort, terwijl ze haar stem
liet dalen tot een fluistertoon, „hij leeft
slechts van mij, en heeft me zoo stevig

omsnoerd, dat ik luide zou juichen, als
ik hem dood aan mijn voeten zag lig*
gen".

„Wat ik van je verlang is 't volgen*
de", ging ik voort, zonder op die laat*
ste zonderlinge uitbarsting van gevoel
nader in te gaan „Je moet schriftelijk
een volledige bekentenis over alle din*
gen die jou betreffen, in zooverre ze
de eer van mijn vader zouden kunnen
benadeelcn, op schrift zetten, die aan
mij er hand sellen, en 't huis veria*
ten. Binnen de volgende acht dagen
moet je dan 't land uitgaan en op je
nemen, om nooit meer een voet op
Engelschen bodem te zetten, noch te
pogen, om mijn vader ooit meer te zien
of te spreken. Daarentegen zal ik je een
inkomen waarborgen, dat je regelma*
tig en punctueel uitbetaald zal wor»
den zoolang je de voorwaarden van ons
j contract houdt".

„Wat is dat hard", zei ze klagend.
I „Ik houd zoo van Engeland, en kan
slechtsjn Engeland leven. Ook hang ik
met m'n heele hart aan dit huis. want
ik ben hier gelukkig, heel gelukkig ge»
jweest. Tk moet er over nadenken
dat zult ge me wel toestaan en niet
- hoos op me zijn als ik iets geks zeg.
-Laat ons eens aannemen dat 't kwam
tot, wat jij noemt, een openlijk schan»
jdaal. Laat ons verder aannemen dat je
I vader elk woord van jc aanklacht zoa
I gelooven, dan ben en blijf ik toch zijn