HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
HOEST,VERKOUDHEID
INFLUENZA
WOENSDAG 2 FEBR. 1927 TWEEDE BLAD
DE
No. 3634
DEMPING VAN
HET ROKIN.
WAT GEMAKKELIJK EN WAT MOEILIJK GAAT HET ROKIN EEN
SLECHTE VERKEERSWEG EN EEN VIES WATER DE RICHEL
HOOGE HUIZEN GROEIEN VAN ZELF.
Het Rokin is. zooals iedereen wel
weet. een buurt te Amsterdam Hef
zou dus kunnen wezen, dat iemand
zei: „het hoort in dc/e rubriek niet
thuis". Maar de uitdrukking „om ons
hcc-n" gaat verder dan <*<-' P*ar vier»
kante kilometers van Haarlem en
omstreken en als wij dus hij voor
beeld China er bij rekenen (wat wij
doen) omdat wat daar gebeurt op
den toestand om ons heen op den
duur grooten invloed zou kunnen uit»
oefenen, dan hoort he: Rokin te Am
sterdam er zeker bij. Wjj is dichtbij
en wat beduidt ver. sedert de aardbol
mej telegraaf en telefoon en radio
gaat lijken op een maasbal? Dus over
het Rokin.
Dempen of niet dempen ziedaai
de vraag. Je zou oppervlakkig bckc
ken zeggen, dat het een heel eenvou
dige quacstic is: de Raad stemt maar
Als er één voorstemmer meer is. gaat
het dicht en als c-r één tegenstemmer
meer is. blijft het water. Maar zóó
eenvoudig is het hcclcmaal niet. Op
het stuk van gemeentezaken kun je
veilig zeggen: de eenvoudigste dingen
zijn de moeilijkste, waar tegenover
natuurlijk ook staat, dat de moeilijk»
ste dingen de gemakkelijkste zijn
Deze verklaring ziet ct uit als een
wijsneuzige paradox om den lezer in
verwarring te brengen, maar her bc<
wijs is gemakkelijk te leveren Als de
directeur van het clcctrisch bedrijf te
Amsterdam zou verzekeren dat hij
voor uitbreiding en moderniseering
zes millioen noodig heeft, begrijpt
niemand ra den Raad daar wat van.
omdat het allemaal leeken zijn op
clectrotcchnisch gebied, behalve mis
schien de wethouders en heel mis»
schien een van de leden van de com
missie van bijstand zoodra deze
twee ervoor gewonnen zijn, is de'
zaak dus in orde. want de overige
hoeren zeilen op hun kompas en als
zij dat nicj ronduit zeggen, denken ze
he; toch. De Raad gaat dus mee. Vijf
millioen kosten vijf minuten. Maar
het Rokin dempen is geen technische
quacstic. Daar kan iedereen over mee
praten. En juist om die reden duurt
het zoo l*ng- Precies als bij het be
faamde Damtcrrcin. waarmee Am
sterdam zich bij landgenoot en
vreemdeling onsterfelijk belachelijk
heeft gemaakt, door het jarenlang
te omschuttcn en er daarna een kin»
derachtig tuintje van te maken, waar
je naar mag kijken maar dat nooit
zult betreden Inplaats dat de Am»
sterdamsche krentenwegers het ter-
rein flinkweg bij den Dam hebben ge.
vocgd omdat dit plein toch al klein
en in de toekomst zeker te kien
worden zal. loerj he: Stedbuis nog
altijd op een kooper. die er een rail
lioen of meer no£ voor beulen zal
O. duitcnpSctters- Maar zoo gaat het
met -onderwerpen waarover ieder
een een opinie heeft.
Het is dus niet zoo verwonderlijk
dat ik mij verstout een mccnlng te
hebben over de demping* van het
Rokin en wc! dit van een belangstel
lenden outsider. Wij Haarlemmers
komen immers zoo vaak in de hoofd
stad en als dat gebeurt zeggen wij
telkens weer..wat is Amster
dam toch mooi'-" Er is nauwe
lijks iets mooiers denkbaar dan eer
grachtgfzicht. onversch-Ilig op welk uur
van den dag en onder welken hemel
Als de vrienden van Amsterdam be
weren, dat het water juist de karakte
ristieke schoonheid van Amsterdam uit»
maakt, dan hebben zij gelijk: zooicts
bestaat nergens in het buitenland of
het moest Venetië wezen. Maar bij die
verzekering moet men niet te ver gaan
door bijvoorbeeld de stelling op te wei
pen. dat breede straten, boulevards,
banaal zijn en dat daarvoor dus noo:t
water moet worden gedempt De vraag
is immers zoo: bestaat er behoefte aan
den brecdcn weg cn moet daarvoor
oen mooi water worden gedempt? Alt
het eerste wel en het tweede niet zoo
is. dan moet het nuchtere besluit om
maar te dempen, zegevieren. En naar
mijn inzicht van belangstellenden buiten
staander. is dat bij de Rokinquacstie
het geval.
Het Rokin heeft zijn drukke cn zijn
stille zijde.Waarom is de ccne kan
druk en de andere rustig? Natuurlijk
omdat de stille zijde te smal is voo:
drukte. Mem zou elkaar dan in de
gracht dringen wanneer het er druk
werd. Aan den anderen kamt is dus de
beweging. Daar gaan de auto's. de
vrachtwagens, de wielrijders, de voet
gangers. daar gaan ook de trams. Er
hoeveel trams! Als er een kleine stag
natie in bet tramverkeer plaats beeft
ziet het Rok-n er binnen een paar m:
nutcn uit. of het heele wagenpark var
den gemeentelijken tramdienst er opge
zouten wordt.
Een gemakkelijke verkeersweg is he
Rokin dan ook niet. De stille zijde zoo
als wij zagen, onbruikbaar, de drukke
zijde geplaveid met ouderwetschc keien
aan den cenen kant een redcl.jk trottoir,
hoewel niet overbreed Aan de anderen
een verhoogd voetpad, dat eerder den
naam van „richel" verdient, tusschen
de voortdurend voorbijsnorren de traras
en het water in. Beo je daar als wande
laar per ongeluk verzeild geraakt, dan
voel je je als een soort van acrobaat
op een koord; struikel je even, dan ver
morzelt je de tram of je du'kelt im de
wa'ercn van het Rokin. De keus is pijn
lijk want het Rok:n is. om de waa-heii
te zeggen een vies grachtje Iets mee
dan een sloot maar niet veel. Een leelijk
water dat n:ct halen kan bij dat van den
SVngel. de Hccrcn» of Kc.zcrsgracbt
Waarom zou dat nu gespaard moetem
worden, terwijl het verkeer aan een
broeden weg, een boulevard, behoefte
bee ff 1
LETTEREN EN KUNST.
„Daarvoor zijn de huizen aan weers.
kanten te laag". zeggen de metischen.
die dit grauwachtige drabbige watertje
behouden willen. Het is pree es anders»
om: zoodra er een boulevard is. worden
er grootcre huizen gebouwd. Je ziet dat
nu al aam den drukken kant. Er zijn
veel meer groote gebouwen, dam aan de
st.lle zijde, En zeifs ook daar schieten
langzamerhand meer hooge gebouwen
de lucht in. Daar staal de Rotterdam»
schc Bank. het kantoor van de trrma
B. H. Manus. de Ncderlandsche Bank
en sedert een.gen tijd ook het gebouw
van de Soc.«e:t ..Groot Amsterdam".
Ze maken ecm mal figuur op dat smalle
grachtje, ze loopen feitelijk al vooruit
op de demp.og; de lage, smalle
huizen die tusschen hen in staan bc>
hoor en op de smalle gracht, maar die
zijn het verleden, de hooge gebouwen
de toekomst, al ware het alleen dat de
stijgende prijs van bouwgrond in de
binnenstad het st:chten van hooge per»
eclon nood.g maakt.
Erkend moet worden, dat zoodra de
Icelijkc gracht wordt dichtgegooid er ook
een verlies zal worden geleden. Name»
lijk aan de twee bruggen, daar bruggen
altijd een interessante afwisseling ge»
ven en deze twee leiden tot zulk een
rdig kijkje in het oude gedeelte
Amsterdam Maar weegt dat op tegen
de winst? Men kan het waarlijk nkt
olhoudcn. Of zijn er nog menschen, di s
hechten aan het kinderachtige pontjs
dat doet denken aan kinderspeelgoed
Of die den pakschuitcndienst op Roi»
terdam willen hewaren. ofschoon do
schepen best een ligplaats zullen vin*
den in den Am steil
Weg dus met het vieze grachtje, leve
Je ruimte cn het onbelemmerd verkeer!
Het is waar, dat sommige bewaarders
of bewakers, van het Rokin beweren
„zoo groote breedte is bier niet noodig<
let op het fiasco van de N. Z._ Voor
burgwal als groote verkeersweg." Man
de Voorburgwal beeft geen behoorlijk
begin (bij de Martelaarsgracht) en gcc.i
behoorlijk einde, daar zij doodloopt ii
den levensgevaarlijken trechter van den
Singel bij het Spui. Dit zul het gedempte
Rokin niet overkomen Het is waar. dat
het gebouw Industria nu leelijk in den
weg begint te staan, maar toch is de
toegang nog voldoende cn de schoone
droom van een mooicn boulevard* van
het station naar het midden var! do
stad is door de Beurs op het Damrak
toch al onmogelijk geworden. Maar
ervoer cn beweging zal er op het ge
dempte Rokin genoeg wezen: wat er nog
van rij» cn voertuigen door de Kalver»
straat gaat cn daar buitengewoon hin
dcrlijk is, zal naar het Rokin worden
afgeleid. De Kalvcrstraat blijft dus aan
de pantoffelparadeurs. En paradeuses.
Maar let nu eens op. hoelang het
duurt voordat over het Rokin de beslis»
sing gevallen is. Jaren, vele jaren. Zoo'n
vette kluif der weisprekendheid laten de
liefhebbers zoo gauw niet los. Als je dat
eet en ziet, dan zou je voor zulke
quacsties een Mussolini wenschcn, die
/ei: „zóó zal het gebeuren en daarmee
uit!" Anders voel ik niets voor Mus»
solinismc, dat leidt tot dwang en wille»
keur. Maar voor deze aangelegenheden
zou een dictator passen. Beter dan een
gemeenteraad, die onder allerlei invloe
den van buiten wankelt en waggelt en
zwak staat, tot hij op een boozen achter»
middag van pure vermoeidheid omvalt
juist naar den verkeerden kant.
J. C. P.
MONTESSORI-ONDERWIJS
OOK EEN MONTESSORI
SCHOOL VOOR L. O.?
Gelijk bekend bestaat hier reeds een
Gemeentelijke Montessorischool voor
Voorbereidend Onderwijs. Nu hebber
enige tientallen inwoners aan den raad
gevraagd een school voor Lager Onder
vijs op te richten, waarin dit wordt
voortgezet. Daarover is door het Ge
mcentcbcstuur advies gevraagd aan de
ondcrwijs'vakorganisafics. De afdccling
Haarlem van het Ncdcrlandsch Onder
wijzers Genootschap vond den heer dt
Vries, hoofdbestuurder van het N. O. G
bereid dit onderwerp in een vergadering
nog deze maand te houden in te leider.
Tot de ledenvergadering zullen o.a. de
Wethouder van Onderwijs, de Raadsle
den cn de Besturen der Zustervereni
gingen worden genoodigd.
MUZIEK.
ZESDE BACH.CONCERT.
Wegens ziekte van Mengelberg diri»
geerde Cornells Dopper, de niet sterk
persoonlijke, doch bekwame en con»
scient'icuzc, minder temperamentvolle
dan wèl»getempereerde leider, en braoht
ons een programma dat we gerust klas»
siek mogen noemen. De symphonic in
g min. en het klavicrconcert in A maj.
van Mozart, de Variations symphoni»
ques van César Frunck en Wagner's
Tannhauscr»ouverture zijn werken, wel»
ker waarde men niet meer behoeft te
redetwisten; werken die reeds lang hun
plaats onder de scheppingen van vrij
algemeen erkende schoonheid en betee»
kenis hebben gevonden. Natuurlijk z(jn
er zeer vooruitstrevenden die voor
werken als deze niet meer ontvankelijk
zijn; niet weinigen ook schijnen ze al»
leen te kunnen genieten, wanneer ze
door sterk afwijkende persoonlijke op»
vattingen van de vertolkers gekruid
worden Dezulken hebben gisteren hun
avond niet gehad. Zoowel Dopper als
de klavierkunstenares Myra Hess ge»
ven de werken zooals ze zijn. ccnvou»
dig en eerlijk. Myra Hess, reeds vóór
vele jaren een geliefde verschijning op
het podium om haar voortreffelijke,
eenvoudige en toch warm gevoelde ver»
tolking der klassieken speelde Mozart's
concert met het ontroerende Andante
cn de gracieuze Allegri nagenoeg vol»
maakt, in volkomen samenspel met bet
tot de helft gereduceerde orkest. Er
was een heerlijk klankevenwicht. dat
elke noot der partituur, zoowel in or
kest als in solo*instrumènt, tot haar
recht deed komen, en het hooren dezer
voordracht was een ongestoorde genie»
ting, die aan het einde tot herhaalde
'ontgroeningen der soliste leidde.
Had men deze orkestbezetting ook
maar voor Franck's werk gekozen, dan
ware dit ook tot ons gekomen in vo!»
maakte weergave. Doch hier had men
het orkest in' zijn volledige getalsterkte
tegenover de pianiste gesteld. Arme
Myra Hess; tegen die phalanx van
strijkers te moeten optornen! Franck's
Variations symphoniques zijn niet zwaar
geïnstrumenteerd; ook de pianopartij is
fijn behandeld en geeft weinig gelegen»
heid tot massale geluidsproductie zoo»
als b.v. een Tchaikowsky. Daarom was
het niet goed gezien hier het volledige
enorme orkestapparaat van het Am»
sicrdamschc concertgebouw in werking
te stellen. Daartegen kan slechts een
pianist op wiens vingers de hardheid,
zooal niet van diamant, dan toch van
robijnstpen hebben. Het fijne, teere spel
van Myra Hess kwam dan ook geheel
in de verdrukking tegenover deze gTOm
mende massa, wier pizzicati (in de
derde variatie) voor den Nobelprijs
wegens het vinden van een vreedzame
explosicstof in aanmerking zouden kun.
nen komen. In de volgende variaties
was de piano nagenoeg niet meer hoor»
baar en pas toen de strijkinstrumen»
ten de dempers hadden opgezet kon»
den wc weer eenigc oogenblikken van
Myra Hess' fijn genuanceerd cn poë»
tisch spel genieten, evenals in de fi»
nale gedurende de oogenblikken dat
het klavier alleen aan 't woord was.
De te sterke strijkersbezetting hinder
de ook in de Symphonie van Mozart.
Mozart's werken, voor huiskapellen bc»
stemd. waren werkelijk niet voor zulke
bezettingen berekend, cn het overwicht,
vooral der eerste violen, werd gister»
avond storend. Waarom men van Mo»
zart's partituur, die geen klarinetten
aanwijst, afweek door toevoeging van
clarinet (die Mozart alleen in zijn sym
phonic in Es gebruikte), is misschien
dan ook alleen te verklaren door de
wenschclijkheid om tegenover de ver»
meerderde strijkers ook de blazers te
versterken. Maar geraakt men door der»
gelijke successievelijke moderniseerin»
gen niet op een gevaarlijk pad? En
waar is het einde van dit Amerikasach»
tigc nog»grootcr, nog»grootcr?
In de Tannhauser»ouvcrture, met haar
zooveel talrijker blazers«enscmblc, was
het klankevenwicht heel wat mooier.
Het sterke strijkorkest, dat een prach»
tigen klank ontwikkelde, werd nu vol»
doende gebalanceerd, en hier en daar
constateerde ik dat ec» drietal trom»
hones voldoende was om het halve hon»
derd strijkers, die straks Myra Hess
bijna verstikt hadden, omver te blazen.
Boontje komt om zijn loontje. ..Afflavit
Deus et dissïpati sunt" schreef men in»
dertijd op een" gedenkpenning op de
nederlaag der Spaanschc Armada. En
:k moest denken aan den parahei van
len Jnpanschen steenhouwer van Mul-
tatuli, den man die niet tevreden was
jomdat de rots sterker was dan hij. De
violen waren samen sterker dan de
oiano cn verstikten ze. maar de trom
bones waren sterker dan alle violen en
bliezen ze weg cn Dopper was sterker
Jan de trombones, want hji liet hen
Mazen cn zwijgen naar believen, en
straks gaan wij, Bach»bezoekcrs. ons
ieder voor zich nog voor sterker hou
den dan Donper. omdat wc zijn werk
critisccrcn. Waar is de greivs? Laat ons
liever volstaan met te zeggen dat. be»
Prins Hnndrik (in het midden) bij de officieel® opening van de Jaarlfjkache groote Landbouwtentoonstelling
Berlijn. Ook de Oostenrijksche Bondspresident was tegenwoordig.
houdens de opmerkingen over de sa»
mer«stelling van 't orkest, deze Bach»
avond er een was, die bijzonder veel te
genieten gaf, en laten wij daarvoor in
de eerste plaats Dopper cn Myra Hess
erkentelijk zijn.
KAREL DE £>NG.
HET TOONEEL.
IJMUIDEN „VARIA".
PEGGY, M'N SCHAT.
Nu Peggy, m'n Schat bij het beroeps»
tooneel haar taak heeft volbracht, heeft
zij aan de dilettanten haar diensten
aangeboden cn gisteren zagen wij deze-
dame te IJmuiden bij Varia voor het
eerst in dit haar nieuwe milieu. Voor
den aanvang der voorstelling vertelde
de heer Roza ons van de vele tegen»
slagen, waarmee Varia dit seizoen te
kampen heeft gehad. Dat ondanks al die
pech en tegenspoed Varia toch nog een
zoo goede voorstelling van dit Engelsch
blijspel kon geven, is een bewijs van de
groote waarde van het bezit van „reser
ve troepen" voor een vereeniging.
Het succes van Peg is zeker 'wel in
de eerste plaats te danken geweest- aan
mevrouw Roza—Peek. Het was gisteren
hadr avond! Mevrouw Roza beheerschte
zoo de heele voorstelling, dat Peggy
nog meer dan in de vroegere opvoe
ringen, die ik van dit stuk zag geheel
en al het middelpunt werd. De rol van
Peg is voor mevrouw Roza als geschre»
ven. Dat het overgevoelige in Peg van
haar bijzonderen nadruk zou krijgen,
was te verwachten. Maar dat Engelsch
blijspel kan wat sentimentaliteit gerust
verdragen en mevrouw Roza zorgde er
voor ook aan het ongebolsterdc, het
levendige en natuurlijke van Peg de
volle maat te geven. Daardoor werd het
als geheel toch ondanks 'n zekere do»
sis sentimentaliteit een frissche crea»
tic. Mevrouw Roza speelde dit natuur»
kind met verve, geestig, pittig cn met
veel nuance. Vooral in het tweede be
drijf III kon ik niet meer zien
was zij bijzonder op dreef. Hoe verma
kelijk zonder in overdrijving te ver*
vallen was haar spel, toen zij Jarvis
uitgeleide deed en zij op vliegenvangst
ging om Mrs. Chichester misleidea
En hoe puntig wist zij haar zinnetjes
telkens te lancecren. Werkelijk, me»
mouw RozaPeek, is een kracht, die an*
dere liefhebberij»vercenigingen Varia
mogen bijden. Zonder een uitstekende
Peggy zou het blijspel van Hartley-
Manners niet te genieten zijn; mevrouw
Roza gaf er kleur, leven cn vroolijkhcid
aan en het is wel zeker, dat niet veel di
lettanten haar in deze rol zouden kunnen
overtreffen.
Wanneer wij er rekening mee hou
den, dat de bezetting der verschillende
rollen telkens moest worden vcran*
derd, dan mag Varia zeker ook over de
opvoering als geheel tevreden zijn. Dat
deze dames en hccrcn een Engelschen
indruk maakten zou ik niet durven bc»
weren, maar de regie had toch zoo veil
mogelijk voor „stijl" gezorgd in de sa-
Ions van Mrs. Chichester, zoodat er tus
schen Peg cn de stijve, opgeprikte Chi*
chestcrs toch voldoende contrastwerking
was. De dames List en Molenaars zullen
rollen, waarin zij minder ingehoudcu en
meer mcnsch kunnen zijn, waan
schijnlijk prefercercn boven deze
stijve, koude Engelschen, waaraan cl
het waarachtige vreemd was. Zij „mar=
keerden" beiden wat de schrijver met
deze wezens heeft bedoeld en vormden
daardoor een behoorlijken achtergrond
voor de gezonde, levendige Peg. .ariê
eischt een komisch sterkere kracht dan
de heer Roza Jr., maar het is zeker voor
een liefhebber als hij heel wat deze rol
die ik in de Hollandsche opvoeringen
als een idioot en in de Engelsche als
een swell had gezien zóó te kunnen
spelen. Het spel van den heer Roza had
het verdienstelijke, dat hij het eenmaal
door hem vastgelegde type ook met suc»
ces wist vast te houden.
De heet Holtslag kreeg in Peggy nid
veel te doen. Rollen als deze Brent hg»
gen hem trouwens ook niet bijzonder en
zijn spel bleef gisteren dan ook vrij
kleurloos. In de jonge minnaars zit ons
tooneel niet al te dik en men kan moei»
lijk zeggen, dat de heer Van den Borg
er alle eigenschappen op de planken
voor medebrengt. Toch kon ik zijn be»
scheiden spel in deze rol wel waardeeren
De kleine rollen der bedienden waren in
goede handen, het kamerkatje van mej.
Boeree heel aardig en de heer Bais
bracht als notaris Haukes de Holland»
sche sfeer zoo overgewaaid uit Win»
kei of Barsingerhom op het tooneel.
De hond van Peg bleek al heel wei»
nig tooneelbloed in zich te hebben
Zoo'n recalcitrant acteur heb ik nog
zelden op de planken gezien. Toen de
suikertjes uit Peg's schoot op waren,
verpofte hij het gladweg verder te
spelen. Dat noem ik nog eens een
rashond al was hij dan geen ras*ac»
teur.
Aan het slot nog een woord van
lof voor de zorg, die aan het tooneel
was besteed. Hier was nu in waar»
hc-id met de ruimte gewoekerd en zel
den zagen wij een klein tooneel zoo
gelukkig aangekleed. De heer Roza
heeft met zijn'goede regie weer eens
getoond, welk een onmisbare kracht
hij voor Varia is. Hij vertoont zich
tegenwoordig nog maar alleen aan
het publiek vóór het gordijn, maar
achter het gordijn hebben wij zijn
hond heel den avond gezien. Varia
moge hem in eere houden.
J. B. SCHUIL.
In mijn verslag over de lezing van
Ko Arnold: stond, dat de leeraren de
krachten der kleine klassen konden
„eonstatceren". Men zal wel hebben
begrepen, dat dit moest zijn „contrö»
leercn".
J B. S.
STADSNIEUWS.
JUBILEUM.
Dinsdag 1 Februari was het feest
on het Internaat van het „Kopje".
Mejuffrouw Arendina van der Bunt
was daar 12 1/2 jaar als keukenmeisje
in betrekking en daar zij steeds vol
trouw en toewijding haar plicht ver
vuld heeft, was er wel reden, om dit
feestelijk te vieren. Omringd door
hare familieleden, waaronder haar
vader van 75 jaar, te midden van de
mooie bloemen, die haar van vele
kanten toegezonden waren, werd haar
door mevrouw BeundersVroesom
de liaan de zilveren medaille met de-
oorkonde van de Nederlandsche Ver»
ceniging van Huisvrouwen met eer.
hartelijke toespraak aa-ngeboden.Ook
tot mejuffrouw Barger richtte mevr.
B. enkele welgemcene woorden, ver»
gczcld van een kleine bloemenhulde
Namens de afdceling Haarlem bood
mevrouw Robbersten Oever de jU:
bilaressc nog een bouquet aan.
Zeer zeker zal het door de vele
blijken van waardeering en hartelijk»
heid voor mejuffrouw van der Bun:
een onvergetelijke dag zijn. De
avond werd do°r de dames Barger cn
de leerlingen tot een feestavond ge
maakt. waarop verschillende voor
drachten en dansen uitgevoerd wer
den.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regeL
geneest men spoedig met
en in doosjes van 6 stuks 45ct
Bij de goede droqisten. Op elke
poederstaat A.n. Let hierop'
VOOR DE NIEUWE SLUIZEN TE IJMUIDEN.
De eerste van de drie groote sluisdeuren door Burgerhout'» Scheepswerf afge leverd. Men ziet de deur, die 1.200.0C
Rotterd&mvhe gemeentedok.
K.G, weegt, hierboven op weg naar het
FAILLISSEMENTEN.
De Haarlemsche Rechtbank sprak de
volgende faillissementen uit:
1. A. M. Zijlmans, weduwe van C.
A. Limonard, vroeger modiste, thans
werkzaam op een handschoenenfabriek,
wonende te Haarlem, Karei van Mander»
straat 11; curator Mr. K. A. F. J.
Pliester Jr., alhier;
2. J. B. Lijn'kamp, zonder beroep, wo*
nende te Schoten. Mad u rast raat 15; ou»
rator Mr. J. van der Vegt, alhier;
3. A. Secl, damesklcermaker te Zaan*
dam, Westzijde 55; curator Mr. J. A. P.
C. ten Bokkel, alhier.
4. D. Koov. kru,den:er te Schoten,
Overtonwcg 3; curator Mr. F. J. D.
They se, alhier;
5. A. J. de Vries, wfnkeiier m huis»
houdelijke artikelen te Haarlem, Bartel*
jorisstraat 29; curator Mr. W. P. Vis,
alhier;
6. N. Th. Kerkvliet, werkman te Haar*
icm, Burgwal 83 F; curator Mr. C. Blam*
kevoort alhier;
7. W. Deen, winkelier te IJmuiden»
Oost, Ve!serduinerbuurtweg 328; curator
Mr. K. WesterLng te IJmuiden.
Opgeheven werd het faillissement van
H. Diekman, grampophoonhandelaar te
Haarlem. Ged. Raamgracht 70; curator
Mr. L. U. Rengers Hora Siocama; uit#
esproken 18 Januari 1927.
Geëindigd is het faillissement van
Hub. Albexs, voorheen caféhouder te
Halfweg, vroeger landbouwer en vee*
handelaar te Haarlemmermeer, uitge»
sproken 1 September 1925; curator Mr.
L. U. Rengers Hora Siccama, alhier.
NUTSSPAARBANK.
Vergelijkend overzicht over Januari
1927—1926.
Aantal behandelde posten 13000 (v. j.
9969).
Aantal inlagen 10124 (v. j. 7574).
Aantal terugbetalingen 2876 (v. j.
2395).
Ingelegd 416568.48 (vorig jaar
342 852.9454).
Terugbetaald 348.172382 j.
309 394 2954).
Meer ingelegd 68.395.99 1/2 (v. j.
33.458 65).
Aan til nieuwe boekjes 410 (v. i 302)._
Aantal afbetaalde boekjes 124 (v. j.
138).
Spaarhusjes op 31 Januari 1927 in om*
loop 1794.
Geledigd in Januari 1927 267 busjes
met totaal 4413 93.
Aantal Khiislokettcn verhuurd op 31
lanuari 1927. 30.
Mr. HOOFT HASSELAAR.
De heer Mr Hooft Hasselaar werd
beëedigd als Kantonrechter te Zaan»
Jam.
DEN GULDEN WINCKEL.
Den Gulden Winckel. geïllustreerd
maandschrift voor boekenvrienden on*
der leiding van Gerard van Eckeren en
J Greshoff is den 26en jaargang inge*
gaan. Het eerste nummer van dien jaar*
gang is een iiib;!eumnummer. Op den
omslag het laatste portret van onzen
oudsstadgenoot F. Smit Kleine, den
nestor onzer Nederlandsche schrijvers.
Van hem een juhelbrief waarin hii bij*
zonderheden opdiept uit den tijd van
het ontstaan van het tijdschrift. Twee
praatjes van G. H. Pannekoek Jr. een
met den heer L. F. Schudel, den oprich*
ter van het maandschrift en een met
de Redactie er van. De heer Sch idel
deelde onder meer mede. dat do naam
van het maandschrift aan Smit Kleine,
den eersten redacteur is te danken. In
het praatje met de redactie worden al*
lerlei bijzonderheden medegedeeld om*
^rent het doel van het periodiek. Er zijn
in dit nummer opgenomen de portret*
ten van den heer Schudel van den eer*
sten redacteur den heer Smit Kleine
'portret uit den onr'chtingstijd) var de
tegenwoordige redacteuren van het
maandschrift, van den onmaker en van
den drukker er van. Aardige histori»
sche bijzonderheden vinden wij er in
vermeld omtrent het tijdschrift. Die
zich de oprichting van dit maandschrift
herinnert zal er met genoegen kennis
van nemen. Voorts in dit nummer de
gewone rubrieken.
