'g&y
BÜITENLANDSCH OVERZICHT
PlB
'iT-
HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 11 FEBR. 1927
De toestand in China. Overeenstemming over de
Britsche .concessie te Hankau. De revolutie in Por
tugal mislukt. De Ita£iaansche vrijgezellenbelasting.
Over de bewapening ter zee.
Zooals bekend, had het stemmen van
Dr. Wirth tegen de motie van vertrou»
wro in het nieuwe Duitscu Kabinet in
centrumkringen verontwaardiging en
ontstemming gewekt. Thans deelt Dr.
W'irrh in zijn tijdschrift ..Deutsche Re*
publik" mede waarom hij tegenstemde.
Hij doet opmerken:
..Mijn tegenstem was weloverwogen,
ik handhaaf haar ten volle Ik ben tegen
deze regeering. omdat het mij als repu*
blike'n onmogelijk is. haar mijn ver»
trouwen te schenken, en door mijn
stem er toe mede te werken, dat niet»
republikeinen zeer verantwoordelijke
pos ties in de regeering bekleeden. W ie
mijn publicaties uit dzn jongster tijd
naleest, zal zien. dat ik mij herhaalde»
ljjk vermanend heb gewend tot de
rechtsche kringen, die bereid zijn de
p!.: getreden paden v in het verleden tc
verlaten en over te gaan tot het beden,
tot den levenden voïkssuat cot de Duit
sche republiek.
Ik heb met de rechterzijde als het
ware een samenspraak gehouden, die in
Du'tschLind en ver buiten de grenzen
dc aandacht heeft getrokken. Dit hce t
noch de centremspartij. noch Duitsch»
land geschaad Niettemin is de rechter»
zijde met candidaat ministers gekomen,
die voor de republiek een uitlart ng
zijn. Met ..maren" en „alscn". met aller»
lei voorbehouden, met herhaling van
oude formules greep men naar dr
macht. Men verzette zich zelfs tegen
de publicatie der door het centrum
ontworpen richtnocrvn en schoof het
manifest, waaraan ik heb meegewerkt,
ter zijde".
Op een Donderdag gehouden verga
dering der Cent rum fractie is onder am*
deren het geval Dr. Wirth besproken
Met aLgemeene stemmen sprak dc fractie
haar leedwezen uit over dc door ó<r
Wirth bij de stemm tvg over de motie
van vertrouwen aangenomen houding.
Volgens een Reuterbcricht heeft het
Ch necsche Kabinet de Britsche voor»
stellen ter zake van het houden van
een
Conferentie tot Verdrags*
herziening in China
besproken, maar wil het geen besluit
nemen voor antwoord is ontvangen op
de Chineesche nota van 31 Januari aan
Engciind, waarin verzocht is de 20.C00
man Britsche troepen thans op weg
naar China, terug te laten keeren of
elders heen te dirigeeren.
Inmiddels heeft m het Engelsche La
gerhuis OhuTchill geantwoord op vra»
gen van Lloyd George omtrent den mi
ntairen toestand.
Hij zeirie dat. ofschoon deze op het
oogenhl ik onzeker en duister was. er
gemakkelijk omstandigheden konden
intreden waarin alle gevaar voor
Shanghai verdwenen zou zijn. Aan den
anderen kant kon er ook een toestand
ontstaan, waarin massa's troepen van
een verslagen leger Sjanghai binnen
stroomden met de overwinnaars op h n
hielen Men moest bet oordeel over de
gevaren van het oogenblik voor de Brit»
sche levens te Sjanghai aan de Engel
sche vertagenwoordigers daar overla»
ten.
Sir Miles Lampson was ten nauwste
in contact met de gebeurtenissen en Sir
Reginald Tyrwhitt, de vlootvoogd, was
een ven de doortastenöste en tegelijk
Ikixdste cn nuchterste officieren vin de
marine Men moest zich ten aanzien
I van de troepenbewegingen door het ad»
'.u-s van deze autoriteiten laten leiden
Men had hun duidelijk tc verstaan ge»
geven dat hun verantwoordelijkheid
zich uitsluitend beperkte tot beschcr*
ming van Britsche kvens. Voor dat doel
zou men hun de troepen geven, die zij
noodig hebben en voor geen ander doel.
welk ook.
De Engelsche rcgccring is van plan
te Sjanghai enkel op haar eigen vitale
belangen te letten. Haar politiek
verder aan de verschillende machten
in China verzoening aan te bicden,
moeite te doen om recht en behoorlijke
behandeling voor de Engelsche onder»
dancn te verkrijgen en zich niet te laten
influcnceercn door vooroordeelen van
de Europeanen in China.
Een belangrijke verklaring legde
Chamberlain Donderdag in het Engel*
sche Lagerhuis af. Ze komt hierop neer,
dat de besprekingen die te Hankau zijn
hervat tusschcn O'Malley en den Can*
tonnceschen minister van Buitenland*
sche Zaken geleid hebben tot een over»
eenkomst inzake
De Britsche concessie te Hankau
De overeenkomst bepaalt, dat de con*
cessie weder zal worden overgedragen
aan den Engelschen gemeenteraad, die
door de belastingbetalers zal worden
gekozen. Alle bedragen, volgens besluit
van den gemeenteraad opgebracht, zul*
len voor de gemeente worden besteed
en alle cheques zullen gecontrasigneerd
worden door een der Engelsche consuls,
terwjjl de belastingbetalers het recht
zullen hebben om de begrooting vast
te stellen.
Engeland is bereid om Tsjen de ver*
zekering te geven, dat de betrokken En*
gclsche autoriteiten alles zullen doen.
wat in hun vermogen ligt. om dc over*
eenkomst na te komen en de succes»
volle werking daarvan te verzekeren.
Breedvoerig zette Chamberlain uiteen
dat de Britsche regeering berfid is de
overeenkomst te aanvaarden. Wat aan»
gaat de troepenverschepingen verklaar*
de de regeering dat zij voor zich het
recht opcischte die maatregelen te ne»
men. welke noodig zijn voor dc bescher*
ming van het leven en de belangen van
de Britsche onderdanen: evenwel is het
nooit haar bedoeling geweest om zich
te mengen in den Chinceschen burger»
oorlog; zij zal dar ook niet meer troe»
pen doen vervoeren, dan zijn voor het
bovenomschreven doel noodzakelijk
acht. Die troepen zullen den in de „sett*
U-ment** te Shanghai worden onderge»
bracht; zij zullen daarbuiten niet ko«
men, tenzij hiervoor aanleiding bestaat.
Het zou dan ook strijdig zijn met de
fïcginselen van de politiek der Britsche
regeering, indien zij zou worden betrok-
ken in de gewapende conflicten; ook zal
de Britsche regeering een strikt neu
trale houding aannemen in de interne
geschillen.
Indien deze overeenkomsten worden
X'tcckend. vervolgde Chamberl-in en
deze waarborgen mochten worden aan*
aard, dan zullen de troepen, die uit
fndië komen, cn d»e reeds op weg zijn
naar Shanghai, daar aan land worden
gebracht. Men heeft ons gezegd, dat
dit noodzakelijk is voor de bescherming
der Britsche onderdanen; doch de troe*
pen, komende uit de Middellandsche
zee en uit Engeland zullen tc Hongkong
worden geconcentreerd, en zullen niet
naar Shanghai gaan. tenzij de omstan»
digheden dit vereischen.
Chamber'am voegde hier nog aan
toe, dat dc door hem gedane rnededec»
lingen reeds naar O'Malley zijn getelc»
rafeerd, opdat deze ze dan weer aan
Sjen kan voorleggen.
Nu Oporto door de retjeerin-gstroc»
pen is mgenomen. zooais m ons vorig
nummer al is gemeld, schijnt de
Revolutie in Portugal
nis mislukt te moeten worden be*
scho-uwd. Het Portugeesche gezantschap
e Madrid heeft in een co mm urai que
medegedeeld dat d«> revolutions re
eiders in hechtenis zijn genomen. Drie
dagen hebben de gevechten in de hoofd»
stad Lissabon geduurd Er zijn talrijke
dooden en gewonden. Uit de berichten
die te Londen uit Lissabon ontvangen
zijn blijkt dat er zoo hevig gevochten
s om het bezit van de hoofdstad als in
geen enkele revolutie s-n-ds de ont»
tronkig vac Koning Mamrel plaats
had.
Het bombardement uit de lucht en
met zwaar scheepsgeschut, van het door
de opstandelingen veroverd marine»
materiaal heeft vofcle 44 uur geduurd,
vóórdat de opstande 1 imgen de witte vlag
heschon. Geen mensch heeft zich al dien
tijd op straat vertoond, behalve enikele
politieagenten en doktoren die ernstig
z.eke patiënten niet m den steek wri»
don late». Meer dam veertig van de
schoonste gebouwen van Lissabon zijn
in puim geschoten en gisterennacht om
één uur. toen de witte vlag geheschen
werd. brandde het in de stad op mee
dan 20 plaatsen tegelijk.
De geheele nacht en een good d«<
van d«n ochtend is door brandweer,
politie en soldaten besteed voor bc
blussc'hen der branden en het bevrijden
van dooden en gewonden uÜ <k pui::
hoopt».
Er is nog niet bij benadering op t«
geve» hoeveel slachtoffers hot bombar
dement gekost heeft, maar 200 dooden
i« een g(.matigde schatting. De meeste
dooden en gewonden zijn gevalle» bij
het instorten van hun door brand vor.
c iel de woningen.
De kapitein van den Engelschen kruiser
dóe op de re ede lag. is aan land ge
gaan «n heeft draadloos naar Londen
geseind, dia-t de stad Woensdagochtend
eon troostdoozen aanblik opleverde en j
geen mensch nog blijkbaar vertrouwde,
dat de verschrikking een einde had ge
nomen.
Tegen 2 uur 's namiddags verecheoe
echter weer de eerste trams, een paar
winkels openden hun deuren on dc eer*
ste wandelaars waagden zioh weer op
straat Later werd ook op de beurs en
in het han-delskw-artier weer ©entge ver»
tvor waargenomen.
Uit Vigo wordt gemeld, dat Neder*
landschc en Engelsche schepen, die
passagiers en post voor Lissabon aan
boord hebben, van hun recderijcn in»
structie hebben gekregen, deze haven
niet aan tc doen.
Dc Italiaansche Kabinetsraad heeft
de bepalingen goedgekeurd van dt
Italiaansche belastingwet
op de vrijgezellen.
Dct wet bestaat uit twee gedeelten.
Hei eerste gedeelte bevat een schema
van het bedrag der belastrig. dat door
alls vrijgezellen moet worden bctaa-d.
variccrcnde met den leeftijd van den
belastingbetaler, ongeacht de positie,
die hij in het maatschappelijk leven in»
neemt. Het tweede gedeelte betreft de
hoogte der belasting overeenkomstig
bet inkomen en deze belasting za! al
1 en gelden voor hen, dit daarin wor*
den aangeslagen.
Volgens liet eerste deel zullen dc
ijeczcllen van 25 tot 30 jaar per jaar
25 lire hebben te betalen, vrijgezellen
tot 50 jaar 35 lire per jaar cn vrijgezel
len tot 65 jaar 25 lire per jaar
De belasting volgens het inkomcr.
wordt berekend op een kwart procent
boven de bestaande inkomstenbelasting.
Het bctcekent ongcvcef vijf procent
verhooging van de inkomstenbelasting
voor de vrijgezellen Van de b lasting
worden vrijgesteld Katholieke pr'cs'crs,
leden van godsdienstige orden, oorlogs»
invaliden, officieren en onderofficieren
en vreemdelingen, ook als zij permanent
m It'lië wonen.
Vaders, die zoons hebben zondet
eigen inkomen. zullen de belasting van
hun zoons, indien deze vrijgezel blij
ven. moeten betalen.
Uit de statistieken valt op tc maken
dat ongeveer 1.700.000 personen onder
dc belasting zullen vallen, die naar
schatting een paar hondced milliocn
lire per jaar zullen opbrengen.
Ten aanzien van de ontwapeningscon*
fcrentic wordt melding gemaakt vai
een voorstel van Amerika tot aanvullin;
van het verdrag van Washington tc
zake van de
Bewapening ter zee
Het volgende beriaht seint Reuter
daarover uit Washington:
Coolidge heeft aan bet congres mede
gedeeld, dat hij de gezanten van di
Vcreenigde Staten te Londen, Parijs
Rome en Tokio opgedragen heeft, van
daag aan de regecringen, bij welke zi
caccrediteerd zijn een memorie tc
overhandigen, waarin aan deze regecrin.
gen het denkbeeld aanbevolen word
haar gedelegeerden op de ontwapening^
conferentie te Genève te machtigen
zonder verwijl een overeenkomst to'
s and tc brengen, waarbij de bewapenin.
ter zeer nog meer beperkt wordt, welkt
overeenkomst een aanvulling zou vor
men van het verdrag van Washingtoi
cn zich zou moeten uitstrekken ook to
tic categorie van schepen, waar het ver
drag van Washington niet op sloeg.
Dc memorie spreekt de overtuigiiK
lit dat de wedijver in het vermeerderen
an de natonalc bewapening een van dc
oornaamste oorzaken is van interna*
tionaal wantrouwen et» van kwade bc»
dodingen, die tot den oorlog leiden en
voegt er aan toe, dat dc Amerikaansche
rcgccring van mcening is, dat de moei»
lijkheden om tc komen tot beperking
van bewapening kunnen en moeten wor»
Jen overwonnen, daar een mislukking
ten deze een achteruitgang zou zijn
voor de zaak van den internationalen
vrede.
Deze dame is Sb jaar oud. Zu ieeit in
Minnesota en heet Donnely. Het krasse
oude menschje zejrt dat zij haar gezond
heid en lang leven te danken heeft aan
haar neuswarmertje dat zij sedert 70
jaren dagelijks pleegt te gebruiken
Hier zien wij haar, tabak smorende,
voor haar woninga
■■J I'M
Dorothy Arzner is de dame waarvan
met veel ophef wordt gezegd, dat zij de
eerste vrouw is die in de filmwereld als
regisseur optreedt.
LETTEREN EN KUNST
EIGEN PORTRET VAN
MICHEL ANGELO?
Uit Rome wordt aan het Berliner
Tageblatt gemeld, dat een Romeinsch
kunstenares in de nabijheód van de door
Michel an-gelo gebouwde ..Porta Pw" tc
Rome, een medaillon ontdekt heef:
met een eigen portret van Michel An*
silo.
Zaterdag herdenkt Richard van Helvoirt
Pel den dag waarop hij vóór 25 jaar al»
operazanger debuteerde.
HET TOONEEL.
OVER MIJNHEER PIM EN
HET REPERTOIRE.
Het is meer „naar aanleiding van"
dan „over" Meneer Pim, dat ik dit
keer wil schrijven. Zoo belangrijk is
deze heer werkelijk niet, dat hij na het
verslag van den heer E. over de eerste
voorstelling nog een extra bespreking
waard is. In het raam van een eenactei
zou Meneer Pim precies gepast heb»
ben, maar voor 3 bedrijven had hij in
het geheel geen postuur!
„Zoudt u daar nu niet eens wat ove«
kunnen zeggen in de krant, dat mi»
neer Van Hees voor de tweede maal
zoo'n stuk hier laat komen?" vroeg mi;
na afloop der voorstelling een hcci.
die zich blijkbaar „bekocht" voelde,
toen hij o>m kwart over 1U met zoo'n
leege maag al weer op straat werd ge
zet. Alsof ook de lnxr Van Hees niet
liever Gcncsius, De Dictator of IX*
Vertraagde Film drie stukken van
liet tegenwoordig repertoire van Het
Vereenigd Toonecl, welke wij nog niet
te Haarlem hebben gehad zou het»
ben geannonceerd! Het is niet voor at
eerste maal, dat de verkeerde opvat»
ling, alsof dc directeur van den schouw-
burg voor de keuze der opgevoerde
stukken verantwoordelijk is. tegen «lij
tot uiting komt Ook tijdens dc direc
tie van den heer Van Gasteren hoorde
ik meermalen een dergelijke absoluut
ongegronde klacht. Noch dc directcm
noch de commissie van beheer licefl
iets te zeggen over de keuze der hier
op tc voeren stukken. Natuurlijk kan
dc heer Van Hees bij de tooncelgczel»
schappen zijn voorkeur voor een of
andere voorstelling doen kennen cu
ik weet, dat hij zulks ook herhaaldelijk
Joet maar de directies behoeven
zieh daar in het geheel niet aan te
storen. Zy brengen die stukken, welkt
hun het best „gelegen komen". Het
duubleer»systecm bij alle groote gc>
zclsohappcn maakt, dat zij op de avon
den, waarop zij naar hier gaan, mei
alleen met Haarlem doch ook met dc
andere plaats, waar zij optreden, te
maken hobbcn. Wanneer op een mei
Haarlem afgesloten datum te Den Haag
of te Rotterdam Gcncsius gespeela
moet worden, dan krijgt Haarlem hei
klein bezette stukje, dat daar zoo
als het in dc tooncclwcreld heet „te-
genover gaat". Vandaar de zoo dik
wijls herhaalde voorstellingen van Dc
Dienstknecht in het Huis, De Garde»
luitenant van welke stukken ik ove»
rigens niets slechts wil zeggen ex
nu weer het totaal onbclangryke „Mijn»
heer Pim passeert". Dc directeur van
onzen Stadsschouwburg kijkt op zoo'n
avond sip, maar hij weet, dat hij er
niets tegen doen kan cn dus berusten
moet. Dat is nu eenmaal de „vloek
van het doubleer*systeem".
Een andere vraag is het, of het
voor den schouwburg èn voor het
toonccl niet beter zou zijn. als er op
zoo'n avond maar niet gespeeld werd
on men den gccontractccrden datum
gewoonweg annuleerde. Niets toch is
op den duur doodender voor de be»
langstelling in het tooneel dan zulke
voor kege zalen gegeven voorstellin»
gen van stukken als „Meneer Pim".
Dc weinige mcnschcn die zoo'n avond
in den schouwburg zijn je kunt ze
tellen betreuren hun uitgang en
het ervoor uitgegeven geld cn zjj nc»
men zich vast- cn zeker voor om óf
voorloopig thuis te blijven, óf naar
dc bioscoop te gaan, waar men al
gauw „meer waar voor zijn geW
krijgt". Dc schouwburg lijdt daarom
op zoo'n avond een financieel en
wij zouden het kunnen noemen, een
moreel verlies.
Wij lazen, dat de heeren Verkade
ca Verbeek van plan zfjn om wan»
neer zij ook voor de volgende drie
paren vaste spelers van den stads»
jchouwburg te Amsterdam blijven,
minder te zullen ..doubleeren". Heel
veel zegt zoo'n belofte nu Juist nict.
!k wil hiermee allerminst zeggen, dat
rij niet ernstig bedoeld is, maar wij
weten, dat op den duur de verleiding
om te doubleeren toch altijd weer te
jroot blijkt en alleen een doublure»
verbod een einde aan de kwaal zou
/ou maken. Zoolang gezelschappen
blijven doubleeren cn zelfs trlplec*
ren, zullen wij te Haarlem genoegen
moeten nemen met de doublurc»stu
ken. wanneer dat voor de tooneel*
directies hot voordccliga, uitkomt.
Of het van dc directies niet ver»
standiger zou zijn Haarlem geheel
voor „vol" aan te zien, is ccn andere
vraag. Dc algcmecnc belangstelling,
welke Royaards hieT altijd voor zijn
groote voorstellingen mocht vinden
cn waarover ook het Vercenigd Too»
necl bij de herhaalde .opvoeringen van
»t.»Joanne zeker niet te klagen had.
ïcbben afdoende het bewijs gegeven,
dat hier te Haarlem een groot en
goed theaterpubliek is. Men zorgc
er voor dat publiek niet van het too»
necl te vervreemden.
Het doet tnij daarom genoegen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGElf
a 60 Cta. per regel.
«io^V
''(0zc/ii
koffie
JHEE,
dat de nieuw opgerichte Haarlcmscho
ivuns»*auig ziui er voor gt-apaiinen
i»e«.li om a»er ccn opvoering uu Ue»
ntöius moge.yj» te maa.cn. riC[ Ver»
ccQigd iuuucei kouu hier met
Oiivon i siux op \r«juug 4 Maart
niet °P VVoensuag - iriaart, zooals
oorspioiiktlyx uaa bcpaaid en wy
iiopm, dat hei dan een stampvolle
zaal zal worden, liet Amsieiuamschc
gczcischap zou er dan mu>scnien ook
in de toexomst eerder toe komen ook
zijn beste stukken meer cn geregeld
tc ilaarkm tc geven.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
LEDENCONCERT DER H. O. V.
Hoofdnummer van,het programma
was Dvóraks vijfde Symphonie, waar»
mee hij in 1894 zijnen Europeeschcn
vrienden een lcvenstccken „aus der
neuen Welt" zond. Amerikaansche
elementen: Indiaansche melodieën en
ook Negcrrythracu zijn er in verwerkt,
doch zonder om dc Symphonic, behalve
misschien in het Largo, een bepaalde
locale sfeer te scheppen, doch men zou
aan het oermuzikalc rastaient te kort
doen door te veronderstellen dat er in
zyn werk een moment zou komen dat
verslapt, of minder interesseert. Kleur,
vorm. motiefbewerking zijn alle steeds
verrassend, vol geestige invallen, en al
demonstreert Dvörak geen eigenlijke ge
leerdheid. toch komt op vele plaatsen
etn knap stukje contrapunt voor den
dag. Frisch als het werk is was de
weergave; in het eerste hoofddeel zou
misschien een kleine matiging van het
tempo bij dc intrede van het tweede
hoofdthema (de Indiaansche fluit-me»
lodie) gunstig werken en het relief ver»
hoogen doch dit is een kwestie van
persoontijken smaak. De vertolking van
het Largo was suggestief: een nacht»
beeld in de onafzienbare prairiën of
in Arizona, hier waren wc, In
gedachten althans, een wyle „In der
neucn Welt". En de althobo krijgt een
pluim voor zijn mooi gezongen melodie.
Dc geestige themacomhinaties in
Scherzo cn finale kwamen in dc trans»
parente vertolking alle tot ons. Gcr»
harz dirigeerde het omvangrijke werk
weer geheel uit het hoofd cn verbaas»
de voor de zoovcelstc maal door zijn
grondige kennia van elk detail der par»
tituur en zijn zekere wijze van aan»
geven.
In de „Zes Malcischc Liederen" van
Constant van de Wal! is ook van natio»
nale wijzen gebruik gemaakt; „gepro»
fiteerd" is misschien te veel gezegd,
want behalve in de nummers 3 cn 5.
waar de xylophoon ons aan de game»
!ang«muziek herinnert, komt naar het
me toeschijnt, de locale kleur niet sterk
voor den dag. Zij, die in Indië geweest
zijn, zullen dat echter beter kunnen
beoordeelcn. Mooie en zelfs (in no. 4)
ontroerende muziek is er wel in; het
was echter voornamelijk dc orkest»
partij, die belang inboezemde, want dc
zang van Annie Vleming was. hoezeer
welluidend, toch niet sterk genoeg om
machtige indrukken te geven.
Zoo was 't ook in dc beide heerlijke
liederen van Mahler: „Ich bin der Welt
ahhanden gckommco" en „Rcvelge". In
het eerste, bij het „ich bin gestorbcn"
moest ik onwillekeurig denken aan een
oude banaliteit, die dc causa morti-.
vaststelde: „bij gebrek aan adem". Dit
gebrek demonstreerde zich inderdaad hij
dc zangeres, cn daardoor had zij adem»
nauzes op onjuiste plaatsen en onvol»
doende kracht, in het sarcastische ..Rc»
vclffc" trof ook weer vooral het voor»
treffelijk weergegeven orkestrale deel,
dat meer dan éénc herinnering aan het
eerste hoofddoel van Mahler's derde
Svmphonie oproept.
Hieraan vooraf ging het Adagio uit
dc vierde Symphonie van dcnzclfdcn
componist, in grootcndccls klankschoo»
nc vertolking (vooral hulde aan den
solo»celIist) doch een tekort aan instru»
mentale kracht bij dc geweldige stij»
ging. waarvoor ons orkbst helaas nu»
mcrick te zwak is. Moge dit euvel ook
nog eens verholpen worden!
KAREL DF. JONG.
wegingen- 't Was tamelijk moeilijk om
't raam open te maken, maar ook dat
gelukte haar zonder ecnig gcdruisch.
„'t Is gebeurd", zei ze, toen ze weer
beneden kwam.
„Ik zou nog een tweede dochter wil»
len hebben, die zoo knap en handig
was. als u", verzekerde de man. „Ik
geloof dat Mr. Frederick gelijk heeft,
wanneer hij beweert dat er geen twee»
de is als u. Let u nu eens op! We
willen nu iets doen. dat misschien, een
kwartier duurt; we moeten echter om
*t uit te voeren, de zekerheid hebben,
dat Richard Manx niet bezig is met
zijne kleine liefhebberijen. U begrijpt
me wel. Hij moet. zoolang wij aan 't
werk zijn, in zijn dakkamer blijven,
zijn pijpje rocken, slapen, of een goed
bock lezen. U en Fanny konden ons
dit laten merken. Het is niet aan mij
om u te vertellen, op welke manier u
dar moet doenals u er ooit roeping
toe zoudt voelen, om in nv.ri vak on>
derricht te geven, dan verzoek ik u om
mij als uw leerling aan te nemen".
,.U hebt gelijk, we kunnen ons van
datgene wat u weten wilt, heel gemak
kelijk overtuigen", was Beckys ant»
woord; maar "op welke manier zullen
we u bericht doen toekomen?"
„Op de eerste verdieping staat het
raam onen", zei de detective. „Gooit u
nu, als Richard Manx rustig op zijn ka»
mer is, een stukje courantenpapier naar
beneden. Merkt u echter onraad, dat
wil zeggen, lijkt 't alsof Richard Manx
gedurende de eerste vijftien minuten
van plan is om z'n kamer door de zol»
de ring te verlaten, in plaats van door
de deur, of op den zolder rond te krui»
pen, in plaats van in zijn bed te lig
gen, gooit u dan, zoo vlug mogelijk ecr
dezer kleine roodc kluwtjes wol uit 't
raam. Daarin zal ik dan een alarmsig»
naai zien, en mijn maatregelen ne»
men".
„Mag ik u iets vragen?"
„Als u wilt, moogt u me een dozijn
vragen doen ik weet echter niet of ik
ze beantwoorden mag".
„Ik denk. dat ik 't met deze eene
vraag wel zou kunnen wagen: „Helpt
die mijnheer, die u deze opdracht heeft
gegeven, zelf mee?"
.„Ta. Miss. dat doet bij".
„Dan moet hij hier in de nabijheid
zijn!" riep Beckv uit. die niet naliet
om de duisternis naar alle richtingen
te doorzoeken. Er was echter behalve
den man d'e naast haar stond, geen
menschelijk wezen te herkennn.
..O. als ik hem toch maar een oogen.
blik kon zien!" fluisterde ze zacht in
zichzelf: toch had de politieman haar
woorden verstaan.
„Nu niet Mi-s!" zei hij; „ik heb, op
manier, de oeste ondernemingen
schipbreuk zien lijden. ITet komt er nu
aileen op aan, om ons plan gelukkig
te volbrengen, is dat gebeurd, dan
moogt u doen wat uw hart begeert".
„U hebt gelijk dat zie ik in!" ant»
woordde Becky, met een zware zucht.
Ik zal nu dus maar naar binnen gaan
en uw opdracht uitvoeren.
Dc politiebeambte ging nu weg, en
ging staan tegen het hek van het zoo»
genaamd plantsoen en de huisdeur
werd weer gesloten. Zijn oogen bleven
gericht op de eerste verdieping van
Mrs. Preedy's huis, tot hij uit het open
raam een stuk couran-tenpapier zag
fladderen. Met het instinct van zijn be*
roep, raapte hij 't van den grond op.
om geen enkel bewijs in handen van
den vijand tc laten vallen, trok toen
een zakdoek uit zijn zak, cn wenkte
daarmede. Zoolang hij met Becky had
gesproken en tot op dit oogenblik was
niemand hem in den weg gekomen, nu
center kwam er op zijn wenk, een man
naar hem toe.
„Alles is in orde", zei de detective
.nu moet u maken dat u in 't huis
komt".
De man antwoordde niet; hij ging,
begeleid door den politiebeambte, naar
no. 119. waarin de moord was geschied
en stak den sleutel in 't slot van de huis»
deur, het slot ging echter niet over,
daar het verroest was.
..Dat heb ik wel gedacht", zei de dc*
tectivc. „Trekt u er den sleutel maar
weer uit, SirP
Met deze woorden nam hij een
fleschje olie en ccn veer uit zijn zak
bestreek, zonder z'n aandacht van hc'
open raam van 118, af te laten trekken,
slot tn sleutel met olie en sloot de
deur van no. 119 open. zoodat de nieu*
we huurder dit in bezit kon nemen.
„Nog een woord, Sir", zc« dc Jctcc»
rivc, „voorloopig loopt u geen geva,..,
en indien, in den omtrek van vijftig
yards het geringste mocht gebeuren,
da* bedenkelijk zou kunnen zijn, word
ik gewaarschuwd.... Maar wilt u dan
werkelijk de twee volgende nachten
geheel alleen in dit huis doorVengen?"
„Zeker! Dezen nacht cn den volgen
den. en zooveel als nog noodig mocht
blijken".
„Ik heb een man in de buurteer
man. Sir, d'e heel betrouwbaar is".
„Dien heb ik niet noodig".
„Zooals u verkiest. Sir! Vergeet u.
als 't u blieft niet te fluiten, indien u
hulp noodig mocht hebben. Overdag
hebt u niets te vreezen. maar 's nachts
moet u goed opletten. Om een uur
wordt de mand door het hekwerk var
het sousterrein naar bededen gelaten".
„Bestmaar je blijft toch zeker
nog wel zoo lang hier, tot ik mc over»
tuigd heb, of ik de achterdeur naar 't
hek van 't sousterrein open kan maken".
Hij ging het eenzame huis binnen, en
sloot zich op. Eer hij verder ging, trok
hij zijn laarzen uit, nam ze in zijn hand
en liep voorzichtig voort, tot hij dc
trap, die naar 't sousterrein leidde, had
bereikt. Beneden aangekomen, luisterde
hij een poosje, knipte, toen alles stil
bleef, een zaklantaarn aan en vond, met
behulp daarvan, de kleine deur, die
naar het hekwerk van 't sousterrein
leidde. Het gelukte hem, niet zonder
ccnigc moeite, om dit te openen, en
nauwelijks had hij dit gedaan, of hij
hoorde de stem van den politieman.
„Alles is in orde. Sir", zei de man.
„ik wensch u een goeden nacht toe".
„Goeden nacht!"
Op deze manier nam F-ederick Hold»
fast, de nieuwe huurder, bezit van het
huis, waarin zijn vader door moordc»
naarshanden was gevallen.
Zonder leven te maken, sloot hij dc
kleine achterdeur, en ging naar de keu»
ken terug. Deze was koud en vochtig,
maar de opgewondenheid van zijn
geest was zoo groot, dat hij geen ge*
voel had voor lichamelijke onbehaag
lijkheid. Zelfs toen een voorbijschieten»
dc rat langs zijn. slechts met sokken bc»
klcede voeten, liep, voelde hij het nau»
wclijks.
Hij had een bundeltje meegebracht
dat hij op tafel legde en uitpakte. Het
bevatte iets te eten cn wat wijn, doch
niet toereikend voor den tijd dien hij
hier dacht door te brengen.
Dc mand, dien de detective, na ver»
loop van enkele uren, door het hek van
het sousterrein wilde laten zakken,
bracht hem, wat hij voor zijn onder»
houd noodig had. In zijn borstzak had
hij een revolver zitten, dien hij nu
nauwkeurig onderzocht. Hij was echter
zoo voorzichtig bij alles wat hij deed,
dat hij, eer hij het pakje openmaakte
en het wapen nakeek, dc trap, die van
dc keuken naar dc gang leidde, met op
elkander gestapelde stoelen barricadeer»
de. zoodat hij, door het wegruimen daar
van of het vallen, zou gewaarschuwd
worden, indien hij niet dc ecnige bcwo»
ner van het huis zou zijn.
En daarna raapte hij al zijn moed
bijeen, om opgewassen tc zijn tegen de
taak, die zijn oogen met tranen vu' 1c
cn een gekerm aan zijn lippen ontlok*
tc; hij deed dc deur der dienstboden*
kamer open, net zoo'n nauw, kastnehtig
vertrekje, als dat van Becky, in 't huis
daarnaast, cn zocht met de oogen den
weg, dien een doodelijk gewonde van
dc keukendeur naar dit kamertje zou
j men. Met z'n oogen voortdurend op
den grond gericht, volgde hii de richting
voetje voor voetje, en knielde neer, toen
hij het bloedig spoor ontdekte, dnt /-'jn
vader's in elkaar zinkende gestalte had
achtergelaten. De tijd had deze vlek*
Ken niet kunnen vernietigen cn Frcdc*
rick's door smart cn medelijden qe»
scherpten blik herkende het vlugger
n anderen gedaan zouden hebben.
(Wordt vcnolgd.)
