Sa nap jdb
HAARLEM'S DAGBLAD
BINNENLAND
8 a 5 ct g
FLITSEN
FEUILLETON
TE SLIM BEDACHT.
WEER EEN ROOF-
OVERVAL.
TWEE OUDJES MISHANDELD
EN BEROOFD.
In den nacht van Vrijdag op Zater»
dag is een brutale roofoverval gepleegd
in een alleenstaande boercnholstede up
Let gehucht Middelrode, behoorende
onder de gemeente Bcrlikum (N.»B.)
Aan de z.g. Zandstraat woont de 56=
jarige landbouwer J. Arts met zijn 64=
jarige vrouw.
In den bewusten nacht hoorde de
vrouw tegen ongeveer 3 uur eenig ge*
raas aan de deurgrcndel. Zij keek uit
de bedstede en zag een gemaskerd per*
soon op zich toekomen, onmiddellijk
gevolgd door twee andere individuen,
die het gelaat hadden zwart gc-maakt.
Zij gaf een gil, waardoor haar man
wakker werd. Dc twee eerste personen
wierpen zich op dc echtelieden, rukten
de kussens onder hun hoofden vandaan
en drukten hen deze op het gelaat. Om
te voorkomen, dat zij geluid zouden
geven, plaatsten de bandieten hun
knieën op de aangezichten der men*
schcn. Onder dc uitroepen: „je geld, je
geld, waar is je geld?" sloegen en
stompten zij hen.
Middelerwijl had de derde bandiet
met een zaklantaarn de kamer afgezocht
De beide andere indringers hadden in*
tusschen de oude lieden uit hun bed
gehaald en onder de bedreiging: „Wc
schieten je kapot, er zit hier voor dui*
zenden guldens", brachten zij de vrouw
er toe de plaats aan te wijzen, waar
geld geborgen was. Deze plaats was
echter al door den derden bandiet be*
zocht. Toen de vrouw dit merkte, riep
zij: „Ge hebt het al, ik behoef het u
niet meer tc geven".
De bandieten, die met de kleine buit
vermoedelijk niet tevreden waren ont*
staken in woede en onder de allergrof*
stc bedreigingen wierpen zij het bedde*
goed uit de bedstede op den grond.
Daarop gooiden zij de menschen op dc
matras en slingerden het beddegoed
over hen heen. Zij verlieten daarop in
alle stilte de woning.
Eerst des morgens om acht uur werd
dc toestand der beide oudjes ontdekt,
doordat een buurmeisje hen wilde wek*
ken in verband met een begrafenis,
waarbij ze tegenwoordig zouden zijn.
Door inmiddels gewaarschuwde omwo»
nenden werden de oudelieden verlost.
Dc marechaussee uit Den Bosch, on*
der leiding van haar commandant,
kwam onmiddellijk ter plaatse. Er wer*
den foto's genomen van het veel ver*
niclde huisraad, terwijl ook voet* en
vingerafdrukken werden gemaakt.
De oude vrouw kon een vaag signa#
leraent van de indringers geven. Naar
de spraak te oordeclen waren de indrin»
gers niet uit de streek afkomstig. Een
boerenknecht had des avonds drie per»
sonen ontmoet, die op een kwartier af»
stand van dc boerenhofstede zich ver»
dekt hadden opgesteld. Het door hem
opgegeven signalement komt overeen
met dat, wat de vrouw verstrekte.
De politic heeft een vage aanwijzing,
die wellicht tot de opsporing van de
drie daders zal kunnen leiden.
In het geheel hebben de indringers
ccn bedrag van 100 weten te bemach*
tigen. De beide oude lieden hebben en»
kele kwetsuren aan het gelaat en de
armen opgeloopen, tengevolge van de
ondervonden mishandelingen.
GROOTE DIAMANT-
DIEFSTAL.
EEN NEDERLANDER
BEROOFD.
Een vertegenwoordiger eener Ant#
werpsche diamantfirma, de Nederlan»
der D-, heeft, naar uit Londen aan de
Crt. wordt gemeld, bij de politie al»
daar aangifte gedaan, dat hij op reis
van Nederland naar Londen is beroofd
van zijn portefeuille, welke een waarde
van 4000 pond onbewerkte diamant be»
vatte. Te Dover was hij nog in 't bezit
der diamanten. Eerst aan Victoria»sta»
tion bemerkte hij, dat de portefeuille
verdwenen was.
DOODSLAG.
MET EEN SCHOP GESLAGEN.
Bij de werken aan het kanaal Buinen
Schoonoord sloeg J. S. te Odoorn den
medearbeider W. Korst te Exloërmond
met een schop op het hoofd. W. K.
werd zwaar gewond cn mocsi! naar .As»
sen worden vervoerd, waar hy inmid»
dels aan de verwondingen overleden is.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Bhioofclpijn .-3
Ki esp i j nJlZ
MAANDAG 21 FEBR. 1927 TWEEDE BLAD
Het huis waarin Spinoza te Rijnsburg woonde. Het werd in 1897 aangekocht
als museum voor alles wat aan den bewoner herinnerde.
Vader stek voor naar
de Kommers te gaan
ze zijn thuis hij kan
er licht zien branden
Moeizame wikkeling in
jassen cn overschoen n
wordt gevolgd door bel»
len aan de deur der
Kommers
er wordt hoopvol ge#
wacht
concludceren. dat de bel
kapot is. wat drommel
cr brandt licht, ze moe»
ten thuis zijn
'luren in dc verlichte
ïuiskamer
vermoeden dat ze in de
keuken zijn natuur*
lijk daarom hebben
ze de bel ook niet gc*
hoord
loopen om het geheclc
huis heen. zonder een
levend wezen tc ontdek*
ken
beseffen, dat de Kom»
mers licht hebben laten
branden om evcntueele
inbrekers af tc schrik*
ken cn gaan mopperend
huiswaarts.
(Nadruk verboden.)
SIR ROBERT BADEN
POWELL 70 JAAR.
Hoofd-Pad vinder der
Wereld.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 827
HET SCHIJN-L'CHT
SPINOZA'S
250ste STERFDAG.
Spinoza.
De man, die een ordelijk, matig leven
leidt, die zacht V3n karakter is, be*
scheiden van aard, eenvoudig van ge*
woon ten, onbaatzuchtig van inborst, die
alle verwijten en aantijgingen van zijn
vijanden kalm over zich heen laat gaan,
die een belangrijk legaat van een v.iend
weigert en een jaargeld van denzelfden
wilden gever te hoog acht en tot een
bescheidener cijfer terug laat brengen.,
als wij op zulk een man een etiket zou*
den moeten hangen, zou het de kwaMi»
catie: wijsgeer uragen
Zulk ccn man was Baruch d'Espinosa.
kortweg Spinoza genaama en ons etiket
zou juist zijn, want hij was een der
grootste Nederlanders niet alleen, die
ooit geleefd heeft, hij was zeker ook de
merkwaardigste Nederlandsche wijsgeer.
Zijn sterfdag ligt heden precies 250
jaar achter ons.
Baruch d'Espinosa werd op 24 No*
▼ember 1632 tc Amsterdim uit Portu*
gcesch Joodsche ouders geboren en bc*
zocht in de hoofdstad de scholen van
deze gezindte. Op 24»jarigen leeftijd*
werd hij. wegens zyn vrijzinnig gods»
dienstige opvattingen uit dc stad zijner
geboorte verbannen cn na ceni^e om»
zvervingen vestigde hij zich te 's»Gra
venhagc, waar hij in zijn onderhoud
voorzag door het geven van onderwijs
er met het slijpen van optische glazen.
Dc tijd, d«e hem buiten deze bezig»
heden restte, besteedde hij aan zijn
geestelijke ontwikkeling, aan dc studie.
Aan de studie van talen, maar ook cn
vooral verdiepte hij zich m de levens»
beschouwingen der middclceuwschc f'lo*
•ofen. Spinoza was niet een van die
naturen, dtc zich gemakkelijk door een
erkend grooten geest laten beïnvloeden
en zich aansluiten bij de school door een
dergel ijken meester gevormd. Hij wend
de eerder deze geschriften aan om zijn
eigen wijsgeerigc levensbeschouwing te
vormen, die van de hunne op tal van
belangrijke punten afweek. Hij was zelf
een meester, bestemd om een school te
stichten.
Het duurde niet lang, of zijn geloofs»
genooten, aanvankelijk zeer met de
relatie met dezen bijzondcren menscli
ingenomen, stootten zich aan zijn loer»
stellingen en spoedig werd hij buiten
de kerkelijke gemeenschap gesteld,
waarna hij zich niet opnieuw bij een be»
staand geloof aansloot. Zijn mam Ba»
ruch (het Hebrccuwsch voor „Gezegen*
de") verving hij door dc Latijnschc be»
naming voor hetzelfde begrip: Bene»
dictus.
Toen begon zijn zwerftocht. Aan van
kelijk vestigde hij zich te Rijnsburg. later
te Voorburg, tenslotte den Haag.
waarschijnlijk door den invloed van zijii
vriendschap met Johan de Wit. die die»
pc bewondering voor hem koesterde.
Hier leefde cn werkte hij in all. stilte,
soms tijdenlang van dc buitenwereld af*
gesloten, voort. beïn\locd. het zij gc»
zegd. door den Franschen filosoof Des»
cartes (Cartesius) die in de Nederlanden
woonde en die met Spinoza en met
Plato voor hen. den grond van alle lo»
gica in de wiskunde zag. Hy schreef
talrijke belangrijke werken, die mecrcn»
deels eerst na zijn dood werden uitgc»
geven. Tijdens zijn leven had hij meer
vijanden dan vrienden, die hem echter
allen, de eersten in vrees dc laatsten
in bewondering, erkenden als een groot
man van onbesproken levenswandel cn
edele onbaatzuchtigheid. En hoe men
ook over zijn levensbeschouwing moge
denken, ook heden ten dage eert men
zijn nagedachtenis nog als zoodanig.
Het sterfhuis aan de Gedempte Pavil
joensgracht te Den Haag, waar thans een
„Café Billard" is gevestigd.
Vijftig jaar geleden, op zijn 200stcn
sterfdag, gaf het Nederlandsche volk
van de/.c gevoelens blijk door zijn na»
gedachtenis tc ccrcn met ccn standbeeld
op dc Gedempte Paviljoensgracht tc den
Haag. En thans hopen zijn' volgelingen
in het sterfhuis van Spinoza op dezelfde
gracht een museum tc stichten dat dc
herinnering aan dezen grooten dcr.kcr
levendig zal houden.
Morgen. 22 Februari, zullen twee mil»
lioen Padvinders, verspreid over de ge»
heele wereld, den 70sten verjaardag van
den stichter hunner gemeenschap, den
Chief Scout! of the World en hun aller
vaderlijken vriend Sir Robert Baden
Powell herdenkenTerloops zij hier»
bij opgemerkt dat ook Mevrouw Baden
Powell op dien dag jarig is.
Wij willen op den vooravond van dit
feest het een cn ander uit de stichting»#
geschiedenis van dc padvinderij ophalen.
In de lente van 19U0, toen dc moe*
dige Zuid Afrikaansche boeren de stad
Mafeking belegerden, werd dc toestand
in die stad kritiek. De bevelhebber. Ge*
neraal Sir Robert Baden Powell zag
zich genoodzaakt, de bevolking aan ver*
schillende werkzaamheden te zetten,
die de Inspanning voor zijn vcrdcd:gings*
troepen moesten verlichten. Naast vol*
wassen burgers zette hij ook een groep
jongens aan het werk. niet inct dc wa
pens in de vuist, maar om dc openbare
diensten in stand te houden. Dit experi*
ment mot jeugdige hulp werd een
succes.
Spoedig daarna kwam dc vrede cn dc
Generaal keerde naar zijn land terug.
Jaren later toen de militaire kant van
dc zaak vergeten was, herinnerde hij
zich den nurtigen steun, dien het jonge
geslacht hem, in het uur van zijn nood.
bewezen had. Hij zag ook, wat dc jeugd
in een wereldstad als Londen aan fris*
schc lust cn gezonde ontspanning ont*
beerde cn dc wensch kwam bij hem op.
de organisatie uit dc oorlogsdagen in
vredestijd te doen herleven, cn tegen*
over den vaak gevaarlijken invloed vin
Je wereldstad op het jeugdig, ontvanke»
hik gemoed, tc trachten principes van
flinkheid, hulpvaardigheid aan te kwee*
ken in dc hope des vaderlands, naast
wakkeren geest cn gezond lichaam.
En in 1908 zetee hij zijn ideaal in een
daad om. Hij richtte een kamp in en
leerde den bewoners, die dc oorspron*
kclijkc padvinders zouden zijn, zichzelf
cn anderen tc helpen. Vaardigheid cn
hulpvaardigheid werd dit eerste padvin*
dersdevies. En omdat hij, als ervaren
organisator begreep, dat men jongens
eerder tot enthousiasme krijgt door spel
dan door zwaarwichtige theoretische
vermaningen, richtte hij zijn systeem van
opvoeding ook geheel in als ccn voort*
durend spel, welks uitingen echter dc
diepere bedoeling hadden tot het heil
van de jongens zelf cn dc raenschheid in
het algemeen, hun nut bij tc dragen,
krachtdadig had meegewerkt, aan*
vaardde het beschermheerschap.
Later kwamen, ook in navolging van
Engeland, de meisjes padvinders, geor»
ganiseerd in het Nederlandsche Muisjes
Gilde, dat echter geen onderdeel van
dc Padvinders Vcreeniging Is.
En in 1920 werd te Parijs een wereld»
bond van Padvinders gesticht, waarbij
ook Nederland is aangesloten.
En wat het Haarlemsche contingent
betreft, de padvinderij tót hier thans
ongeveer 170 werkende leden. Dat is
een flink gezelschap, op een rij gc»
schaard in de Groote Houtstraat, maar
op de totale jongcnsbcvolking van deze
streek is het nog zeer bescheiden, veel
tc bescheiden in de oogen van dc
enthousiaste leiders, de hoplieden C. A.
Backx van Wereld, J. M. Figee, W. A.
dc Jamaer, G. J. en J. Rinse, de vaan»
drig J. E. van Dykhorst, J. H. Kwant,
Mr. C. J. de Vriese, de welpenleiders
en leidsters mej. H. J. P. Bettink en de
heer J. J Jansen, de assistent in dezelf*
de functie P. H. Louwerse.
Zij, met het Bestuur onder zijn voor»
zitter J. M. Figee cn watrin o.a. ook du-
directeur van het Kcnnenier Lyceum Dr.
dc Vletter zitting heeft, doen met hun
jongens veel, maar zij willen nog meer
doen en wij maken gaarne van deze gc»
Icgenheid gebruik om eens te wijzen op
dc uitstekende opvoeding en ontwikkc»
ling, die dc padvinderij thans, onder
uitstekende leiders, aan het jeugdig gc*
slacht naast de schoolopleiding kan
geven.
Punt 4 van de Padvinderswet luidt:
Een padvinder is een broeder van alle
andere padvinders.
En daarom zal hij morgen, Dinsdag
met eerbied en vriendschap zijn onge»
sproken gelukwcnsch voegen bij dc miL
lioencn andere, die zijn grootste en
oudste broeder op zijn 70sten verjaar*
dag zal ontvangen.
Een goede twee jaar later slechts woei
de nieuwe beweging, die in Engeland
snel succes had gehad, naar Nederland
over. In den aanvang vlotte het niet
erg. Zelfs dc padvinderij ondervond
reeds zeer spoedig de schadelijke wer*
king van dc splijtzwam, die in onzen
vadcrlandschen bodem zoo welig tiert
Er kwamen twee vereen-gingen. die,
zooal niet rechtstreeks vijandig, dan
toch zeker niet vriendschappelijk tegen*
over elkaar stonden en daardoor niet
alleen de gezonde ontwikkeling van de
beweging in ons land belemmerden,
maar een der eerste principes van het
streven geweld aandeden.
Het einde van 1915 bracht weer de
samensmelting. Dc Nederlandsche Pad*
vinders Vcreeniging werd opgericht en
Prins Hendrik, die reeds tot de fusie
VERBORGEN BOMMEN.
EEN AANSLAG VOORKOMEN.
Verborgen in het struikgewas bij de
Emmahavcn zijn tc Padang 29 bommen
gevonden. Twee havenkoelics zijn ge
arresteerd. Zij bekenden dc bedoeling
f!chad te hebben de magazijnen van de
iataafsche in de lucht tc doen vliegen.
Tevens is gearresteerd een werkman
van dc werkplaatsen van de Spoor, die
bekende, dat hy 50 bommen ontvangen
had van den gearresteerden leider Pa*
kihtalier.
J In het Padang*Pandjangsche zijn 9
bommen gevonden, benevens 270 kle*
wangs, die in den grond verborgen wa*
1 ren.
(Naar bet Engelseh).
„Ik verdedig alleen mijn rechten", zei
ze. op somberen toon, die me deed zien
dat mijn woorden niet zonder indrul:
waren geblevev „Bedenk eens. hoe je
mijn leven hebt vernietigd! Ik zou gc*
makkelijk een rijker man dan jij bent
hebben gevonden, waarom beb je mij
deze mogclykheid ontnomen?
Zij zweeg plotseling, in 't bewustzijn
zij ten onvoorzichtigheid had begaan.
„Heb jc soms een ander testament
gciniakt?" vroeg ze.
„Nog niet", gaf ik ten antwoord. ,.ik
heb cr immers nog tijd voor, ben nog
niet heclcmaal in den dood gedreven.
Zij scheen te herademen, zei Jaarna
echter zachtmoedig: „Natuurlijk heb je
den tijd om mij cn m'n kind tc onter»
Ten: als dit ongelukkig onderhoud is
geëindigd, heb ik geen eischen meer te
stellen. Wil je riet wat goedertieren-
der zijn en me vijftien honderd pond
per jaar geven?"
,.Ik ben onwrikbaar!" antwoordde ik
„en met je tegenwerpingen moer he-
nu gedaan zij'n. Je hebt slechts ja of
neen te zeggen en wel zonder aarze
len".
„Vandaag al?" vroeg ze.
„Zoo niet vandaag, dan toch in den
loop der eerste drie of vier dagen", ant
woordde ik.
Ik wantrouw haar en wil. in elk ge<
val. er niet mee wachten om mijn zoon
in geval hij nog leeft tot mijn erf»
genaam benoemen. Mocht hij wat J,
hemel verhoeden moge dood zijn.
clan zal ik mijn vermogen aan instel*
lingen van liefdadigheid vermaken.
Zondag 6 Juli.
„Het is bijna ongelooflijk, dat ik,
met dc herinnering aan een goede, reine
vrouw, tot een tweede huwelijk met
een schepsel als Lydia Wilson verlokt
kon worden. Mijn schuld was in elk
leval grooter dan de hare. Zij had van
len heginne, een leven geleid van
schande cn vakchhcid. cn men kon niet
verwachten, dat ze door dc verhouding
'ot mij. ineens anders zou worden. Ik
had wijzer, of tenminste voorzichtiger
moeten wezen. Nu is 't tc laat. om
een handelwijze tc betreuren, welker
rechtvaardige cn zware straf mij heeft
getroffen. Het cenige wat ik tc doen
heb. is. om dc slechte gevolgen er van.
zooveel mogelijk weer goed tc maken
cn mij zoo gauw dc scheiding van
mijn vrouw geregeld is aan dc ecnige
taak mijns levens, terugvinden van Fre»
dcrick. tc wijden. Ik zal in Engclsche
cn Amcrikaansche bladen een oproe*
nirg laten drukken, die me. in elk gc«
val, een bericht over hum moet geven
Maandac den 7en Juli.
..Ik heb een groot gedeelte van Jen da^
var. heden gebruikt voor het schrijven
van een nieuw testament. Daar ik de
hulp van een rechtsgeleerde wensch te
vermijden, omdat mijn terugkomst te
Londen, niet bekend moet worden, ik
nu echter niet meer wilde dralen, zocht
ik op eenigen afstand yao Great Porter
Square, ccn bock* en papierhandel uit,
kocht een gedrukt testamentformulicr.
cn heb daarna mijn laatste beschikkin*
gen over mijn have en goed opgeschrc*
ven. Deze taak heeft me tot tegen vier
uur in beslag genomen, nu moest ik
ccbter zien dat ik de noodzakelijke gc»
tuigen kreeg voor de onderteekening.
Ik had wel bij een paar medebewoners
kunnen aankloppen, maar dan zou, bij
die gelegenheid, mijn incognito verval*
len zijn. Om dit tc vermijden, ging ik
weer naar den boekwinkel terug, waar
ik het formulier had gekocht, deed daar
meer inkoopen ten bedrage van ecnige
sovereigns, en vroeg den winkelier, of
hij er niets tegen had om, met zijn be*
diende, als getuigen, mijn laatsten wil
:c onderteekenen. Hij was cr toe bc«
rcid; ik zette mijn naam er onder. Joch
wist dien zoo te schrijven, dat mijn ge*
tuigen hem niet goed konden lezen, en
nadat ook zij ondcrtcckcnd hadden,
was mijn testament geldig. Ter beloo»
ning voor den mij bewezen dienst, liet
:k den man, dc zooeven gekochte wa#
ren houden, die ik niet noodig had.
Het testament ligt nu voor me, cn
■k heb liet nog eens anuwkeurig nagc#
lezen. Zoover ik 't kan bcoordeelen
ijkt 't mij toe, dat 't aan alle wette*
Üjke eischen voldoet, en dat mijn vorig
testament daardoor geheel wordt her*
roepen.
Woensdag 9 Juli.
..Het is nu vier uur. Om een uur. dat
s dus ccn heel uur voor den afgespro*
ken tjjd. kwam mijn vrouw dc kamer
binnen. Ik had haar stap noch op dc
.rappen, noch op de gang gehoord en
wus, daar ik haar nog niet verwachtte,
met het nogmaals doorlezen vau het
testament bezig, dat ik gisteren heb
gemaakt: ook de bladen van het dag*
bock. dat ik houd. sedert ik hier in
huis ben, lagen over de tafel verspreid.
Toen mijn vrouw plotseling cn onver*
wacht verscheen, wierp ik een courant
over dc papieren been. om deze aan
haar blikken te onttrekken en haar wan
trouwen niet te doen opwekken, kwam
echter spoedig tot de overtuiging, dal
k mijn doel niet bereikt had.
„Je bent vlijtig geweest", zei ze toen
en wees naar dc courant die mijn pa
pieren bedekte. „Schrijf jc soms een
boek?"
Ik gaf geen antwoord; zij echter ging
op haar lichtzinnigste!! toon voort:
„Neem mij tot heldin, beste vriend,
wees echter niet te hard; zeg. als 't
kun ook wat goeds van me. Bijvoor»
beeld. Jat ik ten slotte verstandig ge#
worden en op al je voorstellen ben in*
gegaan".
„Mag ik deze woorden beschouwen
als 't aannemen van mijn voorwaarden?"
„Ja, beste vriend! Ik ben verstandig
geworden en neem al jc voorwaarden
aan. Ik zal Engeland verlaten cn nooit,
nooit meer terugkomen; ik zal den
naam Holdfast opgeven, wil zelfs ver*
geten, dat ik Lydia heet en als een heel
andere beter, naar ik hoop de
wijde wereld ingaan. Ik heb echter
slechts een voorwaarde te maken. Na*
Jat ik mijn besluit genomen heb en
't is onherroepelijk, geloof me vrij:
zelfs als je er me op je knieën om
smeekte, zou ik er niet meer toe over
gaan om v eer met jc samen te wonen.
Nadat ik echter zoover gekomen ben.
verlang ik nu. dat de zaak vandaag rog
z'n beslag krijgt".
uHoc moet dat gaan?" vroeg ik*
„Niets gemakkelijker dan dat", ant»
woordde zij. „Je schrijft twee verkla*
ringen; de eene moet ik onderteckc*
ncn de andere jij, ik neem ze dan mcc
en laat ze aan mijn advocaat zien. Ja.
beste vriend, ik heb een advocaat in
den arm genomen en hij heeft me gc»
raden, óm je voorstellen aan te nemen.
Zegt hij, dat je verklaringen in orde
zijn, dan zal ik vanavond, om tien uur,
weer met den advocaat hier komen,
zoodat ze in zijn tegenwoordigheid on»
derieekend kunnen worden".
Ik houd 't eene exemplaar, jij 't an*
derc cn morgenochtend verlaat ik je
huis. zoodat je er in terug kunt komen
en jc eigendom weer in bezit kunt nc*
men. Niemand anders dan wij behoe*
ven er iets van te weten, cn je geheim
even als 't mijne, blijft voor dc wereld
verborgen".
„Ik ben geen rechtsgeleerde", zei ik.
.weet dus niet of ik ons contract in
den vorm kan opmaken".
„Probeer 't maar. m'n waarde", ant*
woordde ze. „Je kunt in het
contract alles zetten, wat jc het
naast aan het hart ligt; kunt my b.v.
].iten ondertcekenen, dat ik je ontrouw
ben geweest, en dat mijn kind niet 't
jouwe is. Dat zal je goed doen is 't
niet? Buitendien zou je er in kun*
nen zetten dat je me. in geval ik niei
aan je voorwaarden zou voldoen, geen
snillirg hoeft ui' tc betalen. Da' -
toch eerlyk gehandeld? Mocht je ech*
ter later met het tegenwoordig contract
riet meer ingenomen zyn. dan kan je
advocaat ccn ar.der opmaken, dat ons
nog vaster bindt. Maar laat ons voor*
Ioopig tot 'n eind komen. Ik heb zoo
genoeg van onze verbintenis. Jat slechts
een oogenblikkclijkc scheiding mc bc«
vredigen kan. Om dit te bereiken, geef
ie mc zonder voorwaarden aan je over.
Als je echter weigert op mijn wensch
in te gaan, dan breek ik onze onder»
handelingen af, en kan jij doen wat je
wilt".
Nadat ik een oogenblik de zaak
overdacht had. ging ik er op in.
„Wie is je advocaat?" vroeg ik.
Ze liet mc een brief zien, waarin een
in Buckingham Palace Road wonend
rechtsgeleerde haar op eenige vragen
antwoord gaf, die zc tot hem had ^e*
richt. Dit was mc voldoen Ie, en ik
verklaarde me bereid, om 't contract
tusschen ons te ontwerpen.
Het was een tijdroovende bezigheid;
ik had er wel ongeveer twee uur werk
aan. Terwijl ik op deze manier bezig
was, ging zij aan dc piano zitten, die
nog geen enkelen keer open had gc*
had. en begon eer. reeks liefelijke me*
lodieën tc spelen, die zij uit haar hoofd
kende. Ze verraadde niet het minste
ongeduld; ze stond slechts eens van de
piano op cn schoof voorgevend haar
zakdoek te zoeken dc op tafel lig*
gendc panieren door elkaar.
,,'t Lykt wel alsof je een schrijver
bent", zei zc, toen haar oogen op de
Maden van mijn dagboek vielen, waar#
tusschen zich ook mijn testament bc*
vond.
Nadat ik alles in orde had las zij het
nauwkeurig door en zei alken: „Je
hebt je zelf flink beveiligd, beste
vriend!"
„Ik heb slechts de waarheid geschre*
\en", was mijn antwoord, „cn jouw on»
•'erteckcnin;.1 zal dit bevestigen".
Zij bleef nog een poosje. Daarop
verliet ze my, rac nogmaals verzeke»
rend dat zij om tien uur terug zou ko«
