Haarlem's Dagblad | 1927 | 23 maart 1927 | pagina 6

EERSTE KAMER.

FLITSEN

DEBOBMY-JUWEELEN

HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 23 MAART 1927

HET BELGISCHE TRACTAAT IN DEN SENAAT

22 Maart.

Weer drie sprekers. Een jubileum. Prof.
Anema verklaart zich voor het tractaat. De heeren
Moltmaker en Smeenge zyn tegen. De heer De Vos
van Steenwijk moet nog het woord voeren.

De Eerste Kamer heeft vandaag een
zilveren jubileum gevierd.

Over het Belgische tractaat heeft zij
vandaag den vijf»entwintigsten woord"
voerder aangehoord.

Er zijn vandaag cén lange (van den
voorstander) en twee korte redevoerin*
ger. gehouden.

Het viel op, zooals na de inzinking
van de vorige week de pubiieke be»
langstelling toenam, ook ir. de afdee»
ling voor de hooge colleges van staat:
het aantal Tweeoe Kamerleden vooral
was merkbaar grootcr. Was hiervan de
oorzaak, dat men het einde der debat»
ten gekomen achtte of waren de La»
gehuisieden het Tweede Kamergebouw
ontvlucht, omdat daar het uiterst saaie
en droge ontwerp van de herziening der
bepalingenomtrent de NaamL Vennoot»
scaappen onder handen genomen werd.

Hc: einde der discussies is in zicht.

Replieken zullen wanneer de je»
ruchten waarheid bevatten, niet gehou»
den worden. Die geruchten vonden van»
middag bevestiging in de rede des hec»
ren Smeenge.

De heer Smeenge toch, kwam in een
specchje, dat door kortheid uitmuntte,
op tegen de bewering van den heer Wi»
"naut, dat de binnenscheepvaart zich
\óót het tractaat verkiaard h3d om*
dat een niet»rcdac:ionecl artikeltje ia
het orgaan van „Schuttevaer" (waarvan
de heer Smeenge de bestevaer is) de

Eiede kanten van het tractaat liet ziet.

c heer Smeenge bewees met de stuk»
ken in de hand, dat de algemeene over»
tuiging van de binnenscheepvaart het
tractaat voor hun werk niet gelukkig,
ja nadeelig acht. Welnu, in dit
specchje, dat de heer Smeenge, zooals
gewoonlijk naar enkele zeer simpele en
summiere aanteekeningen, uitsprak,
kwam een gedeelte voor. hetwelk hij
voorlas van een keurig getypt velletje,
een gedeelte, dat sommige bezwaren
van den heer Wibaut tegen dc rede van
den heer Koster weerlegde.

Dat er vanmiddag slechts drie spre*
kers aan het woord zijn gekomen, vindt
zijn oorzaak daarin, dat dc Senaat
cenigen tijd 2ich onledig hield met het
trekken der afdeelingcn en het kiezen
der voorzitters daarvan. Ditmaal wer
den tot voorzitters aangewezen ie nee»
ren de Vos van Steenwijk. Colijn,
Smeenge, Haffmans, en Polak.

De heer Anema hield een nogal pro»
fcssoraal betoog tot verdediging van
het tractaat.

Hij stelde als zijn inzicht vast, dat
ons land het verzoek van Antwerpen
tot het graven van het Kanaal niet
weigeren mocht, omdat wij voor
Rotterdam en Amsterdam ook kanalen
hadden gegraven, hoewel Antwerpen
historisch noch juridisch een recht op
het kanaal kor. laten gelden.

De casus»bc!li»verk!aring had naar
des hoog'eeraars betoog eik practisch
belang verloren, nu elke oorlog tus»
schen Frankrijk. Duitschiaitd en België
als een Volkenbondsoorlog (met de
vele verplichtingen voor de leden va.n
dcn-Volkenbo-nd) moet worden opgevat

De Wielingenskwestie zoo ging
Prof. Anema voort mag door Ne»
derland nooit als een belemmering
worden in den weg gelegd voor hc:
sluiten vaneen tractaat.

Het Scheldcregiem het hoofd»
onderwerp der rede zooais het voi»
gens het tractaat ia geregeld beschouwt
prof. Anema ais volkomen in overeen»
stemming met een normale ontwikke
ling van het rmerenrecht (waaraan
een o.i. weinig ter zake doende
r c chts-ph-i losophische inleiding voor»
af ging over recht, dat gevormd wordt
door daden, die op zichzelf onrecht
zijn) en aansluitende aan de bijzon de»
rc individual:tevar. de Schelde. Prof.
Anema meende, dat bet nieuwe Schel»
deregiem geen streep verder gaat. dan
w-at met de eischen des tijds als ach»
tergrond, van het modern*on twikkeWe
t'.vierenrecht gevraagd kan worden.
Het Scheldcbeheer van 1839 ging ver»
der, dan wat de Weeneracte bepaalde
zoo gaat het beheer van thans weer
verder dan de conferentie van Barce»
'lona. Dat vindt Prof. Anema niet

erg-

De Schelde reserve bracht de heer
Anema ook :cr sprake. Het speet hem.
dat België de Scheldereserve had ge-

plaats in een tractaat. dat tot gronde
slag had de bedoeling om vriendschap
tc brengen. Niet eiken twijfel sluit de
Scheldereserve uit. Maar vroeg de
hoogleeraar zijn nu werkelijk de
gevaren van de toelating der Belgische
oorlogsschepen op de Schelde reëel?
Neen antwoordde prof. Anema
of er is een Volkenbondsoorlog, of het
geldt een machtskwestie, waarbij het
niet van beteekenis is of er een reser»
ve gemaakt is of niet.

Dan beval dc heer Anema het ©n-t»
werp nog eens van harte aan.

De heer Anema sprak van de groo»
te mogendheden. Hij geloofde, dat zij
zich zruilen mengen in de discussie-

Laten wc zei hij niet met .-h*»
ken en oog en" aan bet lijf door hei
prikkeldraad der grootc poli riek loo»
pen. laten wc ook denken aan wat oc»
zc koloniale positie van ons vraagt in
verband met de Zuidzeemogelijkheden,
■waarom het zoo wenschelijk zou zij'J,
geen meerdere wrijvingsvlakkcn te
doen bestaan, dan strikt noodzakelijk
is.

De heer Moltmaker nam het den voor»
standers van het tractaat kwalijk, dat
zij in de Kamer voortdurend dc figuur
van den heer van Karncbcck verdedigen
Dat is hcelemaal niet noodig. riep hij
uit, er is hier geen tegenstander, die
niet voor het edel en hoog karakter des
ministers allen eerbied heeft, die niet
weet, dat de heer van Karncbcck is een
eerlijk, bekwaam en getrouw dienaar
der natie.

De heer Moltmaker legde cr dan wel
zeer den nadruk op. dat het N. V. V.. dc
sociaal-democratische arbeiders als gc»
heel. meer dan eens de onwcnschclijk»
hcid van het tractaat hebben uitgespro»
ken, dit in tegenstelling met dc opvat»
ting van den heer Wibaut, die meende
dat dc arbeiders ah gekee! vrijwel on»
vcrschillig stonden tegenover het ver»
drag.

De voorzitter van den Bond van
Spoorweg» en Tramwegpersoneel zette
uiteen, dat nu cr zooveel over interna»
tionalismc gesproken wordt, niet de te»
genstanders van het verdrag moeten
worden aangezien als vcrwerpers daar»
van. Het komt cr maar op aan, wat wer»
kclijk wordt gedaan! En dan doden de
moderne arbeiders heel. heel veel.
Hebben zij niet de Belgische diamant»
bewerkers op voorstel van den heer
Polak, met heel dc kas gesteund in
hun strijd tegen de werkgevers.

Dit verdrag kon de heer Moltmaker
-niet zien als een internationaal ac»
coord, het was cn is in wezen eenzijdig
De heer Moltmaker toonde zich niet
bevreesd voor een voorleggen van de
controversen met België aan dc groote
mogendheden. Waar blijven dc rcch»
ten der kleine naties?

En daarenboven merkte hij zeer te»
recht op wanneer er werkelijk geva»
ren zouden dreigen, dan had de minister
daarvan in ccn comité-generaal moeten
doen blijken.

TWEEDE KAMER

De Naamlooze Vennootschappen.

De Tweede Kamer heeft zich gezet
aan de juridische kluif van dc wijzigings.
wet, die de bepalingen voor de Naaml.
Vennootschappen veranderen moet Dc
Tweede Kamer heeft rich daaraan gezet
nadat de Kamer met algemeene instem»
ming, om den slechten toestand van dc
wet tot het vaststellen van nadere rc»
gelen over het uitoefenen der genees:
kunst dit wetsonwerp bleek wel heel
slecht te zijn voorbereid! haar van
dc agenda heeft afgevoerd.

Het nieuwe wetsontwerp voor dc
N V. heeft ccn ellenlange pariemen»
taire historie. Tientallen van jaren is
dc kwestie reeds hij het parlement aan»
hangig. omdat tientallen jaren reeds dc
noodzakelijkheid van nieuwe bepalingen
is gevoeld.

Er is vanuit de practijk menige stem
opgegaan, die wijzigingen wenschtc, men
wilde ander systeem.

Er is dan ook, door den heer Knot»
tenbelt, nog gepoogd de behandeling uit
te stellen. Zonder succes. Een desbc»
treffende motie viel met >513 stem»
men. Alleen de Vrijheidsbond cn de

1 dat dit alleen "tc danken was nief aai
wat de voorzitter aanvoerde: dat dc
minister zijn wijzigingen n'.et van dien
aard achtte, dat er een nieuw afdeelings»
onderzoek noodig was en dat dc com»
missie van voorbereiding tegen dc
wijzigingen van Mr. Donncr geen be»
zwaar heeft aangevoerd maar aan het
feit, dat de Kamer vóór Paschen weinig
anders te doen heeft, dan het ontwerp
der Naamlooze Vennootschappen. De
heer Kortenhorst (enfant terrible) zeidc
het duidelijk: bij gebrek aan ande:
werk!

Er zijn door de heeren Droogleever
Fortuyn, Kortenhorst, van Aalten en
v. d. Tempel algemeene beschouwingen
gehouden, die wij kort samenvatten.

De heer Droogleever Fortuyn vroeg
naar de mogelijkheden voor een z.g
.„one man's company", vroeg of er niet
een tusscnenvorm geschapen kon vvor»
den tusschen de gesloten cn de open
vennootschappen cn verschilde van mee
ning met den minister over het crite
rium voor dc met aandcelen op naam.
cn de met aandeden aan toonder wer»
kende vennootschappen. Van het en»
quète»recht. in geval van verschillen
tusschen een meerderheid en een min»
derheid verwachtte de heer Fortuyn
evenals de heer Kortenhorst weinig
succes. Evenzeer maakte hij bezwaren
tegen 's ministers opvatting van de z.g.
„oligarchische clausule".

Dc heer Kortenhorst aanvaardt de
nieuwe regeling maar niet omdat de
huidige N.V. haar hebben noodig gc»
maakt. Daarvan zcide dc heer Korten»
horst dit, omdat het ontwerp des mi»
nisters er vooral op uit is, dc belangen
der aandeelhouders tc verdedigen. En
nu heeft de heer Kortenhorst als groote
critiek, dat den bestuurders te weinig
bewegingsvrijheid is gelaten.

Wat dc heer v. d. Tempel dan weer
als een grootc verdienste aanmerkte,
omdat hij met vele voorbeelden wensch»
tc duidelijk te maken, dat in de naoor»
logsche jaren menige N. V. op onbe»
boorlijkc manier is omgesprongen met
dc belangen van dc aandeelhouders.

De heer Kortenhorst verdedigde de
stelling, dat dc regeling der familieven»
nootschappen buiten dc wet moet
blijven.

Morgen gaat het juridisch kluiven
voort.

INTIMUS.

handhaafd: de reserve was niet op haar chr. hist, stemden voor. Wij gcloovcn

BINNENLAND.
HET TRACTAAT.

GEEN MOTIE?

Do hoefijzer<corrcspondent van het
Hbld. schreef in het ochtendblad van
heden dat, na de verwerping van het
tractaat een motie zal worden inge»
diend door leden uit alle fracties der
Eerste Kamer, welke motie zal zijn ge»
steld in den geest, als door den heer
Coiijn aan de hand is gedaan.

Maar elders in het blad gaf hij een
heel ander en juist tegengesteld bericht
dat we hier in zijn geheel laten volden.

„Tot ons leedwezen hebben wc (Dins»
dagavond, na de Kamervergadering)
vernomen, dat cr, althans zooals dc za
ken nu staan, waarschijnlijk niet zal
komen van ccn motie in de richting»
Colijn. De fractievoorzitters zijn. ter
bespreking van het denkbeeld, terstond
na afloop van dc Kamervergadering bij»
ccngekoznen. maar in die bijeenkomst :s
men niet tot een gezamenlijke motie
kunnen komen daar dc voorzitters van
dc sociaal» cr. dc vrijzinnig»democraten
de hecien Wibaut en Van Embden,
daartoe niet wilden medewerken",

Dat laatste bericht lijkt waarschijn»
Iijkcr.

Ook de Tel. weet nl. te melden dat
van een motie waarschijnlijk niets zai
komen. Het desbetreffende bericht
luidt:

..Naar wij vernemen is in dc kringen
der Eerste Kamerleden, in verband met
dc jl. Vrijdag gehouden rede van den
heer Colijn over het Ned.-Belgisch trac»
taat, over de mogelijkheid gesproken
van de indiening van ccn motie, hou»
dende richtlijnen voor nieuwe onder»
handelingen met België, indien het ver»
drag geen meerderheid mocht verwcr»
ven.

Uit parlemenaire kringen vernamen
wij echter, d3t dc besprekingen over de
cventueele indiening niet van d»cn aard
zijn geweest, dat dc mogelijkheid daar»
van heel groot geacht moet worden cn
althans geen motie namens alle partijen
is tegemoet tc zien. Verwacht wordt,
dat er slechts weinig gerepliceerd zal
worden en Donderdag a.s. dc beslissing
zal vallen.

INDIë ZAL TRACHTEN TE
ANTWOORDEN.

Dc Radiosdient te Bandoeng ontving
apparaten voor telefonische uitzendin»
gen. waarmede gcracht zal worden op
de korte golf Holland te bereiken,
(Aneta).

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 853

UITSTAPPEN

Je gluurt in de duisternis buiten I vraagt' jc af, of cr nog een conduc»
en meent dat ie er nu toch wel I tcur door dc gang zal komen om
zoowjt moet zijn jc tc waarschuwen

jc kijkt weer uit cn meent zeker
een brug, ccn fabriek cn een land.
weg tc herkennen

haalt jc jas uit het rek cn laat jc
hoed op het hoofd van ccn an
dere passagier vallen

sluit vrede met! de andere pas»
sagier en werkt jc lectuur in jc
handtasch

I je slaagt cr niet zoo gauw in dc
tasch te sluiten, constateert met'
I schrik dat de trein al vaart ver»
mindert

snoert één riempje ast. hopend i rent de gang in als dc trein bijna

dat' het wel zkl houden en werkt j stilstaat cn slaat haast van dc

je in jc jas f becncn als dc snelheid onver»

I wachts grooter wordt

blijft onbehagelijk in de vestibule
bij de deur staan, tot dc trein, 20
minutèn later aan jc station komt.

(Nadruk verboden.)

FEUILLETON

Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van

BARONES ORCZY.

Door een bescheiden kuchje ontwaak
te Litta uit haar droom. De bcciende
gaf haar glimlachend een paar brieven
cn vroeg of ze ook van dc lift gebruik
wilde maken. Terwijl zc werktuïgcüjk
©pstond verbaasde ze er zich over
waarom Phil gekomen was. Voor za
ken, veronderstelde ze; er. ze was dank»
baar dat hij. hoewel hij r .ar Londen
moest, niet had voorgesteld met haar
samen te reizen. Ze moest toegeven dat
Phil, bij zijn vele fouten, zckc. niet
tactloos was. Maar op dat oogenb -k
had ze een onverklaarbaren hekc! aan
hem. Omdat ze hem bedrogen had. cm»
dat ze zijn naam. zijn rang cn positie
had gestolen, en zoo geheimzinnig b.2d
gedaan over haar eigen verleden, had
tc na een men schei ijk maar a!Tesbchal»
pt edel gevoel van afkeer voor den

man, dien zij zooveel onrecht had aan»
gedaan.

En toch. toen ze een paar minuten
later haar zitkamer binnen gi ig en hem
daar zag zitten, in het zwakke licht
van een regenochtend te Londen, had
ze opeens zielsmedelijden met hem. Ilij
zat met zijn ellebogen op zijn knieën,
zijn hoofd in zijn handen en cr was iets
droevigs in dc gebogen schouders en in
de manier waarop hij zijn hoofd :n zijn
handen hield.

Toen zc zachtjes de deur sloot keek
Sir Philip op. en toen hij zijn vrouw-
zag sprong hij overeind.

..Ik hoop" zei hij op zij.', gewone on
handige manier, „dat je Het niet erg
vindt dat ik hier ben gekomen cn op
je heb zitten wachten".

..Neen, natuurlijk niet", antwoordde
zij een beetje zenuwachtig. ..Waarom
zou je niet boven komen? Het spijt me
alleen dat het hier zoo koud is Ik zal
dadelijk het vuur laten aanlegger".

Ze stak haar hand uit naar -de bel,
maar hij voorkwam haar.

„Doe dat alsjeblieft niet", zei hij
haastig, „tenminste niet ter wille van
mij. Ik ben hier alleen gïkomen om jc
tc vragen of ik ook iets voor je kon
doen terwijl ik te Londen ben".

..Wanneer hen jc gekomcr.?" vroeg zc
üsteravond".

.Waar logeer jc dan?"

..In het Grand Hotel. H.cr hadden zc
geen kamer meer voor me",

Ze wist dat dit niet waar was, maar
gaf er de voorkeur aan om cr niets van
tc zeggen.

„Hoe lang blijf je nog?"

„Alleen vandaag. Ik moet zien dat
Lk zoo gauw mogelijk weer in Pcrtuis
terug kom".

„Zeker om de aardbeien", merkte ze
droogjes op.

„Och zie jc", antwoordde bij goedig,
„Falicon zou zeker op de een of andere
manier kans zien om ze re bede-ven".

En toen ze niets zeide. ging hij op
zijn gewone verlegen «nairier voort:
„Kan ik ook iets voor jc doen terwijl
ik in de stad ben? Ik moet M'lbankc
spreken over een paar lvjurcont acten.
Is cr nog iets

„Neen, dank je wel. Niets".

„Voor je zelf of voor Prinses Bo»
brinsky bedoelde ik", voegde hij er bij.,

..Dank je", antwoordde zc langzaam.
„GabricIIc is a! weg".

„Oh!" zeide hij onverschillig. „Dat
wist ik niet".

Het was heel, heel moeilijk. Litta
voelde, dat zc tranen van teleurstel
ling in haar oogen kreeg. Zc wist eigen»
lijk niet wat voor vage hoop zc ge
koesterd had als gevolg va-, },ct mede
lijden dat ze gevoeld had toen ze dc
kamer in kwam cn Phil daar zag ziften,
eenzaam en verlaten zooais zij zich ook
voelde; maar wat zc ook gehoopt had.
het was nu al voorbij, door zijn onhan
dige bclecfdhrid cn dat onverschillige

RATTENPLAAG TE
AMSTERDAM.

HOE ZE TE BESTRIJDEN?

Voor de lenen van de Gezondheids»
commissie heeft de directeur van den
Gem. Genecsk. Dienst te Amsterdam
de heer L. Heycrmans medcdeclingen»
gedaan over rattenbestrijding- Hij zcide
dat cict is vast te stellen hoeveel rat#
ten er in de hoofdstad zijn. Zelfs bij
benadering is dat niet te zegge::. Veel
voedsel vooral in pakhuizen wordt haar
prooi, want de rat voedt zich sterk.
In Amsterdam leeft in hoofdzaak de
bruin»gele rioolrat; dc zwarte of huis»
rat komt slechts schaars voor. Deze
rat is het die men met het oog op dc
pest vreest.

Dc voortplanting van deze dieren gaat
overmatig snel; roer. heeft berekend,
dat een rattenpaar in eenige jaren
duizend exemplaren voortbrengt.

Dc bestrijding wordt ten zeerste be»
moeilijkt door het feit. dat het beest
zeer sluw is. Bovendien door het feit,
dat de burgerij mcc helpt zc in leven
te houden door, vooral om dc boomer,
aan dc grachtzijde, voedsel, voor de
honden en musschen bestemd, r.ecr te
leggen. (De strijd van den hond cn de
kat tegen dc ratten is van wcinag be»
teekenis en zoo is het ongeveer met dc
vallen.

Spr. geloofde niet. dat de rat zoo'n
gevaar oplevert voor de volksgezond
heid ten minste niet de rat die in de
hoofdstad voortkomt.

Oc vraag is nu hoe dc strijd zal
zijn. die men moet voeren. In vergif
cn bacteriepreparaten zag spr. per»
sooniijk niet al tc veel heil. Voor deze
laatste preparaten heeft men bovendien
cenigen angst cn het is de vraag of er
niet altijd ccn groot aantal zal over»
blijven, dat niet wordt aangetast.

Beter is het Amsterdam zooveel mo
gelijk rat»proof tc maken, door tc be
letten. dat dc ratten perccelcn binnen
dringer.. Van veel beteekenis is geweest
het aanleggen van geluiddempende be
stratingen. omdat bij deze wegen dc
riolen niet meer loozen op dc grachten
doch op het Ioozingsriool naar de
Zuiderzee. Het is onmogelijk om in
de hoofdstad alle riolen dient tc ma
ken of te verzorgen, want dc grond
zit vol oude rioolgeleidinigcn. Het ma
ken van. basal-twallen, het dichtmaken
van gaten cn het dieper aanleggen der
mondingen, zoodat zij ver onder den
waterspiegel loozen, verdient hoogc-
lijk aanbeveling.

Veel ratten houden zich op in plant
soenen en in verband daarmede wordt

voor alles, wat hem zelf ni.'t betrof.
Dc laatste twee jaren waren dc moesten
van hun gesprekken zoo geëindigd, cn
meestal ging Litta dan cfe kamer uit na
ccn hatelijkheid op zijn geliefkoosd
boerenbedrijf Maar vandaag voe'de ze
zich zoo wanhopig, zoo vrccscUjl: een
zaam.'dat zelfs deze koele belangstel»
ling beter was dan niets. Ten slotte was
hij toch haar m3n. Hij had haar bczwo»
ren dat hij haar vriend zou zijn cn dat
hij voor haar zou zorgen cn het was
zijn plicht, nu zij zoo'n verdriet had,
om haar tc troosten, en zoo nocdig te
helpen. Toen ze zag dat hii verlangend
naar zijn hoed keek cn blijkbaar alleen
wachtte op een gelegenheid om weg tc
kunnen gaan, zcide zc plotseling:
„Ga nog even zitten, Phil".
Hij gehoorzaamde altijd aa - haar
wenschcn, en S'r Philip ging onmiddel
lijk weer zitten; cr kwam weer ccn uit
drukking van beleefde belangstelling op
zijn gezicht.

Zc wist niet hoe zc beginnen moest,
maar gelukkig hielp hij haar

„Maak jc je ongerust over Prinses
Bobrinsky?" vroeg hij-
„Hoe weet ;c dat?" antwoordde zc.
..Ik denk dat jc je we! geen moeite
zoudt geven om met mij over jc eigen
zaken tc spreken".

„Is dat sarcastisch bedoeld?"
„Sarcastisch""'' vroeg hij \crbaasd.
Allesbehalve, Maar je spreekt immers
nooit met tnc over jc eigen kwesties, is

stelselmatig door den Gezondheids
dienst gewerkt.

Over premies, gesteld op hei van»
gen van ratten, kon spr. op het oogen»
blik nog niets adviseeren. Wat het
huistvui! betreft. d:t behoort opgebor»
gen te worden in gesloten ijzeren cm»
mers.

Dc Bouwverordening moet aangc»
vuld worden met ccn artikel, waar»
bij B. cn W. bevoegd verklaard wor»
den om voorzieningen tc doen treffen
welke een beletsel vormen voor dc
binnendringende ratten. Als alle dien»
sten medewerken aan het ratproof ma»
ken van dc stad. zal de rat op den
duur in grooten getale verdwijnen zon
der dat extra-maatregelen genomen be
hoeven te worden.

Naar aanleiding van deze raededeclin»
gen merkte dr. Wolff op, zegt dc Tel.,
dat op het Abattoir wc! vergif wordt
toegepast.

Dc heer Hcijcrmans antwoordde
hierop, dat zulks hem heeft verwon
derd. Er was gevraagd of een bepaald
bestrijdingsmiddel zou moeten worden
toegepast. iDt middel was niet beter
dan andere middelen. Men heeft dus
gedaan, wat feitelijk op den weg van
den Gezondheidsdienst ligt.

Mevrouw v. d. PekWent vreesde
dat de Amsterdammers alvorens de
stad rat»proof was gemaakt allemaal
opgegeten zouden zijn. terwijl dc heer
Tjaden. 'directeur van den Woning»
dienst verklaarde, dat het aantal klach
ten, dank zij den maatregelen, reeds
minder is geworden.

SPREEKT
NEDERLANDSCH.

WAT IS BEROEPS.
OMVORMING?

Ilct Ecrstc-Kamcrlid. de heer H. Po
lak, heeft den minister van Arbeid,
Handel cn Nijverheid dc volgende
schriftelijke vragen gesteld:

Is het bericht in dc dagbladen, dst
Z.Exc. een commissie in het leven ge
roepen heeft, die den naam draagt van
Commissie voor Beroepsomvorming,
juist?

Zoo ja, zou dc minister dan zoo
vriendelijk willen zijn, mede tc deelen,
welke taal dit is?

Indien dc minister met ondergetee»
dc van mecning is, dat men in Neder
land Nederlandsch behoort te spreken
cn tc schrijven, zou hij dan niet willen
bevorderen, dat in zijn departement
voortaan naar dezen regel gehandeld
wordt.

NEDERLANDSCHE
JOURNALISTENKRING.

Zondag heeft de Nede-landschc Jour»
oalisten kring te Rotterdam zijn jaar»
vergadering gehouden die druk be»
zocht was.

Dc voorzitter dc heer D. Han6,
bracht hulde aan de nagedachtenis van
den overleden vicc»voorzittcr cn pen»
ningmecster, den heer A. Voogd, en
aan die var. den heer Hci#ri Sijthoff,
onlangs zoo plotseling tc "s Gravenhagc
overleden.

Spr richtte 'ch vervolgens tot den
heer Johan de Meester, die op 1 April
a.s. de journalistiek gaat verlaten. Hij
herinnerde cr aan. dat Dc Meester een
diensttijd van bijna 47 jaar achter zich
heeft; eerst aan verschillende bladen,
daarna in ccn lange, mooie cn eervolle
loopbaan aan de N.R.Crt. Hij is er
in geslaagd zich cn als scheppend kun»
Stenaar cn als criticus ecu geheel eigen
plaats in dc Ncdcriandsclic letteren
te veroveren Het is de glorie cn dc
trots van alie journalisten, dat Joh.
de Meester, dien wij gaarne als een
meester erkennen, zich .steeds boven
alics journalist heeft gevoeld Welnu
aldus spr v ij wil!er, uw naam
aan onzen Kring blijvcn verbinden en
dc algemeene vergader:r j heeft beslo»
ten op voorstel van het bestuur, u te
herroemen tot ccre»lid van den Jour#
nalisten-Kring, (Langdurig applaus).

Dc heer Dc Meester dankte zeer ont»
roerd voor deze onverwachte onder»
scheiding. Hij erkende, dat hij steeds
boren»aIles journalist was geweest. De
journalistiek s het vak van zijn levea
cn zijn liefde cn zai dat blijven.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN

a 60 Cent* per regel.

SPROOKJESPUDDING

BBB

'Z-'

't wel?"

„Laten we het daar nu maar niet over
hebben. Ik wou met je spreker over
Gabrielle. Ilct is zooals je zegt, ik
maak me onge-ust over haar"

„Over haar zaken?"

„Over haar reis".

Hij zcide niets, cn gaf alleen door het
optrekken van zijn wenkbrauwen te
kennen dat hij verbaasd was.

„Ik weet niet", ging Litta voort na
een oogenblik geaarzeld te hebben
.of ik het reri.it heb het ie tc vertel#
len, mflar zc heeft ccn wonderbaarlijke
mcdcdecling ontvangen cn zc is er vast
van overtuigd dat die van baar man
komt".

„Ik dacht, lat zc weduwe was".

„Dat dacht zij ook", hernam Litaa.
„tot enkele dagen geleden die brief
kwam. Hij werd haar gebracht door
een man ccn Rus die voor den
oorlog bij hen n dienst was geweest en
die haar, volgens haar vaste overtui
ging, is trouw gebleven. Het heet dat
Prins Bobrinsky dien brief in de ge»
vangeyis heeft geschreven. Hij vraagt
er in of GabricIIc naar Rusland wil ko»
men om kostbare juweelen te halen,
lie verstopt zijn op een plek Jic alleen
hij cn zij kennen. Ditf juweelen moet
Gabrielle gebruiken oin allerlei men»
schen om tc koopen cn zoo haar man
tc bevrijden".

.Neen maar!" riep Philip uit. toen
Litta, min of meer buiten adem yan op#

winding, zweeg. „Wat een romantisch
verhaal hc? Maar het verbaast mij niets
Dc gekste dingen gebeuren cr in die
streken. Gisteravond op dc Club ver
telde er iemand...."

„Phil!"

Hij had zitten praten zonder naar zijn
vrouw te kijken, terwijl hij met zijn
hoofd achterover naar het plafond
staarde, alsof de heelc zaak hem maar
matig interesseerde. Maar bij haar plot»
selingc uitbarsting keek hij haar aan
en zag dat ze die wonderlijke oogen
van haar allesbehalve goedkeurend op
hem had gevestigd. Litta haatte hem
bijna op dat oogenblik en voelde min
achting voor zichzelf cn hem omdat zc
ooit met elkaar getrouwd waren. Twee
menschcn, die elkaar zoo slecht hegre»
pen. Wat een dwazen! Wat ccn dwazen
waren zc allebei geweest cn zij nog
het ergste van dc twee, want dc band
hinderde haar, maar hem kon het niets
schelen.

Na eenige oogenblikkcn keek zc plot
seling ccn anderen kant op, en zag
daardoor niet dat Phil zijn handen zóó
stijf in elkaar kneep, dat hij zijn na»
rtels in het vleesch drukte, en dc knok»
1 Is wit werden. Maar op zijn gewone,
koele, ccnigszins aarzelende manier
zei hij:

„Ik wou je alleen maar vertellen dat
die man op dc club een dergelijk geval
vertelde. En dat liep heel goed af'.

(Wordt .vervolgd,)