HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS
HEEN
FLITSEN
FEUILLETON
DE BOBRiNSKY-JUWEELEN
BINNENLAND.
DONDERDAG 31 MAART 1927 DERDE BLAD
No. 3656
HEDENDAAGSCHE GEMAKKEN.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 860
EENS LEKKER UITRUSTEN
Vader heeft de radio aangezet cn
neemt de gehccic sofa in beslag ora eens
rustig te luisteren
voelt zich niet beha gelijk, er schijnt
iets hards onder zijn rug te liggen
ontdekt na ccnig vïsschcn. dat hij op
een lucifersdoosje lag
gaat weer leggen, maar ontdekt, dat' hij
de aschbak vin de sofa heeft gestoo-
raapt' ze op en is eindelijk klaar, om de
welverdiende rust te genieten
waarop het radioconcert eindigt cn op»
gevolgd wordt door het landbouw-half»
uurtje.
(Nadruk verboden.}
Dinsdagavond, zoo omstreeks half'
acht, is een gedeelte van Haarlem en de
heele gemeente Hecmst'ede in het don»
ker gezet. Alle clectrische lichten gingen
plotseling uit en de mcnschcn dien het
overkwam, wisten zoodia zii gewaar
werden dat het dezen keer niet met! een
storing van een paar minuten zou af»
loopen, niet hoe gauw zij een andere
lichtbron ontsteken zouden ora ten
minste eenig licht in huis te hebben. Wie
gewoon is electriscb licht te gebruiken,
heeft in den regel niet meer over gas
te beschikken cn zeker niet over gloei»
kousjes; misschien lag er nog ergens
een petroleumlamp op zolder, maar dan
was het toch een simpel staand lampje
en dan was nog de vraag, of er petro»
leum in huis was. Zelfs, als dat het ge»
val was zullen die gelukkigen tegen het
gebruik hebben opgezien, omdat zij het
niet meer gewend waren en liever geen
petroleum wilden gebruiken.Het is niet
voor niemendal, dat de brandcnstatïs»
tiek vooruitgegaan is, een groot perccn
tage kwam altijd op rekening van dc
petroleum.
Zoo Weef bij velen alleen de kaars
over. Die is in menig gezin uit hoeken
en kasten opgeschommeld of bij dc hu»
ren geleend cn met de hulp van primitie»
ve kandelaars tot branden gebracht. Het
was verlichting maar ach. hoe gebrek»
kigl Ja. men kon er een kopje thee bij
schenken cn het een of andere benoo»
digde in dc kamer bij vinden, maar
daarmee was het dan ook uit. Hebben
onze voorvaderen inderdaad bij zoo'n
onnoozel vlammetje, nog erger bij het
schijnsel van een ouderwetsche vetkaars,
hun heelen avond doorgebracht? We
kunnen het nu nauwelijks nog gelooven.
Vader kan er met. geen mogelijkheid de
krant meer bij lezen, moeder haar
maas» af naaiwerk niet onderscheiden,
de kinderen bun taak voor school er
niet bij maken en zo reageerden op de
onverwachte gebeurtenis, elk op hun
manier. Vader bromde wat. Die zag
vooral den m3atschappelijkcn kant' van
den tegenspoed. Hij zei: .,'t komt niet
te pas en waarom zorgen ze er niet
beter voor?" Wie die „ze" waren liet
hij voorloopig in 't midden. Moeder
klaagde cr over, dat ze het' juist zoo
druk had. Een hcele stapel kapotte kou»
sen cn sokken cn morgen moest ze weer
aan de schoonmaak. Alleen de kinderen
namen het. vrootijk op. Als je dan toch
je werk niet rnakc.n kon. hoefde het
immers ook niet. Zooiets als de brug
die net open gaat, wanneer je ervoor
staat tc hunkeren (niet waar?) om naar
school te gaan.
Maar voor ons ouderen was het op
eens, alsof we weer jaren achteruit wa»
ren gezet.. Het is wel mogelijk, philo»
sopheerden wij. dat ons voorgeslacht,
minder verwend, scherper oogen had
dan wij, maar dat ze zooveel moesten
lezen en schrijven, zooveel handwerken
deden, dat wij er toch niet bij ons in.
Misschien deden zc het met een huisc»
lijk praatje af en gingen vroeger naar
bed. Arme mcnschcn! Stel jc dit nic»
tig©, dansende vlammetje voor,
avond in avond uit. En op
eens, juist wanneer wij tot dc
Conclusie komen, dat wij cr met
onze moderne hulpmiddelen toch heel»
wat beter aan toe zijn. daar vliegt op
eens de clectrische lamp weer aan met
een juichkreet door de hcclc familie
begroet. Vader steekt zijn pijp nog eens
op en verdiept zich weer in dc krant,
die hij pas half uit had; moeder zet
*ach vlijtig aan haar stapel kousen en
nokken cn de kinderen opperen schuch»
teT dc mogelijkheid, dat ze een uurtje
vroeger naar bed zullen gaan. Dan heb»
ben ze er dat nog van.
In een kwartier is het leed weer ver»
geten, zooals gelukkig zoovéél tegen»
spoed. Maar vader neemt zich voor,
den volgenden dag in dc krant toch
©ens na te zien, hoe dat nu toch geko»
men is. En wanneer hij ziet, dat een
baggermolen op een kahel is gcloopcn,
dan betoogt hij. dat ze zoo'n ding niet
op een kabel moeten sturen cn dat
zoo'n kabel toch ook niet maar zoo
open cn bloot moet liggen voor een
baggermolen, die uit dc richting gc»
raakt is.
Zooiets gebeurt af en toe ook met
'de waterleiding. Een uur of wat van te
voren krijg je een boodschap thuis dat
de waterleiding van zoo laat tot zoo
laat afgesloten zal zijn wegens werk»
zaamheden. Daar een gewaarschuwd
mcnsch voor twee geldt, worden cm»
mers voor den dag gehaald, kommen en
kannen gevuld. Dat leed is gauw gele»
den, al grijp je nog wel eens verkeerd.
Prompt op tijd is de belemmering op»
Geautoriseerde vertaling Daar het
Engelscb van
BARONES ORCZY.
32)
,.\V;:t bedoelt u?"
„Net wat fk zeg. kind. Jc bent zoo
vrceselijk achterdochtig, het lijkt beusch
wel wat op „zooals de waard is ver»
trouwt hij zijn gasten". NVai voor zeker»
hcid u daarvoor hebt. vader?" antwoord
dc zij. en haar oogen waren nu zoo
blauw cn helder als dc zee bij Santa
Rosa. ..Alleen dit. Ik wl; graag bij u
terug komen. Ik verlang er naar. Ik
heb geprobeerd een nieuw leven tc be-
ginncn een leven dat in a'.ies verschilde
van wat ik gewend was 'n leven waar
van ik gedroomd had, soms zelfs in dc
gevangens. Nu, het is ec™ ontzettende
mislukking geworden. Ik kan u niet
zeggen hoe erg het mislukt is. Maar ik
haat het nu. !k haat het. Ik wil cr u:t
cn hel verguien. Ik heb anderen
wensen Jan net te vergeten. Maar het is
mijn plicht om te zegen Jat Gabrielle
Bobrinsky niets overkomt. Ze was mijn
eerste vriendin toen ik d3t nieuwe ]c>
geheven en stroomt het gedienstige wa»
ter naar behoefte overvloedig uit de
kraantjes. De mcnsch van dezen tijd
weet niet meer. welk een tobberij zijn
voorvaderen hebben bijgewoond en on»
dervonden. toen men behalve in een
enkele grootc stad nog aan geen wa»
terleiding dacht.
Gelukkig wie dan nog een eigen
pomp had, waar hij het uit te voor»
schijn halen kon. Het was wel niet 3l
tc best van qualiteit, maar dat wist de
gebruiker zoo niet en het deerde hem.
voor zoover hij wist. ook niet. Als cr
een eigenaardig smaakje aan was. prees
hij dat dikwijls nog. omdat het zoo
buiiengesvoon lekker was. Zijn vader
was cr tachtig hij geworden cn zijn
moeder zeven cn zeventig. Maar bui»
ten de stad. op het platteland, daar de»
den zich andere moeilijkheden voor.
Daar had jc die eigen pompen zoo al»
tijd niet. De gangbare manier was om
het maar op te vangen, zooals het uit
den hemel viel: in open looden goten,
die in den herfst vol bladeren raakten
cn waar dc duiven en andere vogels of
dieren onbehoorlijkheden in deden.
Daarna kwam het terecht in een regen»
bak en werd met een emmertje of een
akertje cr uit gehaald.
Voor zoover de voorraad strekte.
Want die was niet onbeperkt. Soms. in
tijden van droogte, kon het wel gebeu»
ren, dat dc regenbak leeg raakte en dat
cr gebedeld moest worden bij de buren.
Wie in het bezit van een bijzonder
groote regenbak was. zette een horst
:p cn fungeerde als weldoener. Ook
voor zoover de voorraad strekte. Want
in ons regenrijk klimaat kwam het
voor (3I klinkt het ongeloofelijk) dat
al het water op was. Er zou in den on»
eigenlijken zin van het woordwaters»
nood zijn ingetreden, wanneer dc bur»
gemeester niet getelegrafeerd had om
water. Dat kwam dan ook. per schuit
en werd afgeleverd tegen een cent per
emmer, wat niet duur was en den dorst
in elk geval versloeg, maar meer ook
niet. Wie zou nu nog in onze maat»
schappij genoegen nemen met zoo
mondjesmaat.
Dat waren twee dingen, waarin de
goeie, ouwe tijd wel oud, maar lang
niet goed is geweest. Et was no-g een
derde. De wegen. In de stad schikte
het nog wel. Daar was gewoonlijk fee»
st ra ting, a'l moeten wij daarbij niet
•denken, aan behoorlijke trottoirs en
heelemaal niet aan asphalt. Maar bui»
ten. Daar waren bijvoorbeeld naar het
liefelijk Bloemendaal, zandwegen, die
dc inwoner, naar of van de stad gaan»
de, doorzwoegen moest, 'tenzij hij een
Tijtuig jc had, dat evenwel in dien tijd
ire el wat zeldzamer was, dan nu de
auto. Naar Heemstede was het niet
beter en naar Zamdvoort evenzoo. Men
kon dus op Zondag wandelen maar
onder conditie, dat er gezwoegd moest
worden en geploeterd. Er is er onder
ons nog een enkele, die zich dat her»
innert. Als je dat waden op een mul»
lc<n zandweg niet bolde, dan bleef je
maar thuis. Keus was er niet. Dc gc»
fortunecrd'o menschen waren er heter
aan toe, omdat die zich door hun
fiere rossen konden laten voorttrek»
ken, maar snel kan het niet gegaan
wezen. Menigmaal zal het wel op stap»
pen uitgeloopen zijn.
'De nood dwong. Als men ergens
heen moest, was loopen het eenige
redmiddel. Er kwam een enkele spoor»
lijn. Naar andere richtingen was het
loopen. Met uitzondering alweer van
hem, dien een rijtuig paste. Ha, hoe
onze voorvaderen dc beeneu .gebruikt
hebben. Ik zeg niet, dat het niet ge»
zond was. maar gemakkelijk moet het
niet geweest zijn cn ik denk zoo, dat
zij ons bij voorbaat benijd zouden heb»
ben, wanneer zij op open wegen, mod»
derig van regen cn wind, hadden
kunnen denken, dat wij later dc keus
zouden hebben tusschen tram. autobus
eri trein, zonder nog te spreken van
frets, motorfiets cn auto. Ja. hoe is het
mogelijk, zouden wc wel mogen zeg»
gen dat wij nu staan te klagen bij
een tramhalte, wanneer een tram een
minuut of een paar minuten langer trit»
blijft, dan wij verwacht hadden.
Zoo kan het simpele feit, dat een
van dc kook geraakte baggermolen in
zijn lompheid onzen lichttoevoer af»
snijdt, nog aanleiding wezen tot een
hymne der dankbaarheid voor dc ver»
ven begon. Ze was zoo lief en zacht en
hartelijk. Zc vroeg nooit iets; ze bc»
greep veel. Ze begreep dat ik van zeer
eenvoudige afkomst was, dat ik geen
behoorlijke opvoeding had genoten,
maar ze beeft nooit geweten en daar
ben ik heel blij om aat alle men»
schen in mijn onmiddellijke omgeving
ccn deel van hun leven in de gevange»
nis hadden doorgebracht, en dat ik zelf
ook gezeten had. Meer aan twee jaar
hebben wc samen gewoond soms
hcci stilletjes op een klein dorp in het
Zuiden van Frankrijk soms te Rome of
Monte Carlo zelfs tc Londen* Maar
al dien tijd heeft ze aan mijn opvce»
ding gewerkt. Ik wist nauwelijks dat
ze het deed. maar zc leerde mij van
alles. Ze leerde mij om behoorlijk te
spreken, om over kunst en muziek co
politiek tc praten en ik leerde al die
Iingen begrijpen. Aan haar heb ik het
tc danktn dat ik nooit domme fouten
maakte cn toen ik trouwde behoefde
mijn man, hoewel hij ook niets van mij
afwist, zich niet te schamen over mijn
gebrek aan opvoeding. Ik heb dus ont»
?cttcnd veel aan Gabrielle te danken:
als ik mijn plicht tegenover haar ge»
daan heb, kan ik dc laatste drie jaar
gaan vergeten, die. als ik cr nu op te»
tv. ie. niet anders dun een vrees?»
ij ice nachtmerrie schijnen tc zijn".
Nog maar kort geleden was Litta be»
re id te gelooven dat ze zich opofferde
om haar vriendin tc redden, wanneer
beteringen <T» ons Tegenwoordig ge»
slacht beleven mocht. Want bijna
het grootste vronder was wel dc uit»
vinding van de fiets. De oude loopwa»
gen was er al lang. Op oude prentjes
zien wij hefhebbers van dc sport met
ccn soort van hooge hoeden op en
fladderende jaspanden, zich voortbc*
wegen op ccn onbeholpen ding in den
vorm van een ficte. zich telkens van
den grond afzettende cn dan weer
hun voeten op den grond plaatsende.
Dat het ook gaan zou op vaste peda»
len, waarbij de menscfa zijn evenwicht
zou kunnen bewaren, was toen nog
niet ontdekt.
Maar het kwam. Waarom het voor»
wiel heei groot cn het achterwiel heel
klein moest zijn, weet ik niet meer.
Het zal destijds wel met onwecrlcgba»
re theorieën becijferd en aangetoond
zijn. Toen kwam cindeljjk de lis»
tigaard. die begreep, dat wat op twee
ongelijke wielen mogelijk was. ook luk»
ken moest op twee van dezelfde
grootte. E>e safety, de veiligheids»
tweewieler was geschapen. Wij vinden
het heel natuurlijk, dat dit eenvoudige
instrument voortdurend verbeterd is
geworden, totdat het nu redelijkerwijs
gesproken, de volmaaktheid schijnt te
hebben bereikt cn gemeengoed gewor»
den is. Dc eerste fiets, die uit Enge»
land naar ons land geleverd werd.
kostte dertig pond sterling (f 360) cn
in dezen tijd is er ccn tc krijgen voor
f 72, die beter is.
Daarmee verslinden wij kalmweg k'i*
lometers en denken geen oogenblik
meer aan onze voorvaderen. zwoc»
gende op hun zandwegen. Laat ons
niét van motorfietsen en auto's sprc»
ken, die nog niet iedereen bekostigen
kan. Dat komt ook, want dc vcr'bc»
teringen hebben ook in dezen tijd hun
toppunt nog niet bereikt Die bereiken
hun toppunt nooit. Maar twee gewei»
dige dingen heeft de fiets teweeg gc»
bracht: de versnelling van het ver»
keer en dc verbetering van <Jc vei
ligheid op dc wegen. Terwfjl men zich
in sommige streken niet tc ver uit de
bewoonde buurten verwijderen moest
kan nu een kwaadwillige geen oogen»
blik zeker wezen, dat cfe voet der gc»
rechtighcid niet komt aantrappen,
om met den arm zijn snood bedrijf te
beletten.
Wanneer het uurtje, bij de kaars, gc»
sleten, deze overwegingen heeft wak»
ker geroepen, dan heeft de lompe- bag»
germolen nog wat goeds veroor»
zaakt daar hij ons gebracht heeft tot
waardeering van een cn ander, dat wij
nu genieten.
Gemopperd wordt er genoeg. Laat
ons dan ook een enkel uurtje eens
dankbaar wezen voor wat wij, verge»
leken bij vroeger, bezitten.
J. C. P.
EEN TREIN DOEN
ONTSPOREN?
NA HET ZUTPHEN—
EMMERIK-CONFLICT.
Op 14 Maart 1926 tijdens het con»
flict bij de tram ZuthpcnoEmmerik
ontspoorde, naar men zich herinneren
zal, in dc Haarc een trein door ver»
keerden wisselstand.
Voor het aanwijzen van den dader
is destijds een premie van f 500 uit»
geloofd.
In verband hiermede is nu, meldt de
Tel. de oud»stoker cn gewezen bank»
werker bij dc ZutpTicn»Eqjmcrik J. v.
H. gearresteerd. Hij is naar Arnhem
overgebracht.
HIJ GING NAAR DE OOST.
Dc Tijd vertelt:
K. uit Kerkrade had getcekcnd als
koloniaal bij het Indische leger. Hij
zat dus stijf in dc contanten en liet
anderen van zijn overvloed mede pro»
Fteeren. Ten huize der weduwe A. ar»
rangeerde hij een afscheidsfuifje, op
welke feestelijke bijeenkomst bij ook
genoodigd had enkele familieleden ui:
Heerlen, benovens eenige vrienden.
Het was. reeds zeer laat in den nacht
cn dc luidruchtigheid, gevoed door
heel veel drank, ging crescendo. Dat
hinderde geweldig een medebewoner
van het huis. waarin het feest plaats
had. Toen hij het al tc vxoolijkc troep»
jo tot stilte kwam aanmanen, had
aanstonds een vechtpartij plaats. Het
resultaat was dat verschillende voor»
werpen werden vernield, terwijl voor
ccn dame uit Heerlen, die een wonde
aan het hoofd had gekregen, genees»
iund'ge hulp moest worden ingcro*
pen. Van een cn ander is proccs»ver»
baal opgemaakt.
ze naar haar vader terug ging. Zelfs
terwijl ze deze bittere woorden tegen
haar vader, die gretig luisterde, zeide,
wist ze dat dat idee van opoffering een
hersenschim was dat zc de waarheid
sprak toen ze zei dat ze er naar ver»
langde om terug te komen cn tc ver*
geten. Dc voorzienigheid was bezig
den draad door te snijden die haar aan
haar nieuwe leven bond, en zc was er
blij om. Zc was bitter gestemd over
a'Ic teleurstellingen van de drie laat-
s'c uren cn als deze ^aiastrophz p;et
gekomen was. als zich nocit deze goc»
dc gelegenheid had voorgedaan om r.aar
haar vader terug tc keeren. dan zon ze
toch in ieder geval van Philip zijn weg
gegaan, vroeg of laat Ja ze w;!dc ver»
geten! Dat meende zc eerlijk. Zc voel»
de op dat oogenblik dat. als /e Ph:!
maar vergeten kon. cn hem heelemaal
uit haar leven kon laten verdwijnen, zij
dc toekomst met meer hoop op geluk
tegemoet kon zien. E.i wat zou bii
dankbaar zijn als hij van haar af was!
Misschien zou zc zich wel in staat voc»
len. wanneer ze hem haar onwrikbare
besluit schreef, om hem alles te ver»
tellen. En dan zou meteen elk grein»
fje van spijt, dat hij misschien nog
voelen zou. verdwenen zijn.
Dan zou 'ïij haar ook vergeten cn
waarschijnlijk trouwen met een ar.dcTe
vrouw, die hij diep ongelukkig zou ma
ken, tenzij zc net zoo'n houten klaas
was als bij zelf.
ERNSTIGE
MISHANDELING.
OUDE MAN GEWOND.
In dc Hoeve ouder de gemeente
Nicuwkuik (N.*B.) is ccn ernstige mis»
handeling gepleegd. Toen dc 7S»jarige
A. v. d- Pol mmocr in de nabijheid
van zijn woning hoorde, ging hij met
ccn lamp in de hand naar buiten om tc
zien wat cr gaande was. Buiten geko»
men? sprong cc-= man op hem toe, die
ihem de lamp uit de handen sloeg cn v.
d. Pol met een mes 011 den rug stak.Dc
zoon van v.d. Pol, die naar buiten
kwam, kreeg ccnige steken in de zij.
Vermoedelijk is een long geraakt. Hoe»
wel beider toestand ernstig is. bc»
staat cr geen dadelijk levensgevaar.
De marechaussee uit Heusden heeft
den 18»jarigen V'. v. O-, eveneens in
De Hoeve woonachtig, van zijn bed
gelicht cn hem met dc getroffenen ge»
cowfrontecrd. Beiden wozen hem als
den dader aan, doch van O. bljjft ont»
kennen. Hij is voorloopig op vrije voe»
ten gesteld. Nog racer personen, die
in zijn gezelschap waren zijn gehoord.
Zij kunnen of willen dc politic echter
geen aanwijzingen geven.
ZICHZELF GEOPEREERD.
Tc Reuvel (L.) heeft ccn Duitschcr,
die zichzelf van ccn gezwel wilde ope«
rccrcn. zich een slagader doorgesnc»
den en zich bovendien nog vrceselijk
verwond. Hij is naar het Gasthuis St.»
Joseph tc Venlo overgebracht, zijn
toestand is zeer zorgelijk.
SCHIP GEZONKEN.
Op den Rijn bij Wezel is door den
storm gezonken het schip ..Henri" van
den schipper van Wijk uit Milligcn bij
Nijmegen:
ZIGEUNERS LANGS DE GRENS.
Sinds enkele dagen zwierf een groo»
te frocp zigeuners, mannen, vrouwen
cn kinderen, mitsgaders beren cn 3pen
langs dc grens op Duitsch gebied bii
dc gemeente Kerkrade. In ccn tiental
wagens waren dc nomaden gehuisvest,
die ;n Hcrzogcnrath verblijf hielden.
Zij poogden de waakzaamheid der pc*
■litie tc vcrsohalken. doch deze was op
haar hoede cn wist de zigeuners ui:
ons land tc houden. Daar zigeuners
niet gauw den moed opgeven, zullen
zij nog we! nieuwe pogingen komen
aanwenden, om stickum in het gast*
vrije Holland tc komen.
„Je moet wel een erg beroerde tijd
gehad hebben, kind", wis haar vaders
antwoord op haar lange vernaai ,,an»
ders zou je zoo niet praten".
„Het was mijn bedoeling niet om
zooveel te zeggenzei zc. en zc stond
op en keek uit het raam raar dc saaie,
natte straat, die haar. nog meer dan de
tegenwoordigheid van haar vader, de
Picrsonstraat in herinnering bracht.
„Tegen jc vader kun je immers a'.ies
zeggen", merkte hij op. terwijl hij rustig
door rookte. ,.Jk ben er van over*
tuigd dat je hem la^r nog wel vcc!
meer zult vertellen. Nu moest jc maar
r.aar huis gaan om te pakken. Kom
vanavond hier terug, dan zal ik jc zeg»
gen. wat ik gedaan heb".
,.Er is toch niet veel te doen, is "t
wel?" vroeg ze.
„Er moet voor dc passen gezorgd
worden."
„Met dc mijne kan Ik tot Wccnen
komen. Ik behoef illccn nog maar een
visum tc balen bij het Oosfcnrijksche
consulaat, cn dat is gauw genoeg ge.
beurd. En jij?"
„O!" zei Bill met een vage armbe»
weging. ..Dat komt wel in orde. Ik heb
overal vrienden zitten, d'e me van ever»
veel nut ziin als deftigheden, dat kan
ik je wei vertellen!"
Litta moest onwillekeurig lachen.
Nog wel van meer nut, zou ik der
ken", merkte zc op. Een misdadigers»
bende zou wel nooit verlegen zitten om
DE MOORD AAN HET
BEZUïDENHOUT.
Naar het Hbld. verneemt wordt het
gerechtelijk vooronderzoek tegen dc
weduwe, wier gevangenhouding dc
raadkamer der llaagsche rechtbank
heeft geweigerd, wel voortgezet.
KIND VERBRAND.
Bij een kindje van een kapper te
Dieren, dat ernstig ziek was. moest
gestoomd worden.
In een onbewaakt oogeniblik is ver»
mocdolijk dc kap van dc wieg met dc
spiritusvlam in aanraking gekomen.
In minder dan geen tijd was het kind
door de ©lammen omringd. De ijlings
toegeschoten ouders konden het aan»
vanktlijk met bereiken. Toen zij cr in
geslaagd waren net vuur tc ddovcn,
bleek' de kleine ernstige brandwon»
den opgeloopcn tc hebben. Enkele
ooger.hlikkcn later bezweek het kind.
EEN MOEILIJKE ARRESTATIE.
Te ongeveer 11 uur Dinsdagavond
werd de politie te Overschdc door de
dienstbode van den burgemeester op»
gebeld, dat zich in dc- omgeving van
de Schielaan ceai verdacht persoon op»
hield. Dc politie begaf zich onmiddel»
lijk naar dc aangegeven plaats cn op
een terrein naast dc villa van mevr.
Hartkorcn troffen zij oen man aan. die
bij de komst van dc politie dc vlucht
nam. De veldwachters zetten den ver»
dachte na cd teneinde hem dc vrees
aan te jagen hebben zc eenige schoten
in de luoht gelost. De vluchteling
sprong echter in de Schie en zwom
naar dc overzijde. Onmiddellijk
volgden dc politiemannen hem in ccn
roeiboot en na eenige moeilijkheden is
het hun gelukt den man te arrestccrcn.
Later is op het terreiu naast Je vil»
la ccn aantal iubrekcrswerktuigcu. een
hoed en een jas gevonden, terwijl in
ccd plantsoentje het rijwiel van den
arrestant is gevonden. Uit het onder
zoek is gebleken, dat bet rijwiel, de jas
co een aantal sigaren, welke de aan*
gchoudenc bij zich had, afkomstig zijn
van den heer A. J. J. dc Groot uit
Schiedam, bij wicn :n den nacht van
IS op 19 Maart j-L :s ingebroken. Bij
die inbraak is. behalve klecdingstuk»
ken, een groote hoeveelheid tafel»
zilver gestolen.
Dc aangehoudene, die vele vonnis»
sen achter den rug heeft cn die eerst
sedert drie weken uit dc gevangenis is
ontslagen, wordt bovendien nog ver»
dacht van een poging tot inbraak tc
Schiedam gepleegd in den nacht van 28
op 29 Maart j-l.
passen. Gewoonlijk ondervindt dc dc»
gelijke, nette belastingbetaler dc meeste
moeilijkheden aan dc grenzen. Neen.
Jaar zul jc wel geen moeilijkheden mee
hebben", merkte Litta op.
Zc had haar hoed recht gezet en haar
handschoenen gepakt. Na dit tweede
onderhoud, dat bijna even spannend
was geweest als het eerste, voelde zc
zich buitengewoon kalm. Het tweede
was als het ware het gevolg geweest
van het eerste. Phil had haar in dc ar»
men van haar vader gedreven, cn dc
kalmte, die ze nu over zich voelde ko»
men, was het gevolg van het feit dat-
ze een besluit had genomen waaraan ze
zich niet meer onttrekken kon. Ze
dacht, dat menschen, die lang geleden
hadden aan dc een of andere pijnlijke
kwaal, cn wicn eindelijk door hun dok»
ter verteld werd dat cr geen hoop op
genezing bestond cn'dat dc dood na»
bij was, zich wel net zoo moesten voc»
len als zij op dit oogenblik. Kalm. vrij
van pijn, cn in afwachting van dc gc»
beurtenis die haar uit alle narigheid ver.
lossen zou.
„Best", zei zc ten slotte ..var»
avond kom ik en dan moet je mij maar
vertellen waar we elkaar zullen ontmoc»
ten. Morgenochtend kan ik ver»
trekken".
Zc kuste hem hartelijk. Hij was alles,
wat ze op de wereld bezat. Maar hij
was niet erg demonstratief op dat
oogenblik, hij leck in gedachten ver»
HUWELIJKSREIS PER
K. L. M.
Men meldt ons:
Onder de zes passagiers, die Wocns\>
dagmorgen 10.15 uur per K.L.M.»\licg«
tuig H»NADG van Amsterdam naar
Parijs vertrokken, bevonden zich ook
dc heer cn mevrouw Var. Weerden
Poelman. Dc bekende Nederland—111»
dié vlieger was Dingdag jl. in het hu»
wclijk getreden en begon aldus zijn hu»
wclijksreis ract ccn vlucht pc.' k LM.
AUTO DOOR EEN STIER AAN.
GEVALLEN.
Een auto, waarin gezeten was het gc»
zin van den lieer S. uit Apeldoorn, is
nabij Terwoldc door een losgebroken
stier aangevallen. Het beest duwde
den auto in ccn sloot. De inzittenden
konden zich intijds in veiligheid bien»
gen. De auto werd zwaar beschadigd,
'e stier werd later gegrepen.
BOTSING TUSSCHEN AUTO EN,
MOTOR
Dc heer S. van Scruarang- kwam den
26sten Februari dc kota Magclang bin
nen met zijn auto. Toen hij aan den
viersprong kwam ter hoogte van het
viaduct Plcngkong, kw.un daar ccn mo
torrijwiel aan. bestuurd door den &cr»
gcantnnsjoor C. Een botsing was onver»
Duidelijk. De auto greep den motorrij»
tier cn sleepte hem een meter of 5
mee. Zwaar gewond werd de sergeant»
majoor opgenomen cn bij dokter P.ijlc»
veld gebracht, d'e twee beenbreuken
constateerde cn ccn gapende wonde
aan het hoofd. Onmiddellijk werd dc
gekweéste naar het militair hospitaal
vervoerd.
Het motorrijwiel was zwaar gehavend.
STOOMTREILER GESTRAND
De kustwacht tc Terschelling rappor»
teert dai' op den Engelscben hoek ccn
stoomtrciler is gestrand. Dc bergings»
bootcr. Texel en Volharding zijn ter as»
sistent'c vertrokken. Ook dc redding»
boot BranJaris is uit'gcvarcn.
PRINS HENDRIK.
Prins Hendrik heeft Dinsdag iu par»
f'ouücrc audiëntie ontvangen den aftre»
denden gezant bij het' Ncdcrlandschc
Hof den heer Kozminskl.
Bü deze gelegenheid heeft dc gezant
den Prins overhandigd dc Z. K. H. door
den president der republiek Polen ver*
leende orde van den Witten Adelaar.
Dit is ccn zeer oude ridderorde, die
dagtcckcnt van het jaar 1300 cn slechts
bii zeer hooge uitzondering wordt ver»
leend.
diept cn keek nauwelijks op toen zc ten
slotte de deur uit ging.
Maar als iemand het vcrmoedcm had
geuit da: hij berouw had. zou hij gc»
lachen hebben Een gevoelig geweten
pa-: niet bij dc uitrusting van ccn itv»
tcrnationalc d:evenbcndc.
XVII.
Toen Litta in baar hotel terug kwam,
overhandigde men haar een briefje,
dat ongeveer ccn half uur geleden door
een jongetje gebracht was. Het adres
was door Phil geschreven. Litta ver»
moedde dat cr wei niets belangrijks in
zou staan; zc nam het briefje ongc»
opend mee naar haar kamer, legde het
daar op tafel cn nam het niet weer op
voor ze zich had gewasschcn cr een
poosje gerust had. Toen zc op net punt
stond om voor dc lunch naar heneden
tc gaan. dacht zc er pas weer aan. Het
briefje, dat heel kort was, was van
Phil en het luidde als volgt:
„Ik heb zoe ven Esrick ontmoet, die
wil dat ik naar Wccnen ga voor een
kwestie, het ministerie aan Landbouw
betreffende. In verband met wjt iij mij
vanmorgen vertelde, heb ik besloten
tc gaan. omdat ik daar waarschijnlijk
i t ccn cn ander te weten kan komen
«»vcr Prinses Bohrinskv. Zoodra ik iets
zekers weet zal ik tclcgrafccrcn".
(Wordt vervolgd).
