HAARLEM'S DAGBLAD
UIT DE CHINEESCHE CRISIS.
FLITSEN
BINNENLAND.
FEUILLETON
DEBOBRINSKY-iUWEELEN
DONDERDAG 7 APRIL 1927
DERDE BLAD
De stad Shanghai.
HAAR HISTORIE.
De geschiedenis van de oude Chinees
zenstad van Sjanghai, die ongeveer 20
K.M. boven de inmonding van de rivier
Whangpu in den benedenloop van den
Jangtsekiang ligt, is vrijwel onbekend
Nog thans treft! men er de oude. onges
veer 5 K.M. lange muren aan, die zeven
poorten bevatten en een nauwe, vieze
[wirwar-■van straatjes omvatten. liet
oude stadje was niet beter en vermoei
delijk ook niet' veel slechter dan duizen»
den'van zijn soprtgenooten- Maar de
rivier, aan den linkeroever waarvan het
ligt, biedt een zeer voortreffelijke en
buitengewoon uitgestrekte reede, die van
dc zee en van den Jangtsekiang uit zon»
der moeite te bereiken is en die dc na#
tuur als 't ware heeft uitverkoren de ha»
ven van Middcn»China te vormen. In
vroegere eeuwen reeds had het oude
Sjanghai een stellig niet onbelangrijk
verkeer. Het was voornamelijk de uit»
veerhaven van dc provincie Kiingsu.
een buitengewoon vruchtbare, dicht bc»
volktc en voortreffelijk gekanaliseerde
alluviale vlakte. Voor den uitvoer van
thee en zijde, later ook van rijst is
Shanghai in den loop van den tijd ook
de stapelplaats en- haven voor een veel
uitgestrekter gebied geworden.
Dit alles heeft reeds betrekking op
'den tijd voor dc verdragen van dc
vreemde mogendheden roet het oude,
Keizerlijke China een nieuw tijdperk
voor dc stad Sjanghai openden. Men
schijnt van haar ondanks haar bijzon»
derc natuurlijke voordcelen nauwelijks
iets t'e hebben geweten, tot het feit.
dat haar bevolking gedurende den oor»
log van 184'i in staat was den Britschcn
admiraal Parker een afkoopsom van
145.000 pond sterling te betalen, ora een»
beschieting van dc stad te vermijden, dc
aandacht op haar verborgen rijkdom
vestigde. De Èngelschen wisten in bet
verdrag van Nanking in 1S42 de bepaling
tc doen opnemen, dat Sjanghai een
open haven zou zijn. Het sprak in dc
omstandigheden van dien -tijd bijna van»
zelf, dat voor dc vreemdelingen, die vol»
gens' dc verdragen niet onder dc Chi»
necsche wetgeving vielen, eigen, ex»
[territoriale voongclegenhcdcn moesten
worden gesticht. Een jaar na de_ onder»
teekening van het verdrag van N inking
verscheen een Britsche consul in Sjang»
hai, om als .gebied voor vestiging van
vreemde kooplieden" een plaats uit te
jzoeken, die natuurlijk aan de rivier lag,
'den levenswekkendtn ader van het ver»
keer, in het Noorden van de oude Chi»
neczenstad, waarvan zij door een tame»
ïijk smalle strook grond was gcschei»
uien,' die later door de Fransehen als
concessiegebied werd verworven. Benige
jaren later lieten ook de Amerikanen
in Sjanhai een concessie voor zich reser»
veer en, waartoe zij een gebied kozen
naast het Bfitsche terrein ten Noorden
van d« destijds nog wilde Sutschau»
(beek.
De ontwikkeling van de vreemde con»
icessicgebicden aan de pas geopende ha»
.■ven had aanvankelijk een vrij traag ver»
loop. Dc voornaamste oorzaak daarvan
zal het voor dc meeste Europeanen on»
verdragelijke klimaat van Sjanghai zijn
geweest, dat zeer becte zomers heeft en
korte, maar koude winters en door plot»
selinge scherpe temperatuurdalingen !n
het bijzonder dysenterie verwekt. In dc
Ghineezenstad waren bovendien vroeger
cholera en pokken endemisch; eerst dc
laatste jaren is aanmerkelijke vooruit»
gang in de bestrijding van deze ziekten
bereikt. De water=rijkc, dikmijls moeras»
sigc omgeving begunstigt ook dc ver»
spreiding van malaria. De gunstige geo»
grafische lieging werd echter allengs
dermate merkbaar, dat ondanks deze
ernstige hygiënische bezwaren dc vreem»
delingen in voortdurend groeiend aantal
naar Sjanghai togen, waar geleidelijk
cén grootc stad groeide, buiten de. oude
Cliinccsehe muren. Daar dc vreemdelin»
gen een bont gezelschap vormden, bleek
de dictatoriale heerschappij van den
Britschcn consul, die aanvankelijk de
ecnigc hccrschcr in zijn concessiegebied
was, weldra onver dragel ijk. Men werd
het er tenslotte over eens dat het be=
Stuur van geheel het gebied aan een
comité van zeven leden zou worden
overgedragen, dat door alle in het eon»
'cessiegebicd gevestigde vreemdelingen
werd gekozen. Toen de Fransehen en
de Amerikanen eigen concessies hadden
verworven, werden dc drie gebieden
langen tijd onder écn bestuur gebracht-
Maar in 1862 maakten dc l'ranschcn hun
concessiegebied uit dit verband los on
zij hebben het sindsdien bestuurd als
een eigen gebied, waarin, evenals in het
Franschc moederlandhet zclfbcsclvik»
kingsrecht al'cen van advisecrendcn
aard is. Dc vroegere Brit'sche en Amcri»
kaanschc concessies evenwel zijn sedert
1863 ten volle vcrcenigd; het gezanten#
lijk gebied wordt sedert dien tijd aan»
geduid als „internationale nederzetting".
Een ernstig gevaar voor den groei en
de ontwikkeling van dc stad was dc
bezetting van liet oude Chineeschc
Sjanghai door de Taipingfebellen (1853),
die anderhalf jaar duurde. Zij bleek ech»
ter achteraf een „blessing in disguise",
de beslissende factor, die eerst dc essen»
ticclé grondslagen legde voor dc tegen»
woordige ontwikkeling van Sjanghai. In
dc eerste plaats leidde zij tot de sticli»
ting van dc vreemde douanekantoren; dc
Chineeschc regeering zelf verzocht En»
geland, Frankrijk en dc Vercenigde Sta»
ten om de benoeming van betrouwbare
ambtenaren, die op het geinternationa#
liseerde gebied dc douanekantoren zou»
den behccren waardoor hun ontvangsten
voor dc regeering gewaarborgd zouden
zijn. Daar dit procédé voortreffelijk vol
deed cn daar de vreemdelingen weldra
inzagen, welk een belangrijk onderpand
voor eventueele vorderingen op de Chi»
necsche regecring deze douanekantoren
vormden, was men van alle zijden be»
reid, het voorbeeld van Sjanghai in alle
Chineeschc havens na te bootsen, waar»
door het thans nog bestaande, interna:
tïonale beheer van de Chineeschc zee»
douane is ontstaan. De Taipingepisode
heeft echter ook nog in ander opzicht
de basis gelegd voor den tateren bloei
van Sjanghai.
Zij had namelijk tengevolge, dat rijke
Chineezen in de concessiegebieden, die
onder vreemde bescherming stonden,
hun toevlucht moesten zoeken, waardoor
dc tamelijk geringe hoeveelheid grond
cn bouwterrein in deze omgeving ge»
weldig in waarde st'ceg; na de onder-,
drukking van den Taipingopstand ver
lieten echter dc meeste gasten de con--
cessies weer, waardoor Sjanghai weer
ernstig achteruitging. Maar' het prese»
dent was aanwezig, dat later leidde tot'
dc opmerkelijke vorming van een Chi»
necsche- stad van millioenen inwoners
mder vreemde heerschappij.
De omvang van den- handel van
Shanghai nam schier zonder ondter»
breking van jaar tot jaar toe. Reeds
im het begin van onze eeuw was
Shanghai een vam de belangrijkste
havens ter wcrld geworden cn van
•dien. -tijd af is baar pan de cl in den
wereldhandel nog uitgebreid. Behalve
de oorspronkelijke uitvoerartikelen
(zijde, thee, rijst) worden thans ook
ka-toen* huiden, wol -tarwe cn booncn
in grootc hoeveelheden verscheept.
De invoer heeft voornamelijk betrek»
king pp industrieele producten van al»
lerlei aard, maar ook suiker, petroleum
en kolen. Het aandeel vani- den Brit»
schen handel daarin, bedraagt, meer
dam 30 procent, Japan en de Verëtunig»
de Staten leveren iéder ongeveer 12
proeent van den invoer van Sjanghai.
Een In de .statistieken natuurlijk niet
vastgelegde in voerhand el in ver»
doovingsmiddelcn (opium, •morphine,
héroïne, cocaïne) geschiedt heimelijk;
de gesmokkelde goederen worden ieder
jaar 'in aanzienlijke -hoeveelheden door
de douaneautoriteiten geconf-iskeer-d.
Voor Sjanghai is echter in de- laatste'
tientallen jaren behalve dc handel on
dc scheepvaart ook de industrie voort»
durend belangrijker geworden. Katoen»
weverijen cn »spinncrijen nemen -de
eerste plaats in, maar ook de zijde»
spinnerijen zijn sterk vooruitgega
de laatste jaren ook papier» en lucifers
fabrieken. Scheepswerven verschaffen
werk aan- een groot aantal arbeiders.
Sjanghai heeft verder dc belangrijkste
bankinstellingen Aan China, zoow
van vreemden als van .Chineeseben
oorsprong.'
Dc rechtstoestand in deze geweldige
stad is een curiosum, dat in de ge»
sch ie den is zijn gelijke vermoedelijk
niet heeft. Voor den oorlog waren j
minder dan 14 mogendheden in Sjang»
ha: vertegenwoordigd, waarvan ieder
een eigen gerechtshof bad. dat recht
deed volgens het recht van het
moederland. Een .„gemengd gerechts»
hof" besliste over conflicten, tusschem
buitenlanders cn Chimeezeo en' ook nu
en dan in processen, die tussehen Chi»
neezen onderling werden gevoerd
Sedert den oorlog hebben dc Duit»
seliers. de Russen en dc Oostenrijkers
hun eigen rechtswezen ingeboet. Niet
minder eigenaardig is de inrichting var
het stedelijk bestuur, waarvan het bc»
gin 'berust op het besluit van de des»
tijds zeer weinige vreemdelingen zelf
vrijwillig belasting te betalen, om i:
het concessiegebied ecnigc -openbare
werken te kunnen'doen uitvoeren. D»
gemeenteraad is tot dusver uitsluitend
door vreemdelingen gekozen, die kies»
recht hadden onverschillig tot welke
nationaliteit zc behoorden,indien zij
maar een 'b'epaald bedrag aan belasting
betaalden. De bijzondere voorrechten
van de Britsche en Amerikaan-schc
consulaire vertegenwoordigers, die
oorspronkelijk als dc eigenlijke bc»
hcerders van de internationale ntd'cr»»
zetting werden beschouwd, zijn» bijna
geheel verdwenen.. Binnen de grenzen
van het ongeveer dertig vierkante
K.M. grootc internationale gebied
oefenen» de vreemdelingen, meer op
■grond van traditie dan van» geschre»
ven wetten ook de politiemacht uit.
De bevolking betaalt niet on aanzien»
lijke belastingen cn andere heffingen
die natuurlijk ook geheven worden
van de Chineezen, die in» het gebied
wonen. .Dat deze Chineeschc bevoi»
•Icing, die wel gemiddeld1 veel armer
is dan de vreemdelingen, maar door
haar groote meerderheid' desondanks
het grootste deel van de belastingen
opbrengt, bij het besteden van» deze
gelden geen enkel recht van spreken
heeft is zelfs door de stellig niet sen»
timonteelc vreemde kooplieden, die
tot dusver in Sjanghai regeerden, on»
houdbaar genoemd. In April 1926
heeft de jaarlijksche vergadering van
belastingbetalers met grootc 'meerder»
held een resolutie aangenomen» waarin
de „deelneming van hc Chinees ch-e
bevolking aan het bestuur van -de
nederzetting" gewcnscht werd ge»
•noemd Sindsdien heeft de gemeente»
raad besloten, aau dc Chineezen drie
zetels tc geven naast dc «regen zetels
die d'c vreemdelingen thans bezetten.
Dit besluit is intusschcn -door alle
mogendheden, die bij het verdrag zijn
betrokken, -goedgekeurd. Maar het
komt iets tc laat. Wanneer -het beheer
van dc tot dusver internationale stad.
die n.iet zonder ernstige economische
nadeden zonder meer ondergeschikt
kan worden, gemaakt aan het Chi»
ncesche bestuur, in ccn overgang-s#
pcriod'e -aldus kan worden geregeld,
dat de vreemdelingen en. dc Chineezen
ongeveer een gelijk aantal zetels ve.r»
krijgen, dan- zouden, de bij het ver»
drag betrokken» mogendheden zichzelf
kunnen gelukwens-chcn.
Het bevolkingscijfer va-n Sjanghai
werd vier jaren» geleden geschat op
1338.000. maar het is sindsdien nog
belangrijk toege»nomen. Daarvan waren
36.000 vreemdelingen, voor het groot»
stc deel Japanners. In het internatio»
•0,3-1 c concessiegebied cn in dc Franschc
concessie woonden in het jaar 1926
behalve de vreemdelingen 810.01)0, res#
pcctirvclijk 289.000 Chineezen.
Het in de berichten van. den laat»
sten tijd herhaaldelijk genoemde vrij»
willigenscorps van Shanghai, dat hij dé
verdediging der stad medewerkt, werd
reeds in 1854 gesticht, toen dc Ta;ping
onlusten de organisatie van. een steeds
slagvaardige verdediging noodzakelijk
maakten. De troep, die gemobiliseerd,
93 officieren en 1341 onderofficieren
cn manschappen omvat, afgezien van
ecnigc reserves, wordt uit Europee»
sebe" en, Japans'clie vrijwilligers gere»
cruteerd en op kosten, van de 'belas»
tingbetalers van Sjanghai toegerust.
■Het Britsche ministerie van oorlog
heeft altijd den commandant van deze-
troepen benoemd, maar ook voor dc
toerusting gezorgd. Het corps beschikt
over verscheidene kanonnen van ver»
schillend kaliher, ccnige tientallen,
machinegeweren, en acht pantserauto's
In werkelijkheid echter berust dc ver»
dedlging bij dc onlangs aangekomen
Brifsohe militaire expeditie, zoowel als
bij dc op de Whangpurivier gecon»
centreerde internationale oorlogsvloot
die een overrompeling van, de conces»
siegebicden in alle omstandghcd'en, kan
verhinderen
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 866
EEN ECONOMISCH PROCES.
DOODVONNISSEN.
Dc rechtbank tc. Moskou heeft vont
nis gewezen in het proces tegen de
vertegenwoordiging van de Duits.che
Mologaeoncessie aldaar, Lewin- cn Ber»
ditschewski., dc directeuren, van het
kantoor te Moskou, werden beklaagd
van omkooping vau dc directeuren
van -de petroleum trust te Grodno en-
van de landbouwmachiunetrust, ten
■einde hen te.bewegen tot het sluiten,
van contracten, die voor deze Russi»
sclic instellingen nadeelig waren. Daar»
bij waren groote bedragen, men zegt
van verscheidene miljoenen, gemoeid.
Met Lewin cn Berditschewski stonden
ook de drie trust-directeuren Gusz»
roamu Sitpikof en Kirejcf terecht. Deze
zijn ter dood veroordeeld, met con#
fiscatie van hun vermogen. De beide
maminen 'van de M-ologa kregen vijf
jaar gevangenisstraf en een hooge
boete.
De Mologa Holzhandel A. G. is een»
in hoofdzaak Duitsche onderneming,
waarvan dc oud»kanselier Wirth pres!»
■dent»commissaris is.
MODDERIG WEER
1 Moeder waarschuwt Jan
dat hij zijn voeten droog
moet houden, de straten
zijn erg modderig
hij gaat gehoorzaam op
weg aan den droogs>tcn
kant van dc straat
blijft even stilstaan om
met dc punt van zijn
overschoen in ccn plas
tc roeren
vraagt zich af, of hij in
het midden Aan dc
straat tussehen de mod»
der door zal kunnen la»
bereikt een plas. die de
gcheele straatbreedte
bespant Avcdr' met
zichzelf dat hij erdoor
kan loopen zonder zijn
voeten nat tc maken
komt aan de oa-erzijdc
tot dc conclusie, dat hij
dc Avcddenschnp verlo»
ren heeft
springt op ccn been
naar het trottoir
hoort dc. schoolbel cn
vergeet verder alle moe»
dcrlijkc raadgevingen.
(Nadruk verboden.)
EEN NACHTELIJK
GEVECHT OP DE TRAP.
NOODLOTTIGE AFLOOP.
In den nacht van Dinsdag op Wucns
dag hoorde een agent v-an politie in
dc Fischerstraat tc Den Haag, dat r
op ccn deur gebonsd werd. Toen dit
geluid zich meermalen herhaalde,
ging tic politicman eens kijken wat er
aan dc hand "was: hij werd intusschcn
toegeroepen door de bewoonster van
een der 'bovenhuizen, die den agent,
verzocht, den m3ii te verAvijdcren, die
daar beneden zo.o'n lawaai maakte.
Zij zcidc «lik te vreezen, dat -dc nian
haar- deur wilde forceeren om aldus
•binnen te komen, terwijl hij er niets
te maken had.
Toen dc agent daarop den man
vroeg, wat het gebons te bctcckcnen
had, voeg:!laatstgenoemde hem in
ecnigc krachttermen toe, dat dit den
agent niets aangir De politiedienaar
zette zijn wil, om van dc situatie op
de hoogte tc komen, door, waarop
een woordenwisseling ontstond, d'ie
door den man werd geaccentueerd met
het dreigement, dat 'hij den agent
de trap af zou gooien. Dit was voor
den agent aanleiding om zijn gummi»
stok voor den dag tc halen en cr den
bedreiger een slag mee toe te dienen.
Het gevolg Avas, dat de man, die den
politiebeambte naar beneden had avü»
len doen tuimelen, zelf dc trap afviel,
waarbij hij ccn sch ad elb reuk cn een
schoiidcrrontAv rich t ing bekwarrj. Dc
getroffene bleek dc 49»jarige A. M. .1.
S. uit de Wolmaransstraat te zijn. Hij
is door den Ecrstcdiulpdienst naar het
gemeentelijk ziekenhuis overgebracht.
Zijn toestand is zeer ernstig..
Omtrent dit ongeval wordt nader
gemeld, dat aan een samenloop van
omstandigheden de oorzaak is tc wij»
ten. Het bovenhuis, waartoe de heer 3
zich toegang wilde verschaffen, is pre»
oies zoo gelegen, als zijn eigen wo»
ruinig; 'het is het tweede trapportiek
links van den hoek af en dc toegang
tot de woning is evenals van dc wo»
ning van S., aan de Wolmaransstraat.
dc tweede deur van rechts op dat por»
tick. Dc Fischerstraat en de Wolma»
ransstraat loopen met een afstand -van
enkele tientallen meters evenAvijdig.
Zoo kan Avordcn aangenomen, dat de
'heer S. zich. bij de vele zij-straten, die
gelijk de zijne op dezelfde hoofd»
straat uitkomen, één straat heeft ver»
gist. Dit moet dan ook als dc Tcden
worden, beschouwd, Avaarom hij den
agent toevoegde, dat deze zich cr 'niet
■mee behoefde tc bemoeien.
NA DE VERWERPING
VAN HET VERDRAG.
WAT ENGELAND WIL.
De Lou-densche correspondent van
de N'. R. Ct. schrijft:
Over het polsen van de fBritsche
regecring door dc Belgische geeft dc
diplomatieke correspondent der Tc»
legrapb, die op Belgisch gebied goed
ingelicht pleegt te zijn, nadere bijzon»
dciicden. Londen, zou Brussel tc ver»
staan gegeven hebben, dat zij directe
onderhandelingen der -beide landen
nog steeds als dc beste ^procedure be»
schouAvt, welke het minste gevaar
voor internationale wrijving oplevert,
dat iedere nieuwe poging in die rich»
ting tot mislukking gedoomd is, dan
zou het cen -nieuw stol concrete voor»
stellen aan dc garandecrendc mo=
genidheden kunnen, voorleggen, maar
als cn Avapneer dc Belgische regecring
zich tot zulk een stap gedrongen acht,
zon het Avcnsohelijk zijn. dat zulke
voorstellen een niet tc gedetailleerd
karakter dragen, maar alleen de a-oor»
naamste e-n werkelijk vitale aspecten
van BclgiÖ's minimum#cischen bclicha»
men.
Dc Britsche regeering Avondt te zeer
door problemen V3n hot grootste be»
lang geabsorbeerd, dan, -dat ze zich
■met een technische discussie over bag
geren, dijken cn kanalen zou kunnen
inlaten. Voor het oogertblik meent
men hier n-ict, dat het vraagstuk van
den toökamstigcn status der Schelde
cr ccn van den Volkenbond is, maar
misschien zou het. wanneer cen rege»
ling onmogelijk blijkt, tenslotte wen»
schelijk kunnen zijn, den Volkenbond
om advies te a-ragen..
Als deze inlichtingen juist zijn, dan
is het duidelijk dat de Britsche regec»
ring de Belgische niet meer troost ge»
geA'en heeft dan Avaartoe zij zich tegen»
over den voormaligcn bondgenoot
strikt verplicht achtte.
MALARIABESTRIJDING.
Hulp van Rockefeller,
Naar het Hlbl-d. verneemt heeft
het Rockefeller»inst!tuut een belang»
rijke som wij mccnen f 15.000
toegestaan voor een procfn-ciming met
een methode a-an malariabestrijding,
die dc hooglccrarcn Scfruffner cn
Swell eng rebel doen bij Mcdcm'bük
ZELDZAAM JUBILEUM.
Op 14 Mei a.s. zal het 60 jaar zijn-
geleden, -dat de -heer C. Kasteleyn al-s
werkman in dienst kwam bij de boom
kweckerijen der fa. P. J. Looymans
te Oudenbosch. Binnenkort zullen bij
deze firma nog een 40»jarig en enkele
zilveren jubilea gevierd worden.
DE MOTORRIJTUIGEN EN
DE SPOORWEGOVER-
GANGEN.
HANDHAVING DER
MAXIMUM-SNELHEID.
Dc minister a-an Justitie heeft in ccn
circulaire aan de procurcurs»gencraal
bij dc gerechtshoven medegedeeld, dat
de minister van Waterstaat, na het
•hooren van den 'hoofdinspcctcur»gcne#
raai der spoor» zn tramwegen, die zij#
nerzijds het oordeel van de besturen
van toeristenbonden (vcrkcersvcr»
cenigingcn) bad mgewonnen en ja net
hooren a-an de directie der spoorwegen
het verlangen heeft tc kennen gegeven,
dat beter Avordt ttfegezien op de han»d»
having van het a'oorschrift Avaarbij
a-oor het oerij-d-en van overAvegcn oen
maximx.m»snelheid a-an 10 K.M. .s gc#
steld.
Dc gehoorde bonden (a'creenigingcn)
zijn van oordeel, dat een sterk vermin
derde snelheid voor motorrijtuigen bij
het oversteken van spoorvvegovergan#
gen -.cn gebiedende cisah is in het bc»
lang a-an dc a cilighcid van hot a-crkecr,
cn dc directie der spoorwegen ver#
Avacht, dat, Avan-necr het publiek gc«
leerd heeft, de genoemde bepaling na tc
leven d-it in belangrijke mate zal bij#
dragen, het aan'tal ongevallen op
spoorAvcgovcrgangen te verkleinen.
DAPPERE ZEELIEDEN
ONDERSCHEIDEN.
Ben eenvoudige plichtpleging had
plaats in de receptiezaal vair» het Kon.
Instituut van dc Marine to Will cms#
oord. Aan dc beinnmiing van dc re
dingboot „Dorus Rijkers" werd name#
lijk een medaille uitgereikt namens -de
Fra-nsche 'reddingmaatschappij „Fc-dc#
ration Nationale dc Sauvctagc". a-oor
hef redden van de bemanning a-an -het
Franschc s.s. Perdreau, dat op 12 No#
vemher j.l. nabij Texel strandde.
Overste Boldingh, voo-rzittcr a-an
de af dec ling ..Helder" van d'c Noord»
cn ZuidsHollandscbc Rcddingmaa-t»
schappij, reikte de medailles met eon
■toepasselijk woord uit. De schipper
van dc reddingboot, de heer C. Bot,
ontving een gouden medaille, dc mon#
teur Bclman een zilveren, cn dc ver»
derc bemanning, bestaande uit de
hecrcn W. dc Boer, KL Bijl, Corn. Bijl
en T. Sluiter, een bronzen.
NATIONALE VROUWENRAAD.
De Nationale VrouAvenfnad zal zijn
algcmecnc A-ergad-ering 27, 28 en 29
April te Deventer houden. Op 28 A-priL
zal Mr. J. Bicrens dc Haan van Bloe»
mendaai het rapport betreffende hot
bevolkiugsvraagstuk 'b c-h an d c 1 e n
Geautoriseerde vertaling naar bet
Eogelsch van
BARONES ORCZY.
38)
„Die snakt naar wat-..." de kreet
scheen uit het diepst van zijn ziel tc
komen.
Maar Litta Avas zoo verdiept in me»
dolijden met zich zelf. dat ze hem niet
hoorde. Zc hoorde dien kreet niet; of
a-ls zc hem avcI gehoord had, maakte
dc zekerheid dat haar,Avoordcn indruk
op hem maakten, haar steeds heftiger,
en sterker ook haar verlangen om door
te gaan hem te slaan, pijn tc doen
alles om hem wakker te maken uit zijn
ijzige onverschilligheid.
„Mijn familieleden zijn maar heel
eenvoudige mensehen", ging ze voort,
en haar stem klonk beesch van tranen
„veel eenvoudiger dan jij denkt:
maar van hen krijg ik tenminste gene»
genheid. Ik had al lang geleden weer
Haar heu -térug moeten' gaan. Dat zou
jaigschién gemakkelijker zijn geweest".
Hij keek haar aan.
„Hoe bedoel je:gemakkelijker?"
vroeg hij.
„Ik bedoel dat ik naar hen terug had
moeten gaan voor ik gewend was ge»
raakt aan dit leventje van luxe en be»
schaving. Dan had ik mij Aveer gemak»
keiijker hij hen kunnen aanpassen. Nu
zal dat allicht moeilijker zijn. Veel
moeilijker zelf. Maar je moet niet den»
ken", ging zc haastig voort, omdat ze
Z3g dat hij op het punt stond om iets
te zeggen ..dat ik nog van plan zal
veranderen. Mijn besluit staat vast
ik ben er van overtuigd dat het voor
ons allebei het beste is als ik maar
weg ga,-en daarom ga ik nu. Ik kan
niet langer leven in die atmosfeer van
beleefde onverschilligheid; ik voél cr
me zoo ongelukkig bij. Voor mijn va»
der ben ik alles. Ik had nooit van hem
weg moeten gaan. Voor jou ben ik al»
leen iemand waar jc wat medelijden
mee hebt. Zelfs toen je .dacht dat je ver»
liefd op mij was, was het niet anders
dan medelijden. En dan aa*erd er in
Monte Carlo nogal Avat Averk van mij
gemaakt. Ik Avas knap en ze dachten
dat ik ccn geheimzinnig fortuin had ep
mannen zijn altijd gauw bereid om ver
liefd tcwoéden op ccn vrouw, waar
andere mannen veel Avcrk Aan maken.
En jij werd toen nog niet in beslag ge»
nomen door jc deftige familieleden, en
jc---.
„En ik had jc lief met mijn hecle
ziel".
Maar zij haalde alleen onverschillig
haar schouders op.
„Jc hebt misschien gedacht dat het
liefde Avas". zei ze. „Als het liefde, --
Averkelijk liefde was geweest, zou je
het nog voor mij voelen. Maar zelfs de
a'rieudschap, waar jc zoo hemelhoog
van opgaf, verkoelde al na een paar
weken".
„En heb jij jezelf nooit afgevraagd,
Litta. Avaarom er niets tussehen ons van
langen duur scheen te zijn?"
„Neen", antAvoprddc ze, „dat heb ik
nooit gedaan. Ik Avect alleen maar dat
je eerst voorgaf dat jc van mij hield
en een poosje later kon ik merken
ja merken dat jij niets om mij gaf.
En volgens mijn opinie behoorde liefde,
echte liefde, altijd te blijven bestaan".
„Daar heb je gelijk in. Liefde is
ccuAvig. Hoewel jij je best hebt gedaan
om mijn liefde tc dooden".
„Dat is niet Avaar", protesteerde zc.
„Maar denk toch eens na, Litta!'
riep hij onwillekeurig uit.
„O, ik heb al zoo veel nagedacht",
antAvoordde ze a-crmocid „ik avü nu
alleen nog maar vergeten".
„F,n denk jc, dat dat gemakkelijk zal
zijn?"
„Ik hoop het".
„Zul jc gelukkiger zijn bij jc eigcp
familie?."
„Ze zijn heel vriendelijk voor me cn
wij begrijpen elkaar".
„En als jc gelukkig bent, dan zul je
het zeker gemakkelijk vinden om tc
vergeten".
„Jij niet?" antwoordde ze, cn ze keek
hem aan met een soort van uitdaging in
haar blauwe oogen.
„Ik?" mompelde hij.
En plotseling, zonder eenïgc waar»
SchuAvïng, k'Avam hij a-lak bij haar zitten,
zijn cene arm rustte op de leuuing van
de bank. zijn cene knie raakte bijna
den grond. ..Ik?" herhaalde hij met cen
zucht vol hartstochtelijk verlangen.
„Ik zou even goed kunnen ophouden
miot ademhalen als jou kunnen verge»
ten. Ieder uur van mijn «leven, ook ais
ik slaap, ben ik van je A-ervuld. Ga
niet weg, Litta", riep hij uit, Avant zij
Avas overeind gesprongen, verschrikt
door die plotselinge ontboezeming. Hij
sloeg zijn armen om haar heen; half
zittend, half knielend, hield hij haar zoo
stijf vast dat zc niet kon tegenstribbe#
len, cn een gevoel kreeg of hij haar li»
chaam vermorzelen zou in zijn omhel»
zing. „Ga "iet weg!" smeekte hij. nau»
[welijks hoorbaar, met trillende, hecsche
stem. „Ga.met mij mee terug naar lts»
1,'ë. Laten Ave alles vergeten en ons Ie»
a-en opnieuw beginnen. Ik zal jc lecren
(mij lief tc hebben, Litta. EIct is nu len»
te in Santa Rosa, cn avc zullen Avccr bij
maanlicht op de baai gaan varen cn
langs het strand naar huis slenteren en
jc krulletjes zullen in den zachten Avind
langs m'n wang strijken. Litta! mijn
kleine Litta, ga niet van mij weg. Laat
mij jc weer naar Santa Rosa brengen.
Als ik je daar eenmaal heb, laat ik
jc nooit -meer gaan. Ik zal je leeren hoe
heerlijk het is om lief te hebben en als
de nachtegaal Aveer zingt in den ouden
notenboom zal ik je lecren hoe heerlijk
het is".
Litta stond stil, heel stil, terwijl zijn
armen langs haar lichaam gleden tot
hij haar knieën omvatte. Overal om
haar heen zongen nu dc a-ogels en cen
zacht windje ruisehtc door de hoornen.
Zc had een gevoel alsof zc droomde,
en vóór zich, in dc wazige lucht, zag zc
visioenen, van dc kleine villa op den
heuvel in Italië, met den noteboom aan
het einde van den tuin, door Avclks lak»
ken de maan scheen op de zingende
nachtegaal. De rest van de aa-crcld
scheen voor haar tc verdwijnen; zc
voelde zich verdoofd. En toen ze naar
beneden keek zag -ze Phil's hoofd, met
het gladde bruine haar cn zijn breedc
gebogen schouders. AÜak boven haar
knieëin En zc voelde, dat hij ook :n
het land der ver'Peelding Avas. Ze
leefden niet echt. maar droomden. En
Litta was zich alleen bewust van ccn
dwaas verlangen dat dc tijd stil zou
staan, dat zc a*oor ccuAvig cn altijd zóó
zou kunnen blijven, in dien droomtoc»
stand, terwijl haar knieën zoo stevig
vastgehouden werden, dat zc niet weg
kon loopen.
Phil's stem Avas al lang stil, maar
Litta bleef droomen. Haar hand viel
islap nuur beneden cn bleef rusten op
Phil's hoofd. In haar droom streek ze
langzaam over het gladde, bruine haar.
Alle bitterheid cn ergernis waren ver»
dAA'cnen ook al in slaap gesust.
En plotseling voelde ze iets warm op
haar hand cn haar vingers Werden nat
van tranen.
XXI.
Dc tijd stond stil. En dc hecle wereld
verdween in het niet;. Alleen, de vogels
gingen door met zingen cn kwinkcïec#
ren, cn vlogen tenslotte in paren Aveg
naar de nesten, die ze aan 't bouwen
waren.
Plotseling Averd Litta's droom verbro»
ken door een stem:
„Zoo, kind!"
En toen zc ontAvaakte, hoorde zc geen
zingende vogels meer e" ze voelde, dat
3 hiPs sterke armen haar knieën loslie»
Un. Bill cn Kilts kwamen van den over»
kant van dc open plek naar het prieel
1jc. en Bills harde stem klonk al uit
•Jc verte als een klok.
(Wordt vervolgd.)
