EEN REIS DOOR SOVJET-RUSLAND. FEUILLETON DE SOBRS^SKY-JÜWEELEN FLITSEN ZATERDAG 9 APRIL 1927ym~nE BLAD door Dr. WIRTZ. IT. De Sovjets-ideeën in theorie en praktijk. VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 868 FAMILIE-PARAPLLÜE3 Vader informeert, waar zijn parapluic is hij moet naar de post en het regent moeder hekent dat! zij 'm dc vorige weck heeft gebruikt, toen Mientjc dc hare had en zc heeft 'm in de gootsteen tc drogen gezet Micratjc vervolgt, dat zij 'tn daarna nog heelt gebruikt, foen zc even naar Martlm moest toen beeft zij 'm in dc keuken neergezet, als zc zich goed herinnert. maar Jan heefr' 'm gis» teravond nog gebruikt cn als ie niet bij dc ra» diator staat, weet Jan niet', waar ic is waarop vader informeert of de heelc familie van zijn parapluic moet ie» ven ontvangt ten antwoord, dat hij zich niet' zoo dik moet makelt, er staan wel andere parapluics in de gang waarop vader zich her» innert. dat hij moede 's op kantoor heeft »;.:en staan. Mientjc's op dc sociëteit en die van Jan uitgeleend heeft', Besluit dat dc brief kan Avacb» ten. (Nadruk verboden.) Vrijwilligers der bevolking van Oorspronkelijk werd <$c Sovjet» staat dn Ru A arid door 16 mannen ge» sticht, die zich do iciders der arbeiders noemden. Wanneer men echter het be» xocp dier mannen nagaat, darn valt het onmiddelijk in 'het oog, dat zélfs niet één, hunner noat een gereedschap dn, 'handen gehad heeft. Het ds een parodie, wanneer men de gnoote pla» ten, ziet, die in arbeiderswijken, ver» spreid zijn en waarop Lenin, wordt af gebeeld als smid op het aambeeld ccn stuk ijzer verwerkend.. Deze ld mannen höb'bcn het klaar weten te spelen onderling de verschil» lende rollen te verdeden en dc macht over een land van 150 mi'i'lioen men» schen in handen -te nemen. Drie hun» mor zijn reeds gestorven. Van de res» 'teerendcT 13 zijn cr nu reeds 4 in op» positie en de overgebleven 9 zijn dc onbeperkte leiders van de 400.000 Je» den der comimuni.stische partij in Rus» land. Dit getal was oorspronkelijk een Jialf milliocn maar men heeft een paar maal een grootc zuivering moeten hou» den, omdat mon vreesde door verschil» lénde ontvreden elementen niet meer heer in huis te kunnen blijven. Uit doze cijfers ziet men. dat 4 der leiders afgevallen zijn, en 1/5 der ]e= den. Laat ik n,u aannemen, dat de helft oftewel 200.(100 leden arbeiders zijn! idaar de Sovjets»statistiek ccn getal Van J5 milliocn arbeiders aangeeft, ziet men, dat slechts 133 deï arbeiders georganiseerd zijn. Jlk neem nu aam, d-at dc andere 200.000 ambtenaren zijn. Dezelfde sta» tistick geeft aan, dat cr in Rusland' 2 cmillioen beambten bestaan. Dit ge'tal is echter veel oneer. Maar .zelfs het c'j= fer van, 2 milliocn aannemende, zien yrc ©t dus maar 10 pet. ■georganiseerd. Men ziet dus uit- deze gegeven®, dat Rusland absoluut niet rijp is voor Bols» jcvisme en dat deze 9 leiders zich slechts door .en systeem van terroris» ine kunnen handhaven. Heeft trouwens ILeniu op een groot congres niet zelf het faillissement van het Bolsjewisme uitgesproken, toen hij heeft moeten verklaren, dat Riusland slechts revolu» tionnair te maken was door een groo» te internationale revolutie? Om -hierop terug te komen, moet ik «rvcn een terugblik werpen op het eer» ste jaar der stichting. De hulp der boeren. Lérrin voelde, dat Rusland nooit communistisch worden kon zonder de hulp der boeren. Honderden propagan» disten werden over het land verspreid en den Russiscben boer werd beloofd, dat. 'hij een stuk grond in eigendom zou krijgen, wanneer hij revolu tionnair werd. De- sluwe Lenin en zijne trawan» ten vermoedden niet, dat het juist Je Russische 'boer zou zijn, die hem later schaakmat zou zetten. De boer werd Tcvolutionnair om zijn stuk land té krijgen, maar toen. hij eenmaal zijn stuk land 'had', werd hij. het conscrva» tiefst-e wezen, dat men zich denken kan, en wilde absoluut niets meer van het ommunismc weten. De verschillende moordpartijen en slachtingen, hadden in Je groote ste» den alles ontwricht. Pest cn hongers» nood, twee scherpe wapens, waartc» •gen groote mannen, als Lenin machte» Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch V3D BARONES ORCZY. 40) ,.Je gaat niet weg. LittaP Het klonk niet vragend. Meer als een onweer» spreekbaar feit, wat onzin was natuur» lijk. Als zij zidh niet aan de overeen» komst hield, wat moest cr clan van Ga» briclle worden? Het was hoog tijd: Ga» bricllc was al onderweg naar Rusland. Dat moest Phil toch weten, en besef» fen dat er geen sprake van kon zijn. Dc tijd stond nu niet langer stil, zooais vóór 'Jat vader en Kilts hun droom kwamen verstoren. Zc koek Phil dus recht in dc oogen 'en zei koeltjes: „Natuurlijk ga ik mee, Phil. Als^ ik het niet doe, loop ik Gabrielle mis". „Jc moet natuurlijk eerst Gabrielie spreken", zei Phil, even koeltjes. „Dat beg-;:p ik wel. Maar als je haar gespro» ken !rb' „Ais ik haar gesproken heb?"- vroeg zc vaag. «Ga jc dan met mii mee terug paar Santa Rosa?** flis (Kaukasus) voor het roode leger. loos hadden gestaan droegen het hunne bij. om wanneer niet spoedig met 'het geven van levensmiddelen in» gegrepen werd, een groote oni'wonte» ling tc doen dreigen. Troepen wcr» den naar het platteland gestuurd om alles wat men er aan. levensmiddelen zou kunnen vinden, naar de steden te sleepen. En toen gébruikte de :boer te» genovcr Lenin en consorten, het sterk» ste wapen wat hij gebruiken kon-: hij sloeg de armen over elkaar en bebouw» dc slechts het hoognoodige voor zich» zelf en zijn gezin, lliertegenover stond Lenin machteloos en het was toen, dat 'hij het faillissement van het Bols je» wisme uitsprak. Relletjes' in het buitenland. De groot© propagandist, Radek, bc» gon van dit oögenbiik af een tweede propaganda>burcaTi te stichten. Van daaruit worden Bolsjewistische ideeën naar het buitenland verspreid cn de plannen gesmeed, om troebelen over Rusland® jgrenzen tc veroorzaken. De» ze buitcrilandschc tactiek heeft Radek noodig voor zijn binncnlandschc pro» pagandu. Het laat hem koud. of een Javaan of een Europeaan, ergens iheerscht: hij heeft sle.chts troebelen in het buitenland n.oodig, om met veel op/hef in' dc Russische bladen te kunnen zeggen dat de Bolsjewistische •idee zich buiten Rusland hoe langer hoe meer begint tc verspreiden. Hiervoor is natuurlijk heel veel geld noodig, maar men dient niet te verge» ten dat iedere tankboot die met pe» troleum of olie van Batoem naar Lon« den vaart, een. groot bedrag in ponden sterling opbrengt, dat yoor propagan» da gebruikt kan worden. De opbrengst hiervan kost den Bolsjewisten zoo goed als niets, omdat alle petroleum» velden in Batoem van'dc oorspronke» Bike eigenaars afgenomen zijn. Men heeft zeer dikwijls de vraag gesteld, hoe lang dat regiem in Rus» land kan blijven stand houden. Toen ik voor het eerst in. het jaar 1922 in Rusland kwam, geloofde ik, dat men het hoogstens een paar maanden kon handhaven. Ik sprak slechts on.tevre» den menschcn. Wanneer men vernam dat ik een Hollander was, werd on» middellijk het hart uitgestort cn ik vroeg mijzelf af: maar waar zijin dan dc Bolsjewieken "in dat,land van 159 milliocn menschcn? En wie zijn cr wel in werkelijkheid- bolsjewistisch? Ik sprak slechts met ontevredenen die het oogenblik zouden, zegenen, wan» neer Lendn en zijn trawanten zouden opgeruimd worden. Ik .kwam, bijna vier jaar later, iu Rusland terug en nog had het Bolsjc» wisfciscli regiem zich weten te hand-ha* ven, maar het was niet meer he<t oude regiem van vroeger! Men- had gevoeld, dat d'e oorspronkelijke denkbeelden niet doorgevoerd konden worden en op het oogenblik dat de rijke Ameri» kaanschc bankier Vandcrlip werd uit» genoodigd met zijn kapitaal behulp» zaam te zijn, cn dat men toestond dat Krupp en andere ondernemingen fa» brieken -in Rusland konden stichten, kon mien werkelijk van ccn faillisse» ment van het Bolsjewisme spreken. Het is bekend, dat er geen land bc» staat, waar zoo veel ana'lphaJbcton zijn als juist in Rusland. Hierdoor moet met de propaganda heel anders wor» den. te werk gegaan dan in Europa. Zij schudde het hoofd. „Neen!" zei zc. „Als ik Gabrielle gesproken heb, ga. ik weer naar mijn vader terug. Jc herinnert je toch wel" vervolgde zc met iets als een snik in haar stem „dat ik je zei dat dat de. beste oplos» sing zou zijn voor ons allebei". Toen liep ze dc. steenen treden af cn de open plek over, op den voet ge» volgd door Kilts. XXII. „Ziezoo, dat is dus in orde, mylord" met deze woorden verbrak Bill grin» nckend Je stilte, die nu vp'lgde. Sir Phiilp gaf geen antwoord. Hij stond nog steeds in de schaduw in het prieel cn keek neer op de groote, ste» vigc gestalte van den boef. Bill, die nog steeds zijn grootc Havana rookte, scheen geen haast te hebben om heen tc gaan. „Welke afschuwelijke overeenkomst heeft u met haar gemaakt?" vroeg Sir Philip plotseling. „Hè?" vroeg Bill verbaasd. „Wat?" „U heeft heel goed gehoord wat ik zei. Ik wou weten op welke manier u mijn vrouw het mes op dc keel heeft gezet?" Bill schaterde van het lachen. Hij amuseerde zich kostelijk. „Ecu mes?" zei hij. ,,Wïc zegt dat ik Men, heeft "ree! teehenaaars uit Ameri* ka. laten komett (meest Russische Jo» den. die vroeger hebben moeten vluch» ten) want bij die propaganda meet het beeld spreken, omdat dc boer niet lezen kan. In alios vindt men het A.me» nikuanschc systeem van rcclamemaken terug. Een pakkende plaat, die dn het ■oog moet loopen. ccn korte tekst, die een ander kan voorlezen, cn dien men gemakkelijk kan onthouden. Dc twee hoofdfactoren van iedere goede pu« bl'icitcit! Kapitalistenkweek. Ik heb nu 21 verschillende Staten doorgereisd en nergens zag ik zooveel reclamc*p!aten als in Rusland. Heeft de Sovjct»regee r ing ©en lccndng noodig dan wordt de volgende plaat samen-gc-- stekl: Een grootc 'brandkast is afgc* beeld, de deur staat uret ccn kier open, op de brandkast staat vermeld: ..Sfaatsbrandkast". Gp dc deur staat een groot vraagteeken. Daaronder als tekst „Brengt uw geld bij ons, opdat uw buurman niiet weet wat u bezit". Grootcr inconsequentie kan men zich niet indenken. Jlier erkennen dus dc voormannen der Bolsjewieken, dat er rijke en arme Bolsjewieken, mogen be» staan. Zeer typeerend is ook de manier, waarop in Rusland de' Staatsloterij ge» lancecrd wordt. Zij geeft premies, die zoo hoog zijn. als geen loterij ooit over Ruslands grenzen heeft kunnen geven. In het land dus, waar volgens dc grondleer van het Communisme geen kapitalisten mogen bestaan, maakt de Bolsje-wistisohe Tcgeering in een slag ccn barer onderdanen tot millionnair. Wie had dit ooit in 1922 kunnen denken? Met een .bekilemd cn angstig goniocd verliet ik Rusland'. Het was aan de ieugd en Rusland s toekomstig geslacht dat ik dacht. Twee fundamenteclc grondleggingen hébben dc Bolsjewie» ken dc jeugd ontnomen: ihc't geloof cn den eerbied aan God, 'het geloof cn den eerbied' der kinderen tegenover hun ouders. In een oonslag ik zou haast sohrij* ven in een den Bolsjewieken waar» digen omslag in de donkerroode kleur van ossenbloed wordt gratis ccn boekje uitgegeven, getiteld: „Het A. B. C. van het Bolsjewisme". Hierin is dc grondleer van het Bolsjewisme uit» eeng'czet, dc plaats van het kind tegenover de ouders vastgelegd. Hoe ongeloof ©lijk het ook moge klinken, de St3at 'heeft het gezag van de ouders tegenover het hnd ont-no» men; tot den leeftijd van 18 jaar heb» ben de- ouders niet meer het recht zich .met d'c opvoeding van heit kind te be» lasten. Na den 18=jarigen leeftijd wordt'het kind toegestaan ee-n keuze te doen, tot welk .geloofsgenootschap het wenseht toe te treden. Wanneer men nu in aanmerking neemt, dat het kind geen geloofsonderricht geniet, cn dat op dc scholen dc godiooohening verkondigd wordt, dan ligt het voor de liand dat minstens 90% der jeugd niet meer tot een gck)Oisgenootschap toetreedt. Van Bolsjewistische zijde wordt zorg ■gedragen,, d&t slechts die onderwijzers cn onderwijzeressen op de scholen onderricht geven, die ha3r ideeën hebben overgenomen. Dc moesten dier lieden, hebben het om den broodc moeten doen. Iemand uifctte zich eens vol bewonde» ring, dat Trozki in zoo'n korten tijd een rood' leger in elkaar heeft weten te stampen. Dit was werkelijk geen kunst In 'ix land. waar ieder.ccn. honger leed, was het met moeilijk jongelui te krijgen, die in het leger traden, omdat zij wisten, dat zij slechts daar te eten, kregen, 'Ditzelfde was het ge» val met dc ambtenaren, dc onderwij» zers cn onderwijzeressen. In het land van hef spionnen»syst,ec<m voelde niemand zich veilig, en 't i® dus zeer begrijpelijk, dat geen onderwijzer of onderwijzeres het aandurft de jeugd '-eénig ge loofs oud er wijs te geven. Velen hunner zien met leede oogen de volwassenheid van- het opgroeiend geslacht tegemoet, dat volstrekt dc» cadent moet worden, omdat aan de jeugd ieder eergevoel, iedere moraal ontnomen wordt. Dc kleine kinderen moten, reeds en paar uur per week on» derricht over de grondbeginselen van het Bolsjewisme ondergaan, en van den lessenaar van 'den onderwijzer of on» derwijze res wordt verkondigd, dat het onwaar is, dat er ccn God bestaat. Als typeerend staaltje moge ik het navolgende releveercn: Er bestaat te Moskou een. klein be» scheiden kenkje; aan den buitengevel het kind het mes op de kec'l heb gezet? Die .lieve meid!" „Ik zeg dat u haar het mes op dc keel-heeft gezet. Ze zegt dat ze van mij weg wil gaan om de ccn of andere afschuwelijke overeenkomst, die u met haar heeft gesloten. Waaruit bestaat die?" „Kalmpjes aan. kalmpjes aan, my, lord", antwoordde Bill en klom lang* zaam de treden naar het prieel op. on» getwijfeld met dc bedoeling om op de» zelfde hoogte te komen als de man die probeerde hem te overbluffen. „U heeft het recht niet om zoo tegen me tc pra» ten. Ik ben...." „Ik weet precies wat je bent", Gel Phil hem kalm in de rede. „En ik weet alles van jc. Dc politie heeft me alle inlichtingen gegeven die ik hebben wou. Dus jc kunt jc dc moeite hesparen om het mij zelf nog eens tc vertellen. Dat zou tijdvcrknocicn zijn". „Ik ben in ieder geval de vader van u\y vrouw, mylord", antwoordde Bill droogjes. „Helaas wel!" „En het kind beteekent meer voor mij dan ze ooit voor u gedaan heeft. Dat is de zuivere waarheid. „Probeer jc m>j misschien wijs tc maken dat jc iets on. Litta geeft?" „Ik zeg u dat ik hjar vader ben. en dat zij alles is wat ik op dc wereld bezit daar!" is een Maniabeeldje geplaatst, waar» om verschillende kaarsen branden. Dit orthodox kerkje wordt door vele Moskouwers als een heilig plekje gronds beschouwd, omdat zij het Mariabeeld'je als een miraculeus beeldje verccrcn, en vroeger, wanneer dc Czaar «in Moskou kwam, li.ij zich daar even in gebed kwam afzonde» ren. De Bolsjewieken, die tot nu toe woi» Uiig vrees getoond hebben., durfden het echter niet aan» dit kertkjc te sluiten en het Mariabeel dij e tc ver» wijderen.. Zij vreesden het volk te zeer tegen zich in te nemen. Naast dit Moeder Godsbeeidje hebben zij nu een groot plakkaat geplakt, waarop staat: ,,Het geloof as even. gevaarlijk voor 'n volk als 'het gebruik van opiium". Dit kerkje is nog het cenige, waar» aan zij veroorloofd hebben, cm 1.2 uur het Angclusklokje te lulden. Maar een schooivcrordctEng gelastte. dat om 12 uur dc kinderen het perficdc l.cd'je moeten zingen waarvan dc tekst Luidt: „Wij stijgen ten Hemel, om er dc goden uit tc verjagen". J De leiders der,Bolsjewieken hebben gevoeld dat zij meer vat op de jeugd konden: krijgen, wanneer zij deze aan de ouderlijke macht konden onttrek» ken, want veel van wat zij den kin» deren op de school deden bijbrengen, ging natuurlijk verloren door het ware en het goede, wat hun thuis door hun oudiers werd voorgehouden. De koppen werden bij elkaar gesto* ken. en deze dienaren van het Anti» Christendom wisten ook hierop weder iets te vinden. Een nieuwe school» verordening werd afgekondigd. Alle kinderen, die con middelbaar of hocgcr onderwijs wilden genieten, konden ui: eigen beweging zonder toestemming van dc ouders ziich in internaten late® opnemen, waar zij op Staatskosten vrij onder» wijs, vrij kost. inwoning en kleeren konden genieten. De Russische jeugd scheen het wel aantrekkelijk tc vin» den om eens geheel vrij. zonder ouder» lijk gezag tc kunnen gaan leven, en het getal kinderen dat naar de grootc steden stroomde, werd zoo groot, dat het onderwijs»minnSferic niet wist waar zc alle onder tc brengen, cn nog vee! minder, waar al het geld te vinden, om dc kosten ervan te kunnen bcstrïj» den. Iti groote gebouwen cn oude ka» zernes werden alle kinderen onderge» bracht en ik lioops dat men mij zal willen gclooven, als ik verklaar, dat alle zedelijkheidsgevoel, alle eerbaar» beid in deze plaatsen ophielden tc bc» staan.' Dc man meende het daar viel niet aan tc twijfelen. In zijn kleine, dieplig* gen de oogen, die vlak bij elkaar ston» den onder de zware wenkbrauwen, was plotseling een heftige, «onbedwongen uitdrukking gekomen. Met een vreem» de gewaarwording in zijn hart besefte I'hii dat hij de waarheid sprak. Do strijd zou dus moeilijker, inspannender vorden dan hij een oogenblik te voren vermoed had; deze tegenstander was niet om te koopên. met zijn almachtige chèque=boek kou hij hier niets bereiken Dc heele houding van den man, de uit» drukking in de kleine oogjes, wezen op een koppig karakter en een sterk egois» me dat door geen omkoopcrij te ver nietigen was. Een paar seconden bleef Phil zwijgen, met op elkaar geklemde hppen en gebalde vuisten, en keek naar zijn concurrent, die op eens ongenaak» baar was geworden achter het schil i van genegenheid voor zijn kind. Bi'l keek Hem recht in zijn gezicht en lang» zaam kwam cr een glimp van triomf in zijn oogen. Hij voelde zijn kracht, hij wist dat zijn positie onaantastbaar was; zijn heele leven had hij zich gehouden aan de theorie van hebben is hebben cn 'krijgen is dc kunst- het kind was van hem cn hij geloofde dat ze onge, lokkig was geweest. Nu hij haar had liet hij haar niet weer gaan. \Vut 'md die groote meneer voor ccn kans tegen hem.. Bill, nu hij het kind had? Ik acht het noodig, wederom als il«* lustratic navolgend feit vast ,tc stel» Gedurende mijn bezoek tc Moskou had ik met een Russische familie ken» nis gemaakt, die buiten de stad woon* de. Men had ons uitgenoodigd niet :c willen verzuimen, ook -bij haar cms cn bezoek tc komen afleggen. Toen ik deze familie bczooht. trof ik de vrouw des huizes in een zeer neergeslagen stomming ^an, cn op mijn vraag, wat er gaande was. deelde zij ons wecncnd mede, dat haar 16»jarig dochtertje haar met een paar vriedmnetjes ver* laten h-ad, om uaar Moskou naar een internaat tc gaan- Niettegenstaande zij als mocder wist, dat haar kind daar geheel ten onder zou gaan, was haar Aan Staatswege ieder gezag over haar Kind ontnomen en kon zij als moeder haar eigen 'kind niet A-an deze daad weerthouden. Zij verzocht ons, haar kleine tc wil» len bezoeken, om tc trachten hc-t kind tot inkeer tc brengen. Bij mijn terugkomst in Moskou be* zocht ik her opgegeven internaat. Aan dc deur werd mij iedere toegang gewei» gerd, maar toen ik met ccn paar dollars in mijn hand speelde cn deze in Je hand van dc portierster deed verdwij» nen, Averd ik toegelaten. Ik vind de plaats hier ongeschikt om tc vermelden, wat ik daar' tc zien cn tc hooren kreeg. Genoeg, wanneer ik u zeg, dat men beter gedaan had, aan dit huis in plaats van den naam van „kin» derinternaat te geven de woorden .Sodom en Gomorra" cr op tc beite len. LU dit zoogenaamde „Kinderinter» naaf' kwamen in een jaar tijds 300 moedertjes, die eigenlijk nog kind kon* den genoemd Avordcn. Gedurende hetzelfde tijdperk werd te Moskou ccn vrouwencongres gehouden, hetwelk door de vrouw van Lenin ge» nresideerd werd. Een dame uit groot Ukrainië, die wij later persoonlijk spra* ken. deelde ons mede, dat zij ccn motie ingediend had. Avaarin uiteengezet was. dat er een wijziging in de opvoeding van het kind moest komen, want dit in haar district veel te veel vnderlooze kinderen geboren werden uit meisjes van 16 en 17 jaar. Dc indiening van deze motie Averd onmiddellijk door dc vrouw van Lenin gecoupeerd, doordat zij opstond en zeidc: .Jk groet met trots die toekomstige moeder van Rusland". Nu nog een kort woord over De atheïstische propaganda op het platteland. Het is bekend, dat dc Russische boe,- steeds een groote vercering voor God sn den Czaar gehad heeft. Het prop.: ganda»bureau van Radek besefte, d. het onnoodig zou zijn bolsjewistisch». „Goed!" zei Phil plotseling even late:-. ..Jc zegt dat Litta alles is wat ic op dc wereld bezit. Dat wil ik aannemen". „Niet te danken, mylord", spotte Bill. „Jk wil aannemen", ging Phi! kalm voort, zonder op zijn Avoordcn te let* Dn. „dat jc op jouw manier veel v.in haar houdt, voor zoover jij met jc vc» worden natuur daartoe in staat bent. Maar dan moet jc toch ook zelf m* zien dat ze. als ze van mij Avcg gaat en bij jou terug komt, terug gaat naar een ellendig le\ren. waarvan zc nu no" veel meer afkeer zal hebben jan toen /c van jullie wegliep. Dat kun jc toch niet willen, man!" drong Philip aan. „Dut is onmogelijk. Niet nis jc van haar houdt, zooals jc zeii" beweert. Dan moet je haar toch gelukkig willen zien. cn Avctcn dat hi.ir toekomst verzekerd „Juist omdat ik Avil dat het kind «c* lukkig Avordt, mylord". antwoordde B'll langzaam, „neem ik haar at.ii u weg. Laat -dc toekomst nog maar buiten bc* schouwing. Zc gaat nu gelukkig wor* den. Begrepen?" En Bill ging zitten, alsof hij er der nadruk op wilde leggen dat hij uitge*. praat Avas. Hij nam zijn hoed af, legde hem op de batik raast zich .steun J met bei-dc handen op zijn knieën cn zG toen langzaam: „Laat ik jc dit ccr.s. zeggen, fijne meneer. Het kind heeft genoeg van jc ideeën bij de hoeren tc verspreiden, zoolang hun deze twee vcreeringen niet ontnomen waren. Op dc meest perficdc manier werd ook dit weer ten uitvoer gebracht. Vroeger had de orthodoxe priester den boer te kennen gegeven, dat, wanneer hij God lasterde, ecu vuur uit den henlei zou komen, dat hem vernietigen zou. De Russische hoer met zijn primitieve gedachten bleef steeds met angst aan deze woorden denken. Daar dc boer niet lezen kon, begon men nu zeer veel illustraties gratis op het platteland te verspreiden. Een der meest verspreide weekbladen droeg den veel zeggenden titel van „Dc Goddcloo» ze". Op de meest onvoegzame wijze werd hierin dc Clirisïus»figuur afgc* beeld. Nu moest den boer nog dc vercering voor den Czaar ontnomen worden. De bewindvoerders van Moskou drcegcu den verschillende gemeentebesturen op, steeds ccn aantal dorpelingen op kos* ten der gemeente naar Moskou tc sfu* ren, waar zij in den vorm van een soort bedevaart het mausoleum van Lenin moesteil gaan bezoeken. Men had hun wijselijk verzwegen, dat het lijk van Lenin met alle middelen der wetenschap Avas gebalsemd, gcwor# den en zich nog in den oorspronkclijken toestand bcA-ond. Kwamen nu die boe# ren te Moskou aan, en zagen zij door het glazen deksel der doodkist daar Lenin liggen, zooals hij gestorven avas, dan vielen zij ontzet op hun knieën nc» der cn riepen uit: „Deze man moet een Heilige geweest zijn. want anders zou zijn lijk niet ongeschonden zijn geble# ven". Op die manier heeft men den boer dc vercering voor den Czaar ontnomen, en dezen zelfden mensch in dc vcron» derstelling gebracht, dat hij ccn grafs reis gemaakt had, zonder dat hij beseft© hoe dc gemeente toch Avcdcrom al die uitgaven door belastingen moet laten dekken, zoodat hij toch zijn eigen reis betaalde, cn verder dat hij het groot» ste wonder gezien had, dat hij zich liail kunnen voorstellen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per rejjel. JlJTPs AMANDELTJES c:i al uw deftige familie. Zc Lomt weer bij haar ouden vjt'cr terug onidu' zc d ia: eigenlijk bij hoort. Hebt u haar emukkig gemaakt? Neen! Nu, ik zal zeigen dat haar mooie gezichtje weer Reit glimlachen. Ze is het Lccleira.il verleerd sedert zc bij mij vandaan is. En toen'Philip naar zijn gerimpeld© gezicht keek. dat bijna alstootend loelijk was door de brutale, wreedc uitdruk king, voelde hij toch zoo iets als bc* rouw in zijn hart. Onbeschaafd als de man zich uitdrukte, hatelijk als onge» twijfdd zijn bedoeling was geweest, cr Avas toch veel waars in Av.it h:j zeidc. En veel kalmer en vriendelijker g:ng hg voort: „Hoor eens. vriend! Litta heeft je zc* kcr wel verteld dat wij helaas al lang naast elkaar leven in ons huwelijk". „Zoo precies heeft ze zich niet uit» gedrukt", antwoordde Bili. „maar ik vermoedde wel dat cr zooiets a\-js". H'-'t zal mijn schuld wel geweest zijn. Toevallig kwam ik achter iets. wat ze mij al lang geleden had bch-^-en to vertellen". „Over mij, bedoelt u?" ..En over haar zelf'. „Daar moet u haar geen verwijt van maken, mylord". zc! Bül met een vloek. „Het kind had nooit in dc gevrnjci-.s moeten komen. Wc hebben haar cr m in ten loopen". (Wordt vervolgd.) j

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 13