EEN REIS DOOR SOVJET-RUSLAND.
FEUILLETON
DE SOBRS^SKY-JÜWEELEN
FLITSEN
ZATERDAG 9 APRIL 1927ym~nE BLAD
door Dr. WIRTZ.
IT.
De Sovjets-ideeën in theorie en praktijk.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 868
FAMILIE-PARAPLLÜE3
Vader informeert, waar
zijn parapluic is hij
moet naar de post en
het regent
moeder hekent dat! zij
'm dc vorige weck heeft
gebruikt, toen Mientjc
dc hare had en zc heeft
'm in de gootsteen tc
drogen gezet
Micratjc vervolgt, dat
zij 'tn daarna nog heelt
gebruikt, foen zc even
naar Martlm moest
toen beeft zij 'm in dc
keuken neergezet, als zc
zich goed herinnert.
maar Jan heefr' 'm gis»
teravond nog gebruikt
cn als ie niet bij dc ra»
diator staat, weet Jan
niet', waar ic is
waarop vader informeert
of de heelc familie van
zijn parapluic moet ie»
ven
ontvangt ten antwoord,
dat hij zich niet' zoo dik
moet makelt, er staan
wel andere parapluics in
de gang
waarop vader zich her»
innert. dat hij moede 's
op kantoor heeft »;.:en
staan. Mientjc's op dc
sociëteit en die van Jan
uitgeleend heeft', Besluit
dat dc brief kan Avacb»
ten.
(Nadruk verboden.)
Vrijwilligers der bevolking van
Oorspronkelijk werd <$c Sovjet»
staat dn Ru A arid door 16 mannen ge»
sticht, die zich do iciders der arbeiders
noemden. Wanneer men echter het be»
xocp dier mannen nagaat, darn valt
het onmiddelijk in 'het oog, dat zélfs
niet één, hunner noat een gereedschap
dn, 'handen gehad heeft. Het ds een
parodie, wanneer men de gnoote pla»
ten, ziet, die in arbeiderswijken, ver»
spreid zijn en waarop Lenin, wordt af
gebeeld als smid op het aambeeld ccn
stuk ijzer verwerkend..
Deze ld mannen höb'bcn het klaar
weten te spelen onderling de verschil»
lende rollen te verdeden en dc macht
over een land van 150 mi'i'lioen men»
schen in handen -te nemen. Drie hun»
mor zijn reeds gestorven. Van de res»
'teerendcT 13 zijn cr nu reeds 4 in op»
positie en de overgebleven 9 zijn dc
onbeperkte leiders van de 400.000 Je»
den der comimuni.stische partij in Rus»
land. Dit getal was oorspronkelijk een
Jialf milliocn maar men heeft een paar
maal een grootc zuivering moeten hou»
den, omdat mon vreesde door verschil»
lénde ontvreden elementen niet meer
heer in huis te kunnen blijven.
Uit doze cijfers ziet men. dat 4 der
leiders afgevallen zijn, en 1/5 der ]e=
den. Laat ik n,u aannemen, dat de helft
oftewel 200.(100 leden arbeiders zijn!
idaar de Sovjets»statistiek ccn getal
Van J5 milliocn arbeiders aangeeft,
ziet men, dat
slechts 133 deï arbeiders
georganiseerd zijn.
Jlk neem nu aam, d-at dc andere
200.000 ambtenaren zijn. Dezelfde sta»
tistick geeft aan, dat cr in Rusland' 2
cmillioen beambten bestaan. Dit ge'tal
is echter veel oneer. Maar .zelfs het c'j=
fer van, 2 milliocn aannemende, zien
yrc ©t dus maar 10 pet. ■georganiseerd.
Men ziet dus uit- deze gegeven®, dat
Rusland absoluut niet rijp is voor Bols»
jcvisme en dat deze 9 leiders zich
slechts door .en systeem van terroris»
ine kunnen handhaven. Heeft trouwens
ILeniu op een groot congres niet zelf
het faillissement van het Bolsjewisme
uitgesproken, toen hij heeft moeten
verklaren, dat Riusland slechts revolu»
tionnair te maken was door een groo»
te internationale revolutie?
Om -hierop terug te komen, moet ik
«rvcn een terugblik werpen op het eer»
ste jaar der stichting.
De hulp der boeren.
Lérrin voelde, dat Rusland nooit
communistisch worden kon zonder de
hulp der boeren. Honderden propagan»
disten werden over het land verspreid
en den Russiscben boer werd beloofd,
dat. 'hij een stuk grond in eigendom
zou krijgen, wanneer hij revolu tionnair
werd. De- sluwe Lenin en zijne trawan»
ten vermoedden niet, dat het juist Je
Russische 'boer zou zijn, die hem later
schaakmat zou zetten. De boer werd
Tcvolutionnair om zijn stuk land té
krijgen, maar toen. hij eenmaal zijn
stuk land 'had', werd hij. het conscrva»
tiefst-e wezen, dat men zich denken
kan, en wilde absoluut niets meer van
het ommunismc weten.
De verschillende moordpartijen en
slachtingen, hadden in Je groote ste»
den alles ontwricht. Pest cn hongers»
nood, twee scherpe wapens, waartc»
•gen groote mannen, als Lenin machte»
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch V3D
BARONES ORCZY.
40)
,.Je gaat niet weg. LittaP Het klonk
niet vragend. Meer als een onweer»
spreekbaar feit, wat onzin was natuur»
lijk. Als zij zidh niet aan de overeen»
komst hield, wat moest cr clan van Ga»
briclle worden? Het was hoog tijd: Ga»
bricllc was al onderweg naar Rusland.
Dat moest Phil toch weten, en besef»
fen dat er geen sprake van kon zijn.
Dc tijd stond nu niet langer stil, zooais
vóór 'Jat vader en Kilts hun droom
kwamen verstoren.
Zc koek Phil dus recht in dc oogen
'en zei koeltjes:
„Natuurlijk ga ik mee, Phil. Als^ ik
het niet doe, loop ik Gabrielle mis".
„Jc moet natuurlijk eerst Gabrielie
spreken", zei Phil, even koeltjes. „Dat
beg-;:p ik wel. Maar als je haar gespro»
ken !rb'
„Ais ik haar gesproken heb?"- vroeg
zc vaag.
«Ga jc dan met mii mee terug
paar Santa Rosa?**
flis (Kaukasus) voor het roode leger.
loos hadden gestaan droegen het
hunne bij. om wanneer niet spoedig
met 'het geven van levensmiddelen in»
gegrepen werd, een groote oni'wonte»
ling tc doen dreigen. Troepen wcr»
den naar het platteland gestuurd om
alles wat men er aan. levensmiddelen
zou kunnen vinden, naar de steden te
sleepen. En toen gébruikte de :boer te»
genovcr Lenin en consorten, het sterk»
ste wapen wat hij gebruiken kon-: hij
sloeg de armen over elkaar en bebouw»
dc slechts het hoognoodige voor zich»
zelf en zijn gezin, lliertegenover stond
Lenin machteloos en het was toen,
dat 'hij het faillissement van het Bols je»
wisme uitsprak.
Relletjes' in het buitenland.
De groot© propagandist, Radek, bc»
gon van dit oögenbiik af een tweede
propaganda>burcaTi te stichten. Van
daaruit worden Bolsjewistische ideeën
naar het buitenland verspreid cn de
plannen gesmeed, om troebelen over
Rusland® jgrenzen tc veroorzaken. De»
ze buitcrilandschc tactiek heeft Radek
noodig voor zijn binncnlandschc pro»
pagandu. Het laat hem koud. of een
Javaan of een Europeaan, ergens
iheerscht: hij heeft sle.chts troebelen
in het buitenland n.oodig, om met veel
op/hef in' dc Russische bladen te
kunnen zeggen dat de Bolsjewistische
•idee zich buiten Rusland hoe langer
hoe meer begint tc verspreiden.
Hiervoor is natuurlijk heel veel geld
noodig, maar men dient niet te verge»
ten dat iedere tankboot die met pe»
troleum of olie van Batoem naar Lon«
den vaart, een. groot bedrag in ponden
sterling opbrengt, dat yoor propagan»
da gebruikt kan worden. De opbrengst
hiervan kost den Bolsjewisten zoo
goed als niets, omdat alle petroleum»
velden in Batoem van'dc oorspronke»
Bike eigenaars afgenomen zijn.
Men heeft zeer dikwijls de vraag
gesteld, hoe lang dat regiem in Rus»
land kan blijven stand houden. Toen
ik voor het eerst in. het jaar 1922 in
Rusland kwam, geloofde ik, dat men
het hoogstens een paar maanden kon
handhaven. Ik sprak slechts on.tevre»
den menschcn. Wanneer men vernam
dat ik een Hollander was, werd on»
middellijk het hart uitgestort cn ik
vroeg mijzelf af: maar waar zijin dan
dc Bolsjewieken "in dat,land van 159
milliocn menschcn? En wie zijn cr wel
in werkelijkheid- bolsjewistisch? Ik
sprak slechts met ontevredenen die
het oogenblik zouden, zegenen, wan»
neer Lendn en zijn trawanten zouden
opgeruimd worden.
Ik .kwam, bijna vier jaar later, iu
Rusland terug en nog had het Bolsjc»
wisfciscli regiem zich weten te hand-ha*
ven, maar het was niet meer he<t oude
regiem van vroeger! Men- had gevoeld,
dat d'e oorspronkelijke denkbeelden
niet doorgevoerd konden worden en
op het oogenblik dat de rijke Ameri»
kaanschc bankier Vandcrlip werd uit»
genoodigd met zijn kapitaal behulp»
zaam te zijn, cn dat men toestond dat
Krupp en andere ondernemingen fa»
brieken -in Rusland konden stichten,
kon mien werkelijk van ccn faillisse»
ment van het Bolsjewisme spreken.
Het is bekend, dat er geen land bc»
staat, waar zoo veel ana'lphaJbcton zijn
als juist in Rusland. Hierdoor moet
met de propaganda heel anders wor»
den. te werk gegaan dan in Europa.
Zij schudde het hoofd. „Neen!" zei
zc. „Als ik Gabrielle gesproken heb,
ga. ik weer naar mijn vader terug. Jc
herinnert je toch wel" vervolgde zc
met iets als een snik in haar stem
„dat ik je zei dat dat de. beste oplos»
sing zou zijn voor ons allebei".
Toen liep ze dc. steenen treden af
cn de open plek over, op den voet ge»
volgd door Kilts.
XXII.
„Ziezoo, dat is dus in orde, mylord"
met deze woorden verbrak Bill grin»
nckend Je stilte, die nu vp'lgde.
Sir Phiilp gaf geen antwoord. Hij
stond nog steeds in de schaduw in het
prieel cn keek neer op de groote, ste»
vigc gestalte van den boef. Bill, die nog
steeds zijn grootc Havana rookte,
scheen geen haast te hebben om heen
tc gaan.
„Welke afschuwelijke overeenkomst
heeft u met haar gemaakt?" vroeg Sir
Philip plotseling.
„Hè?" vroeg Bill verbaasd. „Wat?"
„U heeft heel goed gehoord wat ik
zei. Ik wou weten op welke manier u
mijn vrouw het mes op dc keel heeft
gezet?"
Bill schaterde van het lachen. Hij
amuseerde zich kostelijk.
„Ecu mes?" zei hij. ,,Wïc zegt dat ik
Men, heeft "ree! teehenaaars uit Ameri*
ka. laten komett (meest Russische Jo»
den. die vroeger hebben moeten vluch»
ten) want bij die propaganda meet
het beeld spreken, omdat dc boer niet
lezen kan. In alios vindt men het A.me»
nikuanschc systeem van rcclamemaken
terug. Een pakkende plaat, die dn het
■oog moet loopen. ccn korte tekst, die
een ander kan voorlezen, cn dien men
gemakkelijk kan onthouden. Dc twee
hoofdfactoren van iedere goede pu«
bl'icitcit!
Kapitalistenkweek.
Ik heb nu 21 verschillende Staten
doorgereisd en nergens zag ik zooveel
reclamc*p!aten als in Rusland. Heeft
de Sovjct»regee r ing ©en lccndng noodig
dan wordt de volgende plaat samen-gc--
stekl: Een grootc 'brandkast is afgc*
beeld, de deur staat uret ccn kier open,
op de brandkast staat vermeld:
..Sfaatsbrandkast". Gp dc deur staat
een groot vraagteeken. Daaronder als
tekst „Brengt uw geld bij ons, opdat
uw buurman niiet weet wat u bezit".
Grootcr inconsequentie kan men zich
niet indenken. Jlier erkennen dus dc
voormannen der Bolsjewieken, dat er
rijke en arme Bolsjewieken, mogen be»
staan.
Zeer typeerend is ook de manier,
waarop in Rusland de' Staatsloterij ge»
lancecrd wordt. Zij geeft premies,
die zoo hoog zijn. als geen loterij ooit
over Ruslands grenzen heeft kunnen
geven.
In het land dus, waar volgens dc
grondleer van het Communisme geen
kapitalisten mogen bestaan, maakt de
Bolsje-wistisohe Tcgeering in een slag
ccn barer onderdanen tot millionnair.
Wie had dit ooit in 1922 kunnen
denken?
Met een .bekilemd cn angstig goniocd
verliet ik Rusland'. Het was aan de
ieugd en Rusland s toekomstig geslacht
dat ik dacht. Twee fundamenteclc
grondleggingen hébben dc Bolsjewie»
ken dc jeugd ontnomen: ihc't geloof
cn den eerbied aan God, 'het geloof
cn den eerbied' der kinderen tegenover
hun ouders.
In een oonslag ik zou haast sohrij*
ven in een den Bolsjewieken waar»
digen omslag in de donkerroode
kleur van ossenbloed wordt gratis ccn
boekje uitgegeven, getiteld: „Het A.
B. C. van het Bolsjewisme". Hierin is
dc grondleer van het Bolsjewisme uit»
eeng'czet, dc plaats van
het kind tegenover
de ouders
vastgelegd.
Hoe ongeloof ©lijk het ook moge
klinken, de St3at 'heeft het gezag van
de ouders tegenover het hnd ont-no»
men; tot den leeftijd van 18 jaar heb»
ben de- ouders niet meer het recht zich
.met d'c opvoeding van heit kind te be»
lasten.
Na den 18=jarigen leeftijd wordt'het
kind toegestaan ee-n keuze te doen, tot
welk .geloofsgenootschap het wenseht
toe te treden. Wanneer men nu in
aanmerking neemt, dat het kind geen
geloofsonderricht geniet, cn dat op dc
scholen dc godiooohening verkondigd
wordt, dan ligt het voor de liand
dat minstens 90% der jeugd niet meer
tot een gck)Oisgenootschap toetreedt.
Van Bolsjewistische zijde wordt zorg
■gedragen,, d&t slechts die onderwijzers
cn onderwijzeressen op de scholen
onderricht geven, die ha3r ideeën
hebben overgenomen. Dc moesten dier
lieden, hebben het om den broodc
moeten doen.
Iemand uifctte zich eens vol bewonde»
ring, dat Trozki in zoo'n korten tijd
een rood' leger in elkaar heeft weten
te stampen. Dit was werkelijk geen
kunst
In 'ix land. waar ieder.ccn. honger
leed, was het met moeilijk jongelui
te krijgen, die in het leger traden,
omdat zij wisten, dat zij slechts daar
te eten, kregen, 'Ditzelfde was het ge»
val met dc ambtenaren, dc onderwij»
zers cn onderwijzeressen. In het land
van hef spionnen»syst,ec<m voelde
niemand zich veilig, en 't i® dus zeer
begrijpelijk, dat geen onderwijzer of
onderwijzeres het aandurft de jeugd
'-eénig ge loofs oud er wijs te geven.
Velen hunner zien met leede oogen
de volwassenheid van- het opgroeiend
geslacht tegemoet, dat volstrekt dc»
cadent moet worden, omdat aan de
jeugd ieder eergevoel, iedere moraal
ontnomen wordt. Dc kleine kinderen
moten, reeds en paar uur per week on»
derricht over de grondbeginselen van
het Bolsjewisme ondergaan, en van den
lessenaar van 'den onderwijzer of on»
derwijze res wordt verkondigd, dat het
onwaar is, dat er ccn God bestaat.
Als typeerend staaltje moge ik het
navolgende releveercn:
Er bestaat te Moskou een. klein be»
scheiden kenkje; aan den buitengevel
het kind het mes op de kec'l heb gezet?
Die .lieve meid!"
„Ik zeg dat u haar het mes op dc
keel-heeft gezet. Ze zegt dat ze van
mij weg wil gaan om de ccn of andere
afschuwelijke overeenkomst, die u met
haar heeft gesloten. Waaruit bestaat
die?"
„Kalmpjes aan. kalmpjes aan, my,
lord", antwoordde Bill en klom lang*
zaam de treden naar het prieel op. on»
getwijfeld met dc bedoeling om op de»
zelfde hoogte te komen als de man die
probeerde hem te overbluffen. „U heeft
het recht niet om zoo tegen me tc pra»
ten. Ik ben...."
„Ik weet precies wat je bent", Gel
Phil hem kalm in de rede. „En ik weet
alles van jc. Dc politie heeft me alle
inlichtingen gegeven die ik hebben wou.
Dus jc kunt jc dc moeite hesparen om
het mij zelf nog eens tc vertellen. Dat
zou tijdvcrknocicn zijn".
„Ik ben in ieder geval de vader van
u\y vrouw, mylord", antwoordde Bill
droogjes.
„Helaas wel!"
„En het kind beteekent meer voor mij
dan ze ooit voor u gedaan heeft. Dat is
de zuivere waarheid.
„Probeer jc m>j misschien wijs tc
maken dat jc iets on. Litta geeft?"
„Ik zeg u dat ik hjar vader ben. en
dat zij alles is wat ik op dc wereld
bezit daar!"
is een Maniabeeldje geplaatst, waar»
om verschillende kaarsen branden. Dit
orthodox kerkje wordt door vele
Moskouwers als een heilig plekje
gronds beschouwd, omdat zij het
Mariabeeld'je als een miraculeus
beeldje verccrcn, en vroeger, wanneer
dc Czaar «in Moskou kwam, li.ij zich
daar even in gebed kwam afzonde»
ren.
De Bolsjewieken, die tot nu toe woi»
Uiig vrees getoond hebben., durfden
het echter niet aan» dit kertkjc te
sluiten en het Mariabeel dij e tc ver»
wijderen.. Zij vreesden het volk te
zeer tegen zich in te nemen. Naast dit
Moeder Godsbeeidje hebben zij nu
een groot plakkaat geplakt, waarop
staat: ,,Het geloof as even. gevaarlijk
voor 'n volk als 'het gebruik van
opiium".
Dit kerkje is nog het cenige, waar»
aan zij veroorloofd hebben, cm 1.2
uur het Angclusklokje te lulden. Maar
een schooivcrordctEng gelastte. dat
om 12 uur dc kinderen het perficdc
l.cd'je moeten zingen waarvan dc tekst
Luidt: „Wij stijgen ten Hemel, om er
dc goden uit tc verjagen". J
De leiders der,Bolsjewieken hebben
gevoeld dat zij meer vat op de jeugd
konden: krijgen, wanneer zij deze aan
de ouderlijke macht konden onttrek»
ken, want veel van wat zij den kin»
deren op de school deden bijbrengen,
ging natuurlijk verloren door het
ware en het goede, wat hun thuis
door hun oudiers werd voorgehouden.
De koppen werden bij elkaar gesto*
ken. en deze dienaren van het Anti»
Christendom wisten ook hierop weder
iets te vinden. Een nieuwe school»
verordening werd afgekondigd. Alle
kinderen, die con middelbaar of hocgcr
onderwijs wilden genieten, konden ui:
eigen beweging
zonder toestemming van dc
ouders
ziich in internaten late® opnemen,
waar zij op Staatskosten vrij onder»
wijs, vrij kost. inwoning en kleeren
konden genieten. De Russische jeugd
scheen het wel aantrekkelijk tc vin»
den om eens geheel vrij. zonder ouder»
lijk gezag tc kunnen gaan leven, en
het getal kinderen dat naar de grootc
steden stroomde, werd zoo groot, dat
het onderwijs»minnSferic niet wist waar
zc alle onder tc brengen, cn nog vee!
minder, waar al het geld te vinden,
om dc kosten ervan te kunnen bcstrïj»
den. Iti groote gebouwen cn oude ka»
zernes werden alle kinderen onderge»
bracht en ik lioops dat men mij zal
willen gclooven, als ik verklaar, dat
alle zedelijkheidsgevoel, alle eerbaar»
beid in deze plaatsen ophielden tc bc»
staan.'
Dc man meende het daar viel niet
aan tc twijfelen. In zijn kleine, dieplig*
gen de oogen, die vlak bij elkaar ston»
den onder de zware wenkbrauwen, was
plotseling een heftige, «onbedwongen
uitdrukking gekomen. Met een vreem»
de gewaarwording in zijn hart besefte
I'hii dat hij de waarheid sprak. Do
strijd zou dus moeilijker, inspannender
vorden dan hij een oogenblik te voren
vermoed had; deze tegenstander was
niet om te koopên. met zijn almachtige
chèque=boek kou hij hier niets bereiken
Dc heele houding van den man, de uit»
drukking in de kleine oogjes, wezen op
een koppig karakter en een sterk egois»
me dat door geen omkoopcrij te ver
nietigen was. Een paar seconden bleef
Phil zwijgen, met op elkaar geklemde
hppen en gebalde vuisten, en keek naar
zijn concurrent, die op eens ongenaak»
baar was geworden achter het schil i
van genegenheid voor zijn kind. Bi'l
keek Hem recht in zijn gezicht en lang»
zaam kwam cr een glimp van triomf in
zijn oogen. Hij voelde zijn kracht, hij
wist dat zijn positie onaantastbaar was;
zijn heele leven had hij zich gehouden
aan de theorie van hebben is hebben
cn 'krijgen is dc kunst- het kind was
van hem cn hij geloofde dat ze onge,
lokkig was geweest. Nu hij haar had
liet hij haar niet weer gaan. \Vut 'md
die groote meneer voor ccn kans tegen
hem.. Bill, nu hij het kind had?
Ik acht het noodig, wederom als il«*
lustratic navolgend feit vast ,tc stel»
Gedurende mijn bezoek tc Moskou
had ik met een Russische familie ken»
nis gemaakt, die buiten de stad woon*
de. Men had ons uitgenoodigd niet :c
willen verzuimen, ook -bij haar cms
cn bezoek tc komen afleggen. Toen ik
deze familie bczooht. trof ik de vrouw
des huizes in een zeer neergeslagen
stomming ^an, cn op mijn vraag, wat
er gaande was. deelde zij ons wecncnd
mede, dat haar 16»jarig dochtertje
haar met een paar vriedmnetjes ver*
laten h-ad, om uaar Moskou naar een
internaat tc gaan- Niettegenstaande
zij als mocder wist, dat haar kind daar
geheel ten onder zou gaan, was haar
Aan Staatswege ieder gezag over haar
Kind ontnomen en kon zij als moeder
haar eigen 'kind niet A-an deze daad
weerthouden.
Zij verzocht ons, haar kleine tc wil»
len bezoeken, om tc trachten hc-t kind
tot inkeer tc brengen.
Bij mijn terugkomst in Moskou be*
zocht ik her opgegeven internaat. Aan
dc deur werd mij iedere toegang gewei»
gerd, maar toen ik met ccn paar dollars
in mijn hand speelde cn deze in Je
hand van dc portierster deed verdwij»
nen, Averd ik toegelaten.
Ik vind de plaats hier ongeschikt om
tc vermelden, wat ik daar' tc zien cn
tc hooren kreeg. Genoeg, wanneer ik u
zeg, dat men beter gedaan had, aan dit
huis in plaats van den naam van „kin»
derinternaat te geven de woorden
.Sodom en Gomorra" cr op tc beite
len.
LU dit zoogenaamde „Kinderinter»
naaf' kwamen in een jaar tijds 300
moedertjes, die eigenlijk nog kind kon*
den genoemd Avordcn.
Gedurende hetzelfde tijdperk werd te
Moskou ccn vrouwencongres gehouden,
hetwelk door de vrouw van Lenin ge»
nresideerd werd. Een dame uit groot
Ukrainië, die wij later persoonlijk spra*
ken. deelde ons mede, dat zij ccn motie
ingediend had. Avaarin uiteengezet was.
dat er een wijziging in de opvoeding
van het kind moest komen, want dit
in haar district veel te veel vnderlooze
kinderen geboren werden uit meisjes
van 16 en 17 jaar. Dc indiening van
deze motie Averd onmiddellijk door dc
vrouw van Lenin gecoupeerd, doordat
zij opstond en zeidc: .Jk groet met trots
die toekomstige moeder van Rusland".
Nu nog een kort woord over
De atheïstische propaganda
op het platteland.
Het is bekend, dat dc Russische boe,-
steeds een groote vercering voor God
sn den Czaar gehad heeft. Het prop.:
ganda»bureau van Radek besefte, d.
het onnoodig zou zijn bolsjewistisch».
„Goed!" zei Phil plotseling even late:-.
..Jc zegt dat Litta alles is wat ic op
dc wereld bezit. Dat wil ik aannemen".
„Niet te danken, mylord", spotte Bill.
„Jk wil aannemen", ging Phi! kalm
voort, zonder op zijn Avoordcn te let*
Dn. „dat jc op jouw manier veel v.in
haar houdt, voor zoover jij met jc vc»
worden natuur daartoe in staat bent.
Maar dan moet jc toch ook zelf m*
zien dat ze. als ze van mij Avcg gaat
en bij jou terug komt, terug gaat naar
een ellendig le\ren. waarvan zc nu no"
veel meer afkeer zal hebben jan toen
/c van jullie wegliep. Dat kun jc toch
niet willen, man!" drong Philip aan.
„Dut is onmogelijk. Niet nis jc van
haar houdt, zooals jc zeii" beweert. Dan
moet je haar toch gelukkig willen zien.
cn Avctcn dat hi.ir toekomst verzekerd
„Juist omdat ik Avil dat het kind «c*
lukkig Avordt, mylord". antwoordde B'll
langzaam, „neem ik haar at.ii u weg.
Laat -dc toekomst nog maar buiten bc*
schouwing. Zc gaat nu gelukkig wor*
den. Begrepen?"
En Bill ging zitten, alsof hij er der
nadruk op wilde leggen dat hij uitge*.
praat Avas. Hij nam zijn hoed af, legde
hem op de batik raast zich .steun J
met bei-dc handen op zijn knieën cn zG
toen langzaam:
„Laat ik jc dit ccr.s. zeggen, fijne
meneer. Het kind heeft genoeg van jc
ideeën bij de hoeren tc verspreiden,
zoolang hun deze twee vcreeringen niet
ontnomen waren. Op dc meest perficdc
manier werd ook dit weer ten uitvoer
gebracht. Vroeger had de orthodoxe
priester den boer te kennen gegeven,
dat, wanneer hij God lasterde, ecu
vuur uit den henlei zou komen, dat hem
vernietigen zou. De Russische hoer met
zijn primitieve gedachten bleef steeds
met angst aan deze woorden denken.
Daar dc boer niet lezen kon, begon
men nu zeer veel illustraties gratis op
het platteland te verspreiden. Een der
meest verspreide weekbladen droeg den
veel zeggenden titel van „Dc Goddcloo»
ze". Op de meest onvoegzame wijze
werd hierin dc Clirisïus»figuur afgc*
beeld.
Nu moest den boer nog dc vercering
voor den Czaar ontnomen worden. De
bewindvoerders van Moskou drcegcu
den verschillende gemeentebesturen op,
steeds ccn aantal dorpelingen op kos*
ten der gemeente naar Moskou tc sfu*
ren, waar zij in den vorm van een soort
bedevaart het mausoleum van Lenin
moesteil gaan bezoeken.
Men had hun wijselijk verzwegen, dat
het lijk van Lenin met alle middelen
der wetenschap Avas gebalsemd, gcwor#
den en zich nog in den oorspronkclijken
toestand bcA-ond. Kwamen nu die boe#
ren te Moskou aan, en zagen zij door
het glazen deksel der doodkist daar
Lenin liggen, zooals hij gestorven avas,
dan vielen zij ontzet op hun knieën nc»
der cn riepen uit: „Deze man moet een
Heilige geweest zijn. want anders zou
zijn lijk niet ongeschonden zijn geble#
ven".
Op die manier heeft men den boer
dc vercering voor den Czaar ontnomen,
en dezen zelfden mensch in dc vcron»
derstelling gebracht, dat hij ccn grafs
reis gemaakt had, zonder dat hij beseft©
hoe dc gemeente toch Avcdcrom al die
uitgaven door belastingen moet laten
dekken, zoodat hij toch zijn eigen reis
betaalde, cn verder dat hij het groot»
ste wonder gezien had, dat hij zich liail
kunnen voorstellen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per rejjel.
JlJTPs
AMANDELTJES
c:i al uw deftige familie. Zc Lomt weer
bij haar ouden vjt'cr terug onidu' zc
d ia: eigenlijk bij hoort. Hebt u haar
emukkig gemaakt? Neen! Nu, ik zal
zeigen dat haar mooie gezichtje weer
Reit glimlachen. Ze is het Lccleira.il
verleerd sedert zc bij mij vandaan is.
En toen'Philip naar zijn gerimpeld©
gezicht keek. dat bijna alstootend loelijk
was door de brutale, wreedc uitdruk
king, voelde hij toch zoo iets als bc*
rouw in zijn hart. Onbeschaafd als de
man zich uitdrukte, hatelijk als onge»
twijfdd zijn bedoeling was geweest, cr
Avas toch veel waars in Av.it h:j zeidc.
En veel kalmer en vriendelijker g:ng
hg voort:
„Hoor eens. vriend! Litta heeft je zc*
kcr wel verteld dat wij helaas al lang
naast elkaar leven in ons huwelijk".
„Zoo precies heeft ze zich niet uit»
gedrukt", antwoordde Bili. „maar ik
vermoedde wel dat cr zooiets a\-js".
H'-'t zal mijn schuld wel geweest
zijn. Toevallig kwam ik achter iets. wat
ze mij al lang geleden had bch-^-en to
vertellen".
„Over mij, bedoelt u?"
..En over haar zelf'.
„Daar moet u haar geen verwijt van
maken, mylord". zc! Bül met een vloek.
„Het kind had nooit in dc gevrnjci-.s
moeten komen. Wc hebben haar cr m
in ten loopen".
(Wordt vervolgd.) j