Haarlem's Dagblad | 1927 | 13 april 1927 | pagina 5

HAARLEM'S DAGBLAD

OM ONS HEEN

STADSNIEUWS.

WOENSDAG 13 APRIL 1927 TWEEDE BLAD

No. 3666

HET VERJAARFEEST VAN DE KIEZERS.

OVER STEVIGE ZETELS INKTVLEKKEN ALS AANBEVELING DE
QUAESTIE SALVADOR MEVROUW SALVADOR DE BIBLIOTHEEK
ALS VEROVERAARSTER PLANNEN IN DE VERRE TOEKOMST.

Dat wij een verjaardag hebben is
niets bijzonders, „ik ieel, aus iicb ik
een verjaardag", kan iedereen met
een kleinen variant op een bekend
gezegde, verzekeren. Maar net ver*
jaarieest van alle kiezers gezamenlijk
is heelwat anders, heeiwat meer en
heelwat belangrijker. Dat feit valt dit
jaar voor. Zclrs tweemaal. Eerst voor
de Provinciale Staten en binnenkort
nog eenmaal, voor den Raad. Daarna
krijgen wij een na zooveel inspanning
welverdiende rust

In lang had ik de Raadszaal niet
oneer betreden. Niet uit gebrek aan
belangstelling, maar juist om het te»
genovergesteldc: verzekerdheid dat
het wel goed gaat en dat wij onze be»
langen veilig aan onzen Raad kunnen
overlaten. Dit is ook waarschijnlijk de
reden waarom er altijd zoo weinig
menschen op de publieke tribune zit»
ten: de anderen vertrouwen het best
en ik heb zelfs wel hooren zeggen, dat
het handjevol toehoorders nog niet
eens met critische bedoelingen komt
Er zijn er bij, die in het koude seizoen
een warm en in het natte seizoen een
droog verblijf zoeken.

Maar cr was iets, waarvan ik mij
persoonlijk overtuigen wou. Namelijk
van de nieuwe stoelen. Die had ik
nog niet gezien en wanneer je in vers
kiezingstijd zooveel hoort van „zetels"
in overdrachtelijken zin, dan wil je
die in letterlijken zin ook wel eens
bekijken. Dit moet gezegd worden:
„zc zijn mooi, ze zijn solide". Bij gele»
ge: beid wordt wel eens gezegd: „het
gestoelte der eere is zacht'' en dan
zoo'n beetje op schimpenden toon,
alsof het niet mag maar dat is
hierop niet toepasselijk. Zacht zijn
deze zetels niet. De oude met hun trijs
pen zittingen waren zachter. Het ver»
schil is duidelijk, maar verklaarbaar.
Zoodra de nieuwe een paar jaar ge»
bruikt zullen wezen, zijn zc ook wel
wat zachter geworden. De rugleuning
van de oude stoelen is, zou ik zeggen,
ook iets gemakkelijker dan die van de
nieuwe, ietwat gebogen, terwijl de nieu»
wc recht zijn. Men beweert, dat een
van de Raadsleden daar het volgende
rijmpje op gemaakt heeft;

Op den ouden, wil 'k getuigen,
Kon een mcnsch zijn rug wel buigen.
Op den nieuwen, 't dient gezegd,

Blijft dc rug des Raa.dsh.eers recht.
Van een Raadslid moet getuigd:
„Wel hom, die zijn rug niet buigt!"

'Maar cle samenvoeging van oud en
nieuw is niet onberispelijk. In stijl,
bedoel ik. Hoe vaak laten wij mem
schen toch een gelegenheid voorbij;
gaan, om anderen jegens ons vriende»
lijk to stammen! Straks komen de
Provinciale Staten in de Raadszaal
weer vergaderen cn dan zijn cr lang
niet genoeg nieuwe zetels voor al de
leden. Er zijn cr, meen ik, vijf cn veer»
tig gemaakt cn de provincie Noord»
holland heeft zeven cn zeventig Sta»
ten leden. Waarom heeft men, toen de
meubelmaker toch eenmaal aan den
gang was, cr maar niet meteen genoeg
laten makenReken maar, dat dc Ge»
deputeerde Staten, die met Argus»
ocgen dc uitgaven der gemeentcbestu»
ren plegen na te kijken, de gelden
voor den stoclenpost wel zouden heb»
■ben goedgekeurd. Of zit er wat an»
ders achter. Zou 'het heusch waar wc»
zen, dat dc Raad die met zooveel
moeite de gelden bij elkaar haalt om
de kosten van de gemccntchuishou»
ding tc dekken, de Provincie, die altijd
geld genoeg, heeft, wanneer ze op haar
dooie gemak dc opcenten maar eensi
verhoogt, voor een tekort heeft willen
zetten?

De nieuwe stoelen zijn, laat ik dat
volmondig toegeven, mooi. En solide!
Voor de eerste eeuw, zou ik zeggen,
is er geen omzien naar. Wat er nader»
hand zal komen is een zu.uk van later
zorg. Misschien bestaat er dan hecle»
maal geen gemeenteraad nicer. Nor»
male cn gezonde kiezers zouden zich
moeten inspannen om dc zware zetels
te vertillen en wat die van het
dagelijksch bestuur betreft, je moet
een sterke kerel wezen oan die
te verplaatsen; vooral de groote
zetel van den burgemeester staat als
een rots: je moet een mannetjesputter
wezen öm hem weg tc krijgen.

Als je daar zoo, als simpele kiezer
in de leeg© Raadszaal staat en rond
kijkt: naar de leelijke schilderijen aan
■den wand, die daar alleen mogen ham»
gen omdat de heer Gratama ze niet
goed genoeg vond voor het Frans Hals
Museum, naar de gecamoufleerde
tafels van wit hout zorgvuldig wegge»
maskcerd door groen laken, dan schiet
je van zelf de mcening van ik weet
niet meer weiken groóten staatsman
te binnen: „de waarborgen van dege»
iijkheid' en. intelle'ct in een zaal van
openbaar bestuur zijn brillen cn
i n k t v 1 e k k e n". De brillen worden
we in een leege zaal niet gewaar. Die
nemen de dames en heeren na af»
loop van de zitting mee naar huis-, ais
©ven zoovele getuigen van zwakke
oogen, a's gevolg van veel lectuur en
■studie. Maar inktvlekken zijn er d'es
te meer. In de zaal zelf, op de tafel»
kleeden. op de tafel van B. en W.
op het vloerkleed, in de antichambre,
overal zien we inktvlekken. Ho© die
ontstaan zijn?

De inktvlek van de booze drift,
De inktvlek van de bleeke kift,
Die van de 'bereidwilligheid,
Die van de onverschilligheid,
De inktvlek van 't amendement,
Lukraak vaak zoomaar neergepend,
De inktvlek van het briefje aan
Collega's: ,,wilt gij medegaan!,

Als ik tot heil van onze stad
Een motie maak voor dit of dat?"
Kortom, de inktvlek spreekt van vlijt
Van. aandacht, altijd' toegewijd.

„Zeg mij", schreef in een van zijn
meest vermaarde werken de wijsgeer
Socrates, ,,zeg mij hoeveel inktvlek»
'ken er liggen in. uwe raadszalen en
i'k zal u zeggen wie gij zijt".

Socrates, die nooit zoo-veel en zoo
volslagen gelijk heeft gekregen als
sedert hij dood is, heeft het ook hier»
in bij 't rechte eind gehad. En wan»
neer er straks voor een aftredend
Raadslid nog een aanbieding n-oodig
is, zou ik deze aan de hand willen
doen: „Zijn plaats was altijd omge»
ven door een krans van inktvlekken".

En om dit gedeelte van mijn be»
schouwing te eindigen met een variant
op een bekend thema:

„Waar men inkt morst, kunt gij
veilig blijven,

„Domme menschen kunnen nimmer
schrijven".

Zooeven sprak ik van d'c antichambre.
Gewoonlijk is dit een voorkamer. In
onzen Haarlemschen Raad evenwel
een achterkamer. Ze dient voor ver»
schillende doeleinden: tot ontvangst
vóór de opening van de zitting vooral
en tot toevluchtsoord, wanneer iemand
een vervelende redevoering houdt, of
waanneer iemand niet langer voort»
leve-n kan, zonder een haaltje te doen
aan zijn sigaar, of om een bespreking
te houden met een onverwachten be»
zoeker enz-oovoorts enzoovoorts.

Op al deze gebeurtenissen ziet het
portret van Jhr. M. Salvador een
beetje minachtend neer. Inderdaad
heeft dit schilderij een ietwat iron.'»
schen- trek om den mond huiselijk
weg zou jo kunnen zeggen: hij trekt
ccn vies gezicht: Ik weet niet waarom.
Mogelijk is dit portret geschilderd in
den tijd, toen Salvador overhoop lag
met do rest van den Ra-ad, want dat
deed hij. Ofschoon hij jonkheer was
en, ritmeester bij de cavalerie, twee
qualiteiten, -die. een menscih nu niet
bepaald on-tvapkelijk maken vooroppo»
sitic tegen de gestelde machten, ver»
keerde Salvador veelal in conflict
met zijn Raads'brocders. Hij heeft cr
voor geleden, daar h-ct uitliep op een
paar maanden gevangenisstraf te. Am»
sterdam; toen zijn straftijd om was,
hebben zijn aanhangers hem opge»
wacht en -dc pa-arden van zijn Tij»
tuig gespannen, -om -dat zelf voort te
trekken.

In -dien tijd' zal 'de Raad er zeker
niet over gedacht hebben om het por»
tret van zijn. medelid Salvador in de
vergaderkamers op te (hangen. Hoe het
gemeentebestuur er naderhand toe ge»
komen is kan ik niet zeggen Misschien
ook wel, omdat het portret als kunst»
werk niet mooi genoeg ge-vonden werd
voor het Heiligland. Maar merkwaar»
■dig is 'het, -dat -er in 'dezelfde an-ti»
oham-bre -ook ee-n damesportret hangt,
waarvan de -onwetende bezoeker on»
willekeurig veronderstelt, dat het me»
vrouw Salvador is. Uit of-ficieele mede»
deelingen kan ik -dat tegenspreken.
Dit portret moet afkomstig zijn uit het
legaat Fabricius en inderdaad niet
waardig gekeurd, kunstwaardig bedoel
ik natuurlijk, om een plaatsje te k-rij»
gen. in het Frans HaIs=Mus-eum.

Jhr. M. Salvador leefde omstreeks
■de helft van -de vorige eeuw. Wat die
reden-en waren van zijn -geschillen met
den Raad kan ik op dit oogenblik niet
zeggen. Daarover zal wel wat -te vin»
den zijn in het archief en zoolang dat
nog o-p het Stadhuis blijft (er zijn
plannen tot verplaatsing) is er wel
gelegenheid daarvan iets te vertellen.

Dc antichambre -heeft nog een an»
dere merkwaardigheid, namelijk een
groote verzameling 'in perkament ge»
bonden folianten, -die in -deze -om-ge»
vin-g een «eer goed figuur maken. Ze
waren geborgen op den zolder, maar
zijn daar vandaan gehaald, omdat het
er niet droog genoeg was: in de anti»
chambre -hccrscht nu en dan in elk
geval wat warmte.

Maar dit zijn zaken van de Stads»
bibliotheek, die naar ik hoor gebrek
aan ruimte krijgt. De zaak staat dus
zoo: de bezoekers verslinden -de boe»
ken en de bibliotheek tracht het Stad»
huis -te verslinden.Natuurlijk alleen
in figuurlijke bcteekenis. En nu ik
toch in 'n. vroolijkc voorjaarsstemming
aan het citccren ben gegaan en- mij
de woorden van den Schoolmeester
uit de Schipbreuk herinner;

„De Oceaan, zonder er doekjes

om te w;nden,

-Staa-t op 't punt, het schip met man,
cn- muis te verslinden,

zou iets dergelijks van 'de bibliotheek
en openbare leeszaal- kunnen worden
gezegd, die

.Zonder er doekjes om fe winden,
„Het -halve Stadhuis wel zou willen
verslinden*

En dan -heet het verden

„De eerste stuurman- kijkt
bedenkelijk naar den meridiaan,
r.Alsof hij zeggen wou: daar is een
luchtje aan!

hetgeen met een variant aldus kan
luiden:

,jDe archivaris kijkt 't geval

bedenkelijk aan,
„En vraagt beleefd: moet ik dan
hier vandaan?

Want -daar heeft hij geen «in in. En
zoo -kom ik op de gewichtige quaestie
van de verbouwing van 't Stadhuis
en zet een streep want met die zaak
hebben we den tijd nog wel. Ad calen»
da>s graecas! Omdat het gymnasium
zoo -diohtbij is.

J. C. P.

KAP. KWARTIERMEESTER
M. F. S. R. QUECK.

Zondag is alhier plotseling overleden
de kapitein»kwartiermeester M. F. S. R.
Queck. De overledene, die 45 jaar oud
was, was sedert 1 Januari van dit jaar
liier in functie bij den motordienst.

De crematie van het stoffelijk over»
schot had heden te kwartier voor 12
uur op Westcrvcld plaats. De begrafe»
nisstoet passeerde de cavalcriekazerne,
waar halfstok gevlagd werd. Hier werd
een krans aan de baar gehecht. Bij de
crematie»plechtigheid waren o.m. aan:
wezig de overste Van Ermel Schercr,
als vertegenwoordiger van den Gene»
ralen Staf, de Inspecteur van_ Adminis»
tratie, de Kolonel Alenson, Kap. Gail»
lard als vertegenwoordiger van den
garnizoenscommandant majoor G. A.
dc Reede en de commandant, officie»
ren cn onderofficieren van den mo»
tordienst.

JUBILEUM AAN DE N.ZJi.TM.

Donderdag 14 April hoopt d-e heer
G. Lie-dmeijer den dag te 'herdenken,
dat hij voor 25 jaren in dienst trad
der E.NE.T. thans N.Z.H. Hij is
tfliarus opzichter der werkplaats.

De Maas maakt het den omwonenden weer eens lastig. Tal van uiterwaarden
langs de oevers, o-a. in de omstreken van Roermond, zijn reeds blank gestroomd
en de boeren zuchten onder den last van 't wassende water.

TEGEN MOND- EN
KLAUWZEER.

HET VOORBEHOEDMIDDEL
VAN DR. W. G. N. v. d. SLEEN.

Eenige weken geleden deden wij me»
dcdeelingen over een uitvinding van een
voorbehoedmiddel tegen mond» en
klauwzeer onder koeien.

Thans is door onzen stadgenoot oc»
trooi op dit middel aangevraagd.

Dr, van der Sleen was nu bereid nog
eenige nadere mededeelingcn tc doen.

Dc verzorging van dc koe is zoo
zei hij onvoldoende. Vergelijk eens
een koe met een wilden buffel. De ge»
weldige kracht, oerkracht werkelijk,
die de groote 'wilde rundersoorten ons
toonen, waar is die bij ons vee geble»
ven? Bovendien kent men onder de
buffels geen mond en klauwzeer. Laten
wij niet trachten van ons vee weer
wilde bisons te maken, dat zou ik onze
melkmeisjes niet willen aandoen, maar
laten wij ons wel afvragen: Geven wij
dit dier, ons kostbaar bezit, alles wat
het toekomt? Zijn voedsel en andere
omstandigheden vergelijkbaar met de
levenseisehen van oeros, buffel en bi»
son, of van dc prachtige wilde antilopen
soorten in de Afrikaansohe steppen?

En dan valt de vergelijking voor ons
vee slecht uit: Natuurlijk is de vraag
ccn of twee koeien per Hectare van
overwegend belang voor onze veeteelt,
wij hebben nu eenmaal niet dc onmetc»
lijke prairie, het niemandsland tot onze i
beschikking. Met de oppervlakte moet
worden gewoekerd. Maar hoe staat het
met liet voedsel? Krijgt ons vee die
stoffen, die voor zijn leven noodzake»
lijk zijn en ontvangt het die in vol»
doende mate?

Het antwoord op deze vraag kan op
verschillende wijze gezocht worden,
maar iedereen zal begrijpen, dat hier
dierkunde en plantkunde hun rol spe»
len, maar ook de aardkunde, daar de
planten, dio het voedsel van het vee
•ormen zich zelf uit de bestanddeelen
van aarde cn lucht opbouwen.

Nu is de laatste tientallen jaren voor
verbetering van onze landbouwpvoduc»
ten heel wat gedaan en iedereen weet,
dat dit naast meer zorg bij de keuze
van het zaaizaad ook voor een zeer
groot deel tc danken is aan de be»
mcstingsleer. En nu is er niets, dat den
reiziger in verre streken zoo sterk op»

valt als dc enorme plantengroei, die
wij gewend zijn met den naam oer»
woud, maar ook steppe of prairie tc
bestempelen. Dc reden, dat deze maag:
delijke gronden nooit uitgeput raken,
ligt voor de hand. Het gras, dat er
groeit, sterft er en vergaat er en de bc»
standdeelen, die voor den opbouw aan
den bodem zijn onttrokken keeren weer
in dien bodem terug. Een geweldig
dierenleven verbergt zich in den weel»
derigen plantengroei, niet alleen de
reuzen als olifanten en bisons, maar
ook de in gewicht vee-1 belangrijker
honderden kleine zoogdieren, duizen»
den vogels cn tienduizenden insecten.
Maar dat alles keert weer tot dc aarde
terug. Alles sterft waar het geleefd
heeft en bevrucht daardoor weer den
bodem, die het voedde.

En nu bij ons. De landbouwer heeft
het al geleerd. Die weet welk gewas
chilisalpetcr en welke grond superphos»
phaat noodig heeft. En het berooide
arme Drenthe is bezig zich te ontwik»
kelen tot een otizer belangrijke land»
bouwprovincics. Maar de vcelteelt is
nog niet zoo ver. Het gras wordt als
hooi of als groenvoer door het vee
naar binnen gewerkt, een beetje mest,
dus voor het vee onbelangrijke be»
standdeelen en wat kalk worden wel
eens toegevoegd, maar daar houdt het
gewoonlijk ook mee op. En de koe
gaat gedeeltelijk naar den slager, ge»
deeltelijk naar de lijm» en gelatine» of
beendermeclfabriek, misschien, maakt
men uit de ingewanden nog varkens»
voer en vergeet dan niet, wat aan
melk», boter» en kaasproducten van het
kocienlichaam, door het voedsel moet
worden geleverd.

Wij kunnen dus de samenstelling van
oerbosch en oerbodem met die onzer
weilanden gaan vergelijken; ook de
bestanddeelen, vervat in ons gras, lijn»
meel, oliekoeken of wat dan ook, met
de samenstelling van de planten af»
komstig van oerbosch of alpenweide,
waarbij de onderzoekingen onzer land»
bouw»procfstations een schat van ken»
nis hebben opgeleverd.

En dan kunnen wij ons afvragen wel»
ke de bestanddeelen zijn waaruit het
koeienlichaam is opgebouwd en of die
allen in voldoende hoeveelheid in liet
gegeven voer aanwezig zijn. Iedereen
weet, welke prachige resultaten be»
reikt zijn met wat kalkvoedering in de
weilanden van Maas cn Waal cn in deze
richting moet de verbetering worden
gezocht. Naast dc kunstmest moet

Tusschen de oolijke Deenschc filmkomicken Watt cn Half Watt, prijkt hier
Erna Rubinstein, de vioolkunstenares. Het drietal werd te Kopenhagen
gefotografeerd.

kunstvecvocr een groote roï gaan spe»
len. Aan het gewone voer moet chemi»
kaliën worden tocgevoefd, die in ons
gras en Iijnmcel enz. ontbreken of niet
in voldoende hoeveelheid aanwezig zijn
en zoodra wij dit doen begint het vee
er beter uit te zien. Dc houding is be»
ter, de dieren zijn tieriger, de huid ver»
krijgt of herkrijgt den mooien glans,
dien de boer zoo graag ziet, omdat het
'n bewijs is van den goeden gezondheids
toestand van zijn vee. Ook is overal
daar waar de stoffen waar blijkbaar het
meest behoefte bestaat, zijn gevoederd,
het gevreesde mond» cn klauwzeer tot
nu toe weggebleven, niettegenstaande
rondom de proefdieren heen menig wei»
land het bekende bordje met opschrift
droeg.

Dr. van der Slee» is zoo vertelde
hij verder nu met zijn onderzoekin»
gen zoover, dat hij meent met het in
den handel brengen van zijn voeder*
zoutenmengsel niet langer te mogen
wachten. Eerst moet in dc grove fouten
van onze tegenwoordige voedermetho»
den worden voorzien. Dan zullen wij
ons nog verder moeten gaan aanpassen
aan de plaatselijke toestanden en zal
voor elke landstreek apart moeten
worden nagegaan wat in bepaalde ge»
vallen nog ontbreken kam Maar als dc
grove fouten zijn weggenomen zullen
groote epidemicn, zooals mond» en
klauwzeerjaren, niet meer voorkomen,
evenmin als wij tegenwoordig nog we»
ten van scheurbuik, van pokken, van
pest althans in ons gezegende Hol»
land, waarvan uit al menige belang»
rijke verbetering op landbouw» en vee»
tccltgebied haar zegetocht door dc we»
reld is begonnen.

Een belangrijk ding is nog, dat de
chemikaliën, die moeten worden toege»
voegd, zoowel door maismeel als door
lijnkoeken of lijnmeel vermengd in den
handel zullen worden gebracht en
en dat is ook zeer belangrijk, dat de
nrijs der zoo bereide voedermiddekn
slechts weinig hooger zal zijn dan de
marktprijs dezer waren zonder toevoe»
ging. Met een of twee gulden per hor.»
derd kilo zal hier al veel tc bereiken
zijn".

TUINBOUW EN
PLANTKUNDE.

GROOTE VERWACHTINGEN
VAN DE DAHLIA
TENTOONSTELLING.

De afdeeling Haarlem van de Kon.
Ned. Mij. voor Tuinbouw en Plant»
kunde vergaderde Dinsdagavond in de
Tuinzaal van Brinkmann, onder leiding
van haren voorzitter, den heer L. J.
Bouwer.

De voorzitter deelde mede dat er
geen plannen bij het bestuur zijn in»
gediend voor stationsvcrsicring. Dit
spijt hem en het spijt ook den voorzit»
ter van „Vreemdelingenverkeer". Maar
in ieder geval zal er dus dit jaar van
station'svèrsiering wel niet komen. Dc
voorzitter hoopte dat dit jaar iemand
nog een plan zou uitdenken tegen het
volgend jaar. De bedoeling is versie»
ring in den bollcntijd, gedurende een
week of 4 a 6.

Dc heer Bouwer bracht vervolgens
verslag uit betreffende dc tentoonstel»
ling die hier dit jaar is gehouden ter
gelegenheid van de algemeene vergade»
ring der Maatschappij. Deze tentoon»
stelling is een groot succes geweest;
de algemeene. voorzitter der Maatschap»
pij heeft spr- nog onlangs zijn tevre»
denheid cr over betuigd. Spr. bracht
dank aan de inzenders en aan Je Re»
gelingscommissie, die onder leiding van
den heer Dix zoo uitstekend heeft ge»
werkt cn voorts aan allen die tot het
welslagen hebben medegewerkt.

Dc tentoonstelling leverde een tekort
van 61 op, maar winst maken lag ook i
niet in de bedoeling.

De heer Dix wilde nog een bijzon» r
der woord van dank spreken tot den
heer Koper, die zich zooveel moeite
heeft gegeven om de tentoonstelling te
doen slagen. De voorzitter sloot zich
gaarne hij deze hulde aan.

Voorts werd de Dahliatentoonstelling
besproken die in samenwerking met de
Dahliavereeniging in September a.s.
zal worden gehouden.

De voorzitter zeide dat deze tentoon»
stelling mooier zal worden dan eenige
tot nu toe in ons land gehouden expo»
sitie van dahlia's. De vorige dahlia»ten»
toonstelling leverde financieel een over»
schot op. Besloten werd dat dc afdee»
J'ng Haarlem hieruit voorloopig 250
zal geven voor het Waarborgfonds.
Blijkt verhooging noodig dan zal daar
nog over gesproken worden. De Dahlia-
crecniging heeft ook voor 250 getec»
kend.

Nadat dc jury de verschillende inzcr,
dingen voor dc onderlinge tentoonstel»
ling had beoordeeld deed dc heer J. F.
Ch? Dix eenige mededeelingcn over
Amaryllis cultuur. Na deze voordracht
beantwoordde s-pr. nog verschillende
vragen.

Tenslotte werd nog besloten dat voor
dc gecombineerde inzending op de
daliatentoonstelling van de oud»lecrIin»
gen van den wintcrcursus stekjes zullen
beschikbaar worden gesteld. Er bleek
wel animo tc zijn om aan deze inzen»
ding mede te werken. De oud»lcerlin»
gen zullen op eigen terrein kweeken;
hoe dc keuring plaats heeft zal nog
worden uitgemaakt.

De bekroningen van dc onderlinge
tentoonstelling waren als volgt:

.T. Geysendorfcr, Saintpaulia (1 groep)
4 punten.

J. J. v. Cruyningen, een Epklcndrum,

4 punten.

IL W. Brak cl, een mandje Anthurium,

5 punten met lof.

A Koper, 1 vaas Polyantha roos miss
Edith Cavcl, 5 punten.

D. Smit, een groep Echcveria's, 5
punten.

KRABBELS.

Dezer dagen protesteerde ccn gedccl»
tc van de toeschouwers iu een Parijscho
bioscoop tegen het feit, dat ccn der
films een parachute daling in beeld
bracht van een jongetje van 5 jaar.
Het ventje liet zich op groote hoogte
pardoes uit het vliegtuig vallen, dc pa»
rachutc ontplooide zich cn de jongste
parachutist ter wereld kwam veilig op
den begancn grond neer. Dit was tc
veel voor dc kindervrienden in het audi»
torium cn wij zijn er wel van overtuigd,
dat ccn Haarlcmsch publick een derge»
lijkc vertooning al evenmin als het Pa»
rijsche zou toejuichen.

Dc politic werd cr in gemoeid cn bij'
het vertraagd afdraaien van de film
bleek duiderijk, dat de klemc parachu»
tist slechts een pop was. Zoo 's deze
kwestie nog goed afgeloopcn. Dc ouders
van het kind gaan vrij uit, dc regisseur
van dc filmonderneming heeft weer wat
geleerd, namelijk dat de publieke lief»
de voor sensatie toch ook haar gren»
zen heeft en dc politie heeft de verdere
opvoering van de film verbonen.

Maar dit incident had nog ccn voor*
geschiedenis. Wanneer de wet de
ouders al niet kan straffen, dan gaan zc
toch moreel zeker niet vrij uit Want
aan hen heeft het niet_ gelegen, dat Ie
vijfjarige parachutist niet in werkelijk»
heid optrad. Reeds 6 maanden geleden
had dc vader, ccn zekere Graudvcaux,
zelf parachutist en uitvinder van een
nieuw model valscherm, besloten zijn
zoontje uit een vliegtuigje laten sprin
gen, om dc absolute zekerheid van zijn
uitvinding tc demonstrecren. Dc poli»
tic stak cr toen echter reeds een stokje
voor.

Wat te denken van ccn ouderpaar,
dat, met het oog op materieel gewin,
zijn eigen kind durft bloot tc stellen
aan een dergelijk gewaagd experiment.
Dat zelf niet tot dc overtuiging wist tc
geraken, dat met een pop hetzelfde re»
sultaat tc bereiken zou zijn.

En onwillekeurig denken wij bij deze
geschiedenis aan de oprechte woorden,
waarmee ccn zeer bekend Engelsoh pa»
raehutist dezer dagen, een lezing over
het springen mc-t valschermen besloot:

Denk vooral niet, dat het sprin»
gen mij geen vrees bezorgt. Telkenmale,
als ik over den rand van het vliegtuig
klim cn den sprong zal wagen, ben ik
half dood van angst. En dit verandert
niet, al doe ik het nog zoo vaak.

Hier sprak een volwassen man, dio
reeds tientallen sprongen heeft ge»
maakt. En dan een knaapje van vijf
jaar.

Twee Parijschc architecten hebben
dezer dagen den bouw voltooid van een
huis. door door een druk oo dc knop
geheel kan ronddraaien, zoodat dc bc»
woner niet alleen altijd van de zon kan
nrofiteeren, maar tevens zijn uitzicht
af en toe kan wijzigen. Het is cebonwd
volgens het principe van de draaischijf
voor locomotieven cn het huis. dat van
qewoon model is. rust op een terras,
dat er geheel omheen loopt. Dc draaien»
de beweging wordt verkend door ccn
Vlc'nc electromotor.

Eigenaardig is wel, dat men aanvan#
kelijk verzuimd had, in de mogelük»
heid van verankering van dit draaiend©
huis tc voorzien, waardoor het bij ster*
ken wind als een molen bleef draaien.
De motor, die er thans in werking is,
kan Ihct huis in een uur tiïd precies
heelcmaal ronddraaien, maar door in»
stallatic van een sterkere drijfkracht,
Van Je snelheid vergroot worden, des*
noods tot honderd Kilometer per uur.
Het is. in den waren zin des woords,
nm duizelig van te worden.

PERSONALIA
Dinsdag 19 April zal het 121/2
jaar geleden zijn, dat Zuster Anna van
Daal en als wijkzuster in de wijk van
Ds. Vunderink werkzaam is. Ofschoon
zij zelf dien dag niet wenschte te her»
denken, meenen vrienden en hekenden
toch goed te doen aan dit iubilé eenige
bekendheid te geven. Dc velen die
steeds bewonderd hebben, met hoeveel
zorg en toewijding zij haar plichten
vervulde, zullen er zeker prijs op stel»
len, dat dio dag niet onopgemerkt voor»

In den Rijksdag zal het marmeren
borstbeeld van Hindenburg worden ge.
plaatst, vervaardigd door den becldhoa.
wcr Edwin Scharff.

NAAR EEN ANDERE WONING.

Eenige dagen geleden deelden wij!
mede, dat cr een geschil gerezen was
tusschen het bestuur van een woning»
ibouwvcrceniging en een der 'bewoners
over het aanvaarden van een aanvul»
ling van het 'Jvu-urr-eg-lemcnt, dat een
dubbeltje boete stelt op 'het raiot op
tijd betalen vun dc huur. Hot gevolg
was, dat d-e bewoner nu voor het Kan»
tonigcrecht gedagvaard is om het huis
tc ontruimen. Nader vermennen wij,
dat de 'bewoner het vonnis niet heeft
afgewacht, maar cr reeds in geslaagd
is om ccn andere woning tc vindon.

Daarmede is dc 'luacstic dus opge*
lost.

UITGAAN.

STADSSCHOUWBURG,

Zaterdag ló April geeft het Ver.
Rofcterdamsch Hofstad»Tooii©e3, di»
recteur Cor v.d. Lugt Melscrt in den
Stadsschouwburg ccn wederopvoering
van „Dc Rcvucigirl", het onderhouden»
de succcs»blijspel, dat hier bij ccn vo»
rige opvoering veel succes verwierf.

In do rolvcrdeeling worden genoemd
dc dames: Wilh. SchwabWeiman,
Lily Bouwmeester, Fje Carelscn, Dora
Haus, Elme Pisuisse en do hccreu:
Hermann Schwab, Louis '-an Gasteren,
Theo Frenkel Jr., Cor Trcslcm, Ru
Mulder.

Regie Hermaan Schwab,