Haarlem's Dagblad | 1927 | 27 april 1927 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

BUITENLANDSCH OVERZICHT

H. J. LAMP

EERSTE KAMER.

HANGELSBLAD

KEUKENUITRUSTINGEN

KLEINE ADVERTENTIES

BIJKANTOOR

WOENSDAG 27 APRIL 1927

DERDE BLAD

De ontwapeningscommissie uiteen.
Groot succes voor Mr. Rutgers en Hen-
nings. Jhr. Loudon's sluitingsrede.
De taak der voorbereidende commissie.
DuitschlandBarmat. Onzinnige
leuzen der Wikingers en Olympiërs.

t belangrijkste nieuws.

De berichtgeving over China is vaag
en weinig omvallend. Wij weten dat er
geschoten wordt met zwaar geschut tus*
schen Nanking en Pockou, en hooren
niets meer van het „groote leger der
Hankausche rooden" dat in optocht zou
zijn langs een verkeersader, om Tsjang*
Kai Sjek aan te vallen. Maar daar zal
wel niet veel van komen. Of is deze stil»
te de dreigende waaruit dc caéastrophe
-geboren zal worden?

Er is ook niets naders omtrent Tsjang
Tso*Lin, den Noordelijken oorlogsheer-1
Er gingen geruchten dat hij inplaats
van Wellington Koo premier is gewor»
den. Er gingen geruchten dat! hij geld»
gebrek had, er gingen geruchten van
nieuwe tweedracht in 't uiterste Zuide»
lijkc kamp. en ton laatste gingen er ge*
ruchten omtrent groote leeningen, die
Tsjang»Kahsjek los gekregen heeft' van
Chineesche bankiers.

Wat uit al deze „vaagheden" te destil*
leeren? Zonder er zoo maar een gooi
naar te willen doen, zou men dit wel
voor zoo goed als zeker willen aanne»
men, dat cr vaai de groote actie der
Sovjeds 'en dier Chineezen. die van het
Russisch kapitaal afhankelijk zijn, niet
zoo heel veel zal terecht komen. Dat
Tsjang Kai Sjek, zooals te verwachten
was, den tijd van rust heeft ge-bruik't
om zijn positie moreel en financieel tc
versterken, hetgeen tot gevolg had dat
hij als de „coming man" wordt' be
schouwd, en ontzien wordt. Oók door
't buitenland. Men lette slechts op Ame»
rika's of liever Coolidge's politiek, die
ook tegenover China zoo beslist tot
uiting kwam in Coolidge's tafelrede bij
gelegenheid van het jaarfeest der Uni*
ted Press. Coolidge sprak nogal'' hoog»
dravend over sympathie met het zwaar
beproefde Chineesche volk, over het
recht der Chineezen, en tenslotte ook
nog een paard woordjes over het Amc-
rikaansche recht tot bescherming der
Amerikaansche onderdanen.

t Ts opmerkelijk, die Russische hou»
ding, die weer zoo kenschetsend' uit»
kwam op 't laatste Sovjetcongres. De
woordvoerder, de heer Worosjilof, mi»
nister van Oorlog hecfit vervaarlijke
dingen gezegd over den grooten oorlog
roet het Westen: hij zei cr niet bij wan»
neer die zou plaats grijpen. Hij heeft,
omdat dat in een proj>agandiStische
Sovjetrede zoo hoort, prachtig afgegp»
ven op den Volkenbond en ten laatste
in vele toonaarden de kwaliteit van bet-
Russische leger (dat eens het mensch»
dom zal moeten bevrijden) bezongen.
Wel zal 't veel menschenbloed kosten,
zei Worosjilof

Over eenïge maanden zal de aarde in
aanraking komen met de staart van de
komeet Pons»Winnecke. In „Le Petit
Journal" staat een groot artikel, waarin
het menschdora gerustgesteld wordt
voor de cventueele gevolgen dier bot»
sing; het menschdom zal er niets van
merken! De a a-de en de menschheid
kunnen tegen dat stootje, beweren de
■geleerden. Zoo zal de menschheid ook
wel tegen de verschrikkelijkheden kun»
non, die in. 't brein van.den communis»
tisdbe-n heer Worosjilof geboren wer»
den. Te meer oandat deze communist
geen datum opgeeft. Dat doen de ge»
leerden tenminste nog wel....

F. A.

De ontwapenings
commissie uiteen.

Nederlandsch-Deensch
succes.

In de voorbereidende ontwapenings»
conferentie heeft Dinsdag weer een uit»
voerig debat plaats gehad naar aanlei»
ding van het Nederlandsche voorstel
betreffende de publiciteit van wape*
ningsvoorraden, hetwelk in den tekst
der ontwerpconventie was vermeld als
een voorstel, dat was afgestuit op den
tegenstand van andere delegaties, aldus
de TeL, doch door de voorstellers niet
was ingetrokken. Talrijke voorstellen,
waarvan dc voorzitter, jhr. Loudon,
verklaard had, dat er geen eenstemmig»
beid over bestond, waren op gclyke
wijze vermeld.

De tegenstand van Japan tegen het
Nederlandsche voorstel bleek zoo hef»
tjg, dat Sato thans voorstelde een nieuw
stelsel voor niet aangenomen voorstel»
Ien te aanvaarden, door deze namelijk
als aanhangsel tot de ontwerpconventie
op te nemen.

Sato werd gesteund door sir Cecil
Hurst, die meende, dat het Nederland»
sche voorstel, zelfs met de vermelding
„nict»aangenomen" in het voorontwerp
der conventie niet op zijn plaats was.
daar drie delegaties, die van Japan.
Frankrijk en Italië, duidelijk verklaard
hebben het voorstebRutgcrs nimmer tc
kunnen aanvaarden.

Mr. Rutgers, De Brouckère en Hen»
nings, zegt de Tel., bestreden evenwel
met succes de opvattingen van Japan
en Engeland. Dc Nederlandsche gedele»
geerde merkte op, dat het niet verstan*
dig is onderscheid te maken tusschen
voorstellen die wel is waar niet aange»
nomen zijn, doch wellicht later nog
goedgekeurd zullen worden, èn andere
voorstellen, die niet aangenomen zijn
en het voorwerp van definitieve oppo»
sitie worden geacht. Het kan niet in
het belang zijn van de werkzaamheden
der commissie den tcgehstand tegen en*
kclc voorstellen üitdrukkclijk als on»
herroepelijk te beschouwen.

Bovendien, zoo merkte mr. Rutgers

op, heeft het woord „nimmer" een
zeer beperkte bcteekenis in het politieke

ventic als deze, die in alle opzichten
een geheel voorloopig karakter draagt.
Vooral bij dit voorontwerp is het
woord „nimmer" absoluut niet op zijn
plaats. Mr. Rutgers verzette zich er dus
tegen, dat het Nederlandsche voorstel
als een zoogenaamd „onherroepelijk"
verworpen denkbeeld naar dc annex
van het ontwerpverdrag zou worden
verbannen.

Op geestige en scherpe wijze werd
mr. Rutgers ondersteund door den
Zweedschen gedelegeerde Hennings,
die er op wees, dat de voorbereidende
commissie gisteren besloten heeft het
Engelsche voorstel in zake de beper»
king van de tonnenmaat der vloot vol*
gens categorieën wel in den tekst der
ontwerp»conventie op te nemen onder
vermelding „nieriaangenomen".

Het eenige onderscheid, tusschen het
Nederlandsche en het Engelsche voor»
stel is echter, aldus Hennings, dat het
Nederlandsche voorstel door drie dele»
gaties bestreden en door de overige
goedgekeurd'* is, terwijl het Engelsche
voorstel door drie delegaties is goedge»
beurd, doch door alle andere is bestrc*
den.

Verder zegt de TeL:

Na deze redevoeringen gaf Sato zich
gewonnen en stemde er in toe, dat het
Nederlandsche voorstel in het tebstge»
deelte der ontwerp conventie vermeld
blijft, terwijl sir Cecil Harst, blijkbaar
geheel verslagen, geen woord meer
zcide. Door flink van zich af te by ten
hebben De Brouckère, Hennings en mr.
Rutgers weten te zorgen voor de gelijk»
heid van behandeling aller voorstellen,
ook van die der kleinere staten.

Sluitingsrede.

Bij het uiteengaan dier voorbereiden»
de ontwapeningscommissie, na de eer»
ste lezing der ontwerpconventie, heeft
de voorzitter jihr. Loudon de shiitings»
rede uitgesproken, aldus de Tel. In deze
rede herinnerde spreker er aan, dat hij
bij het begin der werkzaamheden heeft
gezegd, de publieke opinie cr op te
moeten voorbereiden geen gouden ber»
gen te verwachten van de eerste étappe
op den weg naar vermindering en be»
perking der bewapening. De politieke
situatie was de commissie niet gunstig.
De taak der commissie was bovendien
vol moeilijkheden, waarvan de publieke
■jpinie dc draagwijdte niet mat en niet
kon meten.

In Washington ts in 1921 de eerste
stap gedaan door de 5 maritieme mo»
gendheden, die het machtigst waren,
om den bewapeningswedloop ter zee
tegen te gaan en het resultaat was niet
onibeteekenend. MaaT nog nimmer in de
wereldgeschiedenis is 'het probleem van
de beperking der bewapening in zijn
vollen omvang aangesneden door een
bijeenkomst van politieke gedelegeer»
den.

De commissie heeft tot taak de voor»
bereiding dor conferentie voor vermin*
dering en beperking der bewapeningen.
Voorbereiden overeenkomstig de ter»
men van artikel acht van het Pact. Ten*
einde deze conferentie goed voor te be*
reiden heeft de oommissie gemeend,
dat het van belang was niet aan den
Raad een lijvig rapport uit te brengen,
waarin het zoo omvangrijke werk der
commissie wordt geresumeerd en waar»
in de antwoorden op de vragenlijst, die
de raad aan de commissie had voorge»
legd, waren vervat, maar een ontwerp*
conventie uit te werken. Het kwam er
dus op aan, zonder overhaasting een
eersten tekst samen te stellen. Twee
plannen werden de oommissie daartoe

voorgelegd. Dc besprekingen brachten
al spoedig aan het licht, dat ia dit sta*
dium der op tc lossen problemen, één
enkele tekst niet mogelijk was. Daarom
geeft zij een rapport aan den Raad en
aan de Regeeringen in den vorm van
een eerste ontwerp, voorloopig in eer»
ste lezing en dus niet definitief, dat die
punten samenvat, waaromtrent eenstem*
migh&id bestaat met of zonder reserve.
De teksten, waaromtrent nog geen
overeenstemming bestaat, zijn gerang»
schikt onder vermelding der verklarin*
gen en der voorstellen, -die tijdens dc
besprekingen zijn gedaan, zonder een»
stemmigheid te bereiken en die de
auteurs uitdrukkelijk tot de tweede le»
zing wensebten tc handhaven.

Jhr. Loudon herinnerde er nog aan.
dat Nederland in den strijd tegen het
water en voor de vestiging vau zijn on*
afbankelijkhoid en de handhaving van
zijn positie in Europa en in overzecsche
gebieden, zich steeds eeft laten leiden
door de stelling: nimmer wanhopen.
Spreker voelt zich op dit oogenblik ge»
inspircerd door deze gedachten van
den grooten Zwijger. Het is niet noo*
dig te hopen om te ondernemen noch
te slagen om vol te houden. Spreker
spoort de leden aan vol te houden,
want om te slagen moet men volhou*
den.

Jhr. Loudon dankt zijn oo'Tlega's voor
de duidelijkheid en openhartigheid waar
mede zij gesproken hebben. Hij dankt
in het bijzonder Gibson, die door een
open en verzoenenden geest zooveel tot
den goeden gang der werkzaamheden
heeft bijgedragen en dc beide vioe«voor»
zitters. De Brouckère en Veyerka.

Op hun beurt dankten Claiuzd, GFd»
son. De Marinis cd Hurst, jhr. Loudon
voor zijn leiding.

Jhr. Loudon zal het tijdstip der vol»
gendc zitting bepalen. De commissie
l'-et hem hieromtrent volle vrijheid. Jhr.
Loudon meent, dat deze omstreeks No»
vember van dtt jaar pl'aats hebben.

Proces Barmat.

Ie bet proces»Barmat is de staatssecre»
taris Sautter van het rijkspostministeric
als getuige gehoord, aldus het Hbld.

Hij deelde mede;, dat er op 16 Oct
11/24 een brief van de Girocentrale was
o-itvangen, waaruit bleek, dat minister
H-.Fie geheel op eigen houtje, zonder cr
zijn Staatssecretaris of andere hoofd»
ambtenaren van zijn departement in te
kennen, het crcdiet van 10 milltoen
mark, dat de Girocentraie aan het
Barmat*concern had geleend, had over*
genomen.

Get. was terstond naar Höfle gegaan
cn had hem bittere verwijten gedaan
Ook Höfle was zeer opgewonden gc»
weest. Sautter had o.a, gezegd: Dat
zou u wol eens uw baantje kunnen
kosten.

Op zijn vraag, waarom Höfle dit ere--
diet eigenlijk van de Girocentrale had
overgenomen had de minister gcant»
woord dat hij dfit uit overwegingen
van economiscbcn en socialen aard had
gedaan. Indien het crcdiet niet was ver,
leend. zou het Barmat»concern in moei»
lijkheden zijn geraakt en zouden 15
18000 arbeiders broodeloos zijn gewor*
den.

Terwijl Hautter nog met Höfle sprak
was Henri Barmat binnengekomen en
had een wissel van 500.000 M. ter dis*
contéering aangeboden. Get. had ver»
klaard, dat? Barmat van de post geen
cent meer kreeg, waarop Barmat had
geantwoord, dat hij dan genoodzaakt
zou zijn surséance van betaling aan te
vragen.

In groote opwinding was Höfle naar
de telefoon geloopen cn had achtereen
volgens verschillende banken opgebeld
om te vragen of zij een wissel van Bar»
mat in betaling wilden nemen. Twee
hadden geweigerd, dc derde was er op
ingegaan.

Henri Baxmat ontkende te hebben ge*
dTeïgd met ccn surséance van betaling.
Hij had slechts gezegd, dat de bedrij*
veu beperkt en een aantal arbeiders
ontslagen moesten worden als hij het
geld niet kreeg.

Wiking-Olympia.
Bombastische phrasen.

Bij de voortzetting van hef proces te*
gen de verboden rechtsradicale strijd*
organisaties Wiking en Olympia, aldus
hel HblcL, dat te Leipzig voor den groo
ten senaat van. het rijksgerechtshof
wordt gevoord. zijn verschillende doem
menten voorgelezen als bewijsstukken
tegen die organisaties. Voor het eerst
vernam men daarbij den tekst van den
z.g Kikinger eed, welke dan volgenden
borabastischen inhoud heeft:

..Wir scKwörcn in lo'dcrndem Hass
in heilige Licbc in reinum Blut
auf das rettende Schwert und
vschwören in Treue zu tragen die
Fahme den Führer Ehrhardt wir
schwören stürmcn der Stimmc zu
folgen durcli Tod und durch Trüm*
mcr ob die Eeigen fliehen die Erde
ende nur die fcindliche Kugel
fallt uns und den Eid".

In eon dienstvoorschrift van Januari
1626 wordt in vollen ernst gesproken
over nachtgevechtien, Iichtkogels; wordt
erop gewezen, dat niet geschoten mag
worden of dc schutter moet zeker zijn
on zijn doel; daj: het wachtwoord voor*
al niet zoo luid mag worden gegeven,
dat de vijand het hoort, cn meer dergc»
lijk fraais. Al die voorschriften verraden
een groote hoeveelheid grootheidswaan,
constateert dan ook de „Frankf. Z.";
Ehrhardt is cr zoo iet!s in als een Bona*
parte. Hij betreurt het ergens, dat hij
niet al zijn mannen ,,ejk afzonderlijk in
de oogen kan zien" en den Wikingers
wordt per circulaire aangekondigd dat
hun leider uit de ..verbanning" in hun

'dden is teruggekeerd.

Een ander document bevat een voor*
schrift, waarbij den leden het' strengste
stilzwijgen wordt opgelegd over alles
wat den bond, den leiders of den ka»
meraden zoti kunnen schaden; waarbij
door de onderteekenaars erkend wordt
te beseffen cLn' elke ondoordachte uiting
verraad kan bettekenen cn dat verraad
volgens oud»Germaansch recht gewro*
ken kan worden Onvoorwaardelijke
gehoorzaamheid wordt gezworen, voor*
zoover hef opvolgen van dc bevélen niet
strijdt met de eer van den Duitschen
soldaat.

KORT EN BONDIG.

Twee barkassen, die ongeveer twaalf
booten mot soldaten der Noordelijken
op sleeptouw hadden, zijn bij een po*
ging om den Zuidelijken oever van den
Jangtse bij het fort te Nanking te be*
reiken, door zoeklichten ontdekt. Het
fort vuurde tachtig granaten af. Alle
booten werden tot zinken gebracht en
alle inzittenden, 2000 in getal, verdTon
ken.

Te Boedapest is een constitueerende
vergadering v-an den Pan Europa=Bund
door nationalistische sfudcntcn uit el*
kaar gejaagd. Dc studenten wierpen met
rotte eieren naar prins von Hohenlohc
die de bijeenkomst leidde.

BalcJwin, de eerste»mimster, heeft, we*
gens de inspanning die zijn staatkun*
dige plichten hem opleggen, besloten zoo
min mogelijk meer aan openbare func*
ties deel te nemen. In dc eerste maan*
den zal hy daarom alleen in het open
baar verschijnen, indien dit strikt nood»
zakelijk is,

Van Japanschc zijde wordt uit Pelting
geméld, dat ten gevolge van verzet van
Amerikaansche zijde in de tweede nota
der mogendheden naar aanleiding van
de gebeurtenissen te Nanking slechts
zal worden geëischt, dat de drie eischen
vervat in de eerste nota. zullen wor»
den ingewilligd. In geval dit noo dig
mocht blijken zal later over een verde*
ren stap worden beraadslaagd.

Een felegram van gisterenavond laat
uit Philadelphia meldt dat Mac Donald
die daar, gelijk gemeld is, a-oor keelont*
steking verpleegd wordt, aan de betere
hand is.

Het Mexioaanscbe departement van
Oorlog mankt bekend, dat zestig van
de bandieten, die op 20 dezer den tTein»
overval pleegden, gedood zijn in een
op 23 April gevoerd gevecht met fe»
dorale troepen, dat vijf uur duurde.

Tc Ween en is het congres -ran 3c oom»
imissio uit den Volkenbond voor straat»
yerkccr onder voorzitterschap van den
Belg Stevenard geopend. Nederland is
Sdoor mr. Schoenfcltl van het departe»
inent van waterstaat vertegenwoordigd.

TARDIEU'S BOEK.

DE VERHOUDING TOT
AMERIKA.

André Tardieu, de tegenwoordige mi
nister van openbare werken, heeft, zoo*
men weet, een boek geschreven,
„Devanfi l'Obstacler getiteld, waarin
hij de historische en psychologische be»
trekkingen tusschen Frankrijk en dc
Ver. Staten bespreekt. Tardieu was tij»
dens den oorlog, in 1917, Fransch hooge
commissaris in de Ver. Staten.

De Parijschc bladen bevatten een uit»
treksel uit het werk. Daarin wijst Tar»
dieu op eenige ernstige fouten, die
Frankrijk naar zijn mcening heeft be»
gaan: de fout om in 1917 te gelooven
dat de Ver. Staten ten behoeve van
Frankrijk en niet voor zich zelf ten
oorlog togen: de fout om in 1920 tc
hebben geloofd dat de Amerikanen
zonder mandaat waren toen zij de po*
litiek aanprezen, waaruit de afzonder*
lijkc vrede zou voortspruiten; de fout
om in 1919, na dc nuttclooze poging
om dc schuldcnquaestie tc regelen, tc
lang te hebben gehoopt, dat men haar
zou oplossen zonder cr over te spreken;
dc fout dat het de vermindering der
Fransche schuldvorderingen heeft aan»
vaard zonder de qunestic esner ver»
mindering van Frankrijks schuld op tc
werpen.

De ro:nlstcr geeft een belangwckkcn»
de beschouwing over het verschil in
psvchologischen aard tusschen dc beide
volken. Amerika's geschiedenis is ge»
cvolueerd rondom de groote cconomi*
sche problemen; die der Franschen daar
entegen was slechts veldslagen en ver*
dragen. Het Fransche volk weet be»
treffende den jongsten oorlog alles wat
met veldslagen, grenswijzigingen, enz.
tc maken heeft, maar het is onbekend
met de realiteit der financiën Cn econo*
mie, welke het lot der veldslagen bc»
hecrschte. Het verwart steeds datgene
wat het van het neutrale Amerika leen»
de met hetgeen het oorlogvoerende
Amerika het voorschoot. Dc schadever*
gocdingsbetalingen cn het Dawesplan
blijven een mysterie; Frankrijk acht
deze quaestics secundair, en dit is een
bedroevende voorwaarde om te discus»
sieeren met een volk, welks politieke
strijd om de tarieven, den goudstand»
aard of dc trusts heeft gedraaid.

Vervolgens wijst Tardieu op de slap»
pc wijze, waarop het Fransche parlc»
ment in de dagen van Wilson is opge*
treden. Dc Kamérs en dc pers bogen
voor den toenmaligen president in het
stof, in de meening dat zijn denkbeel»
den die van Amerika waren. En ten
slotte zond het de verkeerde mannen
uit om over het schuldcnvraagstuk te
onderhandelen.

Nochtans, niets is verloren, meent dc
schrijver. Dc Amerikaansche openbare
mcening is in de politiek wankelbaar»
der dan in welk ander land ook. Frank»
rijk heeft cr onder geleden, maar het
kan er nog van profiteeren. Het Diet*
begrijpen op een bepaalden dag bewijst
niets voor de volgende dagen. Het
toont alleen maar de gemaakte fouten.
In November 1916 was bijna geheel
Amerika tegen den oorlog, doch in
April daarop er vóór. „Avec les Ame*
ricains, rien n'est achevé, tout est cn
dcvcnir".

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL

BARTELJORISSTRAAT 18

DE BESTE - DE BILLIJKSTE

26 ApriL

Nog altijd Waterstaat» Des ministers antwoord.
Waterstaat, wegen, mijnen en sporen. Geen toe
zeggingen, waar ook. Geen nieuwe commissie van
onderzoek naar de veiligheid.

Hoofdmoment van den avond was
de rede van den minister van Water»
staat Hoofdmoment maar van wei*
nig practische beteakenis: eenige feite*
l'ijke mededeeMng heeft de bewindsman
niet gedaan. En toch is bij Waterstaat
liet feitelijke hoofdzaak. Op feiten
wachten provinciën en steden. Somtijds
jaren, tientallen jaren lang.

Vanavond hebben nog de hoeren van
Lansöhot en Smeenge het woord ge»
voord. Eenige toezegging ontvingen die
werkers en betoogers van hedenavond
niet, evenmin als die der vo-rige week.

De minister beoogde, dat de heer
Lindcyer, wanneer hij spreekt over Jen
werktijd van het lager Waterstaats»
personeel, onderscheid maken moet tus*
schen den diensttijd en den wefkelijken
rbeidstijd.

Ten aanzien van de brug over het
Katerveer deelde de minister mede, dat
een bekwaam ingenieuT»aestheticus- de
verdere plannen voor den bovenbouw
onder handen zal nemen.

De heer Polak had gaarne een sneller
plan van uitvoering van wegenbouw
gezien, dan dc minister schijnt ontwor*
pen te hebben. De minister zette deze
opmerkingen maar direct buiten be»
schouwing, met den afgevaardigde tc
vragen daarop terug te komen wanneer
het wetsontwerp tot instelling van. het
wegenfonds bij dc Kamer in behandc*
ling komt.

■De minister wü niet met den heer
woordenboek en dat vooral in een cons Polak medegaan waar deze dc tram we»

ge-n wilde opheffen, omdat dit den weg
overal zou verbroeden. Dat wil, de be»
windsman niet, omdat de weg naar zijn
gevoelen nóg onvolmaakt zou blijven.
Dit wil de bewindsman óók niet, om»
dat hij dc trams niet missen kan. Hij
hield vol met voorbeelden uit veler»
lei deel des lands dat de train ge»
roepen is -aan het massale goederenver»
voer het hoofd te bieden. En hij wees
op een artikel in een blad „ik weet
niet meer welk, ik weet ook niet in
welk nummeri* (groote hilariteit na»
tuuriijk!) een artikel van den tram»
directeur Burgersdijk, die had opge»
merkt, dat zonder tram het bestaan
van de huidige autobus niet zoo moge»
lijk zijn, want zonder tram zouden
aparte autowegen noodig zijn.

De minister verzekerde, dat -„Water*
staat" steeds met de uiterste zorg het
natuurschoon ontziet is dat niet wat
al te optimistisch? en dat het gc*
bruik van klinlkcrs in beton onmogelijk
rs, omdat naar het Waterstaatsgevoelen
een klinkerweg niet deugt, wanneer hij
in zand gelegd niet deugt. Bouw op
beton is dus uitgesloten.

De heer van' Lansckot is nog even op
zijn betoog van Donderdag tcruggekc»
men: verb reeding van het zomerbed
van de Maas, om Noord»Brabant van
het overtollige water te bevrijden. De
leider der R.»K. frac-tie was zoo lang»
zamerhand van het ironische naar het
scherp/ironische en toen naar het sar»
castisc-hc spreekgeor© overgegaan, waar

hy den minister vroeg hem nu eens
niet met „een kluitje in het riet" te
sturen. De minister bleek gegriefd. Een
heel gemoedelijk man, maar toch ook
iemand, die niet met zich sollen laat:
hij beet heel scherp van zich af.

Een oude kwestie noemde de minis»
ter het die van den wateroverlast in
Noord*»Brabant een kwestie van
eeuwen. Een kwestie, die des ministers
aandacht heeft en waaraan hij alle zijn
kraébten wijdt om zoo spoedig moge*
lijk tot een glorierijke oplossing tc ko*
men. De minister zei het overtuigend
en men moet hem gelooven. Ingewijden
roemen minister v. d. Vcgte als een
krachtig, veehdwingende bewindsman.
Maar feiten noemde dc minister ook
hier niet - jammer genoeg! zeide
hij niet te kunnen noemen, om de door
hen ontworpen plannen niet te schaden.
De heer v. d. Vegtc stelde als eerste
doel: er moet een afdoende oplossing
worden gevonden. Wat de heer van
Lanschot als eerste doel had gesteld,
dc verdecling der kosten, zag de mi*
nistcr op dit oogenblik als van secun»
da ire bcteekenis.

De vragen van den heer Smeenge ver»
kregen geen van alle een toezegging
Je minister hoopt op spoedige rappor*
ten over het AmsterdamRijnkanaal,
over het Twcntsche kanalenplan, over
de haven van den Stoofpoldcr, over het
kanaal LemmerGroningen.

Het weigeren van perronkaartjes tij»
dens het vuurwerk wegens het 50=jatig
bestaan van het Noordzcekanaal zal de
minister aan het Spoorwegbcstuur 'over
brengen.

Somber was de heer Lindcyer gc*
wccst over de arbeidstoestanden en ver*
houdingen in dc mijnen. Maar op elk
punt wees de minister den heer Lin*
dcycr terug. Hij deed dezen woordvoer*
der er op Ietten, dat het mijnbedrijf
niet is een landelijk bedrijf, maar ccn
bedrijf midden in dc wereld, te mid*
den yan internationaal gelijke bedrij--

ven. En dan blijkt, dat de Nederland»
sche mijnen de concurrentie, wat arbci*
derszOTg aangaat, glansrijk het woord
is vtan den minister kunnen door»
staan. Was het niet zoo. meende dc
minister, dan zou de vakbeweging veel
sterker zijn. Want verbittering brengt
versterking van het vakvercenigings»
leven. In de mijnen zijn op de 33000 ar*
beider» niet meer dan 9000 hoogstens,
georganiseerd.

Wat Je spoorwegen aangaat dc
kwestie van de bekleeding en de arm*
leuningen ki de derde klassen laat de
minister aan de directie van de spoor
over, omdat hij dc terreinen voor di»
rectie en minister, tor versteviging van
heider positie, scherp uit elkaar wil
houden. Bespreken wil hij.

De minister schijnt niet geneigd te
zijn, over te gaan tot de instelling van
een commissie, die een nieuw onder*
zoek naar de veiligheid*op de spoor»
wegen moet doen. Waarom? vroeg
hij. De heer Moltmaker erkende toch
zelve, dat de veiligheid in het algemeen
niets te wcnschen overlaat.

De kwestie der oud-gepensfouneer»
den zal minister van dc Vcgte opnieuw
bij dc Spoorwegdirectie aanhangig ma»
ken.

De kwestie der classificatie deelde
dc minister mede is nog bij dc
spoorwegdirectie in onderzoek. Op het
resultaat daarvan wacht dc minister.

Er schijnen in de ZutphenEmmerik-
moeilijkheden weer pogingen tot ver»
zocning gedaan te worden, nu door dc
werkgevers (de minister ontkende 't
niet) het door tusschenkomst van den
heer v. d- Lande gesloten contract niet
wordt nageleefd. De minister liet dat
doorschemeren. Maar zoo, zor.dcr meer,
de subsidie inhouden, ccn wcnsch van
den heer Moltmaker, de minister gc»
loofde niét dat hij daartoe gerechtigd
was. Zonder hoofdelijke stemming is
„Waterstaat" aangenomen.

INTIMUS,

KRABBELS.

Fransche bladen maken melding van
ccn espeditie, die binnenkort zal
trachten, een reusachtige kist volge
laden met diamanten cn gouden sta.'
ven, die sedert het jaar 1820 bij de
kust van het eilaudje Oberon op den
bodem van den Oceaan inoet rustel*,
aan de oppervlakte' te halen. Het is
mogelijk dat de afmetingen van de
kist uitgezet door bet water cn
door dc fantasie sedert 1820 belanp»
rijk zijn toegenomen, maar dat do ge-»
zonken aühat bestaat, schijnt niet aan
twijfel onderhevig te zijn.

De romantische gosohicdcofa va*
deze sohat is cis volgt Onder de
Fransthe edellieden, die rich oa de
Revolutie van 1789 genoodzaakt zu*
gen, bun geboortegrond te ontvtedi*
ten, bevond zich ook de graatf de
Saint Paul uit Vendée. Toen deze
Fransche edelman zrch vele jaren tn
Amerika had bevonden, was hij na 30
jaar ploeteren in het bezit geraakt
van. uitgestrekte terreinen welker
exploitatie hem een onmetelijk fortuin
had bezorgd. 1st 1820 besloot bij om
redenen van sentimenteclcn zoowei ais
zakelijkcn aard, een reis tc xnalken
naar zijn geboorteland. Om zijn in
Frankrijk verarmde familieleden ki
staat te stellen hun luisterrijk bestaan
van vroeger te hervatten, huurde <fó
graaf van een scheepvaartmaatschappij
den driemaster JcnncdHcnri. 4n welks
ruim hij een buitengewoon etcric ge*
construeerde kist van 1 meter 'by 13
inctor liet plaatsen, gevuld met diamarv
ten en goud in staven.. Verder werdc-n
nog allerlei kostbaarheden, van een
fabuleuze gezamenlijke waarde mee
aan boord genomen.

Het schip vertrok op 20 November
van het jaar 1820 met 36 mensohen
aan boord van Saint Pierre in M®jv
pique. luide toegejuicht door de
Fransche kolonie. 'De overtocht ver»
liep in d-c beste orde tot. op 9 Decern»
ber de kapitein, misleid door een licht
dat hij voor een vuurtoren hield, bet
schip op de riffen tusschen het eiland
Oberon cn het vasteland van Frank»
ryk stuurde. Hot was vrccselijk nood»
-weer en in korten tijd was er van bet
schip niets meer over ert lag de kost»
bare koffer op den zeebodem. En daar
heeft hij totnogtoe? in starre on hal ft»
lijke rusteloosheid gerust.

■Natuurlijk is het niet de eerste maal
dat men op jacht trekt naar deze
.miïlioenen. Vele jaren geleden is he^
reeds geprobeerd, maar zonder cenig
resultaat. Met het voorbeeld van dc
Lutine, op de Texelschc kust, voor
oogen, zouden wij in deze nieuwe
onderneming niet gaarne geld wagen.

Een 'Amerikaansch geneesheer heeft,
kortgeleden aangekondigd dat hij' ccn
middel had gevonden om doofheid be
genezen -door draadlooze telefonie. Het
zal u wellicht niet duidelijk zijn, hoe
dit mógelijk is en in dezen vorm
gezegd, zal het ook wel ondenkbaar
zijn. Maar er zijn- tal van gevallen gc»
constateerd, waarin bijna niet -tc be»
schreeuwen dooven tot hun bk-jde
verrassing ondervonden, da>t zij een
draadloos concert 'kondon hooren. Dit
op zichzelf kan- moeilijk als een ge»
rnezing van hun kwaal worden aange
merkt. anaar het is toch ccn heugeli jke
ontdekking.

Een ander Amerikaan eóh'tcr, zekere
dokter Winslon, specialist in (haalt a
even diep adem s.v.p.) otonhinolaryn»
gologie, heeft acts anders ontdekt.

Een volslagen d<*>f meisje werd mot
een vliegtuig tot 8000 meter hoogte
gebracht. Hier aangekomen dook de
piloot eenige malen achtereen tot 4000
Meter. Het arme meisje verkeerde in
begrijpelijke angst bij deze ongewone
ervaringen, maar toen zij den began en
grond weer had' bereikt, hervond de»
specialist in de wat*wc=bovon zextea,
•dat haar doofheids toestand aanmerkt*
(ijk verbeterd was. De vraag is nu maaf
of deze verbetering blijvend is, warrf
men kan deze kuur bezwaarlijk dage»
iijks gaan toepassen. Doch ab deze
proefneming leidt tot nieuwe inzichten
omtrent het versohijnsel der doofheid
is er weer wat gewonnen.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel.

ZIJN:

a f 2.— IN HET

ALLE advertenties kunnen
worden opgegeven aan het

voor Haarlem cn Omstreken

TEMPELIERSSTR. 32

10209 TELEFOON 10209

35