HAARLEM'S DAGBLAD
MIJN LEVEN EN KIJK OP HET LEVEN.
FLITSEN
BINNENLAND
jl
FEUILLETON
DE SOBRINSKY-iUWEELEN
ZATERDAG 7 MEI 1927 VIERDE BLAD
door BERNARD SHAW.
Shaw openbaart het geheim van zijn succes aan
Archibald Henderson.
.Copyright 1927, Anglo American Newspaper Service.
II,
De Nobelprijs Shaw
en Mark Twain Vele
menschen schijnen groot,
omdat bun omgeving zoo
vl8k is Shaw's oordeel
over prijzen De duffe
literaire coterietjes.
Jarenlang heelt het pufohdk aan de
ontbijttafel gelachen om de moppen
en snaaksohe wijsheden van een grap;
pLgen Ier. Opeens moest het hooren,
dat do Zweedsdhc Academie aan
dezen nar aan het hof van koning
Demos den meest begeerden literatuur
prijs, den Nobelprijs voor het jaar
1925 had toegekend. Het jaar doet er
natuurlijk niet toe, de belooning geldt
een levenswerk, dat in de literatuur»
van»ideaHstLsche»s trekking het [hoogst
bereiikbare gaf.
Deze humorist en grappenmaker is
in .dc oogen van den nieuweren tijd
•geworden tot de>n philosoof en genia»
len vertolker der tijdigedachten. Ik ben
den Oceaan overgestoken met wijlen
Samuel L. Clemens en zag de spon»
tane ovaties aan hem als „Mank
Twain" gebracht toen de Oxford»uni»
versiteit hem het eere*doctoraat in de
rechten verleende. Thans ben i'k er ge»
ituige van hoe de kroon van de wereld
der schoone 'letteren aan den groots
sten satyrischen geest van dezen tijd
wordt toegekend.
Mark Twain en Bernard Shaw waren
mijn helden en mijn intieme vrienden.
Ik had de eer deze twee merkwaar»
digc figuren aan elkaar voor tc stel»
Ben op het perron van St. Pancras te
Londen. Ik schreef de biografieën van,
beiden, van den grootsten humorist en
den grootsten satyrious van onzen
tijd.
Toen Shaw, die me afgehaald had.
met me naar hotel Northumberland
reed, maakte hij deze onvergetelijke
opmerking: .Mark Twain en ik ver»
fceeren in vrijwel dezelfde positie; we
hebben de dingen zoo te zeggen, dat
menscben, die ons anders zouden han»
gen, denken dat bet maar een grap
is".
Tijdens dezen Tit bemerkten wij
beiden tegelijk tot ons groot vermaak
op het bord van een sandwich-man
in reusachtige letters de reclame»op»
schriften van een krant:
MARK TWAIN GEARRIVEERD
r
De Ascot»Beker gestolen.
r In, al zijn speechen in Engeland
- heeft Mark Twain -op grappige
manier geprotesteerd tegen. de
.inisuatie die in de samenkoppe»
ling van deze twee berichten gelegen
was. Maar in zijn. laatste rede beken»
de hij met plechtig gezicht den dief»
stal van den Gouden Ascot»Beker tot
dol vermaak van zijn hoorders.
Wie is Bernard Shaw? Welke bui»
tengewone en opvallende kwaliteiten
hebben de Zweedsche Academie be»
wogen om d'it felbegeerde eerbewijs
aan hem te verleenen? Shaw zelf
heeft eens geestig opgemerkt, dat dc
groote" mannen boven, de anderen
«itsteke-n door de vlakheid van de
omgeving. In dit geval gaat het niet
op, want toen de Zweedsche Academie
hem verkoos, passeerde zij willens en
wetens beroemde en populaire sclirij»
vers als John Galsworthy, John Mase»
field, Hall Caine, H. G. Wells, sir
James Matthew Barrie, Arnold Ben»
mett, en den ouden grootmeester der
romankunst, Thomas Hardy. Bernard
Shaw dankt zijn uitblinken allerminst
aan de vlakheid van zijn omgeving.
Toch heeft Shaw geen hoogen dunk
van het bcloonen van literatoren met
prijzen in geld. Toen het bericht van
de prijstoekenning hem bereikte nog
nïet officieel ontkende hij dat hij
meegedongen had. Jaren geleden, toen
hem voor een verhaal in Collier's
Magazine een prijs van 1000 dollar was
toegekend, stuurde hij de Cheque van
duizend dollar meteen aan den hoofd»
redacteur terug, met de verbaasde
vraag:
„Wat betcekent deze onbetamelijke
euveldaad? Hoe weet de firma P. F,
Collier en Zoon dat mijn verhaal het
beste was dat zij in dit kwartaal ont»
ving? Is zij het Nageslacht? Ik stuur
de chèquc terug. Mocht u erover
denken, het geld te besteden voor een
grafsteen voor de firma P. F. Collier
en Zoon. dan zal ik graag meehelpen
aan het grafschrift en ik zal daarbij
mijn best doen om rcoht te laten
wedervaren aan haar monsteraohtige
aanmatiging.
Reeds in de vaste overtuiging, dat
Bernard Shaw den Nobelprijs voor
letterkunde zou krijgen, vroeg ik hem
1923 zijn oordeel over den Nobel»
prijs.
Hij antwoordde het volgende:
„Ik heb de lijst nooit bestudeerd.
Het kan alleen afgaan op ccq geves»
stigde reputatie, cn een veilige d'at
wil zeggen, een onbetwiste. Aangezien
de reputatie van de grootste geniccn
in de literatuur altijd het voorwerp
van feilen strijd is tot zij dood, of
tenminste oud zijn en geen kwaad
meer kunnen, zijn de grootste genieën
altijd buiten mededinging. De prijs»
winnaars zijn net als de bescheiden
hotelletjes in den Baedeker: van goc»
den roep. Nu cn dan is er iemand
wiens kunst internationale betcekc
nis heeft, terwijl de strijd om hem
heen van plaatse-lijken en voorbijgaan»
den aard is. die de begeerde 40 000
dollar opstrijkt cn dan terecht. Wil»
liam Butler Yeats bijvoorbeeldl Maar
in dc meeste gevallen, zooals dat van
Rudyard Kipling, moet het comité
een redelijk waardige populariteit als
de veiligste aanbeveling beschouwen.
Maar natuurlijk is dc heele idee van
prijzen voor sChoonc kunsten dwaas»
beid. De Nobebaffairc is een loterij
opengesteld voor ieder die een zeker
minimum aan beroemdheid heeft ver»
worven.'Als zoodanig is zij nuttig,
omdat nu en dan een onbetaald werker
een meevallertje heeft, maar dat is al
wat men er van kan zeggen".
De tijd heeft wraak genomen. Slhaw's
eigen woorden zijn weerlegd, want dit»
maal bleef het grootste genie niet
buiten mededing ig, maar is het in
tegeudeel als eerste van alle mede»
dingers de eindstreep gepasseerd. Na
den dood van Anatole France heb ik
er in essays in allerlei bladen in
Amerika, Engeland en op l.-t vaste»
land op gewezen, dat Bernard Shaw
thans de grootmeester in de literatuur
is, dat zelfs niemand hem nabij kon
komen. Ik zei dit, wel wetend, dipt
- een stemming onder de vooraanstaan»
de Engelsche literatuur destijds weinig
stemmen voor Shaw zou hebben op»
geleverd.
Alle stemmen zouden voor Thomas
Hardy zijn geweest voor wien toen
een vrij onsmakelijke prop a
campagne stellig met zijn mede»
weten en goedvinden werd ge»
voerd.
Bernard Shaw heeft nooit openlijk
aanspraak gemaakt op den titel: genie
Hij geeft toe, dat hij een genie is, hij
wil alleen den titel niet. Een jaar of
twintig geleden schreef hij, in een
van dc eerste brieven die ik van hem
kreeg, ronduit:
„Ik raad u aan, in alles wat u schrijft
nadruk te leggen op mijn „training"
omdat u andiers mijn natuurlijke be»
lewaamheden schromelijk zoudt over»
drijven, Door déze training heb ilk
den indruk kunnen'wekken een bui»
tengewoon knap, origineel en 'brillant
schrijver te zijn (wien het alleen maar
aan gevoel ontbreekt), terwijl de waar»
beid is, dat ik wel tot op zekere
hoogte een man van genie 'ben, an»
ders zou'-ik mijn carrière niet hebben
gekozen en beu zijn van vacanties.
weelde en geld maar dat ik toch
allerminst van nature „brillant" ben
cn heelemaal niet handig of knap. Als
de literatoren vaker zoo onderhanden
werden genomen als ik en buiten hun
duffe coterietjes bleven, waarin het
kunstwerk wordt uitgebroed tot een
hopeloos gedegenereerd verstande»
lijk en geestelijk product, zou ik du'»
zend concurrenten hebben, die meer
brilliant zouden zijn dan ik. Niets
is zoo valsch als de gedachte, dat mijn
werken alleen maar het spel van een
verrukkelijk knappen en wispelturigen
salonheld zijn. Ze zijn het resultaat
van hard ploeteren, dat met het stun»
tehgste romannetjes»schnijven in mijn
blagen»tijd begon en vijf en twintig
jaar volgehouden werd. Iedereen kan
mijn bedrevenheid voor hetzelfde geld
krijgen cn menigeen. waarschijnl'jk
goedkooper".
Thomas Edison heeft eens gezegd,
dat het genie voor ccn tiende
inspiratie is. Shaw zelf zei eens tot
rnjj .,Ncgen»en*negentig procent van
mij is net als van ieder ander". Maar
dat kostbare éénc procent het res»
tant aan persoonlijkheid, temperament
in karakter, zoo men wil maakt het
verschil uit tusschen het genie, en den
knutselaar.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 890
DE MOORD AAN HET
BEZUIDENHOUT.
EEN VRUCHTBAAR FANTAST
Nog steeds blijkt het geheim van
bovengenoemden moord de politie
ernstig 'bezig te houden.
Voor 'korten tijd heeft men een
oogenblik gedacht de hand op den da»
der te hebben gelegd. Althans men
had een heerschap ingerekend, dat
inderdaad zoo bereidwillig was de
misdaad tc bekennen. Van begin af
aan heeft men echter niet veel ge»
loof aan dc verklaringen van dezen
man, den landbouwersknecht v. B.,
^ehecht en het is dan ook spoedig
gebleken, dat men zijn tijd verknoeide
aan de verhalen van een zonderlingen
fantast die blijkbaar geïnspireerd was
door detectiveromans en bioscoop.
De politie tc Rotterdam ontving
ccnigen tijd geleden een brief, waar»
in een aanwijzing van den moordenaar
voorkwam. Op deze aanwijzing begaf
men zich naar Zwijndreoht, waar men
aan het opgegeven adres slechts per»
sonen ontmoette, die 'kwalijk van den
Haagschen moord konden worden ver»
dacht.
Een inbraak, met vermoedelijke
brandstichting te Zwijndrecht gepleegd
vestigde echter toch de aandacht op
een dier personen, den landbouwers»
knecht v. B.. die werkelijk niet lan:
uitbleef met het opdisschen van een
lange en zonderlinge geschiedenis. De
brand zou door hem zijn gesticht met
behulp van twee vrouwen van. ver»
dachte zeden, die daartoe speciaal
per auto van Rotterdam waren geko»
men. De naam dier vrouwen kwam
overeen met de ondertcekening van
bovengenoemden brief. Hoe men ook
zocht, de vrouwen waren onvindbaar.
In tusschen. was van B. wel zoo goed
tc bekennen, dat dezelfde twee vrou»
wen met zijn hulp ook den moord tc
Den Haag hadden gepleegd en later
zelfs, dat hij alléén als den moorde»
naar moest worden beschouwd. Het
bleek inderdaad, dat v. B. in Den
Haag was geweest, maar bij nadier on»
derzoek bleek tevens, dat de reis reeds'
in December had plaats gehad.
Toen is dan ook de man bij het op»
disschen van zijn onwaarschijnlijke
verhalen zoo in de war geraakt, dat 'hij
maar door de mand is gesukkeld en
zijn reeks van bekentenissen hij
had zich ook schuldig verklaard aan
een beroovin.g te Rotterdam beslo»
ten met de verklaring, de heele zaak
van a tot z te hebben verzonnen,
Intusschen i® de vruchtbare fantast
die in elk geval dc brandstichting op
zijn geweten heeft, door dc politie te
Zwijndrecht achter slot gezet.
EEN ONGENOODE GAST.
AUTO HOTELVERANDA
BINNENGEREDEN.
Donderdag is op hot vreedzame
dorpsplein te Doorn een auto, ko»
mende, uit dc richting Amersfoort, de
veranda van het hotel Lagenvey bin»
nongereden, terwijl de gasten in dc
stralenden zon den lunch bulten ge»
brui'kten. Een gegoten ijzeren paal,
een der steunen van het balkon., werd
in twee stukken gereden, stoelen en
tafels aan flarden, een der kuiken
verniel d.
Gelukkig hadden de gasten zich nog
juist op tijd aan het gevaar kunnen
onttrekken.
De veldwachter, die bij den ingang
van het dorp reeds de aan het stuur
zittende dame had gewaarschuwd,
was dc auto maar vast gevolgd en
maakte procesverbaal op.
DE KAT NAAR BED BRENGEN
Jc begint je slaperig te
voelen, besluit de kat
naar zijn keldcrbed te
brengen en dan zelf on»
der de wol te kruipen
je zoekt het dier eenigen
tijd, voor je tot de con
clusie komt', dat het
nog wel buiten zal zijn
je hebt juist d; buiten», slaagt er na twintig mi*
deur geopend als het I nuten in dc kat tc van»
beest tusschen ie bcenen I gen cn brengt 'm naar
door den tuin in rent I den kelder
vergeet onnrdf'e11ijk of
je het kclderli.ht al dan
niet hebt uitgedraaid
opent dc deur een paaT
centimeter om te contro-
leeren, waarop dc kaf
ontsnapt en naar boven
vliegt
vangt het dier weer met
behulp van dc familie cn
brengt het opn'cuw naar
den kelder
jc bent juist klaar voor
de zoete rust als dc ver»
schijn:ng van dc kat
buit'en het raam jc doet
beseffen dat het kddcr*
venster open was.
(Nadruk verboden.)
VLIEGTOCHT
NEDERLAND—INDIë.
POGINGEN TOT BEKORTING
DER LUCHTROUTE.
De laatst verschenen Mcdcdeclingen
over het Luchtvaartverkecr in en naar
Indië, uitgegeven door de vereeniging
Comité Vliegtocht NederlandIndië
stellen nog eens vast wat de eerstvolgcn»
dc pogingen zullen zijn om den afstand
tusschen Nederland en Indië langs de
luchtroute te bekorten:
,In dc eerste plaats heeft het Comité
Vliegtocht het plan dezen zomer, waar»
schijnlijk in Juli, een mailvlucht te or»
ganiseeren naar Suez en terug, in aan»
sluiting op de mailbooten en in samen»
werking met vliegtuigen in Indië De
plannen hiervoor zijn thans in studie,
maar de kans op doorgaan kan heel
groot genoemd worden. Indien hiervoor
dc nieuwe twecmotorïge Fokker F VIII
bestemd wordt, zal er ook voor passa»
giers gelegenheid zijn deze hoogst inte»
ressante reis mede tc maken.
„De tweede aanval op het record zal
worden ondernomen door luitenant Kop»
pen, die in October zal trachten met
een driemotorigc Fokker binnen een
maand heen en terug naar Batavia te
vliegen. Luitenant Koppen heeft van
verschillende zijden financieelen steun
gevonden voor zijn plannen; vliegtuig
motoren en benzine zijn hem reeds ter
beschikking gesteld, het legerbestuur
heeft hem verlof voor den tocht toege»
staan. De heer Koppen ondervindt by
zijn plannen de krachtige medewerking
van het Comité, dat hem bij de voorbe»
reiding met raad en daad terzijde staat".
BENOEMBAARHEID VAN
GEHUWDEN.
Het lid der Tweede Kamer de heer
Deckers hoeft den minister van Kolo»
men gevraagd of deze h-et geoorloofd
acht diat d'e Overheid aan de benoem»
baarheid van gehuwden voorwaarden
verbindt ten aanzien van het kinder»
tal. Indien neen, zoo wordt verder
gevraagd, wdl de minister dan maat»
regelen nemen leidende tot onmiddefl»
lijike intrekking van den eisdh, dat
gelhuwden, die in aanmerkir willen
kon.en voor uitzending als commissa»
ris 2de klasse of poli tie opziener naar
NederlandselhsJndië, niet meer dan
twee kinderen mogen hebben?
LEGER DES HEILS.
Op het groote feest ter viering van
het jubileum van het Leger des Hejs.
Zondagmiddag in het Paleis voor Volks»
vlijt te Amsterdam, welke somenkomst
ook door Z.K.H. Prins Hendrik bijge»
woond zal worden, zal de Regeering
zich doen vertegenwoordigen door oud»
Minister Dr. J. Th. dc Visser, die in
deze bijeenkomst ook het woord zal
ZICH ZELF IN BRAND
GESTOKEN.
DE DAAD VAN EEN SIMPEL
MEISJE.
Te Venlo heeft een simpel meisje in
een onbewaakt oogenblik zich met pe»
troleum overgoten en daarna in brand
gestoken. Haar zuster vond haar on»
der aan de trap, waarvan de ongeluk»
kige, waarschijnlijk vluchtend, afgeval»
len was, geheel met brandwonden over»
dekt. Haar toestand is hoogst beden»
kelijk.
GEEN BELASTINGVERHOO-
GING TE AMSTERDAM.
In de gehouden vergadering der com»
missie van bijstand voor het beheer der
gcmeentefinanciën te Amsterdam is bc»
sloten, gunstig advies uit tc brengen
voor de handhaving voor het belasting»
jaar 19271928, van den vcrmenigvul»
digingsfactor van 0.60. Zooals dc actie
der laatste maanden was tc voorzien,
zal de belasting tc Amsterdam niet
worden verhoogd.
DE BLOEIENDE BETUWE.
Nu de laatste dagen eindelijk zomer»
weer gebracht hebben, beginnen de ap»
pelboomen hun rose bloesemweelde te
vertoonen en zullen zij Zondag a.s. in
waren feestdos prijken.
Voor de liefhebbers van dit natuur»
schoon wordt hierbij de aandacht ge»
vestigd op de mooie tochtjes, welke te
maken zijn door dc aan appelboom»
gaarden zoo rijke streek in het Sticht.
Daar kan men van Utrecht uit per
fiets de binnenwegen berijdend volop
genieten, terwijl dan ook geen overlast
ondervonden wordt van het stof der
automobielen. Deze kunnen de beide
hoofdwegen over Houten of Werkho»
ven naar Wijk*bij»Duurstede leidend
volgen, waar ook van de boomgaarden
te genieten valt.
SPOORLOOS VERDWENEN.
De heer L., boekhouder bij de fiirma
Sillevis en Ruften*, oliefabrieken te
Leiderdorp is, imds eenige dagen met
medeneming van de sleutels van dc
brandkast spoorloos verdwenen. De
politie tracht hem op tc sporen.
WEEST VOORZICHTIG MET
CHEMICALIëN!
Donderdagmiddag werd mcj. E.
Waalwijk bij het openmaken van een
flesckje cementlijm ernstig aan het ge»
laat getroffen, doordat de inhoud er
plotseling uitspoot. Geneeskundige hulp
was direct noodzakelijk. Haar gelaat
was geheel verbrand, doch de oogen
zijn gelukkig gespaard gebleven.
VERZENDING VAN POST
STUKKEN.
AFGIFTE AAN BAGAGE-
BUREAUX DER SPOOR
WEGEN.
De directeur»generaal der P. en T.
maakt bekend dat ingevolge een met
de directie van de Ned. Spoorwegen
overeengekomen regeling, met ingang
van 15 Mei a.s. behalve per expresse,
voor het binnenland bestemde stukken
waarvan geen aanteekening wordt
verlangd, aan de bagagebureaux van
de stations kunnen worden afgege»
ven.
De afgifte van de met een bepaalden
trein te verzenden stukken als even»
bedoeld moet uiterlijk 10 minuten
vóór het vertrek van dien trein ge*
schieden.
De spoorwegdienst heft voor zijn
bemoeiingen, ook ten opzichte van
de niet»exprcsse correspondentie, een
bedrag van f 0.10 per stuk, welk be»
drag door den aanbieder in gereed
geld aan het bagagebureau moet wor*
den voldaan.
Van genoemden datum af mogen
de door den spoorwegdienst aan tc
nemen stukken als hiei'bedoeld een
gewicht van 500 gram niet te boven
gaan.
Aan den postdienst is voor deze
zendingen het gewone port verschul*
digd. Alleen, indien 'het port cn ten
miste een bedrag van f 0.20 wegen®
expresserecht in frankeerzegels op dc
stukken zyo verantwoord, wordt aan
het verlangen tot expresse*hestclling
gevolg gegeven. De beoordeeling van
de frankeering der stukken 'blijft bui*
ten de bemoeiingen van den spoor*
wegdienst.
TERUGROEPING VAN DE
„SUMATRA" GEëlSCHT.
Het bestuur van de communistische
partij Holland heeft e>en telegram ver*
zonden aan den monaster van kolo»
roiën, waarin het de onmiddellijke te*
rugro-cping van den kruiser Sumatra
uit China en van de geheele Europee
sche gewapende macht uit Indonesië
cïscht. Voorts protesteert het tegen
het optreden van de politie te Sama»
rinda, waarbij 12 Gbineezen gedood
werden, waarvoor het de Indische re*
gecring aansprakelijk stelt.
DE GEARRESTEERDE EFFECTEN*
HANDELAAR.
Naar aan Het Volk wordt gemeld
hebben cemige vrienden van den te
Amersfoort gearresteerden commas*
sïonair in effecten L., Jc waaide van
'het door hem verduisterde effect aan*
gezuiverd. L. zelf is Donderdagavond
weder op vrij voeten gesteld.
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
BARONES ORCZY.
63)
„Weet ze alles?" vroeg ze zachtjes.
„Ik moest het haar wel vertellen. Ze
zou nooit uit Rusland hebben willen
gaan als ze dacht dat haar man nog
leefde".
Bill stond plotseling op en kwam naar
lien toe met een sleutel in zijn hand.
„Hier is de sleutel", zei hij o ruwen
toon. „Vooruit kind, haal je pas".
Hij keek haar na tot ze ds kamer uit
was en bleef nog even staan staren
naar de deur waardoor ze verdwenen
was. Hij klemde zijn linnen si'.'f op el»
kaar cn zijn oogen hadden nog diczelf»
de eipenaard'gc uitdrukking.
„Zullen we hem naar de kamer hier»
naast brengen?" vroeg Phil na een
oogenblik.
Bill schrok cn scheen als uit een
droom wakker te worden. Hij knikte
toestemmend en samen droegen de man»
men het lichaam in dc kamer cr naast,
die. een slaapkamer bleek te zijn, waar»
schijnlijk al door Paul Serginc gebruikt.
Zc legden hem op het bed,
Hij is dood", zei Philip Chartley
kortaf.
„Dat dacht ik wel", knikte Bill. „Maar
het kind hoeft jiet niet te weten".
Hij keerde zich onverschillig schou»
derophalend om. Phil legde een hand
op zijn arm.
„Wil jc mij toestaan", zei hij kalm,
„om je een hand tc geven?"
„Mij een hand te geven?" antwoord»
dc Bill grommend. „Waarom?"
„Omdat je, wat je ook vroeger ge»
daan mag hebben, alles hebt goed gc»
maakt door wat je vandaag hebt gc»
daan".
Bill schudde de hand van zijn arm af.
„Ik heb vandaag niets meer gedaan",
zei hij kortaf, „dan op andere dagen".
„Daar heb je gelijk in, man", ant»
woordde Philip Charley, „want je hebt
haar leven lang van Litta gehouden. Wil
je mij geen hand geven?" voegde hij
er bij. stak zijn hand uit en keek den
man met een vricndelijkcn glimlach
aan.
„Neen!" antwoordde Bill kortaf, en
ging de kamer uit.
xxxrv.
Litta was nog niet beneden gekomen.
Bill keek de kamer eens rond. Toen
greep hij kalm een paar kussens van dc
sofa bij den haard, en gooide ze op. den
vloer, waar een .groote donkere vlek
,©p het tapijt was gekomen.
„Ze zal niet eens tijd hebben om het
op te merken", zei Sir Philip toen hij
hem daarmee bezie zag. „Wij zullen zoo
gauw mogelijk naar het station moe»
ten gaan".
„Naar dit station behoeft u niet te
gaan", antwoordde Dill- „Ik heb de
auto van den commissaris hier en zal u
naar Koursk brengen. Dan hebben het
kind en u volop tijd om den middag»
sneltrein naar Warsaw te nemen. Dat
is de trein waarmee Kilts en ik van
plan waren morgen te gaan. Haar pas
is natuurlijk in orde. Daar heeft Kilts
tc Londen wel voor gezorgd. Ik veron»
dcrstel", voegde l.'j er bij „dat de
uwe ook in orde is".
„Ja. Ik heb er een die de commissaris
gisteren zelf voor me in orde heeft ge»
maakt. „Mijn portret staat er op, maar
hij is op naam van Serge Danieff, in»
woner van Bulgarije".
„Dan is het in orde. I'. begrijp alleen
niet hoc u die pas van Stanko hebt los»
gekregen. U heeft er hem zeker flink
wat voor moeten betalen?"
Sir Philip kuchte en glimlachte nog even
bij de herinnering aan z;:n gesprek met
den onbetrouwbaren volkscommissaris.
„Als Stanko ze"-." u 'ie pas gegeven
heeft is het in orde", ging Bill voort.
.Ik weet wel dat die pas goed is",
zei Sir Philip. „Ik heb hem gisteren al
gebruikt".
„Gisteren?"
«Tot Kharkofk Daar Sen ik mei Prin*
ses Bobrinsky heen gereisd".
„Met Prinses Bobrinsky?" herhaalde
Bill werktuigelijk. „Is u met haar mee»
gereisd? Gisteren'?*
„Ja".
„Waar heeft u haar dan ontmoet?"
„In de dorpsherberg. De eigenaar is.
geloof ik, een vriend van je Jakob
Grossman heet hij".
„Ja, dat klopt", antwoordde Bill eD
knikte langzaam met het hoofd. „Dus
daar is ze al dien tijd geweest?"
„Al dien tijd, dat weet ik niet. Maar
ze was er gisteren".
„Hoe wist u dat?"
„Wel, ik wist dat ze naar Ostolga toe
zou gaan. Ik wist alles van die juwee»
len af".
„Hoe wist u dat?"
„Ik hoorde Prinses Bobrinsky de
heele geschiedenis aan Litta vertellen,
en ook over dien zoogenaamden brief
van haar man".
„En is u toen dc Prinses heelemaal
hierheen gevolgd?"
„Niet zoozeer de Prinses; ik ben meer
mijn vrouw achterna gegaan".
„Zij is uit eigen vrijen wil met mij
meegegaan".
„Dat weet ik".
„En te Weenen heeft ze u dat toch
wel duidelijk gezegd, is 't niet?"
„Ja, ze heeft het me verteld".
„En toch is u haar achterna gegaan?"
„Zooals je ziet",
..Waarom?"-., - A. -
„Omdat ik wel begrepen had hoe de
vork in den steel zat, en dat je de een
of andere overeenkomst met haar had
gemaakt".
„En dat het iets met die Prinses te
maken had?"
„Ik had het wel bij het rechte einjd,
is 't niet?"
„En dus maakte u bij u zelf uit <lat
het kind, als u maar eerst de Prinses
in veiligheid had gebracht, haar ouden
vader den rug toe zou keeren en met
u mee zou gaan?"
„Zoo kun je het uitdrukken, als je
wilt".
„Ja," antwoordde Bill met een vloek
„En weet je waarom ik het zoo uit*
druk? Omdat ik wil dat je weet hoe ik
het land aan je heb. Ik haat je zoo dat
ik je wel zou willen vermoorden".
„Dat kan ik me wel voorstellen' ant*
woordde Phil kalm.
Bill lachte hard, en haalde zijn schou*
ders op.
„Het zou in zekeren zin een voldoe*
ning voor me zijn om je te vermoor»
den zei hij „want je hebt me m'n
dochter afgenomen. Als jij niet geko*
men was, zou ze...."
Hij zweeg plotseling en keek met een
blik vol haat naar den man, die hem
de Helde van zijn dochter ontstolen
had. Toen veranderde plotseling zijn op»
treden. Hij nam zijn sigarenkoker uit
zijn zak, zocht cr ccn sigaar uit en bood
er gelfs Sir Pbilip see aan. Met joU&o*
m£n vaste hand stak hij een lucifer aan
en begon te rooken.
„Ik zou wel eens graag willen weten",
zei hij kalm. „hoe u de Prinses hier
vandaan hebt gekregen".
„Door het raam van de herberg", ant»
woordde Sir Philip glimlachend.
„Hoe wist u dat ze daar was?"
„Ik wist dat ze den een of anderen
dag op het kantoor van den commissaris
zou moeten komen. Daar zag ik haar.
Er was maar één herberg in het dorp,
dus daar moest ze ook wel heen. In
het donker ben ik daar toen de wacht
gaan houden. Na ccn poosje zag ik dat
ze een klein zolderraampje open zette.
Ik had een briefje om ccn steen ge*
bonden, om haar die toe te gooien cn
ik wist dat ze flink genoeg zou zijn om
te doen wat ik vroeg, namelijk heel stil
blijven terwijl ik naar het raam toe
klom. Ze was buitengewoon dapper,
want ik moest hanr de heele waarheid
vertellen op dien zolder, waar het
krioelde van ongedierte cn waar we
voortdurend de stemmen hoorden van
de bende in de gelagkamer. Ik heb er
bijna een uur voor noodig gehad om
haar over te halen en om haar de
waarheid aan het verstand te brengen.
(Wordt vervolgd.)
