BUITENLANDSCH OVERZICHT WONEN IN SOVJET-RUSLAND. Een versterkend middel HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 10 MEI 1927 De arbeid in de Int. Econ. Conferen tie. De vergaderingen der commis sies. Belangrijke redevoeringen van Serruys en Colijn. De toestand in China. Tsjen krijgt de nota niet. Eindelijk is de verklaring van minister Chamberlain dan gekomen! T BELANGRIJKSTE NIEUWS. Zaterdag sloot Loucheur in de Inter* nationale Economische Conferentie de algemeene debatten. Maandag begon da arbeid der oommissies, handel, nijver* heid en landbouw. Menigeen zal zich thans vragen wat het resultaat zal zijn van dc besprekingen. Een direct resultaat hebben die be. sprekingen natuurlijk niet. Zij dienden meer ter algemeene verkenning, en voor .het zoeken van richtsnoeren. Het werk der commissies zal meer practischc ge* volgen hebben. Als zij de enorme hoe* veelheden der vraagstuldcen bewerkt hebben zullen dc adviezen, samengesteld uit! de verzamelde gegevens ter inzage worden gegeven aan den Raad van den Volkenbond. En daarmede zal de eerste stap gedaan zijn tot het uiteindelijk doel. dc internationale economische vrede. Evenzeer als de discussies ter voorbe» reidende ontwapeningsconferentie zijn deze voorbereidende besprekingen van groot gewicht geweest1. Zolfs nu men na afloop al kan zeggen dat op ecnige uit* zondering na, feitelijk ieder land zijn eigen grieven uitte, verborgen in de beeldspraak van internationale economi» schc idealen. In al die grieven toch was dc groote overeenkomst: De klacht om* t'rent de economische grenzen. De arbeid van de commissies zal het stempel dragen van de redevoeringen ter inleiding gehouden; daarom alleen zijn deze natuurlijk reeds van zoo groot belang. Hot zal de vraag zijn in hoe* verre dc gedelegeerden zich practisch zullen kunnen ontworstelen aan de na* tionale grieven cn motieven. Als zij er in kunnen slagen de middellijn te vin* den tusschen de uii'erste wenschen van Jouhaux, die een permanenten interna* tionalcn economischen Raad wil en de meer gematigde idealen der andere ge* delegeerden cn dat resultaat vast te leg* gen in adviezen met houvast van den Raad van den Volkenbond, dan zal tbch zeker een zeer belangrijke Schrede gedaan zijn op het pad der intcmatio* nalc economische verbroedering. F. A De zitting der handels commissie Colijn's zienswijze. Bij de opening van <je zitting der handelscommissie verklaarde dc voor* zit ter. Colijn, dat de vorige week tal* rijke interessante redevoeringen zijn gehoord, die den economischen toe* stand' der wereld uiteenzetten. Iedereen is overtuigd, dat er iets gedaan kan worden en dat dit snel gedaan moet ■worden, wil men bepaalde moeilijk* heden uit den weg ruimen. Colijn meent dat de commissie haar kracht op enkele, speciale punten moet con* centreeren en, niet te veel hooi op haar vork moet nemen. 'Hij wijst dan op den beperkten tijd dien de commissie heeft, wil de conferentie op 21 Mei .gereed komen. De Tel. vervolgt: Om behandeling der diverse vraagstukken te vereen* voudigen stelt hij voor drie sub»com* missies in te stellen. De eerste voor de verbodsbepalingen en beperkingen op in* en uitvoer, welk vraagstuk reeds bestudeerd' is door het econo* misch comité van den Volkenbond. De tweede subcommissie zou de ta* lieven behandelen en de derde zou het vraagstuk der economische en fiscale behandeling van personen cn vereeni» gingen die in een ander dan. het eigen land gevestigd zijn, moeten bestudeer en, welk vraagstuk volgens Colijn grondige bastudeerimg ver* eischt. Het vraagstuk der tarieven en ham* delsverdragcn moot als een geheel worden behandeld en moet bestudeerd worden van het standpunt der gemeen* schappelijke belangen, van dat d-cr economische wetenschap en met het oog op de beginselen, die de handels* politiek der verschillende landen be* heerschen. 'Het probleem der nomen* clatuur der douanetarieven, dat tc* Techt groote belangstelling wekt, moet beschouwd worden in het licht d'er technische moeilijkheden al ware het alleen maar om de te volgen methodes bij latere bestudeering aan te wijzen. Misschien zal het nuttig zijn een ■tweede subcommissie te scheppen voor de bestudeering van het vraag» stuk der meestbegunstigingsclausole. De vraagstukken gegroepeerd in de •rubriek: indirecte middelen tot be* scherming van nationalen handel en scheepvaart zijn nogal uiteenloopend van aard. Spreker meent, dat het transpor tregi me. niet op de agenda ge* plaatst dient te worden, wamt dit vraagstuk is aan een der permanente Volkenbondscommissies toevertrouwd De voorbereidende commissie heeft dit vraagstuk vooral beschouwd uit het oogpunt der differentiatie der trans* porttarieven en haar terugslag op dc ontwikkeling van den internationalen handel. Colijn oordeelt het niet ooodig een speciale sub»commissie in te stellen voor het vierde punt, o.l. den terug* slag op den internationalen handel van een vermindering der koopkracht, aangezien dit vraagstuk reeds alge» meen is behandeld door de documen» tatie, die ter beschikking der conté* is (gesteld .tijdens dc discussies in dc voltallige zitting der conferentie im de vorige week. Niettemin diept dit vraagstuk niet uit het oog verloren te worden, wanneer andere aspecten van het vraagstuk worden bestudeerd. De discussies 'kunnen echter 'beter plaats hebben tijdens dc voltallige zit* ting der commissie, wanineer de rap* porten der subcommissies zijn ingc* diend. Voorstel Serruys. Drie hoofdvraagstukken In de handelscommissic der Economi» schc Conferentie is door Serruys, den chef der afdeel'ing handelsverdragen in het Fransche ministerie van Handel een resolutie voorgesteld. Serruys onderscheidt drie hoofdvraag» stukken, voor elke waarvan een sub» commissie is ingesteld, nl. de kwestie in zake de handelsvrijheid, een unifor* me nomenclatuur en de kwestie der tariefsystemen vervolgt de Tel. Aangaande de bevordering van de handelsvrijheid beval Serruys aan, dat de door het Comité Economique van den Volkenbond uitgewerkte voorstel* len ter opheffing der in* en uitvoerver» boden en «beperkingen zoo spoedig mo* gelijk aan ccn conferentie van diploma* ten voorgelegd zullen worden. De grond stofvoorzicning der landen zal niet meer aan gedifferentieerde voorwaarden on* derworpen worden. De contingenteering zal slechts nog als middel tot regeling der prijzen, doch niet meer als protec* tionistische maatregel toegepast wor» den. Ook voor het opstellen van een uni* forme nomenclatuur verlangde Serruys, dat de voorbereidende werkzaamheden door de competente bureaux van den Volkenbond en te zamen met de eco* nomischc organisaties van alle landen verricht zullen worden. Een diplomatie» ake conferentie der regeeringen zal dan een conventie moeten sluiten. Omtrent de douanetarieven stelde Serruys voor, wijzigingen daarvan op zoo lang mogclijken termijn te doen plaats hebben en geen plotselinge ver* anderingen in de tarievenpolitiek te doen plaats vinden, ten einde een plot* sejing afbreken der handelspolitieke be* trekkingen zooveel mogelijk te voorko* men. De hoogte der tarieven zal zoo* veel mogelijk beperkt moeten worden. De landen zelf zullen de dumping*poli= tiek moeten bestrijden en, wanneer dit niet geschiedt, zal de Volkenbondsraad moeten beslissen over de wijze, waar* op het voornemen tot dumping bestrc» den zal kunnen worden. De Duitschc gedelegeerde TrenJelen» burg hield in de namiddagzitting een rede, waarin hij zijn instemming met de voorstellen van Serruys betuigde. Na de rede van Trendelenburg had een interessant woordenduel plaats tus* schen den Engelschen gedelegeerde Bal* four en den Russischen gedelegeerde Os» sinski. Balfour sprak er zijn bijzondere voldoening over uit, dat SovjetsRusland bereid is te streven naar een samenwer* king der beide zoo uiteenloopende eco* nomische stelsels. De Sovjetunie, zoo zeide hij, wenscht kapitalen en crcdie» ten, welke zij in West.-Europa zal moe* ten zoeken. Of de voorwaarde voor het verkrijgen van kapitalen, nl. de econo* mische credietwaardigheid, voorhanden is, en of de samenwerking tusschen de beide economische stelsels niet be* dreigd wordt door het staatsmonopolie voor den buitenlandschen handel, zal moeten worden afgewacht. Dc Russische gedelegeerde verklaarde in zijn antwoord, dat het afschaffen van het monopolie in zake den buitenland» schen handel in Rusland niet mogelijk en ook absoluut niet noodig is, daar het monopolie de ontwikkeling van dien handel niet belemmert. Overigens is het staatsmonopolie de beste garantie, die het buitenlandsche kapitaal zou kun* non wenschen. Dc rede van Osslnski had in het algemeen duidelijk ten doel, dc zaak voor het buitenlandsch kapi* taal aanlokkelijk voor te stellen. Groot offensief der Noordelijken. Tsjang- Kai-Sjek zwak? In de verwachting, dat het nationalis* tisch bewind in dc Jangtse*vallci elk oogenblik kan ineenstorten, hebben dc Noordelijken voorbereidingen getroffen voor een offensief tegen dc posiiles der nationalisten. Naar gemeld wordt, wach* ten zij alleen op instructies van Tsjang Tso*lin om de operaties te beginnen. Men gelooft, dat Soen Tsjoean*fang langs het groote kanaal zal i'rekken, de Jangtse zal oversteken en het Sjanghai» district, dat hij voordien bezet hield, weer zal innemen. Tsjang Tsoen*tsjang, de gouverneur van Sjantoeng, moet dan Tsjang Kai.-sjek te Nanking aanvallen waar een .gemakkelijke overwinning wordt! verwacht, omdat volgens dc ont* vangen berichten het nationalistische leger daar zwak is en er misnoegdheid onder de militairen heerscht. Tegelijk zal in de provincie Honan, Woe Pei=foe naar Hankau oprukken, ge» helpen door de troepen gewapende boe» ren, bijgenaamd de roode speerdragers. Deze troepen waren oorspronkelijk ge» vormd oiii dc provincie tegen de ban» dieten te beschermen. Toen de Noorde» lijke troepen Honan binnentrokken, wa» ren de roode speerdragers hun nier gun» stig gezind, doch thans gelooft men, dat zij bereid zijn tegen dc nationalisten mede tc werken. De financieelc toestand tc Hankau wordt steeds emstïger. Alle welvarende Chineezen en kooplieden verlaten de stad of houden zich schuil. Geen nieuwe nota aan Tsjen. In het Lagerhuis heeft Sir Austen Chamberlain, aldus het Hbld. een be: langrijke en uitvoerige verklaring af» gelegd ten opzichte van den stand van zaken in China. Over het antwoord van den Kantonneeschen minister van Bui* tenlandsche Zaken Tsjen op de nota der mogendheden zeide hij, dat het on* bevredigend was in zijn algemeene strekking zoowel als in zijn onderdce* len. De hoofdzaak, namelijk het ge» beurde tc Nanking werd er in ontwe» ken en er wordt in gesproken over an* dere quaesties, die er niets mee te maken hebben. De mogendheden waren juist aan het beraadslagen wat haar thans te doen stond, toen de gebcurte» nissen in de Jangtsestreek den toestand geheel veranderden. Toen het protest verzonden werd, was geheel China be* zuiden den Jangtse verecnigd onder de nationalistische regeering te Hankau. Binnen vier dagen na het ontvangen van Tsjen's antwoord bestond die ver* eenigde regeering niet meer en viel Tsjen's nota alleen op te vatten als diens persoonlijke opinie. In alle deelen van Chiha zijn thans de communisten en hun buitenlandsche raadgevers in discrediet. Een nieuwe nationalistische regeering scheen te zul» len worden gevormd en de mogendhe» den wenschten die niet dadelijk in moeilijkheden te brengen. Geen twee maanden geleden leek het nog alsof de nationalistische legers geheel China van het Zuiden tot het Noorden zouden veroveren, maar dat was nu niet meer zoo. Het belangrijkste echter is dat de ware schuldigen aan de gruwelen te Hankau cn Nanking, de communisti» sche agitatoren, door de Chineezen werden bestraft op zulk een gestrenge en afdoende wijze, als geen vreemde mogendheid dit had kunnen doen. In Shanghai, Kanton en andere steden ver* den de extremisten geëxecuteerd. De Britsche regeering zal stellig schadevcr* goeding cischen van de Chineesche re* geering, die de verantwoordelijkheid op zich neemt, zoodra de bqrgeroorlog afgeloopen zal zijn. Wat de overeenkomst met Hankau betreft, deze was door dc nationalis* tischo regecring reeds verbroken cn Engeland zou volkomen in zijn recht zijn, als het de concessie weer bezette. Er was evenwel besloten dit voorals* nog niet te doen en een politiek te blij* ven volgen van bereidwilligheid om op de gerechtvaardigde cischen der Chi» neezen in te gaan. Verval van Russische steden. WEERZINWEKKENDE TOESTANDEN. Het is moeilijk den toestand in Sov* jel*Rusland met Europceschc maat tc mc-ten. maar er is toch een gebied van economische en sociale politiek, waar een -zuivere vergelijking, met uitschake* ling van alle bijkomstige omst'andighc* den mogelijk is, namelijk dat van dc wo* ningtocstanden. Hoe heeft dc Sovjctrcgcering ..de voor het leven en dc beschaving der arhei* dersklassc zoo belangrijke woningquaes» tie", om met Lenin te spreken, opge» lost? In de eerste plaats moei! worden vastgesteld, dat de woningwetgeving van de sovjets eerst zeven jaren na de revolutie eenigszins systematisch is toe* gepast', toen hot verval van de huizen den omvang van een werkelijk onmid» dcllijk gevaar dreigde aan te nemen. De sovjets hadden volle zeven jaren noodig om in te zien, dat het gemakkelijker is eenige niet door hen gebouwde paleizen aan arbeiders af tc staan en de „souve* rcinitcit des volks" op deze wijze tc dc* monstreeren, dan de na den oorlog bui* tengewoon acuut' geworden woningcrisis op tc lossen. Eerst op 16 Mei 1924 verscheen ccn besluit van het centraal uitvoerend co* mité cn van den raad van vo'kscommis* sarissen betreffende een fonds voor ar* bciderswoningbouw cn arbeiderswoning* bouwooöpcratics- Gelijk zoo menig pro» duct van het ..dccre-tinismc", zijn ook deze voorschrift'en alleen papieren voor* schriften gebleven. Alleen reeds, omdat de Russische staat niet de beschikking had over dc financieele middelen om een groot» scheepsche bouwpolitiek te verwezenlij* ken en wijl aan den anderen kant de poging, de lasten op industrie en handel zonder de noodige woningen t'e laten ontstaan. Het natuurlijke gevolg van het onna» tuurlijke proces is het verval van gehce* 1c Russische steden geweest. Niets 's misschien karakteristieker voor dc Bols* jewistischc onmacht1 cn grcnzcloozc on* verantwoordelijkheid dan dc economi* schc theorie, die dc communistische leermeesters aller landen met voorliefde hantceren. In het centrale orgaan van dc partij, ,.Dc Prawda" van Boecharin spoorde de copimunist Ilimski kort on goed aan tot! „opheffing" van de tot ver* val geraakte steden: „Overal, waar geen industrie is, die alleen aan dc stad naai recht van bestaan kan vcrleenen, vol* trekt zich nu onvermijdelijk een proces van ontbinding en afsterven der ste* den". Dit resultaat van hun eigen destruc* tieve politiek tegenover de samenleving wekt blijkbaar bij de Bolsjewisten geen gevoel van wrevel. Integendeel, de die* tatuur zou veel gemakkelijker zijn te handhaven, indien het zou gelukken, de centra van zelfstandig politiek denken van de staatsburgers tot een minimum terug tc brengen en de macht van den rooaen politiestaat nog te 'vergrooten. ,,Dc weinig gecompliceerde samenleving in de niet industricele gouverncmen ten" aldus argumenteerde de „Praw* da" vereischt van het rcgccringsccn* trum niet meer dan een kleine organi* satie, een belastingdienst, een onderwijs» een gezondheidsdienst, een bond van verbruiksverecnigingen". Het karakter van het Russische bc* stuurscentrum, dat men zich voorstelde, verkreeg nu de hoofdstad Moskou, En hier kwamen alle fouten van 't systeëhi Dc Britsche regeering was dus niet verder voornemens eenige nota aan Tsjen te zenden. Zij heeft de andere mogendheden van dit standpunt verwit* tigd en er bij gevoegd, dat zij zich vol* komen vrijheid van handelen voorbe* houdt voor het geval er verdere wan* daden tegen de Britsche vlag, Britsche onderdanen oi hun bezittingen zouden worden gepleegd. Westarp verwekt ont stemming. Duitsch- land's keizerschap. Naar dc Tel. verneemt, heeft in Centrum»krin.gen een rede van graaf Westarp te Rostock, waarin hij het 'herstel van het keizerschap eischte. ernstige ontstemming gewekt. Voorts verheelt men zich in. Cen* trum*kriji-gen "'iet. dat door den, cisch van het congres der Duitschc c#nser= vaticven tot opheffing van de wet tot bescherming van de republiek beoogd wordt, druk uit te oefenen op de Duits©h*nationdlen en dat daardoor de toestand niet verbeterd wordt. In ellk geval heeft men er in Cen* trum*kr;n,gen op gewezen,, dat de uit* eenzetting van graaf Westarp niet in overeenstemming kan worden gebracht met de richtlijnen, die 'bij de vorming der regee-ring overeengekomen zijn. Men neemt aan, dat de Centrum-leden der iuterfractioneele commissie een rechtzetting dezer aangelegenheid zullen verlangen. De Stahlhelm en Parijs. Ontevredenheid?, Vrijdag j.L heeft de Duitsche gezant* schapsattaché te Parijs, Rieth, voor de tweede maal in drie dagen cen bezoek gebracht aan den Quai d'Orsay, aldus de Tel. Van dit* bezoek werd eerst heden aan de pers mededceling gedaan. Het heeft aanleiding gegeven tot velerlei ge* ruch'ten. Onmiddellijk werd geconclu deerd, dat de aangekondigde stap. die in verband zou staan met de verminde* ring van de bezetting in het Rijnland, thans onder nieuwen druk van Berlijn was gedaan. Er is evenwel geen nota overhandigd en er is geen stap gedaan. Geen nieuw verzoek voor het inkrimpen van de Rijnbezetting is ingediend. Hoogstens kan aangenomen worden, dat het terrein wordt voorbereid voor een definitief opnieuw aan dc orde stellen der kwestie op cen later tijdstip mogelijk als dc vertegenwoordigers der belang» hebbende mogenheden elkaar te Genève ontmoeten. Toch zijn deze bezoeken reeds vol* doende geweest om vrij groote beroe» ring te wekken. In sommige kringen hier wordt aangenomen, dat de druk van Berlijn verband houdt met de ge» beuri'enissen in het eigen land. De Stahlhclm*betoogingen benevens de re* dc van Hergt over de kwestie van Duitschlands gTcnzen hebben zeer dc aandacht getrokken. De demonstraties worden beschouwd als aanwijzingen voor twee dingen, n 1. 'ten eerste, dat Duitechland nog verre is van een moree* le ontwapening, welke essentieel is voor de veiligheid en ten tweede, dat waar dc Duitsche regeering gemakkelijk deze betóogingen zou kunnen beletten, er een goede reden moet zijn, waarom zij het niet doet. Men vraagt zich af, of deze betoogingen, verre van druk op Strese* mann uit te oefenen, niet onder dc meer subtiele werktuigen van Stresemann moeten worden gerangschikt. Ten slotte is het verschil tusschen den Duitschen minister van Buitenland» sche Zaken en de betoogers er slechts een van tijd en methode. De commentaren in de pers toonen aan, dat de Stalllhelm»betoogingen de slecht'st mogelijke uitwerking hebben gehad in dieFransche kringen, welke de politiek van Loeamo tot uitvoering wenschen te zien gebracht, terwijl Briands tegenstanders beweren, ,.dat zij het altijd wel gezegd hebben". Dat naar gemeld wordt!, de oetoogingen be* trekkelijk mislukt zijn verandert niets aan hot algemeene oordeel, dat als volgt door de „Temps'" wordt geresu* meerd: De twee Duitschlanden -7~ dat van de reactie en dat van de democratie blijven aan den anderen kant van den Rijn tegenover elkaar stapn. Zoolang het cene niet de overhand over het an* dere heeft gekregen, weten wij niet of verzoening en goede verstandhouding al of niet realiteiten voor Europa kun*| nen worden". KORT EN BONDIG. Naar de „Chicago Tribune" meldt, zijn momenteel te New York 10 000 loodgieters werkloos cn kan aan ccn groot aantal bouwwerken, ter waarde van vele millioencn, niet worden door gewerkt. Tot dusverre was in Belgic geen cn* kele gouverneurspost toevertrouwd cen socialist. Principieel staat thans vast dat aan het hoofd der provincie Luik cen socialist zal worden geplaatst. Vol geus de „Nation Beige" zou het' Ka: merlid Hubil eerstdaags in die functie worden benoemd. De centrale af deeling der Belgische Kamer zal a.s. Donderdag bijeen komen ten einde het voorstel van Cauwclacrt aangaande de amnestie te bespreken. De heeren Jasper en Hïjmans" zullen deze vergadering bijwonen om het standpunt der Regeering toe te lichten en eenige vragen te beantwoorden, die de commissie zal stellen. In den gezondheidstoestand vjn Ram say MacDonald is volgens bericht uit New York aanzienlijke verbetering in* getreden. Hij heeft geen hooge koorts meer en heeft weer he't volledige gebruik van zijn stem. Verwacht wordt dat hij in het midden van de week uit het zie» kenhuis zal worden ontslagen, doch het zal nog geruimen tijd duren voor hij zijn volle kracht terug zal hebben. Op 2 Juni zal te Moskou cen confe* renv'ie van vertegenwoordigers der com» munistische partij in de Sovjet»Unic Duitschland, Frankrijk, Engeland, Italic, en Spanje plaats hebben ter bespreking van den aJgcmeenen toestand in Europa. De Japansche inwoners van Hankou hebben cen resolutie aangenomen, waar* in zijn aan hun regeering vragen, krach» tige maatregelen te nemen tegen den communistiscben invloed in China. Indien Japan voortgaat met het volgen van een slappe politiek in China, dan zouden de Japanners wel eens kunnen worden gedwongen uit China te verdwij» nen. NIEUWE UITGAVEN. Bij (3e Firma Joh. Enschedé era Zo* nen iail!h«ier is verschenen, een keurig verzoa\g)de overdruk van het oudé Wiillbelraiuis„Een Christelick <Li«t ter eereai vain zijn Prins dl ijicke Exc ellen bi'e, den Doorlu'obt'iigen,, «rade Hoogh» Ge*» booTem Vanst Wilifh'el'ams, Prime© van Oranigren (etc., wa-er vam d'eersite Ca* pifcaal Letteren van click veeris sijraer F. G. Name met brentgfhen". Verschenen zijn (bij den uitgever II. van Dichlcn te 's*Graven'hage) nieuwe „Cito" plattegrond'gidsen van Groot* Amsterdam, Groot*Rottcrdam en 's'* Gravenhage roet omstreken. Zij zijn opnieuw uitgebreid en bijgewerkt naar offacieele gegevens, verstrekt door de verschillende gemeenten. Do stratenlijsten omvatten alle be* staande en nieuwe straten, en een re» gister van openbare gebouwen, musea, hotels, banken, stations, kerken, sport terreinen, parken ezn. Dc gidsen in vier talen (Hollandsch, Duitsdh, Engelsoh en Fransch) geven alle bezienswaardigheden der ver» schillende steden en zijn geïllustreerd met stadsgezichten. De plattegronden met omstreken worden met cn zonder gids uitgegc* ven. Door liet bekende practischc „Cito* systeem is op den Plattegrond, niette» genstaande het niet groote oppervlak der kaart, in een oogenblik iedere straat te vinden. af te wentelen, deze groepen ruïneerde, .ten .voile aan bet Helit. D.a£ Moskou, feci dorado van de bolsjewistische macht* hebbers en nieuwe rijken, feitelijk cen parasitair leven leidt ten koste van het gebeele verwaarloosde land, bewijst de gemeentebegrooting. Van dc 124-3 mil* lioen roebel van de gehcelc communis* ticsche begrooting hadden bet'rekking op het gouvernement Moskou 44.5 mil* lioen, en op Petersburg 21.7 millioen, samen derhalve 66.5 millioen. Doch zelfs in deze beide uitverkoren en bevoorrechte gemeenten zijn de toe* standen verre van ideaal. Nog onlangs heeft de „Prawda" melding gemaakt van de verhooging van de huren in de stad Moskou. Volgens ccn uiteenzetting van Popow zal deze verhooging gemid» deld 30 procent bedragen, maar zij zal voor dc grootste groepen der arbeiders en wel die met de laagste loonen 67 procent zijn. Ongeveer terzelfdertijd gaf de ..Rabotschaja Gazeta" Arbeiders* courant") cen uiterst interessante sta* tistiek van het aantal branden in Mos» kou, waaruit bleek, dat in zes maanden 93 groote branden en talrijke kleine branden veroorzaakt waren door het ge* bruik van benzinekooktoestellen. Zelfs in deze prozaïsche statistiek gaat een groote tragedie van den woningtoestand in Sovjet*Rusland schuiL Het gebrek aan woningen in de overbevolkte stad Moskou is namelijk zoo groot, dat een aantal gezinnen op medegebruik van cen en dezelfde keuken en op liet gebruik i benzine* en andere kooktoestellen hun woonvertrekken is aangewezen. In Petersburg is de ontruiming van ver» vallen huizen aan de orde van den dag. Dc wereldrevolutionairen hebben geen tijd en geen geld om ze tc herstellen. Volgens de „Krasnaja Gazeta" (Rood Dagblad" zijn aldus wederom 863 men* schen dakloos geworden cn „voorloopig" ondergebracht in een fabriek in aan* bouw, waarvan in een gesprek met', den woningcommissaris van de wijk Wykorg dat in hetzelfde blad is afgedrukt, het getuigenis wordt afgelegd, dat zij totaal onbewoonbaar is. Op het Wassili*eiland .voornamelijk arbeiderswijk, cischen. volgens de gegevens van hetzelfde or» gaan, twintig huizen grondige herstel* lingcn; meer dan 500 arbeiders zullen opnieuw moeten worden onder dak ge* bracht, zonder dat men geschikte woon* ruimte heeft. Wanneer het er in de hoofdsteden zoo wanhopig uitziet, kan het geen ver* wondering wekken, dat! het „Arbeiders* blad" de volgende momentopneming uit het Scrgi»district, cen belangrijke fa* bricksplaats met 4000 arbeiders, bevat: Van dc 1500 arbeiders die onderzocht zijn. lijdt er 68 pCt. aan tuberculose. In de arbciderstehuizen geen zon, den geheelen dag branden elect'rische lam* pen. De vertrekkeen wemelen van onge* dierte, wandluizen en muizen laten de bewoners niet met rust. In een kamer van ongeveer 21 vierkanten Meter wo* nen 13 personen, maar er zijn er ook. waar op nauwelijks zeven vierkante me* ter zeven personen huizen. De gangen zijn donker, smal, vochtig. In de wonin* gen geen ventilatie. Op de vieze vloeren waar het! gevaar van infectie groot is, kruipen kinderen rond. Een onderzoek vad de schoolkinderen wees uit, dat 4(i procent aan tuberculose leed". Ongeveer dezelfde grondtoon heeft een bericht in de „Bjeanota" („Armoe* de"). Dit blad is het orgaan van dc „plaatelandsarmoedc", die gelijk be* kend, eveneens het bolsjewisme belijdt! en in de eerste republiek van arbeiders cn boeren, naar het heet, zelfs mede» regeert. Friedrich Engels had niet kun* nen droomen. dat cr op de met zijn naam getooide staatslandbouwkolonic dus niet op een particulier landgoed, maar cen modeMandgoed van het' com* munistische rijk „geen bedden noch matrassen aanwezig zouden zijn en de mcnscben bij elkaar zouden «Uoen als varkens". Feiten en stijl zijn ontleend aan !v*t' fiCQocm^ö boerenblad, INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel. metstal op d»n door inlnder smakelijk om in te nemen- Een uitzondering hierop maken. Dr. HOMMEL'S HAEMATOGEN-TABLETTEN De heerlijke chocolaemaak hiervan maakt :t mogelijk, dat ook patiënten die tegeniin voor geneesmiddelen hebben, >n de voedende en versterkende eigenschappen der vloeibare Haematogcn profijt trekken. Per Doos f 1.90; bij Apoth. en Drogisten HOMMEL'S H A E M A T O G E N - het beste bloedvormcndc cn versterkende middel sedert 35 jonr. KRABBELS. Er is in de laatste jaren zoo einde» loos veel geschreven over dc vier groote rijken, Groot Brittaniniië. Frankrijk, Duitschland cn dc Ver* eenigde Staten, dat wij waarlijk wel eens cen bescheiden stukje ruim*te imiogen wijden aan dé vier kleinste onafhankelijke staatjes der ■wereld, allen in Europa gelegen en allen «ven trofsch op hun van»de*gratie*der grooten afhangende onafhankelijk* heid. -Het zijn Andorra, Liechfcüns*td"'n, San Marino en Monaco. San Maxima behoor,t eigenlijk in dat gezelschap .het eerst genoemd te wor den. Het is de oudste, want zijn onaf* hankelijkheid dateert reeds uit de vierde eeuw van onze jaartelling. Het is teven de kleinste republiek der wereld en ligt '11 dc Apenijuen tusschen dé Italiaanschc provincies Forli en Pesaro. Het heeft cen op(per* vlakt© van 61.5 vierkante kilometer en een bevolking van 12,812 zielen. Monaco, in het Zuiden van Frank* rijk is het bekendst van dc vier cn zijn hoofdstad Monte Carlo behoort tot dc tien bekendste steden van de wereld. Monaco is sedert 1641 onaf» hankelijk, wordt bestuurd door een prins en heeft een zielental van 23.41S. Dc speelbank tc Monte Carlo heeft met deze dichtheid van bevolking niet minder fe maken dan 'het schitteren* de klimaat van. dc Fransche Zuidkust. Het heeft cen oppervlakte van. 1 1/2 vierkante kilometer. Andorra is verreweg de grootste* Deze republiek met haar oppervlakte van 452 vierkante Kilometer, js s'nds 1607 onafhankelijk, maar staat onder Fransch protectoraat. Ze js gelegen in de Pyreneeën cn heeft slechts 5231 inwoners. Tenslotte Liechtenstein, een prins» dom gelegen in Tyrol tusschen Vor* arlberg en den bovenloop van den Rijn. De oppervlakte van dit minia» tuurstaatje bedraagt 159 vierkante bi* lome ter en cr wonen 11500 menschen b'nnen zijn grenzen. In. het bestuur van onze, min of meer chaotische wereld, helbben al deze staatjes met elkaar niets te zeg* gen. Niet alleen heeft geen 'hunner een vasten zetel in den Volkenbonds* raad. maar niemand heeft er zich ooit om bekommerd of zij al dan niet lid' wenschen te worden van den Bond. Als het hun gevraagd werd, zoudén zij waarschijnlijk antwoorden, dat zij hun geld en hun, tijd: wel heter hunrnen besteden en dat zij, als icdeir hen maar met rust laat, nooit lastig zullen zijn. Gelukkige staatjes. Zij zijn te klc-'n om verdragen mee te sluiten en te klein om verdragen mee te verbre* keu. Niemand is afgunstig ~bp ze en toch verdienen zij het meest benijld tc worden, want de vrede is voor hen gewaarborgd. Dat wil zeggen, tof het oogenblik dat een geoloog aardolie of steenkolen .n b.e nijd c nswa ar di ge n overvloed' binnen hun grenzen mocht ontdekken. DE SLAPENDE BRUIGOM. In de Limb. Koer. vinden wij het volgende verhaal: „Het gebeurde deze week onder den •rook van Veulo, op een der dorpen. Een jeugdige schoone maagd en een flinke bov hadden elkaar trouw ge* zworen. Nu in de Mei, nu alle vogel» tjes een' nest gaan bouwen, zou ook 'het minnend tweetal het onbezonnen vrijgezellen-leven vaarwel zeggen om samen in een knus huisje te gaan wonen. Zij, Anna, en hij, Jan. Kort en goed: de trouwdag was aangebroken. Op een mooien dag dezer week zouden ze voor eeuwig elkaar hun harten gaan verpanden. Des morgens reeds vroeg stond de 'bruid' in haar bruidskleed te wachten op den bruidegom. Ze wachtte een kwar* tier, een. half uur, cen uur, maar Jan de bruidegom, liet niets van zich zien. Groote consternatie. Het bruidje eerst zenuwachtig, daarna tranen. Familieleden van haar gingen op zoek naar Jan, die een dorpje verder woonde. Onderweg langs een voetpad in een boschrand lag iemand te sla* pen. Men ging er naar toe. maakte hem wakker het wasJan. Laat me slapen, zeide 'hij schok»* schouderend. Maar de aandrang om mee te gaan. was te groot. Jan liet zich overhalen. Droogde de tranen, welk aan de oogen van zijn aanstaand vrouwtje ontwel* den. Schoorvoetend liet 'hij zich knel* len in den 'band, die bindt. De 'kerke* lijke plechtigheid was afgeloopen en zooals dat betaamt, ging de bruiloft* stoet regelrecht naar huis om daar aan te zitten aan het rijke maal, dat ge* reed stond'. Nuwc-lyks was Jan daar naast zijn vrouwtje gezeten, of hij moest even naar buiten. Dat „even." duurde lang. Weer con» sternatie. Gezocht buiten. Jan was ner* gens meer te zien. En voor de tweede maal toog de familie van het ander maal tranen stortende 'bruidje op zoek. Men ging naar zfjn ouderlijk huis, eenige kilo-meters er vandaan. Daar lag Jan met zijn hoofd op de elle* bogen op tafelslapende. Èn veel moeite kostte het om hem ineo te krijgen naar het huis van de bruid, waar de ..bruiloftsstemming, een temming wa&' j

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 10