HAARLEM'S DAGBLAD BUITENLANDSCH OVERZICHT DONDERDAG 12 MEI 1927 TWEEDE BLAD De conferentie te Genève. Het iverk schiet op. Intermezzo Colijn. China: een verzoening tusschen Han- kau en Nanking? Uit Duitschland. De befaamde beschermingswet. T BELANGRIJKSTE NIEUWS. Als er ooit voor-een verrassing is gei zorgd, dan moet d.it Zondag geweest zijn. toen een 100.000 „Stah.helmers Berlijn binnenmarcheerden. De Berlijn- sehe correspondent van de Tclegraar schrijft dat hij die beweren wil dai' het Verdrag van Versailles Jloyaal wordt uil® gevoerd, een grappenmaker is. Want het is duidelijk dat ontwapend Duitschland in de Stahlhelm een uitstekend georga niseerd leger bezit, met! alle allures van bet oude Duitsche leger. De berichten over de monsterdemonstratie van de ..Stahlhelm" onderschrijven daee be» wering ten volle. De daverende muziek, de gesloten gelederen, de unifornjen, de paradegeest, dat alles kroop de duizen® den Berlijnschen toeschouwers in heit bloed- En de gevreesde Stahlhelmdag bracht den Stahlhelmers een doorslaand' succes. Om vele redenon is dit feit van ongc® kend groot belang. In de eerste plaats bewijst het onwecjlegbaar dat het „so® cialisVische" (en socialistisch®communis= tisch) Berlijn als 't ct op aan komt voor een goed deel verslaafd is aan dat mili® tair staatsbeheer, dat met zooveel greo® te leuzen door de andersdenkenden is afgeschaft. En 't wonderlijkste was dat! deze bes tooging een moreel succes had. De corns munistisehe actie die op touw was ges zet mislukte niet alleen door het flinke optreden der (socialistische) politic, maar ook door de overdonderende hous ding van het publiek, dat tegenover 1 maal „nieder" van een communist een honderdvoudig „heil" of „hoch" plaatste Terecht wordt er allerwegen op gewes zen dat de communistische betoogingen tot nu toe steeds deden denken aan des monstratiesvan gevangenen dubbel streng bewaakt door de politic Maar was hier die geest te bespeuren? Hij bestond niet. Integendeel. Stormens derhand veroverden de jeugd'ge gedisci® plineerde Stahlhelmers het Berfijnsche publiek. „Het bloed kruipt waar 't niet gaan kan". Maar met dit al heeft deze echts klassiek Berlijnsche betooging een zeer zonderlingen indruk in het buitenland gemaakt. Stresemann had het moeten verbies den, wordt in Parijs gezegd en geschres venStresemann, die twee dagen ges leden een roerende toespraak hield over het ontwapende Duitschland, liggende tusschen gewapende staten Maar de positie was voor Stresemann in deze zaak heelemaal niet makkerijk. Een verbod had aan de waarde en de macht van Stahlhelm niets afgedaan en was hoogstens ais een tactische zet tes genover 't buitenland te beschouwen ges weest. Maar had waarschijnlijk veel grooter beroering in Duitschland ver wekt dan nu. Et is echter nog een ander standpunt, waar men ook iets voor voelen kan: Men he^ft hier en daar deze heele bes tooging als één van Stresemann's zeer subtiele wapens tegen het buitenland beschouwdWaarom ook niet, Stres scmann zal alle gezichtspunten óók vtel beschouwd hebben en tot de slots 6om gekomen zijn, dat hij op deze wijze van twee „kwaden" de minst „kwade" koos. F. A. Int. econ. Conferentie. De arbeid vlot. Verschillende sulb com missies hebben het debat gesloten en redactiecommis® sies 'benoemd, die vóór het eind van de week klaar moeten zijn. De tar.evencommissie, waar heden de strijd tusschen vrijhandelaars en protectionisten aanhield, zegt het Hbld zonder dat veel nieuwe argus menten werden aangevoerd, benoem® de een redactieoomm'ssie, waarin bes halve negen leden der economische commissie van den Volkenbond, die vermoedelijk veel van dit wcrik naders hand zal moeten overnemen, ook de Engelschman Layton, de Zweedsche professor Cassel en de Nederlandsche door den Raad benoemde gedelegeer® de mejuffrouw mr. Van Dorp werden aangewezen, zoodat met deze laatste drie het vrijhandclselement al sterfc is vertegenwoordigd. Mr. Van Dorp had gisteren in de commissie juist een rede gehouden tot staving van de vrijhandelsdoctrine d:e hier In dit milieu van practische belangen dezen steun wel kon ge* bruiken en ook in dit licht is haar benoem ng in redactiecommissie van belang Nadat Loucheur, die het plan van Serruys steunde, had aanigedron® gen op wederzijdsch geven en nemen en Runciman had gevraagd om een practischer resultaat dan dubieuse formules, sloot de voorzitter Co lijm het débat met een krachtige opwek® king aan de redactiecommissie ora heldere ondubbelzinnigeformules te vinden. Weliswaar kon de conferentie geen besluiten opdringen, maar wel kon zij in elk land de publieke opinie inspireeren om van de regeerimgen daden te verlangen. De conferentie is n'iet bije-en-geroe® pen, zeide Colijn voor het boude© van economische discussies, maar om= dat dc wereld iets van haar verwacht, Colijn vraagt de redactiecommissie dringend, niet bevreesd te zijn, krach® tlge uitdrukkingen, te gebruiken. „La® ten wij niet dc mcnscben zijn-, aldus riep Colijn onder l'u&d geiladh der commissie uit, die ,de hand op de kraan leggen, om water Ln de meik te doen. Er zullen in, de verschillende landen reeds genoeg zijin, dis diit zullen doen. Wij moeten, heldere taal tot de wereld spreken". Ook in de indiustriescoTnmisai'e, waar heden speciaal over het pro* b'l-eem van de ration,alliseorinig werd ■geaproiken, werd ,n,a een langdurig debat besloten daarvoor een redactie commissie te benoem-cm, vervolgt het HibLd-, waarin ook de arbeiders zitting zullen hebben. Hun onbevre® demiheid over onvcoldoend'e vertegen® woordiging in, ,de organen van de conferentie heeft ook aanleiding gegeven ,bot voorstellen om hun drie plaatsen te geven in -de algemeene coördinatie commissie, weÏÏke do re® s-ultaitc© van den, arbeid der com; missies in onderling verband zal moeten schikken, zoodat ide a rib eb dersinvloed 'in 'laatste Instantie kans heeft a armerkel ijk te worden vers groot. Het ration,ali'seerinigsdeiba/t werd ingeleid door Mauro, president van 'het Instituut international pour Forgamiisation soicnfifique du Tr-a® val F'. 'Deze spreker, die vele voor* de ei en van rationalisatie opsomde, vond echter 'bestrijding bij enkelen, diic meenden dat dc- Amerifoaans-che methoden niet op Europa kunnen worden toegepast. In dit 'verband betoogde de Nederlander Serxarens, van de Christelijke vakbonden, dat bij "toepassing van nieuwe ration eel e industrie methoden moet worden ges waakt tegen oververmoeitog 'der af beiders en tegen het gevaar van over® rompelimg van kleine on.dernemin® gen, die onder ongunstige omsta©® di-gheden werken. Volgens Serrarens moeit de verhoogde productie, welke een gevolg van de rationalisatie zal zijn, samengaan met uitbreiding van het afzetgebied', want anders zou ra® tionalisatie de werkloosheid in de hamd werken e© dan niet op steun van do arbeiders kunnen rekenen. Daarom zou men, goed doen bij ra tionalisatie van bepaalde bedrijven overleg met de betrokken arbeiders® organisaties te plegen. Wat dc Chris® telijke vakarbeiders betrof vedklaar® de Serrarens» dat deze 'bereid wa® ren aan wetenschappelijke organisatie van den arbeid mee te helpen, mits daarbij niet slechts verhooging van het rendement doel zou zijn, maar ook verhooging van den levensstan® daard van de arbeidersklasse. De landbouw. Rede Lovink. Wat de landbouwcommissie aangaat, daar duurt dc discussie over crediet en ooöperatieve methoden voort in de daarvoor aangewezen subcommis» sies. In de subcommissie voor dc al® gemeene onderwerpen hield onze landgenoot Lovink een rede, waarin hij een krachtig pleidooi hield voor een vrij internationaal ruilverkeer, waarbij in het algemeen belang geen onderscheid mag bestaan tusschen de belangen van invoerende landen en uitvoerende landen, die elkander in het handelsverkeer immers aanvullen. Geen land kan invoeren dat ook niet eigen producten kan uitvoeren. Dat geldt ook voor landbouw® en tuinbouwproducten, waaraan overal behoefte bestaat. Aan den anderen kant is het gevaar van planten,ziek® ten verspreiding onafscheidelijk aan het handelsverkeer in zulke produc® ten verbonden. De heer Lovink wees op de noodzakelijkheid, dat voor® zorgsmaatregelen tegen zulke ziekten® verspreiding niet ontaarden, in maat® regelen, die op een invoerverbod zou® den neerkomen. Stilzwijgend doelde hij daarmede onder meer op de behan® deling van onze tuinbouwproducten in Engeland. Handelsverdragen kunnen dit niet voorkomen, want deze maat® regelen blijven daarbuiten. Toch moet hier tegen willekeurige toepassing worden gewaakt, terwijl natuurlijk dc wetenschap in elk land moet zorgen het gevaar bij het eigen product tot een minimum terug te brengen. Het vraagstuk is internationaal, zoowel economisch als wetenschappelijk. On® gelukkigerwijs worden deze twee kan® ten er van vaak vermengd en ont® staat soms een verkapte protectie. Dat kan slechts verholpen worden door internationale samenwerking en inter® nationaal overleg. De heer Lovink zette voorts uiteen hoe absolute be® veïliging tegen ziekten bij een mter® nationaal handelsverkeer nooit moge® lijk is en dat eenig risico moet worden geloopen. Wel kan de internationale weten® schap zoeken naar de best mogelijke waarborgen en quarantaine®methoden en een goede veiligheidsdienst zou kunnen ontstaan uit internationale coöperatie van phytapathologen der plantenuitvoerende landen. Tegen het eind van zijn rede noemde de heer Lovink den Amerikaanschen Federal Horticultural Board bij name en cri® tiseerde hij diens optreden. Hij sprak ten slotte de hoop uit, dat de confe® rentie waarborgen zou aanwijzen tegen invloed op het handelsverkeer van een® zijdige economische overwegingen ge® lijk die, naar uit zijn- rede duidelijk bleek, vooral in Amerika worden uitge® speeld. Naar wij vernemen, vertegenwoor® digt de opvatting van den heer Lovink in dezen die van talrijke andere ge® delegeerden. Te oordeelen naar de uitlatingen in de Sovjet=pcrs is men na de op de econo® mischc conferentie gehouden redevoe® ringen zeer verheugd over wat genoemd wordt de ..bekrompen gezichtspunten der kapitalistische delegaties". In Mos® kou is mon van mccning, dat van de conferentie geen enkel pracMsch rcsul® faat verwacht kan worden. Elk der dc® legaties, aldus redeneert men. is geko® men met speciale eigen theorieën, welke geen andere mceningen in overweging wil nemen. De redevoeringen van So® kolnikof en Ossinski hebben grooten in® druk gemaakt, doch de kapitalistische en socialistische gedelegeerden zijn niet m staat om de groote waarde van Os® jsinski's rede te hegrijpen. Zelfs Jouhaux j heeft uit de elf punten de conclusie ge-- trokken, dat de bolsjewiki de idee van J de wereldrevolutie hebben opgegeven. Een dergelijke interpretatie wordt! in Moskou louter onzin genoemd. Een belangrijk com promis in China? V-olgens een tot dusver nog onbe vestigd bericht va© de Unit cd Press is een wapcnisit-ilstanid gesloten tiws® schem de regeeringen te 11anlkau en Nanking. Dc bedoeling hiervan zou zijn onverwijld ©e© gezamenlijke campagne tegen de. Noordelijken te beginnen. Uit Nanking zijn troepen gezo-nlden over don Jang te hoven Poe® kau. met het doel, op 14 a.s. eeu flackaanval en een, opnvarsch langs den spoorweg te beginnen. Uit China word't gemeld1, .dat het nationalistische leger Amkin heroverd' heeft en het communistische leger uit Kiockiarag heeft verjaagd. Binnen® kort wondt een groote veldslag ver® wacht op de linie Lüoentsjau Tsjau® ineersHotsjau. De „Reode Speren" een boeren® corps dat met de Noordelijken sa® men/werkt, heeft dc spoorbrug te Lioelin- vernield, waardoor dc nationa® listen afgesneden zij© van hun basis, zoodat zij, na hun aanvankelijk sue® eesvoilen opmairscth naar het Noor® den. moesten terugtrokken. Hc/t boe* renconps heeft voorts Sin Y an) tsjau bezet. De wet tot bescherming der Duitsche republiek. Meden is de interfractioneelc comrnis® ste der coalitiepartijen in het Rijksdag® gebouw bijeengekomen. Aan de beraad® slagingen werd ook deelgenomen door rijkskanselier Marx, vicc®kanselier Hergt en den rijksminister van Binnen® landsche Zaken, Von Keudell. De commissie stond, aldus dc Tel., voor het feit, dat de Centrumfractie zich gisteren met algcmcene stemmen ten gunste van een ongewijzigde ver® lengirui voor den tijd van twee jaar van de wet ter bescherming der repu® bliek heeft uitgesproken. Het stond roer het Centrum vast, dat het ten ■'en van dezen wensch bij de Duitseh Nationalcn niet op onoverw:nnelijken .tegenstand zou stuiten, want laatstge® noemden denken er niet' aan nu zij eindeljjk er in zijn geslaagd vier portc® feuil'es in het rpkskabinet tc verwer» ven om ter wille' van de wet ter be® scheming der republiek of van het z.g. „kcizersartikel" de huidige coalitie ern» stïg in gevaar te brengen. De Amsterdamsche dierentuin Is thans weer een welgeschapen zeboe rijker geworden; een zoon van de Brahmin Zeboe uit Nellore. Moeder en spruit;. In het klassieke theater van Pompeji dat 5000 toeschouwers kan bevatten, is dezer dagen Euripides' ,,Alcestis" opgevoerd. Een groot deel der acteurs en actrices heeft te voren het z-g. Dalcroze-systeem beoefend een nieuw experi ment voor Italië. Het orkest werd gevormd door fluiten en harpen. HET BALKAN-PROBLEEM. Een onderhoud met Fan Noli. OVER T VERDRAG VAN TIRANA. Mem heeft gelegenheid gehad, Fam Noli, den in ballingschap levenden, vroegeren, door Achmed Zogoe ver® jaagden president van Albanië te spreken en naar zijn standpunt in® zake de tegenwoordige situatie op den Ba'kan te vragen. De voorganger van Achme.d Zogoc. bisschop Fan Noli, was destijds be® kemd als gunsteling van Rome en toen hij zijn heerschappij over de witte bergen in December 1924 verloor, had hij zijn val voor het grootste deel te danken aan zijn sympathie voor Rome. waartegenover Belgrado Ach® med Zogoe steunde. Intusschen is de Albaneesche president met zijn hoogvliegende ambities meer en meer naar het Fascistische kamp gevlucht, dat he.m natuurlijk grooteren moreelen en materieelen steun kon verkenen dan JocgOïSlavië. Het lot van de Albaneesche emi® granfcQ was sedert de laatste omwen® teling van 1924 niet rooskleurig. Nog het best ging het geru'men tijd de Italo®Albancezen. die Apulië. Bari, Bri-ndisi en dc Dalmatische enclave Zara als woon.nla3ts kregen aangewe» zen, waar zich vroeger reeds een krachtige Albaneesche stam uit den tijd der bezetting van Albanië door de Turken had gevestigd Deze Italo® Albaneezen hebben den Italiaanschen staat hun ongerepte natuurkrachten geschonken. Na den Isatsten Alba® neeschen opstand in het begin van dit jaar, is het lot van de naar Italië gevluchte Albaneezen zeer in hun na® deel veranderd. Zij werden onder strenge controle geplaatst, wijl zij zich terstond openlijk verklaarden tegen die politieke zwenking van den le'der van hun land. Ook b'sschop Fan Noli, de vroegere president van Alban'ë moest het bit® tere lot van de© politkken enrgrant ondergaan, alleen verzacht door de trouw en aanhankelijkheid van een niet geringe schare Albaneesche in tel® lectueelen, die hun vroegeren leider niet verlaten wilden en op ontroeren® de wijze zorgen voor zijn veiligheid Het is niet gemakkelijk, het vertrou® wen van deze kringen te winnen, door® dat zij zce-r gereserveerd zijn jegens buitenlanders, daar zij van hen en niet van dc Albaneezen zelf, gevaren vreezen voor hun bisschop. Des te verrassender is de indruk, dien deze typisch zwartharige Albanees maakt, wanneer men eindelijk met hem in aanraking komt. Zijn wereldlijke kleeding verraadt niets van zijn geeste» lijke waardigheid als Grieksch Katho® liek bisschop van BcstOD en Alba® neescb bisschop van Durazzo. Veeleer denkt men te zijn bij een dichter dan bij een staatsman en inderdaad. Fan Noli zon op het oogenblik alleen als letterkundige beschouwd willen wor® den. Zijn buitengewone talenkennis behalve de moderne talen, Duitseh, Fransch en Engelsch, spreekt en schrijft Fan Noli Servisch, Bulgaarsch. Grieksch en Perzisch stelt hem in staat, de werken der wereldlitteratuur in zij© moedertaal tc vertalen. In het bijzonder bekoort hem de oud»Per® z'sche poëzie van een Omar Chajam. wiens filosofische vier®regeFg© „Ru® baj&t" onlangs in de Albaneesche taal zijn verschenen: verder heeft Fan Noli reeds Shakespeare's „Hamlet" en .Julius Cesar", werken van Iibsen, -Schiller en Shaw uit het origineel in het A'.baneesch vertaald. Op de ver® wonderde vraag, voor welke groepen belanghebbenden deze litteratuur door de vertal'n,gen bereikbaar wordt, ver® telt Fan Noli een en ander over het groote aantal A'baneesche kolonies, die met alleen in Zuid®Slavie Grieken® land, Bulgarije en in Italië, maar voor® al ook in Roemenië en Egypte bestaan Meer dan 60 000 Albaneezen bevin® den zich in de Vereeivgde Staten, waar Fan Noli, die zelf destijds uit Amerika in zijn vaderland terugkeerde een kra-chhge Albaneesche vereeniging heeft gesticht, die voor duizenden exemplaren tegelijk op zijn vertalin® gen inteekent. Gedurende zijn emi® grantentijd heeft Fan Noli ook in Duitschland vertoefd, maar hij is ook dankbaar voor de gastvrijheid, die hij in Zwitserland heeft genoten. In het bijzonder in Genève in-tersseerde hij en de aanzienlijke Albaneesche kolonie die haar eigen blad Liria Kombetare" („Nationale vrijheid") bezit, zich voor de democratische instellingen van Zwitserland en den Volkenbond. Den laatste© tijd houdt Fan Noli verblijf i© Oostenrijk, steeds omringd door een groote groep eerbiedige landge® nooten, die voortdurend nauw contact houdt met het moederland, zoodat Fan No-li steeds over alles wat in. Albanië gebeurt tot in de kleinste bijzonderheden is ingelicht. Thans terzake. De dichterlijke ziele-herder is verge® ten, i© zij© plaats komt de bezon® nen. taaie politicus, die met groote liefde en geestdrift aan zijn vaderland hangt. .Alijn aanhangers zijn thans over de geheele wereld in niet te o-n® derschaftcn aantal verspreid, want Achmed Zogoe en zijn voor Albanië gevaarlijke politiek heeft onder de na® tïonaal voelende Albaneezen in het buitenland geen vrienden. Het is een dwaling te gelooven. dat de Moham® medanen zonder uitzondering aan de zijde van hun rechtziumgen presidemt zoude© staan. Ond'er mijn aanhangers zijn alle drie confessises de Mohamme® danen, Katholieken en- Ortodoxen te vindien. want de Albanees ken.t geen confessioneelc tegenstellingen. Hem gaan vrijheid en nationaal prestige boven alles. Ook ik was steeds voor® stander van vriendschap met het mach® tige Italië, welke voor ons arme land niet anders dan nuttig kan zijns Maar tk zou nooit de economische zelf® stand'gheid en de onafhankelijkheid van Albanië hebben opgeofferd, gelijk Achmed Zogoe dit gedaan heeft door het verdrag van Tirana. Het bevat tegemoetkoming aan alle aspiraties van Italië op den Balkan en bereidt de Fascistische invasie in Albanië voor, waarop die in Joego®S!avië zal volgen. En de moreeLbeklaagde treedt thans als aanklager o-p: Wij weten zeer nauwkeurig aldus verklaart Fan Noli dat met hulp van Italiaausche officieren, die in Albaneesche unifor® men werden gestoken, sedert maan® d-'en in Albanië wordt gewapend, dat de Italiaan-sche schepen oorlogsma® terïaal aanvoeren en aan de Alba® neesch>Serv;sche grenzen toebereidse® len voor den aanval zijn getroffen Zu'd®Slavië konden deze maatregelen niet ontgaan en het is natuurlijk, dat het zich in zijn bestaan bedreigd acht. Het conflict krijgt echter grootere be® KRABBELS. Lezeressen, ir.dicn gij nog tot dc wei» nigen behoort, die het haar lang dragen en als gij er bovendien een reisje naar Parijs voor over hebt, kunt gij een si» naasappel verdienen. Een exposant op een tentoonstelling van voedingsmiddelen in dc Franschc hoofdstad, tevens belangrijk importeur van sinaasappelen heeft het lumineuse denkbeeld gehad, om aan alle bezoek® sters van zijn stand, die dc verleiding om zich te laten kortwieken hebben weerstaan, een sinaasappel cadeau te doen. Met het gevolg, dat Parijs zich nieuwsgierig afvraagt, of hij zijn voor® raad zal uitputten dan wel met het grootste deel van zijn voorraad zal iijven zitten. Een Amcrikaansch professor heeft zoo juist ontdekt, dat dc jonge mannen van de Vercenigdc Staten tcgenwoor® dig. in het algemeen gesproken, bedui» dend langer zijn dan hun vaders. E" het merkwaardige is, dat kortgeleden een Engelsch collega van deze geleerde tot dc conclusie is gekomen, dat dc Engelsche jongelui kleiner zijn dan de jonge mannen van een kwarteeuw gc» leden. Terwijl men in Amerika nog geen •erklaring heeft weten te vinden van de „verlenging", is men in Engeland tot de conclusie gekomen, dat de na® tionale „verkorting" het gevolg is van de intensieve sportbeoefening van den tegenwoordige© tijd. Wat de Universi» teiten betreft, wordt vooral het rugby® spel verantwoordelijk gesteld- Dit schijnt meer tc leiden tot ontwikkeling in dc breedte, vooral van de schouders, dan in dc lengte. Hoe dit zij, het is een feit. dat men zich in Engeland genood® zaakt heoft gezien, de standaardmaat voor recrutcn en officieren voor de Ko» ninklijkc garde, het corps van de „groo* tc mannen" niet onbelangrijk te veria» gen. tee'ke-nis, doordat Italië niet onduide® lijk te verstaan geeft, dat het thans een oude rekening, het restant van zijn Adriat;schc®zcc^programma aan de Joego®SIaven wil presentceren. Vandaar dat zich de omstreken van ee© oorlog tusschen de 'belanghebben® de groote mogendheden, in wier gevolg zich een aantal 'kleinere landen be® vindt, aan den Balkanhorizon beginnen af te teek enen". Welk standpunt neemt echter Fan Noli, dc ten val gebrachte president va© Albanië in ten opzichte van de gebeurtenissen, in hoeverre neemt hij zelf deel aan deze discussie? Met grooten nadruk constateert Fan Noli de aanhankelijkheid van zijn trouwe Albaneezen; ongewapend en zonder gezelschap heeft hij door geheel het land kunnen reizen en in de straten van Tirans wan-delen. Achmed Zogoe daarentegen moet schier een gevan* gene zijn van zijn eigen, door hem in het leven geroepen lijfgarde in de rei 5i-dentie en kan binnen ©och buiten het land wijzen op populairitcit. Zij© macht is tegenwoordig meer dan ooit gebaseerd op de bajonette© van Italië. ,,Het Fascisme zal ©Immer het Bah kanschierei.land kunnen veroveren, want de beteeken's van de leuze „de Balkan aan de Balkanvolken" is nog niet verbleekt. Eenmaal geprovoceerd zouden de Balkanvolken in hun wan hoop met gro,ote overgave 'kunnen vechten, zonder te letten op militaire minderheid. De dingen rijpen tot een wapenfeit, -bij de uitbarsting waarvan men dén Balkan eensgezind zal aan treffen tegen iedere vreemde mogendi beid. Dan- zullen ook dc Albaneezen aari de zijde van de Jocgo®Slavcn tege© den Fascistische© inval staan die veel gevaarlijker is dan de door Joego=Slavië vroeger gevoerde groot® Servische politiek. Desondanks spoor ik mijn vrienden onophoudelijk tot kalmte aan ©n ik zou gaarne alles vermeden zien, dat ooit een oorlog zou kunne© in de hand werken". De aanhangers van Fan Noli ge-. looven stel'ig aan hem en aan zij© toekomst. En wie met d'ezen krachtt gen. zeer ontwikkelden man heeft ge: sproken moet tot de overtu'ging ko® men, dat Fan Noli zich op den duu-r met de rol van vervolgd Al'baneesch emigrant en ex®-president vermoedelijk niet tevrede© zal stellen, Als resultaat der heden gehouden beraadslagingen kan dan ook worden geconstateerd, dat geen principieel ver® zet werd ontmoet tegen het voorstel tot ongewijzigde verlenging der be» wuste wet voor den tijd van twee jaar. De Duitsch®nationalen zijn bereid het „keizer®artikel" te handhaven en de pe» riode van twee jaar tc aanvaarden. Hun streven is er thans nog slechts op ge» richt, het staatsgerechtshof ter bcscher» ming der republiek, dat krachtens een vroeger Rïjksdagbcsluit reeds voor dc helft is opgeheven, geheel te doen ver» dwijnen, welk streven bij de Duitsche volkspartij steun ondervindt. Waar» schijnlïjk zal ook het Centrum, indien overigens alles glad van stapel loopt, zich tegen de opheffing van het staats» gerechtshof niet verzetten, al was het alleen maar, opdat de Duitschenationa» len zich er op kunnen beroepen, een concessie te hebben verkregen. Voor de verlenging der wet tot be» scherming der republiek is een twee» derde meerderheid noodig, zoodat ook de democraten en de sociaal®dcmocra® ten hun stem aan het betreffende voor» stel moeten hechten. In coalitiekringen gelooft men niet, dat de steun dezer beide partijen schipbreuk zal liidcn op de elimineering van het staatsgerechts hof, indien dit door een andere instel» Iïng zal worden vervangen, waarmedo dc democraten en sociaaldemocraten zich accoord zouden kunnen verklaren. KORT EN BONDIG. De Centrumfractie uit den Duitschen Rijksdag heeft zich met algcmcene stem® men voor de verlenging van de wet ter bescherming der republiek met twee uitgesproken. Uii' Washington wordt gemeld, dat Kellogg, dc ministei van Builenlandscho Zaken, waarschijnlijk aan het hoofd zal staan van de Amcrikaanschc dcJegatic naar dc maritieme drie®mogcndhcdcn* confer;.";Fe te Genève. Uit Moskou wordt gemeld: Tc Char» bin diende een Rus den zoon van Tsjang Tso lin een oorveeg toe. De da* der is ter dood veroordeeld en gcfusil» leerd. Wegens hei' besluit van dc parlemen* tairc Eegrootingseommissie om de mini® mum»salarisschaal der burgerlijke amb® tenaren te verlagen, staakte het perso® neel van alle regceringsdepartementen te Teheran. Een menigte van ongeveer 5000 personen betoogde voor hei' parlc® mentsgebouw, doch op de belofte van steun van den premier hervatten dc ambtenaren het werk. De minister van arbeid heeft ingegre® pen in het loonconflict bij de Nord» deutsche Wollkamraerei und Kammgarn® spinnerei en beide pardjen uitgenoodigd tot een bespreking op Dinsdag a.s. Bij dit conflict zijn 42.000 arbeiders be» trokken. De „Washington Post" maakt mcidmg van een verscherping va© den toestind in Mexico. President Callcs en andere hooge regecringsambtenarcn zouden hun gezinnen, uit vrees voor binncnlandsehc onlusten, reeds naar Los Angeles gezon® den hebben. Vooral in Chihuahua zou 'de toestand erstig zijn. SOCIALE ONTWIKKELING. De sociale ontwi'kkelirugsweek die jaarlijks wordt georganiseerd door de permamente commissie voor Opleiding van Armbezoekers ingesteld d-oor de Nederlandsche Vereenlging voor Armenzorg en Weldadigheid wordt dit jaar gehouden te Arnhem van 31 Mei tot en met 3 Juni. Als spreker zal onder meer optreden onze ouF® stadgenoot, thans Hoofdcommissaris van politie te Utrecht, de heer D. Schuitemaker, over; ,.Dc zedenpolitie armenzorg",

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 5