HAARLEM'S DAGBLAD
MIJN LEVEN EN KIJK OP HET LEVEN.
ra.
/I ;u
FEUILLETON
PAPIEREN ROZEN
FLITSEN
WOENSDAG 18 MEI 1927TWEEDE BLAD
door BERNARD SHAW.
Wat Shaw verder aan Archibald Henderson
Vertelde.
•..Copyright 1527. Anglo American Newspaper Servüce.
/f
Tfc I
-■
+>4.
1
I' A>;>
SHAW
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 899
NAAR BABY LUISTEREN
""1
De baby is eindelijk in slaap gevallen
en je bereidt je voor op welverdiende
rust
je schrikt zenuwachtig op bij een vaag
geluid
concludeert dat het niet de baby was,
maar een autosignaal in de verte
uiten tegelijkertijd een gespannen sh'hh!
dat geluid kwam toch uit? de kinder;
kamer
het geluid wordt sterker je fluistert
als ze zich nu stil houden wordt het
misschien weer rustig
zitren bewegingloos, nauw durvend te
ademen, terwijl het geluid zwelt, dan
weer verflauwt, weer sterker wordt
enz.
op het kritieke moment laat je je bock
vallen en tracht' te bewijzen dat hot je
schuld niet was
hierna verstomt het geluid cn blijft weg
dc rust is weergekeerd.
(Nadruk" verboden.)
Een Amerikaansche vrouw
goed gekleed, maar vol 2de
rangsgedachten. Shaw in
geest meer Amerikaan dan
Engelschman. IToe werd
hij socialist? Het manifest
van de Fabian Society. De
Amerikaan beeft geen tijd
om iets goeds te doen.
'Bernard Shaw beteekent eigenlijk
'voor Amerika een groot verlies. In;
dien verdienen het hoofdmotief van
dezen man zou zijn, m.a.w. als zijn
hoofddoel zou 'bestaan in het opstrij;
Ik en- va® zooveel mogelijk geld, zou hij
zich in de Verecnigde Staten hebben
kunnen vestigen om daar werkzaam te
zijn als leider der reclame^afdeeling
van de een of andere grootsche on;
derneming en een salaris van ettelijke
snilHoemen jaarlijks opstrijken.
Hij verschijnt zoo vaak hij dat verkiest
op de voorpagina's der kranten. Ik
heb eens een artikel geschreven, waar»
in ik heb betoogd, dat Shaw in geest
den Amerikaan, veel nader staat dan
den Engelschman.
Tallooze keeren is Shaw in zijn
loopbaan 'in contact geweest met de
Amerikanen. Voor zoover ik heb kun»
men ontdekken heeft hij zijn eerste ar»
tike! gepubliceerd in „Public Opinion"
in het jaar 1S75. Hij protesteerde in
dat artikel tegen de diensten die de
Amerikaansche evangelisten Moody on
Sankey in Dublin verrichtten. Deze
©vangelisatieswerkzaamhed'en droegen
volgens zijn mee® in g geen godsdienstig
•maar eer een wereldlijk, zoo niet een
profaan karakter. In verband met de
uitwerking, die hun „opwekkingen"
op de bevolking hadden, verklaarde
hij onomwonden: „De 'bedoeling is
hen tot alleszins bruikbare leden der
maatschappij te maken en in hun nog
niet bekeerde vrienden het verlam»
gen te wekken naar reactie, die of
6poedig plaats vindt of indien het
resultaat uitblijft de bekeerde lang;
zaam maar zeker doet terugkeeren in
zijn vroegere, gebenedijde toestand.
Op die wijze zijn vele jonge lieden uit
hun loopbaan gerukt door mr, Moody's
verleidelijke aansporingen. Het ge;
vaar van dit alles is niet twijfelachtig
want de verandering zit niet in den
DE ROMAN VAN EEN CIRCUS»
MEISJE
Uit het Engelsch van
RUBY M. AYRES.
Vertaald door J. van der Sluys.
(Nadruk verboden).
7)
Neen, ik geloof niet dat ik u be;
grijp. Wat hebt u er aan om groot en
sterk en flink te zijn als u dergelijke
dingen zegt? O, als ik eens een man
was en tweehonderd pond bezat. Haar
adem stokte bij de gedachte alleen.
Wel, wat zou u dan doen? vroeg
hij haar nieuwsgierig.
Ik zou direct weggaan, naar Ame»
rika, naar Australië, weet k het. naar
't andere eind van de weield. Werken
mij zelf een bestaan scheppen. Wat een
heerlijkheid zou dat zijn.
Even was er stilte.
Zco, zou je dat zoo heerlijk vin;
den, zei de jonge Briton. Hij lachte
nerveus.
Wel, dan zal je ze hebben, Rosa»
|lc. Voor mij heeft het geld toch geen
aard der opgewondenheid, doch al;
leen in den aard van 't sterfelijke
individu",
Shaw is tot het socialisme gebracht
door een rede van den, Amerikaan
Henry George, uitgesproken op 5
September 1883 in Memorial Hall lin
Farringdou Street te Londen. In dis
dagen voerde Henry George een grootc
campagne over geheel Groot Brit;
tannic. Hij bracht zijn hoorders tot
een groot enhousiasme. Shaw, die ver»
vuld was van de gedachten van Dar;
win en Tyndall, van Shelley en Michel
Angelo en Beethoven, had nooit voor;
dien de sociale kwestie uit een cco;
nomisch oogpunt bekeken.
De auteur van „Vooruitgang en ar;
moede" wist het wonder in Shaw te
bewerkstelligen, en het vuur in zijn
geest te ontsteken. George -was zelf
geen socialist, ten minste niet van de
Engelsch tak. Door toevallige omstan»
digheden werd hij genoodzaakt op te
komen voor het socialisme, dat hij
wakker had geroepen. Shaw heeft
eens in het openbaar verklaard: „Toen
ik op die wijze plotseling geplaatst
was midden in de groote socialistische
beweging van 1883, kwam ik tot de
ontdekking, dat vijf zesde deel der
nieuwelingen, die tegelijk met mij wa;
ren toegetreden, daartoe waren 'bewo;
gen door de woorden van Henry
George".
Terwijl andere Engelsche socialisten
wel eens hebben getracht den invloed
van Henry George te verkleinen,
heeft Bernard Shaw dc kracht, die er
van de woorden van den Amerikaan
uitging, nooit ontkend.
Shaw trad 5 September van het jaar
1884 als lid toe tot de bekende ..Fabian
Society" te Londen. Het instituut was
toen nog slechts acht maanden oud.
Hij ontwierp „Een manifest", het
tweede van de serie, die door de
Society zijn uitgegeven. Op de voor;
pagina stond bij wijze van motto, dit
citaat van den Amerikaan John Hay:
„For always in thine eyes. O. Liberty
N. R. Sh:nes that high light whereby
the world is saved And though thou
slay us, we will trust in thee".
Karakteristieke gedeelten van het
waarde heusch, niet meer dan een
shilling voor jou zou zijn.
Hartelijk nam hij haar hand. Het
zal je in staat stellen dit leven vaarwel
te zeggen en weg te gaan naar Amerika
of waar je wilt. Ik zou je zoo graag hel;
pen. Op deze manier kan ik het doen:
tweehonderd pond is voor een meisje
als jij een heel bedrag, dat je langen
tijd op de been kan houden.
Zij stond heel stil: zij liet haar hand
even in de zijne liggen.
Als ik er mee rond kan komen,
kunt u dat ook, zei ze langzaam.
Je begrijpt het heusch niet; er is
een enorm verschil. Je bent jong, jc
hebt niet geleerd veel cischen aan het
leven tc stellen, weet weinig van de
wereld.
Neen, u weet weinig, viel ze hem
haastig in de rede. Het is dom om te
nraten als u doet, terwijl u jong en sterk
bent. Uw heele leven ligt nog voor u
en u praat alsof u een oude man bent,
uie niets van het leven te verwachten
lvwfi. Ik wil u nooit weer z en.
Zij d-aaide zich om en liep weg over
modderige veld.
De jonge Briton bleef haar sprakeloos
achterna staren. Hij was boos; hoe durf,
de zij zoo tot hem spreken 'n piep;
jong ding, ee narmoedig circusmeisje.
Verachting had in haar stem geklonken.
Verachting voor hem.
Plotseling werd hij er rich bewust
manifest waren wel de volgende zin;
sneden:
„Dat ieder mensch aandeel heeft in
het bezit aan land en geld van het
volk is een geboorterecht van ieder
individu.
Dat er onder de bestaande omstan;
digheden geen welvaart kan heerschen
zonder schande cn dat er niets kan
verdwijnen zonder ellende.
Dat het voornaamste resultaat van
ons tegenwoordig systeem van natio;
nale land» en kapitaalsexploitatie door
particuliere ondernemingen is geweest
'de verdeeling van de maatschappij in
vijandig tegenover elkaar staande klas;
sen, met groote eetlust en gebrek
aan eten eenerzijds en zeer veel eten
en gebrek aan eetlust aan den anderen
kant.
Dat de huidige regeering even?
weinig recht heeft zich ,,de Staat" te
noemen als de rook van Londen recht
heeft zich den naam „het weer" toe
te eigenen".
Shaw is herhaaldelijk uitgenoodigd
tot een bezoek aan de Vereenigde
Staten. Alle verleidelijke invitaties en
vleierijen heeft hij tot dusver echter
steeds van zich gewezen en naar alle
waarschijnlijkheid zal hij nimmer het
,Xand of the Free and the Home of
the Brave" met een bezoek vcreeren.
Het tweede deel van deze betiteling
der Verecnigde Staten wekt zijn er;
gernis niet op, maar het eerste ge;
deelte irriteert hem in, hoog-e mate.
Hij vertelde mij eens, dat volgens zijn
meening, Amerika minstens vijftig
jaar in beschaving achter Groot;Brit?
tannië aankomt. Dit was echter voor
den oorlog cn deze woorden kunnen
dus niet beschouwd worden als zijn
oordeel op dit moment.
Hij beschouwt de Vereenigde Sta»
ten als een volk van dorpelingen voor
het overgrootste deel 'bemoeizieke han;
dels mensch en,.
„Vrijheid", zei hij bij meer dan een
gelegenheid tot mij, vrijheid bestaat
er niet in jouw land". In antwoord op
een verzoek van een beroemd Amcri;
kaansch impresario om over te komen
seinde hij: Waarom zou 'iemand, die
•in Londen woont, wenscheen naar
Amerika te gaan?.... Ik zit precies
op de goede plaatsDe Amerika,
nen- voelen niet, dat er bij hen geen
vrijheid bestaatik heb er geen be;
hoefte >aan het Vrijheidsbeeld tc zien...
Zoover strekt zich zelfs mijn spotlust
niet uit.
Kort geleden heeft GrooUBrittannië
Shaw beleedigd op oen wijze, waaruit
overduidelijk kan blijken, dat daar
al evenmin als in Amerika ware vrij?
heid bestaat. Shaw was uitgenoodigd
om aan het diner, dat ter gelegen»
heid van zijn zeventigsten verjaardag
werd gegeven door de Labour;Party,
een rede uit te spreken. De voorzitter
Ramsay MacDonald, ex»premier van
Engeland, kon echter van de regeering
geen toestemming krijgen om de rede
door middel van de British Radio
Corporation draadloos te doen uitzen;
den, tenzij Shaw vooraf de verzekering
zou willen geven, dat hij niet zou
spreken over politieke of algemeen
maatschappelijke kwesties. Kan er van
iemand als Shaw, wien het polemi»
see ren tin het bloed zit, groote r non»
sens gevraagd worden?
,,Zij, die dat van mij vroegen", zei
Shaw in zijn rede, die niet draadloos
verzonden werd, „waren blijkbaar
bevreesd, dat ik iets zou doen, dat
geen Engelschman zonder schade te
berokkenen aan zijn land kan doen".
Verder gaf hij op het'geval nog deze
commentaar, dat zeker niet spoedig
zal worden vergeten:
„Ze wenschtem, dat Ik mij van alle
polemiek zou onthouden. WaaT blijft
het recht van het vrije woord? Het
bestaat toch zeker niet hierin, dat
men in het open-baar mag con sta»
te-ere®, dat er mijlpalen staan langs
den weg naar Dover? Het is het recht
te polemiseere-n, het is het recht de
zaken critisch te beschouwen. Dat
recht is de juiste basis van alle parle;
mentaire regeeringen".
In den loop van den wereldoorlog
was ik de tusschenpersoon, die Shaw
de uitnoodiging over bracht om naar
Amerika te komen cn aldaar een be»
perkt aantal lezingen te houden voor
een honorarium, dat geloof ik wel
hooger is aan er ooit voor een soort;
gelijke onderneming werd aangeboden.
Ik maakte hem op de groote 'beteekc;
nisvan het oogenblik opmerkzaam
Het was n.1. nog vóór het tijdstip waar;
op Amerika zijn rol in den oorlog be»
gon te spelen. In een brief uit Londen
schreef Shaw mij: „Ik voel zeer wel de
kracht van uw argumenten en ik voel
me verplicht u dat te zeggen. Ik zie
momenteel echter niet scherp wat mijn
juiste weg is en ik hen er niet van
1 overtuigd, dat ik (behalve dan met het
van dat het geen toorn was het ge;
voel, dat hem dc vuisten deed ballen,
maar schaamte.
Hij was dwaas en laf geweest. Als
een zwakkeling had hij zich dooi den
eersten den besten klap van het nood;
lot laten neerslaan. Ze had gelijk, dat
ze hem verachtte, hij verdiende het
Hij rend'e haar na en riep haar naam.
Zij stond stil'en zei verschrikt:
Shorny kan u hooren, wees toch
voorzichtig.
Laat hem. Ik ben niet bang voor
Shorny.
Neen, zei zij bevend. Maar ik
wel.
Jou arm, klein ding, zei de jonge
Briton. Hij tastte door de duisternis en
legde zijn hand op haar schouder.
Hoe oud ben je, Rosalie?
Achttien.
Pas achttien? Ik ben drie;en;twin;
tig. Hij voelde zich jaren ouder en toch
was zij dapperder dan hij; zij had hem
beschaamd gemaakt, zij had hem zijn
mannelijk gevoel van e'genwaarde te»
rnggegeven. Hij zou door zetten; hij
zou zich niet onder den voet laten loo;
pen door het noodlot hij zou zijn
eigen weg zoeken.... en vinden; hij
zou zijn teleurstelling te boven komen;
maar zij hij zou haar moeten achter;
laten in het ruwe leven, dat zij haatte
bij dien deugniet Shorney en bij dien
gebrekkige, tenzij.,.- Zijn vingers om»
geschreven woord) m de Vereenngde
Staten een taak te vervullen heb. Ge;
durende een tijd van vier jaar is er
de grootste aandrang op mij ui-tge»
oefend om een tocht met lezingen
door de Vereenigide Staten te willen
ondernemen, maar de aandrang heeft
mij niet zoo geprikkeld, dat ik tot de
daad heb kunnen overgaan. Ik heb mij
steeds aan den invloed, die er van
de „tooverformules" uitging weten te
onttrekken en ik heb nimmer een cent
aangenomen voor het spreken in het
publiek. Ik ben niet iemand, die ge;
makkelijk een zóó lang record breekt.
Eens inviteerde ik Shaw mij te
bezoeken in mijn huis in het lieve dorp
Ch-aped Hill, de ze-tel van d!e tevreden;
heid van Noord;Carolina, dc oudste
universiteit in de Verecnigde Sta;
ten.
Zijn antwoord was, als ik mij goed
herinner, gevat in de volgende be;
woordingen: „iMij-h waarde Henderson,
Amerika is hard op weg tot het bar;
barisme te vervallen. Ik waardeer uw
uitnoodiging 'buitengewoon, maar ik
kan er niet toe komen haaT te aan;
vaarden. Ik zou willen komen in de
verre toekomst, maar dan zal ik al
lang overleden zijn. Als de Amerikaan
een eigen type zal hebben verkre»
gen. Als de roode kleur, de sterke
kaakbeenaeTen en het wijkende voor;
hoofd voor goed verdwenen zullen zijn
als de mensch en zullen wandelen in
een enkele rij en minder plaats noodfig
zullen hebben om hun voeten neer te
zetten en het geheele Amerikaansche
volk, als het dan -toch onvermijdelijk
is, meer is geworden dan een -troep
onbeschaafde Indianen..
Ten aanzien van -o'e Amerikaansche
vrouw is Shaw een ietsje meer com;
plimenteus. „Zij gaat gewoonlijk goed
gekleed, ziet er meestal goed uit en
spreekt over 't algemeen -beter
Engelsch dan de Engelschman, maar....
cn hier zit de 'bron van alle moeilijk;
heden haar hoofd is opgepropt met
tweede ran gsch gedachten en zij heb;
ben geen ziel!"
„De Amerikanen maken een reis om
mij te zien", merkte hij eens op. Zij
zijn buitengewoon vriendelijke men»
sohen, maar zij dragen i-ets mee, dat
zij betitelen met den naam „intellec»
tucele ontwikkeling".
Zij komen, en spreken met mij over
de onderwerpen, waarover ik schreef
toen i'k een jonge man was en hun
hoofden zijn daarmee zóó gevuld, dat
het moeilijk valt er nog iets oorspron»
klemden haar hand zij stonden een
oogenblik zwijgend stil in de duisternis.
Lilian Fane zou nooit zijn vrouw wor;
den, zij zou allang getrouwd zijn als
hij zijn weg gevonden had dat hoofd;
stuk v.T. zijn leven was afgesloten
voor goed. Toen hij sprak klonk zijn
stem ouder, ernstiger.
Rosalie, wij hebben geen van bei;
den vrienden. Ik ben nu net als jij, al;
leen op de wereld. Ik moet mijn leven
van voren af aan beginnen. Zou je
zou je niet denken, dat het 't beste was
als wij samen konden gaan, ^er weg?
De hand, die haar vasthield, was nu
rustig; hij koos zijn woorden met over»
leg. Hij voelde haar vingers trillen in
zijn greep; zij week achteruit, voor zoo
ver zijn greep dat toeliet.
Wat bedoelt u, vroeg zij; de woor;
den klonken hijgend en heesch;gefluis;
terd.
Roderick gunde zich niet den tijd te
denken; hij was als bezeten door zijn
nlotselingen, heftigen impuls,
Trouw met mij en laten wij samen
naar een vreemd, nieuw land gaan.
IV.
Het was bijna middernacht, toen Ro»
derick Briton dc auto terugreed in de
stallen van het groote donkere huis.
De staljongen kwam hem tegemoet,
slaperig en geeuwend. Hij keek nieuws»
'kclijks ihife ontdekken. Zij vullen hun
hoofd altijd met de gedachten van an;
■deren. De Amerikaansche vrouwen
komen tot ons en zij dragen zeer vele
tweedehandsch goederen met z>ich mee
die zij zoo hoog mogelijk voor ons op;
stapelen. Ik zou willen zeggen: „Dit
zijn de dingen, die ik nu lang geleden
verkocht. Laat mij het eigen bezit van
de Amerikanen zien!"
Bernard Shaw veroordeelt als so;
cialist Amerika, omdat het een der
beste voorbeelden is, van mafre-rialis;
tisch standpunt, bezien van de werk;
zaamheden van het kapitalisme. .Jullie
hebt nu", merkte hij twintig jaar ge;
leden op, „een beschaving -in Amerika,
■die bestaat 'in en door het bankkapb
taal. ee® beschaving, die de slechtste
en wreedste is welke ooit op aarde
was gevestigd. Indien jullie Nebuka-dne»
zar kon oproepen uit den dood en je
zou hem tot alkenheerscher kunnen
maken over Amerika, zou hij uitstc»
kend bij jullie op zijn plaats zijn".
Shaw verwijt altijd aan de Vereenig;
de Staten hun sociale wreedheid, die
zich het meest weerzinwekkend toont
in hun, wetten op den kinderarbeid,
de Ku Klux Klan, de lynchwet, de
corruptie politiek, de crimineele statis;
tieken, de exploitatie van de vrouw en
een onoverkomelijk gemis aan fantasie.
Zelfs de befaamde grondwet, merkte
Shaw eens ironisch op. blijft enkel van
kracht, wanneer zij niet door dollars
ondersteboven gegooid of met va;
cautie gestuurd wordt. Elke maat;
schappelijke ontwikkeling, hoe zegen»
rijik en onafwendbaar ook. uit het
oogpunt van het algemeen belang be;
schouwd, wordt niet logisch fin de
sociale verhoudingen ingevlochten,
maar wordt 'begroet als een of andere
m on s ter»recl ame.
Niet lang geleden probeerde ik voor
Shaw aannemelijk te maken dat de
Amerikaansche business nog niet zoo
kwaad was, althans dik -betaalde. Zijn
antwoord was:
„Mijn waarde Henderson, de Amcri;
-kaansche zakenman meent dat hij
verbazend nuttig werk doet als hij en
kel maar volkomen noodclooze tele;
grammen verzendt. De Amerikanen
hebben de meest volmaakte technische
wonderen ter wereld, maar er is geen
enkele Amerikaan, dlie zich om be»
hoorlijke lectuur bekommert".
„Maar mijn beste Shaw", protesteer»
dc ik, „je zult toch toestemmen dat
de Amerikanen geboren zakenlui zijn!"
„O, ja", antwoordde Shaw, schouder»
ophalend, „en daarom vinden ze nooit
tijd om wat goeds te doen".
gierig naar zijn jongen meester; zijn ge;
zicht was zoo rood en zijn cogen had»
den zoo'n vreemden glans, 's Morgens
vertelde hij den stalmeester dat Mr.
Roric dronken van Alperton tcruggc»
komen was.
De stalmeester gaf hem een klap om
zijn ooren.
Jij zoudt al dronken thuiskomen,
denk ik, als jc ook maar half zooveel
zorgen zou"3t hebben als Mr. Roric, zei
hij. Het gebeurt niet iederen dag, dat
een jonge man een fortuiu verliest.
Neem je tong een beetje in acht.
Maar het waren opwinding en een ge»
voel van ellende geweest, waardoor in
Roric's oogen zoo'n glans cn op zijn
gezicht zoo veel kleur waren geweest.
Het was hem alsof een nachtmerrie
hem bekroop, toen hij van de stallen
naar het groote huis terugkeerde.
De bedienden waren allen al lang
naar bed; één licht brandde laag in
de hall. een grijze, korthartige herders;
hond op de mat onder aan de trap hief
zijn kop op en bromde toen de jonge
Briton de deur opende.
Daarop kwam het dier kwispelstaart
tend naar hem toe. Roderick streek
hem met een afwezigen blik liefkozend
over den kop, hij hield van dieren en
dat schenen zij tc merken. Scott stond
naast hem cn jankte zachtjes van
vreugde. De jonge Briton trok zijn
schoenen uit cn hing zijn overjas opi
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
W JIJ
DE ANDROMEDANEVEE.
300 K.M. PER SECONDE.
Een studie van den Amerikaan*
schen astronoom V. M. Slipher, gepu»
bliceerd in de rapporten van hef
Low-etlbobservatoriuim, bevalt bijzon;
dorheden over een waarneming gedw
rende 3 1/2 maand van den beroem»
den Andromodanevel, die verrassende
resultaten hee-ft opgeleverd. Het on<
derf zoek beeft het bewijs geleverd,
dat dc Andiromed-arvel zich met do
geweldige snelheid van ongeveer 300
K.M. per s-ecomde in het heelal in de
richting van een onbekend doel
voortbeweegt. Deze snelheid is de
grootste die ooit aan den sterren;
hemel is waargenomen. De met het
ongewapend oog zi-chbarc geweldige
Andromedanevel ontbreekt in dien bc;
kenden sterrenatlas van Hipparch cn
het is waarschijnlijk dat hij destijds
zonder optische instrumenten nog niet
kon worden waargenomen. Uit la'bcirc
waarnemingen schijnt te blijken, dait
dc nevel gedurende de Dcade afgc*
loopen duizendtallen jaren ons zonme»
stelsel meer cn meer is genaderd. De
berekening van Karl Bohlin heeft in
dien tijd tot resultaat gehad, dat de
afstand op ongeveer 180 trillioen
K.M. werd geschat.
hij duwde zijn koude natte neus tegen
de hand van den jongen baas als om
diens aandacht te trekken.
Toen Roric de trap opliep, kwam do
hond hem na; hij bleef op dc onder»
ste treden van dc trap staan, terwijl
hij hem met zijn verstandige oogen
nakeek.
Roderick keek naar het dier.
Koest jongen! blijf liggen, Scott.
Dc aanhankelijkheid van het beest
gaf hem een vreemd gevoel van dank;
baarheid. Hij had er zich nog altijd
op beroemd meer vrienden tc hebben
dan hij wenschtc.
Boven aan dc trap hing een levens»
groot portret van zijn vader, het was
kort geleden daar opgehangen; do
zwaarvcrgulde lijst stak door haar
glanzende nieuwheid sterk tegen dc
andere portretten af. Roderick bleef
staan. Hij lichtte den kandelaar, dien
hij in zijn hand had, op, zoodat het
kleine flikkerende vlammetje spook»
achtige «lanzen wierp op het grim»
mige, geschilderde gelaat. Zooals hij
daar stond, was de gelijkenis tusschen
de beide mannen, vader en zoon, die
de oude Fergerson ook opgemerkt
had, wel heel sterk: strenge oogen ke»
ken in strenge oogen beiden hard,
bitter cn zonder genade
(Wordt vervolgd.)
