WITTE VAN HAEMSTEDE OP DEN BLINKERT
STADSNIEUWS.
FLITSEN
FEUILLETON
PAPIEREN ROZEN
HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 3 JUNI 1927
HISTORISCHE HERINNERINGEN.
Zaterdag 4 Jiund zal de dag zijn
van het groote ruiterfeest, dat onder
leiding van dcn heer Willem Dyse*
rin.ck gegeven zal worden te; 0verveem
op den Bl'imikert achter Kraantjelek.
Er zal o.a. een voorstelling -gegeven
worden van de komst van de Vlamin*
gen onder Witte van Hacmstede dn
1304.
Een herinnering aan den strijd1 tu-s*
sclien Vlaanderen on het graafschap
Holland, die in de juistere- middel*
ceuweni" woedde.
Holland1 werd hij na geheel 'door de
.Vlamingen overheers oh t, slechts de
steden Dordrecht en Haarlem wisten
«,'den zwarten liebaart" nog af te
weren, maar ook dit zou wel niet
meer van langen 'duur zijn, want de
Hollawdsche leiders waren ziek of dn
gevangenschap. Men was reeds de
wanhoop nabij, toc-m op den vroegen
morgen van 'den 26sten April 1304 te
Zandvoort landde de zoon. van den
acht jaar eerder door de ©delen vers
moorden beminden graaf Füoris V>
Geen wonder dat de Zaïndvoorters,
die eerst een 'nieuwen overweldiger
vreesden, het kleine .groepje dat van
de schamele vissoherssdhuit aan wal
stapte met wit gelatenheid ontvingen.
Onmiddellijk trok Witte van Hacms
stede door de duinen naar Haarlem,
maar de tijding van. zijn komst liep
(hem vooruit. Binnen Haarlem's wal*
leu heerschte direet groote geestdrift,
de burgers wapenden zich en. snelden.
,,ter poorte uit" maar den Blinkert,
de witte top, waarop reeds Witte van
Hacmstede zijn 'banier geplant had.
Het was de schitterende banier met
den rooden leeuw, de overwinnings*
banier van Holland. De bekende
Kemnemer schrijver en dichter Wil*
lem .Tacobs'zoon Hofdijk, die de
taf-ereelem uit de middeleeuwen' zoo
sterk gekleurd wist weer te geven,
schrijft er over: „Als of het een feest
was, als of zij (de burgers) uittrok*
ken om een, beminden Landsheere te
zien zoo ijlings' zoo vroolijk repten
zij zich heen". Ijlboden werden het
land in, gezonden en reeds des ande*
ren daags stroomden Kemnemer® en
Westfriezen., Zaankanfers en. Water*
landers aan om zich met de Haarlem*
®che poorters onder Wiitte's banier'
te scharen. Het werd een bont ge*
wem el. al die met knotsen en punt*
stokken, met messen en dolken, strijd*
bijlen en werpspcren, pijl en boog ge*
wapende boeren en burgers, in hun
veelkleurige kleeding, de stalen maliën*
kolders en blinkende schilden van de
edellieden, aan den voet van den
blonden duintop. Over alles heen
blikte de held, Witte van Ha cm*
stede.
De schare gewapejiden trok van
den Historisohcn Blinkert*top naar den.
heerweg HaarlemLeiden on daar,
tusschen Heemstede en Bcninebroek
ontmoetten, de twee lib aarts elkaar,
de Roo-de Hollandsche en de rsvarti
Viaamsche. De Viaamsche legerscharen
die zeker zoo'n tegenstand niet ver»
wacht hadden werden hier tot staan
gebracht. De strijd was verwoed, de
nederlaag van de Vlamingen verplet,
terend' Velen vluchtten, door een, zij"
weg (waarschijnlijk de tegenwoordige
Manpad sla an) naar de duinen,
De plaats van het gevecht is wel
ieder Haarlemmer bekend, als het
Manpad.
Professor David Jacob van Lennep
de dichter van Holland's Duinzang en
vader van, den historischen»roman»
schrijver, woonde op het nog bestaan*
de ,-Huis te Manpad" aan den Heerem
weg. In 1827 liet hij do gedenknaald
die nog op de zelfde plaatst staat,
zetten, zoadat deze naald nu juist 100
jaar oud is.
Na de overwinning aanl het Man*
pad. die in. de vaderlandsche gesobie»
•denis steeds met eere genoemd wondt,
volgde weldra de bevrijding van heel
Holland van het Viaamsche juk. Wit*
te van Hacmstede had van den toe*
stand kunnen pro fit eer en- en zich de
kroon op het hoofd zetten. Hij was
echter niet eerzuchtig en vertrok na
Holland, een zeer grooten dienst be*
wezen, te hebben weer naar zijn be*
zittingen, in Zeeland.
-Zijn nagedachtenis blijft -Voortleven,
■in den blinkenden top van het ihooge
duin anc e r nog dan'inden eenvoudig en
gedenksteen aan de Manpadslaan.
Zaterdag voor Pinksteren zal alles
wat zes eeuwen geleden gebeurde nog
eens herleven en voor ons zal het
eenvoudige zinnetje dat wij ons allen
uit de jaartallenboekjes op school
herinneren: ,,1304 Inval der Vlamin»
gen in Holland Witte van Hacmstede
'bestijgt den Blinkert", -weer bcteske»
nis krijgen.
GEREFORMEERDE KERK
INTREDE DS. K. J. CREMER.
In de Wilhelminakerk aan de Ged.
Oude Gracht heeft Donderdagavond ds.
K. J. Cremer zijn intrede gedaan als
predikant bij de Gereformeerde. Kerk
van Haarlem.
Het geschiedde met een predicatie
naar aanleiding van Mattheus 1428.
Spr. handelde over Gods genade in het
stormgetij. En ontwikkelde naar aanlei
ding van het tekstwoord een drietal ge
dachten: de roepende, de bekwamende
en de reddende genade.
Aan het einde der predicatie richtte
spr. zich in de eerste plaats tot zijn be
vestiger ds. J. W. Siertsema. Ik dank
u voor de wijze, waarop ge mij bij de
gemeente hebt ingeleid, zeide spr. Het
woord waarmede ge dat hebt gedaan is
voor mij een onvergetelijk geworden.
Mijn bede is dat dit woord aan de. ge
meente en mij steeds meer bewaarheid
moge worden.
Het is mij een voorrecht met u te
mogen samenwerken. Het verheugt mij
met u het werk der Bediening te mo
gen doen. De band van geloof en liefde
moge ons steeds meer vereenigen - en
schouder aan schouder samen als dienst
knechten Gods in zijn wijngaard doen
arbeiden.
Voorts sprak Ds. Cremer de leden van
den kerkeraad toe met wien hij aange
naam hoopte samen te werken en de
leden der commissie van beheer. De
laatsten dankte hij voor de vriendelijke
verwelkoming. De afgevaardigden van
de naburige kerken en van de classis..
Haarlem werden mede toegesproken.
De cathechisanten spoorde spr. aan het
catechetisch onderwijs steeds getrouw
te volgen.
Tot de gemeente zeide spr.: Houdt
mij voor een dienaar van Jezus Christus
een uitdeeler van de verborgenheden
Gods. Samen mogen wij aan de gena
de vasthouden die .God schenkt en
schenken wil in stormgetij.
Ds. Siertsema die namens zich zeiven
en de gemeente den nieuwen leeraar
toesprak drukte den wensch van een
aangename samenwerking uit en
wenschte verder hem een gelukkig le
ven met zijn gezin in Haarlem toe. Uw
werk is hier zwaar, zeide spr. Maar de
gemeente zal u en uw gezin, steeds in
den gebede gedenken en haar hartelijke
liefde zal u niet worden onthouden. Op
verzoek van spr. werd Ds. Cremer staan
de toegezongen Psalm 121: 4.
Namens de classis Haarlem richtte
Ds. Brussaard van Bloemendaal tot
den nieuwen leeraar hartelijke woor
den van welkom. Op zijn verzoek werd
hem toegezongen Psalm 20 1. Na het
dankgebed werd nog gezongen Psalm
91 1, waarna de dienst eindigde met
het uitspreken der zegenbede.
PRINSES JULIANA.
Op 'de collectieve felicitatie van
den Handeldrijvend-en* en, Indus-trieelen.
Middenstand aa,n Prinses Julian a op
Jiaar 18on verjaardag, ontving de Mid*
denistandscen-trale voor Haarlem en
omliiggend.e gemeenten beden. een
dankbetuiging, als volgt luidend:
„In opdracht van. Hare Koninklijke
Hoogheid Prinses Juliana, heb ik dc
eer den .hand'eld'rijvend'en en indus»
trieelen Middenstanders van Haarlem
en omliggende gemeenten Haren -dank
over te brengen voor de gelukwcinschen
Hare Koninklijke Hoogheid aangebo*
den ter gelegenheid van het bereiken
van den. achttienjarigen 'leeftijd.
De Kamerheer
van H.KjH. Prinses Juliana
Mr. J C. Baron Baud.
MUZIEK IN DEN HOUT.
Muziekuitvoering in den Hout op
Maandag 6 Juni te half drie (2den Pink»
terdag).
1. Marche Triumpliale, G. Auvray.
2. Ouverture „Frau Luna", P. Lincke-
3. Engerln „Walzer", G. Ziehrer.
4. Fantasie „La Juive", G. Halóvy.
5. Ouverture „Les Dragons dc Vil*
lars", A. Maillart.
6. Zwei Ungarische Tanze, J. Brahms.
7. Suite de i'opera „Faust", Ch. Gounod
ARR .-RECHTBANK.
DE FRAUDE BIJ DE
ECHTSCHEIDINGS
PROCEDURE.
TWEEMAAL GETROUWD.
Heden diende dc zaak van den zaak*
waarnemer W. de G., die beschuldigd
was van het laten maken van een val*
sche acte door den deurwaarder
Glaser
Het geldt hier het geval van fraude
bij een echtscheidingsprocedure waar*
van wij onlangs melding maakten. De
heer A. van \V. tc Haarlem had den
"Zaakwaarnemer verzocht voor hem een
echtscheidingsprocedure aanhangig te
willen maken.
De zaakwaarnemer liet zijn schoon»
zuster voor de vrouw van den lieer v.
W. doorgaan met het gevolg dat dc
echtscheidingsprocedure werd uitge*
sproken zonder dat de vrouw van Va*i
W daarvan iets afwist. Later is het
vonnis van echtscheiding door dë
rechtbank te Amsterdam weder ver»
nietigd.
Get. A. C. J., de schoonzuster van
verdachte deelde mede, dat haar zwa*
ger haar hfid verzocht uit Amsterdam
te komen om bij den deurwaarder Gla»
■ser een stuk te gaan halen. Get. had
dat gedaan. Of de deurwaarder haar
naar haar naam had gevraagd kon
getuige zich niet meer herinneren. Al*
leen kon zij vertellen dat hij haar iets
had gevraagd, waarop zij had geknikt.
De deurwaarder had daarna haar een
stuk gegeven dat eerst door hem in
een envelop was gedaan.
Later had get. weder een stuk bi
den deurwaarder gehaald. Toen was
haar zwager met haar medegegaan. Op
de vraag van den President of getuige
cr niet iets vreemds in zag dat haar
zwager haar uit Amsterdam liet ko*
men om hier stukken te gaan halen,
antwoordde get. dat ze daarin niets
had gezien.
Tweede get. was de klerk van den
deurwaarder, A. S. Deze deelde mede,
dat verdachte hem des ochtends op
een dag in dc maand Sept.- een con*
ceptsdagvaarding met een afschrift
had gegeven, welke dagvaarding de
heer F. Glaser moest beteekenen. Er
was bij gezegd dat de dame aan wie
de dagvaarding moest worden betee»
kend, des avonds het stuk zou komen
halen. Verder kon getuige mededee*
len dat zijn patroon altijd de gewoonte
had te vragen: is u dc persoon voor
wien het stuk is.
De deurwaarder Glaser bevestigde
dat de schoonzuster van den verdach*
tc twee keer bij hem stukken had ge*
haald.
Get. A. van W. zeide dat hij reeds
van- zijn, eerste vrouw tusschen tafel
en bed was gescheiden. Hij, wilde ech*
ter dat een, echtscheiding zou worden
uitgesproken.. Gemakkelijk zou dat
niet gaan. Get. had gelezen dat ver»
d'achte zulk een zaakje wel opknapte.
Hij had verdaohte gevraagd' of deze
het zaakje voor hem wilde opknap*
pen. Ik heb wel voor heeter vuren ge*
staan had verdachte geantwoord.
„Waarop dat. sloeg", vroeg do Pre*
sident de getuige. y ----- 1 -
Get. antwoordde dat het hierop
sloeg d&t het een quaestie van over»
reding bij zijn vrouw was. Verdachte
had voor het in, orde maken van het
zaakje f 400 gev-raagd. De meening
van get. was dat van. dit geld mede
andéren moestem worden betaald.
Verdachte beweerde dat get. er van
had afgeweten dat hij: een ander voor
de vrouw van get. zou laten door*
gaan. Get. ontkende dat echter. Ver*
dachte deelde no,g mede, dat hij tegen
zijn schoonzuster had gezegd: „Je heet
mevrouw van W., voordat -zij, naar
den deurwaarder Glaser ging. Zijin
schoonzus ter had daarop gevraagd:
„Kan, ik er deen kwaad mede. ecn
vraag die verdaohte ontkennend had
beantwoord.
Het O. M. nemende zijn requisi»
toir, zeide dat naar zijn meening de rol
die gei. van W. in de-ze zaak heeft ge»
ispceld geen mooie is.'Hij kon weten, dat
wat zou geschieden door den verdach*
te, niet door dén beugel kon. Voor
verdachte is dat edhtcr geen excuus
geweest om te handelen zooals hij
heeft gedaan. Voorts deed het O. M.
opmerken dat get. Van W. reeds voor
den tweeden keer was getrouwd, toen
het vonnis van d-e T-eclitbank te Am*
sterdam werd vernietigd. H.ij is dus
de man van twee huwelijken.
Het O.M. verklaarde verdachte
schuldig aan het hem ten- laste gelegde
en requireerde tegen hem 9 maanden
ge vangenisstraf.
De verdediger Mr. Muller Massis.
betoogde dat men bier met een heel
eigenaardige zaak heeft te maken. De
valschheid in geschrifte kwam tot
stand door vie.r personen feitelijk
Echter alleen de cliënt van spr. moet
VAN HAARLEM'S DAGBLAD N„. 912
DE TUINSLANG
Jc haaH de tuinslang
voor den dag, om je
zomersche plicht te
doen
merkt, juist als je de
kraan zult opendraaien,
dat dc straalpijp recht
in je richting wijst
legt' de straalpijp in om* j
gekeerde richting
draait dc kraan open en
wacht
ontdekt dat de slang in
een aantal bochten ligt
verhelpt <Jid euvel „haalt de laatste bocht
niet zander onzachte I eruit, verget'ende dat dc
aanraking met dc kope*j kraan openstaat
ren straalpijp
heeft juist alles in orde,
als het begint tc regenen
zuchit en bergt de
slang op.
(Nadruk verboden.)
als de middellijke dader terecht staan,
als d>e man, die '1 feit der vervalschimg
deed plegen,.
Spr. wil niet b.cweren dat de deur*
waarder ter kwader trouw was. Hij is
dat niet. Maar hij bad zieh beter die*
nen te vergewissen of de persoon die
het stuk 'kwam halen, wel de persoon
was voor wie het bestemd was. Ver»
schillende juridische gronden, haalde
pl. aan die hem tenslotte deden vra*
gen een vrijspraak van zijn cliënt of
subsidiair ontslag van reahbsvervol*
Op de vraag van den president
antwoordde deurwaarder Glaser nog,
dat hij nummer iets ten nadcele van
verdachte had geboord en dat deze bij
hem gunstig bekend staat.
„DE NED. PADVINDERS".
Lezing van Dr. A. A. de
Vletter.
Dinsdagavond kwam de Haarlemsche
afdeeling der vereeniging „De Ned.
Padvinders", in de aula; van het Ken-
nemerlyceum in vergadèring bijeen. De
voorzitter de heer' Figee zeide dat de
financieele toestand der vereeniging
niet rooskleurig is.
Daarom is een circulaire rondgezon
den aan de ouders, met het verzoek
zooveel mogelijk te helpen. De heer Fi
gee las het door hem samengestelde
jaarverslag voor en roemde den goeden
geest onder de jongelui. Opgemerkt
werd dat het onderdak „Rolhuizen"
veel te klein is. De heer Figee raadde
den ouders een soort van „aanval" op
het gemeentebestuur te wagen, of an
ders daadwerkelijken bijstand voor een
nieuw gebouw te verleenen.
Veel woorden van dank werden ge
richt voor het werk verricht door de
heeren Mondriaan en Bloch, scheidende
bestuursleden. De heer Mondriaan is bij
het hoofdbestuur voorgedragen voor de
bijzondere onderscheiding: „de zilveren
Swastika".
Nieuwgekozen bestuursleden zijn de
heeren Mr. de Vrieze en Dantuma.
Na de rondvraag werd het officieele
deel der vergadering gesloten.
Dr. A A. de Vletter hield daarna een
korte lezing over: „De moeilijke leeftijd
waarmee men in de padvinderij te
kampen heeft'. De heer de Vletter zei
de dat hij ondervonden heeft dat het
gevaar van de moeilijkheden die een
kind van 13—17 jaar kan ondervinden
meestal onderschat wordt. Ter inleiding
wees spreker op de grenzen in den leef
tijd van 12 tot 21 jaar. Tot 12 jaar is
de mensch: kind. Volledig kind met al
't gelukkige daarvan.
Na het 12de jaar komt de groote ver
andering. De periode van 1317 jaar is
aangebroken met al haar wispelturig
heden, gezondheid, kracht, levenslust.
Om gevolgd te worden in den tijd van
17 tot 21 jaar door de adolescentie. De
menschwording. Uitvoerig nu ging Dr.
de Vletter in op de enorme psychische
conflicten die kinderen van 13—17 jaar
voor zich alleen, te verwerken krijgen.
Dit zijn conflicten, waardoor als een
barstende bom, de bewustwording van
den geest in het leven komt, die dik
wijls tot gevolg heeft disharmonie, ont
stemming, verwijdering van de ouders.
Spreker vertelde van de Duitsche on
derzoekingen op dit gebied, die van zoo
groot belang zijn, omdat daarbij wer
den gebezigd een groot aantal, ook ge
publiceerde dagboeken van kinderen.
Daar blijkt uit, dat kinderen, die arge
loos vol vertrouwen, vol moed, het oog
gericht op den vader, de moeder, den
onderwijzer, plotseling in den afgrond
der desillusie storten. Daar is het geval
van den jongen, die door één of ander
„vreeseiijk verraad" tegenover zijn
vriendje, waardoor hij zich ontzettend
bezwaard gevoelde, en zondig tegenover
zijn vader kwam te staan. Met een
verscheurde ziel dus, vol angst en twij
fel. Daar begon de vader uit te wij
den over de natte schoenen van zijn
zoon. En hij hield er maar niet over
op. Wij ouders zeuren te veel, zei dr. de
Vletter terloops. Maar de jongen, ont
dekte met schrik- en wanhoop, dat z'n
vader niets merkte van den hevigen
zielestrijd dien hij bezig was uit te
vechtenEn plotseling zag hij zich
zonder steun. Voelde hij zich eenzaam.
Zag hij in zijn vader niet meer dien
„held" dien „vriend" waar hij „vroe
ger" in alles tegen op zag.
De kinderen van 13—17 jaar zijn idea
listen, maar van een vreemd soort. De
Duitscher zegt dat dit de tijd is der
„Verneinung". Immers alles wat oude
ren doen, wat de wereld doet, is ver
keerd, dom. Zij zouden het wel anders
doen. Het is in deze jaren dat het kind
zich voelt alleen staan, dat hij zoekt
naar iets. „Dat iets, dat is de oudere
vriend, aldus Dr. de Vletter, dat zit
hier op de banken, dat is de padvinder.
Dat is de mooie, ridderlijke, sterke idea
list, waarvoor het kind van 1317 graag
alle autoriteiten over boord gooit. En
het is gelukkig dat de padvinder in
dien moeilijken leeftijd, genegen is de
helpende hand te reiken, de liefde te
geven die ouders dus niet geven kunnen
Later als de tijd der „Bejahung" te
ruggekomen is, als de jonge mensch zich
vereenigt met het leven dan zal hij te
rugkomen tot de ouders. Spreker raad
de de aanwezige ouders aan, vooral in
den moeilijken leeftijd geduldig te zijn,
het kind zijn gang te laten gaan, en 't
niet het vertrouwen af te dwingen dat
het kind niet geven kan. Met een
woord van dank sloot de heer Figee de
bijeenkomst.
STADS BIBLIOTHEEK EN
LEESZAAL.
Aaritfa! bezoeken in Mei 1927 7901,
waarvan 3867 aan de Kranfeemkamer
eji 1437 aari de algemeen e leeszaal.
Uitgeleend werden 6660 boeken,
DE BLAUWE WEEK.
Kindersamenkomst.
Woensdagavond half zeven begon in
gebouw ,-Bloemhof" de kindersamen*
komst van de onthoudersverecnigingen.
Dc heer Van Staveren opende do
bijeenkomst met een toespraak tot de
kinderen. Hel' kinderkoor „Nut en Ge*
noegen" voerde onder leiding van den
directeur den heer Jan Overhuys ccnige
speelliedjes uit, o.m. een gedeelte uit
„Dc Snecuw--Koningiin". Dit viel zeer in
den smaak. De groote zaal werd lang*
zamerhand geheel gevuld met vroolijke
kinderen. De heer P. Crama. veteraan
in de geheebonfhoudersbeweging, kwam
daarna de jonge oaithou dort jes, d'ie pas
aan het' allereerste begin van den strijd
stonden, dien hij al zoovele jaren ges-
streden heeft, toespreken. Hij vertelde
den kinderen wat de Blauwe Week is en
zei hun, dat zij reeds nu geheebonthou*
der moeten worden.
Dc kinderoperette „D'ck en Dolly" is
geschreven door Th- Dammiaans en
werd onder zijn leiding uit'gevoerd door
de kinderen. Een zeer groot gedeelte
van de regie en ook de gehecle voorbe*
rciding was in handen van mej. G. de
Lange, die alle eer van haar werk had.
De tooneeltjes waren heel aardig, alles
had een vlot venloop.
Bij het zingen begeleidde mej. C. de
Groot. De operette werd uitgevoerd
door de kinderen van dc jeugd*afdec*
ling der A. N. G. O. B.: dc -verderfelijke
invloed van den dirank in het huisgezin
werd er o.a. in behandeld. Aan het slot'
kwamen alle kinderen, die meegespeeld
hadden, samen onder het vaandel van
den A. N. G. O. B. en zongen een pro»
paganda=lied. Daarna keerden de kinde»
ren voldaan huiswaarts. Zij hadden een
prettigen avond gehad.
PERSONALIA.
Aangenomen is het beroep als predi
kant bij de Gereformeerde Kerk van
Franeker door Ds. J. D. Wielenga van
Hoofddorp.
Na het volgen der cursussen der
Centrale vereeniging van Openbare
Leeszalen en Bibliotheken is het direc
teursdiploma uitgereikt aan mej. N. D.
Klercq te Haarlem.
Bij Koninklijk Besluit is benoemd
tot 'griffier bij ihet Kantongerecht to
Bridle, Mr. H. P. Sfchaap, kantonrech»
'ter»plaatsvervanger in liet kanton
Haarlem tevens waarnemend griffier
bij het kantongerecht fq Haarlem.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regeL
DE ROMAN VAN EEN CIRCUS*
MEISJE
Uit het Engelsch van
RUBY M. AYRES.
Vertaald door J. van der Sluys.
20)
(Nadruk verboden).
U hebt er toch geen bezwaar te
gen dat ik u eens kom opzoeken, vroeg
hij met iets gewoon-bescheidens in zijn
stem. Hij zette zich op een stoel die
mrs. Fowler had bijgezet. Ik moest
voor zaken hier in 't dorp zyn en dr.
Myers vertelde mij van u. Echter dat u
u al wat beter voelt.
Ze keek hem onderzoekend aan.
Is u ook dokter?
Myers lachte hardop. Pas maar op
hoor. Hij is een oude gehaaide advo
caat. Je hoeft je niets te verwonderen
als hy je straks nog één gulden tachtig
voor het advies in rekening brengt,
miss Doan.
Mrs. Fowler dreigde glimlachend met
haar wijsvinger. U maakt toch maar
overal een grapje van. dokter!
Myers stond op. Hy wenkte mrs.
Fowler om hem buiten de kamer te
yolgen.
Fergerson kon het geluid van hun
stemmen in de gang hooren.
Ze spreken over mij, zei Rosalie
Doan. Ik wou dat ik hooren kon wat
ze zeiden. Ik ben heelemaal niet bang.
Ik hoop dat u gauw weer heele
maal beter zult zijn, zei Fergerson af
leidend.
Ik wil niet beter worden. Er klonk
eindelooze wanhoop in haar zwakke
stem en haar vingers plukten zenuw
achtig aan de deken. Waarom laten
ze me toch niet maar rustig sterven?
De oude Fergerson kreeg een prop in
de keel door haar hartstochtelijk ver
langen om uit dit leven weg te gaan.
Hoe groot moest de ellende van dit
trieste meisjesbestaan wel niet zyn!
Zoo iets mag je niet zeggen, kind,
antwoordde hij zacht. Bovendien zit er
iets heel egoïstisch in. Het is niet goed
om naar den dood te verlangen, als je
weet dat er menschen zijn, die je zul
len missen en verdriet hebben.
Er is niemand die my zal missen
of bedroefd zijn.
Ze zei het rustig; zonder de minste
opzettelijke poging om medelijden op te
wekken. Zij constateerde eenvoudig een
voor haar vaststaand feit.
Niemand? Geen vader, geen broer
of zusterzelfs geen jonge man?
Hy vond zelf deze vraag verre van
nobel maar, bedacht hij het was toch
ook in haar belang om te weten te ko
men welke plaats Roderick in haar hart
en gedachten innam.
Een blos Ifleurde haar bleek gezicht,
er kwamen tranen in haar oogen en
een paar dikke druppels vielen over
haar magere wangen.
Geen mensch, zei ze met een die
pe zucht.
Arme meid! Hij greep haar hand
weer en streelde zacht over haar vin
gers. Een gevoel van wrok tegen dep
jongen Briton kwam in hem op, om de
onverantwoordelijk-egoistische manier
waarop hij dit kind aan zich gebonden
had en om zijn poging om haar te be
wegen dat zij haar rechten niet zou
doen gelden.
Als je beter bent, zei de oude Fer
gerson zacht en ernstig, heb je pog een
heel leven voor je! Je begint "waarach
tig pas! Als de hemel wil, zijn er nog
een heeleboel gelukkige dagen voor je
weggelegd.
Gelukkige dagen! Bij Sherney mis
schien? zei ze schamper.
Fergërson herinnerde zich den naam
van Roric en van Myers gehoord te
hebben. Met een lichte huivering zei ze:
Hij noemt zich mijn voogd; hij is de
baas van het circus.
Je wilt niet naar het circus terug?
Dan zeker liever dood!
Fergerson» kon zich, het schokte hem
diep tot die conclusie te moeten komen,
niet ontveinzen dat dit werkelijk de
beste oplossing was.... voor alle par
tijen.
Dr. Myers kwam weer binnen. Hij leg
de zijn hand op den schouder van den
advocaat. Klaar?
Ja.
Mr. Fergerson nam met een hartelij-
ken handdruk en een bemoedigenden
lach afscheid van het kleine meisje.
Toen hij weer in het rijtuig van den
dokter zat besefte hij dat hij voor een
moeilijke en uiterst verantwoordelijke
beslissing stond. Was het niet zijn plicht
om direct naar Londen terug te gaan
en Roric te vertellen dat zyn vrouw
nog leefde? Maar gesteld dat zij toch
spoedig sterven zou? Schiep hij dan
geen noodelooze complicaties door zijn
mededeeling?
Zou het kind in 't leven blijven,
Eustace? vroeg hij den arts.
Er is goede hoop maar zekerheid
heb ik nog niet. De moeilijkheid blijft
dat ze zelf niet meewerkt; ze hecht
geen waarde aan het leven. Ze was erg
met jou ingenomen, ze vroeg me bij het
weggaan of ik jou nog eens wou mee
brengen.
Ze zei me dat ze het verschrikke
lijk zou vinden als ze weer naar het cir
cus terug moest.
Ze zal nooit meer in staat zijn dat
werk te doen Als ze in het leven blijft,
is ze toch voor goed gedeeltelijk inva
lide.
Fergerson's adem stokte in zijn keel.
Hy bedacht wat dat in de gegeven
omstandigheden beteekende: Roderick,
gesteld op vrijheid en amusement, ge
bonden aan een invalide vrouw; een
vrouw die hij dood waande en die zijn
liefde niet had.
Het zou een weldaad zijn om haar
te laten sterven.
De beide mannen zwegen een lange
poos.
Ze hadden het dorp reeds een paar
mijlen achter den rug, toen de dokter
plotseling uitriep:
Lieve hemel, Teddy; nu hebben we
je eigen boodschap heelemaal vergeten,
die „informatis voor een cliënt"!....
Hij lachte ondeugend.
Ikheb het waarachtig heelemaal
vergeten, zei de advocaat met onver
schrokken tegenwoordigheid van geest.
Hy toonde niet de minste verwarring.
Zoo'n klein meisje waarachtig
doet een ouden rot zyn plicht vergeten.
Maar we hoeven er niet voor terug te
gaan. Ik kan het tenslotte ook per
brief doen. Of anders ga ik ér binnen
kort nog eens heen. Ik wil dat proto-
geetje van je nog wel eens spreken.
Mr. Fergerson dronk alleen met Mrs.
Myers thee; de dokter was direct bij
zijn thuiskomst weer weggeroepen.
Ik zou nooit een vrouw aanraden
met een dokter tetrouwen, zei mrs.
Myers terwijl ze thee schonk. Je
moet je man voortdurend aan andere
menschen afstaan.
Maar het is een mooi beroep.
Ze lachte schouderophalend terwijl ze
hem de sandwiches presenteerde.
Malligheid. Het is een broodwin
ning, precies als een andere. Maar ver
tel eens wat van dat circusmeisje.
Ze schijnt er slecht aan toe te zyn;
Eustace denkt dat ze haar leven lang
invalide zal blijven.
Mrs. Myers stond plotseling op en
sloot de half geopende deur.
Ik moet je iets vertellen, zei ze ze
nuwachtig. Ik weet wel, dat je niet
van kletspraatjes houdt, maar ik geloof
toch, dat je dit dient te weten. Myn
dienstmeisje heeft verkeering met een
van de staljongens van Briton. Ze ver
telde mij vanochtend, dat haar jongen
haar verteld heeft, dat er het een of
ander bestond tusschen Roderick Briton
en dat circusmeisje. Ik weet natuurlijk
niet. of het waar is. maar het is altijd
nogal een avontuurlijk heer geweest. Ze
vertelde, dat hij het circus in ziin auto
naar Bedmund achterna gereden is. om
haar te ontmoeten, maar dat zal toch
wel niet waar zyn.
Fergerson roerde langzaam in zijn
kopje, het zilver tinkelde tegen het
teere Chineesche porcelein. Dat was
een nieuwe complicatie.
(Wordt vervolgd.)"
