BUITENLANDSCH OVERZICHT
HAARLEM'S DAGBLAD
FRANKRIJK EN NEDERLAND.
DINSDAG 7 JUNI 1927 VIERDE BLAD
De machtsverhoudingen in China.
Zal Tsjang Tso Lin Peking ontrui
men? Tegenstrijdige geruchten.
Een uiteenzetting van 't Belgische
Amnestie-voorstel. De Internatio
nale Arbeidsconferentie.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Uit <1811 aard van de zaak (hv.ee
Pinksterdagen) kunnen •wij vandaag
ikort zijtn in deze rubriek. Vooral ook
omd at Chambe rlin, L ev ine en d'e
Columbia, de Bu-ibenlanidsclie pagina's
ihoodzakeiljk in beslag nemen.
Wij willen bier een beltangtrijflc
R-eu-te^telegra-m memore eren:, dlat oris
Dinsdag tusscben -de Chamberlinsiade
door bereikte en dat de bcsohouwing
dn ons vorig overzichtje bewaarheid
heeft Daarin zettdf wij uiteen dat het
bericht dat Tsjang Tso Lin -en. Tsjang
Ka>Sjek zich zouden vereen.iigem, waars
schijnlijk wel gelogenstraft zou war;
den omdat deze tijdl die zooveel succes
aan Tsjang Kai Sjok bracht, aller;
In het bovengenoemd telegram ou
wordt beweerd, dat de Noordelijke
machthebber Tsjang Tso Lin zóó het
eind vani zijn macht nabij ziet, dat hij
bezig is Peking te ontruimen. Dit be
richt wordt uit Peking zelf nog niet
officieel bevestigd, imoar 't houdt -tus;
schen de negels ■dloor meer logica in
dan. dat verzoeningsplan van, Zaterdag.
Zelfs al mocht blijken dat Tsjang Tso
Liin Peking nog niet zal ontruimen,
en dat deze tijding door zijn vijanden
is gelanceerd, dain is zij nog vrijwel
dicht bij de waarheid oindlat zijl de
scherpe vijandelijke houding tusscben
de 'twee Tsjangs diem'Onstreert, en vol;
komen bij de hardlnekkdige gruchten om;
trent de 'haast zekere debacle in het
Noordelijke kamp aansluit 1).
'Morgen zuilen wij wel meer bier;
omtrent weten. Van 't 'grootste gewicht
iie in dit stadium die bonding
Japan. Dit land zal zich op dien duur
zeker niet onbetuigd laten.. Voo-ral nu
aam zienlijke veranderingen, een al
beele machtsverschuiving tot gevolg
zullen hebben.
1) ImmMdeTs bereikt ons, nadat wij, 't
bovenstaande geschreven hebban, een
bericht, dat de ooriogsbeeren in
Noond^Ohina, toch aan, onderibainidle;
len zijn omtrent 'een. triplo aliiant 'ie
Men ziet het: m twee, drie dagen, die
zonderlingste combinaties van ge;
nochten-, die elkander tegenstrijdig zijn.
as water en vuur.
F. A.
Over de Belgische
annexatie.
Wg ontleeaem het volgende aan die
TeL:
Zooaïs b'ekend, hééft bét Kamerlid
Van, Cauwe-kart, 'burgemeester van
Antwerpen, een wetsvoorstel ingediend
waarbij, buiten alle verheerlijking van
het activisme om, een aligcmeeno am;
nestie voor -politieke mis-drijven- wordt
verleend-. Behalve een driestal Vl-amin;
gen, die no.g in de gevangenis zitten
waaromd-er .dr. A. Bo-nms, zoudien-
een, 2004®!' personen., die in balilinig;
schap zijn, onder "deze amnestiewet
vallen.
In de Kamerafdcelingen werd! het
voorstel met bijna alle stemmen der
Vlaam-scbe volksver te-g-enwoord igers
aangenomen en. het scheen een oogen;
blik alsof het voorstel zonder veel
moeite bij de behandeling in het
parlement, een meerderheid' zou vin;
den. Binnen en buiten het parlement
en ook in de regeering, tegen die
tegenstandiers dier -amn,e.sbie echter aan-
het werk, met -het -resultaat dat het
am rues tiev-oo rstel bijna al-Ie -kans ver;
loren heeft ongewijzigd te worden
aangenomen. De centrale Kameraif;
deeling heeft de -regeering o,m allerlei
toelichtingen gevraagd, waardoor het
voorstel geleidelijk wordt omgezet en
vervormd1. Ten slotte begint men te
verwachten, dat bert amnestiewoorstel
tot het verleenen van genademaatre»
gelen zal worden teruggebracht
welk recht bij den Koning berust
of tot -gratieverteenjug in een vorm,
die het midden houdt tusschep am;
nestie en genade, met algemeen be.
hoeft te zijn en niet, zooals bij am*
nies tie, here tel dier politieke -rechten
insluit.
De oorzaak der verwardie opvattin;
gen- is de -tweeledigheid der Belgische
openbare m-eening.
De strijdvaardige franskiljons ver;
wierpen de amnestie om begrijpelijke
redenen; zij erkennen in de veroor;
deelde politieke personen geen Bielgen
meer; zij willen nimmer vergeten en
vergaven, want morgen zullen do ge;
aminestiee-rden opnieuw tegen België
strijdien; wie weet of de .verraders"
niet maar het Beligisch parliament won»
dien gezonden. Aan deze flaminganten
die niet tot inikeeir zijn- gekomen, am;
nestie verleenietn, is in. -die kaart epe;
len van d-en voorpost -der Vl,aamsche
Beweging, die de vijand van België as.
Bij deze politieke overwegingen, wei;
ke® bovendien de drijfveenen van een
vurigen afkeer voot alles wat Vlaamsch
is.
De Vlaamsche nationalisten easchen
reeds lang amnestie, zij hebben voor;
zeiker de ..verdeemoediging" van dien
huidigen staat België evenzeer op bet
oog als het 'lot dar Vlaamsche igevaiiu
genen en bannieilimgen. In bun- oogen
kan ©r geen sprake zijn van schuld'
tegenover 'België, waar er slechts voor
Vlaanderen werd, geageerd.
De gematigde Vlamingen wifïcro
amnestie, omdat zij de activistische
misslagen, zonder ze te vero-ntschul;
digen. begrijpen en ofndat zij meenen
'dat bij -betere Vlaamsche toestanden
voor den oorlog het activisme niet mo»
gelijk zou zijn 1 geweest. Bovendien
voeren zij aan, dat in -die onmiddel;
'lijlke reactie na den oorlog met een
vlijtt werd' veroordeeld, die n-iet uit;
sluitend zijn (motieven in het te be;
oord'eelen vergrijp zocht. Jndten. uit;
sluitend Vlamingen over politieke mis;
slagen van Vlamingen te oordeelem
'kregen, ®oo verklaart -men aan deze
zijde, dan zou al lang, zooals in bijna
alle andere 'landen, amnestie zijn ver;
'teend.
Anderzijds laat men- de expremistein.
door hun. zoo-genaamd'e ,/m-arbelaairs"
in d'e gevangenis te houden, een aigi;
tatiewapen in- handen, terwijl er goen
red-en bestaat om té gelooven dat zij,
vrijgelaten, zoo'm onweerstaanbare
giststof voor het Vlaamsche nationa;
1-isme zouden zijto.-
Ter arbeidsconferentie.
De ptenmre vengaderibg van de im;
-tanmationale aibei-ds^^omferen'tie 'heeft
met 82 tegen 32 stemmen -de volmacht
van den Italiaan schen gedelegeeidie
Rossormi igelldig verklaard. Behalve de
arb eidersgedielageardeni stcmdieai ook
©enige andere gedelegeerden -tegen, den
geldi-gv-erklanimig van Rossom*s man;
•daa-t. De Nede-rlandsche regeeringsver;
tegenwoordige-r, m,gr. Nolens, en, de
Nederlandisiche werbgeversvenbegeln;
woordiger R-egout stemdlen vóór de
toelating, 'terwijl de Nederlands-ohe ar;
beidereveirbegenrwoordiger Kupers rtegam
stemde. .De Nederland,scbe regeerings;
vertegenwoordiger Zaalberg was even;
als vorige jareto bij de stemming niet
aanwezig.
Daarna werdlen, de algemeeue 'be;
raa'dslagingen over het eerste deel van
-het rapport van Albert Thomas voort;
gezet, meldt d© Tel verder.
De Roemeensche minister van Ar;
beid, assy, verlangde, dat in de toe;
komst die internationale arbeddsover;
-aankomsten elastischer opgesteld wor;
-den, opdat ze gemakkelijker geratifi;
ceer-d kunnen- worden door laniden- als
Roemenië, -die zich ia het 'beginstadium
hunner ontwikkeling bevinden.
De Britsche arbeidersgedlelegeer;
de, miss Bomfield, oud^ninister van
Arbeid in het kabinet Abacdomald.
eisc'hte in het bijzonder, dat men kin;
deren niet te vroeg naar de fabrieken
en werkplaatsen- zendt, maar ze zoo
lang moigelijik op school houd't.
RAMP IN POLEN.
Ontzettende ontploffing
CHEMISCHE ONTBINDING.
Vele slachtoffers.
Zondagmorgen had te Tonie, bij Kra
kau, een zware ontploffing plaats in
kruitmagazijn. Overal in Krakau wer
den de vensterruiten verbrijzeld, terwijl
vele huizen werden beschadigd, o.a. de
zetel der autoriteiten van het Wojwode-
schap en de chirurgische kliniek der
universiteit. Glassplinters wondden een
honderd personen. Op de plaats der
ontploffing zelf werden verscheidene
personen zwaar verwond.
Tonie ligt tien KM. van Krakau af.
Desniettemin werd de ontploffing zeer
goed waargenomen. De eerste, indruk,
dien de bevolking kreeg, was die van
een aardbeving.
Nadere berichten melden, dat de ont
ploffing op twee punten plaats had. De
voornaamste ontploffing had plaats om
bij half elf in het fort Witkowice, waar
van 133.000 K.G. geschut munitie 40.000
K.G. in de lucht vloog. Een aantal hui
zen in Witkowice en den omtrek werd
bjjna volkomen vernield. Eén soldaat,
die op wacht stond, werd gedood; meer
dan tachtig burgers werden ernstig ge
wond. In totaal kregen meer dan drie
honderd personen kwetsuren, meeren-
deels aan de oogen. De slachtoffers zijn
voornamelijk kinderen in een asyl te
Witkowice en zieken in de hospitalen.
De bevolking heeft het terrein der ex
plosie geëvacueerd De plaats der ont
ploffing is met een militair oordon om
geven.
De ontploffing zou te wijten zijn aan
de chemische ontbinding van meer
dan tien jaar oude Oostenrjjksche ont
plofbare stoffen, die in een kruitkelder
lagen opgetast.
Een buitengewone kabinetsraad be
sloot tot het verleenen van steun aan
de slachtoffers van de ontploffing en
wel met een half millioen zloty. De
vice-premier Bartel is naar Krakau ver
trokken.
KORT EN BONDIG.
Niettiegenstaairate biert ih-em door bet
bestuur van de derde .dnitematianiale
opgelegd© ,jsp>neckv.or!bodiM, beeft
Tro-tski. vol-genis -de R-oeü, dezer dagen
opnieuw op een, arb©idersewerg-adleri-'n>g
het woord gevoerd over -dlern interna;
'tionaLeui toestand en ernstige 'kritiek
geleverd op de buirtenlamdsohe politiek
van Stalin- en Tsjitsjleriin, -die, zeid©
bij, de kansen op een wereld;revolutie
aanmerkelijk verminderen. Overigens
'beschouwde bij -dl© verzoeramigsgezinid'e
houding tegenover Engeland' „vol;
maakt zinloos".
De Par-ijscbe gemeenteraad zal zich
in een zijner eerstkomend© zittingen
'bezighouden, miet een voorstel, om -drie
str-ate-n, te noemen naar N uinigess'er,
Coli cn Lindbergh.
Den Duitscben- Rijksdag is een wets;
ontweicp voorgelegd-, beoogendc beper;
king van jhet alcoholmisbruik, vooral
ter bescherming van de jeugd
Op 10 Juni e.-k. worden- te Luik
gastrosno-m-i-sdhe feesten- gehouden. Ge«
durende een geheel e week zullen in
al' de Luifcsobe hotels -speciale menus
voor 'lekkerbekken opgediend- worden.
KRABBELS.
Welke toestanden er tegenwoordig in
de Vereenigde Staten nog op het ge,
bied van banditisme bestaan, wordt
weer eens duidelijk belicht door het ge;
val van twee New;Yorkers, Abraham
Scharlen en James Taylor genaamd.
Deze Soharlen en Taylor waren goud-
speculanten, zooals er zooveel in dat
onmetelijke land met uitgestrekt braak
liggend terrein zijn. Zij werden er
echter eveneens van verdacht, dat zij
z.g. „bootleggers" waren, d.w.z. hande.
laars in cn smokkelaars van sterken
drank, die, zooals men weet, in geheel
Amerika verboden is. Dit bedrijf if
even lucratief als onwettig en beide fei
ten maken de beoefenaars tot een gc;
wilde prooi van bandieten, daar zij
zelf niet gaarne de wet te hulp roepèn.
Toen Scharlen en Taylor onlangs,
zich van den prins geen kwaad bewust,
hun kantoor verlieten, bij klaarlichten
dag en midden in de wereldstad, wen
den zij plotseling omringd door een
troep bandieten, die hen vastgrepen,
boqden, blinddoekten en daarop ont
voerden in een automobiel. Na een
lange rit stopte de auto voor een huis.
De gevangenen werden naar binnen ge
bracht en in een kamer opgesloten, ter;
wijl hun voor alle zekerheid tegen ont*
snapping alle kleeding op een hemd
na, werd afgenomen. In deze benarde
positie werden zij een volle weck vast;
gehouden, terwijl de boosdoeners blijk,
baar bezig waren te trachten een los»
geld voor hun slachtoffers te bemachti
gen. Misschien waren zij geslaagd, als
de politie er niet achter gekomen was.
De bandieten werden omsingeld cn er
ontstond een ware veldslag, waarin een
bandiet gedood en een andere zwaar
gewond werd. Eenige uren later, verlos
ten de overgeblevenen wïen de sohrik
om het hart was geslagen, de gevange-
nen, gaven hun kleeren, geld en andere
eigendommen terug en brachten ze naar
een groot New Yorksch kerkhof.
Daar aangekomen werd hun de blind
doek van de oogen genomen en zij kre
gen het consigne: Loop recht door
zonder om te kijken.
Scharlen en Taylor wachtten zich wel
dit advies in den wind te slaan
Nu is het merkwaardige van deze
geschiedenis, dat de beide slachtoffers,
van den eersten schrik bekomen, moes;
ten toegeven, dat zij eigenlijk heel fat
soenlijk behandeld waren. Niet alleen
hadden zij tenslotte al hun bezittingen
teruggekregen, maar er was geen enkele
daad van geweld tegen hen gepleegd.
Integendeel, Soharlen, wiens gezond;
heidstoestand een speciaal dieet nood;
zakelijk maakte, had dagelijks het hem
door den dokter voorgeschreven rant
soen van melk, groenten en fruit ook
tijdens zijn gevangenschap van zijn ont
voerders gekregen.
Een Engelschman heeft onlangs de
wel eenigszins verbijsterende verklaring
fgelegd, dat hij zijn eigen grootvader is.
Hij legt dit als volgt uit.
Ik ben getrouwd met een weduwe
die een volwassen dochter had. Mijn
vader, een weduwnaar, trouwde met
mijn nieuwe stiefdoohter, waardoor hij
mijn schoonzoon werd, terwijl zijn
vrouw, eerst mijn stiefdochter, nu mijn
stiefmoeder werd. Mijn vrouw kreeg
een zoon, die dus een zwager werd van
mijn vader, een oom van mij en de
broer van mijn stiefdochter.
Toen kreeg mijn vaders vrouw een
zoon, die dus mijn halfbroer werd en
ook mijn kleinzoon, daar hij hot kind
was van mijn stiefdochter.
Mijn vrouw werd tegelijkertijd mijn
grootmoeder, want zij was de moeder
van mijn stiefmoeder en daar de echt;
genoot van iemand's grootmoeder altijd
zijn grootvader heet, ben ik nu mijn
eigen grootvader geworden.
Een bezoek acm mooi Nederland
EN TOCH
(Van onzen correspondent).
Tu5schen Lobith en Millingen zijn torpecGsten uit Gorkum bezig met het opruimen
vim een wrak, dat voor de scheepvaart hinder en gevaar oplevert. Een ontploffing.
Dit is een afschuwelijk ik-verhaal; ik
waarschuw van te voren. Maar ziet hier
de quaestie: 's morgens nog voor het
opstaan de editie van 5 uur. France
Frankrijken weer Frankrijk. Dan
een half uur later de post: Frankrijk
etc. Dan begint de dag van artikelen
schrijven: altijd maar weer over en van
Frankrijk, 's Middags menschen spre
ken of dingen bezoeken: alles over
Frankrijk. Alles zien en hooren en be
spreken wat er Ln Frankrijk omgaat.
Dadelijk na het eten naar Parijs, reca
pitulatie van het geen dien dag is ge
beurd in Frankrijk. Het is waar, ik sta
met Frankrijk op en ga met Frankrijk
naar bed. En dat alles is heel mooi en
dikwijls héél prettig maar 't heeft het
nadeel dat men alles van één kant gaat
bekijken en met Fransche oogen. En
toen kwam een veertien dagen geleden
in eens die gezellige uitnoodiging om de
openingsreis van de Etoille du Nord,
van den Pulmann-trein tusschen Pa
rijs en Amsterdam mee te maken. En
zoo zag ik Nederland ln vogelvlucht.
„L'ignorance de l'étranger est certaine-
ment l'une des plus grandes faiblesses
de notre démocratie", zoo heeft Charles
Rivet geschreven. De realiteit heeft niet
het minste belang ln de oogen van een
Franschman wanneer hij zich een opinie
omtrent iets heeft gevormd.
Dus, we moesten Nederland gaan zien
met de oogen van vreemdeling. En het
is mij gegaan zooals al mijn Fransche
collega's: eerst hebben we bewonderd,
zijn we in vervoering geraakt en toen
is ons de schrik om het hart geslax
Ja, het is wel eens goed dat Nederlan
ders dit lezen, zoo goed als het is ge
weest dat mijn collega's hier aan hun
lezers hébben kunnen vertellen wat ze
nu eigenlijk in Nederland hebben ge
zien Want het verschil dat we onder
weg constateerden, het verschil in alles
tusschen Frankrijk en Nederland is zoo
hemelsbreed, dat niemand anders kon
doen dan vergelijkingen maken. Toen
we Amsterdam naderden was iedereen
stil geworden. Daarop volgde de onver
getelijke receptie in Amsterdam en toen
we 's avonds naar het hotel wandelden
was het eenige woord hetwelk we hoor
den dat van een Fransche collega:
Mon vieuxeerlijk gezegd scha
men wij, Franschen ons....
Mais non, mals non.... trachtte
ik te vergoelijken, maar hij maakte een
handgebaar hetwelk zooveel wilde zeg
gen als: put je maar niet uit in vrien
delijkheden.
Mijn reisroute was deze: van Parijs
naar Amsterdam, via Rotterdam, Den
Haag, Haarlem, toen den volgenden dag
van Amsterdam over Utrecht naar
Doorwerth, den volgenden ochtend van
Arnhem naar Den Haag en dien zelf
den dag nog terug naar Parijs. In drie
dagen uit en thuis. Na een belangrijk
stuk van Nederlapd te hebben gezien.
En een algemeenen indruk te hebben
gekregen. Eerlijk móet ik bekennen dat
ik het Nederland van vroeger niet heb
herkend. En de menschen én het as
pect van de steden en dorpen welke we
doorkwamen is zoo veranderd in de
laatste tien jaren dat we van tijd tot
tijd voor ons zelf moesten herhalen dat
we wel degelijk in Holland waren, an
ders zouden we het niet kunnen ge
looven. De jonge meisjes met elegance
gekleed (een tikje overdreven misschien
vooral wanneer ze op een fiets zitten),
de heeren volgens Engelsche mode (al
leen met dat verschil dat ze nog altijd
van die rare kleine hoedjes dragen,
mais ouiMaar wat ons het meest
opviel dat is de netheid en de orde. Ik
bedoel niet die spreekwoordelijke Hol-
landsche zindelijkheid maar meer de
correctheid in alles. Het is Af. Laten we
nu eens een verschil maken. Een ver
gelijking. We komen een Parijsch café
binnen om een kopje koffie te drinken.
U kent het Parijsche café. Roode ban
ken, steenen tafeltjes die de kellner als
hij goed gestemd is even afdweilt met
een smerige lap. En de koffie komt. Een
(meestal gebroken) puntglas en dan
maar uit een kan inschenken. Een
beetje er óver heen zoodat het schotel
tje onderloopt, dat doet er niet zoo toe.
Dan in Holland. Ik denk aan die keu
rige. modern ingerichte koffiehuizen in
de Kalversfcraat. Beleefd, gestyleerd per
soneel overal; makkelijke rieten fau
teuils, aardige schemerlampen, dan een
keurige bediening en dat alles komt om
gerekend in francs nog veel goedkoo-
per uit dan in Parijs. Trouwens alles,
uitgezonderd de kleeren, Is goedkooper
in Nederland dan hier. Dan het perso
neel. Een witkiel maakt voor een kwart
je een buiging op den koop toe en ik
zou het toch niet wagen om hier aan
een porteur 2 fr. 50 te geven. Ik heb
werkelijk mijn oogen en ooren niet wil
len gelooven. Het was tusschen Arnhem
en Den Haag. De controleur kwam heel
beleefd, met een militair saluut, mijn
aandacht er op vestigen, dat ik in
Utrecht moest overstappen. In Utrecht
is hij voor mijn compartiment, neemt
mijn bagage, zet die in den trein voor
Den Haag. Ik weet wel dat het om een
fooitje is te doen, maar geef je dat
niet -met het grootste genoegen voor
zoo'n keurige bediening?
Zoo was het overal. In hotel, in kof
fiehuizen, taxichauffeurs die nota bene
uitstappen om netjes het portier voor
je te openen, in winkels. En een orde
in alles!
In Amsterdam een keurige politie
agent die naar me toekomt: meneer,
mag ik er uw aandacht op vestigen dat
u links houdt en tegen den stroom in
loopt. Ik heb hem met open mond
staan aankijken en mompelde, al mijn
Hollandsch vergetend: Comment? En
hij herhaalde het, zij het dan ook niet
in perfect Fransch, maar dan toch heel
verstaanbaar en met zoo'n beleefdheid,
dat ik diep mijn hoed heb afgenomen
en aan den anderen kant van de straat
ben gaan loopen.
Maar wat me het meest is opgevallen,
dat Is het Hollandsche huis. Niet alleen
in de groote steden welke we doorkwa
men, maar sporend langs kleinere
plaatsjes, Bilthoven, Ede, Oosterbeek of
hoe ze verder mogen heeten. Wat een
moderne weelde. Luxueus, frisch van
kleuren, met groote ramen om zooveel
mogelijk de zon binnen te laten komen,
keurig onderhouden, vroolijk en mo
dern, verradend een heerlijke comfort
binnenshuis. En dan steden als Amster
dam en Arnhem en Den Haag. Waar
men komt en gaat mooie plantsoenen,
overal boomen en bloemen, echte mo
derne tuinsteden.
Het is, om maar eens een voorbeeld
te noemen dertien jaar geleden dat ik
voor het laatst in Arnhem was en daar
tot woonplaats had de Menno Coehoorn
kazerne. En nu, de stad doorrennend
vond ik heel iets anders dan toen. Over
al prachtige bloemperken en mooie bree-
de straten, den kant van Oosterbeek
uitgaand mooie villa's en buitenhuizen
met modem aangelegde tuinen rond
om. Men krijgt zoo'n echt-rijken in
druk van Nederland. En ik moet zeg
gen dat ik nergens, in geen enkel land
zoo'n verfijnd modem comfort vond
als hier. En nu zult u faïsschien zeggen
dat ik het buitengewoon goed heb ge
troffen en dat er ook in Holland wel in
terieurs zijn die nu niet bepaald zoo
prettig aandoen. Mogelijk, maar ik
kwam als vreemdeling en zag als vreem
deling en maakte alleen maar wat ver
gelijkingen en profiteerde van dat waar
van een leder kan profiteeren. Van
trams als rijdende salons, van de
oude Fransche hoffelijkheid, van de
Nederlandsche gastvrijheid en van het
mooie en verzorgde landschap. En last
but not least van de Hollandsche keu
ken. Ook daarin maakten we onwille
keurig een vergelijking. Waar ter we-
reld, onverschillig in welk palace ge af
stapt, in Deauville, in Cannes, Barce
lona, Vichy, Spa, Wiesbaden, enfin
waar? vindt ge een menu zooals in een
van de goéde Haagsche restaurants?
Nergens, al zoudt ge het met goud wil
len betalen. En dat alles voor toch heel
bescheiden prijzen. Wat een Indruk
maakte dat toen men ons in Amster
dam oude Fransche wijnen voorzette
die men hier niet eens kan krijgen. Ne
derland ls een eerste klas land gewor
den. Wat een vreugde en wat een stille
voldoening om dat te mogen constatee-
ren.
De terugreis. Bij Brussel stapte een
dame in vergezeld van een klein Jochie.
En het ventje had slaap en de moeder
schoof een stukje op opdat het ventje
rustig zich kon uitstrekken.
Vos billetskwam de controleur.
Ze gaf haar kaartjes voor Parijs.
Madame, dit is eerste en u hebt
biljetten tweede klasse.
Ah, zei ze verbaasd en ze wilde op
staan.
Mais non Madame*t kind
slaaptals 't meneer niet hindert...
Du tout, je vous en prie....
Merci monsieur
Feignies, douane. De strenge beamb
te komt binnen. Hij ziet het jochie dat
slaapt.
„Qui, ca va," mompelt hij en mèt
sluit hij de deur van het compartiment
achter zich. Ah, la belle, la trés douce
France.
HENRY A. TH. LESTURGEON.
Parijs, 23 Mei.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cents per regeL
yAN DE GROOTE INTERNATIONALE BLOEMENTE NTOONSTELLING TE PARIJS.De Aalsmeersche inzen*
L ding die den door Engeland uitgeloofden zilveren beker verwierf.
NEDERLANDSCHE VLIEGTUIGEN IN ITALïê. Mussolini bezichtigt één der m ItaBê, door bet Rotneo-concern in
ficeotie gebouwde Fohjker C. V. vliegtuigen pp be* Romiensche militaire vliegveld CentoceBc.
