Haarlem's Dagblad | 1927 | 18 juni 1927 | pagina 6

BEURSKRONIEK

1 VICTO

R

IA-WATER

BINNENLAND

FLITSEN

FEUILLETON

PAPIEREN ROZEN

HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 18 JUNI 1927

Het wereldgebeuren op economiscti gebied der
laatste maanden in vogelvlucht. De handel blijft
vertrouwen. Bevordering van den wisselhandel te
Amsterdam. De Amsterdamsche geldmarkt.

f Hot is opmerkelijk, m-ct welk een
vast vertrouwen en onvernietlglbaar
optimisme haarde! en industrie in het
algemeen, hier als in Amerika, het
voorjaar 1927 zijn ingegaan. Niettegen»
staande verschillende oogenschijnlijk
ongunstige factoren die inmiddels zijn
opget re den het is waar, meestal
waren die van plaatselijk en weinig
algemeen belang blijft men ver?
trouwen, dat 1927 een jaar zal zijn, dat
wat 'betreft vooruitgang in het zaken»
leven, als gunstig kan worden aan»
gemerkt. In Amerika is d'e overs
strooming van de Mississippi nog niet
afge.Ioo.pen en de .schade wordt reeds
geraamd op 250.000.0IX). Een gunstige
factor daartegenover is. dat de boeren
in andere streken zullen profiteeren
van de hoogere prijzen voor sommige
stapelproductie», vooral katoen. En
men verwacht een sterke toeneming
van den omzet in allerlei landbouw;
werktuigen enz, wanneer de vluchte;
lingen weer terugkeeren. De financieele
kracht in Japan schijnt thans be;
iheenscht te zijn en reeds ©enigen tijd
:s het moratorium geëindigd. De in
storting aan de Bcrlijnsche beurs
heeft nogal wat stof doen opwaaien
en verschillend wisselkoersen daalden
Dc zaken in Mexico zien er niet roos;
kleurig uit. Vooral de sterke daling
der petroleumprijzen vonmt voor dit
land een belangrijke economische
moeilijkheid. Ook de ailvcrprijis ver;
toont weinig lust tot verbeteren. De
Chineesche chaos toont nog geen voor.
uitzichten op een spoedig einde. En in
Europa is eendge onzekerheid hoe;
wel geen ernstige ontstaan in ver;
band met de Engelsch;Russisoke en
roolsch^Russische kwesties. Maar in
economische kringen neemt men deze
kwesties niet tragisch op Mem beseft,
dat geen Europeesche staat er ernstig
over kan denken, zich in militaire
avonturen te begeven en men weet,
dat het gezonde verstand zal zegevie;
ren. En het is een bewijs temeer voor
de voortschrijdende economische sa;
neering dat men de toekomst voor
den handel gunstig beoordeeien 'blijft.

Een feit van beteekenis voor den
wisselhandel, was de oprichting te
Amsterdam van de Vereeniging voor
den Wisselhandel. Deze vereeniging
stelt zich ten doel, de bevordering
van de belangen van den wisselham;
del, waaronder begrepen d'e handel in
muntmateriaal bui tenia ndsche munt,
bankpapier en deviezen, alsmede
schriftelijke en telegrafische uitbeta;
lingen. Zij tracht dit doel te berei;
ken door het vaststellen van voor
haar leden bindende reglementen door
het nemen van maatregelen ter -voor»
koming en ter beslechting van geschil;
len tusschen haar leden ter zake van
het aamgaan en afwikkelen van trans;
acties en door toepassing van alle an»
dere voor het omschreven doel bevor;
derlijke wettige middeln.

De emissie Crédit Communal de
Belgique (frs. 75 mi!hoen 6% obl.)
werd ruim volteekend. Aangekondigd
werden mog de uitgifte f 9.333.000 5%
obligaties Kom. Nederl. Stoomboot
Mij., ter conversie van het uitstaande
nominale bedrag der 61/2% leening,
tegen 99%, een emissie van Belgas
8500.000 6% obligaties tegen 91 1/2%
van het Consortium Beige de So;
cietés de gaz et d'électrieité terwijl
weer een tranche van een buiten;
landsche leenimg in fliet vooruitzicht
werd gesteld.

Namelijk de 7% VoTkenibomdsleening
Estland, onder speciale garanties van
de accijnzen o<p bier, tabak en lucifers.
Er wordt 4 miliioen in New York
500.000 in Londen en 200.000 in
Amsterdam ondergebracht.

De beurs opende de week al heel
kalm en met zeer geringen handel,
want.New York gaf geen enkele
a an wijzing. Walks treet was gesloten
om Lindbergh te begroeten Later in
de week werd het er al niet beter op.
De stemming bleef down in verband
met diverse minder gunstige factoren
zoodat in vele afdeelingen het koers;
peil op lager niveau kwam. Ai nam
de handel in omvang toe, dit verbe»
terde niets aan de stemming. Er was
veel aanbod.

Banken toonden zich vrij onverschil»
lig cn gaven per saldo slechts fractio»
ncclc verschillen te zien. Nederland;
sohc Handel Mij. keert 8% (v.j. 7 1/2%)
uit.

In de industrieele afdeelingen was
de dalende tendenz tamelijk alge;
meen. Evenwel betreffen dc meeste
koersverschillen hier slechts enkele
punten, Maekubee had veel van aan
bod te lijden en brokkelde een tien
tal punten af tot 105. Nederl. Kunst;
zijde wisten zich beter te handhaven
op 310. Philips iets hooger op
431 1/2% F

Opmerkelijk was de vrij goede hou»
d.ng van oliewaarden al ging er zeer
weinig in om. Men beoordeelt de
Amerikaansche overproductie den
Matsten lijd veel minder pessimis;
tisch.

Koninklijke kwam dus nog iets
hooger op 3741/8 af. Dc Dordtsche
Petr. Industrie keert 23.7% (v.j. 23.2)
utt.

Naar aanleiding van dc sterke
koersstijging van aandeden Gaboes.
die van 22% in korten tijd tot 45%
monteerden, op geruchten betreffende
boringen op de terreinen die Mij., die
goede resultaten zouden hebben op;
geleverd, deelt de directie mede, dat
er geen sprake is van borin;
gen en de koersopdrijving een gevolg
van speculatieve manipulaties is.

Rubbers aanvankelijk in herstel on;
dervonden later een flinke reactie.
Men begint den moed te laten zak;
ken en gaat twijfelen aan de voor;
spelde verbetering van de rubber;
markt in de tweede helft van dit jaar
Er kwam veel aanbod los zooveel, dat
er verschillende waarden in open boek
verhandeld werden en het gevolg was
een koerspeil dat ongeveer 20 tot 30
punten beneden dat van vorige week
lag.

Scheepvaarten, waarin weinig om;
ging, zijn den laatsten tijd weer ge;
drukt en brokkelen geleidelijk af, op
de ©enigszins gedrukte vrachten;
markt. Het koerspeil ligt voor velen
een tiental punten beneden dat van
enkele maanden terug.

Suikers konden per saldo eenige
punten monteeren en waren goed van
toon,* al was de handel niet buiten;
sporig. Er bestaat hier en daar nogal
wat vraag en de vooruitzichten wor;
den blijkbaar optimitisch beoordeeld.
Cult. Mij. Kali Bendo keert 15%
(v.j. 22%) uit.

Amerikaansche waarden met weinig
animo. In Peruvians ging vrij veel om
en ze waren vast op een uitkeering
van volle..5%..die men.per. 30 Juni op
dc prefs, verwacht.

Tabakken, niettegenstaande men een
mooie Sum.atra;oogst 1927 verwacht,
waren ongeanimeerd en golden in
navolging van rubbers, 10 tot 15 pun;
ten lager. Holl. Sumatra keert 12%
(v.j. 14%) uit.

BEURSMAN.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.

Een handelszaak is geen instelling van
liefdadigheid en geeft U niets CADEAU
wat U zelf niet heeft betaald. 4

LUCHTVAARTNIEUWS.

ERNSTIGE ONGELUKKEN
IN ENGELAND.

TWEE DOODEN EN VIER
GEWONDEN.

Aan het Hbld. wordt uit Londen
gemeld:

Er zijn weer twee ernstige ongeluk;
ken gebeurd met Engelsche militaire
vliegtuigen. Twee vliegers van de
militaire vliegschool tc Stamford in
Lincolnshire werden heden door een
val gedood. Er zijn dit jaar nu reeds
in Engeland zeven en twintig militaire
vliegers door een ongeluk om het leven
gekomen. Een zware bommenwerper
met vier militaire vliegers moest in
oen nacht een landing doen en kwam
daarbij niet al te goed neer. Geen der
vliegers is in tusschen ernstig gekwetst.

IET NEDERLANDSCHE
ROODE KRUIS.

ZESTIGJARIG BESTAAN.

Onder leiding van Prins Hendrik is
te Den Haag gehouden dc jaarlijksche
algemccne vergadering van de ver»
eeniging Het Nederlands oh e Roode
Kuis.

Dc Prins hiield de openingsrede,
waarin bij hulde bracht aan dc kring;
commissarissen in Gelderland eniOver;
ijs cl en den commissaris der 4de de»
visicgroeif) die bij gelegenheid der
stormramp door hun beleidvol en
voortvarend optreden den naam van
het Ned. Roode Kuis wisten hoog te
houden.

Ten hoogste erkentelijk voor het;
geen dc feestcommissie voor het 60»
•parig bestaan der vereeniging heef t ver
richt is besloten het kruis voor ver;
dienste van het Ned. Roode Kruis toe
te kennen aan eenige hare.r leden, te
weten aan de heeren d*. Rutgers, lid
van het dagclijksch bestuur. luit.=gene;
raai Ten Bosch, hoofdcommissaris
mevouw baronesse douairière Clifford
Van der Oudcrmeulen, bestuurslid
der af deeling Den Haag en de heer
De Kan.ter, die aan de oommissie
als secretaris toegevoegd.

Voorts bracht de Prins hulde aan
■hen, die zich reedis te voren in de
onderscheidene betrekkingen als hoost
verdienstelijke Roode;Kruisleden de»
den kennen, terwijl hij tevens huldig;
de de heeren dT. Dietz, lid ©n jhr.
Flugl van Aspe,rmont, secretaris der
feestcommissie, wier verdiensten als
zoodanig door allen op hoof en prijs
worden gesteld.

Hierop noodigde mevrouw Clifford
de heeren Rutgers, Ten Bosch en
De Kanter uit om de versierselen en
het brevet van de Roode Kuisorde in
ontvangst te nemen.

'De heer Frank van Meppel namens
de af de cling sprekende, zeide dat de
afdeelingen gemeend hebben een hul;
debllijik te moeten aanbieden. Er ver;
den gelden aangeboden voor een
fonds. Voorts werd den voorzitter een
voorzittershamer aangeboden. De
voorzitter dankte daarvoor.

Nadat de verslagen waren goed ge;
keurd cn eenige huishoudelijke zaken
waren behandeld, hield des middags
de heer P- J. Pih. Dietiz, voorzitter der
Haagsohc afdecling de juhileumsrede.
Des namiddags hield het hoofd'be;
stuur een druk bezochte receptie,
waarop onder meer kwam dc minis;
ter van Oorlog.

OVERBOORD GESLAGEN.

Uit Groningen meldt het persbureau
Vaz Dia-s ons van Donderdag.'

Te Foxbol is hedenmiddag de 26;
jarige vrouw van den schirxper van
der Heide uit Winschoten over boord
geslagen. Zij werd opgehaald en in
ernstig en toestand naar het Acade»
misch Ziekenhuis te Groningen ver;
Voérd. \f£ar 'zij"bij aankomst'"bleele
overleden te ziicn.

COMMISSARIS J. BLOK.

Donderdag herdacht de 'heer J-
Blok. commissaris van politie te Cu;
lemborg den dag, dat bij voor 25 jaar
bij het politiewezen kwam. De burge;
meester en een der wethouders kwa;
men den jubilaris complimenteeren.
Tevens werd hem namens de gemeen;
te een bloemstuk aangeboden. We;
•gens familieomstandigheden is deze
dag in zeer inbiemen kring herdacht.

NIEUWE RADIOZENDER IN HET
GOOI.

Naar Het Volk verneemt heeft de
ScintoesteUcnfabriek te Hilversum bij
het bestuur van Stad en Lande een
aanvrage ingediend om een stuk grond
tc fcoopen op bet Harde van. dc Meent
teneinde op dien grond een gebouwtje
tc plaatsen', waarin za] worden onder;
gebracht een proefzender voor korte
golflengte.

MR. B. VAN DEN TEiMPEL.

Aan de gemeentesuniversiteit te
Amsterdam is het doctoraal examen
in de rechtsgeleerdheid afgelegd door
den heer B. van den Tempel, lid der
Tweede Kamer.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 924

HET NACHTLAMPJE

Moeder informeert hoe laat het i vader vischt zijn horloge onder g tast naar dc lamp naast zijn bed
is, zij meent, dat ze al uren wak I zijn kussen vandaan, maar merkt 8
kcr moet liggen dat het tc donker is, om erop t!c 8

I kijken

gooit een portretlijstje van
tafclfje

I blijft verder tasten en zwaait het j beseft dat hij beter doeV, uit bed
lampekapje eraf, maar vangt het I te gaan, waarbij hij het lieelc
nog net op J lampje omver stoot

draait de lamp op en merkt datJ vindt het! terug en kondigt aan! beseft dat moeder vast slaapt en
zijn horloge tusschen de lakens I dat het kwart voor twaalf is volgt met een zucht haar voor;
verdwenen is J beeld.

(Nadtuk verboden.)

VAN HEUTSZ EN ZIJN
MANNEN.

HET INDISCHE DETACHEMENT
HULDIGT ZIJN GENERAAL.

Het Hbld. vertelt een treffende ge;
beurtenis. Een laatste buide Is ge;
bracht door het Indische detachement
dat deel heeft genomen aan de bijizet;
ting van het stoffelijk overschot van
luitenan.t;generaal Van Heutsz op het
graf van den generaal.

Het is geschied Vrijdagochtend.
Tusschen al de bloemstukken die daar
lagen op de begraafplaats te Am»
sterdam, waar het stoffelijk overschot
van den grooten vaderlander is te
ruste gelegd, en die al aan het verweU
ken waren, is door de Indische miii»
tairen een krans van kunstbloemen
gebracht.

Twee linten hingen af van den
krans der Indische militairen. Zij be»
vatten de woorden: „Van de Deputa;
tie van het Nederlands cilindrische
Leger". „Een laatste groet".

Aan wat het H)bLd. schrijft over de
plechtigheid, onbleenen wjj het voh
gende:

Toespraken.

Luitenant Jordans gaf zijn comman»
do's „Presenteert geweer", „Zet af
geweer". Het saluut aan den generaal.

Weer: „Presenteert geweer".

Luitenant Jordans nam het woord:

„Generaal, zeide hij met senoor
geluid, het detachement Indische troe=
pen komt u ©en laatsten groet bren;
gen".

„Te worden uitverkoren, om hier
aan uw graf het Indische leger te
vertegenwoordigen was hun een groo;
te cpr. Velen onder hen hebben u ge=
kenci, hebben uw bevelen mogen uit;
voeren.

..Die militairen, die onder u hebben
gediend, voor wie gij niet slechts een
generaal, maar ook een vader waart,
hebben een krans op uw graf doen
neerleggen."

Weer commando's.

Achtereenvolgens traden nu d'"6
Indische militairen naar voren, dc Me;
nadonees Pongo de Amboinees Soepa
Seka en de Soedanees Ngapo. Zij ver;
tolkten hun gevoelens in het Maleisch.
Zij spraken van den generaal, die bun
vaderlijke vriend was, van de eer
onder hem tc hebben mogen dienen.
Zij getuigden van hun liefde voor Van

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL

OBERtAHNSTEIN

UITSTEKEND TE VERMENGEN MET WIJN OF VRUCHTENSAPPEN.

Heutsz, die nieuwe banden heeft ge
le-gd t^ssohen Nederland en Indië.

Voor een- Nederlander waren hun
woorden onverstaanbaar, maar noch'
fans maakten dc redevoeringen diepen
indruk, omdat uit de voordracht een
diep gevoel sprak. Treffend vooral
was de red© van den Amboinees, die
het hoofd had ontbloot en srorak van
het eeuwige leven. Hij wees op hot
graf waarin het omhulsel ligt, en
richtte daarna de hand naar boven,
naar den hemel, waar de generaal is
opgenomen bij aller Vader.

Die bruine mannen, die deze woor;
den hoorden cn die wèl verstonder.,
hadden moeite hun ontroering te ver;
bergen. Zij slaagden er slechts z-eer

ten deele in

Na de toespraken bleef het even
heel stil bij de laatste rustplaats van
Van Heutsz. Zwijgend namen dc man»
nen afscheid van den man, die is heen
gegaan, maar die voortleeft in hun

herinnering

Weer klonken de commando's van
luitenant Jordans. De manschappen
defileerden lang het- g-raf. En hie-r;
mede was de aangrijpende olechtig;
heid gecin iigd.

STRAFWERK.

Het Tijdschrift voor Ervarings;op;
voedkunde publiceert een fragment
van een brief van Prof. Gunning, waar;
uit duidelijk blijkt, hoe het de per;
soonlijkheid van den leeraar is, die
in het moeilijke vraagstuk van de
tucht op de middelbare scholen bet
meest naar voren treedt. Een artikel
over „Coöperatief strafwerk" bracht
Prof. Gunning een "evenement te bin;
nen uit zijn gymnasiumtijd, toen hij,
vlak vóór de Paaschvacantie, in de
3de klasse als strafwerk kreeg om 10
paragrafen uit bet geschiedenisboek
van Wynne over te schrijven. Deze
stra.f werd opgelegd door een leeraar
van wien de leerlingen zeer vee.l hiel;
den. En Prof. Gunning vertelt dan
verder:

„k zat te babbelen, en hij maakte
een opmerking. Ik vond aanleiding
tot een geestige(?) repartie. Hij zeide
iets terug, en ik vond een geestige
repliek. Hij zeide toen nog iets
op een toon, waarvan ik de verande;
ring niet bemerkte; iik vond nog een
mooi antwoord. Toen, in eens, zei;
de hij: „Schrijf jij maar eens die tien
paragrafen van Wynne voor mij over!"

Dat was een catastrophe!

De leeraar was een heel dikke dood';
goedige man. waarvan wij allen zeer
veel hielden, die helder en goed onder;
wijs gaf en die nooit strafte. En als
je nu begrijpt, dat wij een woeste
bende waren, die leeraren als.... en
(zenuwpatiënt) op de meest

giftige manier pestten, terwijl wij al*
len als lammetjes waren tegenover
een gentleman als onzen dikken ge»
schiedenisleeraar, die zijin zaken wist.
en zoo goedmoedig was dan be.
grijp je de consternatie in de klas.

Een vriend van me zei, dat hij me
helpen wou. Onder 't volgend uur liet
hij een door mij pathetisch gesteld
verzoek om hulp door de klasse cir;
culeeren, en ieder der 24 leerlingen
teekende voor één- of twee bladzijden.
Zeventienden van de taak was zoo
gedekt. Ik schreef de rest in do
Paaschvacantie.

Na de vacamtie g-roote emotie in
de -klas tegen het uur, dat de eerste
les van onzen geschiedenisJeeraar zou
beginnen. Als streng schuldeiseher
had ik al mijn bladzijden ingezameld.

Dikke.... komt binnen, gaat achter
zijn tafeltje zitten, kijkt mij aan en
zegt: „Je strafwerk". Ik maak er een
vertooning van., haal met veel misbaar
al mijn boeken uit mijn kastje (ter»
wijl de heele klasse naar mij kijkt),
breng eindelijk een geweldige hoop
papier te voorschijn, en tors die, .on»
der gegiegel van de klasse, naar het
tafeltje van den leeraar.

Ik leg alles voor hem op het tafeltje
neer. De heele klas zit te grinneken.
De leeraar kijkt het even 'door cn
zegt dan: „Haal er maar eens uit
wat je zelf 'hebt geschreven".

Onder luid gelach van de klas haal
ik er de tien of twintig 'bladzijden
met imijn eigen handschrift uit. Dan
zegt de 'leeraar:

„Ik zou het j© eigenlijk alles moe;
ten laten overmaken. Maar ga nou
maar zitten".

Finis. Ik schaam mij nog, als ik
denk, dat ik dien besten man heb gc;
prikkeld tot hij strafte.

DE GROTIUS MEDAILLF

Het hoofdbestuur van de Vereeniging
voor Volkenbond en Vrede heeft, zoo
als men weet, in 1925 een Grotius-me-
daille ingesteld, jaarlijks aan te bieden
aan diegene, die zich, hetzij op het ge
bied van vredesbeweging, Volkenbond
of Volkenrecht, hetzij op het gebied
■van de studie van Grotius' werken bij
zonder verdienstelijk hebben gemaakt.

Deze medailles worden telken jare,
in een voor elk jaar afzonderlijk te be
palen aantal, uitgereikt: in goud meest
aan corporaties, in brons aan personen.

Het hoofdbestuur heeft voor 1927 be
sloten een tweetal bronzen medailles uit
te reiken en wel aan de heeren jhr.
mr. dr. H. A. van Karnebeek, oud-mi
nister van Buitenlandsche Zaken en
oud-voorzitter van de tweede Assemblée
van den Volkenbond en aan jhr. dr. J.
Loudon, Nederlandsch gezant te Parijs,
voorzitter van de commissie ter voorbe
reiding der Ontwapeningsconferentie.

DE ROMAN VAN EEN CIRCUS»
MEISJE
Uit het Engelsch van
RUBY M. AYRES.

Vertaald door J. van der Sluys.
(Nadruk verboden),

32)

HOOFDSTUK XVI.

Nadat hij van dr. Myers afscheid had
genomen, slenterde Roderick mistroos
tig terug naar zijn club. Zijn besluit
om naar het buitenland te gaan bleef
onwrikbaar; hij had genoeg van Lon
den en te veel van het buitenleven.
Hij kon zich niet meer voorstellen, dat
er en nog maar zoo kort geleden
een tijd was geweest, dat hij bevredi
ging gevonden had in het leven der
Londensche society en de kostbare bui
tensporigheden van dat leven.

Nu had hij meer geld dan hij zou
kunnen verteren, terwijl hij vroeger er
nog wel eens moeilijkheden mee gehad
had, maar het feit, dat hij maai- on
uitputtelijke chéques kon schrijven,
scheen zelfs geen bekoring voor hem

te hebben; de heele wereld leek hem
stom oneindig stom vervelend. Af
en toe vroeg hij zich af, of hij zich niet
veel gelukkiger zou hebben gevoeld met
zijn derde-klasse passage naar Austra
lië. die hij toen in de eerste opwelling
had afbesteld.

Een paar heeren, die lusteloos in
groote stoelen bij het vuur weggedoken
zaten, keken op, toen Roric binnen
kwam en knikten. Ze waren juist tot
de conclusie gekomen, dat Roric zon
derling deed den laatsten tijd en schre
ven dit toe aan de verloving van Li
lian.

Roric ging zitten, nam een krant op
en bestelde een whisky-soda. Hij had
heelemaal geen trek in whisky en liet
het glas onaangeroerd staan. Hij spel
de de krant van begin tot eind, maar
toen hij klaar was, zou hij niet in
staat geweest zijn om één letter na te
vertellen van wat hij gelezen had. Een
blik op de klok deed hem echter tot
de ontdekking komen dat de middag
tenminste voorbij was; het was zes uur.

Iemand die bij het vuur had zitten
slapen, werd wakker, kwam geeuwend
overeind en slenterde naar Roric toe.
Hallo, oude jongen!

Roric keek den jongen man tamelijk
onverschillg aan. Hij was niet zoo
bijster gesteld op Halsham; het was een
personage dat leefde van geleend geld,
dat hij met de grootste vrijmoedigheid

en zonder excuus nimmer teruggaf.

Halsham zag er verboemeld uit. Hij
sliep te weinig en dronk te veel. De uit
drukking op zijn gezicht verried, dat
hij overwoog of hij met eenige kans op
succes den tegenwoordig-onuitputtelij
ken Briton zou kunnen aanpompen
voor tien pond. Wel had hij nog geen
uur geleden zyn geluk beproefd en
met succes bij een nieuw lid der
club, dat zijn reputatie nog niet kende
en een oogst van vijftien pond binnen
gehaald, maar dat was geen bezwaar
om. als het moment gunstig was, te
trachten zijn bezit te vermeerderen.
Roderick sneed hem echter den pas af
door te vragen wat hij dien avond ging
doen.

Halsham haalde de schouders op.
Niets bijzonders. Ik heb een uitnoodi-
ging voor de partij bij Fane om tien
uur, maar ik heb niets geen zin. Ga
jij er heen?

Neen. Laten we samen gaan eten.

In den regel ontweek hij Halsham,
maar hij was op het oogenblik in een
stemming om elk gezelschap voor lief
te nemen.

Roric bestelde de diners en een flesch
champagne. Hij hield niet zoo heel
veel van champagne, maar hij wilde
zich in zijn verlatenheid iets feestelijks
suggereeren. En Halsham had niet het

minste bezwaarhij zou zeker geen

aanstalten maken om Roric de beta

ling van zijn aandeel in het festijn aan
te bieden.

Het was ruim acht uur toen ze klaar
waren met eten. Roric's eetlust was
niet buitengewoon groot geweest en hij
was blij dat hij op kon staan. Hij stelde
voor een loge te nemen voor de nieuw
ste operette en Halsham had alweer
niet het minste bezwaar

Ze verlieten de club Toen ze de stoep
afgingen kwam er een krantenjongen
op hen a| met een extra blad. Halsham
kocht een krant en bleef onder de eer
ste de beste lantaarn staan om ze in te
kijken; hij had zwaar gewed op een
paard in de drie-uur race, zoodat hij
zijn nieuwsgierigheid nauwelijks kon be
dwingen.

Hij sloeg met zenuwachtige vingers
de bladen om en keek vluchtig naar de
hoofden van de verschillende berichten.

Ik heb zoo'n idee dat ik verloren
hebAllemachtig Briton, kijk eens..

Zijn stem verried groote ontsteltenis,
hij duwde Briton het blad onder den
neus. Met één oogopslag was het fatale
bericht tot hem doorgedrongen.

Bij een heftige botsing tusschen
twee auto's, werd hedenavond de be
kende Amerikaansche financier, Mr,
Barlett B. Querne, gedood. Zijn verloof
de, Miss Lilian Fane, die zich in zijn
gezelschap bevond, bleef ongedeerd.

Roric zei dc eerste oogenblikken niets.
Hij kou het schokkende nieuws niet

zoo gauw verwerken. Eindelijk zei hij
heesch:

Verschrikkelijk; arme kerel!

Hij kende Querne oppervlakkig en
afgezien van de mededinging naar de
hand van Lilian had hij hem altijd een
aardig mensch gevonden met zijn een
voudige manieren en prettige eerlijk
heid.

Verschrikkelijk, herhaalde hij.

Leelijk voor Lilian merkte Halsham
op.

Merkwaardig, daaraan had Briton in
de eerste ontsteltenis heelemaal niet
gedacht.

Ja, dat is waar ook, daar had ik
zoo gauw geen erg in; erg voor haar!

Op het gezicht van Halsham kwam
een flauwe glimlach; stelde Roric zich
nu alleen maar aan, of liep het met die
verliefdheid van Lilian niet zoo'n vaart
als de lui beweerden? Den volgenden
morgen stonden de kranten vol van
het sensationeele nieuws. Zij wijdden
kolommen aan het leven van den be
kenden millionair en schreven senti
menteel over de arme Lilian Fane. Eeni
ge bladen brachten een groot, geflat
teerd portret van haar in avondtoilet.
Roric betrapte zich er op, dat hij het
zonder veel emotie bekeek; hij vroeg
zich af of ze* al op dc hoogte zou zijn
van het tweede testament en hoe zij
zich wel voelen zou als ze tot het be
sef kwam hoe dubbel falikant haar ver

nuftige Speculatie met den millionair
was uitgekomen.

Langzamerhand was in zijn geest het
bewustzijn van haar hartelooze wuft
heid en egoïstische oppervlakkigheid ge
rijpt al liet de herinnering aan haar
schoonheid hem nog altijd niet los
maar toch overtrof het geparfumeerde
briefje, dat hem dien middag gebracht
werd, zijn stoutste verwachtingen.

Ferne, Roric's bediende, kende deze
parfum en het excentriek-krullig hand
schrift op den brief, dien hij op een
zilveren blad zijn meester binnenbracht.
Hij wist natuurlijk al van Querne's
dramatischen dood en was ook overi
gens zooals het een goeden kamerdie
naar betaamt, volledig op de hoogte van
alle details van de liefdeshistorie van
mr. Briton Jr. Hij had dan ook ver
wacht, dat deze door dit briefje aange
naam verrast zou zyn en het verbaasde
hem niet weinig, dat mr. Briton een
poosje zat te staren naar de violette
enveloppe zonder aanstalten te maken
haar van het blad te nemen.

Moet er op antwoord gewacht wor
den, mijnheer?

Het was alsof Roderick wakker werd;
werktuigelijk nam hij den brief en las
dien met langzame aandacht. Er wa-s
niets, dat herinnerde aan het vurige on
geduld, waarmee hij vroeger een epistel
van deze jonge dame placht te lezen.

(Wordt vervolgd.)