Haarlem's Dagblad | 1927 | 2 juli 1927 | pagina 13

HAARLEM'S DAGBLAD

„HET HUIS DER DUISTERNIS".

BIOSCOOP.

ZATERDAG 2 JULI 1927

VIERDE BLAD

In een blindeninstituut te Grave.

T GEHEUGENWONDER JAN TEUNISSEN.

Het bewonderenswaardige werk van
de onderwijzers der blinden

InGrave.

Grave is wel een aardig donp aan
de Maas. 't Ligt aan gene zijde. De
e tra ten zijn die van 'n dood stadje.
Kinderkopjes tussche®, de twee trot=
toir9 die dicht hij elkaar liggen-. Als
't er plasregent is :t er somiber en
naargeestig.

*t Ligt niet aan een spoorlijn. Maar
van Nijmegen nit is 't met een auto;
bus of een tram te bereiken. Het
groote blindeninstituut St. Hcnricus in
Grave, beslaat een wijde uitgestrekt;
head aan grond. Maar 't gebouw is
oud en vervallen. Hier en^ daar zelfe
een ruïne die men aan "t afbreken
is. Op 't oogenblik is «men namelijk
bezig om de duizenden, guldens bij;
een te zoeken die voor den nieuw;
bouw noodig zijn.

Door een slob en een steeg bereikt
de .bezoeker het hooge gebouw met
denpoortaohtigen ingang. Dat alles ziet
er somber uit. De bel 'klinkt lang en
Ivoog tussohen do gesticbbs^miuren
Eendge oogenblikken later zitten wij
tegenover de overste van het gesticht.
In het hooge stille huis (klinkt geen
geluld. (Buiten hebben de- wolken het
frWff «Jonker .gemajakt en binnen is
hef schemerig." Dit is wèl „Het Huis
'der Duisternis'*, hèt blindeninstituut,
BOOais de 'bezoeker het zich heeft
voorgesteld.

Waar plotselinlg breekt, scheurt die
dBBTgeestige stemming. Daar klinkt
moznek. Er wordt op een trompet ge;
Mazen, een viool en oello worden ge;
atansd. Kinder geschreeuw en gejuich
weedkHrikt. Er wordt gelachen; geflo;
'ten. gezongen. Juist zooals op de ge;
•wone scholen. De schelle jongensstem;
men iproibeere® elkaar te over;
adbreeowenZijn dit de. blinden?
Inderdaad. Want de jongens die hier
lenm, (en, hSer voor het rroeerencteel
San geheele leve®. bli jven) zijin tevre;
'den, optimistisch. Dit is hun wereld
filer. Als zfj thuis zijn met vacamtie,
t&n z^n «ij .pas blind.

jMaar hier zien, «ij, «feu zij met
Sim won derf ijtngevoelige vinge rs, zien
«5 cnet hun wondenfijm ontwikkeld
verstand. Hier hebben «fj hum vrien;
'den. ham kameraden, hum arbeid. En
dat in b£rn wereld! wat kennis
betreft, zuivere wetenschap, niet on;
'detndoen voor Iron ziende medOmen;
schen, ja zeflfe hun ziende stand-ge*
nooten daarin veelal verre overtreffen,
zal straks blijken als wij den lezer
voor zufleu gaan door de klassen en
de werkplaatsen.

De geschiedenis.

De vriendeli'jke overste vertelde
ons, dat zekere mej. De La Géneste
geruimen tijd geleden, haar geld wilde
besteden aan het stichten van, een
weeshuis. De bisschop van Noord;
Brabant raadde haar echter 't geld te
gebruiken voor 't stichten van een
blindeninstituut, waaraan, behoefte
bestond. Het enorme gebouw dat eerst
dus weeshuis zou worden werd da3r;
op ingericht tot blindeninstituut.
Er werd begonnen met eem twintigtal
blinden. Meest allen uit 't Belgische
Masarijk (het oord der blinden) die
voorheen in. Holland een voor hun
passende gelegenheid hadden moeten
missen.

Doch thans herbergt 't gesticht St.
Henricus 113 blinden.

Eén der fraters brengt ons rond.
Wij wandelden door de hooge gangen,
in volmaakte stilte de blinden zijn
weer teruggekeerd in hun klassen en
naar hun vcik, naar een groote leege

De muziekclub van bet gesticht.

zaal. Plotseling opent zich een deur.
Een donkere figuur schuifelt voorbij
naar den tegenovergesteld en doorgang
en verdwijnt. Dit is iets als uit een
droom.

Die tastende zwijgende man, die met
vooruitgestoken armen als een slaap;
wandelaar zij® weg gaat, door duister*
nis en stilte. n

Dit was het eerste stille contact
met een blinde dat niet naliet zijn
vreemden indruk op ons uit te oefc;
men.

Terwijl wij verder gaa®, vertelt onze
geleider dat het oude gesticht zoo
goed als niet meer bruikbaar is. De
krotten die rondom het hoofdgebouw
lagen zijn voor het grootste deel al
afgebroken. Plannen zijn ontworpen
voor earn nieuwe huisvesting die ech;
ter honderdduizenden moet kosten.
Een deel van het geld is bijeen. Voor
't andere deel is de overste aan het'
werk. Haj maakte met zijn blinde dis*
cipelen reizen door Limburg en Noord*
Brabant. In de dorpen en steden ga;
ven het harmonie* en symiphonie
corps der blinden uitvoeringen. Boven*
dien werden groote demonstraties in
onderwijsmethoden gegeven. die
overal groote belangstelling trokken.

I® den nazomer zullen de
verpleegden van het Sint
Henricus Gesticht ook een
bezoek aan H a a r 1 e-m brem»
gen.

Neen de groote verbazing, de e'r*
kemtenis dat er in dit huis der blin*
den een eigen maatschappij geheel op
zich zelf leeft en gelukkig is en ijvert
en streeft, precies zooals wij dat doen
in beter en ruimer omstandigheden,
zon ons pas later bevangen. Bij die
oude tragische blinde arbeiders voel*
de je dat nog niet zoo. Begreep je
nog niet dat een aantal dezer ongc*
lukkigen bij elkander, hun leven op
een zeer hoog peil kunnen brengen,
en aan dat leven een zeer bijzonder,
een voornaam relief kunnen geven.

Voor het eerst merken wij het

Op de speelplaats

dat er voot deze blinden
en classe hier opgevoed en
samen werkend. ieerend of
spelend feitelijk geen blindheid in den
zin van het woord meer bestaat.

Daar waren misschien 'n twintig
jongens bijeen. Zij juichten, lachten,
stoeiden,, grepen mekaar beet, trok*
ken' elkander voort. Daar liepen er
twee aan twee gearmd, zooals jongens
van 12 of 13 jaar dat kunnen doen.
zwaar boomend en druk gesticulce*
rend. Onder een afdak stonden fietsen.
En ais een bewijs aan on'ze lezers
van het buitengewoon scherp omtwiik*
kelde gevoel voor afstand en. ruimte
moge dienen dat een klas blinden re*

Fietsende blinden.

In cr. groote ruimte die wij immicf*
dels genaderd zijn, maken wij kennis
met het practische werk der oudere
blinden. Wij zijn in de mandenmaker ij
of liever gezegd in die afdeeling waar
rieten meubelen en gebruiksvoorwer*
pen worde® vervaardigd. Hier zitten
zij rechts en links op krukjes op den
grond. Hun teere handen bewerken
het stugge riet. Zij wrochten sierlijke
fraaie voorwerpen. De tragiek van dit
werk is de schijnbare levenloosheid
waarmee 't gebeurt. Onder deze blin;
den zijn ouden. Zestig; en zeventig;
.jarigen, hun magere 'hanide® zijn voort;
durend in beweging. Af en toe staat
er ccn op e® loopt recht en snel
naar zijn doel. Zij kennen elk voor*
werp in deze ruimte. Weten er elk
geluid van. Voelen wanneer cr iemand
binnen komt en weggaat. Dit is niet
een opwekkend deel van het gesticht
Deze oude menschen der duisternis
schijnen- zwijgzame peinzers. En zoo
is het ook in de afdeeling waar de
borstels gemaakt worden.

Dit blinde werk. dit blinde doen,
dit blinde staren en tasten i® een
vreeselijk gezicht. Maar telkens moet
men zich verwonderen over de prach*
tigc werkstukken die deze lieden
maken.

Hel gertidbt .erisejt baawrjlpyea ÜSSS^S?

gelmarig in den grootcu tuin fietst....
Speelgcniooten van doze vrooiijke kin*
deren zijn onder andmen die zwarte
levendige vogels, de kouwen. Zij loo*
pen op jle speelplaats rond. Dc jon*
geus roepen ze, pakken ze, loopem ze
ach"ernam .ken vogelgeluiden en
lokklan&en, zoodat de aardige kouw--
tjes aan komen huppen, op een schou*
der gaan zitten of op een, hand. De
bezoeker ziet ontroerd naar dat kim
derspel. Is verheugd tegelijk, dat die
blinde kinderen hun blindheid niet
schijnen te voelen. Maar onze verba*
zing zou g,rooter worden bij het be;
zoek aan do klassen.

In de school.

Op onze tocht naar dc bovertverdie*
ping waar de zes leslokalen gelegen
zijn. vingen, wij aan in het schoolmu;
seown, waar aïles verzameld is wat dc
k-ndeien kunnen gebruiken om hun
tastzin te ontwikkelen. Opgezette vo*
gels,modellen' van. Scbruik.svoorwcr
pen, alle denkbare en ondenkbare. Een
collectie in klei na geboetseerde voor»
werpen. Want het geboetseerde voor*
werp is het controlemiddel voor het
gedeerde. En zeldzaam fraai zijn. die
imitaties. Peren, appelen, boomblade»
ren. Met fijne nerven. Kunstpro due*
ten door kinidervingers gemaakt, vin*
gers -die schijnen te kunnen zien, dc
afmetingen, den vorm, de ronding,
•iedere grillige variatie,

In dit museum ziijn dan ook de
excmplare® der in den loop Ier jaren
aangewende instrumenten voor het
schrijven en rekenen. Ingenieuze fijne
'boestelletes. Haast alle gebaseerd op
het principe, dat dc blinde door ccn
beperkte beweging in een bepaald vak*
je op een beweegbare liniaal dc letter
kan tcckenen, waarvan hij de gestalte
door tasten heeft geleerd. Het rekenen
doet hij op cc-n raam waarin kleine ko;
peren staafjes gestoken kunnen wor*
den. Van dc® stand van 't staafje dat
voor even ge ballen een i nkerving en
voor oneven getallen glad is, aan de
oppervlakte hangt de waarde van
het getal af. Die stand is door den
vorm van het raam eu van. 't -laafje
heel gemakkelijk te bepalen. Over het
werken met dit rekenibord straks. Ook
de toestellen die broeder Adrispus vaa

dit gesticht heeft uitgevonden t re*
kentbord is ook van hem) zien wij hier.
Onder anderen een instrument voor
vkksch-.êft. Deze frater Adrianus
die zich vijftig jaren aan Biindcnvcr»
zorging gewijd heeft is feitelijk ook dc
«iel van den arbeid. Zijn uitvindingen
zijn va® het grootste gewicht, cn zijn
levenswerk, her samenstellen va®
de braillebibliotheek waarover
straks, is hot sumimum Van zijn presta*
ties. Zoo komen wij dan eindelijk »n
der klassen terecht. Jongens ver*
hit nog van 't spelen komen binnen en
zetten zich aan hun lessenaar. Dc fra*
ter die les geeft laat ze de leesboeken
voor den dag halen. In een gewoon la»
tijnsch letterboekje lezen wij mee. Dc
leerlinge® slaan het bnaillcboek open.
Zooals men wei zai weten staat het
brailleschrift op stevig papier. Met
ce® stift zijn daarin teekens geprikt.
De punten vormen een fijn tastbaar re»
lief, maar als u lezer of ik, over dat
relief strijkt, voelen wij tusschen 't
eenc en het andere te eken. toch geen
verschil. Maar dc ziende vingers van
den blinde die ageeren op de fijnste
nuances, doen het kind lezen op ccn
manier die op dc lagere school in geen
geval verbeterd kan worden. En dit is
weer het aandoenlijke. Dat blinde
jongetje dat daar met een hevig
entrain voor den bezoeker zit voor te
lezen, haast zit te declamcercn; cn
al dc anderen die lachend luisteren.

Het gehcclc Braillc^systcem ligt he*
sloten in een figuur van zes punten,,
twee rijtjes van drie onder elkaar.

In die zes punten ligt alles opgeslo*
ten: het hècle alphabet, alle mogelijke
lccsteeke®s, alle cijfers cn zelfs Eet
hcèlc notensysteem! Immers, de com*
binatie van ten eerste het aantal pu®*
ten en ten tweede de groe,peering der
punten geeft 63 verschillende 'teekens.
Maar als wij nu nog hooren dat dc
blinde jongens die afgestudeerd zijn,
perfeot Fransch Duitsch cn Engelsoh
spreken, cn lezen cn schrijven, dan
stijgt onze verbazing ten top. Trou*
wens ook uit andere dingen blijkt een
uitzonderlijke scherpzinnigheid die bij
het ziende kind -van de lagere school
in zóó hooge mate vree®id is.

't Gesticht bezit een glodeeen wonder»
lijke globe* Op die globe is schitterend
in relief aangegeven, alles wat cr aan
bergen, rivieren, steden, zeeën cn mc*
ren spoorlijnen cn kanalen op aan te
geven was. Zie nu eens die peuters van
10 tot 13 jaar op die globe werken.
Zet hun vinger op een willekeurig
punt van dc wereldbol. Zij kennen het.
Laat hen een wereldreis maken met
de wonderfijne vingers. Zij zuilen geen
stad geen water overslaan. Zij zijn net
zoo goed thuis in Mexico als in Sibe*
rië, Frankrijk Engeland of Honoloeloc.
Wonderbaarlijk is dat geheugen, uit»
stekend dc uitspraak van al die rare
uithee-msche namen. Fouten maakte
het kind, dat ons zijn kennis demon*
streerde in 't geheel niet. Al draaiden
wij de wereldbol ook eerst tienmaal
rond om daarna het kleine vingertje
ergens midden op een klein eilandje
in den Atlantischen Oceaan neer te
zetten, 't Prompto antwoord kwam
automatisch.

En dan 't schrijven. De leerlingen
schrijven snel in Brailleschrift, met het
prikbord, de priklincaal en 't stem*
peltjc. Ook kunnen letters geprikt wor*
den met stempels die op het stempel*
vlak den gewonen latijnschen lettervorm
in scherpe puntjes .dragen. Dijn is cr
dc al genoemde methode van frater
Adrianus, het koperen schrijfplaatjc
dat op een vernuftige vinding be*
rust en waardoor de gewone
schrijfletters gemakkelijk gevormd
kunnen worden. Maar bovendien kun*
ncn dc blinde jongens typen. Typen
in Braille* cn in gewoon schrift. Met
groote snelheid. St. Hcnricus leverde al
veel gediplomeerde typisten af.

Als men zoo'n klas in actie ziet,
voelt men een mengeling van ontroc*
ring en bewondering voor liet blinde
intellect, cn een grooten eerbied voor
dc paedagogen. die met ongelooflijke
volharding cn mateloos geduld hun
blinde discipelen hebben lecrcn zien.

't Geheugenwonder.

Jan Teunissen is het wondermcnsch
van Grave. Wijd en zijd bekend in
Limburg cn Noord»Brabant. Hij is om
tc zien. niet schoon, niet aantrek*
kelijk, deze ongelukkige. Zijn blecke,
ccnigszins schuwe gelaatstrekken, zijn
overschaduwde leege oogholten wek*
ken deernis. IIij is als die velen in het
Huis der Duisternis, die men niet kan
aanzien, zonder ontroerd tc worden;
zonder een benauwenis te voelen voor
die uiterlijke rampzaligheid en die in,
ncrlijke ellende, 't Is zoo wonderlijk
dat juist cén van die ongelukkigcn
een. wondcrmensch moet zijn. Jan
Teunissen is onderzocht en gcobscr»
vcerd door Hollandschc professoren,
zijn vreemd talent is beschreven cn
gedefinieerd, doch nooit verklaard ge»
worden. Dc jongen heeft „gewerkt"
voor zalen methonderden menschen.
Iedereen mocht hem vragen stellen.
Vragen als deze: Jan wanneer was 't
watersnood, wanneer was dc koningin
op bezoek in 1910 en wat voor weer
was het toen. Op welken dag viel de
derde Februari van 't jaar 1906. En
op welken dag zal 't 18 Maart van 't
jaar 1936 zijn? Jan antwoordt onmid»
dcllijk en altijd goed. Ik heb de proef
genomen. Ik vroeg: Jan, ik trouwde
op twee Februari van dit jaar, wat
voor ccn dag was dat? Meneer dat was
een Woensdag, 't Was toen mooi weer.
Tenminste 's morgens, toen scheen dc
zon. Maar bij ons in Grave heeft 't
's middags geregend. Men kan Jan
vragen wat men wil op dit gebied, zijn
zeer bijzonder cn geheimzinnig zintuig
zal hem nooit in den steek laten. Men
heeft zeer moeilijke proeven genomen,
samengestelde vragen bedacht. Jan gaf
feilloos antwoord. Als dc vrager zelf
het antwoord niet wist, zocht men dat
op uit archieven, couranten of boeken.
En altijd klopte het. altijd bleek dat
Jan het betrouwbaarste, secuurste ar
chief was. 't Vreemde is dat deze blin*
dc verder ieder talent mist. Vergeefs
heeft mcu getracht hem behoorlijk tc
leeren rekenen, schrijven of lezen,

Muziek.

Dat was het hoogetepunt van ons
hezoek aan Grave. Het luisteren naar
de oud»Hollandschc dansen, gespeeld
door het strijkorkest van het Sint»Hcn*
ricus Gesticht. Is er iets meer ontroe»
rends denkbaar? Musicccrende blin»
den. Een blinde dirigent (die convpo*
nist is van kerkmuziek). Een bezieling
een harmonisch tot uitdrukking
brengen, zonder valscbc pathos. Zie de
gezichten van die blinden. Zij geven
zich aan hun instrument. Geen wan»
klank stoort, 't Rhythmc is feilloos.
Wat ccn gemeenschappelijke muzika»
liteit. En dan te moeten weten dat
deze blindgeborenen cén voor één de
noten (in Braille schrift) hebben fcc»
tast

Wellicht dat dc omgeving, 't ont»
roerende van dc overgave van al die
ongelukkigcn, dc schuld is van deze
scntimcntcclc vertcedering. Maar hoe
't ook zij, voor mij was dit blindenin»
stituut plotseling geen Huis der Duis»
ternis meer.

De Braille
bibliotheek.

Tenslotte nog ccnige woorden over
dc Braille bibliotheek, die in écn der
zalen van 't Gesticht is ondergebracht,
honderden dcclcn omvat, en 't levens»
work is van Frater Adrianus. Aan blin,
den van "t heelc land kunnen deze
boeken gestuurd worden. De rcgccring
heeft vader Adrianus zelfs een ver
laging van het posttaricf voor deze
boeken toegestaan.

Oorspronkelijk bestond de huisbi»
bliothcck uit ongeveer 150 banden.
Deze is aangegroeid tot ongeveer 5000
banden! Dames die zich daarvoor bc*
schikbaar stellen, prikken geregeld in
Brailleschrift dc door het instituut uit»
zochtc boeken. Dit leger van vrijwilli*
gers is gestegen tot ongeveer 1200.
Twaalf honderd dames in Nederland
die tijd, geduld cn volharding genoeg
hebben om een bock in Brailleschrift
over te prikken. Dat is wel een schit*
terend resultaat van frater Adrianus'
streven.

Dc ruimte, beschikbaar om den ont.
zaggclijkcn arbeid van ccn groot blin*
den instituut tc beschrijven, was bc»
perkt. Wij hebben de frappantstc din*
gen slechts uitgezocht om u tc schct*
sen, lezers het bewonderenswaardige
werk van hen. die hun leven in dienst
hebben gesteld van dc „eenzame lie*
den".

F. A.

Scala.

N.i het gebruikelijke nummertje mu»
ziek krijgen wc allereerst het als altijd
afwisselend wereldnieuws. Dit hrengt
ons achtereenvolgens naar New*York,
waar we de Majestic" zien bi-nncnva*
ren; vervolgens naar Benares, waar dc
Mohammedanen hun baden nemen in de
heilige rivier dc Ganges: naar Parijs,
waar ccn kattententoonstelling werd ge»
houden; wederom naar Amerika, om d:
mooie natuurtafercelen in hot rotsgc»
bergt'c te zien en tenslotte nog ccn
kijkje in China.

Een alleraardigste film is het komische
nummer: „George is verliefd". Twee nc.
ten lang kan men hartelijk lachen.

Als eerste hoofdnummer komt ,.De
lock der Tudors". Het is wel een zeer
gezochte geschiedenis, die aan dc fnn'ta,
sie wat al tc hooge cisehen stelt. Toch
zijn dc opnemingen van het vergaan van
een groot zeeschip en dc kijkjes in het
oerwoud zeer mooi.

Na dc pauze komt hot tweede hoofd
nummer: „Kapïtaal cn Arbeid". Een ge*
wcldige sensatiefilm, die het publiek
doei! griezelen. In de laatste acte bereikt
dc spanning haar hoogtepunt, wanncc'
ccn losgeraakte spoorwagen met razen»
dc snelheid een berghelling afrijdt, recht
een opengedraaide spoorbrug aan
ar dc lezers kunnen zich gerust stel
len: alles komt nog in orde. 1 Iet stuk
heeft' zelfs een bi:j einde.

Cincra

Palace.

Dc hoofdfilm behandelt ccn dank»
baar en een al heel veel gebruikt
thema. Het leven van 'n Russische uit»
gcwckcnc in Parijs. In alle soorten zijn
deze bannelingen al op het doek ver
schenen. Nobele, slechte, rijke. arme.
jonge cn oude exemplaren hebben hun
entrée in het filmrepertoire gemaakt

Ditmaal treedt Lowell Sherman, als
een Russisch Grootvorst, die zijn geld
en zijn juweclcn niet verloren heeft in
aristocratische Parijsche kringen op.
Lowell Sherman, ccn acteur, die tot dc
allergrootste filmspelcrs gerekend mag
worden (hij doet aan Bnsscrmann
denken) heeft van 't gegeven (ccn
Russisch aristocraat, die in balling»
schap, zijn verdriet tracht tc vergeten
in genot en weelde) iets bijzonder
moois gemaakt.

Hij heeft 't overigens vrij middclma,
tigc fUmgeval door zijn voortreffelijke
creatie tot een eerste rangs product
weten te maken. Trouwens dit werk
heeft in alle onderdcelen, van alle mc-
despelenden, superieuren arbeid ge»
kregen. Denken wij aan Colette, het
meisje van Montmartre, dat o.i. Glori.
Swanson met al haar vreemde gcm.i
niercerdheid, verre overtreft, dc oude
Russische tante, die werkelijk ccn zeer
gedistingeerde vrouw, en allc andere
typen, wier betcckcnis in de film
prachtig onderschreven cn geheel bc*
naderd is.

Ja, dit is werkelijk een film
die allc anti=bioscopclingcn zou ver*
tcedcren.

't Bijprogramma bevat ccn zeer
merkwaardige film, die wij zeker hier
moeten mcmorccrcn. Dc radiofilm.
Deze wetenschappelijke rolprent geeft
op ongekend duidelijke wcijze, door
middel van trucs cn levende tcckenin»
gen, ccn buitengemeen interessante cn
populaire uiteenzetting van de radio»
telefonie, Wij bevelen iedereen die he»
langstclt in dit onderwerp dit prach*
tig staaltje wetenschappelijke film
a*ns

Luxor*Thea!er,

Dc Pathó»revuc. die deze weck in
dit theater gedraaid wordt, is uitmun*
tend; buiten veel wetenswaardigs is
het vooral een gedeelte dat onze da»
mes zeer bekoren zal. n.l. de laatste
Parijsche modes. Deze zijn schitterend.

„Van Bibber de zwemmeester" is
een komisch nummer, dat wel in den
smaak zal vallen. Er zullen evenwel
heel wat bezoekers zijn, die het tweede
komische nummer: „Het schattige
Schoffie", veel aardiger zullen vinden,
vooral om het spel van den kleinen
acteur met dc wilde dieren. Echt kin*
dcrlijk maar aangrijpend.

Ook het Luxor Nieuws bevat weer
veel actueels. Zoo noemen wc o.m. de
oefening van de soldaten, het lustrum
van het Amst. Stud. Corps, de roei*
wedstrijden van Ncrcus, oefeningen
van dc Reddingsbrigade te Zandvoort.
de motorwedstrijden tc Assen (met
Van Kootcn als winnaar), dc Storm*
ramp collecte tc Amsterdam, het Ro*
tniy«congres tc Brussel, voorts veel
actueels uit andere landen. Zoo bevat
ook dit gedeelte weer een groote ver*
schcidenhcid nieuws.

Als hoofdnummer draait „Susy van
het Atelier", ccn vrooiijke cn toch scn»
sationcele liefdesgeschiedenis in 6 ac»
ten. Als wc weten dat Madge Bellamy
cn de vrooiijke J. Farrcl! Macdonald
de hoofdrollen vervullen, zijn wc over*
tuigd dat ook wat goeds tc zien is.
Het is dan ook ccn goede cn spannen»
dc geschiedenis, ook dc humor ont»
breekt niet cn voor de daincs«bezoe»
kers is dit nummer nog fraaier door
dc talrijke mannequins die erin voor*
komen. Wc hoorden tenminste om ons
heen zeggen: „dat is ccn schitterende
film", bij welk oordeel wc ons volk O»
men kunnen aansluiten. Dc geschiede*
nis eindigt zeer gelukkig voor Susy en
Roy.

Breng een bezoek aan Luxor Thea»
ter cn men zal genieten.

De Kroon.

Tot de beste en geestigste films be
hoort ongetwijfeld „De Zeccadet". De
hoofdrol wordt vervuld door Ramon No-
varro, die in „Ben Hur" de heldenrol
op zoo verdienstelijke wijze speelde. We
zien „De Zeecadet" eerst als groen bij
de Amerikaansche marine in de cadet
tenschool zijn entree doen. Het eerst zoo
onhandige jochie ontpopt zich al gauw
als een eerste grappenmaker die zich uit
moeiljjke situaties op een vermakelijke
manier weet te redden. Een van de su
perieuren vraagt hem bijvoorbeeld ge
durende het middagmaal: „Waarom is
oorlogsschip vrouwelijk?" Zijn antwoord
na even aarzelen Is: „omdat het zich
niet eiken dag de baard behoeft af to
scheren". De volgende vraag: „Waarom
worden oorlogsschep grijs geverfd?",
beantwoordt, hij: „Omdat de visschen ze
niet voor radijsjes aan zullen zien".
Novarro draagt 't heele werk: door een
enkelen blik. 'n enkele beweging of ge
baar weet hij z|jn innerlijk gevoelen
duidelijk te maken, hU is de jeune pre
mier die èn door zijn knappe spel èn
door de mooie rollen, die h|i altijd heeft,
aller sympathie heeft. Wanneer het
scenario dan zoo geestig is als dat van
„De Zeecadet" en de hoofdrol wordt
vertolkt door Novarro, dan kan het
succes niet uitblijven. zooals Vrijdag
duidelijk bleek. Ieder heeft zich kostelijk
geamuseerd cn zoo nu en dan zelfs tra
nen gelachen. Een film, die iedereen
graag zal zien. De bijfilmcn zijn ook
grappig, zoodat een Kroon-bezoek deze
week ten zeerste kan worden aanbevo
len.

EEN INDISCHE
TENTOONSTELLING.

INITIATIEF VAN T
KENNEMER LYCEUM.

Door dc leerlingen van het Kcnne*
mcr Lyce-um wordt een kleine Indische
tentoonstelling georganiseerd, uit wat
in den kring van ouders cn belang*
stellenden voor schoons cn belang*
wokken da uit Indië .aanwezig is. Deze
fentoonstcliing wordt op Woensdag 6
Juli des namiddags tc 3 uur in dc
Aula van het Kcnnumcr Lyceum gc»
o<pend door mr. I). Fook, oud-Gouvcr»
r.euraG ene raai van N'cd.«Iridic, die CCïl
korte inleidende red? zal houden.

De tentoonstelling, die in dc eerste
.plaats bestemd is voor leerlinge® van
het Kcnnemcr Lyceum cn hun ouders,
zal ook toegankelijk zijn voor lecriin*
ge® van andere scholen onder geleide,
cn voor het publick. Voor het eerste
doel. scholicrcnlbezock, zal ze geopend
rijn 's ochtends van 10 tot 12 uur;
voor het publiek 's middags van 2 tot
5 uur en 's avonds van 8 10 uur.

Aan dc tentoonstelling zullen en*
kclc attracties verbonden worden,
b.v. ccn gelegenheid om Indische
gerechten te gebruiken: ook zullen
enkele lezingen plaats vinder.: dc oc»
kende Indicsvlic.ger dc heer A. N'. .1.
Thomassen a Th uc sink van der Ho op,
zal spreken over zijn vlucht naar In*
die in verband met die van onlangs:
Prof. dr. J. van Rees, zal van zijn
jongste reis door Nod.»Oo6t«Indic
komen vertellen; nog emkclc andere
sprekers zijn oitgenoodigd.

Op Zaterdag 9 Juli zullen Indische
dansen worden gedemonstreerd,
terwijl in den m:dda2 een tihcc wordt
aangeboden door den hegr en me»
vrouw DunJop uit Bloemend aal.

De tentoonstelling is geopend van
Donderdag Juli tot en met Wc ens*
dag 13 Juli. De entréeprijs voor de
tentoonstelling bedraagt f 0.25; dc
cvcntucolc baten zijn bestemd voor
het stormramp»»comité

HF.T ONGELUK OP HET
STATION AMSTERDAM.

Naar wij vernemen is dc toestand
van den heer J Strcngers, wonende
alhier, die Zondagochtend van een
lorrie op het emyuc m.r.t van het
station Amsterdam vul. vouriuf
1 dc Toch zal hij nog wel cenigcn tijd
in het Wilhelm in a Gasthuis tc Am?
«terdaai vor$>?eegd moetya yrordca j