BINNENLAND. FLITSEN FEUILLETON OE GEHEIMZINNIGE ZAAK VAN STYLES STADSNIEUWS. SCHEEPSBERICHTEN HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG AUG. 1927 DE EERSTE MEDAILLE VAN PRINSES JULIANA. VOOR DEN TUINBOUW. DE VLIEGENIER SCHOLTE. ALS OUD-ENSCHEDEëR GE. HULDIGD. VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 961 DE WESP Vader hoort moeder roe- i adviseert haar om kalm I haalt zUn zakdoek voor pen dat er een wesp in I te blijven, dan steekt ie I den dag en treedt moe de kamer is I niet dig nader de wesp begint langs het plafond te vliegen verliest 'm uit het ooghoort op hetzelfde blijft stil staan, terwijl en oppert de veronder- I oogenblik gegons achter I de wesp om zijn hoofd stelling dat-ie uit het I zich 1 vliegt raam gevlogen is voelt een overweldigend verlangen opkomen om te vluchten het gegons houdt op en vader vermoedt met vrees dat ie ergens op hem zit kan de spanning niet I verdragen, opent z'n I oogen en ziet de wesp I op een stoelleuning klemt zakdoek in hand en slaat toe I draagt met bescheiden trots het stoffelijk over schot naar buiten. De eerste eigen medaille van Prinses Juliana zal door Haar zeer waarschijnlijk worden gegeven voor dc groote keuring, uitgaande van de Koninklijke Neder- landsche Maatschappij van Tuinbouw en Plantkunde, welke keuring van 2528 Aug as. In de Buitensodetcit te Zwolle zal plaats vinden. EENIGE DUIZENDEN MARKEN. DAT VIEL NIET MEE! Men meldt uit Utrecht aan de Tel.: Iri de Beverstraat alhier woont een postconducteur en bij dezen man is ingebroken. Toen hij het geval aan gaf, vertelde hij er bij, dat hij ver moedens had omtrent den dader. Het zou hem niets verwonderen als één der commensaals als inbreker was op getreden. De inbreker, wie het dan ook zijn mag, heeft blijkbaar den tijd gehad alles op zijn gemak te doorzoeken. Een lade van een kast werd opengebroken en waarschijnlijk heeft de man gewe ten dat in die lade Juist het geld werd bewaard. Maar toevallig had de vrouw van den conducteur, vóór zij uitging, het geld bij zich gestoken. Wel lagen in de kast verschillende gouden sieraden, maar de inbreker liet ze onaangeroerd. Geld wilde hij heb ben, en niets anders. En hij vond geld. Een heel stapeltje bankbiljetten met cijfers van drie nullen. Hij haalde ze uit den koffer van één der kostgangers en spoedde zich weg met de buit. De inbreker meende zeker een goeden slag geslagen te hebben. Doch de bestolene heeft even zeker hartelijk gelachen, toen hij ontdekte dat hij beroofd was van ecnige duizen den Want die duizenden waren geen gul dens maarmarken. En de biljet ten droegen het jaartal 1914 door AGATHA CHRISTIE. Vertaling van A. d. Z. 18) Ik volgde Johns voorbeeld en ging de hall ln. waar Miss Howard zich pro beerde te bevrijden uit de volumineuze massa sluiers, die haar hoofd omhul den. Toen hare oogen op mij vielen, schoot er een plotseling gevoel van schuld door me heen. Dit was de vrouw, die me zoo ernstig gewaarschuwd had, en op wier waarschuwing Ik helaas geen acht had geslagen! Hoe spoedig en hoe verachtelijk had ik die uit mijn gedach ten gebannen. Nu ze op zoo'n tragische manier gelijk had gekregen, voelde ik me beschaamd. Ze had Alfred ïnglet- horp maar al te goed gekend. Ik vroeg me af. of, Indien ze te Styles was ge bleven, de trngedie gebeurd zou zijn, of zou de man haar waakzame oogen ge vreesd hebben? Ik voelde me verlicht, toen ze me de hanci schudde, met haar welbekenden pijnlijken greep. De oogen, welke de mijne ontmoetten, waren treurig, maar Decorrespondent van de Tel. te En schedé schrijft van Zaterdag: Op initiatief van den burgemeester de zer gemeente is hier heden de vliege nier de heer E. B. Scholte als oud- Enschedcêr officieel gehuldigd. Des mid dags werd ln het het G. J. van Heek- park receptie gehouden, waarbij de koe ne Indië vlieger en zijn familie aanwezig waren. Ook de directeur der K.L.M., de heer Plesman, was tegenwoordig. Verschillende sprekers voerden het woord, o.w. ook de burgemeester van Oldenzaal. die een plaquette aanbood, en in zijn toespraak zeide, dat de heer Scholte wel zijn opvoeding in Enschedé genoten heef', maar dat Oldenzaal toch meer had gegeven. De vlieger heeft daar n.l. het eerste levenslicht aanschouwd. Na een défilé, waaraan meer dan 25 vereenigingen deelnamen, en een zege tocht door de stad, werd de heer Scholte door het gemeentebestuur ten stadhuize officieel ontvangen. Dc heer E. J. Bergs- ma, burgemeester alhier, hield daarbij een toespraak, waarin hij deed uitkomen van hoeveel belang een geregelde vlieg- dienst tusschen Nederland en Indië en meer speciaal tusschen Twente en In dië ls. De heer Scholte dankte ten slotte in enkele woorden voor de groote hulde hem gebracht. NIET NAAR VADER GELUISTERD. GEVOLGEN DOODGEREDEN. Zaterdagmiddag kwart over twaalf reed een heer uit Bodegraven met zijn twee zoontjes op den Amsterdamschen Straatweg in de richting Muiden. Ter hoogte van de stoommaalderij „Ons Belang" naderde de Gooische Stoomtram. De vader waarschuwde de kinderen om uit te wijken, doch ae twaalfjarige Arie, die hem verkeerd begreep, sloeg plotse ling rechts af en werd door de tram gegrepen en ecnige meters meegesleurd. Het lijkje ls naar het lijkenhuisje te Naaiden overgebracht. niet verwijtend; dat ze bitter geschreid had. kon ik nagaan uit haar roode oog leden, maar haar manieren waren even ruw als altijd. „Direct weggegaan, toen ik het tele gram kreeg. Juist uit den nachtdienst gekomen. Auto gehuurd. Vlugste ma nier. om hier te komen". „Heb Je vanmorgen iets te eten ge had. Evie?" vroeg John. „Neen". „Dat dacht ik wel. Kom mee, het ont bijt is nog niet opgeruimd, en ze zullen wel wat verschc thee voor je zetten". Hi) wendde zich tot mij. „Wil je voor haar zorgen, Hastings? Wells wacht op me. O, hier ls monsieur Poirot. HU helpt ons. zie je. Evie." Miss Howard schudde Poirot de hand. maar keek wantrouwend over haar schouder naar John. „Wat bedoel je helpt ons?" „Helpt ons met het onderzoek". „Er valt niets te onderzoeken. Heb ben ze hem al naar de gevangenis ge bracht'?' „Wien naar de gevangenis ge- brachtV' „Wien? Alfred Inglethorp natuurlijk!" „Beste Evie, wees toch voorzichtig. Lawrence is van meening. dat mUn moe der nan hartverlamming gestorven is" ..Mal van Lawrence 1" zei mis Howard scherp. „Natuurlijk heeft Alfred Inglet horp die arme Emily vennoord zoo als ik altUd gezegd heb, dat hij zou doen", DE KONINKLIJKE FAMILIE. HET BEZOEK AAN NOORWEGEN. In een der Noorsche bladen staat het bericht, dat bU het aanstaand be zoek van de koninklijke familie aan Noorwegen dezen zomer, de vorste lijke' familie een tocht zal maken door de Noorsche Alpenlanden: Jotunhei- men. Van Fagernes uit ondernemen de vorstelijke bezoekers een tocht door het Alpengebied, dat zU te Laerdal aan het Songefjord aan wal zyn ge stapt. Dc koninklijke familie zal ge durende haar verblijf in Jotunhelmen logeeren in het Bygdin Hoiljelds hotel. H.M. de Koningin en Prinses Juliana vertrekken 3 Augustus van SoestdUk naar Noorwegen, vanwaar^ ZU 30 Augustus terugkeeren om zich voor eenigen tijd nar.i den Ruigenhoek te beiifven. TROUWPARTIJ MET HINDER NISSEN Op den Katwükschen weg onder Was senaar werd een trouwrUtuig aangere den door een auto, waardoor de paar den zoodanig werden gewond, dat de veearts er aan te pas moest komen, ter wijl het rijtuig kantelde. Het hevig ont stelde bruidje en de vertoornde bruide gom werden door omstanders uit het trouwcoupétje verlost en moesten te voet den weg naar den ambtenaar van den burgerlijken stand voortzetten. 4 X SPEENHOFF. Stadsschouwburg Speenhoff c.s. behooren tot de hoog- begunstigden die in Holland de echte cabaretkunst vertegenwoordigen. Want al zult u, lezer, die ooit de Amster- damsche artistenbeurs bezocht, zich verbaasd hebben over de zwermen „ar- tistlekelingen" die zich kunstenaar noe men, n die de Hollandsche tingel tangels plegen te helpen bevolken, onder hen zyn er misschien slechts twee of drie die iets te beteekenen hebben. De rest is, om een vaderland- sche term te gebruikenbrandhout. Groote cabarettiers en chansonniers zUn in dit lage land bU de zee, dat overigens zoo veel op kunstzinnig ge bied presteert, als witte raven! Daar om was het een zeer uitzonderlijk ge not dat de familie Speenhoff ons Zaterdagavond bezorgde! Warmte die plotseling in dezen winterschen zomer losbarstte, de concurrentie van een revue (de revue is alles tegenwoordig) waren echter twee noodlottige om standighedendie menschen uit den Stadsschouwburg hielden. Hoe jammer. Hier toch was de gelegenheid om te genieten van den specialen vorm van kunst, waarvan in den regel de buitenlanders het monopolie hebben voor zoover het ras der minnes treeïen niet uitgestorven of ontaard is in de sferen van variété, dancing of revue. Speenhoff behoort tot de twee of drie In den lande die absoluut trouw gebleven zyn aan den stijl van het „chanson" en aan het refrein. Voor het meerendeel zUn het eigep „ver dichtsels" die hij vertolkt maar als hij met zijn vrouw en zUn zoon en dochter werkt neemt hU dikv/Uls zyn toevlucht tot den schat van Franschen bodem, dien onvergelijkelijk schoonen voor raad van melodieuze, teedere liederen, die zoo uitermate geschikt zijn voor mevrouw Speenhoff wier ragfUn, hóóg geluid waarvan men te vreezen schUnt, dat het zal afknappen als glas. zóó broos is het dikwUls het zeld zame instrument is dat de wUzen en liederen als „Sur le pont d' Avignon", „Le Crédo d'un paysan" en „La pimpolaise", mooi te vertolken ver mag. Ceesje Speenhoff, schUnt voor een voornaam deei de bUzondere eigen schappen van mevrouw Cesarine Speen hoff geërfd te hebben. ZU debuteerde officieel Zaterdag avonden met succes. Haar charme, vooral haar artistieke charme is onbe twistbaar. Evenals haar talent voor het .lied" en voor het „refrein". DaarbU brengt zij een sfeer van jeugd en beval ligheid ten tooneele èn een speciale distinctie die het variété-theater van heden, en dat wat men tegenwoordig dikwUls „het cabaret" durft te noemen, absoluut vreemd schUnt te zijn. En ten laatste, Speenhoff Junior, die naar onze meening op weg is één der beste representanten te worden van de jonge, maar ook alweer zeer karig ver spreide garde van klein-kunstenaren. „Beste Evie, schreeuw niet zoo. Wat we mogen denken of vermoeden, het is beter voor het oogenblik zoo weinig mogelijk te zeggen. Het gerechtelUk on derzoek zal pas Vrüdag plaats hebben". „Nonsens!" Het verachtelUk snuiven van Miss Howard was werkelijk heerlUk. „Je bent allemaal je hoofd kwUt. Tegen dien tUd zal de man het land uit zUn. Als hU een beetje verstand heeft, zal hij hier niet kalm blUven en wachten, tot hU opgehangen wordt". John Cavendish keek haar hulpeloos aan. „Ik weet. wat rffet ls". beschuldigde ze hem. „je hebt naar de dokters geluisterd Nooit doen. Wat weten ze? Niets of ju'st genoeg, om ze gevaarlUk tc maken. Ik kan het weten mUn eigen vader was dokter. Die kleine Wilkins is vrUwel de grootste gek, dien zelfs ik ooit ge zien heb. Haitverlammlncr! J^lst iets voor hem. om te zeggen. Ie:!er met een beetje verstand zou dadelUk kunnen zien, dat haar man haar vergiftigd had- Ik heb altUd gezegd, dat hU haar ver moorden zou, de arme ziel! Nu heeft hU het gedaan. En het eenige. wat je kunt doen. ls dwaze dingen te mompelen over „hartverlamming" en „gerechtelUk onderzoek op VrUdag". Je moest Je scha men. John Cavendish!" „Wat wil je dan. dat ik doe?" vroeg John, die een flauwen glimlach niet kon onderdrukken. „Verduiveld, Evie. ik kan hem toch niet bU zUn nek naar het piaatselUke politle-burcau sleepen". Hij is een uitnemend bariton. ZUn stem kan in de Engelsche of Amerikaan- sche moderniteiten bU'voorbeeld hel der metaalhard zUn doch ook donkel en fluweelzacht ln het Fransche lied, büvoorbeeld als hU samen zingt met zUn moeder en den weiluidenden zachten ondertoon vormt van haar wonderlijk mezzo voce. Het programma van 4 x Speenhoff bevatte vele nieuwigheden. Het begint met „voorstellen" in koor, en welkomst zang. Dan volgt mevrouw Speenhoff met haar Fransche liedjes. De heer Speenhoff is dan aan de beurt met iets geheel nieuws. WU heb ben in ons blad al eens een knap door Speenhoff geteekend portret gereprodu ceerd. Speenhoff heeft zyn eigen me thode. HU zet den kop in vlakken van licht en donker neer. In zwart en wit of in andere .sprekende" tinten, 't Resul taat is verbluffend. En men vraagt zich af: wat bewonderen wU meer in hem, den teekenaar, den caricaturist of den zanger! BU een serie portretten van be roemde of bekende tijdgenooten zong Speenhoff zU'n opinie omtrent de be voorrechten. WU zagen een rooden kop van Lenin op een zwart fond. Een dra matisch fel symbool. Een schrynend mooi portret. De Engelsche liedjes van Koos Sp. Jr. en zyn zuster, het kluchtige. woor denspel „Dol jaloersch" van het echt paar Speenhofr, dan weer het zangspel Adam en Eva van de jongelui, alles was èf. Geëindigd werd met een aantal pa rodieën Eerst soli van Koos, hekeldich ten gevat in parodieën op Multatuli's: „Ik weet niet waar ik sterven zal" en ten laatste de belachelyk making van de moderne muziek door het geheele quartet. Nummer tien van het programma heet: „Slotkoortje en bedankje voor het goede". En daaronder prykt 't geheim en diepzinnig en origineel parool van den heer Speenhoff: „t Is anders." WU brengen met nadruk in herinne ring dat de familie Speenhoff vandaag en morgen nog in den Stadsschouwburg opti-eden. F. A. REVUE „NOU NOG MOOIER!" EEN GROOT SUCCES. Een stampvolle zaal heeft Zaterdag en natuurlUk ook Zondagavond genoten van de schitterende nieuwe revue der N V. Louis Bouwmees.ter's Revue „Nou nog mooier!" Of het nóg mooier kan weten wU niet, misschien overtreft Louis Bouwmeester „Nu, je zoudt toch iets kunnen doen. Uitvinden, hoe hU het gedaan heeft. HU is een slimme rakker. Misschien heeft hij vliegenpapier gekweekt. Vraag eens de keukenmeid, of ze dat gemist heeft". Het kwam np dat oogenblik sterk bU me op, dat Miss Howard en Alfred Ing lethorp onder hetzelfde dak te huis vesten, en den vrede tusschen hen te bewaren, een heksentoer zou blUken, en ik benijdde John niet. Ik kon aan de uitdrukking van zUn gezicht zien. dat hU de moetlUkheld van den toestand ten volle besefte Voorloopig zocht hU zUn heil in de vlucht, en verliet haastig de kamer. Dorcas bracht versche thee. Toen ze de kamer verliet, kwam Poirot van het raam af, waar hU gestaan had, en ging tegenover Miss Howard zitten. „Mademoiselle", zei hU ernstig, „ik moet u iets vragen" „Vraag maar", zei ze. hem met eeni gen tegenzin aankijkend. „Ik zou gaarne op uw hulp willen re kenen". „Ik wil u met plezier helpen, om Alfred op te hangen", antwoordde ze barsch. „Ophangen is nog te goed voor hem.hU moest uitgerokt en gevierendeeld worden, als in den goeden, ouden tUd". „Dan zUn we het eens", zei Poirot. „want ik wil den schuldige ook ophan gen". ..Alfred Inglethorp?" „Hem of een ander"s in een volgende revue zichzelf, maar in ieder geval is het, zooals het nu is, al mooi genoeg, 't Is één en al schittering van costumes en décor: Louis Bouw meester is hiervoor te ParUs in de leer gegaan en hy heeft uit de lichtstad ge haald. wat ook hier zeer gewaardeerd wordt: buitengewoon smaakvolle en weelderige costumes en tafereelen vol kleur en leven en hU heeft er gelaten, wat de Parysche revues hier minder ge wild zou maken bU het groote publiek. Wat een pracht en goede smaak wordt ten toon gespreid in de bloemen- fantasie „Vrouwen en bloemen", in „Het RUk der Veeren" voor welke te Parys ontworpen finale eenige duizenden echte struisveeren zyn verwerkt in de schitte rende Goud-fantasie en vooral in „Het RUk der paarlen". En tusschen al deze pracht door rolt en tuimelt de uitmuntende en populaire komiek, die Siem Nieuwenhuyzen is en die zyn beste krachten geeft in tal van sappige tafereelen. Siem. aan 't behangen te zien, trappend in zijn behangselpapier en dat tenslotte plakkend over schilderyen en alles heen; Siem een maskerade-pak aantrekkend op het tooneel; Siem als verliefde jongeling, het is alles al het goud waard dat blinkt in deze revue! Maar laat ons dan ook Henriëtte Da vids Heintje Kwatta net verge ten, die haar artistenbloed ook thans niet verloochent en door haar kostelij- ken volkshumor de menschen telkens in schaterlachen doet uitbarsten. Siem en „Heintje": zU dragen inder daad het komische deel van de revue! Hulde! Ook de andere medespelenden wer ken natuurlUk mede tot het welslagen van het geheel. dat eigenlijk alles is behalve een „geheel"! Louis Bouwmeester's Revue-Girls en Frankly's Royal Follies dansen met on navolgbare gratie; dat wij ook Charles ton en Black Botton te zien kregen, spreekt vanzelf. Al konden wij de commère zeer waar- deeren, toch misten wU noode Mimi Boesnach, wier naam wel op het pro gramma vermeld stond. WU misten nog wel Iets meer dat het programma vermeldde: de scène: „Mar- sie kan niet fietsen". Is de revue voor de provincie wat „ingekort"? UITBAGGERING S WERKZAAM HEDEN'. Door het veelvuldige lossen en laden van schepen voor den grooten en rui men loswal aan het N. B. Spaame achter de vroegere Schotensche gasfa briek is het water te ondiep geworden om de schepen tegen den wal te kun nen meeren. Een baggermachine is nu bezig het water uit te diepen. „Geen sprake van eenand er. Die arme Emily is nooit vermoord, voordat hU gekomen is. Ik zeg niet, dat ze niet door haaien omringd was, dat was ze. Maar het was alleen haar beurs, waar ze het op toelegden. Haar leven was veilig genoeg. Maar daar komt Mr. Al fred Inglethorp en binnen twee maanden één, twee. drie, passé". „Geloof me, miss Howard", zei Poirot heel ernstig, „als Mr. Inglethorp de man is, zal hU me niet ontgaan. Op mUn woord, ik zal hem ophangen". „Dat is goed", zei miss Howard, en thousiaster. .Maar ik moet u vragen, mU te ver trouwen. Nu kan uw hulp van veel waarde voor me zyn. Ik zal u zeggen, waarom. Omdat in dit heele huis van rouw uw oogen de eenige zyn, die ge schreid hebben". Miss Howard ontweek zUn blik en er kwam een nieuwe klank in haar bar- sche stem. „Als u bedoelt, dat ik van haar hield ja, dat deed ik. U weet. Emily was op haar manier een zelfzuchtige oude vrouw. Ze was heel gul. maar ze wilde altUd Iets terughebben. Ze liet de men schen nooit vergeten, wat ze voor hen gedaan had en daardoor wekte ze geen liefde. Maar denk niet, dat ze het ooit besefte, of het gemis voelde. Hoop het tenminste niet. Ik was er op een anderen voet. Ik nam van het begin af mUn standpunt in. „Zooveel ben ik je ger jaar waard. Goed. Maar geen dub- (Nadruk verboden.) WERKZAAMHEDEN VOOR DE „BATAAFSCHE" De moeilUke werkzaamheden op het terrein der voormalige gasfabriek op den hoek van den Spaarndammerweg en de Transvaalstraat voor het inlaten van vyf groote tanks voor benzine en petroleum, duren nog steeds voort. Door draaineering wordt de diepe put, welke met zware balken wordt gestut, droog gehouden. Op het heiwerk in den put is men thans bezig betonbedden te maken, waarop de groote tanks naast zullen waarschUnlyk de volgende week op hun plaats worden gelegd. Een deel der gebouwen wordt inge- dicht voor opslagplaats en kantoorlo kalen. Het is een kolossaal werk, waar mede men al enkele maanden bezig is. Arendskerk 30 Juli van Rotterdam n. Hamburg. Alkmaar 28 Julivan Tocopilla naar Iquiqe. Ceres 26 Juli van Bathurst naar Bis- sao. Delftland 29 Juli te Freetown, W. Afrika naar Amsterdam. Gorcntalo passeerde 30 Juli Perlm, Rotterdam naar Batavia. Heemskerk 29 Juli te Port Sudan v. Beira. vertrok naar Rotterdam. Johan de Witt 29 Juli te Genua, Am sterdam naar Batavia Kennemerland 28 Juli 12 uur van Las Palmas, Buenos Ayres naar Rotterdam. Karimoen 29 Juli van Tegal naar Hongkong. Karimata 29 Juli van Salonica, Ba tavia naar Amsterdam. Kangean 29 Juli te New-York van Java. Kertosor.o 30 Juli van Batavia naar Rotterdam. Nabraska 27 Juli van Portland O. naar Rotterdam. Orania 27 Juli 11 u. n.m. van Las Palmas, Amsterdam naar Buenos Ayres. Palembang 30 Juli van Belawan, Ba tavia naar Rotterdam. Patria passeerde 30 Juli v.m. 10 uur Ouessant, Rotterdam naar Batavia. Roepat 28 Juli te Hamburg van Am sterdam. Singkep 29 Juli van Batavia naar Madras. Sitoebondo passeerde 30 Juli v.m. Z Gibraltar. Batavia naar Rotterdam. Texel 28 Juli van Duala naar Port Gentil. Vlieland 29 Juli te Sapele van Am sterdam. Zeelandia 28 Juli van Buenos Ayres naar Amsterdam. IJstroom 29 Juli te Duala van Am sterdam verwacht. beitje extra geen paar handschoenen, noch een schouwburgentrée". Dat be greep ze niet was soms heel beleedigd. Zei, dat ik mal trotsch was. Dat was "net niet maar ik kon het niet uitleggen. In ieder geval behield ik mUn gevoel van eigenwaarde. En dus, uit den hee- len troep was ik de eenige, die me kon permitteeren, van haar te houden. Ik behoedde haar voor den heelen troep. En, dan komt er een welbespraakte schavuit, en poeh! al mUn jaren van toewy'ding zUn naar de maan". Poirot knikte met medegevoel. „Dat begrUp ik, mademoiselle, ik be- grUp alles, wat u voelt. Het is heel na- tuurlyk. U denkt, dat we lauw zyn, dat we vuur en energie missen, maar geloof me. dat is niet zoo". John stak op dit oogenblik zijn hoofd naar binnen en vroeg ons dringend, mee naar mevrouw Inglethorps kamer te komen, daar hU en mr. Wells klaar waren met het doorkijken van de schrijf tafel ln het boudoir. Toen we de trap opgingen, keek John achterom naar de deur van de eetkamer, en dempte zUn stem vertrouwelUk: „Zeg, wat zal er gebeuren, als die twee elkaar ontmoeten?" Ik schudde hulpeloos het hoofd. (Wordt vervolgd). AUTO TEGEN TELEFOON PAAL GEREDEN. TWEE ERNSTIG GEWONDEN. Zaterdagnamiddag ls een auto, toebe- hoorende aaa en bestuurd door den heer Gooszen. koopmun te Rotterdam, waarin twee dames, familieleden van den heer G., zaten, komende van de richting Haag- eche Schouw, op den Leicrweg onder Ocgstgeest door een grinthoop en ver volgens tegen een telefoonpaal gereden waardoor de auto zoo goed als geheel vernield werd. De heer G. kwam met lichte kwetsuren vr-, maar de twee da- nies werden vrij ernstig gewond en zUn per brancard naar het Diaconessenzie- kenhuis alhier vervoerd. Huar toestand ls zorgelijk. DE BEGRAFENIS VAN J. HASSINK. Onder groote belangstelling uit de sportkringen is Vrijdagmiddag op Zorg- vhed te Amsterdam ter aarde besteld het 6toffelUk overschot van den Internatio nalen voetballer J. Hassink. die naar men weet bezweken is aan de ver wondingen. welke hU heeft opgeloopen tengevolge van een motorongeluk bU Eindhoven. Onder hen die gekomen waren om den overledene de laatste eer te bewU- zen merkten wy op. den heer ir. Furst- ner. die de directie van de Philip's fa- brinken te Eindhoven (waar Hassink werkzaam is geweest) vertegenwoordig de; dr. ir. Halbertsma, die Philips Sport- vereeniging vertegenwoordigde: de hoe ren A. de Haan Azn. en Bouljon als N.V.B. afgevaardigden, M. J. Koolhaas en verschillende leden namens Ajax; voorts het volledige carste elftal van P. 6. V„ waarvan Hassink tot zijn dood lid is geweest, en ten slotte de heer J. P. van Bel, namens het ZuidelUk district. Aan de groeve, welke geheel was af gesloten door een schat van kransen en bloemstukken, werd achtereenvolgens het woord gevoerd namens de directie d*;-r Philips fabrieken; P.8.V.; Ajax; N. V. B.; eerste elftal van P. S. V.; de Zui- delUke voetbalverenigingen: voorts na mens dr. Reitsma die Hassink na het noodlottig ongeval verpleegd heeft en namens de Supportersvereniging Phi lips. Een familielid dankte voor de eer den overledene bewezen. HOE IS HET MOGELIJK? KIND IN DEN TREIN VERGETEN. Op het station te Woerden kwam man en vrouw met hun jeugdige spruit uit de richting Rotterdam; zij moesten voor Leiden overstappen. Toen de trein, die het echtpaar had verlaten, de reis naar Utrecht reeds was begonnen kwam de moeder tot de ontdekking dat het kind in den coupé was achtergebleven. Dat komt er van, zegt het Hbld„ als men kleine kinderen in het bagagenet legt. De vader is zyn telg naar Utrecht nage spoord. SPUITGASTEN DIE EEN DIEF VINGEN. Vrijdagavond stal een man uit het portiek van een kleedingwinkel in de Halstraat te Rotterdam een colbert- costuum. Een aantal personen, die daar in dc buurt stonden te wachten bemerkten den diefstal en achtervolg den den man, die op de Nieuwe Markt het costuum reeds hadden weggewor pen liep wat hU loopen kon. HU rende de Heerenstraat en de Pannekoekstraat door steeds achter volgd door zUn belagers. Tenslotte bereikte hU de Rottekade, waar hU op' het pontje sprong. Uit vrees voor ecnige politie-agenten die aan den overkant stonden, sprong de man uit het pontje te water, aldus het Hbld. Na een spannende jacht heeft men hem in handen kunnen krUgen en naar het politle-bureau kunnen over brengen. De mannen, die den dief stal hadden bespeurd en die den dader hebben nagezet de achtervolging heeft drie kwartier geduurd wa ren alle spuitgasten van de vrijwillige brandweer. Een Rotterdamsche spuit gast is altUd wachtende op dingen, die komen zullen. Kan hU geen branden blusschen. dan vangt hij getuige bovenstaand ver haaltje ook dieven. DE WOEDENDE STIER. De 76-jarige arbeider A. Elzinga te .Harkcma-Opeinde is door een stier aan gevallen. opgenomen en tegen den grond geworpen. Hij werd zwaar gewond. ZUn toestand is zorgwekkend.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 6