Jcnuna
éS5
PARIJSCHE MODE.
VACANTIE.
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 4 AUG. 1927
EENVOUD EN SMAAK.
Een aardig voorbeeld van den een
voud en smaak der tegenwoordige
zomercostumes, zien wij In de hier
boven geplaatste afbeelding. Een een
voudig kort rokje, aan de voorzijde ge-
plisseerd, een bijbehoorende cardigan
met lange mouwen, in een gestreepte
stof uitgevoerd en een manteltje van
dezelfde stof als het rokje, met den
ceintuur laag in de taille gedragen en
shawl-revers.
Op de teekening is afgebeeld, hoe
het costuum op twee verschillende ma
nieren gedragen kan worden en wel
als deux-pièces en als trois-pièces.
Op beide wijzen is het een smaak
vol geheel, dat voor de wandeling, aan
het strand of gedurende de vacantie,
'goede diensten kan bewijzen.
VROUWENKRONIEK.
Zomersche gedachten
Zomerschc costumes.
Nu is dan alom de echte, heusche
vacantietijd in vollen gang. En of het
weer nu al meewerkt of niet, in al
onze bollen huizen zomersche gedach
ten, al liggen nu ook duizendmaal in
de étalages van de winkels de herfst-
en winterhoedjes al weer voor de gla
zen. Bovendien, wat kunnen ons op het
oogenblik de étalages van hoedenwin
kels schelen? Voor de meesten van on3
de gelukkigen is de tijd aange
broken als is het ook nóg maar zoo
kort, ja, al is het maar één dag!
dat we met niets dan zonnige gedach
ten in ons hoofd, ergens languit aan
een strand of in een dennenbosch lig
gen. niets te doen. Onze gedachten
zijn ver van den winter verwijderd
hartje zomer immers en de vilt
en velourshoedjes in den winkelkasten
laten ons volkomen koud. Dat luieren
dan, op zoo'n fijnen vacantiedag, kun
nen we in een heel gewone bedrukte
cretonne jurk doejpn. Maar er zijn na
tuurlijk ook momenten in ons zomer
sche bestaan, dat we er meer „ge
kleed" uit moeten zien. En daarvoor
geeft de teekening nu dezen keer een
paar buitengewone aardige typen.
Links, een robe-manteau, manteljapon,
of hoe U dit iets of wat buitenissige,
niettemin heel fraaie kleedingstuk wilt
noemen. Van dit costuum is de rojj, van
geruite stof, geplooid, het jasje is recht,
van effen stof. met een ceintuurtje, en
een licht kraagje en lichte knoopjes
afgewerkt. Er is 1.50 M. effen stof van
1.40 M. breed voor noodig. benevens
1.75 M. ruiten goed van 1 40 M. Rechts
hebben we een origineel complet, waar
van het manteltje zóó kort is uitgeval
len. dat het een bolérotje is geworden.
Het is gemaakt van geribde jersey-stof.
De bolero is, evenals de japon, afge
zet mt zwart-en-wit lint. De japon is
van onderen geplooid en er wordt een
peau de suède ceintuur met doffe gesp
opgedragen. Totaal is hiervoor 4.25 M.
stof van 1.20 M. breed toereikend. En
dan nog een hoedje, met ook zoo'n
zwart-wit lintje om den bol. Dan is het
„spul" compleet.
MADELEINE.
RECEPT.
EEN HEERLIJK
KOMKOMMERSLATJE
Neem op 2 komkommers 1 fijngesneden
preitje, 3 lepels sla-olie, 2 lepels ci
troensap (of azijn), 1 theelepeltje mag-
gi-aroma, peper en zout. De olie wordt
met het citroensap tot een sausje ge
klopt, waarna we er peper en zout door
roeren en de aroma. De zoo dun moge
lijk geschaafde (en natuurlijk eerst ge
schilde!) komkommers vermengt men
met het sausje en de fijngesneden prei.
VOOR BABY.
Het nachtgoed voor de babies is te
genwoordig zoo eenvoudig mogelijk. Het.
wordt gemaakt van zacht flanel en
meestal voorziet men het van een sluiting
aan de voorzijde, loopende van halsje tot
aan /ien zoom.
Het hierboven afgebeelde stel baby-
goed is buitengewoon aantrekkelijk.
Hierbij is inbegrepen een leuk klein
broekje, dat aan een lijfje geknoopt kan
worden, een flanellen en wit zijden of
batist onderjurkje en een knus, lief
jurkje met een manteltje, dat geheel uit-
geschulpt is langs den rand.
Voor baby een prachtig geheel.
Knippatronen zijn verkrijgbaar onder
opgaaf van no. 21.317. Kosten 55 cents.
EEN SMAAKVOL
WANDELCOSTUUM.
'23 196
Een zeer gewilde combinatie bij de
vervaardiging van wandelcostumes is de
effen stof en het kleine ruitje.
Het hierbij afgebeelde costuum is er
een treffend voorbeeld van, wat ermede
bereikt kan worden. Eenvoud, chic en
élégance zijn de hoofdkenmerken van dit
keurig mantelpak.
Het manteltje heeft een dubbele rij
knoopen en de kraag, revers en manchet
ten zijn van geruite stof. Het is aan de
onderzijde recht afgesneden en de beide
zakken zijn zonder klep.
Het rokje, tamelijk kort en recht, is
van dezelfde stof als de kraag en man
chetten van het manteltje.
Onder het manteltje kan een eenvou
dige wit-zijden blouse gedragen worden,
liefst met omgeslagen kraagje en met een
rijtje kleine knoopen aan de voorzijde.
Imitatie-paarlen kunnen hiervoor uitste
kend worden aangewend.
Knippatronen zijn verkrijgbaar in de
maten 42 44 46 48 onder opgaaf van no.
23.196. Kosten 55 cents.
MANIEREN LEEREN.
„Hoe ik ook altijd maar weer praat
en hoe vaak ik hem 'n uitbrander geef,
't is altijd hetzelfde! 's Morgens laat ie
z'n nachtgoed over den vloer slingeren,
komt ie thans dan vergeet hij z'n voeten
te vegen", zoo hoorde ik een moeder zich
beklagen over haar achtjarig zoontje.
„Ik zeg 't hem iederen dag en telkens
weer, 't helpt niets", besloot zij met een
zucht.
Ik ken de moeder van Hendrik heel
goed en besloot nu eens te wachten en
te luisteren naar de wijze waarop zij
haar jongen goede gewoonten trachtte
bij te brengen.
Al heel spoedig hoorden we Hendrik
het huis binnenkomen en de trap ophol
len. „Moeder", kUk 'ns wat ik heb ge
vonden", riep de jongen nair elijks in de
kamer. En zijn opgewonden, blozend ge>
zicht, vol verwachting van de verrassing
die moeder zou toonen, naar haar toe
wendende, opende hij zijn pet, welke hij
toegevouwen in de handen hield en liet
haar een vlinder zien.
„Maar Hendrik, kijk nu toch eens naar
je schoenen! Hoe dikwijls moet ik je
nu zeggen, dat je behoorlijk je voeten
moet vegen? En nu heb ik nog juist pas
de vloer geboend", was het antwoord
van moeder.
Hendrik keek eens naar z'n schoenen,
zijn geestdrift verdween uit zijn gezicht
en, met neergeslagen blik greep hij z'n
pet en vlinder, en verliet de kamer.
Een gevoel van droefheid benam me
in de eerstvolgende oogenblikken deJiust
om ook maar iets te zeggen. Daar was
een opgewonden kind. dat er naar hun
kerde zijn moeder te doen deelen in zijn
verheuging, en hoe had moeder dat ont
vangen? Met een standje dat hem teleur
gesteld deed heengaan.
Hendrik veegde zijn voeten niet, doch
ging naar buiten en kwam eerst tegen
etenstijd in huis. x
Dit voorval gaf mU te denken, wat had
de moeder nu behooren te doen? Zeker,
de modderige schoenen en de schoone
vloer waren van weinig betëekenis tegen
over de gelegenheid, die zich hier bood.
dat moeder en kind elkaar dichter zou
den naderen. Had zij niet op dat oogen
blik zijn fout door de vingers moeten
zen en zich met hem verheugd moeten
toonen over zijn mooie vondst en deze,
als hij, bewonderen? Ware het niet be
ter geweest, dat zij hem daarna vrien
delijk had gewezen op zijn fout, hem ge
zegd nog even zijn voeten te gaan ve
gen en onderwijl het boek opgezocht
waarin zij de naam van den vlinder kon
naslaan?
Ik h;b een andere vriendin, die ik
altijd heb bewonderd om de wijze waarop
zij het bestaat met kinderen om te
gaan. Allemaal houden ze van haar. Ze
heeft een alleraardigst kindje van een
Jaar of drie, dat voor iedereen een lust
en genoegen ls door zijn zonnig humeur
en prettige manieren.
Op een dag zag ik moeder en kind
thuis komen van een wandeling.
..Nu zullen we eerst samen onze voe
ten vegen, hé? Eerst kindjes rechter voet.
dan moeders rechter voet. nu kindjes
andere voet, dan moeders andere voet
De kleine stampte en veegde zijn molli
ge voetjes, vroolijk giegelend om dat fijne
spelletje van voeten vegen.
„Je bent al vroeg bezig hem te oefe
nen", zei ik. terwijl wij naar binnen gin
gen.
„Ja. maar het is de eenige manier om
langzamerhand eenr goede gewoonte ln
te prenten", was het antwoord. „Telkens
a!s we over een mat gaan. vegen we on
ze voeten en gisteren heb ik toch zoo
moeten lachen toen we in de bazar wa
ren. Heel even moest ik hem alleen laten
en toen vonden we Bob bezig zijn voeten
te vegen aan een nieuwe mat in de af dee
ling kleeden. Gelukkig waren op dat
oogenblik zijn schoenen niet vuil".
Alleen maar zeggen wat een kind moet
doen of laten, helpt zoo weinig. Hem
iets zoo dikwijls laten doen, dat hij het
niet meer kan nalaten werkt meer uit.
Laat nimmer een kind over een mat
gaan, zonder die te doen benutten; laat
nimmer toe, dat hij zijn kleeren niet be
hoorlijk ophangt en langzamerhand zal
hij onbewust voelen dat Iets niet in orde
is, als hU het heeft nagelaten.
Deze en alle andere goede manleren
kunnen slechts worden verworven door
de onophoudelijke zorg en het geduld
van moeder.
Standjes geven niet; die alleen doen
het kind van u verwijderen.
DE MOTTENPLAAG.
Een lezeres van het Hbld. geeft ten
zeer eenvoudig middel tegen motten.
Sinds jaren schrijft zij. gebruik ik een
midden, dat een ieder kan aanbeve
len. Het is al heel eenvoudig, want het
bestaat uit courantenpapier. Motten kun
nen daar niet tegen.
Niet alleen voor bont. laken, wollen
goed. enz., maar voor nog zooveel meer
is het dienstig. Sinds jaren beleg ik als
ik uit de stad ga alle tapijten met cou
ranten en ik heb nog nooit bij terugkomst
een mot gevonden. Ook is het goed om
wanneer men van huis gaat en het huls
gesloten blijft, hier en daar schoteltjes
met water te zetten, daar komen de mot
ten op af en verdrinken er in. Laat men.
als men ultstedig is, het huis niet luch
ten. dan vliegen de motten er in. Veel
beter is het om ramen en deuren geslo
ten te houden tot men terug komt.
HET NUT VAN DE'
CASSEROLE OF
STOOFPAN.
De aarden casserole blijkt een zeer
nattig instrument in de keuken. Zij doet
voor vele dingen dienst en de voordeelen
weike zij medebrengt, zijn talrijk. Het
is een zuiver en hygiënisch instrument
en men loopt geen kans van vergiftiging
door metaalstaf fen. Men spaart er het
vvasschen van schalen mede uit. want de
casserole kan gewoon op tafel gebracht
worden en de inhoud gloeiend heet wor
den geserveerd. Men spaart er brandstof
door. daar een geringe hitte den inhoud
aan -den kook houdt. Men vermijdt er
voedselverlies mede. omdat alle voedende
bestandaeelen en de natuurlijke smaak
van het voedsel behouden blijven.
Men kan casseroles koopen in verschil
lende grootten eh soorten en men kiest
er zich een uit naar gelang van indivi-
dueele behoeften cn omstandigheden.
Men kan ze gemakkelijk met zeep en wa
ter schoonmaken en als bij erg vet is,
doet men er een betje soda bij of wat
zand om het verkleuren tegen te gaan.
De casserole, tenslotte, is van onbe-
perkten levensduur, als men haar op de
juiste wijze behandelt. Het voornaamste
risico van breken ligt in de plotselinge
verandering van hooge tot lage tempe
raturen, zooals: koud water erin gieten,
terwijl zij nog heet is. of als men ze zóó
van het vuur in een kouden gootsteen
zot. Natuurlijk moet men een casserole
niet laten vallen en ze ook niet met
een smak op een hard voorwerp zetten:
evenmin moet men ze op een heete
kachel of fornuis zetten, terwijl ze nog
leeg ls. Een nieuwe casserole moet met
eenige zorg behandeld worden, tot zij
door eenigen tijd gebruiken gerijpt is en
men moet haar uitkoken met water en
zout om iedere smaak van aarde of klei
eruit te krijgen.
Men kan een casserole boven op de
kachel zetten: men kan ze ook in den
oven gebruiken; verder voor alle dingen,
die „op een zacht vlammetje" moeten
gezet worden. Voornamelijk kan men
haar uitstekend gebruiken voor kerry-
gerechten, opgewarmde spijzen, groenten
en vischgerechten van verschillende
soort.
Hieronder volgt een voorbeeld van een
lekker gerecht:
RISOTTE A LA MILANESE.
Men smelt een ons boter in de cas
serole, voegt er een eetlepel gehakte ui
bij cn zorgt ervoor, dat het niet bruin
wordt. Dan voegt men er een kopje rijst
aan toe. die goed gewasschen en gedroogd
is en laat deze een minuut of twee bak
ken om de buitenste schil van de rijst
een weinig hard te laten worden. Dan
voegt men er een kwart liter slappe
bouillon aan toe. ctfn beetje tomaten
puree en eenige kruiden naar smaak.
Meng alles goed dooreen, zet dc casse
role m een pan met water en zet alles
ln den oven. Zoo nu en dan roert men
er eens ln en voegt er, indien noodig.
meer bouillon aan toe. Parmesaansch©
kans wordt er, geraspt, apart bij gere
serveerd. Eén of twee heel fijn gehakte
Spaansche pepertjes geven er een aan-
genamen smaak aan.
EEN ZAKJE VOOR
NACHTGOED.
Ieder meisje wil. als zij in de vacantie
op reis gaat gaarne een keurig zakje
Het hierboven afgebeelde, keurige zakje
Het hierboven afgebeelue, keurige zakje
is gemaakt van linten in twee verschil
lende kleuren en het is niet duur en
gemakkelijk te maken.
Zacht blauw en zacht rose zUn er
zeer geschikte kleuren voor.
Men kan ze gemakkelijk op een uit
verkoopdag ln eiken winkel krijgen.
De linten moeten 7.5 cM. breed zijn.
Men snijdt de linten in stukken van
200 cM. lengte. Dan maakt men aan
het eene einde van elk stuk een punt.
zooals onderaan op de teekening staat
aangegeven. Dan naait men de linten
aan elkaarr b.v. met een kruissteek.
Daartoe legt men de linten op een
stuk papier, ongeveer 3 m.M. van el
kander en haalt den draad diagonaals-
gewijze tusschen de linten heen cn
weder. Men steekt de naald onder
dezen steek door en haalt den draad
naar de andere zijde. Tot aan het
einde toe gaat men met dezen steek
voort.
Voor voering kan een los lapje zijde
dienen of wel georgette; neemt men
voor de linten de bovengenoemde kleu
ren dan kan men voor de voering het
best een seringen-kleurig lapje nemen.
Dan vouwt men het geheel in den
vorm van een zakje en naait de naden
keurig.
Aan de rechterzijde van het overslagje
kan men een rosette van lint maken in
de drie kleuren, welke men voor zakje
en voering gebruikt heeft.
IS ONZE MODE NIEUW?
Als laatste van onizc serie hier .nog
een tweetal foto's wc Ure duidelijk
•den terugkeer van den halskraag de*
monstreeren, al is het dan ook in een
wat gcwijzigden vonm. De dame uit
de zeventiende eeuw heeft den halst
kraag met bijbehoorende kappen op
dc mouwen en kraag om het dccol.
leté_ van zeer fijne kant. terwijl het
1927»mc:sje een zijden lint om den
hals draagt in dc kleuren van dc zij*
den banen harer japon, terwijl een
enorme tullen strik in den tir.t van
het fluweel der japon haar hoofd een
mooicn achttergnond verleent.
Als slot der serie mogen wij wel
zeggen, dat onze mode nieuw is, op
kleurigheden na. die in gewijzigden
vorm zoo nu cn dan weer terug
komen. Maar een veel belangrijker
verschil valt ons bij vergelijking
toch dadelijk op: Onze moderne
vrouwen cn meisjes rijgen zich niet
meer in en hebben daardoor een vCcl
soepeler cn natuurlijker figuur, dan
haar vrouwelijke voorouders. Kn dat
is zeker wel iets om zich over te
verblijden
Over zon, regen en koude. Prentbriefkaarten.
- De kunst van reizen.
We zitten er nu middenin, en de in
vloed ervan is duidelijk merkbaar.
Waarschijnlijk ondervinden wij er meer
van dan andere jaren omdat de lente
en voorzomer zoo nat cn zoo koud zijn
geweest. Nu de zomer dan eindelijk,
ongeveer gelijk met het begin der va-
canties, zijn intrede heeft gedaan,
haast iedereen zich naar buiten.
Andere jaren, wanneer lente en voor
zomer al veel warmte en zon hadden
gebracht, waren wij er bij het begin
der vacantie zoo aan gewend, dat
voor velen de aardigheid van fiets of
wandeltochten er al af was. Maar nu
valt alles tegelijk; niemand heeft al
genoeg van het mooie weer en lioeve-
len er bij al die „dagjesmenschen"
nog zouden zijn die hun vacantie bui
ten doorbrengen, is zelfs niet te
schatten.
Wat is er gemopperd over al die
akelige kou en de stroomen regen,
waarmee Mei en Juni ons hebben be
dacht dit jaar. Ieder is het er over eens,
jiat ie waflntc zeer laat 05 (ie grog
pen is gekomen, Maar als andere ja
ren het mooie weer vroeg inzet, dan
is het eigenaardig om op te merken,
hoe er in dc hondsdagen, waarin wij nu
zim, gemopperd wordt over een hooge
temperatuur zooals die der laatste da
gen, terwijl dat toch nog maar een
heel gewonen zomerwarmte ls. Wij zijn
blijkbaar zoo gewend aan afwisselende
temperaturen, dat eenige weken van
hetzelfde weer. hoe dan ook, velen van
ons aan het mopperen brengen, want
een koude zomer valt niet in den
smaak, maar een warme evenmin, bij
velen tenminste. Wie zich daarvan
overtuigen wil, lette maar eens op de
gesprekken van passagiers met de con
ducteurs der tram bijvoorbeeld: nooit
is het heelemaal naar den zin. de zon
is te warm. de regen is to nat en de
wind is te onrustig. En altijd is het
weer zeker en vast ongezond.
Enfin, er zijn er dan toch nu velen,
die het mooie weer dankbaar aanvaar
den en dat zijn in de eerste plaats de
vacantiegangers. Bet is £ltü4 onver
standig van de thuisblijvers om zich
druk te ir. ':en over het feit, dat de
familie die op reis is slecht weer zou
hebben, omdat het op de plaats hun
ner inwoning koud en. regenachtig is.
Juist in den zomer kan het slechte weer
zoo plaatselijk zijn, dat er op betrek
kelijk korten afstand van den regen af
niets meer te bespeuren valt, terwijl
nog verderop een heerlijke zomertem-
peratuur heerscht. Het is ook best mo
gelijk dat degenen 'die met vacantie
er op uit zijn, zich van het weer niets
aantrekken en toch hun voorgenomen
uitstapjes en tochtjes maken. En daar
bij precies evenveel plezier hebben als
wanneer de zon had geschenen.
Laten wij ze dus niet te vroeg be
klagen, onze vrienden en kennissen, die
een reisje maken, maar eerst eens af
wachten welke berichten zij ons er
over sturen. Misschien ligt er morgen
met de eerste post een prentbriefkaart
in dei 1 brievenbus, waarop staat hoe
het hun bevalt, hoe het weer is, of ze
mooie tochtjes maken, of de plaats zelf
de moeite 'aard ismaar neen.
mischien staat er. behalve het adres."
niets anders op dan: „Wim en Adri",
of ander: .Hartelijke groeten van de
jolige vacantiegangers". of ook wel een
heel sleepje voornamen met eenige,
totaal .onbekende er ook nog bip - v
Een overigens zeer goedige, oude
heer kon bepaald boos worden, wan
neer hU zulke prentbriefkaarten ont
ving. Voor hem waren die afstanden
uit het buitenland veel geweldiger dan
voor ons moderne menscben, en hef
denkbeeld, wie en wat er allemaal
in gang werd gezet voor zoo'n nuchtere
prentbriefkaart-met-een-naam kon hem
aan zijn hart gaan.
Op sommige uitzonderingen na. zooals
bijvoorbeeld vele Zwitsersche. zijn prent
briefkaarten niet mooi en geven soms
een wonderlijk beeld van de bedoelde
plaats, wat vooral bij de gekleurde het
geval Is. E11 staat er nu nog niets op ge
schreven ook. dan is de teleurstelling
grooter dan de afzonder in zijn goedig
heid heeft bedoeld. Natuurlijk is niet
iedereen geschikt om een massa prent
briefkaarten rond te sturen en op ieder
apart een aardig, kort episteltje te schrij
ven. Maar een enkel woordje over het
genoegen dat de vacantie geeft, kan er
toch altijd wel af en het is voor de ont
vangende personen veel aardiger.
Al naar aard en karakter genieten de
menschcn op heel wat verschillende ma
nieren van hun vacantie, waarmee dan
voornamelijk bedoeld is. wanneer zij op
reis zijn. De eene kan niet uitbundig ge
noeg genieten van al het moois, de ander
wordt er stil van en kan geen woorden
yinden. Een derde iachi van het egge
beroemde punt naar het andere, de Bae
deker in de hand en ziet nauwelijks waar
cm eigenlijk al dat moois zoo uitbundig
wordt geprezen dit heeten dan meestal
Amerikanen, er zullen echter onder dit
volk ook nog wel verschillende manieren
van reizen voorkomen.
Nummer vier reist zeer gemakkelijk,
komt altijd op tijd, maar nooit te vroeg
pn doet alles op zijn gemak af: dat zijn
eigenlijk de echte reizigers, die er ook
niets tegen hebben om van het vooraf
gemaakte plan af te wijken, wanneer het
hun ergens heel goed of slecht bevalt.
Nummer vijf daarentegen is steeds veel
te vroeg aan het station, windt zich op
over iedere kleinigheid, zooals bijvoor
beeld een gemiste trein en komt tenslot
te doodmoe thuis. Zulke menschen moes
ten zoo mogelijk de leiding liever aan
anderen overlaten en zich geheel naar
die anderen voegen: dat is voor henzelf
verreweg het gemakkelijkst, maar ook
voor de relsgenooten is het heel wat pret
tiger, dan om iederen keer opgejaagd
te worden.
Tenslotte ls er nog de verdeeldheid tus
schen een reisgezelschapje onderling: de
eene houdt dol van musea en kerken
zien, een tweede houdt veel meer van
Tange tochten te voet, terwijl een derde
meer op zijn gemak is gesteld, misschien
ook al door een hoogeren leeftijd. Daar-1
door moet êe og ree .een goesfe gün ggg A
geven en nemen: dan krijgt de een-* eens
zijn zin. dan de andere en zoo wordt het
reisje toch een genoegeliik uitstapje.
Sommige zeer onafhankelijken meenen
dat zij nu eens alleen op reis willen, om
dat zij dan geheel en al doen kunnen
waartoe zU zelf lust gevoelen en niemand
zal hun dat dan beletten. Maar den
meesten valt dit bitter tegen: iedereen
in de verschillende hotels en restaurants,
in de treinen en trams heeft gezelschap,
iedereen kan zijn indrukken aan ande
ren vertellen en beschouwingen houden
over de schoonheden der omgeving
behalve dc eenzame, die zoo vol moed er
op uit trok en nu zoo zielig alleen zit.
Let maar eens op, hoevelen van die al
leen-rclzenden vroeger naar huis komen
dan hun bedoeling was. En als zij dan
geen valsclie schaamte hebben, bekennen
zij eerlijk dat alleen reizen hun noveel
minder bevalt dan zich schikken naar
anderen.
Wanneer de volgende maand vrijwel
ledereen weer aan het werk is gegaan,
dan hebben velen een mooie herinnering
aan heerlijke vacantiedagen. waarmee
zij opgewekt dc sombere winterdagen
kunnen tegemoet gaan.
E. E. J.—P.
