VICTORIA-WATER
TOESTANDEN IN RUSLAND.
FLITSEN
FEUILLETON
DE GEHEIMZINNIGE ZAAK
VAN STYLES
BINNENLAND
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 6 AUG. 1927
De boeren en de spaarkassen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 966
Wanneer je, met vacantie uit, aan het wandelen
bent en de familie is het erover eens, dat het jammer
is, dat ze de camera in het hotel hebben laten
liggen, maar het is nog niet een kilometer terog
naar het hotel en ze lqjken je veelbeteekenend aan.
De regeering heeft haar ambtenaren
op het platteland opdracht gegeven
onder de boeren propaganda te voeren
voor de spaarkassen. De Inlagen dei
boeren bij de spaarkassen zijn zeer ge
ring en daar de regeering gebiek aan
middelen heeft en de kans op het af
sluiten van een buitenlandsche leening
steeds minder wordt zou de regeering
graag een verkapte leenin? willen slui
ten, nJ. door het aantrekken van de
spaarpenningen bij de spaarkassen. Zy
beval daarom de plaatselijke ambtena
ren by den boeren aan te dringen op
het in bewaring geven van hun geld
aan de spaarkassen. Dit heeft die amb
tenaren in een zeer moeilijke positie
gebracht: zU moeten het ontvangen be
vel uitvoeren, maar hoe? Het blijkt n.l.
dat dit makkelijker was te bevelen dan
uit te voeren. Een ambtenaar heeft
zich hierover op de volgende wUze ge
uit tegenover een redacteur van de
„Ekonomitsjeskaja Zjiznj":
..Ik moet dus plotseling van de da
ken gaan schreeuwen: „Stort geld by
de spaarkassen, brengt geld. geeft
geld!" En aan wien moet ik dat zeg
gen? Aan de boeren? Maar als ik bij
de boeren met dergeiyke dingen zal
aankomen en daarbij zal probeeren op
hen pressie uit te oefenen, dan zullen
de boeren niet naar my willen luiste
ren en onder elkaar zullen zU fluiste
rend zeggen: „Het is verdacht, de amb
tenaar toont te veel belangstelling voor
ons geld. Elke boer zal dan onmiddel
lijk zUn geldbuidel diep in zijn zak ste
ken."
Zoo redeneeren de ambtenaren, die
zich rekenschap geven van de resulta
ten. welke de uitvoering van het bevel
der regeering zal opleveren, de eeriy-
ken dus Er zijn echter ambtenaren, die
zich niet afvragen of de bevelen van het
centrum uitvoerbaar zUn en die gehoor
zamen blindelings. De regeering ver
langt van hen een campagne ten gunste
van de spaarkassen? Best. zij zullen het
doen. Deze ambtenaren roeren dan den
grooten trom. beleggen byeenkomsten
van boeren en zeggen tegen de boeren,
dat zU hun geld naar de spaarkassen
moeten brengen, dat zU hun spaarpen
ningen aan den staat moeten toever
trouwen enz. ZU bereiken echter daar
mede precies het tegenovergestelde van
hetgeen de regeering wil bereiken. Van
een dergeiyke propaganda komt natuur-
iyk niets terecht en na een redevoering
van den ambtenaar over de spaarkassen
verstopt de boer zijn geld :>n toont hy
nog minder gmege» te zijn srtjn geld
aan de spaarkassen toe te vertrouwen
dan voordion.
Het is dus duidelijk, dat de regcerlng
het beoogde doel niet kan bereiken.
Voor alles, omdat de boeren geen ver
trouwen in de spaarkassen hebben, maar
niet alleen daarom. De boeren bezit
ten veel minder geld dan de regeering
denkt. Zoo bijv. vertelt de „Ekonomits
jeskaja Zjiznj", dat in het gouvernement
Saratow de boeren graan voor 35 inil-
lioen roebel kunnen verkoopen (na af
trek van de eigen behoefte) en dat ter-
wyi het afgvloopen jaar zeer goed en
de oogst boven het gemiddelde was;.in
1013 vertegenwoordigden de graanover
schotten van dezelfde provincie echter
een bedrag van 84 millioen roebel! Voe
gen wy daarby het feit. dat de prijzen
van fabrikaten intusschen met honder
den procenten zyn gestegen dan zien
wy duideiyk, dat de boeren lang niet
zooveel geld bezitten als de regcering
denkt. Van belegbaar geld kan er in het
geheel niet gesproken worden; voorzoo
ver de boeren over vrye middelen be
schikken ls dit het gevolg van het feit,
dat zij wegens het nijpende tekort aan
fabrikaten de noodige boeren niet kun
nen krijgen.
Het'eenige aanlokkelijke, wat de spaar
kassen voor de boeren zouden kunnen
hebben is de mogelUkheid crcdict te
krijgen (de spaarkassen op het platte
land zyn tevens vereenlgingen voor on
derlinge credietverleenlng). De voor
waarden, waarop dcrgeiyk crediet ech
ter verleend wordt, zyn van dien aard,
dat de boeren er liever geen gebruik
van maken. De regeering eischt nl. dat
alle leden van een plattelands-spaar
kas met him geheele vermogen verant
woordelijk zouden zUn voor elk lid. De
boeren redeneeren als volgt: „Als Plet
niet op tUd zyn schuld betaalt, dan zal
de directie van de spaarkas mUn koeien
kunnen verkoopen." Dat is natuuriyk
een zeer weinig aantrekkeiyk vooruit
zicht. Het principe van onderlinge ver
antwoordelijkheid (in het Russisch
„kroegowaja poroeka") is een van de
meest gehate overbiyfsclcn van de Mid
deleeuwen in Rusland en het is typisch
voor de onmacht der bolsjewiki, dat zy
dit achteriyk en onbilIUk stelsel hebben
gehandhaafd alleen omdat het zoo een
voudig en gemakkeiyk is.
Zouden deze vereenlgingen by al hun
door
AGATHA CHRISTIE.
Vertaling van A. d. Z.
23)
Lawrence Cavendish werd vervolgens
geroepen. ZUn getuigenis was heel on-
belangryk, daar het slechts een herha
ling was. van dat van zUn broer. Juist
toen hU naar beneden wilde stappen,
bleef hij staan, en zei aarzelend:
„Ik zou gaarne een wenk geven, als
ik mag?"
HU keek den president vragend aan, die
levendig antwoordde: „Zeker, Mr. Ca
vendish. we zUn hier, om in deze zaak
tot klaarheid te komen, en alles, wat
tot verdere opheldering kan lelden, is
ons welkom".
„Het is maar een idee van me", legde
Lawrence uit. „Natuuriyk kan ik vol
komen ongclUk hebben, maar het schUnt
me nog altUd toe, dat dc dood van mUn
moeder uit natuuriykc oorzaken te ver
klaren zou zijn",
nadeelen ecnig voordeel aan de leden
kunnen opleveren, dan zou het toch
misschien mogelijk geweest zUn er iets
van terecht te brengen, maar ook deze
mogelijkheid bestaat niet. 'Het is aan
deze vereenlgingen verboden handel te
dryven en dat terwyi handelstransac
ties het eenige zUn wat voordeel kan op
leveren. In het geheim drijven deze ver
eenlgingen toch handel, maar zij loopen
altUd gevaar, dat het centrum er ach
ter zou komen en dan krijgt de leiding
last van de regeering.
Om de boeren te verlokken wordt
hen de verzekering gegeven, dat hun in
lagen geheim zullen blyven, dat zelfs de
belastingambtenaar er niets van zal te
weten komen. Deze belofte is van by-
zonder veel belang, omdat de bolsjewiki
de belastingen zóó hebben opgedreven
als in Rusland nooit gekend was. De
boeren gelooven echter niet in de ge
heimhouding van de ambtenaren der
spaarkassen. GewoonlUk antwoorden de
boeren op dergeiyke beweringen, naar
de „Ekonomitsjeskaja Zjiznj" schrijft,
het volgende:
„Vandaag breng je je geld bij een
crediet-instclling of bij een spaarkas
en den volgenden dag word je aange
sproken als volgt: bourgeois, koelak. En
al beweren zU, dat de inlagen geheim
biyven, daar gelooven wij niets van.
Neen, het veiligste is het geld op den
zolder te verstoppen. Niemand weet er
dan iets van. Ook in het geval van
eventueele confiskatie of iets dergelyks
is het ook veel veiliger als je geld op
den zolder verstopt is. Tegenwoordig is
immers alles mogelijk".
Het bolsjewistische o!ad erkent daar
mede dus. dat de boeren geen vertrou
wen in de plechtige verklaringen van
de regeering stellen, dat zij het moge
lijk, zelfs waarschijnlijk achten, dat c3e
regeering opnieuw tot confiskatie van
alle deposito» zal overgaan Onder der-
goiyke omstandigheden is het begrijpe
lijk, waarom de boe»'cn steeds zoo wei
nig neiging toonden op de leeningen
van de regeerir.g in te schrijven en
hun spaarpenningen naar de spaarkas
sen te brengen. ZU geven de voorkeur
aan het aartsvaderiyk middel: het
geld op den zolder te verstoppen Wel
bestaat er gevaar, dat dieven het geld
daar zouden vinden, maar de boeren be
schouwen het gevaar van confiskatie
van het geld door de regeering nog
grooter. En de boer sluipt 's nachts naar
zyn zolder en verstopt er zijn geld en
antwoordt daarna den ambtenaar, die
bU hem aandringt op het brengen van
het geld naar de spaarkas, dat hij geen
geld heeft.
Dr. B. RAPTSCHINSKY.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
n 60 Cents per regeL
DE OPGROEIENDE JEUGD geeft
men 's ochtends een glaasje natuurlijk
,,Franz«Josef"-bitterwater, dankzij het
gebruik daarvan worden, wegens zijn
maag-, darm» en bloedzuiverende wer
king, bij meisjes en jongens zeer opmer
kelijke successen waargenomen. In de
kinderklinieken wordt het „Franz-Josef"»
water reeds bij dc meestal aan hardnekki»
ge verstopping lijdende kleine patiënten
aangewend. Bij Apoth. en Drog. verkr.b.
HOE EEN GERUCHT
ONTSTAAT.
ER ZIJN 12 KINDEREN
VERDRONKEN.
De Maastrlchtsche correspondent
van „Voorwaarts meldt:
Woensdagmiddag was men bezig het
riviertje de Jeker uit te baggeren. Het
water was laag en op de droge plekken
hadden eenige kinderen gespeeld. Ter
doorspoeling werden de raolenslulzen
in den Heksenhoek plotseling omhoog
getrokken. Een toeschouwer meende,
dat hy nog kinderen had gezien, die
door het woeststroomende water zouden
verzwolgen zyn. Vlug werden de slui
zen gesloten. De politie werd opgebeld,
overal verzamelde zich veel volk. Langs
heel de Jeker was men met dreggen be
zig. BU den duiker onder het Kanaal,
bU de vyfkoppen, overal stonden de
menschen en het gerucht deed reeds
de ronde dat 12 kinderen verdronken
waren. Tenslotte bleek, dat geen enkel
kind vermist en niemand ook maar een
kind in het water had zien spartelen.
De paar kinderen, die aan den kant
ran het water hadden gespeeld, waren
allen al thuis. Zóó ontstaan de ge
ruchten.
„Waar maakt u dat uit op, Mr. Ca
vendish?"
,MUn moeder nam ten tUde van haar
dood en daarvóór een geneesmiddel, dat
strychnine bevatte".
„Ah!" zei de president.
De jury keek belangstellend op.
„Ik geloof", vervolgde Lawrence, „dat
er gevallen zUn geweest, waar de toene
mende werking van een middel, lange-
ren tUd toegediend, geëindigd is met den
dood te veroorzaken. Bovendien, is het
niet mogelyk. dat ze by ongeluk een te
te groote dosis van haar medicijn geno
men heeft?"
„Dit is voor het eerst, dat we hooren.
dat de overledene ten tUde van haar
dood strychnine gebruikte. We zün u
zeer verplicht, mr. Cavendish".
Dr. WUkins werd geroepen en maakte
het idee belachelUk.
„Wat mr. Cavendish oppert, is totaal
onmogelijk. Iedere dokter zou u het
zelfde zeggen. Strychnine is in zekeren
zin een toenemend vergif, maar het zou
onmogeiyk zUn, dat het op deze manier
een plotselingen dood veroorzaakte. Er
zou een lange periode van chronische
symptomen zUn geweest, die dadelUk
mU.. aandacht zouden hebben getrok
ken. De heele kwestie is absurd".
„En de tweede veronderstelling? Dat
mevrouw Inglethorp zonder het te we
ten. oen te groote dosis heeft genomen".
„Drie-, of zelfs viermaal de hoeveel-
DE A.S. HERHALINGS
OEFENINGEN.
ENKELE NIEUWE
MAATREGELEN.
De Telegraaf schryft:
Nu binnenkort weer de dienstplich
tigen by de infanterie voor de her
halingsoefeningen onder de wapens
moeten komen, lijkt het niet ondien
stig om op het doel en de beteekenis
er van in het kort de aandacht te ves
tigen en op eenige nieuwigheden te
wijzen.
Naar men weet, ls de duur van de
eerste oefening in ons land 51/2
maand, c.q. met vier maanden aftrek
en duren de herhalingsoefeningen ten
hoogste 40 dagen, in den regel over
twee tijdvakken verdeeld en vallende
binnen 6 jaar na volbrachte eerste
oefening. Thans duren de herhalings
oefeningen in totaal twee maal 17
dagen; voor de onderofficieren kan
echter elke periode 7 dagen langer
duren, ten einde met hen voorschriften
te behandelen, alvorens de manschap
pen opkomen.
Vrijstelling van opkomst voor de
herhalingsoefeningen wordt, behalve
aan hen die meer dan 3 uur buiten
onze grenzen wonen, alleen in drin
gende gevallen verleend, wanneer b.v.
kan worden aangetoond, dat opkomst
onder de wapenen, nu of later, voor
gezin of bedrijf noodlottig zou zijn.
Uitstel kan worden verleend tot den
eerstvolgenden winter en voor een of
meer jaren, doch zulks geschiedt ook
alleen in dringende gevallen, ter be
oordeeling van den M. v. O.
Verleening van vrijstellingen.
Zoowel het verleenen van vrijstel
lingen als van uitstel wordt zooveel
mogelijk beperkt, omdat by het toe
staan van te veel vergunningen de
sterkte der troepen te gering zou wor
den.
Door een nieuwen maatregel van den
Minister van Oorlog kunnen thans de
vergoedingen rechtstreeks aan de
dienstplichtigen worden uitgekeerd, in
stede van aan het gezin, door tusschen-
komst der burgemeesters. Een snelle
uitbetaling der vergoedingen is aldus
mogelijk geworden. Vergoedingen wor
den slechts toegekend, wanneer zonder
deze. een gezin armoede tof gebrek zou
lyden en er geen andere personen
kunnen helpen of geen andere finan-
cieele middelen aanwezig zUn. Het be
drag der vergoeding (het maximum
is f 2.50 per dag) is afhankelijk van
het gezin en de omstandigheden. De
burgemeesters treden als tusschen-
persoon op.
Wil men zeker zUn, dat de uitbeta
ling der vergoeding tijdig kan geschie
den, dan is het spoedig aanvragen er
van gewenscht en noodig.
Drie maanden voor opkomst onder de
wapenen kan reeds een aanvrage om
schadevergoeding worden ingediend.
De vergoedingen worden bij de her
halingsoefeningen vrU ruim toege
staan, in tegenstelling met hetgeen by
de eerste inlyvlng geschiedt, omdat men
in het laatste geval by verleende vrij-
stelling een ander kan inlyven, ter
wijl- by vrystelling van herhalings
oefening een groot deel van het ren
dement der onkosten, besteed aan de
eerste oefening, verloren zou gaan.
Legering en verpleging.
By de vry groote troepensterkten,
die onder de wapenen komen, is eeniger-
mate geconcentreerde legering nood
zakelijk, waarby echter niet verder
wordt gegaan dan bepaald noodig is.
Door invoering van nieuwe, moderne
baraktenten voor 20 of 40 man, waarin
gelegenheid is tot het plaatsen van
kribben, kunnen geriefelijke tenten
kampen worden ingericht.
Tijdens oefeningen wordt voor on
derbrenging bij de ingezetenen veelal
geconcentreerde onderbrenging in groote
lokalen toegepast. Aangezien hierbij
van de inkwartieringslUsten wordt af
geweken (ten bate der ingezetenen) kan
in zulke kwartieren geen aanspraak
worden gemaakt op wat de Inkwar-
tieringswet voorschrUft, maar moet
de soldaat zich behelpen.
Het legerbestuur is er steeds op uit
voor goede, stevige voeding te zorgen,
zulks in verband met de te verrichten
diensten, waaraan het meerendeel der
dienstplichtigen ontwend is. Een goede
toebereiding wordt verkregen door het
te werk stellen van hoofdzakelijk be-
roeps-kokspersoneel, dat wordt bUge-
staan door dienstplichtige oorlogskoks.
By langdurige of meer inspannen
de oefeningen, in het bijzonder ook
wanneer deze des nacht worden ge
houden, wordt aanvullende voeding ver
strekt. Onder dergelijke omstandighe
den wordt wel krentenbrood verstrekt;
dat dit geschiedt om de soldaten „zoet"
heid zou nog niet den dood veroorzaakt
hebben. Mevrouw Inglethorp liet altyd
een extra groote hoeveelheid medicynen
tegelijk klaarmaken, omdat ze bij Coot
was. den apotheker tn Tadminster. Ze
zou bijnl^de heele flesch hebben moe
ten nemen, om de hoeveelheid strych
nine, die bU de lUkschouwing is gevon
den, te verklaren".
„Dus is uw meening, dat we het ge
neesmiddel opzU kunnen zetten, als in
geen enkel opzicht aandeel hebbende in
het veroorzaken van den dood?"
„Zeker! De veronderstelling is bela
chelijk".
Hetzelfde jurylid, dat tevoren geïn
terrumpeerd had, opperde hier. dat de
apotheker, die het geneesmiddel had
klaargemaakt, een fout kon hebben ge
maakt.
.Dat is natuuriyk altyd mogelUk",
antwoordde de dokter.
Maar Dorcas, die de volgende getuige
was, die werd opgeroepen, deed zelfs
die mogelUkheid te niet. De medlcUn
was niet nieuw gemaakt. Integendeel
had mevrouw Inglethorp op den dag
van haar dood de laatste dosis geno
me».
Dus liet men de kwestie van het ge
neesmiddel eindelijk rusten; en de presi
dent ging met zijn taak verder. Nadat
hU u't Dorcus gekregen had. hoe ze
wakker was geworden door het harde
bellen van haar meesteres, en vervol-
te houden, is ten eenenmale onjuist.
De verstrekking van krentenbrood heeft
alleen plaats omdat dit brood minder
snel uitdroogt en zoo noodig zonder
boter kan worden genuttigd.
Ten slotte mogen wU er nog op wU-
zen, dat tydens de a.s. herhalings
oefeningen, al 't mogelijke zal worden
gedaan om den manschappen ln can-
tines gelegenheid tot ontspanning te
bieden, waarby, indien eenigszins mo
gelijk, van de medewerking der mili
tairen zelf gebruik wordt gemaakt.
DEMONSTRATIE VAN
EEN DOOR HOUTGAS
GEDREVEN AUTO.
HOUTGAS IN PLAATS VAN
BENZINE.
Pessimisten willen wel eens beweren,
dat binnen afzienbaren tijd er leeiyk
gebrek aan benzine zal komen. Er ko
men met den dag meer wagens op den
weg, die wel is waar elk op zich zelf
minder benzine noodig hebben dan
oudere auto's, maar toch door hun zeer
groote hoeveelheid, oneindig veel meer
benzine gebruiken dan het betrekkelyk
geringe aantal wagens, dat een vyftien
jaren geleden op onzen aardbol rond
reed.
Hoe dit ook zli, reeds lang is men,
vooral in Frankrijk bezig, een middel
uit te vinden, dat de benzine geheel al
kunnen vervangen, en dat op een zeer
gemakkelyke manier' verkrygbaar zal
zyn.
De Lyonsche Berliet-fabrieken mee-
nen het probleem nu te hebben opge
lost, door de toepassing van houtgas
„gazogène", dat vrijkomt door het ver
branden van hout.
Een groote Berliet-vrachtwagen, die
dezer dagen al te Rotterdam arriveerde
verscheen Donderdag aldus de Haagshe
Ct., te Den Haag, op het Buitenhof,
waar aan enkele persmenschen en an
dere belangstellenden gelegenheid werd
gegeven eens nader kennis te maken,
met dit nieuwste soort auto.
Naast den chauffeur is een soort oven
geconstrueerd, die volgestopt wordt met
kleine houtklokjes. Alle houtsoorten, op
pUnboomenhout na, kunnen worden ge
bruikt, al zal de eene soort vlugger af
gewerkt zUn dan de andere, b.v. zwaar
eikenhout en gewoon vurenhout. Met
een verwarmingstoestel wordt nu de
houtlaag gloeiend gemaak en het vrij
komende gas door filters van het water
gereinigd. Na de relnging wordt het
gas naar den motor geleid. In enkele
minuten is er voldoende gas. Is men
te ongeduldigd om op die gasvorming te
wachten, dan is er nog een kleine 3-
liter benzine-tank aanwezig om op de
gewone manier te starten. De houtvoor-
raad die in den oven zit, geeft een hoe
veelheid gas, voldoende voor een af
stand, waar anders 60 L. benzine voor
noodig is. In de Midi, en in België zUn
reeds enkele autogène vrachtwagens in
gebruik en ze moeten zeer goed vol
doen. Hier in Holland worden demon
straties gegeven, om ook hier derge
lijke wagens ingang te doen vinden.
gens de familie gewekt had. ging hU
over tot het onderwerp van den twist op
den vorlgen avond.
Het getuigenis van Dorcas op dat
pimt was in hoofdzaak, wat Poirot en
ik al gehoord hadden, dus zal ik het
hier niet herhalen.
De volgende getuige was Mary Caven
dish. Ze stond heel recht, en sprak met
zachte, heldere, en volkomen rustige
stem. In antwoord op de vraag van den
president vertelde ze hem. dat, daar
haar wekker haar als gewooniyk om
half vyf gewekt had, ze zich aan het
kleeden was, toen ze opgeschrikt werd
door het geluid van iets zwaars, dat
viel.
„Dat zal het tafeltje by het bed ge
weest zyn", verklaarde de president
nader.
„Ik maakte mUn deur open", vervolg
de Mary, en luisterde. Na een paar mi
nuten klonk er een luide schel. Dorcas
kwam naar beneden loopen, en wekte
myn man, en we gingen allen naar de
kamer van myn schoonmoeder, maar
die was gesloten
De president viel haar in de rede.
„Ik geloof werkelük niet. dat we u
verder over dat punt lastig behoeven te
vallen. We weten alles, wat er te weten
valt over de volgende gebeurtenissen.
Maar u zoudt me zeer verplichten, met
ons alles te vertellen, wat u den vori-
gen dag van den twist hoorde",
De heeren J. P. A. Koot en Co., Ber-
lietvertegenwoordigers, Beukstraat al
hier. demonstreerden en gaven vele in
lichtingen. Wy konden constateeren dat
de motor zeer goed loopt, zoowel sta-
tionnair als met een hoog toerental, en
ook de koolaanslag aan bougies, klep
pen e.d. is belangryk minder. Onder
den wagen bevinden zich 6 generato
ren, waar het gas van water wordt ge
zuiverd en in den voorsten cylinder be
vindt zich het geheel droge gas, dat naar
den carburateur gevoerd wordt.
Alles by elkaar, een belangwekkende
uitvinding, die zeker opgang zal maken
en waarmee het benzineprobleem prak
tisch opgelost is.
STRAATVEKOOP VAN t
VANILLE-IJS.
In „Voeding en Hygiëne" van 30 Juli
is door een der leden van de redactie,
ir. J. Straub, adj.-dir. ran den keurings
dienst van waren te Amsterdam, de
vraag beantwoord van „enkele voorzich
tige ouders", of het wel hygiënisch is
zich te verfrisschen met het vanille-ys,
dat op straat te koop wordt aangebo
den.
Hetgeen hU mededeelt heeft natuur
iyk op Amsterdam betrekking.
„De Uskarreman kent de eischen van
den Keuringsdienst, en weet dat de na
leving telkens weer gecontroleerd wordt;
hU zy dan nu gewaarschuwd dat by de
beoordeeling van aangetroffen misstan
den rekening gehouden zal worden met
het feit, dat hy nu geacht kan worden
met de eischen op de hoogte te zyn die
worden gesteld, en dat dus allicht eer
der tot strafvervolging zal worden over
gegaan dan in vorige jaren, toen de
keurmeesters door tallooze inspecties
van bereidplaatsen, het onderzoek van
honderden monsters, het uitdeelen van
schriftelUke en mondelinge waarschu
wingen en slechs in zeldzaam ernstige
gevallen door een strafvervolging tracht
ten de ijsbereiders op te voeden.
„Het ijs moet van volle melk worden
bereid, die met de overige ingrediënten
te zamen goed wordt doorgekookt, op
een luchtige zindeiyke plaats gekoeld en
ten slotte in de Usmachine bevroren
„gedraaid". Om het steriliseerend effect
van het doorkoken niet weer te niet te
doen, mag de gekookte „pap" vóór *t ijs-
draaien niet meer met melk verdund
worden. Evenmin mag overgehouden ijs
van den vorigen dag toegevoegd worden.
Dat om dezelfde reden alle gereedschap
telkenmale grondig gereinigd moet wor
den, spreekt van zelf. De eich wordt
dan ook gesteld, dat waterleiding en
een gootsteen in het lokaal of de keu
ken. waar het Us gekookt wordt, aan
wezig is. De normale grondstoffen, be
halve de melk zijn maizena, suiker en
vanille of vanillesuiker, meestal ge
mengd gekocht als zoogenaamde ijspoe-
Er was een tikje uitdagendheid in
haar stem. Ze hief haar hand op en
bracht de kanten ruche aan haar hals
in orde, haar hoofd een weinig daarby
omdraaiend. En heel spontaan schoot
me de gedachte door het hoofd: „Ze wil
tUd winnen!"
„Ja. Ik heb begrepen", vervolgde de
president bedaard, „dat u zat te lezen
op den bank juist buiten de glazen
deur van het boudoir. Dat is zoo, niet
waar?**
Dit was nieuws voor me. en terzyde
naar Poirot kykend, verbeeldde ik me,
dat het voor hem ook nieuw was.
Er was een korte pauze, slechts een
oogenblik van aarzelen, voordat ze ant
woordde:
„Ja, dat is zoo".
„En de deur van het boudoir was
open. nietwaar?"
Stellig werd haar gezicht een beetje
bleeker, toen ze antwoordde:
„Ja".
.Dan hebt u de stemmen van binnen
moeten hooren; vooral daar ze in boos
heid luider waren. Eigenlyk zouden ze
beter te hooren zyn, waar u zich bevond,
dan in de hall".
„Mogelyk".
„Wilt u ons herhalen, wat u van den
twist gehoord hebt?"
„Ik herinner me werkelijk Biet, Iets
gehoord te hebben".
DE WERELD OP Z'N ERGST
(Nadruk verboden.)
der (dat volgens het „Meelbesluit" on
der den naam puddingpoeder moet wor
den verkocht). Het gebruik van saccha
rine is niet geoorloofd; het wordt ook
maar zelden meer aangetroffen. Gela-
tina in plaats van meel kan niet wor
den verboden, helaas, want op zichzélf
onschadelijk, levert het hier gevaar
voor de gezondheid op, doordat het ys
met gelatine koud bereid wordt, en dus
de steriliseerende werking van het op
komen komt te vervallen. Ziektekiemen
zullen dus eerder door het koud-berei-
de „gelatine" Us worden overgebracht
dan door het kokend bereide „maizena"
Us.
Room wordt voor de bereiding van
het tsraatys niet of zelden en in kleine
hoeveelheid gebruikt. Vandaar dat dan
ook de Keuringsdienst den ouden naam
room-Us van de karretjes verdreven
heeft, om die te reserveeren voor het
product van banketbakkers en café-hou
ders die werkelijk room-ys willen ver
koopen, waaraan dan ook veel hoogere
eischen worden gesteld. De eisch van
14 pet. melkvet komt overeen met een
gehalte van ongeveer de helft room;
nauwkeuriger is dit niet uit te
drukken, omdat het van het gehalte van
den gebruikten room afhangt De eisch.
is ongeveer geiyk aan die, welke in
Amerika aan de op groote schaal be
reide ice-cream wordt gesteld. Ook het
roomijsproduct moet even doorgekookt
worden, al beweren sommige koks, dat
de smaak daaronder lijdt.
De handhaving van deze verschillende
eischen geschiedt door het herhaaldelijk
inspecteeren der bereidplaatsen en het
nemen van monsters op straat voor on
derzoek in het laboratorium. Gelukkig
beschikken wy over methodes om op
eenvoudige wijze te controleeren of de
heele massa voldoende verhit is ge
weest (Storch's reactie) en over een
eveneens zeer eenvoudige en nauwkeu
rige proef (Barthels reductaseproef) om
te beoordeelen de mate van bacterieele
verontreiniging, die immers ook na het
koken voor onzindelyke behandeling of
lang bewaren kan zyn ontstaan".
Ir. Straub geeft daarna te kennen, dat
eer in vergelyking met verleden jaar
verbetering valt te constateeren in de
straat-ijstoestanden.
DE KONINGIN TE OSLO
De Koningin en de Prinses zUn Don
derdagavond te Oslo aangekomen. Hoe
wel zy incognito reizen, had zich een
groote menigte verzameld voor het sta
tionsgebouw. Maar vanwege het parti
culiere karakter van de reis, waren geen
officieele personen aanwezig. De Ko
ningin en de Prinses, die ontvangen
werden door een lid van de Noorsche
legatie, verlieten dadelyk het station
en namen den koristen weg naar de
stad, waar zy den nacht doorbrengen
in haar eigen wagon. Heden gaan zy
per trein naar Fefor bij Lillehammer.
„Wilt u zeggen, dat u geen stemmen
hebt gehoord?"
„O. ja, ik hoorde de stemmen, maar
ik hoorde niet, wat ze zeiden". Er kwam
een licht blosje op haar gezicht „Ik
ben niet gewoon, naar particuliere ge
sprekken te luisteren".
De president hield aan.
„En u herinnert u niets? Niets, me
vrouw Cavendish? Niet een enkel los
woord of lossen zin, waaruit u opmaak
te, dat het een particulier gesprek was?"
Ze wachtte even, en scheen na te
denken, uiterlyk nog even kalm.
„Ja, ik herinner me, mevrouw Inglet
horp zei iets over ik herinner me
niet precies wat over schandaal te
maken tusschen man en vrouw".
„Ah!" De president leunde tevreden
achterover. „Dat komt overeen met wat
Dorcas gezegd heeft. Maar neem me
niet kwalijk, mevrouw Cavendish, hoe
wel u merkte, dat het een particulier
gesprek was, bent u niet weggegaan?
U bleef, waar u was?"
Ik ving de voorbygaande flikkering
op van haar goudbruine oogen, toen ze
die opsloeg. Ik was er zeker van. dat ze
op dat oogenblik den kleinen notaris
met zijn insinuaties wel in stukken had
willen scheuren, maar ze antwoordde
heel kalm:
„Neen. Ik zat goed, waar ik was. Ik
bepaalde mijn gedachten op mUn boek",
iWordt vervolgd), 1
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 CENTS PER REGEL.
In Literschroefflaschen 32 cL
OBERIAHNSTEIN
voor huishoudelijk gebruik
