STADSNIEUWS.
FEUILLETON
DE GEHEIMZINNIGE ZAAK
VAN STYLES
FLITSEN
INGEZONDEN
HAARLEM'S DAGBLAD
EEN STANDBEELD VOOR
Dr. SC.VAEPMAN
Heden, D iderdag, zal te Tubbergen
plaats hebben de onthulling van een
bronzen standbeeld van Mgr. Dr. H. J.
A. M. Schaepman.
Naar aanleiding daarvan mogen hier
eenlge bijzonderheden volgen omtrent
den dlchter-staatsman en dichter-rede-
naar, die in de politieke geschiedenis
van Nederland een groote rol heelt ver
vuld en die ook als prozaschrijver groote
vermaardheid heelt verworven.
In Twenthe, in het plaatsje, waar nu
zijn standbeeld zal worden onthuld, zag
Dr. Schaepman het levenslicht. Zijn va
der was daar burgemeester. zyn ver
longen was aanvankelijk naar zee te
gaan, dienst te nemen, te strijden voor
de Ncderlandsche vlag. Maar een gewich
tig bezwaar daartoe vas zijn zwakke
oogeiL Dit maakte dat hij zijn plan
moest opgeven. Toch bleef de Jonge man
hunkeren naar strijd. Hij volgde daarom
den wensch van zijn vader, die verlangde
dat hij priester en kampvechter voor zijn
kerk zou worden. Aanvankelijk bezocht
hij het gymnasium te Oldenzaal en daar
na het seminarium te Kuilenburg. Daar
waren zijn vorderingen in het Latijn zoo
iMïlangrijk dat hU den prijs behaalde voor
een wedstrijd in Latijnsche verzen. In
stilte oefende hij zich in het schrijven
van Nederlan{lsche verzen en Neder-
landsch proza, voor welk laatste kunst
vak hij ook te Kuilenburg werd be
kroond.
Op den leeftijd van 19 jaar werd hij
ingeschreven als student in de Godge
leerdheid aan het seminarium te RU-
senburg. Tijdens zijn studiën aldaar
schreef hij zijn eerste gedicht „De Paus",
dat zonder den naam van den auteur
werd uitgegeven. Een vers èn Bilder-
dijkiaansch èn Da Costiaansch. Schaep
man was trouwens een bewonderaar van
Da Costa. Meermalen haalde hij Da Cos
ta aan. Zijn ideaal was de groote mees
ters nabij te komen. Verscheidene ge
dichten zagen daarna van hem liet licht.
Gloed van overtuiging en wegsleepende
welsprekendheid spraken er uit. Met
Jeugdig vuur vertolkte de student zijn
Idealen, waarvoor hij later zoo man
moedig heeft gestreden.
In 1867 werd Dr. Schaepman tot pries
ter gewijd. Een jaar later vertrok hij
naar Rome, om daar zijn studiën te vol
tooien. In 1870 kwam hij als doctor in
de Godgeleerdheid naar Nederland terug.
Ky werd vervolgens benoemd tot hoog
leeraar in Kerkgeschiedenis aan het
Seminarium te Rijsenburg. Echter bleef
zijn arbeid niet bepaald tot het hoog-
leeraarschap. De jonge doctor was een
aantal jaren redacteur tevens van De
Tijd en schreef in verschillende periodie
ken over letterkunde geschiedenis,
wijsbegeerte en staatkunde. Vooral ook
over staatkunde. Al ging dan bij hem de
dichter niet onder in den Staatsman.
Want deze bevoorrechte Is gebleven de
dichtcr-staatsman.
De man, die ook als prozaschrijver dich
ter was, die zijn styi wel verzorgde. Bij
hem van woord- en taaiverminking geen
aprake. Dit is zeker een der verdiensten
van Schaepman geweest. In dat opzicht
blonk hij hoog uit4 boven velen zijner
tljdgcnooten en van hen die na hen kwa
men
In 1880 werd Dr. Schaepman tot lid
der Tweede Kamer gekozen. In dit
staatscollege heeft hy verscheidene jaren
zitting gehad. Sindsdien heeft hy voor
namelijk zijn denkbeelden in Het Cen
trum verdedigd. Als Kamerlid betoonde
liij zich een groot voorstander van den
persoonlijken dienstplicht, en ook van
#de uitbreiding van het kiesrecht. Bekend
ook is hoe hij met zijn vriend Kolkman
stemde voor de leerplichtwet. Met dr.
Kuiiper en Jhr. de Savornin Lohman
vormde hij de coalitie der rechterzijde.
Bijzonder bevriend was hij met Dr.
Kuijper die eens van hem getuigde:
„Zelden zag de geschiedenis in één man
zooveel gaven vereenigd".
En naar waarheid kon dit worden ge
tuigd. Als dichter en a'.s prozaschrijver
heeft Dr. Schaepman uitgeblonken. Maar
ook als redenaar. Als redenaar van ge
weldige kracht en van groote zegging.
HU was de man van de levendige voor
dracht. De man zooals men placht te
zeggen „met de koperen stem".
Meermalen hebben wij hem te Haar
lem hooren spreken voor de toenmaals
bestaande R K. Leeevereentging, dan in
geleid door den heer Gonnet. Dan be
gon de redenaar eerst met zachte stem
maar gaandeweg zette de stem zich meer
uit, waarna de zwa,re klanken de zaal
dqpr dreunden. Voor redenaar was hi)
in de wieg gelegd. „Redenaar van den
Roomsch-middeneeuwschen stempel,
boetprediker als een Tauler of Bridaino
die zijn machtige stem laat donderen
door de gewelven der Notre Dame" zoo
merkte het Kamerlid Dr. Brummelkamp
op. Geen wonder dat Dr. Schaepman
al» redenaar gevierd was.
Van zijn latere gedichten is vooral be-
kefcd de Aya Sofia, door Jules Persijn
genoemd „een episch-lyrisch poema,
ontzagwekkend naar opvatting cn uit-
DONDERDAG 11 AUG. 1927
voering". In 1898 verscheen zijn Kro-
nlngslied aangeboden aan de Koningin
bij iiaar troonbestijging. Zijn laatste uit
voerig gedicht was een hymne voor Paus
Leo XIII bij zijn 25-jarig Pausschap.
Toen naderde het einde van den grooten
Nederlander. In September 1902 hield
hy te Nymegen zijn laatste groote redo
voor het- standbeeld van Mr. Hamer.
Kort daarna ging hy naar Rome. Daar
is hij in 1903 overleden. Zyn stoffelijk
overschot rust op het Campo Santo dei
XcdischJ. onder de schaduw van St.
Picter.
Dr. Schaepman is geweest een strij
der voor zijn kerk en voor zijn ge.ooi.
„Credo Pugno", „ik geloof, ik strijd",
schreef hy in zijn wapen en zoo iemand
dan heeft hy dat woord gestand gedaan.
Maar ook en dat niet het minst, heeft
hy zich als Nederlander geopenouard,
die zyn land lief had. Onder de grooten
van ons land neemt ook hy een plaats
in.
Vermelden wij ten slotte dat by de
onthulling van het standbeeld eull.n op
treden als sprekers de heeren Th. C.
Luyckx, burgemeester van Tubbergen.
Jhr. mr. Ch. J. M. Ruys de Beerenbrouck,
voorzitter van de Tweede Kamer, A.
Waanders. pastoor te Tubbergen cn Th.
P. M. Schaepman. te 's-Gravenhage. De
onthulling geschiedt door mgr. proi. mr.
dr. W. H. Nolens.
De onthulling.
Mgr. Dr. Nolens stipte in het kort de
verdiensten van Dr. Schaepman aan.
Hy eindigde zyn toespraak:
Moge dit monument een eeuwen trot-
seerend gedenkteekend zyn van de hul
de van het geheele Nederlandsche volk:
aan een zyner beste dichters en proza-
schryvers; aan een zyner machtigste
redenaars: aan een zijner meest voor
uitziende en scherpzinnigste staatslie
den: aan een zyner meest verdienste-
ïyke zonen.
Moge dit standbeeld het biyvend be
wijs zyn van de dankbaarheid van de
Nederlandsche katholieken jegens den
man, die voor hen geweest is: de onver
moeide stryder, die de plaats heeft ver
overd, die hun toekomt; die mede den
grondslag heeft gelegd voor onderlinge
waardeering en voor het samenwerken
van de Christelijke volksgroepen; die
aan het Christelijk, katholiek onderwijs
recht heeft helpen doen wedervaren, de
pionier, die de openbare meening heeft
bewerkt voor een Christeiyk-sociale po
litiek.
Moge de herinnering aan zyn werk
door dit steenen beeld herinnering,
gesteund, bevorderd door de studie,
overweging van zijn, zoo mogeiyk ver
zamelde geschriften een aansporing
en opwekking zijn, vooral voor de jon
gere geslachten, tot navolging van zyn
trouw aan Vaderland en Vorstenhuis,
van zUn liefde voor de Kerk. van zijn
rusteloozen stryd voor waarheid, recht
en maatschappelijke gerechtigheid."
LANDDAG MODERNE VAK
BEWEGING
Door den Haarl. Best. Bond werd
Woensdagavond in het gebouw „De
Centrale" een vergadering gehouden met
vertegenwoordigers der aangesloten
bonden en vertegenwoordigers der be-
stuursdersbonden uit den omtrek die
aan de op 4 September hier ter stede te
houden Landdag zullen deelnemen.
Door den voorzitter den heer Braken
burg werd verslag uitgebracht van de
voorloopige stappen door 't bestuur ge
daan om dezen Landdag te doen sla
gen.
Aan het gemeentebestuur Is vergun
ning gevraagd om dien dag te mogen
beschikken over het landgoed van het
Huis te Zaanen, welk terrein als de toe
stemming wordt verkregen voor dien
dag geheel zal worden ingericht. Reeds
werd van verschillende plaatsen be
richt ontvangen dat de deelneming
groot belooft te worden, terwyi ook di
verse zangkoren en muziekkorpsen huq
medewerking zullen verleenen en de
A. J. C.
PERSONALIA
Te Wageningen is geslaagd voor
het examen landbouwkunde L. O. de
heer B. Machielse, te Beverwyk.
By de Nederlandsche spoorwegen
ls benoemd tot stationschef le klasse
te Geldermalsen de stationschef 2e
klasse J, H. W. Bender, te Beverwyk.
BEZORGING IN IJMUIDEN
Door een verzuim van den gewonen
expediteur is het pak couranten, voor
Umuiden bestemd. Woensdag niet op de
goed'5 plaats bezorgd. De couranten kon
den daardoor niet op den juisten tyd
verspreid worden. Wy hebben maatre
gelen genomen om herhaling te voor
komen.
Men schrijft ons uit het Scouts
Camp W&rgrave:
Maandagmorgen vertrokken 205 pad
vinders, waaronder 30 Haarlemmers,
naar Engeland. De trein, die te 8 uur
uit Haarlem vertrok, nam op zyn weg
naar Vlissingen aan bijna alle sta
tions deelnemers op, zoodat te één uur
het gezelschap compleet in Vlissingen
aankwam en aan boord van de
„Oranje Nassau" stapte.
De Padvindersvlag werd geheschcn
en onder luid gejuich voer de boot weg.
Vele bekenden schudden elkaar de
hand, de groepen werden gevormd en
spoedig voelde ieder zich op zijn ge
mak, vooral omdat de zee vry kalm
was. Zelfs een regenbul kon de stem
ming niet verstoren en toen kort
daarop de zon doorbrak, kon leder ten
volle genieten van de zeereis. Te 7 uur
werd Harwich bereikt, sunder dat een
der deelnemers zeeziek was ge
worden. Van daar af was de rege
ling in handen van de Engelsche
.Boy-Scouts-Association". Een „com
missioner" wachtte op de kade en ge
leidde de Hollanders naar de boottrein
na een korte pasvisitatie.
De jongens waren zeer ingenomen
met de inrichting van den Engelschen
trein; bekleede banken in de 3ae klas
se en de snelheid van rijden werden
zeer gewaardeerd. Voor den inwendi-
gen mensch werd ook gezorgd. Ieder
kreeg een vleeschpastei, een banaan,
een plak chocolade en een flesch limo
nade. Reeds hier viel de uitstekende
voorbereiding op, die de Engelschen
hadden getroffen. Zelfs voor postze
gels en wisselen van geld hadden ze
reeds ln den trein gezorgd.
Op de Stations in Londen, waar
overgestapt moest worden, stonden
overal padvinders uit Pulham (dezelf
den die het vorige Jaar omstreeks de
zen tijd Haarlem bezocht hebben). In
Liverpoolstreet Station werden de
plunjezakken achtergelaten, terwijl de
troep per Underground, extra trein en
autobus naar Wargrave werd gebracht.
De Haarlemsche Voortrekkers-patrouil
le laadde intusschen de bagage in groo
te vrachtauto's en reed daarna hier
mede naar het kamp. dat ongeveer 50
K.M. ten Westen van de City van Lon
den ligt. Toen de troep aldus, na acht
maal van vervoermiddel te hebben
verwisseld, te 12 uur 's nachts in het
kamp aankwam, waren velen wel wat
vermoeid, maar een stevige avond
maaltijd herstelde hen spoedig.
Het kamp ligt op een heuvel met een
mooi uitzicht. Hier staan een veertig
tal groote stevige tenten, terwyi een
Engelsche troep in de nabijheid kam
peert.
De maaltijden worden bereid door
personeel van den heer Van den Bergh.
op wiens landgoed wordt gekampeerd,
zoodat de jongens voldoende tyd heb
ben om de omstreken te bezichtigen.
De verhouding tot de bevolking is
uitstekend; vele uitnoodingingen wer
den ontvangen voor „tea parties".
Zelfs een concert werd aangeboden.
Ieder redt zich zoo'n beetje met zijn
Engelsch en tracht de geheimen van
het Engelsche muntstelsel te door
gronden. Over het algemeen valt het
hun mede, dat zij de menschen kun
nen verstaan en ook de Engelschen
verwonderen zich dikwijls over de taal
kennis van de Hollanders. Verder vie!
hun. op dat de Nederlandsche pad
vinders zooveel grooter van stuk zyn,
dan de Engelsche, wat niet te ver
wonderen is, wanneer men verneemt
dat de grootste helft ouder is dan 16
jaar.
De leiders bespraken met de Engel
schen de details van het programma
voor den volgende dagen, hetwelk
dank zy de uitstekende Engelsche or
ganisatie zonder twyfel goed van sta
pel zal loopen.
DE MaRKISCHE SPIELGE .MEINDE
De Markische Splelgemeinde die ook
te Haarlem zal optreden heeft te Am
sterdam een uitvoering gegeven in de
Ronde Luthersche Kerk. In het groote
Kerkgebouw was geen plaats onbezet.
Over de uitvoering lezen wy in een
correspondentie in De Maasbode:
De Markische Spielgemeinde had in
de eerste plaats een beschaafde en
smaakvolle wijze van zingen. Er wordt
onder leiding van Dr. Götsch zorgvul
dig gestudeerd, en vooral de vrouwen
stemmen zyn goed gecultiveerd. Men
staat hier niet voor een uiterste per
fectie, maar wat gegeven v/ordt is een
voudig en goed, en wat het meeste
waard is: men zingt met een volko
men begrip van de vesrchillende oude.
niet altUd even gemakkeiyke te reali-
seeren stijlen. De samenstelling van
het programma was voorbeeldig, en
heto gepresteerde maakt ons benieuwd
naar de andere uitvoeringen van dit
gezelschap.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 970
HET EERSTE ONWEER
Baby vraagt zich slaperig af. wat 1
dat gerommel en die lichtflitsen j
beteekenen
vreeselijk leuk misschien is dat 9
nu zoo'n onweer, waar vader het R
onlangs over had
mooi zijn die lichtflitsen, als ze
kom.n, kan hy alles in zyn kamer
tje onderscheiden
daar heb je vader en moeder die ha. dat was een flinke het huis I
zich afvragen of hy bang is I schudde net zooals vader wanneer
bang waarvoor? hij boos is
daar heb je de oudelui weer, ze
komen de ramen dichtdoen
waarom vinden zU dat lawaai niet
leuk wanneer amuseeren groote
menschen zich eigenlijk ooit?
en waarom doen ze in vredesnaam I enfin, als het noodig is om bang
zoo zenuwachtig, je wordt er krie- i te worden, dan moet het maf
belig van
(Nadruk verboden.)
door
AGATHA CHRISTIE.
Vertaling van A. d. Z.
Het was te voorzien, dat hy verdacht
zou worden; maar, om zekerheid tc heb
ben, moest er een tastbaar bewys zyn
zooals het koopen van het vergif en
dat was by een man met het eigenaar
dige uiterlijk van Mr. Inglethorp niet
moeliyk. Herinner Je maar eens, dat de
Jonge Mace mr. Inglethorp eigcnlUk
nooit gesproken had. Hoe zou hy er
aan twijfelen dat de man in zijn kleeren
mlt zyn baard en lorgnet Alfred Ingle
thorp was?"
„Het kan zUn". zei ik, meegesleept
door Polrots welsprekendheid. „Maar,
als dat het geval was. waarom zegt hy
dan niet. waar hij Maandagavond om
uur geweest is?"
„Ah, waarom niet?" zei Polrot, kal
mer wordend. „Als hy gearresteerd werd.
ui hU waarschUnlUk spreken, maar ik
wil liet daar niet toe laten komen. Ik
moot hem den ernst van den toestand
doen inzien. Er steekt natuuriyk iets
schandeiyks achter zyn stilzwygen. Al
heeft hU zyn vrouw niet vermoord, dan
is hy toch een schavuit, en heeft iets
te verbergen, geheel afgescheiden van
den moord".
„Wat kan het zyn?" peinsde ik. voor
het oogenbllk tot Poirots meening over
gehaald ofschoon nog steeds een vage
overtuiging behoudend, dat de voor de
hand liggende gevolgtrekking de Juiste
was.
„Kun Je het niet raden?" vroeg Polrot
glimlachend.
„Neen, u wel?"
„O. Ja ik had al een poosje geleden
een klein Idee en het is gebleken.
Juist te zyn".
„Dat hebt u me nooit verteld", zei ik
verwytend.
Polrot spreidde verontschuldigend de
handen uit.
„Pardon, mon ami, je waart niet be
paald sympathiek."
Hy keek me ernstig aan. „Zeg me
eens zie Je nu in, dat hU niet gear
resteerd moet worden?"
„Misschien", zei Ik twijfelachtig, want
ik was werkelijk volkomen onverschil
lig voor het lot van Alfred Inglethorp
en dacht, dat een goede schrik hem
geen kwaad zou doen.
Polrot, die me gespannen aankeek,
slaakte een zucht.
„Kom, m'n vriend", zei hü. van on
derwerp veranderend, „mr. Ingletiiorp
DE HOLLAND SC HE PADVINDERS
IN ENGELAND.
daargelaten, wat voor indruk heeft het
getuigenverhoor by de zitting op je ge
maakt?"
„O, vrijwel, wat ik verwachtte".
„Heeft Je niets eigenaardigs getrof
fen?"
MUn gedachten vlogen naar Mary
Cavendish, en ik vroeg ontwykend:
„In welk opzicht?"
„Nu. de getuigenverklaring van mr.
Lawrence Cavendish bUvoorbeeld?"
Ik was opgelucht.
„O, Lawrence. Neen. dat geloof ik
niet. Hy ls altijd een zenuwachtige
man".
„ZUn toespeling, dat zün moeder by
ongeluk vergiftigd kon zyn door den
drank, dien ze nam, frappeerde die je
niet als vreemd?"
„Neen, dat kan ik niet zeggen. De
dokters lachten er natuurlijk om. Maar
het was een heel natuuriyke toespeling
voor een leek, om te maken".
„Maar monsieur Lawrence Is geen
leek. Je hebt me zelf verteld, dat hij
eerst in de medicynen gestudeerd heeft
en dat hy zyn doktersgraad gehaald
had".
„Ja. dat is waar. Ik heb daar niet
aan gedacht". Ik schrikte een beetje.
„Dat is vreemd".
Poirot knikte.
„Van het begin af is zijn gedrag eigen
aardig geweest. Van de heels familie zou
hU alleen symptomen van strychnine-
vegiftiging hebben moeten herkennen en
KANTONGERECHT.
UITSPRAKEN
L. S. het in gesloten jachttijd fa
zanten verkoopen f 30 subs. 30 d. h.
P. J. v. K. overtreding der Visschery-
wet f5 subs. 1 d. h. P. H. v. R. over
treding der Leerplichtwet f 2 subs. 1
d. h. G. J. N. het loopen op verboden
grond fl subs. 1 d. h. I. W. het als
bestuurder van een motorrytuig op
den voorgeschreven tijd niet -zorgen,
dat nummer en letter helder verlicht
zijn f3 subs. 1 d. h. P. J. J. het te
Haarlem in openbare wateren zwem
men f 1 subs. 1 d. h. P. A. A. het te
Bloemendaal zonder vergunning van
Burgemeester en Wethouders eene
standplaats als verkoopplaats inne
men aan openbare wegen f3 subs. 1
d. h. A. J. S. overtreding van het Mo
tor- en Rywielbesluit f 2 subs. I d. h.
L. D. overtreding der Motor- en Ry-
wielwet f 1 subs. 1 d. h. M. W. idem
f2 subs. 1 d. h. J. Ch. M. het te
Zandvoort zich alleen gekleed in bad-
costuum op het strand vertoonen f 2
subs. 1 i h, C, P. het des avonds met
onverlicht rywiel rijden f2 subs. 1 d.
h. R. K. N. het te Bloemendaal als
bestuurder van een motorrytuig over
schrijden de maximum door B. en W.
aangegeven snelheid ten aanzien van
een der binnen de bebouwde kommen
gelegen wegen f4 subs. 1 d. h. G. C.
Z. overtreding der alg. pol. verord. van
Wijk aan Zee en Duin f 3 subs. 1 d. h.
P. M. overtreding der Arbeidswet f 3
subs. 1 d. h. M. A. F. het zich alleen
gekleed in badcostuum of met zwem
broek op het strand vertoonen f2 subs.
1 d. h. W. S. C. de V. het loopen over
verboden grond f2 subs. 1 d.h. P. A.
A. het te Bloemendaal op den open
baren weg eene standplaats als ver
koopplaats innemen, zonder vergun
ning van Burgemeester en Wethouders
f 2 subs. 1 d. h. J. M. Vryspraak. G
V. overtreding van art. 1518 der Mo
tor- en RUwielwet f 15 subs. 3 d. h.
M. v. d. A. het te Haarlem op tram-
rijtuigen springen f5 subs. 2 w. tucht
school.
EXAMEN LICHAAMSOEFENINGEN
M. O. 10 Aug. Haarlem. Geëxamineerd
9 m.n.l. candidaten. Geslaagd de hee
ren C. W. J. Rozeboom, 's-Gravenhage.
T. Schuringa, Scheveningen. B. Sikke-
ma, Winschoten, P. W. Simons, Rotter
dam, L. L. W. v. Broekhuizen. 's-Gra
venhage.
EXAMEN HOOFDAKTE
10 Aug. Haarlem. Geëxamineerd 8
m.n.l. candidaten. Geslaagd de heeren:
J. P. Louman. Amsterdam, P. J. A. van
Maarseveen, Utrecht, O. H. Mollema,
Zaandam, P. Peys, Westzaan, P. J. v. d.
Pol, Amsterdam.
toch zien we. dat hU het eenige lid van
de familie is, dat aan de theorie van
dood door natuurlijke oorzaken vast
houdt. Als het monsieur John was ge
weest. zou ik het beter hebben kunnen
begrijpen. Hy heeft geen technische
kennis en is van nature wat nuchter.
Maar monsieur Lawrence neen! En
nu vandaag komt hij aan met een idee.
waarvan hij zelf moet geweten hebben,
hoe bespotteiyk het was. Dat geeft te
denken, mon ami!"
„Het is heel verwarrend", stemde ik
toe.
..Dan hebben we mevrouw Cavendish",
vervolgde Polrot. „Dat ls er nog één. die
niet alles vertelt, wat ze weet. Wat
maak je uit haar houding op?"
„Ik weet niet,wat ik er uit moet op
maken. Het schUnt ondenkbaar, dat ze
Alfred Inglethorp zou beschermen. Toch
lUkt het zoo".
Poirot knikte peinzend.
„Ja het is wonderiyk. Eén ding is
zeker, ze heeft heel wat meer van dat
„privé"-gesprek gehoord, dan ze wilde
toegeven".
„En toch is ze de laatste persoon, die
men ervan zou beschuldigen, dat ze zich
vernederde tot luistervink spelen!"
„Precies. Eén ding heeft haar getui
genverklaring me duideiyk gemaakt. Ik
heb een fout gemaakt. Dorcas had groot
gelyk. De twist had vroeger in den mid
dag plaats, om ongeveer vier uur, zoo
als ze zei".
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de Redactie zich niet verantwoordelijk
Van ingezonden stukken, geplaatst
of niet geplaatst, wordt de kopie den
;nzender niet teruggegeven.
HET BOVENGRONDSCHE
NET TE BLOEMENDAAL
Geachte Redactie,
Naar aanleiding van hetgeen de Di
rectie van het P.E.N. meedeelde als
antwoord op mijn ingezonden stuk over
het bovengrondsche net te Bloemen
daal nog het volgende:
De houten bijkeuken van destijds
is ruim 7 jaar geleden vervangen door
een steenen gebouw, bestaande thans
uit een nieuwe keuken, bijkeuken met
bovenkamer. By die verbouwing is de
mast, die eerst in de houten bijkeuken
stond, op mijn herhaald aandringen
eenige meters verder op mUn eigen ter
rein gezet, hoewel ik moeite had gedaan,
die mast geheel buiten mijn grond te
doen plaatsen. Er kan dus geen sprake
zijn van draden, die naar verhouding
thans lager zUn komen te hangen, in
tegendeel is er van ons huis uit destyds
telkens ernstig op gewezen, dat het ge
vaar van in aanraking met de stroom
draden te komen, heel ernstig was ge
worden. Ten slotte is ongeveer 5 jaar
geleden een stroomdraad, die over een
balcon aan de chterzyde van het huis
gespannen was, geïsoleerd. De zaak
bleef verder zooals zy was. Verder wil ik
er nog op wyzen, dat Maandagmorgen
8 dezer reeds twee werklieden aanwezig
waren om alle draden, óók de ge-
isoleerde van ons balcon van het opge
trokken huis (waarom dit niet eerder
gedaan?) te verwyderen. Er is nu nog
slechts een klein stukje heel aan de
achterzijde van het groote plat bij den
afvoerpijp en geheel geïsoleerd, te zien.
Had men dit destyds al op ons aandrin
gen gedaan, dan ware dit ongeluk stellig
voorkomen geweest.
De overstrooming in huis was van
zulk een ernstigen aard, tengevolge van
de'reeds genoemde verstopping op het
platte dak, dat alle pogingen moesten
worden aangewend om trots de drei
gende draden daaraan een eind te ma
ken.
Wed. H. v. HEUMEN Hzn.-BENIT.
Ook dit stuk gaven we aan de Direc
tie van het P. E. N. ter inzage. Deze
deelde ons mede, dat er van wat er ze
ven jaar geleden gebeurde, niets in het
archief te vil den is.
Wat de werkzaamheden van Maan
dagmorgen betreft, merkte de directie
op, dat nu de boel die kapot was ge
gaan, toch gerepareerd moest worden,
de draden op een andere plaats zijn
Ik keek hem wat vreemd aan. Ik had
nooit zijn aandringen op dat punt be
grepen.
„Ja, een heeleboel wonderiyks kwam
vandaag voor den dag", vervolgde
Poirot. „Dr. Bauerstein, wat deed die
nu op en gekleed op dat uur van den
morgen? Het bevreemdt me. dat nie
mand eén opmerking gemaakt heeft
over dat feit".
Hij heeft, geloof Ik. last van slapeloos
heid". zei ik weifelend.
„Wat een goede, of 'n heel slechte
verklaring is", merkte Poirot op. „Dat
houdt alles in. en verklaart niets. Ik
zal een oogje houden op dien knappen
dr. Bauerstein".
„Nog meer aanmerkingen op het ge
tuigenverhoor?" vroeg ik sarcastisch.
„Mon ami!" antwoordde Poirot ern
stig, „als je merkt dat de menschen je
de waarheid niet vertellen pas dan
op! Nu, als ik me niet vergis, sprak van
daag op de zitting maar één op zyn
meest, twee personen de waarheid zon
der achterhoudendheid of uitvluchten".
„Kom, Polrot! Ik zal Lawrence of me
vrouw Cavendish niet noemen. Maar,
daar heb je John en Miss Howard,
die hebben toch immers waarheid ge
sproken?"
„Allebei, m'n vriend? Eén, dat geef ik
toe. maar beiden!"
zyn woorden gaven me een onaange-
r.amen schok. Het getuigenis van Miss
Howard, onbelangryk als het mocht
vastgemaakt. Om evenwel te voorko
men, dat de bewoners last van
kortsluiting zouden hebben en daardoor
van licht verstoken zouden worden,
zijn geen blanke draden meer gebruikt,
maar zoogenaamde Hackethal-draden,
wat met de persoonlyke veiligheid ech
ter niets te maken heeft.
Verder wenschte de Directie zich niet
over dit stuk uit te laten.
REDACTIE.
LUCHTVAARTNIEUWS.
ALS PASSAGIER MEE
DEN OCEAAN OVER
MISS BOLL BIEDT 100.000
FRANCS
De Telegraaf schrijft:
Miss Mabel Boll, een Amerikaanscha
te Parijs woanachtig, is dol op oceaan-
vluchten. Zy had gelezen dat Mr. Mc
Intosh, piloot van de British Imperial
Airways een passagier wenschte mee
te nemen op voorwaarde, dat deze de
onkosten van zyn oceaanvlucht, (En
geland—Amerika), zou dekken.
Onmiddeliyk heeft Miss Boll zich
aangemeld, doch toen zy hoorde,, dat
de Columbia eerder zou vertrekken,
bood zy Levine 100.000 francs, indien
zij als passagier den tocht zou mogen
meemaken.
Maar al ben lk erg slank, aldus Miss
Boll, myn gewicht zou een verlies van
5 vlieguren beteekenen heeft Levine
mij gezegd, zoodat ik van mijn plan
moet afzien.
Gelukkig, dat het vliegtuig van Mc
Intosh veel grooter is. en u althans
met dezen piloot de reis kunt maken.
Ik ben heelemaal niet bang, vervolg
de miss Boll, of beter, ik ben fatalist;
de dood kan mU even goed op eiken
hoek van een straat verrassen als bo
ven den Oceaan. Maar daar denk ik
nooit over na, ik ben er echter zeker
van. dat, indien ik meevlieg, de tocht
gelukken zal.
De optimistische Amerikaansche kan
zich de luxe van een dergelyk aanbod
veroorloven, zy woont te Parijs, heeft
een chateau te Chantilly terwijl zij
volgens de New York Herald, waaraan
wij dit bericht ontleenen, juweelen be
zit, die minstens een millioen dollar
waard zyn.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Doorziilen i Eft B 0 S3 I j
Slukloopen 1 8 8% V/ L.
zijn, was op zulk een door en door op
rechte manier gegeven, dat het niet bij
me opgekomen was, haar eerlijkheid in
twyfel te trekken. Maar, ik had een
groote vereering voor Polrot's doorzicht
behalve by de gelegenheden, dat hy
was, wat ik voor mezelf ,jnal koppig"
noemde.
.Denkt u dat werkelijk?" vroeg lk.
„Miss Howard heeft me altyd zoo intens
eerlijk geleken bijna akelig eerlijk".
Poirot keek me aan met een vreem
den blik, dien ik niet kon doorgronden.
Hij wilde wat zeggen en hield zich toen
in.
„Aan Miss Murdoch ook", ging ik
voort, „is niets onwaars".
„Neen. Maar het was vreemd, dat ze
geen geluid heeft gehoord, terwyl ze er
naast sliep; terwyi mevrouw Cavendish
in den anderen vleugel van het gebouw
duidelijk het tafeltje hoorde vallen".
„Wel, ze is jong. En ze slaapt mis
schien vast".
„Ah, ja zeker! Die moet een geweldige
slaapster zyn!"
De toon van zyn stem beviel me niet
erg, maar op dat oogenblik hoorden we
een luiden schel, en uit het raam kij
kend, zagen we de twee rechercheurs be
neden op ons wachten.
(Wordt vervolgd).
