APROPOS
DOOR DE INTERNATIONALE SPORTWERELD
ROEI EM
De Holland-bekerwedstrijden
te Amsterdam.
Het Spaarne wint den
Huisdier-bek er.
(Van onzen medewerker).
Deze wedstrijden werden Zaterdag en
Zondagmiddag op den Amstel te Am
sterdam verroeid.
De inschrijvingen van „het Spaarne"
droegen ditmaal een ander karakter,
dan gewoonlijk. De roeiers hadden alles
zelf georganiseerd en al is dit initiatief
zeer te prijzen, toch bleken de fouten
hier ook. De twee senior scullers Cox en
Tromp .van het Spaarne hadden in de
eerste heat tegen elkaar geloot. Hun
krachten ontliepen elkaar slechts zeer
weinig, zoodat de race tusschen hen voor
beide uitermate vermoeiend was. Tromp,
die in dezen wedstrijd zegevierde, moest
nu reeds twee uur later tegen den Ber-
lijnschen roeier Koblo trekken, die ge
heel frisch op de baan kwam, daar hij
slechts een row over had geroeid. Het
roeien van Tromp in dezen 2den wed
strijd was dan ook lang niet af en zijn
nederlaag was verdiend. Bij een meer
centrale leiding had wellicht een derge
lijke fout vermeden kunnen worden. In
elk geval is de Holland-beker dus voor
't Spaarne verloren.
Het andere nummer, waaraan Spaar-
ne-roeiers deelnamen, was de Hulscher
beker voor junior vieren van Burger-
roeivereenigingen. De Spaarnevier, die
hieraan deel neemt, is een pittige ploeg.
Het tempo wordt zeer levendig gehouden
en het doorloopen van de boot tusschen
de slagen is zeer te roemen. De ploeg be
staat uit W. Gimpel (bg.) Dunlop, I.
Herweyer, G. Terwogt (slag), C. Du-
mont (stuurman). Het aantal in dit
nummer deelnemende ploegen bedraagt
zeven. De eerste heat in dit
nummer bracht een vrij gemakkelijke
overwinning van die Leythe op Nautilus.
In de andere heat, welke tusschen
Laak, Spaarne en Amstel ging, was de
Amstel direct na den start uit den strijd.
De Laak en Spaarne blijven tot bij Nereus
ongeveer boord aan boord, waarna de
slag van het Spaarne het tempo opvoert
en zoodoende zijn ploeg een lengte voor
deel geeft. Bij de finish is er zelfs licht
tusschen de booten gekomen.
De derde heat tusschen Willem III en
Arsa, bracht een overwinning voor Arsa
met 2 lengten.
De eindstrijd in dit nummer ging dus
tusschen die Leythe aan boei I, Het
Spaarne boei II, Arsa boei III. Deze fi
nale werd Zondagmiddag verroeid. Het
was nu droog weer, maar de wind was
vrij hinderlijk, vooral voor de Arsa aan
boei in.
Direct na den start zakt Die Leythe af,
terwijl 't Spaarne een 3/4 lengte voor
sprong op Arsa heeft. Deze stand blijft
vrijwel den geheelen wedstrijd door on
gewijzigd. Bij de Amstelbrug komt de
Arsa nog even opzetten, maar in den
eindspurt loopt de Spaarne-ploeg nog
verder uit en brengt 1/4 lengte water
tusschen de booten.
Het roeien van de Spaarne-vier was
dezen dag nog beter dan den vorigen.
Het opvangen van stuurboord was veel
beter. De finish is slecht verzorgd, daar
entegen is het begin zeer vinnig en heb
ben alle vier roeiers direct bij 't begin
van de haal, druk op 't blad. Het is
voor den eersten keer, dat het Spaarne
dezen wedstrijd wint
Alle wedstrijden wijzen cr op, dat
het peil der Hollandsche ploegen, dc
seniores dan, bedenkelijk is achteruit*
gegaan. Nog drie jaar geleden had*
den de Duitschers ten ccnenmalc niets
in tc brengen en thans verliezen onze
ploegen kansloos.
De verdeeling der prijzen was als
volgt (voor de nummers met open in*
schrijving): Twee zonder, stuurman,
Hellas (Herlijn): Double scull seniores,
Wiking (Berlijn): Vier met stuurman
(Hultscher beker) Spaarne; Skiff junio*
res A Njord (v. der Meer); Skiff ju*
niores B Njord (v. d.Meer); Over*
n.iadsche Skiff De Hoop AA ijsman);
Oude skiff (Hollar'1 beker) Wiking
(Koblo); Oodc acht Ar.iste!.
E. A. KR.
De Arsenalkwestie, waarover ik ver
leden week het een en ander vertelde,
is thans ook door de Football League
behandeld. De League verklaarde zich
met het door de Football Association
uitgebrachte rapport te vereenigen na
vastgesteld te hebben, dat de leiders
van de Arsenal ook de bepalingen van
de League op verschillende punten heb
ben overtreden
Of de League nog afzonderlijke straf
fen zal opleggen, moet nog nader wor
den afgewacht. De aandeelhouders van
de Arsenal hebben op de buitengewone
algemeene vergadering, welke bijeen
geroepen was om nieuwe bestuursleden
aan te wijzen, een motie aangenomen
waarin dank werd gebracht aan Sir
Hevry Nor ris en Mr. Hall voor de vele
en belangrijke diensten in den loop deT
jaren aan de Arsenal bewezen! Deze
motie is overigens wel in merkwaar
dige tegenspraak met de opvatting van
de Football Association.
De sympathie van het publiek is in
deze zaak echter vrijwel geheel aan de
zijde van Sir Norris en de zijnen. De
bekende teekenaar Tom Webster heeft
dan ook de manie van den Engelschen
Voetbal Bond om zich sterk met de
interne aangelegenheden der clubs te
bemoeien, op geestige wijze in beeld ge
bracht.
Men ziet op de teekening een vrijwel
in kranten begraven fanatieker, die uit
roept: „Chelsea heeft alweer gewonnen,
het wordt hoog tijd dat de Football
Association een Commissie van onder
hoek benoemt!"
Het Engelsche voetbalseizoen Is al
WIELR1JDEN
OM HET KAMPIOEN
SCHAP VAN HAARLEM.
Wedstrijden op den Zeeweg
door de politie verboden.
Zondag zouden op den Zeeweg te
Bloemendaal wielerwedstrijden om het
kampioenschap van Haarlem plaats
hebben. (Zie ook elders in dit nummer)
Wij vernemen evenwel, dat de politie
voor deze wedstrijden geen vergunning
wilde geven.
We hebben den commissaris van poli
tie te Bloemendaal, den heer A. Hiem-
sibr a, om nadere inlichtingen ge
vraagd.
Hij deelde mede, dat weliswaar in het
vorige seizoen de wedstrijden met zijn
medeweten op den Zeeweg plaats
hadden, „maar toen werd er", zei de
Commissaris, „door belanghebbenden
de namen van „betrouwbaarheidsrit" en
„oefenpartijen" aan gegeven. Het waren
dus geen snelheidswedstrijden. Voor de
wedstrijden van Zondag is mij evenwel
absoluut geen toestemming gevraagd.
En omdat volgens de nieuwe Motor- en
Rijwielwet met ingang van 1 November
1927 alle dergelijke wedstrijden op den
openbaren weg verboden worden, heb ik
gemeend in den geest daarvan te han
delen, door de wedstrijden van Zondag
te verbieden".
„Bestaat er nog kans", vroegen we.
„dat u vóór 1 November nog toestem
ming geeft, als daarom gevraagd
wordt?"
„Dat kan ik u nog niet zeggen", ant
woordde de heer Hiemstra. „Daar moet
ik eerst nog eens over denken."
De heer P. Kossen, voorzitter van
H.S.C. „Excelsior", die deze wedstrijden
ter gelegenheid van zijn afscheid van
de wielersport georganiseerd had, ver
klaarde ons niet te begrijpen, waarom
deze wedstrijden zoo opeens verboden
werden. „Ik heb daar wel driehonderd
wedstrijden gereden", zei hij, „en nooit
ondervond ik van de politie ook maar
den minsten last. Integendeel, wij had
den van de politie zelfs de meeste me
dewerking. Tot dusver zijn de wedstrij
den, die we betrouwbaarheidsritten
noemden, altijd oogluikend toegestaan,
want we wisten natuurlijk wel, dat we
geen wedstrijden op den weg mochten
houden. Zondagmorgen wilden we op
den Zeeweg om het kampioenschap van
Haarlem Tijden. Het verkeer is daar op
Zondagmorgen vroeg meestal nihil. Ook
nu was er geen auto en geen fiets te
zien. Zaterdagmiddag twee uur wisten
we nog niets van een verbod. Weliswaar
hadden we geen toestemming aange
vraagd, maar we konden niet vermoe
den. dat het thans verboden zou wor
den. Als ik dat geweten had, zou ik
permissie aangevraagd hebben, want
het was natuurlijk niet mijn bedoeling
om den heer Hiemstra te passeeren.
Toen we Zondagmorgen op den Zeeweg
arriveerden, stand daar tot onze verba
zing de politie reeds te wachten. Aan
het bestuur werd gevraagd wat hier
plaats zou hebben. Toen de politie hoor
de dat ik voor deze ritten prijzen had
beschikbaar gesteld, werd ons gezegd,
dat dit niet mocht gebeuren, omdat het
dan wedstrijden waren. Dat was
erg jammer, want ik wilde zoo graag
aan de renners ter gelegenheid van
mijn afsoheid een aardigheidje geven.
Daartoe gaf ik zes bekers, tien medailles
en een eiketak. Ik probeerde Zondag
morgen nog den Commissaris te spre
ken te krijgen maar hij was noch
thuis noch op het bureau. Hoe
het zij ik ga deze week voor as. Zon
dag vergunnning vragen en als mij die
eventueel geweigerd wordt, dan ga ik
een andere plaats voor deze ritten op
zoeken, want zóó wil ik mijn vrienden
niet in den steek laten."
lawntennis
Succes van Kea Boeman.
Uit Forest Hills wordt aan De Crt.
gemeld:
Tijdens de wedstrijden om de Ameri-
kaansdhe tenniskampioenschappen
speelden onze landgenoote Kea Bonman
enBorotra 'n exhibition-wedstrijd tegen
miss Helen Wills en Hunter. De Hol-
landsch-Fransche combinatie won met
7—5, 4—6. 6—3.
weer eenige weken oud, de League
wedstrijden hebben tot dusver over het
algemeen verrassende resultaten gege
ven. Twaalf maanden geleden stond
Burnley aan het hoofd van de eerste
divisie, thans staat dit elftal met 5
nederlagen in 5 wedstrijden op de laat
ste plaats!
Nog merkwaardiger is de positie van
Middlesbrough. Dat stond voor een jaar
op de voorlaatste plaats in de tweede
divisie, thans neemt het een mooie
plaats in de eerste afdeeling in. Zoo
is het ook in de lagere afdeelingen van
de League het geval. Opmerkelijk is
het voorts, dat zooveel kleine clubs, wel
ke niet in staat zijn groote sommen
uit te geven voor den aankoop van
spelers, op het oogenblik een mooie
plaats op de ranglijst innemen. Dat be
wijst weer opnieuw dat men met geld
alleen het in voetbal niet tot een leiden
de positie kan brengen. Sommige bla
den vinden daarin weer eens aanleiding
om tegen het verkeerde van het systeem
van overdracht van spelers op le trek
ken, ze vergeten daarbij echter dat er
juist onder die kleine clubs verschil
lenden zijn, die haar bestaan voor een
groot deel aan dat overdoen van spe
lers te danken hebben. Clapton Orient
bv., dat op het oogenblik in de tweede
divisie de leiding heeft, deed in het af-
geloopen seizoen haar internationalen
spil voor eenige duizenden ponden over
en dat nog wel op een oogenblik, dat
de club alle krachten moest inspannen
om aan degradatie te ontkomen. Er zijn
aan het bedoelde systeem zeer zeker
bezwaren verbonden, doch heft staat
ook vast, dat door overdracht van spe
lers, kleine clubs dikwijls uit geldelijke
moeilijkheden gekomen zijn.
Newcastle United, de kampioen van
het vorig seizoen, zijn ook thans weer
In goeden vorm. Dat elftal heeft niet
alleen een sterke vorhoede, doch ook
een zeer goede verdediging. In vier
wedstrijd werden 15 doelpunten ge
maakt en zag het elftal slechts 4 maal
tegen zich scoren.
Gallacher, de"* beroemde Schot, die
bij de toer van de Engelsche kampioe
nen in ons land geen opvallend werk
leverde, is op het oogenblik volgens
Engelsche beoordeelaars buitengewoon
op dreef. Merkwaardig was de 71 over
winning van Newcastle United tegen
Manchester United te Manchester. Met
7—1 wonnen de gasten, die het goede
spel van vóór de verandering van den
buitenspelregel met succes in toepas
sing brachten tegen het op snelheid en
hard trappen gebaseerde spel van
Manchester United.
In Frankrijk staat men voor het be
gin van de verschillende competities.
Wel hebben de meeste clubs reeds
wedstrijden gespeeld, zelfs wedstrij
den tegen buitenlandsche clubs, doch
dat waren slechts oefenwedstrijden. Zoo
begon de Stade Francais met een 42
overwinning op een sterk Spaansch club
elftal, de Real Club Zargossa doch
daarbij dient gezegd te worden, dat de
vier doelpunten van de Fransche club
werden gemaakt door denDeen-
schen Internationaal Simonson die eeni-
gen tijd in Parijs verblijf houdt. Voor
de clubbesturen schijnt het overigens
op het oogenblik in Frankrijk een ge
vaarlijke tijd te zijn. Een der Fran
sche sportbladen gaf zelfs dezen heeren
den raad kogelvrije pantsers aan te
trekken!
In Frankrijk moeten spelers, die van
club wenschen te veranderen, daarvoor
toestemming hebben van hun oude
vei eeniging. Het is eenigszins te be-
grij]>en, dat de clubs een dergelijke
toestemming niet graag geven, liever
behouden ze de spelers zelf Het is nu
in do afgeloopen weken zelfs tweemaal
voorgekomen dat een speler met een
geladen revolver tegenover den voor
zitter van zijn vereeniging kwam te
staan en hem op die manier dwóng het
voor overgang vereischte formulier te
onderteekenen. Later verklaarden de
heeren, dat de revolver niet geladen
was en dat er dus geen gevaar dreigde.
In leder geval opent dit optreden der
spelers nieuwe vooruitzichten, de raad
om kogelvrije pantsers aan te trekken,
is dan ook zoo kwaad niet.
„We hebben alle achting voor Colum
bus doch wat de voetbalsport betreft, zou
het veel beter geweest zijn, indien Ame
rika nooit ontdekt was!" aldus begint
een Oostenryksch blad een artikel over
de hernieuwde poging van Amerikaan-
sche voetbal-agenten om Oostenxijksche
spelers over te halen naar Amerika te
gaan. Het optreden van Amerika in deze
zaak is dan ook wel merkwaardig. Niet
tegenstaande de vertegenwoordigers van
Amerika op het FIFA-congres te Hel-
singfors hebben toegezegd, dat zij geen
pogingen meer zullen toelaten om spe
lers, welke door een contract aan hun
vereeniging gebonden zijn, over te ha
len dat contract te verbreken, worden
toch allerlei pogingen in het werk ge
steld om Oostenxijksche spelers naar
Amerika te krijgen. Er hebben dan ook
reeds eenige spelers besloten hun con
tract te verbreken en naar Amerika te
gaan, waarbij zelfs eenige spelers, die
reeds een jaar in Amerika geweest zijn
en die bij hun terugkomst verklaarden
nooit weer een Amerikaansch voetbal
seizoen te willen meemaken. De Ameri-
kaansche managers hebben echter de
salarissen aanmerkelijk verhoogd, waar
door het den spelers mogelijk zal zijn
een flink bedrag over te houden. Dat
Capablanca is favoriet, maar het mooie
van het schaakspel is juist, dat de waar-
deering van den uitslag niet alleen ligt
in de 'beide cijfertjes, die na afloop te
genover elkaar staan, maar in de vraag,
hoe de partijen zijn gewonnen en verlo
ren. En hoe ze remise zijn geworden,
want dit zal. als Aljechin niet al te roe
keloos is, wel vaak voorkomen.
Een nieuwe
zwemf ederatie.
De jongste Europeesche zwemkampioen-
schappen te Bologna hebben een nieuwe
zwemfederatie zien geboren worden, na
melijk de Europeesche Zwembond,
De voornaamste doeleinden van den
nieuwen bond zijn het jaarlijks organi-
seeren van de Europeesche kampioen
schappen en de vorming van een lijst
van Europeesche records. Aangezien mis
schien hier en daar de noodzaak van
den nieuwen bond niet sterk gevoeld
wordt, heeft het bestuur zich gehaast
een attractie voor het volgend jaar be
kend te maken. Men wil namelijk trach
ten, ter gelegenheid van de Olympische
Spelen te Amsterdam voor de eerste
maal een estafette wedstrijd Europa—
Amerika te organiseeren, waaraan we
derzijds vier zwemmers, die elk 200 Me
ter vrije slag moeten afleggen, dus to
taal 800 Meter, zouden deelnemen.
Dit is inderdaad een attractie, die er
zijn mag.
Nog eens
Tunney- Dempsey
Nog slechts enkele dagen scheiden ons
van de wereldschokkende ontmoeting
tusschen 's werelds sterkste vuistvechters.
Wereldschokkend? Ach neen. Amerika is
er opgewonden over en 150000 menschen
zullen hun kelen rauw schreeuwen in
het Stadion te Chicago. Maar wij hier?
Wij zullen Vrijdag na volbrachte dag
taak de krant opnemen en tusschen twee
geeuwen in, terloops zien, dat Tunney
kampioen is gebleven, of dat Dempsey
den titel heeft heroverd. En. de een of
de ander, wij zullen er geen hap minder
om eten.
Neen, wij zijn aan die verdwazing ge
lukkig nog niet toe. Verdwazing, die het
best in cijfers is uit te drukken.
Er ztellen 145000 toeschouwers zijn, op
aien gedenkwaardigen avond, dat schijnt
reeds vast te staan. Bovendien nog een
legertje van 5000 politie-agenten en
brandweerlieden, die het geval gratis zul
len kunnen aanschouwen. Verder twee
boksers, waarvan de een, Tunney twee
millioen gulden krijgt en de ander, Jack
Dempsey bijna één millioen. Tenslotte
een impressario, Tex Rickard, die Uitge
cijferd heeft, dat de ruzie tusschen de
moderne gladiatoren hem 2millioen
'gulden rijker zal maken.
Als Dempsey wint, wel dan ls er weer
reden voor een beslissingswedstrijd in
de toekomst, voor nieuwe recordrecettes.
Wint Tunney, dan is het de dood in de
pot, want Tunney is zeer impopulair.
Hoe dat komt? Dempsey is een soort oer-
mensch, een geboren vechter, een
„killer" zooals de Amerikanen het sma
kelijk plegen uit te drukken. Tunney
daarentegen vecht slechts, omdat er een
slordige duit mee te verdienen is, maar
overigens is hij een droomer, die graag
leest en muziek hoort en tooneel ziet.
Een schoenmaker, die zich niet bij zijn
leest, een bokser, die zich niet by zijn
vuist houdt. Daarom kunnen de Ameri
kanen hem niet goed zetten.
Hetgeen niet pleit voor dat gedeelte
der Amerikanen, maar anderzijds een
heele troost is voor de kunst.
Lacoste kampioen.
Er is nu geen meeningsverschil meer
mogelijk. Dit laatste tennisseizocn
heeft Lacoste zonder twijfel gemaakt
tot den wereldkampioen der tennis*
sers, den primus inter pares, ook al
heeft hij dan niet te Wimbledon ge*
wonnen.
Zijn jongste prestatie is het behalen
van het Amerikaansche kampioen*
schap op het gras van Forest Hills,
zooals hij ook het vorig jaar deed, in
eindstrijd tegen zijn grootsten rivaal
Tilden. Dit (is ,'de vijfde overwinning
geworden van den Franschman op den
Amerikaan, maar de eerste zege in drie
sets. De uitslag werd 119, 63,
119. Hieruit blijkt het hardnekkig
verzet van Tilden, maar het zijn en
blijven toch maar drie sets en hoe
lang is het wel geleden dat Tilden
zulk een „straight" nederlaag heeft
moeten slikken?
schijnt bij velen den doorslag te geven,
temeer daar de Oostenrijksche clubs op
het oogenblik slechts een zeer matig
salaris kunnen betalen en bovendien de
spelers elk oogenblik de kans loopen,
dat ze in het geheel niets ontvangen
daar er geen geld meer beschikbaar is.
Men kan het den spelers onder deze
omstandigheden niet kwalijk nemen, dat
ze dan aan de vrij zekere dollars der
Amerikanen den voorkeur geven. Het
blijkt intusschen meer en meer dat de
toeren der Oostenrijksche clubs naar
Amerika een soort paard van Troje voor
de Oostenrijksche voetbalsport geweest
zijn.
Aan den anderen kant is het besluit
van Italië, dat in de kampioenswedstrij
den alleen Italiaansehe spelers zullen
mogen uitkomen, oorzaak, dat verschil
lende Oostenrijksche spelers, die jaren
lang in Italië hebben gespeeld, thans
weer naar Weenen zijn teruggekeerd
waar ze als even zooveel verloren zonen
weer met open armen worden ontvan
gen.
Een dezer teruggekeerde Oostenrijksche
spelers schreef in een Weensch blad
eenige opmerkingen over het tegenwoor
dige Italiaansehe voetbal. Volgens hem
is er in den laatsten tijd heel wat ver
andering gekomen in het Italiaansehe
spel. Dat was vroeger vrijwel uitsluitend
gebaseerd op snelheid en geestdrift het
was vaak uitsluitend het tempo, dat de
overwinning bracht. Het spel is thans
evenwel veel rustiger en wetenschappe
lijker geworden. Dat methodische spel
heeft bij vele spelers de geestdrift ge-
bluscht. Het spel in het veld maakt nu
een veel beter indruk doch de producti
viteit van de ploegen heeft onder die
spelverbetering sterk geleden. Waar vroe
ger de Italianen onmiddellijk schoten
zoodra ze maar in de buurt van het
vijandelijke doel gekomen*" zyn, blijven
ze thans zoo lang combineeren tot de
kans een zekerheid is geworden. Men
VOETBAL
PUNTEN ACHTER DE
GOAL.
Achter het E. D. O.-doel een vroolijk
stel Amsterdamsche jongens (suppor
ters), met Ajax meegekomen; één met
een reusachtige toeter, welke dienst doet
als luidspreker, waardoor de spelers in
onvervalscht Amsterdamsch aangewak
kerd, becritiseerd en soms ook uitge
jouwd worden.
Als een Ajaxspeler, denkend, dat de
bal „uit" is, dezen met de hand aan
raakt, gaat er een gebrul op.
Dat benne zeeneme fan die Jonge
zegt 'n oudachtig mannetje.
„Seeneme" zegt de megafonfct.
Seeneme bij onze club, man bestaat niet;
as ime jou late aftrappe, enne je keilt
er naast, dót benne seeneme, fader.
De man lichtelijk geschrokken, zwijgt
wijselijk.
Enne daar hè Je de Foxterrie, kaak
'm is faan die lange haake, had ie maar
uit se koers motte blève.
De Foxterrier dankt blijkbaar dezen
bynaam aan z'n vasthoudend volgen
van de spelers die den bal hadden.
En daar hè je Douwglas Fa&r-
banks, die speelt altijd op de wink, en
nou benne Douwglas en Charley Chaplin
an 't samespele, ennehei scheis-
rechter, kè Je nie sien datte se héns
make, en ,,'t was héns" blèrt het heele
gezelschap.
„Héns!" schettert de toeten
Echter plots vangt het stel aan al dol
ler te juichen en te schreeuwen, Ajax
heeft juist een goal gemaakt.
Zukfce kanjers benne niks foor Jou,
hè kiep, mot je maar bij ons kamme.
Er is opnieuw afgetrapt en even daar
na komt een Ajax-man nogal onzicht in
botsing met een E.D.O.-speler. De
Ajaxied blijft liggen.
Een en ander wordt met belangstel
ling door het clubje achter het doel
gadegeslagen. Als echter de gewonde
half loopend, half strompelend, het veld
uit gaat, begint een algemeen „protest".
„Allemaal „jen", hy het se eigen een
beetje gestoote, en nou mot ie effe
wachte. Hé, denk ie, dat je foor niks in
't éérste ben.
Een van hen zwaait in de richting van
de tribune, ziet blykbaar 'n kennis.
Das me swager, legt ie uit, maar
hij wil me zeker weer is niet sien, dat sit
nou tribune.
's Zondags loopt Ie met gele hand
schoenen en 's weeks met appelesiene,
sie je.
Even 'n spanning. E.D.O. valt verwoed
aanheeft kans op een doelpunt
een hard schot, echter veel te hoog.
Hei seg aldus de toeter die
sit in de fijfde ferdieping, fent! Jon
gens wie het er een pookie foor me?
soo dankie, nou 'n flammetje, o nee,
he*k selles wel. Nou pas op jongens dat
wordt twaai-aain, mojjc maar sien.
De spanning stijgt als Ajax steeds
dichter komt opzetten en Meenhorst
voor den 2den keer geen kans geeft.
Een verschrikkelijk spektakel barst los,
de toeterman danst als een krankzinnige
en ranselt met z'n instrument z'n vrin
den om beurten. Ze komen pas tot be
daren als er weer is afgetrapt.
Zeeneme, allemaal zeeneme zegt
het oude mannetje zwakjes.
JAC. H.
BILJARTEN
Bos slaat Dommering.
Arie Bos. voorgoed teruggekeerd uit'
Amerika, heeft het Zaterdag in den
Haag nog eens opgenomen tegen zijn
ouden rivaal Jan Dommering, Er wer*
den 1000 punten gespeeldin 'twee
seances. *s Middags was Dommering
het (best op dreef en toen de Arnhem*
mer er 500 bij elkaar had, stond Bos
nog op 386. Dommering had als hoog*
ste serie precies ,100, Bos 77.
Maar 's avonds liet Bos zich van een
andere zijde zien en mu ging het
Dommering niet voor den wind. Toen
Bos in zijn achtste (beurt 154 maakte,
veroverde hij de leiding en liet die niet
meer los. Later maakte hij nog eeas
93 en Dommering had in deze tweede
helft geen hooger serie dain 57.
Tenslotte kwam "het einde met de
volgende scores:
Bos 1000 in 47 beurten, h. s. 154,
gem. 21,27. i
Dommering 876 in 47 beurten, K. s.
100. gem. 16.42. i
geeft daardoor echter de tegenpartij
meer gelegenheid om in te grijpen, waar
van het gevolg is, dat het in vele geval
len bij een kans blijft. Men vertrouwt
echter in Italië door systematische oefe
ning ook daarin verbetering te kunnen
brengen. Een feit is het, dat deze meer
methodische speelwijze de spelers niet
zoo afmat als het snelle, geestdriftige
spel van vroeger en waar tegenwoordig
voetbal vrijwel het geheele jaar door.
derhalve vaak in een gloeiende hitte
wordt gespeeld, is dat wel een goede
zijde van die nieuwe speelwijze.
De belangstelling voor voetbal neem'
in Zuid-Amerika blykbaar nog stee-is
toe. De wedstrijden van de Real Madrid
trokken tenminste by'na geregeld e?n
record aantal toeschouwers. Het groo' -
ste aantal kijkers kwam bij den wer'
strijd van dat elftal tegen een vertege»- -
woordigende ploeg van Buenos Air--
Ruim 80.000 toeschouwers zagen hie-
een gelijk spel. 22.
In Polen wil het nog maar steeds rr-i
rustig worden. Pas is de vrede tusschn,
den bond en de uit dien bond getreden
eerste klassers weer hersteld of die eer
ste klassers, die samen een Liga gevormd
hebben, krijgen onderlinge geschille-.
De sterke clubs uit deze Liga zyn r*i
meening dat enkele lager geplaatste e"-
tallen feitelijk niet sterk genoeg zijn. Pr
acht sterke ploegen hebben nu eenva- -
dig besloten het volgend seizoen met z'n
achten te gaan spelen en de rest buiten
te sluiten. Dat heeft natuurlijk weer een
krachtig protest tengevolge gehad. De
partijen staan zeer scheTp tegenover el
kaar, men vreest dan ook dat in het
komende seizoen de competities opnieuw
zullen mislukken. i
C. J. GROOTHOFF.
Bilthoven, 17 Sept. 1927.
Doelverdedigers actie
Een belangrijk aantal doelverdedigers
van Nederlandsche voetbalclubs heeft
zich in een adres tot den N.V.B. gericht
met de vraag, of het niet mogelijk zou
zyn de spelregels zoodanig te wyzigen,
dat het gevaar van lichamelijk letsel voor
den doelverdediger geringer wordt. Deze
kwestie is ook reeds het vorig seizoen
op het tapijt gekomen, maar de daad
werkelijke actie heeft tot nu op zich la
ten wachten. Adressanten baseeren hun
actie op de verruwing van het spel en
daardoor komen we plotseling op een
wijder terrein. Wordt het spel werkelijk
ruwer beoefend dan, laten we zeggen,
voor den oorlog? Het is altijd buitenge
woon moeilijk om dergelijke vraagpunten
op te lossen, omdat de vergelijking met
iets dat onherroepelyk verdwenen is, niet
meer gemaakt kan worden. Maar wy,
voor ons, moeten eerlijk bekennen, dat
wij dit niet zien kunnen. Worden inder
daad de doelverdedigers wel feller en on
barmhartiger aangevallen dan vroeger?
wordt er meer op den man gespeeld of
wordt er, zooals de leelijke term nu een
maal luidt, meer op den bal gezeten? Dit
laatste is een deugd, die allen spelers ge
regeld wordt ingeprent. De tegenparty,
of liever, den bal, geen oogenblik met
rust laten, dat is een der eerste lessen
van den oefenmeester. Als dit dus in de
laatste jaren verbeterd is, dan is ons
Nederlandsche voetbal erop vooruitge
gaan. Maar dan moeten wij tot de con
clusie komen, dat onze doelverdedigers
den kant op willen van de midden Euro
peesche landen, waar practisch gespro
ken ,elk aanvallen van den doelverdedi
ger verboden is, hetgeen niet ln overeen
stemming is met de internationaal gel
dende bepalingen.
Wanneer inderdaad de doelverdedigers
tegenwoordig meer „pynlyke ervaringen"
dan vroeger hebben en dit moet wel
zoo zyn, want vanwaar anders deze actie
dan is het gewenscht om naar een re
medie te zoeken. Want ieder voetballer
moet het spel kunnen beoefenen voor zijn
genoegen en de kans op ernstig letsel is
een te dure prys om te betalen voor zyn
ontspanning. Maar moet die remedie wel
gezocht worden in wyziging der spelre
gels, of is het mogeiyk de oorzaak te
vinden bij een veranderden styl van de
doelverdedigers zelf en op die manier de
remedie by hun terugkeer tot den vroe-
geren styl?
Wij kennen doelverdedigers die zich in
iederen wedstrijd moedig, maar roeke
loos, blootstellen aan letsel, door voor de
voeten van spelers te duiken, in een po
ging om den bal weg te grissen. Voor
den oorlog woonden wy eens een wed
strijd by, waarin een doelverdediger door
een val recht naar voren, een vrijwel
zeker doelpunt voorkwam, maar een trap
tegen het voorhoofd kreeg en geruimen
tyd bewusteloos bleef. Hyzelf veroorzaak
te dit ongeval en niet de vyandelijke
voorhoedespeler, wien niets te verwijten
viel. Zulke doelverdedigers zyn er tegen
woordig nog vele. Maar daar zyn geen
spelregels voor te maken.
Een doelverdediger wordt, volgens de
geldende bepalingen slechts aangevallen,
wanneer hij den bal heeft. Ook vroeger
gebeurde dat, en naar we gelooven, niet
zachtzinniger dan thans. Als het vaker
gebeurt dan voorheen dan kan dit zijn
oorzaak vinden in het feit, dat de doel
verdedigers van thans den bal langer in
handen houden, dan hun voorgangers. En
dan is mogeiyk de remedie te vinden in
sneller wegwerken. Van een wyziging der
spelregels zal toch wel niets kunnen
komen.
Nog eens het
geval-Nurmi.
Het geval Nurmi schynt een staartje
te krijgen.
De lezer weer, dat Nurml, reeds met de
Finsche athletiekploeg op weg zijnde om
in den landenwedstrijd Zweden-Finland
mee te loopen, plotseling omkeerde en
den trein terug nam, toen hij hoorde, dat
hij tegen den Zweed Eklof, met wien hy
bij een vorige gelegenheid ruzie had ge
had, zou moeten uitkomen. Finland ver
loor den landenkamp en de stok om den
hond te slaan wérd gevonden in Nurmi's
gedrag. Er wordt zelfs gemeld, dat de
Finsche Athletiekbond een tijdeiyke
schorsing van den gevierden man over-
weegt.
Het Fransche sportblad Echo des
Sports, blykbaar bevreesd dat Nurmi niet
zou deelnemen aan den invitatiewedstryd
te Parys op a.s. Zondag, bezweert den remise.
Finschen Bond reeds bij voorbaat, dat hij
hiertoe geen recht heeft, omdat Nurmi,
als amateur, kan weigeren om uit te ko
men, wanneer hy dat wil.
En deze stelling kan ons interesseeren.
Het spreekt vanzelf, dat iedere amateur
het volste recht heeft, om te weigeren
deel te nemen aan een wedstryd, wan
neer hij uitgenoodigd is. Elke beröeps-
athleet heeft dat recht trouwens ook zoo
lang hy nog geen contract heeft getee-
kend. Een contract! Maar heeft een
amateur zich dan niet verbonden, zy het
wellicht slechts door een moreel en zelfs
ongeschreven contract, wanneer hij een
maal met de ploeg op reis is naar den
wedstryd? Had Nurmi niet van het
oogenblik af, dat hy beloofde, in den
wedstryd tegen Zweden uit te komen, de
verplichting deze belofte na te komen?
En wanneer hy daarna deze belofte
schendt, nota bene als de ploeg reeds
op reis is en dus geen plaatsvervanger
meer kan worden meegenomen, heeft de
Finsche Athletiek Bond naar onze mee
ning het volste recht hem over dit optre
den te kapittelen. Niet door een finan-
ciëele' boete, zooals den contractueel ge
bonden beroepslooper zou te beurt vallen,
maar wel degelijk door tijdelijke uitslui
ting van wedstrijden, door den Bond zelf
georganiseerd.
Want orde moet er zyn, zelfs als je een
Nurmi bent.
Wereldkampioenschap
schaken.
Een geregeld wèerkeerende stryd om
het wereldkampioenschap der beroeps
schakers bestaat niet. Na meer of min
der geharrewar wordt op ongezette tij
den een wedstryd georganiseerd tusschen
den houder, of liever den schaakmeester,
die algemeen als houder beschouwd wordt
en dan vindt een tweekamp plaats. Hier
is in den regel een aardig bedrag aan
pryzen mee gemoeid, want de groote
.schaakmeesters; die geen menschen zijn,
die van hun rente kunnen leven en zich
een tijdlang vooruit moeten voorbereiden
en na den wedstryd een paar maanden
lust noodig hebben en trouwens verdie
nen, zijn uiteraard niet bescheiden in
hun eischen. Aan den anderen kant is het
feit, dat er in de schaakwereld slechts
zelden aergeiyke bedragen beschikbaar
zijn, reden, dat deze wedstrijden om het
„wereldkampioenschap" zeer sporadisch
plaats vinden. De wereldschaakbond is
eigeniyk 't aangewezen lichaam om der-
gelyke duels te organiseeren, maar deze
bemoeit zich vooralsnog hoofdzakelyk
met de liefhebbers en is trouwens niet
rijk genoeg en heeft nog niet voldoende
prestige in de internationale schaakwe
reld. -
Dit alles naar aanleiding van het duel
dat thans begonnen is om den titel te
Buenos Ayres tusschen den Cubaan Capa
blanca en den Rus Aljechin. Het is zes
jaar geleden, dat „Capa" voor de laat
ste maal zyn titel verdedigde en
wel tegen Dr. Emanuel Lasker de
erkende grootste aller meesters voor de
komst van den Cubaan. Lasker bevocht
in 1921 niet alleen een gelijkwaardig te
genstander, maar ook een moordend kli
maat, waaraan hy niet gewend was en
daarom is de. na vele remises door den
Cubaan behaalde zege nooit bijzonder
hoog aangeslagen. Sinsdien hebben Alje
chin, Nimzowitsch en Bogoljubow, merk
waardig genoeg allen Russen van geboor
te, naar een wedstryd tegen den Cubaan
gestreefd. En nu eindelijk heeft Aljechin
zyn groote kans gekregen, niet in Cuba,
maar in Argentinië, waar men er het
geld voor wist byeen te trommelen.
De voorspellingen zyn niet bemoedi
gend voor den uitdager. Vrij algemeen
geeft men Aljechin geen kans. Ook wy
zouden geneigd zijn de kans op succes
voor den Rus niet hoog aan te slaan, méu
de nog frissche herinnering aan de zeer
magere overwinning, die hij in tweekamp
tegen onzen eigen kampioen Dr. Max
Euwe (5 1/24 1/2) wist te behalen.
Capablanca is ongetwijfeld de schaak
meester die de minste partijen heeft ver
loren. Maar daaruit volgt niet, dat hij
het grootste aantal partyen gewonnen
heeft. Zijn remises plegen zeer talrijk te
zyn. Op het jongste tournooi te New York
kwam hy ongeslagen uit den strijd. Maar
zyn score was uit 20 party en: 8 gewonnen
12 remise. In 1924, ook te New York, ver
loor hy slechts een partij, van Reti, in
1925 te Moskou verloor hy er twee, van
de Russen Genewski en Werlinski. Er zijn
dus weinig partijen die hij verliest, maar
het aantal dat hij wint is evenmin oyzon_
der groot. Capablanca waagt weinig en
maakt bijna nooit fouten.
Aljechin is veel ondernemender, al te
ondernemend vaak. En dat komt hem
weieens duur te staan. Te New York
(1927) won de Cubaan een zyner partyen
tegen den Rus en de overige drie werden
De Arsenal en de Football League. Bemoeizucht van de Football Association.
Het goede spel van Newcastle United. Revolverpolitiek van Fransche spelers.
Voetbal en de ontdekking van Amerika. Verandering in bet Italiaansehe spel.
80000 Toeschouwers bij een wedstrijd in Buenos Ayres.
