STADSNIEUWS
BIOSCOOP
FLITSEN
t&rrjEhostfo
BIEREN
FEUILLETON
Het Huis met de Pij!
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 26 SEPT. 1927
Cinema Palace.
De algemeen geliefde Felix de Kater
opent het programma in Cinema met
„Felix overtreft Cupido". Door gebruik
te maken van pijl en boog van Cupido
weet hij op handige wijze eenige kee-
ren haat en afgunst in liefde te doen
verkeeren; wanneer hy tenslotte Cupi
do's wapen beproeft op een aanminnig
kattewaschvrouwtje is hij in.mo time" ge
trouwd met genoemd vrouwtje. Of het
huwelijk tot zyn vreugde en geluk is
geeft het slot van het filmpje duidelijk
aan: Op de vraag van een van zijn
ontelbare zoontjes: „Vader krijg ik van
je een pijl en boog?" valt hij op het
woord pijl en boog alleen al pardoes
van zijn stokje.
..Het Visioen" is en fijn filmpje in
bijzonder mooie kleuren met een zeer
romantischen inhoud.
In ..Twinkletoes, de Bloem van
Whitechapel" geeft Colleen Moore een
schitterend staaltje van haar kunnen.
Ze speelt het danseresje met een na
tuurlijke gratie en kinderlijkheid. Dat
is echt het meisje, dat niettegenstaan
de de ruwe. onbeschaafde omgeving
waarin ze leeft, door haar innerlijke
beschaving haar eerlijkheid en haar
-levensblijheid in deze achterbuurt in
Londen het reine vroolyke onbevangen
natuurkind blijft, van wie ook voor de
ruwe kerels en vrouwen een goede in
vloed uitgaat. Op haar sensitieve ge
zichtje spiegelen zich al haar gevoelens
af. het is nu eens guitig, dan veront
waardigd, blij en gelukkig en als het
grooie verdriet voor haar gekomen is,
is het kindergezichtje geworden, het
gezicht van een jong vrouwtje, dat gele
den heeft. Het is een prachtige film die
ons even een tipje laat zien van donker
Londen.
Rembrandt Theater.
Gevoegelijk kunnen wy na onze uit
voerige beschrijving van gisteren kort
zijn. 't Nummer „Beau Geste" is thans
vervangen door één van Harold's uit-
muntendste werken: De straatzendeling".
Bovendien draait vooraf „Eligie" een
zonderling Paramount-product, dat niet
nalaat grooten indruk op de bezoekers
te maken, 't Schitterend marionetten
spel blijft deze week op 't repertoire. Cck
daarvoor kunnen wij naar de courant
van Donderdag verwijzen. Nieuw vcor
Haarlem is 't optreden van Edith en
Milan Röder, salondansers die de mo
derne dans als Black-Bottom. Charles
ton enz. tot in perfectie kennen en dus
het recht hebben er parodieën np te
maken want dikwijls geschiedt "t omge
keerde. Eerst de parodie, zonder kennis
.van zaken
Edith en Milan zijn voortreffelijk in
hun imitaties van den Franschen-, den
Duitschen-, den Engelschen en den Hol-
landschen, modernen amusementsdans.
De Parodie op de nationale manier van
dansen is geestig en juist en klaarblijke
lijk ter plaatse bestudeerd.
Nog een woord over de laatste Harold-
diade.
Deze „Straatzendeling" is zóó aller
malst, zóó humoristisch en dol komisch,
de vondsten van de „gagmen" (zij die
de grappen voor de filmhelden uitden
ken) zijn zóó origineel dat men werkelijk
van de ééne fourire in de andere valt.
Men ga dus naar 't Rembrandt Thea
ter. Niets is zoo gezond als de Lach!
Lnxor-Theater.
Het hoofdnummer „In haar Konink
rijk" dat deze week in bovengenoemd
theater wordt afgedraaid, is zeer inte
ressant. Allereerst ziet men in dit num
mer het groote verschil tusschen de
keizerlijke Russische familie, waarvan
echter alleen prinses Tatiana ten too-
neele gevoerd wordt en de boer. Ste-
phan, een der hoofdpersonen, heeft de
prinses altijd als een sprookjes-prinses
beschouwd en hij wordt door zijn oom,
die leeraar bij Tatiana is, op de hoogte
gehouden. Voor een gering vergrijp wor
den de ouders van Stephan naar Siberië
gezonden. Stephan is te jong om dat lot
te ondergaan, maar hij zweert zich te
zullen wreken. Zeven jaar later wordt
Stephan uit den kerker bevrijd en als
één der hoofdleiders der Bolsjewisten
neemt hij zijn intrek in het keizerlijk
paleis. De keizerlijke familie is gevan
gen genomen en er wordt besloten dat
ze doodgeschoten zullen worden. Sonja,
de gouvernante van Tatiana. geeft zich
voor deze uit en zoodoende wordt de
prinses gered. Als Stephan dit bemerkt
maakt hij Tatiana tot zijn vrouw en
vlucht met haar naar Amerika. Hij blijft
zijn eed getrouw totdat. hij tot een
andere overtuiging komt. Hij besluit
naar Rusland te gaan en daar de royalis
ten te overtuigen dat prinses Tatiana
nog leeft. Als de commissie met hem in
Amerika komt, ontkent Tatiana de prin
ses te zijn en zegt, wijzend op haar kind
„Hier is mijn koninkrijk, nergens an
ders zou ik gelukkiger kunnen zyn." De
hoofdrollen worden uitstekend vertolkt
door Corinne Griffith en Einar Hanson.
Alleen deze film is al een bezoek aan
Luxor meer dan waard.
Vooraf ging een mooie revue, waarvan
vooral de aandacht trok de primitieve
wijze waarop de Egyptenaren nog het
land besproeien. Voorts waren er twee
komische nummers. In beide wordt de
hoofdrol vervult door den komiek Ha
milton.
Het Luxor-Nieuws is als altijd zeer
actueel met als eerste nummer de ope
ning van de Staten-Generaal op j.l.
Dinsdag. Voorts brengen we een bezoek
aan verschillende landen, met als slot
Femina. Alles actueel.
De muziek deed zijn uiterste best.
Een programma, dat we gerust kun
nen aanbevelen.
Scala Theater.
Na de gebruikelijke openingsfilms,
die wereldschokkende gebeurtenissen,
zoowel als vredige natuurbeelden en
potsierlijke tooneelen den Scala-bezoe
kers voor oogen tooveren; na die produc
ten van een filmkunst, die door alle
tijden stand schijnt te houden, komt
hoofdnummer I.
,De Wildeman uit Texas" heeft men
dezen keer her cow-boy drama genoemd
dat vrijwel overeenkomt met alle vorige
onder andere titels. Het publiek komt
voor zoo'n film niet in die mate op als
voor een revue of voor de lievelingen:
Mie en Ko.
Mie en Ko komen volgende week weer
met iets geheel aparts. Nu was 't bijna
alles film.
Het doek werd Vrijdagavond toch nog
even opgehaald om den heer Max San-
tiella gelegenheid te geven op te treden
in zijn nieuwste repertoire. Dit is een
eigenaardige verschijning. Geheel alleen
zingt hy zijn liedjes, alleen begeleid
door den heer Pardo en de zijnen, het
Scala-orkest. Grimeeren doet hij zich
niet; met een sober hoofddeksel alleen
weet hy allerlei figuren te creëeren. Hij
had vrij wat succes.
Meer nog was dit het geval met de
Harrytons. acrobaten, die wonderlijke
staaltjes van kracht en behendigheid
toonden. De grootste wist zijn kleinere
partner werkelijk „op de handen te
dragen", liet hem zijn balanceerkunst
toonen aan een staaf, die hy, zelf aan
de trapeze hangende, met de tanden
omklemde. En dat onder een fantasti
sche belichting.
De film, die de directie voor na de
pauze bewaarde heet „Overmoedige
Jeugd", en geeft acht acten goed spel
te zien.
Zoo werkt men in dit bioscoop- en
variété-theater een programma af van
19 nummers, dat voortduurt nadat alle
andere bioscopen lang gesloten zijn.
DANSINSTITUUT
MICGIELSE VAN AKE.
De firma Mïcgielse en Van Ake, die
hier nu al dertig jaar bestaat, maar tot
dusver nog geen huis had (den laatsten
tijd gaf zij les in de zaal Brassinne aan
den Raamsingel) heeft nu een Dans
instituut gevestigd in het perceel Kleine
Houtweg no. 11, waar vroeger het
woonhuis van de familie Van Marle
stond.
De heer Kroon van Diest heeft dit
oude huis geheel laten afbreken en er
naar de plannen van den architect Dop
in betrekkelijk korten tijd een keurig
nieuw huis voor in de plaats laten zet
ten, met een gevel, die goed aanpast
aan de nette omgeving van den Kleinen
Houtweg.
Vrijdagavond is dit instituut geopend
in tegenwoordigheid van den architect
en een groot aantal vrienden.
Ongeveer twintig bloemstukken waren
gezonden, o.a. ook van de collega's.
De zaal heeft een oppervlakte van
niet minder dan 120 vierk. M.
Er ligt een schitterende parketvloer.
De mooi rcode lambriseering geeft aan
het geheel een knussen, warmen indruk.
Overal vindt men gebrandschilderd
glas in lood. In het plafond is een lan
taarn (eveneens van glas in lood) ge
maakt, zoodat ook het daglicht in ruime
mate kan toestroomen. Aan de wan
den staan gemakkelijke banken, fau
teuils en stoelen.
Achter de zaal ligt een flinke tuin
en daarnaast heldere toilets.
De kunstverlichting Is geheel in over-
eenstemming met het intérieur van de I VAN HAARLEM'S DAGBLAD No.
zaal. Er is een verlichting van onge
veer tweeduizend kaarsen.
In een der hoeken staat een nieuwe
vleugel en het orkest staat onder lei
ding van den heer Dick Laan.
Toen alle genoodigden hun plaatsen
hadden ingenomen, nam de oudste fir
mant, de heer Micgielse, het woord,
waarna hij namens de collega's door
den heer Kwekkeboom met zijn nieuwe
onderneming geluk gewenscht werd.
De heer Kroon van Diest prees den
durf van de heeren Micgielse en Van
Ake. om nog met zulk een mooi instituut
te beginnen.
Verschillende vrienden voerden nog
het woord, waarna de eerewyn gepresen
teerd werd.
Natuurlyk werd toen ook nog een
oogenblik de dansvloer geprobeerd.
Eiken Zondagavond is hier dancing
en in de week worden liier lessen ge
geven.
De heeren Micgielse en Van Ake zijn
met hun nieuw instituut wel te felici-
teeren.
1009
INKOOPEN
DE MINSTREEL GEERT DÏLS IN
HAARLEM!
Het bestuur schrijft ons, dat het In
stituut voor Arbeidersontwikkeling Za
terdagavond 1 October in het gebouw
van den Haarlemschen Kegelbond het
seizoen opent met een propaganda-
feestavond waar o.a. ook de bekende
Vlaamsche Minstreel Geert Dils zal me
dewerken. Het is de eerste maal dat Dils,
die in ons land sedert eenigen tijd reeds
met zooveel succes optrad, de Haarlem
mers van zijn vroolijke wijsjes zal doen
genieten en er valt niet aan te twijfe
len of de belangstelling zal groot zijn.
Dit is nu eens geen oniwikkelingsavor.d,
maar een ontspanningsavond van de
beste soort, een avond waar een ieder
zich zal amuseeren, en waarvan men op
gewekt huiswaarts keert, een avond
waarmee aangetoond zal worden dat óók
een ontspanningsavond op hoog peil kan
staan.
DE STEM DES VOLKS
In October van dit jaar zal het £6
jaar geleden zijn. dat de arbeiderszang-
vereeniging „De Stem des Volks" werd
opgericht.
Het bestuur heeft plannen gemaakt,
omdit jubileum op waardige wijze te
vieren.
Zaterdagmiddag 22 October zal het
feest worden ingezet met een bijeen
komst voor de kinderen der leden en
donateurs van het koor, alsook van de
leden der partij en vakbeweging, te
houden in de Concertzaal.
Des avonds houdt het bestuur recep
tie in de concertzaal, waar gelegenheid
zal zijn bestuur en directeur te compll-
menteeren.
Hiermede zal de helft van den avond ge
moeid zijn, de andere helft wordt inge
nomen door een programma van een
zestal strijdliederen, uit te voeren door
het koor.
Verder verleent de muziekvereeniging
„Excelsior" haar medewerking.
De receptie-avond is toegankelijk voor
besturen der organisaties en genoodig
den uit de Haarlemsche arbeidersbewe
ging.
29 October a.s. geeft „de Stem" haar
jubileum-concert in de Concertzaal,
waar, behalve eenige liederen voor ge
mengd en vrouwenkoor, uitgevoerd zal
worden „Requiem" van Cherubini. clqor
koor, strijkorkest en orgel.
DE VOLKSUNIVERSITEIT
OVER VINCENT VAN GOGH
EN NOG WAT.
Een nieuwe cursus van Prof. Willem
van der Fluym is voor Haarlem altijd
een gebeurtenis. Dat bewijzen de steeds
grooter wordende getallen cursisten, die
in den loop der jaren naar hem zijn
komen luisteren. Vandaar dat het be
stuur der Volksuniversiteit ditmaal zijn
leergang in een grootere zaal onderge
bracht heeft en dat aan de yertooning
van zijn altijd biutengewone lichtbeelden
dit jaar bijzondere zorg zal worden be
steed.
Wat bekoort de deelnemers aan de
cursussen van'Prof. van der Pluvm al
tijd zoo uitermate in zijn voordrachten?
Natuurlijk in de eerste plaats zijn kunst
historische onderwerpen. Verleden jaar
waren het Leonardo da Vinci, Michel
Angelo en Botticelli, de helden der Ita-
liaansche Renaissance, die aan de orde
waren. Dit jaar Vincent van Gogn. de
groote, moderne Hollander, de geniale
en rampzalige mer.sch. Het onderwerp
alleen al zal öe belangstelling van zeer
velen trekken, maar nog meer omdat
het een staartje heeft „en nog wat". De
talentvolle docent is namelijk op de ori-
gineele gedachte gekomen, in zijn on
derwerp vergelijkend te betrekken de be-
Moeder bestudeert een lijstje en
zegt: nee, anders niet
wacht terwijl haar
worden ingepakt
I beseft dat ze iets vergeten moet
hebben. Bediende pauzeert bij het
pakken
kijkt langs de kasten in een po
ging om zich te herinneren wat
ze vergeten heeft
zegt tenslotte: nou, het hindert
ook niet en de bediende pakt weer
verder
maakt de opmerking dat hij ver
geet de tapioca in te pakken. De
bediende maakt het pak weer los
en toont de tapioca
juist als de bediende een knoop
wil leggen vraagt zij een fleschje
met abrikozen te zien
beslint de abrikozen toch niet te
nemen en kykt toe terwyl de be
diende opnieuw het touw om het
pak haalt
dat
herinnert zich nu plotseling
het bakpoeder was, wat ze nog
moest hebben, waarop de "be
diende het pak weer losmaakt en
getroost weer heelemaal opnieuw
begint.
(Nadruk verboden.)
handeling van den ruigen en toch me
nigmaal zoo teeren, zoo diepzinnigen
„Boeren-Breughel". Wat een verschil in
tijd, in opvatting, in persoonlijkheid en
toch ook wat een punten van overeen
komst: Twee Brabanters! Wij durven
ieder, die zich opmaakt om dit jaar de
Maandag-cursussen van Prof. W. v. d.
Pluym te volgen, zoowel oud-cursisten
als nieuwelingen, die misschien nog niet
eerder een leergang van de Volksuniver
siteit volgden, avond vol diep-innerlijke
bevrediging voorspellen. Vooral omdat
het zoo'n genot is een genot schier
van literairen aard om naar dezen
weisprekenden docent te luisteren. Voor
al wanneer Prof. W. v. d- Pluym met
zijn stokje gewapend voor het verlichte
doek staat, bereikt zijn woordenkeus
dikwijls een groote hoogte van rake ty
peering en fijn-aanvoelende explicatie
der plastische schoonheid.
EEN BELANGRIJK GESCHENK
Het Historisch Museum van natuur
kundige Instrufnenten te Leiden heeft
een allerbelangrijkst geschenk ontvan
gen van Prof. Dr. E. C. van Leersum,
Amsterdam. Dit geschenk bestaat uit
niet minder dan 12 groote microscopen;
9 negentiende-eeuwsche en 3 vroeg-
achttiende-eeuwsche, voorts uit eenige
fotografische camera's, een thermometer
stereoscoop en nog eenige andere in
strumenten. De microscopen zijn het
meest interessant. Onder deze bevindt
zich o.a. een exemplaar, hoogst waar
schijnlijk van den Leidschen instrument
maker J. J. van Tusschenbroek (1660
1707), voorts drie Engelsche micros
copen model Scarlet-Culper, midden
18-eeuwsch en een door S. J. Rienkes
(ongeveer 1830). De geheele collectie
vormt het belangrijkste geschenk, dat
het Museum tot dusver ontvangen
heeft.
GEVONDEN VOORWERPEN EN
DIEREN
Terug te bekomen bij: W. Akkerman,
Gen. Cronjéstraat 18 rd„ bruine meisjes
muts. A. v. Zanen, Linschotenstraat 65,
ceintuur (brons). C. de Wijs. Sophia-
straat 20, grijze ceintuur. Bolkestein,
Brederodestraat 3, foto's. L. Ellinckhui-
zen, Anegang 36, dameshoed. Kennel
„Fauna", Parklaan: witbruine hond (fox
terrier), gebracht door Deeker, Park
laan 69. Zwarte kat, gebracht door
Jasper Byzantiumstraat 1. Bruingele kat
gebracht door de Bruin, Kinderhuis-
straat 3. W. Takes, Spaame 7 rood,
portemonnaie met inhoud. W. Lameijer.
Westerhoutstraat 30, portemonnaie met
inhoud. M. Victoor, Gasthuislaan 155,
pakket girobewijzen t. n. van S. van
Lennip. A. Vallenduuk. Harmenjansweg
100 rijwielbelastingmerk. W. Lotter, Co-
lensostraat 32, heerenring. G. Tiessing.
Grebberstraat 30 zwart, sleutel.
HET AANMAKEN VAN
POSTWAARDEN.
OVEREENSTEMMING
BEREIKT BETREFFENDE DE
CONTRóLE.
De begrooting voor de Posterijen en
Telegrafie maakt melding van het feit,
dat omtrent de reorganisatie van de
controle op het aanmaken van post-
waarden enz te Haarlem overeenstem
ming is bereikt met de betrokken de
partementen.
De reorganisatie zal dan ook eerlang
beginnen te werken maar toch waar
schijnlijk niet vóór het volgend jaar,
zooals men ons aan de controle alhier
mededeelde.
LIJKVERBRANDING.
Te Deventer is de algemeene vergade
ring der Vereeniging voor facultatieve
lijkverbranding gehouden.
In zyn openingswoord zeide de voor
zitter prof. dr. L. van Italië zich te
verheugen over het feit, dat in de hal
van het crematorium te Wester veld
thans stijlvolle banken zijn aange
bracht. Verdere verfraaiing van dezs
hall wordt overwogen als men er in zal
slagen het gebouw droog te stokenHet
bestuur besloot daarom tot het aan
brengen van warmwaterverwarming, ge
staakt met gas. Aldus worden geleide
lijk crematorium en columbarium ver
beterd, waardoor men hoopt in circa
drie jaren het zoover te brengen, dat de
inrichting met de beste van dien aard
kan worden vergeleken.
Het jaarverslag waaruit wij onlangs
reeds eenige bijzor 'erheden meldden en
dat onder meer vermeldde de oprich
ting der afdeeling Beverwijk, werd goed
gekeurd, evenals het financieel verslag.
Aangenomen werd het voorstel Amster
dam tot het opmaken van een sprekers
lijst. Medegedeeld werd dat den heer F.
Blaauw de titel van directeur van het
crematorium is verleend.
HULDIGING PROF. KNAPPERT.
Ter gelegenheid van zijn 25-jarig Pro
fessoraat is de Leidsche hoogleeraar
Prof. Knappert, Zaterdagmiddag gehul
digd. Prof. dr. P. J. Blok gedacht den
hoogleeraar als verdienstelijk beoefe
naar der vaderlandsche geschiedenis, in
het bijzonder der kerkgeschiedenis,
meer speciaal van het protestantisme
en als ijverig bevorderaar van het vrij
zinnig protestantisme. Namens vele
vrienden bood hij den jubilaris aan eeni
ge wetenschappelijke werken en een
bedrag aan geld waarover hij naar
eigen wensch kan beschikken.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Naar ieders keuze
Naar ieders smaak
BPCUWEPfJ OCPANJEBOOM ROTTHBOU»
OPMERKINGEN UIT DE
BURGERIJ
DE WEGEN XE HEEMSTEDE.
Een onzer lezers, die dagelijks op de
wegen in Heemstede komt, zendt ons
een stuk, waarin hij klaagt over den
slechten toestand van het plaveisel op
den Bronsteeweg, Binnenweg, en Raad
huisstraat. „Vooral langs de rails",
schrijft hij, „komen heuvels en dalen
voor, zoodat de rails afwisselend onder
en boven de bestrating liggen. Ook
belet de teerlaag, die indertijd op de
bestrating werd aangebracht, het weg
zakken van het water. De laatste regen
dagen hebben den toestand onhoudbaar
gemaakt. De vele trams en auto's, die
passeeren, spuiten den voorbijgangers
de modder om de ooren. Wij hopen
spoedig van deze modderplaag bevrijd
te worden".
Tot zoover deze inzender.
We hebben zijn klachten overge
bracht aan den wethouder van Open
bare Werken te Heemstede, Dr. E. A.
M. Droog. Deze deelde ons mede, dat
de ongelijkheid bij de rails wel spoedig
verdwijnen zal, omdat er nieuwe rails
gelegd zullen worden. De regen en de
wind zijn oorzaak, dat er vele bladeren
van de boomen afwaaien: die komen
dan in de straatkolken terecht, waar
door het overvloedige regenwater niet
dadelijk kan wegloopen. Openbare
Werken zorgt er evenwel voor, dat de
boel spoedig weer schoon gemaakt
wordt. De aanhoudende regen ls ook
oorzaak, dat nog geen gevolg is ge
geven kunnen worden aan het voor
nemen, om weer Stramex op de bestra
ting aan te brengen, want daarvoor is
een droge periode van ongeveer acht
dagen noodig. Die periodes kennen we
den laatsten tijd echter niet meer.
„Stramex is een soort kleefstof", zei dr.
Droog, „die met succes de stof bestrijdt
en de wegen mooi glad maakt, zoodat
ze beter berijdbaar worden. Doordat de
wegen eenigszins rond liggen, loopt het
regenwater van zelf weg".
Naar het Engelseh van
A. E. W. MASON.
13)
„Waarom kijkt u mij zoo aan?" riep
ze tegen Hanand. terwyl haar lippen
trilden en haar oogen plotseling heel
groot leken. Haar stem klonk uitdagend.
„Gelooft u mij niet, monsieur Ha
nand?"
Hanar.d hief in protest zijn handen
omhoog. Hij leunde achterover in zijn
stoel. Zijn waakzaamheid, zijn heele hou
ding was verslapt.
.Neemt u mij niet kwalijk mademoi
selle". zei hij vol zelfverwijt. „Ik geloof
u wel. Ik zat met open ooren te luiste
ren naar wat u zeide. om te zorgen dat
ik u nooit meer met mijn vragen be
hoefde lastig te vallen. Maar ik had er
aan moeten denken dat u dagenlang in
groote spanning-hebt geleefd. Mijn hou
ding was niet correct.
De driftbui was voorbij. Betty leunde
achterover in een heekje van de ven
sterbank en hief even haar hoofdje op.
„U is zeer vriendelijk', monsieur Ha
nand", antwoordde ze. „Ik moest u
eigenlijk om vergiffenis vragen. Want
ik heb mij' gedragen als een opgewon
den schoolkind. Wilt u verder gaan met
uw vragen?"
„Ja", antwoordde Hanand kalm. „Het
is beter dat we die nu maar afmaken.
Laten we het nog eens hebben over den
avond van den zeven-en-twintigsten!"
„Ja, monsieur".
„Madame's gezondheidstoestand was
gewoon dien avond niet slechter
niet beter".
„Eerder beter dan slechter", antwoord
de Betty.
..Dus u had er niet het minste be
zwaar tegen om 's avonds naar een bal
te gaan, dat door vrienden van u gege
ven werd?"
Jim schrok .op. Betty was op dien be
wuster. avond niet eens thuis geweest.
Alweer iets dat voor haar pleitte. „Een
bal!" riep hij uit en Hanand stak zijn
hand op.
„Pardon, monsieur Frobisher", ze: hij
.Laat u mademoiselle nu vertellen".
„Ik had er niet het minste bezwaar
tegen begon Betty. „Het huishc«den
moest zooveel mogelijk zijn gewone ver
loop hebben. Het zou niet goed geweest
zijn als ik bijzondere dingen gedaan had.
Madame merkte zooiets dadelijk. Hoewel
zij nooit wou toegeven dat ze gevaarlijk
ziek was, geloof ik toch wel dat ze in
den grond van haar hart wist, dat het
zoo was; en men moest vooral oppassen
dat men haar niet ongerust maakte".
„Bijvoorbeeld door weg te blijven van
een bal terwijl zü wist dat u van plan
was om er heen te gaan?" zei Hanand.
„Ja, mademoiselle. Dat begrijp ik best".
Hij knikte eens tegen Jim Frobisher
en voegde er glimlachend bij„Dat wist
u niet, hè, meneer Frobisher? En onze
vriend Boris Waberski ook niet, denk ik.
Anders zou hij niet met zoo'n vaart naar
de politie geloopen zijn. Ja, mademoi
selle danste met haar vrienden op den
avond waarop zij zoogenaamd dien vree-
selijken misdaad gepleegd zou.hebben.
Tusschen twee haakjes, mademoiselle,
waar was Boris Waberski op den avond
van den ^even-en-twintigsten?"
„Hij was uit de stad", antwoordde
Betty. „Den vijf-en-twintigsten is hij
weggegaan om in de rivier de Ouehe fo
rellen te gaan vangen en hij is pas op
den ochtend van den acht-en-twintig-
sten terug gekomen".
„Juist", zei Hanand. „Wat een eigen
aardige kerel. Laten we hopen dat hij
meer succes had met zijn foreilennet
dan met het net dat hij zoo haastig voor
mademoiselle Harlowe heeft gespannen.
Anders zal hij in die drie dagen niet
veel gevangen hebben".
Zijn lach en zijn woorden brachten
een vage glimlach op Betty's gezicht en
toen begon hij weer met zijn vragen.
„Dus u is naar een bal geweest, made
moiselle. Waar?"
„In het huis van monsieur Pouillac,
op den Boulevard Thiers",
„En hoe laat is u gegaan?"
„Ik ben hier om vijf minuten voor ne
genen uit huis gegaan".
„Is u zeker van dien tijd?"
„Volkomen", zei Betty.
Heeft u madame Harlowe nog gezien
vóór u weg ging?"
„Ja", antwoordde Betty. „Vlak voor ik
weg ging ben ik nog in haar kamer ge
weest. Zij gebruikte haar avondeten in
bed. zooals zij dikwijls deed. Ik droeg
voor het bal een nieuwe japon, die ik
van den winter in Monte Carlo had ge
kocht en ik ben naar haar kamer ge
gaan om haar te laten zien hoe ik er
uit zag".
„Was madame toen alleen?"
„Neen de verpleegster was bij haar".
Hanand glimlachte listig.
„Dat wist ik al. mademoiselle", zei hij
met een vriendelijken grijns. „Kijk
ik heb u daar eens op de proef willen
stellen. Want hier heb ik de verklaring
van de verpleegster zelf, Jeanne Bau-
din".
Hij nam een vel papier uit zyn zak
waarop enkele regels getypt stonden.
„Ja. de rechter van instructie heeft om
haar gestuurd en haar ondervraagd".
„Dat wist ik niet", zei Betty. „Jeanne
is op den dag van de begrafenis hier
weggegaan, naar huis toe. Na dien tijd
heb ik haar niet meer gezien".
Ze knikte een paar maal goedkeurend
tegen Iianand.
„Ik zou niet graag genoodzaakt zijn
een geheim voor u verborgen te hou
den, monsieur Hanand", zei ze vol be
wondering. „Ik denk niet dat my dat
lang zou gelukken".
Hanand straalde van blijdschap als
een nieuweling die een pluimpje krijgt
en Jim Frobisher vond dat hy zich be
lachelijk aanstelde.
„Heel verstandig van u, mademoisel
le!" riep hij uit. „Want ik ben tenslotte
Hanahd. Zóó is er maar één" en hij
sloeg zich op de borst en glimlachte ver
rukt. .Maar laat ons verder gaan. Dit
is de verklaring van de verpleegster"
en hij las hardop voor van het stuk pa
pier,
„Mademoiselle kwam in de slaapkamer
om zich door madame te laten bewon
deren in haar nieuwe japon en haar
zilveren schoentjes. Mademoiselle schud
de de kussens op en zorgde er voor dat
madame haar lievelingsboeken en haar
glas bij haar bed had staan. Toen
wensch^e zij haar goeden nacht en trip
pelde in haar ritselende en glanzende
nieuwe japon de kamer uit. Zoodra de
deur dicht was, zei madame tegen
mij Plotseling zweeg Hanand. „Dat
komt er niet op aan", zei hij haastig.
Met een ruk boog Betty zich voorover.
„Komt dat er niet op aan, monsieur?"
vroeg ze met haar oogen strak op
zijn gezicht, gevestigd, terwijl er een
kleur op haar bleeke wangen kwam.
„Neen", zei Hanand, en hij bega:
het papier op te vouwen.
„Wat heeft de verpleegster beweer
dat madame over mij tegen haar g
zegd heeft, zoodra de deur dicht was
vroeg Betty langzaam en met nadrv'
„Komaan, monsieur! Ik heb het ree
dat te weten", en ze stak haar hand
naar het papier.
„Beoordeelt u het zelf maar, dan zn'
u wel zien dat het er niet op aankom
zei Hanand. „Luister! en hij begon wee
te lezen:
„Zei madame tegen my terwyl ze naa~
haar klok keek: „Het is maar goed
mademoiselle vroeg gaat. Want
Parijs niet cn tenzij men op tijd scat
vindt men geen jongelui meer om mee
te dansen". Toen was het tien minuten
voor negenen".
Met een glimlach overhandigde Ha
nand het papier aan Betty; en ze boog
er vlug overheen alsof ze er aan twij
felde of, wat hij had voorgelezen, wer
kelijk op dat papier stond en alsof ze
een beetje bang was voor wat mevrouw
Hhrlowe over haar gezegd kon hebben
toen ze de kamer uit was Even keek ze
het papier in en toen ze het hem terug
gaf was haar optreden volkomen veran
derd.
(Wordt vetvolgd.)
