FLITSEN
FEUILLETON
Het Huis met den PijJ
I lAARLEM'S DAGBLAD
HET MIDDENSTANDS
BANKWEZEN.
LEZING VOOR DE HAARL.
HANDELS VEREENIGING.
Onder de auspiciën van de Haarlem
sche Handelsvereniging werd Maandag
avond in de bovenzaal van „De Kroon"
een bijeenkomst gehouden, waarin de
heer W. C. Posthumus Meijjes, hoofd
directeur van den Ned. Middenstand,
sprak over: „het Middenstands-bank
wezen".
De voorzitter, de heer F. H. Smit,
opende de bijeenkomst en uitte zijn
vreugde over de aanwezigheid van afge
vaardigden van Kamer van Koophandel
en vakorganisaties.
De heer Posthumus Meijjes, daarna
het woord verkrijgende begon met te
zeggen, dat de bsnken in de ingewik
kelde machinerie oer hedencaagsche
samenleving een belangrijke plaats in
nemen.
In zeer oude tijden ruilde men het
eene goed tegen het andere. Dit bleek
alras te omslachtig. Men zocht en vond
een ruilmiddel. Stelselmatig werd dit
geperfeciionr.eerd. Men kwam tot goud
geld. bankpapier en tenslotte zelfs
chèques en girobiljetten. Een juiste ver
deeling van ruilmiddel over de wereld
was noodig. &rw>*Dr gingen de banken
zorgen.
Deze zuigen a.h.w. het geld weg. van
waar er geen behoefte san bestaat en
persen het naar plaatsen waar dat wel
het geval is.
De bank neemt met de credietgeving
een groote verantwoordelijkheid op zich,
immers zij moet steeds haar crediteuren
de depositos kunnen teruggeven. Zij moet
precies weten wie credietwaardig zijn,
wie het geleende geld op een bepaalden
tijd terug kiemen geven.
Is dit niet het geval, dan verliest
de bank natuurlijk. Jaren van ervaring
in het bankvak zijn noodig om te
■weten, wie credietwaardig is en wie
niet. De bank kan niet ieder oogen-
blik het uitgeleende geld terugvragen,
dat zou onzekerheid geven.
De banken vonden een middel hier
tegen door op haar beurt crediet te
vragen bij de circulatiebank, de Neder-
Jamdsche Bank.
Al neemt de bank nog zoo goede
maatregelen, er wordt wel eens een
verlies geleden. Hiertegen wapent de
bank zich door het vormen van be
hoorlijke reserves, die uit de winsten
gevormd moeten worden. Zij beperken
zich niet tot crediet- en deposito
wezen! doch oefenen er bij uit den hande,
in effecten enz. en zelfs het sluiten van
assuranties.
De beginselen van een Middenstands-
bank zijn gelijk aan die van andere
banken.
Vroeger versleet men deze instellingen
wel als philantroplsche, dat is het doel
echter niet. Zakelijk beheer is noodig.
Het doel is aan den middenstand te
geven een eigen geldinstituut. De groote
banken leggen zich meer toe op inter
nationale geldzaken en credietver-
leening aan groote instellingen, wat
rendabeler is. De middenstanders ko
men daarbij in het gedrang. De orfgani-
eatie van middenstandsbanken kan
aanmerkelijk eenvoudiger zijn dan die
der groote. De winst hoeft niet zoo
groot te zijn. De middenstanders zijn
hun eenige klanten, hun belang gaat
voor.
De middenstandsbanken hebben ook
ten doel bevordering dar saamhoorig-
heid tusschen de middenstanders. Zoo
ziet men steeds nieuwe middenstands-
banken komen, die in een behoefte voor
zien.
Nu is vraag: Is het crediet, dat
aan den middenstand verleend wordt
zooveel riskanter dan het andere?
Het lijkt, of het middenstandscrediet
geen mogelijkheid van bestaan heeft.
De practijk heeft dat toch niet be
wezen. De factoren om tot een goed
middenscandscredictwezen te geraken,
ontbraken veelal, waardoor zooveel
banken zoo slecht gingen.
De fout ligt niet in de aard van ifet
middenstands wezen als zoodanig. Dik
wijls waren er geen geschikte personen,
dan was er weer een andere reden, voor
het falen der banken.
Spr. noemde hiervan eenige. Geen
enkel steekhoudend bewijs is er, dat het
middens tandsbankwezen geen moge
lijkheid van bestaan heeft. Er moet een
goede technische leiding zijn. Moge er
wel eens geklaagd worden over veel
formaliteiten, dit is wel noodig bij een
goede technische leiding.
WOENSDAG S OCT. 1927
De geschiedenis van het Nederland-
sche Middenstandsbankwezen begint
met zwarte bladzijden. Dit ontneemt
geloof en vertrouwen in het vervolg,
doch z-eer ten onrechte.
Een gebrekkige organisatie bedierf
het goede, dat men gehoopt had te
kunnen bereiken. De tijd was niet ge
schikt en dit heeft zich aan de jeugdige
middenstandsbanken gewroken.
De Staat heeft ingegrepen, toen het
geheele middenstandsbankwezen dreig
de ten onder te gaan. HU verstrekte
een garantie. Minister Colyn stelde de
commissie Van Doornink in, die onder
zocht, boe het middens tandsbankwezen
kon worden gereconstrueerd.
Het werk der commissie heeft geleid
tot de oprichting van de Centrale Ned.
Middensiandsbank. met als organisatie
vorm de gecentraliseerde N.V. met een
hoofd- en verschillende bijkantoren in
de districten en rayons. Het gebrek aan
vele prims technische krachten nijpt
thans minder. Naast dit voordeel zijn
er neg tahooze andere technische voor
deden.
De middensfcandsbank bepaalt zich
uitsluitend tot hei middenstandscrediet,
en is niet berekend voor de zeer groote
transacties. Wel begeeft zij zich ook op
het terrein van effecten- en geldhan
del.
Veel plaatselijke banken voldoen niet
aan de eischen van goed technisch be
heer. De commissie ried opheffing
daarvan aan. Ook onderlinge concur
rentie wensehte sy op te heffen. Hoe
dat gebeuren moet, moet de t-yd leeren.
Het geschokte vertrouwen in het mid
denstandsbankwezen moest terugkeeren
door de staatsgarantie van f 9 000.000.
De Ned. Middenst-andsbank werd uit de
onderhandelingen geboren. De drie
groepen in den middenstand zijn er
evenredig in vertegenwoordigd. Het
zuivere kapitaal is ruim 7 milüoen
gulden. Een hechte constructie ligt aan
de straks te openen bank ten grond
slag.
Ncc-dig is thans neg slechts de mede
werking en het vertrouwen van den
geheeien Nedarlandschen Middenstand.
Anders wordt van den middenstand
niet verlangd.
Spr. hoopt, dat een hartelijke, ener
gieke medewerking en een groot ver
trouwen aan de Nederlandsche Mid-
denstandshank zal geschonken worden
door de aanwezigen.
Spr.'s buitengewoon heldere en duide
lijke rede werd met luid applaus ont
vangen.
Van de gelegenheid tot het stellen
van vragen werd gebruik gemaakt door
den heer Taco Mulder, accountant.
Deze meende dat het middenstands-
bankwezen niet onafhankelijk kan zijn
van de groote banken. Hoe wordt d:
contact gehandhaafd? vroeg spr.
De heer C. ten Boom sprak nog een
woord tot opwekking van vertrouwen en
tot medewerking met de op te richten
bank. Spr. sprak een aanbevelend
woord voor de directeuren, de heeren
Caikoen en Posthumus Meijjes. Hy
voerde het woerd als voorzitter van het
bestuur der Haarlemsche Boaz.bank en
als voorzitter der Middenstands Centrale
voor Haarlem en Omstreken.
De heer Posthumus Meijjes ant
woordde den heer Mulder, dat de Mid-
denstandbank zeker niet mag vereen-
zamen, d-och opgepast moet warden,
dat eens anders terrein niet betreden
wordt.
Het is wenschelijk, dot het door den
heer Mulder bedoelde contact bestaan
blijft, hoe is niet vast omlijnd aan te
geven.
Het is niet de bedoeling de accoun
tancy uit te schakelen, waarvoor de
heer Mulder blijkens een tweede vraag,
vreesde.
Den heer Ten Boom dankte spr. voor
diens vriendelijke woorden.
PROV. ZIEKENHUIS
DUINENBOSCH.
BEGROOTING 5928.
Ged. Staten bieden den Provincialen
Staten ter vaststelling aan de exploita-
tifcbegrooting van het Provinciaal Zie
kenhuis Duinenböseh te Bakkuin voor
het dienstjaar 1923. Ze is opgemaakt
wat aangaat de gewone baten en lasten
tot een totaalbedrag van f 1.312.648 en
wat aangaat de buitengewone tot een
van fóCOO.
De bijdrage van de Provincie is uit
getrokken tGt een bedrag van f 421.399
tegen f377.717.39 in 1927.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1017
WEEGPLECHTIGHEID
enfin, terwijl ze daarover debat-
teeren, kan hij zich wel met iets I
anders vermaken
misschien kan hij bewijzen dat er
uiets met hem aan de hand is
dat is mislukt, want nu is moe
der overtuigd dat hU kou moet
hebben gevat; moeders tobben
altyd ergens over.
(Nadruk verboden).
Naar het Engelsch van
A. E. W. MASON.
21)
Waarom liet Hanand het toe?
Hij had gezegd dat hU iets van Boris
Waberski te weten wilde kernen. Maar
bij het begin van dit onoffscieeïe ver
hoor had hij toch al alles daaromtrent
kunnen opmerken. Het was zoo duide
lijk als iets dat Waberski niets te maken
had met dien anoniemen brief van
Betty. Waarom gaf Hanand dan dat
prul van een kerel de gelegenheid om
Betty Hariowe te belasteren? Waarom
vroeg hij maar steeds door, alsof de be-
achuidlging werkelijk een schijn van
waarheid bevatte? Kortom, waarom
gooide hij de deur niet open, waarom
liet hij Frcbteher de brieven die aan Has-
Iffct gestuurd waren, niet vertoonen, die
zonder twijfel tengevolge zouden hebber-
dat Boris Waberski de hulp van Jeanne
Baud in zou moeten inroepen? Jim was
werkehjk woedend op monsieur Hanand.
Hij zei teger. zichzelf dat hij teleurge
steld was.
Er. Boi .s Waberski ging weer door met
zijn beschrijving, nadat hU even zenuw
achtig gezwegen had, toen Betty hem
zoo strak aankeek.
„Voor zulk een meisje is het to Dy on
vervelend. Weliswaar ging ze elk jaar
ongeveer een maand naar Monte Carlo
net genoeg om haar te doen gevoe
len hoe het zou kunnen zijn, net als
één sigaret voor een man die rooken wil!
En toen weer terug naar DyonO. mon
sieur niet het Dyon van de Herfc-
gen van Bourgonóië, niet eens het Dyon
van het Parlement, maar het Dyon van
tegenwoordig, een gewone, vervelende
Franscbe provinciestad, waar niets meer
over is van de vroegere geest en weelde
behalve enkele gebouwen. En stel u
nu eens voor, monsieur, dat dit meisje
de vrijheid en een fortuin voor het grij
pen heeft, als ze maar den moed heeft
om haar slag te slaan op een avond
dat monsieur Boris uit is! En dat is
nog niet alles. Want er is een zieke in
huis, die verzorgd moet worden". Wa
berski zweeg even, kneep zijn oogen half
dicht en knikte veeibeteekecend. „Want
die zieke was niet gemakkelijk. Zelfs
mijn lieve zuster had haar gebreken.
En dat zullen we ook zeker niet verge
ten wanneer de verzachtende omstan
digheden ter sprake komen. Neen!" zei
hij met een edel gebaar van zijn arm,
„ik zal de eerste zijn om er den rechter
op attent te maken als het vonnis wordt
uitgesproken".
PROVINCIAAL ZIEKEN
HUIS NABIJ SANTPOORT.
BEGROOTING VOOR 1928.
Ged. Staten bieden den Provincialen
Staten ter vaststelling aan de exploi-
tatiebegrootimg van het Provinciaal
Ziekenhuis nabij Santpoort voor het
dienstjaar 1928.
Ze is opgemaakt tot ean totaal be
drag wat aangaat de gewone baten en
lasten van f 1.863.283.82 en wat aangaat
de buitengewone ontvangsten en uit
gaven van f 5000.
Aan de Toelichting op de Begrooting
is het volgende ontleend:
De begreoting van baten en lasten
voor het jaar 1928. vergeleken met de
rekeningen van voorgaande jaren, doet
zien dat de uitgaven van ons Zieken
huis vrywel zjjn gestabiliseerd en groote
wijzigingen in de verschillende posten
niet voorkomen.
Als gevolg van de verlaging van den
verpleegprUs voor patiënten, die voor
rekening van gemeente- en armbesturen
worden verpleegd, is de bijdrage van de
Provincie in de verpleegkosten dier
pauënten aanzienlUk toegenomen; ver
geleken bij 1926 met rond f 119.900.
Het totaal der lasten is f 22.222.06
lager dan over 1926, hetgeen echter
wordt veroorzaakt door de mindere
pensioenlasten ad f 32.300, zoodat in
dien deze gelijk waren gebleven de
lasten plm. flO.OOO hooger zUn. het
geen hoofdzakelijk is toe te schrijven
aan de meerdere afschrijvingen.
Op voorstel dezer commissie is nj.
door Gedeputeerde Staten goedgekeurd
dat, ter verkrijging van een meer ge
lijkmatige verdeeling der pensioenlas
ten van ons Ziekenhuis, zoolang een
vast bedrag ten laste der exploitatie
wordt gebracht, tot de verplichting tot
betaling van pensioenen door ens
Ziekenhuis, ingevolge de provinciale
pensioenregeling, is vervallen en alle
pensioenen voor rekening van het Alg.
bergerL pensioenfonds komen.
Volgens berekening zal een vast be
drag van aó.000 per jaar tot 1957 vol
doende zia om, met behulp van de be
staande fondsen, welke in dat tijdsver-
'ocP geheel zullen worden verbruikt, de
verschuldigde pensioenen en inkoopeom-
men van aiensttyden doorgebracht voor
de invoering van de pensioenenwet 1922
te voldoen.
Op deze wijze worden de bestaande
pensioenfondsen, welke na 1970 toch
geen reden van bestaan meer zouden
hebben, nuttig aangewend, terwyl
tevens de exploitatierekening van ons
ziekenhuis wordt behoed voor de plot
selinge schokken welke de te betelen
pensioenbe-dragen in de toekomst ver
oorzaken.
De bijdrage van de Provincie is uit
getrokken tot een bedrag van f 268.000
regen f 173.500 in 1927. Bij de begrooting
is gevoegd een staat van salarissen en
Iconen over het jaar 1923. Ze wijst aan
een totaal bedrag van f 1.009.232.
PROV, ZIEKENHUIS TE
MEDEMBLIX.
BEGROOTING 1928.
Ged. Staten bieden den Provinciale
Staten ter vaststelling nan de exploita-
tiebegrootlng van het Provinciaal Zie
kenhuis te Medemblik voor het dienst
jaar 1928. Ze is opgemaakt tot een to
taalbedrag aan baten en lasten van
i *00.298.
fret eindcijfer is bijna gelijk aan dat
■van de begrooting ever 1927. Tegenover
de vermeerdering van de uitgaven voor
salarissen als gevolg van de periodieke
verhoogingen staat een ongeveer gelijke
vermindering der ramingen voor de
andere uitgaven. De bijdrage van de
Provincie is begroot op f96.000 tegen
f 63.000 in 1927, in verband met de ver
mindering van den verpleegprUs voor
de gemeenten van f940 op f850 per
patiënt en per jaar.
ARMLASTIGE KRANK
ZINNIGEN.
BIJDRAGE DER GEMEENTE.
Bij besluit der Provinciale Staten van
1 December 1926 werd het aandeel der
gemeenten in de kosten van verpleging
van armlastige krankzinnigen voor het
jaar 1927 van f940 teruggebracht op
f 850. Ged. Staten, die den Staten doen
opmerken, dat de verlaging van de ex-
ploitatiecijfers der Provinciale Zieken
huizen thans vrijwel is tot stand geko
men, stellen den Staten voor het aandeel
der gemeenten in de kosten van verple
ging van armlastige krankzinnigen we
derom vast te stellen op f 850, maar nu
tot vrederepzeggens.
Betty was weer onverschillig gewor
den en leunde achterover. Dit een leun
stoel by de deur klonk de lach van Ann
Upscott. Zelfs Hanand glimlachte.
„Ja, ja", zei by. „Maar zoover zyn we
nog niet, monsieur Waberski. Wij zyn
nog steeds op het punt waar u het wel
roet uw hart maar niet met uw hoofd
weet".
,-Dat is waar", antwoordde Waberski
onmiddellijk. „Op Zaterdag, den zeven
den Mei, heb ik mijn aanklacht bij de
politie ingediend. Waarom? Op den
ochtend van dien dag had ik zeker
heid gekregen. Eindelijk wist ik het ook
hier" en hij sloeg weer op zijn voor
hoofd en ging op net puntje van zijn
stoel zitten.
„Ik liep in de Gambetta-straat, een
van de kleinste nieuwere straten, waar
een paar winkeltjes zijn een straat
met een reputatie die niet al te best is.
Om tien uur liep ik vlug door die straat
toen ik op een naar meter afstand dat
wreede nichtje van mij uit een winkel
zag komen."
Plotseling was het heele karakter van
het onderhoud veranderd. Hoewel Jim
Frobisher er niet by zat, voelde hij de
spanning, en de verwachting. Een oogen
blik te voren nog was Eoris Waberski.
zooals hij daar zat te redeneeren en te
gebaren, eenvoudig bnpottelijk geweest
het was zelfs moeilyk om hem niet in
KAMER VAN KOOP
HANDEL.
Luchtpostverbindmg mei
Indië. Abri op het eerste
perron? Verkoop met
cadeaus Al dan niet wet
telijke bestrijding?
Dinsdagavond vergaderde de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor
Haarlem en omstreken onder voorzitter
schap van den heer E. H. Krelage.
Verschillende ingekomen stukken wer
den voor kennisgeving aangenomen.
De Voorzitter deelde mede dat
door hem in den Haag is bijgewoond een
conferentie inzake een geregelde lucht-
postverbinding met Indië. Algemeen
werd daar instemming betuigd met het
denkbeeld van die luchtpostverbinding
door vertegenwoordigers van handel en
industrie. De levensvatbaarheid werd er
van betoogd en do wensch werd geuit,
dat deze verbinding er mocht komen.
Goedgekeurd werd het aan de Twee
de Kamer gezonden adres in zake het
ontwerp Drankwet. Hulde werd ge
bracht aan de commissie van voorberei
ding en inzonderheid aan haar voorzit
ter, den lieer Hooij. De heer H o o ij
doelde mede, dat hem al is gebleken, dat
leden van de Tweede Kamer in het
adres van de Haarlemsche Kamer be
langrijk materiaal hebben gevonden.
Aan de orde kwam daarna het rap
port van de commissie van verkeer en
vervoer inzake een wachtlokaal op het
eerste perron te Haarlem.
De heeren Deddens en Treur wa
ren met dat rapport niet ingenomen. Zij
achtten een wachtlokaal noodig. De heer
Erinkmann zag de groote noodzakelijk
heid er van niet in en oordeelde, daar
moet worden bezuinigd, de kosten er
voor niet gewettigd.
De heer Deddens deed nog opmer
ken, dat met een „abri" kan worden vol
staan. Daarmede gaat toch zoo veel
geld niet heen. Besloten werd dat de
commissie voor Verkeer en Vervoer de
quaestie van een „abri" nog eens zal on
derzoeken.
Het medegedeelde schrijven van het
Bureau der Kamer aan den minister
van Financiën inzake verlaging van den
accijns op gedistilleerd werd goedge
keurd.
Bij de nu volgende
Rondvraag
klaagde de heer v. d. Burg over de be
diening door de post. Kan Groot-Laar-
iem niet worden bediend van het Haar
lemsche postkantoor af? Verschillende
firma's klagen dat nu hun stukken niet
zoo vlug worden bezorgd in de gean
nexeerde gedeelten.
De Voorzitter antwoordde dat,
indien de heer Van den Burg eenige
voorbeelden noemen wil, de zaak met
den directeur van het postkantoor zal
worden besproken.
Naar aanleiding van wensehen van
de heeren v. d. Eurg en Hooij inzake
portverlaging zal het Bureau der Ka
mer eens mformeeren welke dienaan-
zijn gezicht uit te lachen. Maar hoe
wel hij nog even opgewonden sprak en
heen en weer sprong als een marionet,
waren alle oogen, behalve die van- Betty
Hariowe, vol belangstelling op hem ge
vestigd. HU sprak over een bepaald urn
en een bepaalde plaats en iets wat daar
was voorgevallen.
„Ja, ik zag haar in dat rare straatje.
Ik kon mijn oogen niet geiooven. Ik
ging een klein steegje in en gluurde om
den hoek. Ik gluurde met mijn oogen"
en Waberski wees er op met twee
vingers alsof het iets bijzonder overtui
gends was dat hij daarmee gluurde er.
niet roet zijn ellebogen „en ik zag
dat zij het heusch was. Toen wachtte
ik tot zij uit het gezicht verdwenen was
en ik liep door om te zien welke winkel
zij in dat vreemde straatje bezocht had.
Weer ken ik mUn oogen niet geiooven.
Want boven de deur las ik den naam:
Jean Cladel, kruidenhandei".
HU sprak den naam uit met triomf in
zijn stem en leunde achterover in zijn
a teel terwyl hij af en toe heftig met
het hcofd knikte. Het was doodstil in
de kamer totdat Hanand met zachte
stem zeide:
„Ik begijp u niet. Wie is die Jean Cladel
ea waarom mag een jong meisje niet
n3ar zijn winkel toe gaan?"
„Neem mij niet kwalijk", antwoordde
Boris. U komt niet uit Dyon, anders zou
gaande de plannen zijn bij het Hoofd
bestuur der Posterijen en Telegrafie.
Dcor den voorzitter werd medegedeeld
dat op een volgende vergadering het
Rijkswegenpian zal behandeld worden.
Verkoop met cadeaus.
Behandeld werd daarna een schrijven
van het comité van actie tot bestrUding
van den verkoop met cadeaux over al
dan niet wettelijke bestrUding.
De heer Chris Jansen, directeur
van het Centraal Hanzebureau te Am
sterdam noemde een bestrijding van het
cadeaustelsel een eisch van tastbaar al
gemeen belang, tot bescherming van den
handel en van den consument.
Er is een rechtsgrond voor een wette-
lUke bestrijding van het cadeaustelsel.
Door het particulier initiatief kon het
kwaad niet voldoende worden bestreden.
Thans is er een urgentie voor een wet-
telUke bestryding. Het algemeen belang
noopt daar toe. Het buitenland ging
voor met zUn wetgeving. Vooral in De
nemarken.
Om al die redenen concludeerde spr.,
en mede om de goede resultaten er me
de in het Buitenland behaald, dat ook
hier te lande noodig is een wettelUke
bestrijding van het cadeaustelsel.
Jhr. J. C. Mo 11 e r u s, de secretaris
der Kamer verdedigde het standpunt
contra. Spr. stemde toe, dat het lande-
lUk comité nog slechts op een poover
resultaat kan bogen maar hij voerde
aan dat een dergelijke actie over jaren
moet Icopen vóór dat succes kan worden
bereikt. Thans kan nog niet worden ge
concludeerd dat langs een organisatorl-
schen weg het beoogde doel niet kan
worden bereikt.
En komen bij de Ryksregeering is nu
nog niet gewettigd. Opmerkelijk is, dat
het LandelUk Comité nu niet den steun
van de groote werkgeversorganisaties
heeft en dat uit de middenstandsorga
nisaties maar matig steun wordt ver
leend. Meer propaganda dient te worden
gevoerd.
Eerst dan, indien na een jaren langen
strijd het particulier initiatief, geen
succes heeft, kan bij de Rijksregeering
om steun worden gevraagd. Op de Deen-
sche wet wordt èen beroep gedaan, maar
het is de vraag of die wet practisch uit
voerbaar is.
Nadat een paar leden vragen hadden
gedaan, waren nogmaals de inleiders
aan het woord. De Voorzitter
bracht tenslotte den inleiders dank voor
hun inleidingen.
Nadat was besloten dat de Kamer in
een volgende zititng haar standpunt zal
behalen werd de vergadering geslo'en.
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
Aantal bezoeken in September 9388
waarvan 4515 aan de Krantenkamer en
1131 aan de algemeene leeszaal. Uitge
leend werden 8000 boeken.
u dat niet gevraagd hebben Jean Cladel
heeft al evenmin een goeden naam als
de straa: v.aarin hij woont. Vraagt u
een inwoner van Dyon maar eens naar
Jean Cladel, dan zult u zien dat hij
zwijgt en zijn schouders ophaalt, alsof
't een onderwerp betreft, waarover men
maar niet moest praten. Gf nog beter,
monsieur Kanand vraagt u het eens aan
de politie. Jean Cladel is al tweemaal
vervolgd wegens ongcoorloufticn handel
in verdoovingsmiddeien".
Eindelyk werd Hanand uit zijn kalm
te wakker geschud.
„Wat zegt u daar?" riep hij uit.
„Ja, al tweemaal, monsieur. Maar hU
is neg allebei de keeren aan de straf
ontsnapt, dat is zoo. Hij heeft machtige
vrienden, en zekere getuigen waren
plotseling verdwenen. Maar iedereen
kent hem en west er van. Jean Cladel!
Ja, Jean Cladel!
„Jean Cladel. kruidenhandelaar in de
Gambetta-straat. Maar" en hU leun
de nu weer volkomen op zijn gemak ach
terover in zijn stoel „u begrypt wel
wat de moeilykheid is. monsieur Wa
berski. Om tien uur zijn er veel msn-
schen op straat. Voor zulk een gewaagd
bezoek kiest men toch bij voorkeur dien
tiid niet, zelfs niet iemand die heel dom
is!"
„Ja, zoo redeneerde ik ook", viel Wa
berski hem onmiddellijk in de rede. ,,Ik
GEM. DIENST WERK-
LOOSHEID3BESTR1J DING
VERSLAG OVER 1926.
Verschenen is het verslag van den ge
meentelijken dienst der werkloosheids
bestrijding te Haarlem over het jaar
1926.
Ten aanzien van de gemeentelUke ar
beidsbeurs ontleenen wU daaraan het
volgende: Het totaal aantal aanbiedin
gen van werkzoekenden, dus van man
nen en vrouwen te zamen, verminderde
van 13383 in 1925 tot 12666 in 1926, het
totaal aantal aanvragen van werkgevers
van 5320 in 1S25 tol 5227 in 1926 en het
totaal aantal plaatsingen van 3783 in
1925 tot 3537 in 1926.
In het district Haarlem werden door
de Arbeidsbeurs 99 personen geplaatst;
uit andere gemeenten in het district te
Haarlem 1, buiten het district Haarlem
19 personen en in het district uit an
dere districten 55 personen. In het bui
tenland werd één persoon geplaatst n.l.
een landarbeider in Elzas-Lotharingen.
Wat aangaat de werkloosheidsverze
kering is er het volgende aan ontleend:
Aan het einde van 1926 waren 55
kassen gesubsidieerd, die leden hadden
welke werkelijke woonplaats hadden
binnen de gemeente Haarlem n.1. 5
nationale kassen en 1 plaatselijke kas:
de Algemeene Vereeniging tot Bestry-
ging van Werkloosheid te I-Iaarlem.
Het bedrag der subsidie voor de ge
meente Haarlem was f23.855.66 tegen
f24.679.30 in 1925, dat der uitkeeringen.
uit de kassen f 57.155.29 tegen f 60.245.45
in 1925.
Op 31 December 1926 waren 3959 le
den van toegelaten kassen binnen de
gemeente Haarlem volgens de bepalin
gen van het „Werkloosheidsbesluit
1917" verzekerd. Aan het einde van
1925 was dit 3914, zoodat thans een,
zU het ook geringe, vooruitgang kan
worden geconstateerd.
Op 31 December 1926 waren 1075 leden
van gesubsidieerde werkloosheidskassen
in de gemeente Schoten woonachtig.
Het bedrag der subsidie voor de ge
meente Schoten bedroeg f6.959.18, dat
der uitkeeringen uit de kassen f 14.468.05
Wat aangaat den rechtsstreekschen
steun aan werkloozen van gemeente
wege wordt medegedeeld, dat aan steun
werd verstrekt een bedrag van
f 24.262.03Yi aan 283 personen tegen een
bedrag van f48.171.89 in 1925 aan 393
personen.
Aan bijzónderen steun (versterkende
middelen, kleeding. schoeisel, voorschot
ten voor reisgeld e.d.) werd uitgegeven
een bedrag van f 652.25>S.
PERSONALIA.
Benoemd tot tijdelijk assistent con
troleerend geneeskundige bij de RUks-
verzekeringsbanlï dr. C. W. Christiaanse
arts te Haarlem.
zei u al dat ik mUn oogen niet kon ge
iooven. Toch was ik er van overtuigd
er is geen twijfel mogelUk. monsieur Ha
nand. En ik dacht bij my' zelf: misda
den worden ontdekt omdat alle misda
digers zelfs de aüerslimsten den een
of anderen dag een onhandigheid be
gaan. Niet waar? Soms zijn ze te voor
zichtig en dekken ze hun spoor al te
volmaakt voor deze onvolmaakte wereld.
Soms zijn ze niet voorzichtig genoeg of
moeten ze door den nood gedwongen
tets doen wat hen kan verraden. Maar
altyd wordt er een fout gemaakt en be
haalt het gerecht de overwinning".
Hanand glimlachte.
„U schijnt een studie van misdaden
gemaakt te hebben, monsieur!!" Hij
wendde zich nu tot Betty en Jim Fro
bisher vond het minder plezierig toen
het hem opviel dat dit eigenlyk de eerste
keer was sedert het begin van het ge
sprek dat Hanand Eetty recht had aan
gekeken.
„En wat zegt u van dit verhaal, 'ma
demoiselle?"
.Het is een leugen", antwoordde ze
kalm.
„Heeft u Jean Cladel op den ochtend
van den zevenden Mei niet bezocht?"
„Neen. monsieur".
Waberski glimlachte en draaide aan
-n snor.
iWordt vervolgd.),
