Mi
AANLEG VAN PRIMAIRE WEGEN DOOR DE
PROVINCIE.
STADSNIEUWS.
FLITSEN
13]
ïyHi
rf i ff
I
11 M
1
I'll
r'jjs
-• (rjfc
i ARR'S
IOUTBROOD
FEUILLETON
Het Huis met den Pijl
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 12 OCT. 1927
Waf er in 1926 gedaan is.
BEGONNEN MET DE UITVOERING VAN HET PROVINCIALE
WEGENPLAN.
BINNEN ENKELE MAANDEN VOORTGANG.
„DE BIJENWERELD"
LUXOR.
IN
Ged. Staten hebben den Provincialen
Staten doen toekomen een verslag van
wat met betrekking tot den aanleg van
wegen voor doorgaand verkeer in het af-
geloopen jaar is verricht. Het volgende
is daaraan ontleend.
Om den nauwen doorgang door Spa am-
dam en de kom der gemeente Haarlem
te vermijden, is voor het zuidelijkste ge
deelte van den weg PurmerendStation
Koog ZaandijkHaarlem directe aan
sluiting aan den Spaarnwouderdwars-
weg gezocht. Bij den weg Aalsmeer—
Heemstede is de aansluiting aan de ge
meente Heemstede eenigszins verlegd,
mede in verband met het uitbreidings
plan van laatstgenoemde gemeente.
Het gedeelte langs het Groote Loopveld
in de gemeente Nieuwer-Amstel van den
weg HaarlemSchipholAmstelveen—
Ouderkerk—Diemeïbrug leent zich moei
lijk voor verbreeding. Nabij de bebouw
de kom van Amstelveen heeft dit weg
gedeelte te veel het karakter van een
woonweg. terwijl het bovendien in ver
band met ce uitbreiding der springstof
fenfabriek bij Ouderkerk zeer bezwaarlijk
zou zijn van het Groote Loopveld af
aansluiting te vinden bij den doorgaan
den verkeersweg, zooals deze aan de
oostzijde van den Amstel ontworpen is.
Daarom is voor dezen weg bij nader in
zien het tracé niet gekozen langs het
Groote Loopveld, maar iets noordelijker
langs de zuide'yke kade van den Mid
delpolder, waar de genoemde bezwaren
niet worden ondervonden.
In de provinciale plannen ten aan
zien van de wegverbe teringen moesten
verder nog wijzigingen worden aange
bracht in verband met het bij Konink
lijk besluit van 4 Juni 1927, vastgestelde
Rijkswegenplan in den zin van de We
genbelastingwet. Op dat plan komen on
der meer voor een weg van Amsterdam
door den Haarlemmermeerpólder in de
richting Leiden, een weg van Amster
dam via Uithoorn naar de provinciale
grens en een weg van Amsterdam naar
Hoorn, in welke drie richtingen ook een
weg was opgenomen in het in uwe ver
gadering van 2 December 1925 vastge
stelde plan van provinciale wegen.
Voorts zijn in het rijksplan nog opge
nomen een weg van Hoorn naar Medem-
blik en een van Oude Sluis naar Van
Ewijcksluis, in verband waarmede de
provinciale wegen, die beoogden eene ge
lijke verbinding tot stand te brengen,
zijn komen te vervallen. In het Rijks
wegenplan komt ten slotte nog voor een
weg van Amsterdam naar Velsen, in
hoofdzaak langs den zuidelijken oever
van het te verbreeden Noordzeekanaal;
daarmede is aan den wensch ten aan
zien van eene verbinding met IJmuiden
tegemoet gekomen.
Wij willen hierbij niet onvermeld la
ten, dat in het ontwerp-Rijkswegenplan,
dat ons College in den loop van het vo
rige jaar ter kennisneming was toege
zonden. ook voorkwam de weg van de
Hembrug door de Zaanstreek naar den
Rijksweg AlkmaarHaarlem. In het feit,
dat die weg uit het definitieve plan is
weggelaten, hebben wij aanleiding ge
vonden ons andermaal tot den Minister
van Waterstaat te wenden met het ver
zoek, voor dezen weg, behalve het aan
deel int de Rijksweger.belasting, eene
extra bijdrage uit 's Rijks kas te mogen
ontvangen, zulks in verband met het
feit, dat Zijne Excellentie had medege
deeld, dat na de totstandkoming van de
Wegenbelastingwet subsidie voor aanleg
en verbetering van provinciale wegen,
voorkomende in het Provinciale wegen
plan, niet dan onder zeer bijzondere
omstandigheden zou worden verleend
en die zeer bijzondere omstandigheden
naar onze meening in dit geval onge
twijfeld aanwezig zijn.
Op dit schrijven is nog geen antwoord
van den Minister ingekomen.
Voor zoover de wegen in den Haar
lemmermeerpolder betreft heeft het
overleg met het bestuur van dien polder
er toe geleid, dat Hoofdingelanden be
sloten hebben de helft van de kosten
van aankoop -.-an de terreinen en ge
bouwen, die noodig zijn voor de verbree
ding van den Spaamwouderdwarsweg
en den Kruisweg, voor rekening van
den Polder te nemen. In verband met
dat besluit zijn inmiddels reeds de eigen
dommen langs den Spaamwouderdwars
weg tusschen den Sloterweg en Schiphol
aangekocht.
Door den Minister van Oorlog is ver
gunning verleend om eene strook van
het vliegveld Schiphol te gebruiken voor
wegaanleg, en verder om over een ge
deelte van het terrein een hulpweg aan
te leggen, die eene betere aansluiting
geeft aan den weg op den Ringdijk dan
de bestaande weg; deze hulpweg zal ko
men te vervallen, zoodra de oprit naar
de geprojecteerde brug over de Ring
vaart zal worden aangelegd. Terloops
zy medegedeeld, dat reeds gebleken is,
dat onder zekere voorwaarden de be
schikking zal kunnen worden verkregen
over het voor den bouw van die brug
noodige voormalige fort Schiphol.
Nadat aldus de beschikking over de
noodige terreinen was verkregen, heeft
op 24 Augustus jl. de aanbesteding van
het grondwerk en de fundeering van het
te verbeteren wegvak plaats gehad. Met
het werk is inmiddels aangevangen. Het
ligt in de bedoeling dat het werk voor
den aanvang van de aanstaande Olym
pische spelen gereed is en het dan te
vernachten drukke vreemdelingenver
keer dus nog zal kunnen profiteeren van
de verbeterde verbinding met het vlieg
veld.
Te zijner tijd zal uwe vergadering een
voorstel bereiken omtrent het overne
men van den Spaamwouderdwarsweg en
den Kruisweg in beheer bij de Provincie.
De gemeente Heemstede heeft in den
loop van dit jaar eenige perceelen aan
gekocht die noodig zijn om de verbin
ding tusschen den Kruisweg in den Haar
Iemmermeerpolüer en de Heemsteedsche
Dreef tot stand te brengen; de Raad
van Assendelft stond een crediet toe van
9.500 voor den aankoop van eigendom
men, noodig voor het in die gemeente
gelegen gedeelte van den weg door de
Zaanstreek.
Aan het einde van het verslag wordt
geconstateerd, dat door den aanleg van
den weg nabij Schiphol de uitvoering
van het Provinciaal Wegenplan is be
gonnen, terwijl de technische en admi
nistratieve voorbereidingen overigens
zoo ver gevorderd zijn, dat binnen en
kele maanden het werk op verschillen
de punten .in uitvoering zal kunnen zijn
op de volgende trajecten: le Spaam
wouderdwarsweg: 2e SchipholOuder
kerk. 3e Uitermeer—Luye Gat, 4e Zaan-
aammerwegWatertoren bij Assendelft,
5e Hembrug—Koog aan de Zaan.
Voorts merken Ged. Staten nog op
„Onze verwachting, dat voor de tot
standkoming van een provinciaal net
van wegen voor doorgaand verkeer de
administratieve voorbereiding wel haast
het meest tijdroovende zou zijn, wordt
door de tot heden opgedane ervaring
wel bevestigd".
EEN TUINBOUW-WINTER-
SCHOOL TE BEVERWIJK?
DE RAAD WIL MEDEWERKEN
Door het lid van den gemeenteraad,
den heer H. Steyn, is aan B. en W. de
volgende brief gericht:
„Namens den geheelen raad van Be
verwijk een verzoek te richten tot onze
regeering om van de nieuwe gelden,
voor tuin- en landbouwonderwijs be
schikbaar gesteld, een gedeelte te wil
len bestemmen voor tuinbouw-onder-
wijs te Beverwijk, opdat te eeniger tijd
tot stichting van een Tuinbouwschool
met daaraan verbonden proeftuin, kan
worden overgegaan. In beginsel ver-
klare de raad zich bereid, voor dit doel
een terrein beschikbaar te stellen."
In een bijgevoegde, uitvoerige toe»
lichting zegt de heer Steyn:
„Beverwijk als centrum van een groot
tuinbouwdistrict, is de aangewezen
plaats voor het vestigen van een. Tuin
bouwschool, tusschen de bestaande scho
len van Lisse en Alkmaar.
Vooral, nu in de laatste jaren de
noodzakelijkheid blijkt van het meer in
tensiever beoefenen van onzen tuinbouw
kan het onderwijs daarbij onschatbare
diensten bewijzen. Ook het meer kennis
verschaffen omtrent afzetgebieden in
buitenland, veilingwezen, economie van
het bedrijf, enz. kan voor de bevolking
van een complex van gemeenten een
belangrijke factor zijn om de welvaart
te vermeerderen.
EEN MOOI FILMWERK.
Een interessante voorstelling woon
den wij Dinsdagmiddag by in het Luxor
theater. Het begin van een reeks voor
stellingen. waartoe de directeur van
het theater, de heer B. C. Hartman het
initiatief genomen heeft, en die ten
doel hebben goede onderwijsfilms te
brengen. Reeds vroeger deed de heer
Hartman met de film „Tropisch Neder
land" een geslaagde poging in die rich
ting en nu komt hij met de tweede
film „De Bijenwereld". De heele volgen
de week zal die voor de schooljeugd ver
toond worden.
Wij kunnen er trotsch op zijn, dat de
interessante film „De Bijenwereld" dóór
en dóór Haarlemsch werk is. Onze film
fabriek „Polygoon" vervaardigde haar
en schiep er een waar kunstwerk mee,
zoowel uit photografisch als uit film
technisch oogpunt. De ontwerper, regis
seur hoofdpersoon en wat niet al meer
is de bekende imker de heer J. de Mera
uit Santpoort. Zijn bijenstand „Hello-
na" is het filmatelier geweest, zijn bijen
waren de acteurs, en tenslotte was hij
ook de explicateur, Dinsdagmiddag zijn
toelichtingen zouden wij niet gaarne
gemist hebben, daar de filmtekst, hoe
duidelijk oog, toch uiteraard zeer be
knopt moest zijn.
Voorts komt een buitengewone hulde
toe aan den operateur, den heer C.
Aafjes, die een moeilijk werk met suc
ces ten einde bracht.
Him werd dan ook aan het begin der
voorstelling, die uitsluitend voor ge-
noodigden werd gegeven hulde ge
bracht door den heer Hartman. En deze
vergat niet, daarbij te noemen den di
recteur van „Polygoon" den heer B.
Ochse. die natuurlijk ook een zeer be
langrijk aandeel in de vervaardiging
had.
Na deze inleiding konden de bezoe
kers zelf oordeelen.
De film begint met de legende van de
schutsgodin van den bijenteelt: „Hel-
lona", een aardig begin dus reeds. In
dezelfden onderhoudenden trant is het
heele werk ontworpen daardoor heeft
het niet alleen natuur-historische maar
ook folklorische waarde gekregen. Want
kiekjes van oude tradities en gebrui
ken der imkers en de grootste bijen-
markt ter wereld, die te Veenendaal,
met de kostelijke Veluwsche boerentypes
en nog vele andere merkwaardige din
gen zijn in de film verwerkt.
En daar tusschendoor gaat het ver
haal van het wondere leven der bijen
zijn gang.
Wij zien in prachtige fotografische
beelden hoe de imker profijt trekt van
de kleine werkers, maar ze daarentegen
ook met liefde verzorgt. Hoe de bijen
honing en stuifmeel aansleepen en hun
raten bouwen. Hoe, als de tijd gekomen
is, zij gaan „zwermen" en de imker dat
belet. Slechts een bezwaar hebben wij
tegen de film zij lijkt ons wat eenzij
dig, beziet het bijenleven vooral, en bij
na uitsluitend van imkerszijde. Niet het
natuurlijke leven der bijen wordt in
hoofdzaak getoond, niet de strijd tus
schen hen onderling, en hun eigenaar
dige tradities, maar bijna uitsluitend
hoe de imker ze behandelt, hoe hij ho
ning wint enz.
Daardoor blijft de leek-toeschouwer
wat vreemd staan tegenover alles wat de
bijen ondernemen.
Mischien zou de film te lang, en ook
als onderwijsfilm voir de jeugd minder
geschikt geworden zijn, indien zoo diep
in ware gegaan op het natuur-leven der
bijen.
Wat wij nu zagen was in elk geval
in hooge mate interessant.
Aan de hand van een model werden
de onderscheidene lichaamsdeelen van
de bij getoond. De film is zeer leerzaam
en ook aan vroolijke momenten ont
breekt het niet, vooral als de angst van
leeken voor het stekende insect in beeld
gebracht wordt.
Wij kunnen een ieder aanraden het
werk te gaan zien.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1023
MOEILIJK BESLUIT
M- L»-
Wanneer je, op het oogenblik dat je juist
een „pinantie" moet nemen de derde en
laatste waarschuwing hoort, dat je onmid
dellijk thuis moet komen.
(Nadruk verboden).
VEREENIGING „DE TULP"
Maandagmiddag vergaderde te Haar
lem de vereeniging „De Tulp".
Op deze vergadering werd de vraag
behandeld of het contract, dat zijn on
derteekenaren verplicht om 8 H.L. per
100 Roe opplant 1927 ter vernietiging
in te leveren, voortgang zou hebben of
niet.
Doel van den maatregel was dus be
perking van de overproductie.
Betreffende het-resultaat der vergade
ring deelde de secretaris der vereeni
ging „De Tulp", de heer H. J. Voors,
ons het volgende mede:
Het aantal buitenstaanders werd te
groot geacht om de gewenschte regeling
tot stand te brengen. Aan de vergadering
en de daarop gevolgde stemming nam
deel ongeveer de hellt van het aantal
Rijnlandsche Roeden met Darwin-
Breedes- en Late Tulpen beplant, dat
zijn handteekening op het contract had
geplaatst. Mededeeiing van de deelne
ming was voor deze aanwezigen aanlei
ding om hun houding te bepalen.
De uitslag van de stemming was dat
slechts de helft van het aantal Roeden
dat zich verbonden had, bereid was om
het contract door te zetten met de
daaraan verbonden boycot. De andere
helft verklaarde zich onder deze om
standigheden tegen voortzetting der ac
tie. Aangezien in het contract bepaald
is dat een meerderheid van 2/3 noodig
is, is hiermede het streven mislukt. In
tulpenkweekerskringen is men van oor
deel. dat eerst nog ernstiger tijden in
de Darwinteelt zullen moeten aanbre
ken vóór men de voor regelingen als de
bedoelde vereischte meerderheid zal
hebben verkregen.
FIRMA KLEIN SCHIP
HORST EN PHILIPS.
HET 25-JARIG BESTAAN.
Het zal op 3 November a.s. 25 jaar ge
leden zijn dat de heeren H. J. L. Klein
Schiphorst en J. F. F. Philips het aan
nemersbedrijf der firma Schiphorst en
Philips alhier vestigden. Daarvóór wa
ren beiden als bouwkundig opzichter
werkzaam.
De opzichters der firma waren geen
Haarlemmers; zij moesten dus door een
eerlijke bediening en door het leveren
van solded werk tegen niet te hoogen
prijs het vertrouwen der burgerij, zien
te winnen.
En dat is hun volkomen gelukt. De
naam der firma Schiphorst en Philips
heeft nu een goeden klank, niet alleen
te Haarlem maar ver daarbuiten. De
firma behoeft niet meer om werk te
vragen, het wordt haar aangeboden:
sinds 1913 is zij dan ook niet meer aan
de publieke markt geweest. En het is
bekend, dat een der firmanten de heer
Klein Schiphorst, dermate het vertrou
wen der burgerij heeft dat hy zitting
heeft gekregen in den Gemeenteraad en
de Kamer van Koophandel. Dat ook zijn
collega's hem zeer waardeeren blijkt wel
uit zijn voorzitterschap van de Samen
werkende Patroonsvereeniging in de
Bouwbedrijven en voor de R.-K. Bouw-
patroons-organisatie.
Zooals gezegd: de meeste werken wor
den thans bij enkele inschrijving aan
de firma gegund en zij werkt met vier
uitvoerders. Haar eerste werk was het
bouwen van het winkelhuis aan den
Kruisweg waarin nu de firma Jam in
een harer winkels heeft.
En als wij de respectabele lijst van
werken nagaan die in de afgeloopen
kwart eeuw door de firma werden uit-
gcvoeid dan vinden wij daaronder:
De uitbreiding van de Maria-Stich-
ting, de Theresia-school aan den Klei
nen Houtweg, de Antoniusschool aan
den Zijlsingel, de School voor Kunstnij
verheid, de eerste uitbreiding der Union-
fabrieken te Haarlem, de uitbreiding der
Maria-school in de Koningstraat, de ge
bouwen voor de firma Vroom en Drees-
mann hier ter stede en te Breda, Alk
maar, Leiden. Rotterdam en Amster
dam en voor de firma Vroom en Co. te
Amsterdam, de uitbreiding der Kerk
aan de Amsterdamstraat met bouw van
scholen en broederhuis (aan de school is
de firma thans bezig). Voor den laat-
sten tijd komen daar dan nog bij de
R.-K. Montessori-school, het spoedig te
verrijzen gebouw voor de „Hema", aan
den Kruisweg en het ziekenhuis van de
Maria-Stichting te Velsen, dat nu on
der handen is.
Een werkplaats heeft de firma nooit
gehad; zü heeft zich dadelijk op groot
werk toegelegd. Wel heeft zij natuurlijk
opslagterreinen en pakhuizen.
Het is niet de bedoeling den herinne
ringsdag op 3 November a.s. officieel te
vieren. Wel zullen de families Klein
Schiphorst en Philips er een intiem fa
miliefeest van maken en des middags
ten huize van den heer Klein Schip
horst aan den Zijlweg gaarne diegenen
ontvangen, die van hun belangstelling
in de voor de firma zoo gewichtige
gebeurtenis willen doen blijken.
ALS DE WINTER KOMT..
OVER HAARDEN EN
KACHELS.
Verleden jaar schreven wij een schetsje
over een veiling in het Notarishuis bij
den aanvang van den winter. Er kwamen
toen veel kachels en haarden onder den
hamer, waarvoor zooveel liefhebberij be
stond, dat er bijna winkelprijzen be
steed werden.
Nu was er Dinsdag ook weer zoo'n vei
ling in de Bilderdykstraat, minstens 150
kachels en haarden stonden in de ga
lerij op nieuwe eigenaars te wachten
om die in den komenden winter te mo
gen koesteren. De tegenwoordige eige
naars hadden gezien de ervaring van
"t vorige jaar, zeker weer op flinke
prijzen gerekend. Maar het viel tegen!
Wel waren er veel gegadigden; men-
schen die men anders zelden op een
verkooping ziet. huismoeders en vaders,
er nu eens op uitgetrokken om te trach
ten een koopje te halen. De kooplust
was evenwel niet gelijk aan de belang
stelling. Om in beurs term te spreken
„de markt was stuk". Er werd slechts
traag geboden, de afslager had allo
moeite om nog een redelijk prysje te
maken.
Voor kachels was de minste kooplust,
't Was geen zeldzaamheid dat flinke
kachels voor enkele guldens weg gingen.
Het moest al een fraaie salon-kachel zijn
om het tot een tientje te kunnen bren
gen.
Petroleum- en gaskachels gingen nóg
trager. Verleden jaar hoorden we nog
8 en 9 gulden voor gewone oliekachels
bieden die nu voor50 cents gekocht
werden. Gaskachels brachten niet veel
meer op, enkele goede exemplaren haal
den het op tot enkele guldens.
Voor haarden was de liefhebberij iets
grooter. Maar het haalde toch niet bij
verleden jaar. Toen gingen vele haar
den tot 50, 70 of 75 gulden, maar nu was
het 20. 25, 30 gulden hoogstens.
Nu profiteerden dus de koopers, ver»
leden jaar waren het de verkoopers.
Elk zijn beurt!
HAARLEM'S KLEIN A CAPPELLA
KOOR.
Zondag as. vertrekt Haarlem's Klein
a Cappella koor, dir. N. Hoogerwerf naar
Utrecht om deel te nemen aan het tour-
nooi aldaar dat gegeven wordt door het
Utrechtsch gemengd koor .Polyhymnia",
by gelegenheid van het 20-jarig bestaan
en waarvoor 3 der voornaamste gemeng
de koren uit ons land zyn uitgenoodigd.
Te 4 uur Zondagamiddag worden de
deelnemende vereenigingen het station
te Utrecht afgehaald, waar zij door 3
muziekkorpsen in optocht naar het Park
Tivoli worden gebracht.
Te 4.45 begroeting der zangeressen en
zangers en feestrede uit te spreken door:
Ant. Averkamp, directeur van de Maat
schappij tot bevordering ^er Toonkunst
te Utrecht.
Te 8 uur: eere-avond voor gemengde
koren.
Haarlem's Klein a Cappella koor zal
zingen: Zonneloop van M. C. v. d. Ro-
vaart. Amsterdam en Miserere Mei Deus
van Henri van Nieuveivhcven, Breda.
Beide componisten zijn uitgenoodigd
hun werken te komtn hooien. Er ls in
Utrecht groote belangstelling voor dit
toumooi.
RUBENSsTENTOONSTELLING
In Tcyler's museum wordt Zater*
dag 15 October een tijdelijke tentoon*
stelling gehouden van oude gravures
naar beroemde schilderijen van P. P,
Rubens (15771640) benevens enkele
origineele teekeningen en eenige co*
pieirn naar werken van dezen meester.
Alles is uit de kunstverzameling
van het museum.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
ZORGT ER VOOR dat ge weerttand hebt tegen den naderenden winter, voedt U gaed. EET
Naar het Engelsch van
A. E. W. MASON.
27)
Hanand kneep zijn oogen half dicht
terwijl hij naar het meisje keek. Was
hij teleurgesteld? vroeg Frobisher zich
af. Had hij een heel ander antwoord
verwacht? Een vlugge beweging van
Betty trok zijn aandacht. Hij zag Betty
naar hen kijken met zulk een eigen
aardige schittering in haar oogen als hij
nog nooit gezien had. En toen ging Ann
Upcott in haar volle lengte met uitge
strekte armen tegen den muur staan.
Ze scheen jien toe te roepen: „Steenig
mij! Ik wacht".
Hanand stak zyn horloge weer in zyn
zak.
„Mademoiselle, wij zullen den commis
saris rustig laten eten. en eerst luisteren
naar wat u te vertellen heeft. Maar niet
hier Ir. den tuin onder de schaduw van
de boomen" Hij nam zyn zakdoek en
veegde zijn voorhoofd af. „Ik heb heusch
ook last van de warmte. Deze kamer is
zoo heet als een oven".
Als Jim Frobisher later nog eens de
gebeurtenissen van dien ochtend naging
was er niets dat hy zich zoo duideiyk
herinnerde, zelfs niet het boek over de
pijlen, zelfs niet Hanand's levensopvat
ting, als Hanand, zooals hy met zyn
horloge stond te spelen en aarzelde of
hij den commissaris van politie zou op
bellen of hem rustig zou laten eten. Er
was zooveel, waarvan zij geen van allen
toen eenig vermoeden hadden, dat van
de juiste volgorde der gebeurtenissen
af hing.
HOOFDSTUK IX.
Het geheim.
De tuinstoelen waren al neergezet op
een grasveld aan het einde van den
tuin in de schaduw van de groote beo-
men. Hanand liep er heen.
„Hier is het koel en kan niemand ons
hooren behalve de vogels", zei hy. en
hy schudde de kussens op in een groote
rieten fauteuil ten behoeve van Ann
Upcott. Het herinnerde Jim Frobisher
al weer aan de bezorgdheid van een
dokter voor zijn patiënt en weer hinder
de hem de vergelijking. Maar hij kreeg
nu een anderen kijk op het karakter
van dezen eigenaardigen man. Die klei
ne attenties en beleefdheden waren geen
huichelary. Ze gingen hem volkomen
natuuriyk af, maar ze hinderden hem
geen oogenblik bij zijn doel. Hy schud
de de kussens zoo handig als een ver
pleegster, ja, maar een oogenblik later
zou hij, als zijn plicht dat eischte, de
patient de handboeien aandoen.
„Ziezoo!" zei hy. „Nu zit u gemak
kelijk, mademoiselle. En als u het goed
vindt steek ik een cigaret op".
Hy keerde zich om, om Betty, die met
Jim achter hem aan den tuin ingeko
men was, om toestemming te vragen.
„Natuurlijk", antwoordde zy, en ging
ook in een stoel zitten.
Hanand haalde uit zyn zak een hard
blauw pakje sigaretten en stak er een
'op. Toen ging hij op een stoel zitten
vlak bij de beide meisjes. Jim Frobisher
stond achter Hanand. Het was heerlijk
in den tuin. Er bloeiden rozen in over
vloed de merel en de lUster zongen over
al, en het rook er verrukkelijk. Een
eigenaardige omgeving voor de geschie
denis die Ann Upcott te vertellen had
over haar avontuur en ondervindingen
in de stilte van den nacht, juist door
het contrast maakte het verhaal nog
meer indruk.
„Ik ben den zeven-en-twintigsten April
niet naar het bal van monsieur de
Pouillac geweest" begon ze en Jim
schrok, zoodat Hanand zijn hand op
stak om hem te beduiden dat hij haar
niet in de rede mocht vallen. Hij had er
geen oogenblik aan gedacht waar Ann
Upcott dien avond geweest zou zijn.
Maar voor Hanand was haar veridaring
geen verrassing.
„Was u ziek?" vroeg hy.
„Dat niet", antwoordde Ann. „Maar
Betty en ik hebben een soort van ik
wil niet zeggen regel maar een af
spraak, sedert ik in maison Grenelle
woon. wy lieten elkaar volkomen vrij".
De meisjes hadden onmiddellijk inge
zien dat ze hun vryheid moesten be
houden om het meeste plezier van el-
kaar's gezelschap te kunnen hebben. Ze
hadden elk hun eigen zitkamer.
„Ik geloof niet dat Betty ooit in de
mijne geweest is, en ik maar een of twee
keer in de hare", zei Ann. „wy hadden
ieder onze eigen vrienden, wy vielen
elkaar niet lastig met vragen over waar
we geweest waren en met wien. In één
woord, we liepen elkaar niet als hondjes
achterna".
„Een zeer verstandige afspraak, ma
demoiselle". stemde Hanand toe. „Me
nig gezin zou er mee gebaat zyn. De fa
milie de Pouillac waren dus vrienden
van mademoiselle Betty".
„Ja. Zoodra Betty weg was", ging Ann
voort, „zeide ik tegen Gaston dat hy het
licht uit mocht doen en naar bed kon
gaan als hy wilde en ik ging naar bo
ven naar mü'n eigen zitkamer, die vlak
naast myn slaapkamer is. U kunt van
hier af de ramen zien. Daar!"
Ze zaten met elkaar met hun gezicht
naar den achterkant van het huis.
Rechts van de hal was een rij ramen
met de luiken er voor, en daar vlak bo
ven Betty's slaapkamer. Ann wees op
den vleugel links van de hal, naar de
straat toe.
„Ja, ik zie het. Uw kamers zyn dus
boven de bibliotheek, mademoiselle",
zei Hanand.
„Ja. Ik moest nog een brief schryven",
vervolgde Ann. en aarzelde plotseling.
Ze ontdekte een moeilijkheid in het ver
tellen van haar verhaal waaraan ze
straks in de bibliotheek niet gedacht
had. „Oh!" mompelde ze en nog
eens: „Oh!" Ze keek even naar Betty,
maar die scheen haar niet te kunnen
helpen. Betty zat voorover gebogen met
haar ellebogen op haar knieën en keek
strak naar het gras aan haar voeten.
Haar gedachten schenen er heelemaal
niet bij te zyn.
„Ja, mademoiselle", moedigde Ha
nand haar aan.
„Het was een heel belangryke brief",
ging Ann voort en ze koos haar woor
den zorgvuldig, zooals Betty gisteren ook
had gedaan op een bepaald oogenblik
van het verhoor ze verborg ook iets,
net als Betly gedaan had. „Ik had be
loofd dat ik dien brief schryven zou.
Maar het adres was beneden in Betty's
kamer. Het was het adres van een dok
ter" en toen ze dat gezegd had,
scheen het alsof de moeilijkheid voorbij
was, want ze ging op rustlgen en na
tuurlijken toon voort.
„U weet wel hoe zoo iets gaat, mon
sieur Hanand. Ik had den heelen middag
getennist en ik was een beetje moe. Het
schryven van dien brief moest met zorg
geschieden en het adres was heelemaal
beneden. Ik zei dus tegen my zelf dat
ik eerst eens zou nadenken hoe ik dien
brief moest opstellen".
Toen viel Jim Frobisher die zenuw
achtig nu eens op zyn eenen, dan weer
op zyn anderen voet stond, haar in de
rede.
.Maar waarover ging die brief en aan
welken dokter was hij gericht?" vroeg
hy.
Hanand keerde zich bijna boos om.
„Als 't u blieft!" riep hy uit. „Al die
dingen komen vanzelf wel aan het
licht, als wij ze met rust laten en ze
onthouden. Laat mademoiselle haar vér-
haal nu op haar eigen manier vertellen"
en hij keek weer naar Ann Upcott.
„Juist mademoiselle. U wilde er eens
over denken hoe u dien brief zou op
stellen".
Heel even kwam er een glimlach op
het gezicht van het meisje. „Maar eigen
lyk was hot een voorwendsel een re
den om in mijn luien stoel te gaan zit
ten, mijn beenen uit te strekken en hee
lemaal niets te doen. U kunt u wel
voorstellen wat er toen gebeurde".
(Wordt vervolgd.)
