HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 18 OCT. 1927
DERDE BLAD
DE TURK
af. Van het verhaal begrepen wy niets.
De beursman beval hem om mij zijn
lekkerste sigaret aan te bieden, hetgeen
hij deed. Het was inderdaad een heel
goede, en hy bood my aan om er min
stens duizend te produceeren met myn
firma-naam erop als ik vyf cent per stuk
betaalde. Hy liet me er een aantal zien
waarop een reclame voor olie stond en
zei:..Man kan Alles darauf setzen, nicht?"
Ik kocht er daarop vyftig, zonder eenig
opschrift, en de fotograaf sleurde hem
naar buiten, nam een kiek en mom
pelde: „Wel een knaak waard, me
neer".
wy vielen al in den Amsterdamschen
toon. Toen we vertrokken groetten de
Egyptische Turk uit Palestina met het
Dultsche accent en de Macedonische
tabak, het meisje en de beursman ons
zeer hartelijk. Ik weet zeker dat wij
daar een goeden indruk achterlieten.
Daarop zochten we naar 't Amstel-
veld, en belandden op het Waterloo-
plein. Dat hinderde niets, want er was
óók markt.
AMSTERDAMSCHE TYPES.
Onze „vangst" van één middag.
Ergens in de Spuistraat bracht onze
kleine fotograaf zyn kolossale automo
biel tot stilstand en vroeg: „Vindt u
goed dat we 'm hier laten? D'r is een
aardige garage
„Waar'?" vroeg ik en keek verbysterd
rond. Er was niets te zien wat erop
leek. Maar toen wees hy op een zeer
smalle en lage opening in de leelijke
gevelry. Er gaapte een vierkant hol
achter, dat schrylings op de Spuistraat
zat, of gierde zooals u 't maar noe
men wilt. „Even examen doen", zei de
fotograaf en hy schoof er zyn wagen
achterwaarts in met "n decimeter ruim
te aan weerszyden, en met een zoo
groote behendigheid dat de heer Van
Swieten hem een negen zou hebhen ge
geven. De tien is natuurlijk voor den
examinator.
Die fanatieke automobilisten zyn al
tijd belust op moeilijkheden, en ik vraag
my af wat er voor hen nog voor aardig
heid aan zal wezen als het pad Rot
terdamDen Haag in een hoofdweg is
veranderd, als door het beruchte stadje
Muiden een breede boulevard is ge
hakt en als er overal ruime garages zyn
gebouw. Dan gaan ze vermoedelijk al
lemaal vliegen.
Dit stalletje, vermoedelijk oorspronke-
hjk gebouwd voor een paar kleine bok
kenwagens en een geit, herbergde reeds
een ouwen twoseater. De Buick bleef er
met de voorwielen buiten. Verder kon-ie
niet.
Maar de eigenaar was tevreden, en de
garagehouder zei met het optimisme,
dat Je in zoo'n affaire alleen redden
kan: „Hy staat beschut, meneer".
Wij gingen daarop te voet op zoek
naar Amsterdamsche types, en ont
moetten het eerste reeds op het Ko
ningsplein. Merkwaardig, zoo vol types
de hoofdstad is, als je er maar naar wilt
kijken. U moet dat ook eens doen. Het
bezorgt u een gezelligen middag.
Het Eerste Type blokkeerde het ver
keer op het Koningsplein.
Het was een nietig oud ezeltje, dat een
heel grooten bakwagen trok, waarop een
zeer forsche en onverschillige persoon
zat, die volgens de opschriften op zyn
vehikel een handel In schoenen dreef.
Het kunnen geen goede schoenen ge
weest zyn. De persoon liet zyn logge
beenen bengelen, rookte een slechte en
scheef-brandende sigaar en trok zich
nergens iets van aan. Hy stopte I4jn 1,
belemmerde Lijn 2, liet een trotsche luxe
limousine van de gemeente Amsterdam
halt maken, zonder te bedenken dat er
wellicht een wethouder in zat, bracht
drie andere automobilisten tot welspre
kende woede en dacht intusschen aan
iets anders.
Nog veel onverschilliger was zijn be
jaarde kleine ezel, die zelfs niet op- of
omkeek en met volmaakte kalmte door
de verkeersophooping schreed. „Schreed"
is inderdaad het woord. Het was een
statig oud ezeltje, en het had blijkbaar
sinds lang ontdekt dat alleen kalmte het
redden kon. Hoe meer kalmte, hoe meer
stilstand van het verkeer en hoe meer
veiligheid. Een gezonde redeneering.
Maar het was dan ook een der kleinste
onder de ezels en wie, vraag Ik u, zijn
de grootste in onze moderne verkeers-
razerny?
Het rare vehikel had een nummer,
net als een auto. Het was niet mis ook.
Een énorme Romeinsche I stond er van
voren en van achteren op geschilderd.
wy volgden het even. Het schoot een
brughelling af en duwde zyn ezeltje
daarbij zoo hard voort, dat dit byna
viel. Daarna ging het een brughelling
op. en hield zyn ezeltje zóó tegen, dat
dit byna weer viel, maar nu achterover.
De forsche man rookte zijn sigaar en
dacht aan iets anders. Tot hy den foto
graaf zag en stopte op eer. zoo donkere
plek, dat de kiek mislukte. Hij had in
middels net een blok huizen rondgereden
en Ik vermoed dat hy den tocht alleen
ondernomen had om rustig aan iets an
ders te kunnen denken, of om dat
ezeltje wat lichaamsbeweging te bezor
gen.
Type no. 2 had een groezelige roode
fez op en leek op vyf meters afstands
nog op een Turk, ofschoon zijn établis
sement het opschrift droeg: le Egypti
sche N.V. Handwerk-sigarettenfabriek.
Alleen aan Particulieren".
Dit etablissement bezagen wy met
eenige verwondering. Het was een soort
van sousterrain in een zeer patricisch
huis op de Keizersgracht, dat den naam
van een bekende handelsfirma draagt.
Er zat voor een raam één meisje, dat
met groote handigheid sigaretten rolde.
Véél kapitaal kan niet voor deze
N.V. benoodigd zijn. Terwyl wij ernaar
keken stak een my bekend beursman
zyn hoofd plotseling naar buiten en
riep: „Hallo kerel, kom hier binnen als
je de lekkerste sigaret wilt rooken dia
je ooit geproefd hebt".
Wy traden binnen, bukkend. Op drie
meter afstand werd de Turk nogal
Egyptisch, en op één meter verried zich
Palestina. Hy verzekerde my in onge-
Icofelijk slecht Duitsch dat zyn
Egyptische sigaretten slechts de zuiver
ste Macedonische tabak bevatten, wees
op een vat-aan-zyn-voet waarin al het
stof, dat andere fabrikanten in hun pro
duct schijnen te verwerken, verachtelyk
werd weggeworpen, en bezwoer my dat
hij uitsluitend aan de clubs, aan de con
sulaten. aan den beursman en aan my
leverde. Daarna deed hy een vertrouwe
lijk verhaal omtrent zyn vele handels-
moeilykhcden waarby ie prachtige mi
miek ten beste gaf. Z'n handenspel was
zwygend terneder, blijkbaar in gepeinzen
verzonken. Plotseling hief-ie 't hoofd op,
opende een enormen mond met een af
grijselijk gebit en brulde in een a-galm:
„cha-reenbant". Waarop hy zyn
kaken met een klik sloot, snoof, tien
seconden wachtte en in b-mol uitgierde:
„Choe-kaupKaup hieri"
Daarna zakte hy weer ineen, en een
j minuut later herhaalde zich hetzelfde
ceremonieel.
Dit is blijkbaar de negotie volgens stuip
methode. zy werkt heel goed. Als die
Jongeman er op een goeden dag niet
in blijft zal-ie er nog ryk mee worden.
Verscholen in de duisternis van een
laag-overhulfd kraampje zetelde type
nr. 5. Een oud, mager en naargeestig
man, met een stem als 't geluid van een
gebarsten kindertrompet. Hy zat achter
een étalage van louter kammen. Kleine,
groote en middelsoort, grove en fyne,
gebogen en rechte. Maar allemaal één
prys. Hy gebarsten-trompetterde maar:
„Vaaftien sjente 'n kóé. Vaaftien
sjents'n kaéen niemand kocht of
bleef zelfs maar by hem staan. Met
dezen man hadden wy medeiyden.
Er zyn vele leeiyke menschen op het
Waterlooplein. Te dik, of te mager, of
slecht van proportie, of wonderlijk van
gelaatsvorm, scheef van neus, laag van
voorhoofd en zoo meer. Maar je hebt er
ook merkwaardige kernachtige typen, en
een der merkwaardigste vonden wy de
Italiaansche schoonheid.
ITALIAANSCHE SCHOONHEID
zy was groot, slank, en trotsch. zy
troonde achter een fruituitstalling als
een genadige koningin, en deed alsof zy
de bewonderende blikken van vele
Het Waterlooplein.
Het Waterlooplein Is 'n juweeltje voor
een schilder. Dat meen ik heel ernstig.
Er staat een prachtige gryze oude kerk,
en de herfsttinten in de boomen zijn er
subliem. En dan al die kraampjes met
witte zeilen, en de felle roode en oranje
en paarse omslagdoeken van de vrouwen
en de vruchten op de stalletjes, en 't
menschengekrioel
Wy klommen op een hoogen stoep van
een oud huis, en ik betreurde dat 'k
geen schilder ben en het nooit zal
wezen. De fotograaf bejammerde zicht
baar dat hij het niet meer is, maar ver
mande zich en liet de lens haar plicht
doen.
Daarna daalden wij af en hadden on-
middellyk het genoegen kennis te ma
ken met den jongsten koopman op de
markt. Type nr. 3. Een klein en zeer
vrijmoedig schoffie, met een helkleurige
bouffante, dat luidkeels krijschte:
„Besjte peire! Mauje peire! Lékkere
peire!"
„Hoe oud is-ie?" vroeg ik aan zijn
mama, een struische vrouw van zeer
ruwe schoonheid, en zij lachte lief uit
gitzwarte oogen en kweelde: „Aè-ron.
Vier-is-ie. En ie verk&upt
Wy zagen Aaron werkelijk verkoopen,
en hy leek een groote toekomst te heb
ben. L' avenir est h lui.
De markt op het Waterlooplein
evenaart onze Botermarkt in artikelen,
in verscheidenheid en in verkoopsmetho
den. Evenveel speelgoed, lapjes, garens
en knoopen, lintjes en strikjes, appelen
en peren, haringen en yswafels, kammen
en pantoffels. En de rest. Alleen ruikt
het er onaangenamer, is 't er lawaaiïger
als je middenin staat heerscht een
ononderbroken geroes om je heen en
is de vuilheid schilderachtiger. Het is
er glibberig van vuilheid.
Talloos zijn er de types.
Een speciale aanteekening heb ik ge
maakt van een brcedgeschouderden jon
geling, in garen en band. Nr. 4 in mijn
serie. Deze volgde een zeer speciale
negotie-methode. Hy zat minuten lang
slenteraars niet voelde. Heur haar was
een wilde, verwarde massa van weer
barstige zwarte krullen, heur gelaatskleur
'was gebruind dooi: een zon die alleen
over 't Lago Maggiore of het Lido kan
gestraald hebben. Er fonkelden en dans
ten lichtjes in haar zwarte oogen en
haar profiel was een studie waard.
Prachtig-zuiver. „Wat een model voor 'n
schilder," zei de fotograaf,
Er kwam een bleeke, paffige jonge
man aan. Hy droeg een nieuwe confec-
tie-demi, erg geel, en oranje schoenen.
Aan zijn arm hing een spichtige jonge
vrouw, die hem blijkbaar liefhad en ja-
loersch was. Zij had daar inderdaad
eenige reden toe.
Toen de paffige de Italiaansche
schoonheid ontwaarde bezweek hy op
slag. Hij draaide raar met z'n oogen,
een vaal blosje beving zyn wangen. Hy
hapte naar lucht, trok een duren siga
renkoker te voorschijn, stak er eentje op
met een prachtig bandje erom, volbracht
een opera-manuaal, blies een sierlijken
rookwolk uit en schreed op deze Roxane
af met de geste van een kleinen dilettant
die Cyrano tracht te spelen.
Vergeefs trachtte zyn spichtige meisje
hem te stoppen. Hy kocht peren, omdat
die het eenige aanknoopingspunt waren.
Hy kocht méér peren, omdat-ie er niet
genoeg van kon krijgen, De zakken van
de gladde confectie-demi gingen er van
puilen, maar de schoonheid bleef hau
tain, en de kooplui om haar heen grin
nikten. Die waren zulke tooneeltjes na-
tuuriyk allang gewend, 's Levens kleine
tragedies
Wy gingen verder en het was al brui
send Amsterdamsch volksleven om ons
heen. Het krioelde en roezemoesde. Er
werd gesjacherd en er klonken kwink
slagen en er was jolyt en vroolykheid
ondanks den gryzen herfst.
Toen, ineens, een wild gegil, kryschend
gejammer uit vrouwenkelen. Alles storm
de weg van tusschen de kraampjes. Een
wild-snikkende, wanhopige vrouw werd
weggeleid tusschen menschen die haar
vergeefs trachtten te kalmeeren. Daar
was een dichte menschenmassa rondom
een stllstaanden tramwagen. Politie
agenten drongen zich erdoorheen en be
vrijdden een bewusteloozen, doodsblee-
ken, bebloeden man, die overreden was.
Een sterke kerel nam hem op in zijn
armen, alsof-ie 'n kind was, en droeg
hem weg, omgeven door een jammeren
de, huilende, weeklagende groep.
Dat was felle, rauwe werkelijkheid, een
moment van echte tragedie in dit Am
sterdamsche volk dat zoo sterk leeft en
ïydt en geniet. Het greep ons mee aan,
het snoerde je keel dicht en beklemde
ineens als een looden last.
RUTSCHBAAN
Twee minuten later bruiste het markt
leven weer rumoerig en jolijtig voort. Er
was geen tyd en aandacht meer voor die
paar vrouwen die nog zaten te snikken.
Op het speelterreintje met 't yzeren hek
erom hervatten een vyf of zes vroolijke
schooljoggies hun korfbal, en de foto
graaf nam bedaard een kiek van het
rare korte rutschbaantje, dat er staat,
terwijl een onvervalschte Amsterdammer
welwillend expliceerde: „Siet u, dat isj
nau onse treining. daar trèine onse
kindertjes faur azze se later op de Suier-
sei motte fare't is teige sei-siekte
Wy besloten onzen tocht op het Am-,
stelveld.
Het schemerde al. De heer Zuurbier,
die in den Amsterdamschen Raad heeft
ïten en anarchist is, of iets dergelyfcs,
hield een rede, voor een auditorium,
waarin alle rangen en standen vertegen
woordigd waren. Hy werd voortdurend
geïnterrumpeerd door den naastbyzyn-
venter met zijn „Goeie Hollandsche
nieuwe haring". Dat ging dwars door je
gehoorvliezen heen.
De heer Zuurbier heeft niets zuurs in
zyn optreden. Hy legt een opgevouwen
krant op een paaltje, zet zich daarop
schryiings en spreekt op vry zachten en
beschaafden toon, met zekere ironie.
Telkens glimlacht hy witjes. Hy is lang
niet ongunstig van uiterlyk, draagt een
sober blauw costuum dat betere dagen
heeft gekend, een zwarten sombrero en
een witzyden foulard, legt vaak de hand
op het hart welks positie hy iets te
laag veronderstelt en is minder be
schaafd in zyn beeldspraken en zijn hu
mor. Achter hem voerden twee andere
heeren een fel dispuut met veel gesticu
laties, dat nimmer scheen te zullen ein
digen maar dat hem niet hinderde.
af het is een historisch-vaststaand
feit dat revoluties niet kunnen door
gaan als het regent en zei op zachten,
wel-gemoduleerden toon: „Je kunt zelfs
van het goede teveel krygen, vrienden."
Na deze diepzinnige woorden knoopte
hy zyn jasje dicht, glimlachte en ging
heen. Wy ook.
wy waren tevreden.
Ziehier onze vangst van één middag.
R. P.
Type Nr. 3
DE HEER ZUURBIER
Toen wy arriveerden had hy het over
de Middeleeuwen, waarin de menschen®
elkaar levend vilden. Dat kan nu niet
meer, want er gaat teveel arbeidsloon in
zitten, wy hebben nu oorlogen, maar
daar moeten jullie niet sentimenteel by
worden, kameraden, (de heer Z. veegde ko
miek met den foulard langs zyn oogen)
want wat helpt dat? De politiek.
vuile boel. Stenhuis heeft gezegd.
(Nieuwe Hollandsche Haring!). En
als ik jullie wat voor wou liegen zou 't
lukken. jullie zouden naar huis gaan
en toch ook allemaal denken: Zuurbier
heeft geiyk. maar dat doe ik niet.
het roole schorem heeft den oorlog be
werkt. de volgende is niet meer te
gen te houden, laat je dat niet wysma-
ken. enzoovoorts, enzoovoorts,
Het was alles zeer onsamenhangend en
je zoudt willen vragen: Waartoe?
Waarom praat deze man? Wat wil-ie be
reiken? Maar het antwoord komt er
eigenlyk niet zoo veel op aan.
Plotseling begon het hard te regenen,
pe heer Zuurbier gleed van zyn paaltje
Prinses Ileana do dochter van ko_
ningin Maria van Roemenië die vols
gena hardnekkige geruchten geschaakt is
door een jong officier.
GOULTER HEEFT
BEKEND.
GEWORGD UIT JALOUZIE.
Sydney Goulter, beschuldigd van den
moord door wurging op de 21-jarige Con
stance Oliver in Richmond Park, stond
voor den politierechter terecht. Een spe
ciaal verhoor werd hem niet afgenomen,
doch de verklaring werd voorgelezen, die
Goulter direct na zijn arrestatie heeft
afgelegd. Daarin zegt hy, dat jaloezie
de reden voor de misdaad is geweest. Het
meisje had hem namelyk op dé vraag, of
zy hem den volgenden avond weer wilde
ontmoeten, gezegd, dat zy dan met twee
vrienden en een vriendin naar het thea
ter zou gaan. Hierover ontstond een
woordenwisseling. Goulter heeft daarby
volgens zyn zeggen zijn zelfbeheersching
verloren en het meisje trots haar he-
vigen tegenstand gewurgd. Na de mis
daad nam hy nog het geld, dat het
meisje bij zich had, uit haar taschje, om
dat hy zelf niets bezat en niet wist waar
heen zich te begeven.
Op de vraag hoe het kwam, dat de
kleeren van het meisje voor een deel
verbrand waren, antwoordde Goulter,
dat hij de lucifer, waarmede hij zyn si
gaar had aangestoken, zeker achteloos
had wéggéworpén.
Nadat eenige getuigen gehoord waren,
werd de zaak naar het gerechtshof ver
wezen.
SPORT EN SPEL.
ZWEMMEN.
MERCEDES GLEITZE
WEER HET KANAAL IN!
MERCEDES GLEITZE.
In ons vorig nummer hebben wy
reeds eenige byzonderheden gepubliceerd
over de onthullingen van miss Logan,
die niet zwemmende, maar per boot het
Kanaal is overgegaan. Nu men in
Engeland aan de waarheid der Kanaal-
zwemmery is gaan twijfelen, heeft vol
gens een bericht uit Londen aan de
Tel. de typiste Mercedes Gleitze aan een
vertegenwoordiger van de „Evening
Standard" medegedeeld, dat zij deze
week haar poging om het Kanaal over
te zwemmen zal herhalen „als een per
soonlijke rechtvaardiging en voor de eer
van de zwemsters". Op dezen tocht, die
waarschyniyk Woensdagnacht zal be
ginnen, zullen officieele personen en
persvertegenwoordigers haar vergezel
len.
VOETBAL.
Derde klasse.
PURMERSTEIJN—DE KENNEMERS
(1-0).
VrU onverwacht hebben de Kennemers
hun eerste nederlaag geboekt.
Reeds direct na den aftrap domineer
den de gastheeren en Hensen kreeg zeer
zwaar werk. Na een kwartier spelens
mist de Purmer-middfenvoor een fraaie
kans. De bezoekers blyken zeer gehan
dicapt door het zeer slechte terrein. De
voorhoede vermag niet veel tegen de
stevige backs. Tegen de rust vallen de
Kennemers onstuimig aan: Groeneveld
loste eenige scherpe schoten, welke de
keeper evenwel fraai stopte. Rust.
De tweede helft begint eveneens met
een Purmersteyn-offensief. Het spel is
zeer spannend; Als er 15 minuten ge-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent# per regeL
Uw Zenr we n
komen tot rust en worden gesterkt door
Mijnhardt's Zenuwtabietlen
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
speeld is, scoort de Purmersteyn-mid-
denvoor het eenige doelpunt van den
wedstrijd, en dit op briilante wijze. Het
spel gaat verder gelijk op, doch tegen
het einde komen de Kennemers over
weldigend opzetten, doch vinden de
"'urmer-verdediging in prima vorm.'
Einde 10.
I,
HOCKEY
AMSTERDAM—ROOD WIT
(3-0).
Zondag begon het wedstrijdscizoen
DamesiHockey. In tegenstelling met
andere jaren zal er een halve corns
petitie van alle Westelijke le klasses
clubs gespeeld worden.
RoodsWit I trok met het volgende
elftal naar Amsterdam:
Mej. Krull (doel). H. Deenik. S. de
Josselin de Jong (achter). A. van Hall
E de Josselin de Jong, M. Craandijk
(half); T. Leeuwenberg. S. Brusse, A.
Elias. M. Kluytenaar, J. Land (voor).
Door een samenloop van omstans
digheden speelde RoodsWit de ee.stc
5 minuten met slechts negen speels
sters; dit scheen :zóó ontmoedigend
te werken, dat reeds na één minuut
de bal in het net verdween, tot aller
verbazing dadelijk daa-oo gevolgd
door no. 2. Met dezen 20 achtera
stand wordt nu door RoodsWit
krachtig opgetreden: thans blijken
de Haarlemsche dames overwgend
sterker te zijn. Het Amsterdamsche
doel wordt voortdurend omsingeld;
de keepster weert zich echter kra»
nig Voornamelijk wegens gebrek aan
schotvaardigheid in de voorhoede,
blijft een doelpunt uit. Tot halfstime
komt er geen verandering in den
stand.
Na rust probeert Rood-AVit het
nog eenige malen tevergeefs: hoewel
er nog enthousiast 'doorgespeeld
wordt, zakt het spelpeil aanmerkc*
lijk. Eenige goede uitvallen van Am*
sterdam brengen het RoodsW'itsdoel
in gevaar. Met een mooi schot brengt
de lïnkssuitcrst den stand op 30.
DAMMEN.
OLYMPISCH DAMTOURNOOI 1928.
De Nederlandsche Dambond heeft de
Koninklyke goedkeuring verkregen voor
een te houden loterij ten bate van het
in 1928 te Amsterdam te houden Olym
pisch Damtournooi.
DISTRICTSBOND HAARLEM EN
OMSTREKEN.
In „De Korenbeurs" te Haarlem had
de oprichtingsvergadering plaats van
den dïstrictsbond Haarlem en Omstre
ken, onder leiding van den heer J. W.
van Dartelen, den lsten voorzitter der
„Haarlemsche Damclub".
Het doel van den districtsbond Is om
als onderafdeeling van den Nederl.
Dambond leiding te geven aan alle in
het district Haarlem te organiseeren
wedstrijden enz en voorts de meest uit
gebreide propaganda te voeren voor het
damspel.
Het bestuur van dezen nieuwen bond
werd als volgt gekozen:
le voorzitter: J. Poppen („Haarlem
sche Damclub"), 2de voorzitter: C. Pe
perkamp („Castricumsche Damclub")
lste secretaris J. Singeling, Kleine Hout
straat 42 te Haarlem (Damclub „Haar
lem"); 2de secretaris: H. W. Zitman
(Damclub „Haarlem") en penningmees
ter: J. Wielenga („Haarlemsche Dam
club"). De heer J. W. van Dartelen kon
wegens drukke werkzaamheden geen be
stuursfunctie aanvaarden, doch ny ver
klaarde zich op verzoek der vergadering
bereid om gedurende het eerste honds
jaar als adviseur op te treden. Aan het
bestuur van den nieuwen Districtsbond
werd opgedragen zoo spoedig mogeiyk
een competitie uit te schrijven voor de
aangesloten vereenigingen en de orga
nisatie van den a.s. wedstryd om het
kampioenschap van Haarlem en omstre
ken ter hand te nemen.
HOOFDKLASSE-COMPETITIE NED.
DAMBOND.
De „Haarlemsche Damclub" I heeft de
competitie goed ingezet door twee fraaie
overwinningen op de „Gooische Combi
natie" I en de Christelyke Damvereeni-
ging „Amsterdam" I.
„Joseph Blankenaar" I zorgde voor de
verrassing door hare eerste wedstrijd te
•eriiezen tegen het Utrechtsch Dam-
genootschap.
Het debuut van de Damclub „Haar
lem" I in. de hoogste af deeling van den
Nederlandschen Dambond was voor ve
len een verrassing. Slechts met 11—9
verloren de Haarlemmers van de Dam
club „Zaandam" L
LUCHTVAART.
MRS. GRAYSON GESTART EN WEER
TERUGGEKEERD
Airs. Grayson is Maandagochtend om
.31 voor dsn tocht naar Kopenhagen
vertrokken. Korten tijd latei- keerde zij
echter terug en landde weer.
EEN SLECHT BEGIN
Het vliegtuig waarmede de aviateiu
Gills een tocht wilde ondernemen naar
Wellington in Nieuw Zeeland, is kort
na het opstygen, neergestort. De vlieger
liep kneuzingen op, het vliegtuig werd
licht beschadigd.
TREURIG EINDE DER VERWEL
KOMING VAN COSTES EN LE' BRIX
Toen Maandag een vliegmachine ter
eere van de komst van Costes en Le Brix
boven het vliegveld Campo dos Alfönsos
eenige staaltjes van luchtacrobatiek teil
beste gaf, stortte de machine van een
hoogte van honderd meter brandend
neer. De drie inzittenden waren op slag
dood.
