BEURSKRONIEK.
STADSNIEUWS
FLITSEN
FEUILLETON
Het Huis met den Pijl
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 19 NOV. _1927
De Nederlandsche handelsbeweging. Samenwer
king van suikerproducenten. Waarom rubbers in
depressie waren. Emissies. De beurs.
Amsterdam. 17 November
De handelsstatistiek over October 1927
toezien, komen we tot de conclusie, dat
de gunstige ontwikkeling blijft voort
duren. De Invoer nam in October, ver
geleken met September wel iets toe, en
de uitvoer een weinig af. waardoor het
invoersaldo van 33.7 mill toen in Sep
tember opliep tot 48.1 milhoen gulden
in October, doch dit.neenrt niet weg. dat
het invoersaldo daarmede toch nog aan
merkelijk beneden het gemiddelde van
de overige maanden van 1927 blijft, dat
meestal boven de 52 milhoen lag. In de
eerste tien maanden van 1927 bedroeg
het invoer saldo 520 mUlican tegen
595 milhoen in de zelfde pericde van
1926. Die wijst wei duidelijk op de ver
betering, die ten aanzien van onzen
expect in 1927 is ingetreden. Deze steeg
dan ook var. f 1433 milhoen in Jan.
-Oer. 1926 to: f 1582 ntiUtoen 2n dirt
Hdt schijnt dan toch, dat de Farijsche
suikerconfecentae resultaat heeft afge
worpen. Officiéél wordt ten minste ge
meld, daic men na moeilijke onderhan
delingen tot algehee&e en -volmaakte
overeenstemming is gekomen over alle
punten, die behandeld zijn. Dientenge
volge zullen voorstellen, de Duftsche. Pccl-
sche, Tsjecho-Slowaaksche industrieën,
de Cubaansche pcütiek steunen. Reeds
zijn schikkingen getroffen voor de cam
pagne 19271928 en de voorbereiding
van de campagne 192S1929. Een inter
nationaal suiker comité wordt gevormd,
voor het uitoefenen van conitrcEe op de
suikerproductie en -consumptie- Nu zul
len de onderhandelingen door cdonel
Tarafa met de Ned.-Indische produ
centen worden aangeknoopt. Op één be
langrijk punt is men echter ctets over
eengekomen, n.L ten aanzien vsn een
gemeenschappelijk verkco pbimeau, zooals
Cuba oorspronkelijk voorstelde. Dat- zou
namelijk een contengec teering van den
uitvoer ten gevolge hebben gehad. Dit
schijat evenwél wel vast te staan, dat
Cuba zijn productie tot 4 millioen ton
beperkt, terwijl de andere drie genoemde
landen hun beplante oppervlakte met
zujlen vergrooten.
Weinig opwekkend voor de af deeling
rubberwaarden ter beurze, was de triom
fantelijke mededeehng van de I. G. Far-
ben-industrie dht men er kt geslaagd is.
zeer goede kunstmatige (synthetische)
rubber te maken. De patenten zijn in
gediend en de voorbereidselen zouden
zoover gevorderd zijn, dat reeds zeer
binnenkort met een radcoeels en econo
mische product» begonnen kan warden.
En de productiekosten waren zóó laag.
cat met succes op de wereldmarkt tegen
de natuurlijke rubber geconcurreerd zou
kunnen worden.
Weliswaar kwam de presódenfc van de
New Yorksche rubber beurs telegrafisch
verklaren, dat de rubberplanters geen
ernstige bezorgdheid hceven te koesteren
voor dé concurrentie der synthetische
rubber en dat hert nog jaren zou duren
voor die concurrentie merkbaar zou
worden, dat kon toch nset verhinderen
dart men ter beurze ervan onder &ezi in
druk was.
Thans !s Engeland de Margarine
Union Ltd. opgericht om controle te ver
krijgen over de organisatie van Van
den Bergh Ltd. en im Nederland de
N.V. Margarine Unie, om de controle te
verwerven over Anti Jurgens Ver. Fa
brieken en Van den Bergh's fabrieken.
Deze drie concerns zijn de grootste
margarine-fabrikanten ter weréled-
De Margarine Urdon gaf 1 rnüiioen
cum. pref. aandeeleci a para en 100.000
gew. aanceelen van 1 tegen 22 sh. uirt.
Binnen 5 minuten werd de inschrijving
gestoten. 100.000 6% def. shares met
stemcontröle blijven in handen der N.V.
Margarine Unie. De Union heeft
2.100.000 uitgegeven kapitaal.
De beurs was aanvankelijk vrij zwak
en met weinig handel, in verband met
duur geld en op de weinig opwekkende
berichten voor rubber. Maar later trad
een verbetering in, zag men de toekomst
van de rubber niet zco zwart meer en
werd het geld wat ruimer hetgeen de
speculatie, alsmede hst publiek wart
meer mosd gaf, om wart te ondernemen.
Zoo kwamen de koersen per saldo op
hi peil. dat niet veel van dat van de vo
rige week verschilde. Banken met frac-
ttaneele verschillen.
Jurgens en Philips toomden rich de
laatste dagen weer vast en konden per
saldo mag enkele punten mccnieeren.
Kunstzijde-waarden vast en hooger, op
de optimistische uitbatingen ki zake de
chemischs industrie en de wijde perspec
tieven die deae biedt.
Opmerkelijk was vooral de zeer vaste
stemming voor oliewaarden, meer spe
ciaal Koninklijke. Daartoe werkte de
ruimere geldkoers mee, doch ook en
vooral de gunstige tendenz voor dit
fonds in hst buitenland. De koerswinst
was ruim 10 punten.
In den beginne had hei er werkelijk
van. of rubbers een leelijke knauw zou
den krijgen door 't bericht omtrent de
synthetische fabricage en de koersen
brokkelden algemeen af. Later verkreeg
deze af deeling echter haar veerkracht
het aanbed hield op en maakte later
zelfs plaats voor aanzienlijke koop
lust, op hoogere robberprijzen te Londen
en New York. Per saldo kwam Amster
dam Rubber nog een paar punten boven
het vorige peil uit. De overige meestal
een punt of tien lager.
Scheepvaarten lagen heel stilletjes en
dus vertoonden de koersen slechts hier
en daar fractioneele verschillen, zen
der eenige beteekenis.
Suikers gaven niet zoo bijster veel
affaire te zien, hoewél de grondtoon
niet kwaad was te noemen. In H.V.A.
was aanvankelijk nogal wat aanbod,
zoodat de koers zich hier per slot van
rekening een veertiental punten iager
stelde op 804. Ook de overige suikers
toonden meestal een iets lagere koers.
Tabakken waren zeer kalm en eer
der iets flauwer, zoodat de koersen rich
hier meestal een punt of wat lager
stelden. De handel had weinig om het
lijf.
BEURSMAN.
„ST. FRANCISCUS VAN
ASSISIë".
WETTELIJKE REGELING DER
WINKELSLUITING.
Donderdagavond hield de R.K. Bond
van Handels-, Kantoor- en Winkeibe-
dien den „St. Franciscus van Assisië",
een groote propagandavergadering in
gebouw St.-Bavo. Als spreker voor dien
avond was ultgenoodigd de Bondsvoor
zitter de heer A. A. van Hamersveld, lid
van den Gemeenteraad van Amster
dam, die als onderwerp had gekozen:
„De resolutie van het congres te Zeist
over de invoering van de werktijden
besluiten voor de winkels en de wette
lijke regeling op de winkelsluiting."
Na de gloedvolle rede van den spre
ker werd de volgende motie met alge
meene stemmen aangenomen.
„De afdeeiing Haarlem van den Ne
der!. R. K. Bond van Handels-, Kantoor
en Winkelbedienden „St.-Franciscus
van Assisië", in vergadering bijeen op
Donderdag 17 November 1927, gehoord
de inleiding over het onderwerp .De re
solutie van het Congres te Zeist over
de invoering van de werktijdenbeslui
ten voor winkels en de wettelijke rege
ling der winkelsluiting",
betuigt haar volle sympathie met de
besluiten, te dezer zake aangenomen op
het Demonstratief Congres van den
bond, gehouden op 18 September 11. te
Zeist.
doet een dringend beroep op de Volks
vertegenwoordiging in de beide Kamers
der Staren-Generaal cm met den mees
ten spoed te komen tot de wenschen,
neergelegd in de resolutie van genoemd
congres, speciaal voor wat betreft de
wettelijke regeling der winkelsluiting en
de werktijdenbesluiten voor winkels,
welke aan de respectievelijke fracties
zijn kenbaar gemaakt, verzoekt het
bondsbestuur voort te gaan met zijn ac
tie, om tot verwezenlijking van deze
voorstellen te komen, dringt er bij de
ongeorganiseerde RIK. bedienden met
klem op aan, zich aan te sluiten bij hun
R.K. Esöiendenbond, om aan de verder
te voeren actie, zoo mogelijk nog meer
kracht bij te zetten.
INT. CONGRES VOOR
LICHAMELIJKE
OPVOEDING.
PROVINCIALE SUBSIDIE.
De Ned. Geneeskundige vereenlging
voor de lichamelijke opvoeding heeft
zich tot het college van Ged. Staten
gewend met het verzoek te bevorderen,
dat uit de provinciale kas een subsidie
van f 2000 zal worden verleend ten
behoeve van een, in hoofdzaak genees
kundig internationaal congres voor de
ünchamelijke opvoeding dat in 1928 te
Amsterdam zal worden gehouden tij
dens de Olympische speler-
Het komt aan Ged. Staten voor, naar
zij den Provincialen Staten mededeelen.
dat het congres zal kunnen strekken
tot vermeerdering van inzicht in het zo-a
belangrijke vraagstuk van den invloed
van sport en gymnastiek op de gezond
heid en er toe zal kunnen leiden, dal
meer gegevens worden verkregen om
trent de wijze, waarop de sportbeoefe
ning aan de belangen der volksgezond
heid kan worden dienstbaar gemaakt.
Een subsidie uit de provinciale kas
achten zij om die reden gerechtvaar
digd. Zij meenen echter, dat er geen
sanleich-g is dit s-bsime te verleenea
tct een hooger bedrag dan f 1000.
In dien zin doen zij den Staten eer.
voeisfel.
„FRYSK SELSKIp" „GYSBERT
JAPICX"
De liefde tot zijn land is
'eder aangeboren
Men schrijft ons:
Dat dit ook voor de Friezen „om
utens" geldt getuigt hun vasthouden
aan taal, zeden en gebruiken van het
„heitelan". Waar ter wereld ook met
terwoon gevestigd, de ras-echte Fries
voelt intensief, hoezeer hij met hart en
ziel verknocht hlijft aan het „oude pand
der vaderen" en de gezelligheid en on
gedwongenheid, die in het algemeen
de „gearkomsten" der Friesche Vereeni-
gingen buiten Friesland kenmerken too-
nen, dat de spreekwoordelijke stugheid
der Friezen, als alle dingen op aarde,
relatief is. Het is waar. ze hebben zoo
goed als de andere „stammen" van het
Nederlandsche volk hunne eigenaardig
heden. hunne specifieke deugden en on
deugden wellicht, maar wie zal het him
euvel duiden dat ze gehecht zijn aan hun
mooie provincie, hun oude taal, hun
dichters en zangers van vroegeren
hedendaagschen tijd?
De avond van 15 November J.l. in de
Gemeentelijke Concertzaal door het
Frysk Selskip „Gysbert Japicx" voor
de leden georganiseerd, was een avond
van genot voor hen, die zich weten
Hollandsche Friezen of misschien Frie
sche Hollanders. De heer Dr. Schepers,
ijveraar als hij is voor alles wat strek
ken kan. de Friesche taal in stand te
houden, hare beoefening te bevorderen,
hield een boeiende causerie over den
oudsten der thans levende Friesche dich.
ters, Sjoerd Meinesz te Stavoren ei
diens werk, waarvan enkele verzen en
fragmenten werden ten beste gegeven.
Als treffende bijzonderheid deelde Dr
Schepers zijnen aandachtigen hoorders
mede, dat de stoere 77-jarige eerst op
65-jarigen leeftijd er toe gekomen was.
met de publicatie van zijn litterairen
arbeid te beginnen. De spreker, die de
verzen terecht noemde „zonder preten
tie. maar uitmuntend door eenvoud en
ongekunsteldheid", achtte zich gelukkig,
door zijn voordracht te hebben bijgedra
gen tot de juiste en redelijke waardee
ring van den bescheiden dichter.
Het verdere gedeelte van den avond
werd gevuld door den heer P. T. van
der Meulen uit Den Haag met eigen
werk. Als zoon van den in Friesche krin
gen zoo bekenden schrijver Tjibbe Geerts
was hij het levende bewijs van de waar
heid dat de appel niet ver van den boom
valt. Zijne voordrachten bij name
..Sprekwirden" (spreekwoorden) en „de
Sjamme" (vogelverschrikker) sloegen in
en werden, evenals de rede van den heer
Schepers, met warm applaus beloond.
Waarvoor nu dit alles in de couran'
vermeld? Om de honderdtallen Friezen
en Friezinnen, die om en in Haarlem
wonen en, om welke reden dan ook,
geen lid zijn van „Gysbert Japicx" op
te wekken hunne afkomst niet te ver
loochenen, him „heitelan" niet te ver
geten en het ijverigs bestuur aange
naam te verrassen met een feestgave
bij het 30-jarig bestaan in December a.s.
van het, van hun Selskipeen
feestgave, hun zelf ten goede komend,
n.l. hunne toetreding als lid van „Gys
bert Japicx"
Het adres van den Skriuwer is: Hya-
cintenlaan 54.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1056
SLAPEN IN DEN TREIN
Je ligt slaperig maar wakker In een
bovenkooi van den slaapwagen
hoort met jaloezie het rhythmische ge
snurk van andere reizigers
wenschte dat je een benedenkooi had
kunnen krijgen je schijnt wel altijd
pech te hebben
wou dat je kon te weten komen hoe ver
de trein al is
wou dat de bediende het licht nu maai'
uit, deed het schijnt recht In Je oogen
vraagt Je onrustig af, of er kans op is,
dat de wagen wordt afgehaakt voor je
weer wakker bent
ziet in je gedachten nu al op tegen het
onbehagelijke opstaan in den ochtend
vindt in gedachteft een slaapwagen uit
met louter benedenkooien. maar valt in
slaap voor je uitvinding voltooid is.
(Nadruk verboden)
„STEEKPENNINGEN"
Een onzer lezers maakt naar aanlei
ding van ons artikel „Om ons Heen"
over „Smeergelden", de navolgende op
merkingen, waaraan wij gaarne plaats
verleenen.
„Alhoewel elk weldenkend mensch
zich met de strekking van Uw betoog zal
kunnen vereenigen, eischt Uwe eind
beschouwing dunkt me eenige toe
lichting, waar U meent, dat er op dit
gebied reeds de noodige wetsbepalin
gen bestaan, dat het evenwel een illu
sie is te meenen, dat ooit wetten het
kwaad uit de wereld zouden kunnen
helpen.
Het is duidelijk, de oneerlijkheid zelf
is met de beste en strengste wetten niet
uit de wereld te helpen, maar zeer ze
ker is het elders, met name in Enge
land, mogelijk gebleken het kwaad in
zijn ergsten vorm te beteugelen door het
in den wortel aan te tasten.
Om dit te bereiken moet echter eerst
de trage publieke opinie ter dege wak
ker geschud worden.
Op het oogenblik geldt mutatis mu
tandis ook voor ons land, wat to
Jaarverslag, uitgebracht in de 9de jaar
vergadering van den „Verein gegen das
Bestechungs unwesen" te lezen staat:
„Das Terrain das wir im Frieden ge
wonnen hatten, ist fast vollst&ndig wie
der verloren gegangen, und darüber hi-
naus ist in Deutschland etoe Koirupticn
entstanden, welche jeder Beschreibung
spottet."
Ook hier te lande is de corruptie in
handel en bedrijf een etterende, stin
kende wond gaan vormen, die uitge
brand moet worden, wil men weer ge
zonde toestanden op dit gebied krijgen.
Onze wetgever heeft juist helaas tot
op heden het geven van steekpenningen
aan niet-ambtenaren nog niet straf
baar gesteld, terwijl het civiel recht
géén afdoende bestrijding geeft.
Waar het Congres der Kamers van
Koophandel te Parijs de wenschelijk-
heid uitgesproken heeft van doeltref
fende wetsbepalingen in alia landen,
welke onderling handelsverkeer onder
houden, lijkt het zeer zeker een plicht
der Nederl. K. v. K. deze materie ten
spoedigste ln behandeling te nemen,
opdat Nederland op dit gebied, tot
schade aan eer en goeden naam, niet
ten achter blijve.
In vele der ons omringende landen.
INGEZONDEN MEDEDEEHHGEN a 60 CENTS PER REGEL.
ADMINISTRATIES EN BELASTINGZAKEN
INRICHTEN, BI HOUDEN EN CONTRÖLEEREN VANAF f 6, - PER MAAND
LEERAAR M.O. BOEKH. - WIL HELMIN AL AAN 4 - DEN HOUT
N. J. Th. SCHMIDT -
met name in Engeland, dat wij in dit
opricht en op dit gebied ten voorbeeld
kunnen nemen, zijn alreeds meer ol
minder doeltreffende wettelijke maat
regelen genomen, in de eerste plaats
heeft de Engelsche wetgever, daarbij
gedragen door de publieke opinie, bepa
lingen in het leven geroepen, waar
door aan de voorheen ook daar te lande
heerschende toestanden op dit gebied
paal en perk gesteld kon worden.
Vóór alles is echter hierbij noodig, dat
de openbare meening zich duidelijk uite.
want het besef van de immoraliteit ge
legen in het geven en aannemen van
„steekpenningen" of „stopgelden" is
door de algemeene verspreiding van het
euvel ernstig verzwakt.
In Engeland werd ter bevordering
van hc' beoogde doel, corruptie in eiken
vorm tegen te gaan, de „Bribery and
Secret Commissions Prevention League"
opgericht, o.a.
„to create and maintain a pulilic
opinion adverse to corrupt trading in
any form, and to let it be widely known
that the giving or receiving of, or of
fering to give or receive a corrupt com
mission ór bribe, is as Dishonest as
Theft or embezzlement", and is punisha
ble by law."
Deze wet de Prevention of Corruption
Act is uiterst streng. Zoo is o.a. de straf
maat voor den gever, zoowel als voor
den ontvanger van een gift, gedaan met
het oog op het verkrijgen van contrac
ten met publiekrechtelijke lichamen,
verhoogd tot Penal Servitude van ten
minste drie en hoogstens zeven jaarl!)
terwijl de bewijslast omgekeerd en op
den verdachte gelegd werd. Ook wordt
elke gift voor onrechtmatig gehouden,
zoolang het tegendeel niet bewezen is!
Yplgens den Rechter in Engeland toch
zijn de gevaarlijke gevolgen van het ge
ven van „secret commissions" niet
slechts gelegen in de benadeeling van
den lastgever, doch ook en vooral
zéér terecht in den demoraliseeren
den invloed, die dergelijke practijken
noodwendig op den handelsstand
moeten hebben
Ook in Frankrijk kan, krachtens de
strafbepalingen, degene die steekpen
ningen heeft gegeven, gestraft worden
met gevangenisstraf van een tot drie
jaar en/of geldboete van 3000 tot 10.000
Francs en degene die steekpenningen
heeft aangenomen, met gevangenisstraf
van een tot drie Jaar en, of geldboete
van 500 tot 3000 Francs.
Voor wie zich verder op de hoogte
wil stellen van de in het buitenland ge
nomen maatregelen, verwijs ik bij deze
naar het even belangwekkende als leer
rijke proefschrift „Steekpenningen" van
Mr. Lodewijk Salomonson te Dordrecht,
waaruit ik vele wetenswaardigheden heb
kunnen putten.
En met instemming zal een leder ze
ker zijn conclusie aanvaarden, dat
wanneer Nederland met een
behoorlijke wetgeving op dit gebied niet
ten achter blijft, ook in ons land
een groote verbetering zal kunnen wor
den bereikt",
alsmede volkomen onderschrijven, dat
„Vóór alles (behoort) echter ook het
Nederlandsche volk duidelijk te besef
fen. dat een ieder die steekpenningen
geeft en een ieder die steekpenningen
aanneemt
EEN ONWAARDIGE DAAD
verricht," dezelfde conclusie met eenigs.
zins andere woorden, waartoe ook U in
Uwe beschouwingen gekomen bent.
COÖPERATIE „VOORUITGANG".
Voor den ledenraad moeten 16 leden
gekozen worden wegens periodieke af
treding en 14 wegens aanvulling.
De volgende candidaten zijn gesteld:
M. Bakker, (aftredend), J. D Boes
Sr., Mevr. Bruins-Bogget, J. Bijl, J.
Bijster, J. P. Delchambre (aftredend),
J. L. van Es, S. H. Evelyn (aftredend),
M. H. Groenendaal, N. Groos, H. van
Herwerden, J. Hoetmer, W. Hoogerbeets,
(aftredend), C. van Keulen. D. Klay,
mevr. E. de Kler-Spek (aftredend), A.
Knol, Th. van Koningsbrugge, W. Kop
pen (aftredend). J. Th Lebbe. W. Lied-
meijer, J. F. van Maas. J. Mulder (af
tredend). W. den Oudsten. B. Paasman.
mevr. F. Peper-Posma, mevr. S. C. Pley-
sier-Brandt (aftredend). H. Renout, J.
D. Roemers (aftredend). C. Rose, J.
A. Scholl (aftredend), J. Smit. A. Sol,
A. Spierdijk, C. Spierdijk, mevr. A. H.
Stam-Bouman, (aftredend). J. M. van
der Stevlen (aftredend). A. H. Tel, me
vrouw C. Vceteling-Schoon (aftredend),
Joh. Vonkenberg (aftredend), mevr. A.
de Vries-Sieverts (aftredend). H. Wal
lenburg. mevr. R. Wanschers-Lelsz. B.
D. G. Wardenburg. K. Woudstra. H. J.
Wijdoogen. C. H. Th. de Zwart. A.
Zwertbroek.
SUBSIDIE VARKENSFOKKERIJ.
Ged Staten stellen den Provincialen
Staten voor te besluiten aan de Vereeni-
ging „Het Noord-Hollandsch Groot
Yorkshire Varkensstamboek" voor de
jaren 1928, 1929 en 1930 een subsidie
uit de provinciale kas te verleenen van
telkens ten hoogste f 2000, ten behoeve
van hare werkzaamheden in het belang
van ue verbetering van het varkensras
en de varkensfokkerij in dit gewest.
Naar het Engelsch van
A. E. W. MASON.
60)
„Lieve hemel!" riep hij uit en weer
boog hij rich over de kaart heen. Het
punt waar de tochtige middellijn begon
lag in een vallei de Terzon-Vaüei
stond er bij. Even voor elven had Betty
den auto laten stoppen vlak buiten
Dyon, tegenover een park met een groot
huis en had hem gevraagd om de ge
reedschapskist beter vast te binden. Pre
cies cm elf uur waren ze weer op weg
gegaan. Eett7 had den tijd opgenomen
—"en ze hadden weer stil gestaan op
het kruispunt van den omtrek der mid
dellijn, precies om tien minuten over
half twaalf.
„Dit is een teekening van den tocht,
dien wij vandaag gemaakt hebben",
riep hij uit. „Dus we zijn gevolgd?"
Hij herinnerde rich plotseling den
tweeden motorwielrijder die achter hen
aan gekomen was in hun - stofwolk en
naast hun auto had gestopt om zich
te mengen in het gesprek met den eer
sten tourist.
„De motor-wielrijder?" vroeg hij nog
eens. maar hij kreeg geen antwoord.
Maar dc motorwieirijder had hen niet
den heelen weg gevolgd. Op weg naar
huis waren ze uitgestapt om in den tuin
te lunchen. Toen was er geen spoor van
den man te bekennen geweest. Jim keek
weer naar de kaart. Hij volgde den roo-
den lijn van het kruispunt der beide
wegen, om de vallei heen, tot den hoek
waar ze den greoten weg naar Parijs
hadden gekruist en waar ze gezeten
hadden. Na het eten waren ze langs
den grooten weg teruggereden naar
Dyon; de roode lijn daarentegen kruiste
dien weg en ging langs een langeren en
blijkbaar stilleren weg naar Dyon terug.
„Ik begrijp niet waarom u ens heeft
laten volgen vanochtend, monsieur Ha-
nand", zei hij opgewonden. „Maar dit
kan ik u wel vertellen. „Erg nauwkeu
rig is het niet gebeurd. Langs dien weg
zijn we niet naar huls gereden".
„Ik weet absoluut niet hoe u naar
huis is gereden", antwoordde Hanand
onverstoorbaar. De lijn aan dien kant
van den cirkel heeft niets met u te ma
ken, zooals u zelf wel kunt zien als u
ziet welke tijd er bij staat".
„Onderaan was de roode hoepel niet
volledig, er was een opening waar de
steel van het racket in moest passen
de ruimte die acor Dyon gevuld werd,
en op het punt aan den rechterkant
waar de lijn begon las Frobisher in
kleine maar duidelijke letters: 10.25 v.m.
Jim begreep er steeds minder van.
..Ik snap er geen woord van", riep
hij uit
Kanand boog zich over het papier en
wees met zijn pen naar de plek.
„Daar vandaan is de motorwielrijder
weggereden, den man die u om tien mi
nuten over half twaalf bij het kruis
punt heeft ontmoet".
.Die toerist?" vroeg Jim. Even te vo
ren had het hem toegeschenen alsof
het niet onbegrijpelijker kon worden.
Maar nu tastte hü nog meer in het
duister.
„Laten we zeggen de man met den
koffer in de zijspan", verbeterde Ha
nand. „U ziet wel dat hij vijf en dertig
minuten eerder uit Dyon is vertrokken
aan u. De heele manoeuvre was blijk
baar uitstekend voorbereid. Want u
ontmoette elkaar precies op de afgespro
ken plaats om tien minuten over half
twaalf. Noch de auto, noch de motor
fiets behoefden ook maar een oogenblik
te wachten".
„Manoeuvre? Afgesproken plek!" riep
Frobisher uit. terwijl hij wanhopig om
zich heen keek. „Is iedereen krankzin
nig geworden? Waarom zou een man
met een koffer ln den zijspanwagen om
tien uur vljf-en-twintig uit Dyon ver
trekken, en een greoten tocht maken,
en tenslotte langs een slechten, rechten
v/eg naar Dyon terug keeren? Dat heeft
toch geen zin?"
„Het is ongetwijfeld wel eigenaardig",
stemde Hanand toe. Hij knikte tegen
Moreau die de kamer "uitging door een
tusschendeur die op een voorkamer uit
kwam. „Maar ik kan u wel help„n",
vervolgde Hanand. „Op het punt waar
u den riem van de gereedschapskist
heeft vastgebonden stond immers een
groote villa in een park?"
„Ja", zei Jlm.
„Dat is het huis van Madame le Vay
waar vanavond dat gecostumeerde bal
gehouden wordt".
„Het kasteel van madame le Vay!"
herhaalde Frobisher. „WaarHij
begon met een vraag, maar bedacht
zich. Maar Hanand begreep hem.
„Ja, waar Ann Upcott nu is. U is
vanochtend precies om elf uur van dat
punt vertrokken" Hij keek op zijn hor
loge. „Het is nu nog geen elf uur. Dus
ze is er nog".
Frobisher schoof achteruit in zijn
stoel. Hanand's woorden hadden het
zelfde effect als een lichtbundel in de
bioscoop die op eens het scherm ver
licht. Plotseling begreep hij de betee-
kenis van de roode lijn op Hanand's
kaart, en de beteekenis van Betty's auto
tochtje.
„Het was dus een repetitie!" riep hij
uit.
Hanand knikte.
„Cm den tijd op te nemen".
„Ja, net zco iets als van een tooneel-
stuk, zonder de voornaamste leden van
het gezelschap" dacht Frobisher
Maar een oogenblik later was hij niet
meer te-, reden met die verklaring.
„IVacht eens even", zei hij. „Dat komt
toch niet heelemaal uit, geloof ik".
De motorwielrijder met den zijspan-
wagen had er toch niets mee te maken!
Toch waren de tijden van zijn vertrek
en aankomst op de kaart aangegeven
en dus van belang voor Hanand. Wat
had hij met Ann Upcott's vlucht te
maken? Maar hij haalde zich den mo
torwieirijder en rijn zijspanwagen weer
voor den geest en begreep op eens in
welk verband hij tot de zaak stond. De
koffer hielp Jim Frobisher op weg.
Ann Upcott zou madame le Vay's huis
verlaten in haar baljapon, net alsof ze
naar Maison Grenelle terug ging en
zonder eenige bagage. En als ze zoo
in Parijs aankwam den volgenden mor
gen zou dat zeker opvallen en argwaan
wekken. De motorwielrijder zou haar
dus in de Terzon-Vallei ontmoeten, haar
bagage snel in haar auto zetten en dan
langs den rechten korten weg naar Dyon
terug keeren. terwijl Ann aan het einde
van de vallei den weg naar Parijs in
sloeg. Hij herinnerde zich nu dat er ze
ven minuten waren verloopen tusschen
het oogenblik waarop de auto en de
motorfiets elkaar ontmoetten en dat.
waarop ze weer weg reden. Ze rekenden
dus zeven minuten vcor het overladen
van de bagage. Weer een ander punt
kwam hem in de gedachte. Betty had
hem niets van dit plan verteld. Ze had
het deen voorkomen of ze een gewoon
zomersch uitstapje maakten en op eer
prettige manier van haar herwonne.
vrijheid wilde genieten Haar stilzwijgen
paste volkomen bij het besluit van
Betty en Ann Upcott om hem buiten
de samenzwering te houden. Alles kwam
uit. Ja, ze hadden den toch gerepe
teerd om tijd op te nemen. En Hanand
wist er alles van!
Daar kon Jim niet goed overheen,
toen hij eenmaal bekomen was van zijn
verbazing over het plan zelf. Hanand
wist het! En Betty had er zich zoo op
verheugd dat Ann zou ontsnappen.
„Laat haar gaan!" smeekte Jim.
„Laat Ann Upcott ontsnappen naar Pa
rijs en naar Engeland!" en verwonderd
leunde Hanand achterover in zijn stoel.
Er kwam een eigenaardige glimlach op
zijn gezicht.
„Aha'" zei hij.
„O. ik weet het wel!" riep Frobisher
opgewonden uit. ,.U is van de Süreté
en ik ben een advocaat en ik heb niet
het recht om u dit verzoek te doen.
doe ik het zonder gewet"*^b^waren TJ
kunt Ann Upcott toch niet laten v -
oorcieelen. Die kans krijgt u Iti't 1
u kunt haar zoo ver^a^ht m-'-en '~t
haar reputatie voor alti'd een duw k" rit
U kunt haar ruïnceren ja maar
meer ook niet."
„Je bent erg opgewonden, beste jon
gen". viel Hanand hem in de rede.
(Wordt vervolgd.)
