FLITSEN
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 1 DEC. 1927
DE CRISIS IN RUSLAND.
Trotsky contra Stalin.
DE MACHT DER OPPOSITIE.
Hot royement van Trotsky leidde tot
een crisis In Rusland. Een crisis maken
door zoowel de Stalinsen als de opposi
tie en het is voorloopig riiet met ze
kerheid te zoggen, tot welke gevolgen
deze daad van Stalin z:.l leiden. Stalir.
zelf begreep dat een royement van
Trotsky cn Zinowjew de regeerende
partij voor een moeilijk op te lossen cri
sis zal plaatsen en daarom stelde hij
dezen maatregel lot het laatste oogen
blik uit. Zelfs op het allerlaatste oogen-
blik hield hij nog een zijdeurtje open
en sneed hij zich den weg tot een com
promis niet geheel af. Zijn agenten, die
met de leiders der oppositie onderhande
lingen voerden, boden Trotsky es. aan
neembare voorwaarden aan. De opposi-
tie-leiders zouden hooge staatsbetrek
kingen en belangrijke functies in de par
tij krijgen, zij zouden tot gezant in de
belangrijkste landen benoemd worden;
tenslotte werd hen zelfs een zekere vrij
heid van het woord gegarandeerd,
Trotsky wees echter al deze voorstellen
van de hand, hetgeen Stalin noopte
Trotsky cn Zinowjew te royeer en. Waar
om heeft Trotsky deze voorstellen af
geweken? Wy kunnen alleen gissen naar
de redenen van de afwijzende houding
van Trotsky, die zoo sterk verschilt van
?Un tactiek bij vorige dergelijke gelegen-
liedeo, omdat beide partijen er voorloo
pig de voorkeur aan geven hun kaarten
niet te toonen en hun bedoelingen ge
heim te houden. Een van de oorzaken,
die de houding van Trotsky verklaren. Is
liet wantrouwen in de beloften van Sta
lin. Trotsky heeft ingezien, dat er geen
vergelijk tusschen hem en Stalin moge
lijk Is, dat de tegenstellingen zoo toe
gespitst zijn, dat een compromis slechts
van korten duur zou zün en den tegen
stander in dc gelegenheid zou stellen
een nieuwen slag voor te bereiden. Bo
vendien heeft Stalin reeds herhaaldelijk
aangetoond, zich nlet^fce houden aan zijn
beloften en deze in te trekken, zoodra
hy het voor zich voordeelig acht. Trots,
ky heeft redenen gehad aan te nemen,
dat het voorstel van Stalin slechts een
valstrik was. Het is ook waarschijnlijk,
dat Trotsky ingezien heeft, dat hoe
langer hij de breuk met Stalin uitstelt,
hoe zwakker zUn positie zal zijn.
Wat zal Stalin nu ondernemen? Ons
dunkt, niets. De geruchten over het ver-
moorden van Trotsky zijn natuurlijk vol-'
komen ongegrond en behooren tot de
talrijke canards, die uit Riga geregeld
verspreid worden. Ook de verbanning
van Trotsky bomt ons voorloopig onwaar
schijniyk voor. Stalin laat Trotsky na
tuurlijk goed bewaken, zoodat de leider
der oppositie niets kan ondernemen,
zonder dat de G. P. OE. het zou weten.
Deze liouding zal Stalin bewaren tot de
bijeenkomst van het congres. Heimelijk
hoopt Stalin, dat Trotsky niet stil zal
zitten, dat hij intusschen iets zal dopn,
waardoor het congres tegen hem zal ver
bolgen worden, Stalin is een tegenstan
der van overijlde maatregelen en ver
mijdt, zoolang als het maar eenigszins
mogelijk is een openlijken strijd onder
leden van de leiding der regeerende par
tij. Slechts in het uiterste geval gaat
hij over tot daden, maar dan laat hij
dat werk anderen doen, terwijl hy zeif
steeds op den achtergrond blijft. Ook
het royement werd officieel niet door
Stalin afgekondigd, maar docr de party
Lukt het Stalin zijn tegenstander tol
het verrichten van vijandige daden te
verlokken, die als verraad tegen de
Sovjet-Unie zullen kunnen uitgelegd
worden, dan zal het congres (natuurlijk
op aanstichting van Stalin) Trotsky
moeten straffen. Trotsky weet dat na
tuurlijk zeer goed. HU kent zün tegen
stander door en door en weet, waarop
cLc rekent. Beide party en loerc-n nu op
elkaar, overdenken in stilte dc zetten.
Het royement van Trotsky en Zinow
jew. de twee grootste leiders ven de par
ty, heeft op de gewone arbeiders een
sterken Indruk gemaakt. Men denke
zich in den toestand in: op den verjaar
dag van de bolsjewistische revolutie
werden de schepper en leider van het
Roode Leger, de naaste helper van Lo
ttin, by het voorbereiden cn uitvoeren
van den staatsgreep (Trotsky) en de
persooniyke vriend en jarenlange ver
trouwensman van Lenin, zün stedehou
der te Petersburg en het vroegere hoofd
van de Derde Internationale (Zinow
jew) uit de party gestooten, die zy heb
ben helpen grcot maken, wier overwin
ning zij hebben voorbereid, wier actie
zli hebben geleid! De plaats van de
vroegere vrienden en medewerkers van
den verafgoden leider nemen nu onbe
kende grootheden in. die onder Lenin
nooit eenige belangrüke functie hebben
vervuld. Dat brengt verwarring onder de
arbeiders-communisten. De zelfmoord
van Joffe, een jarer.langen vriend van
Trotsky, versterkte natuurlijk de verwar
ring. Op vele fabrieken wordt de daad
van Stalin als een bewust sturen naar
een burgeroorlog gequalificeerd. hetgeen
verontwaardiging wekt. Dat de oppositie
van deze stemming gebruik maakt, ligt
voor de hand. Volgens bolsjewistische
gewoonte doinzen de agenten van de
oppositie niet terug vcor verdraaiing
van de feiten, voor verdachtmakingen
zelfs waar die geheel ongegrond zijn
De oppositie gaat door met het versprei
den van in het geheim gedrukte vlug
schriften. waarin Stalin openlijk aange
vallen wordt en van ..bonaparttstische"
bedoalingen beschuldigd.
De Stalintsen van hun kant kunnen
natuurlijk niet stil zitten. Het eenige
wat zij echter hebben bedacht, is felle
antisemitische propaganda te voeren en
dc geheele oppositie a!s het werk van
Joden voor te stellen (de leiders van de
oppositie: Trotsky, Zinowjew, Kamenew,
Radek e. a. zijn Joden en heeten alle
maal in werkelijkheid anders). Deze
antisemitische propaganda heeft zulke
vormen aangenomen. dat een der
Stalintsen, Jaroslawsky, in de JPrawda"
een artikel plaatste, waarin hy op het
gevaar wees, dat deze propaganda op
levert. Nu nemen de Stalintsen een draai
en brengen een nieuwe beschuldiging te
gen Trotsky ca te beide: het heet, dat
de oppositie een militairen staatsgreep
zou hebben voorbereid, die slechts door
de waakzaamheid van de G.P.OE. ver
ijdeld werd.
De vraag rijst nu: wat zal de oppositie
verder doen? Zich beperken tot een af
wachten. lot een loopgravenoorlog kan
de oppositie natuurlyk niet. Kan zij ech
ter iets anders doen?
Het Is aan geen twijfel onderhevig, dat
de oppositie door het grootste gedeelte
van het Russiche volk gesteund wordt.
Het volk deelt natuurlyk de orthodox-
communistische opvattingen van Trotsky
c.s. niet, maar men is algemeen ln Rus
land overtuigd, dat na eventueele om
wenteling de oppositie toch niet in staat
zal zün zonder steun van de partijloo-
zon te regeeren. Alle ontevredenen steun
den daarom, zooveel als zü konden het
werk der oppositie. Nu moet de oppositie
echter handelen, strijden want zonder
strijd, gewapenden strijd, zal Stalin zijn
macht niet prijsgeven. Zal de partijloo-
ze massa echter voor de zaak der op
positie, die star-communistisch is, willen
vechten? Zal de oppositie de niet-com-
nmnlsösche massa zoo veel bezieling
kunnen inboezemen, dat zü bereid zal
zün haar leven te wagen? Op deze vraag
moet ontkennend geantwoord worden.
Het is dan ook onwaarschünlük dat
Trotsky c.s. in staat zouden zijn daad
werkelijk verzet tegen Stalin te plegen,
hem werkelijk te bedre'gen.
De eenige macht, die de crisis zon
der veel moeite zou kunnen oplossen en
Stalin ten val brengen is het leger.
Eenige jaren geleden was de stemming
in het leger zoo, dat Trotsky zonder veel
moeite een militairen staatsgreep kon
uitvoeren en de geheele bende van Sta
lin kon laten arresteeren. Toen durfde
Trotsky een dergelijke daad echter niet
aan (Trotsky is in het algemeen niet'
die doortastende man. waarvoor men
hem in het Westen houdt). Nu is de
toestand echter anders. Wel rapportee
ren de agenten van de G.P.OE. dat het
ook ondc-r de soldaten gist, maar zoo
lang Stalin op de trouw van de specia
le troepen van de G.P.OE, (de bolsjewis
tische gendarmerie) en van zün „wilde
divisie" (Kaukasische praetorianen van
den dictator) kan "rekenen is het gevaar
voor hem gering. De leiders van het
leger zullen onder de tegenwoordige om
standigheden en ter wille van de star-
communlstische oppositie niet ingrijpen.
Het is zelfs waarsehynlijk. dat zij. ook
Indien de botsing werkelijk tot een ge-
wapenden strijd zal leiden, zich neutraal
zullen houden.
Stalin zal dus de oppositie kunnen
verbannen of opsluiten, zonder dat hem
onmiddellyk gevaar zou dreigen. Maar
na de verplettering van deze oppositie
zal spoedig een nieuwe oppositie, meer
rechts georiënteerd, ontstaan. Die oppo
sitie zal leuzen afkondigen, welke een
samenwerking met de overige partijen
mogelük zullen maken, welke de partij-
loozen niet alleen tot applaudissementen
maar ook tot offervaardigheid zullen
brengen. En dan zal de strijd opnieuw
ontbranden en tot de ineenstorting van
de macht van Stalin cn van het geheele
sovjet-regime leiden. Wanneer dit zal
gebeuren weten wü niet. Alles hangt van
de omstandigheden af.
Dr. B. RAPTSCHINSKY.
NAGELATEN BETREK
KINGEN VAN
POLITIEPERSONEEL.
Een groote groep van Haagsche nota
belen heeft het plan opgevat een van
"t Sant-steunfonds op te richten. Het
doel van het fonds zal zijn steun te ver-
leenen aan weduwen en weezen van po
litieambtenaren, die in en door den
dienst zyn gevallen. Prins Hendrik heeft
zich bereid verklaard te zjjner tijd het
beschermheerschap van het fonds te
aanvaarden..
SCHOOL IN DE
AMSTERDAMSCHE
BUURT?
Verschenen is het praeadvies van B,
cn W. op het schryven van de leden
van den Raad de heeren Scholl en Ger-
ritsz waarin werd voorgesteld B. en W.
uit te noodigen plannen te doen ont
werpen om te komen tot stichting
van een schoolgebouw in het Oosten der
gemeente (Amsteröamsche buurt).
B en W. geven een overzicht van de
voortschrijding van den woningbouw in
dat kwartier en de in de naaste toekomst
te verwachten toeneming van het aan
tal leerplichtige kinderen.
Ze deelen mede welke complexen wo
ningen gebouwd zün en bewoond in het
Amsterdamsche en in het Slachthuis-
kwartier. Voorts hoedanig de bevolking
der scholen nrs. 11, 12, 15, 16, 29. 31. 32
en 33 was per 1 November 1927. Vol
gens het laatste staatje bedroeg die be
volking totaal 1208. Naar aanleiding
van die gegevens concludeeren B. en
W.. dat thans nog niet met zekerheid
is te zeggen dat aan een nieuwe school
in de naaste toekomst behoefte zal zün.
Immers, zeggen zü. er is nog een be
hoorlijke marge in alle klassen.
Alleen dan zou er van een dreigend
tekort aan plaatsruimte sprake kunnen
zijn, wanneer men de scholen 11 en 12
wilde uitschakelen. Daarvoor is echter
geen steekhoudend motief aan te
voeren. De gebouwen voldoen aan re
delijke eischen, voor bezwaren, aan
standsvoorcordeelen verbonden, kan
kwalijk uit den weg gegaan worden. De
bewering, dat de afstanden te groot
zouden zün, is al evenmin houdbaar.
Het bovenstaande neemt echter niet
weg, dat bü de aanstaande bevolking
van de in aanbouw zijnde complexen
dermate vraag naar openbaar onderwijs
zal kunnen ontstaan, dat de thans aan
wezige open plaatsen grootendeels wor
den bezet. Zekerheid hieromtrent bestaat
echter nog niet.
Reeds nu definitief tot den bouw
eener nieuwe school te besluiten, komt
ons dan ook niet geraden voor.
Men dient de ontwikkeling der buurt
af te wachten en o.m. de resultaten van
de nieuwe aangifte als maatstaf te ne
men.
Ware er geen ruime marge, zoo zou
het wellicht onvoorzichtig genoemd kun
nen worden, reeds niet oogenblikkelyk
tot verderen aanbouw over te gaan.
Nu do schoolruimte zeer zeker vol
doende is om een meerdere aanvrage,
die het gevolg zal zün van de bewo
ning der in uitvoering zijnde complexen
aanvankelyk op te vangen, kan deze
aangelegenheid zonder bezwaar later
beslist worden.
Ten einde echter te voorkomen, dat
met voorbereidende maatregelen te veel
tyd verloren zou gaan, indien blijkens
de aangifte voor den cursus 1928 uit
breiding der schoolruimte op niet al te
langen termün noodzakelijk zou zün.
stellen B. en W. den Raad voor hen tot
die maatregelen te machtigen.
Evenals ingevolge een destijdsche toe
zegging het vraagstuk van de stichting
eener nieuwe school in het Zuid-Ooste-
lyk deel der stad, na de aangifte ook
dit jaar opzettelijk onder de oogen is
gezien en bü den Raad in bespreking
gebracht, zoo kan h.i. deze aangelegen
heid omstreeks Juni 1928 wederom na
der overwogen worden.
Blijkt dan de noodzakelijkheid, zoo
is een spoedige uitvoering verzekerd.
Den Raad wordt voorgesteld:
L B. en W. te machtigen tot het tref
fen van de noodige voorbereidende
maatregelen, welke aan de uitvoering
van schoolbouw, in het Oosten der ge
meente behooren vooraf te gaan; en
n. Genoemd College uit te noodigen,
den Raad ter zake nader te praeadvie-
seeren aoodra de resultaten der inscnrlj-
vlng van nieuwe leerlingen in dit kwar
tier. voor den cursus 1928—1929. be
kend zijn.
ADVISEURS DIE NOOIT
GEREDEN HEBBEN?
DE MINISTER WEET ER
NIETS VAN.
Minister van der Vegte heeft thans
geantwoord op de vragen van het Twee
de Kamerlid Braat, betreffende de be
noeming en de ry vaardigheid van dc
adviseurs vcor de afgifte van ryvaardlg-
heidsbewüzen, bedoeld by de Motor- en
RÜwfelwet, en betreffende de hun toe
komende geldelijke vergoeding.
Het is den minister niet bekend en
na informatie is hem ook niet gebleken
dat zich onder de adviseurs van het
centraal bureau voor de afgifte van rlj-
vaardigheidsbewyzen personen zouden
bevinden, die zelf nooit met een auto
hebben gereden.
Dat geval is nog in onderzoek.
Als adviseurs zyn door de tot de af
gifte van rUvaardigheiüsbewijzen ge-
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1066
HUISELIJKE HUMOR
Vader merkt op dat hü vandaag
op kantoor een goede mop heeft
gehoord en of hij die zal ver
tellen
het is de geschiedenis van een
man die een groote bootreis ging
maken en op den derden dag
wacht even terwijl moeder aan
Jan vraagt of hü even boven wil
kijken, welke deur daar zoo slaat
als Jan terug is gaat vader voort:
op den derden dag ging deze man
naar den kapitein
moeder verzoekt om stilte, zc
dacht dat ze de telefoon in de eet
kamer hoorde
toen ging die man naar den
kapiteinkrijgt het verzoek
om even te wachten tot Mientje
uit de keuken terug is
als Mientje terug komt vat vader
den draad weer op, dat de reizi- g
ger tegen den kapitein zei: 8
Kapitein
waarop moeder hem in de rede
valt met de vraag of iemand haar
haakpen heeft gezien, ze had 'm
zoo net nog in haar hand
waarna vader zyn courant maar
weer neemt en gaat ritten lezen.
(Nadruk verboden).
machtigde vereenigingen aangesteld per
sonen, van wie zü op goede gronden
konden aannemen, dat dezen door eigen
ervaring met het besturen van motor-
rütuigen vertrouwd zijn. Een onderzoek
naar hun rijvaardigheid in dien zin
dat het afleggen van een rijproef zou
worden verlangd, is niet ingesteld, reeds
daarom niet, omdat dan weder afzon
derlijk deskundigen zouden moeten zijn
aangewezen voor het afnemen van die
proef.
EEN NAKLANK UIT DEN
OORLOG.
HAD DE „TUBANTIA"
DUITSCH GOUD BIJ ZICH?
De Maasbode schrijft:
Zeven KM. buiten Ostende, bijna in
richt van de mailbooten, welke tusschen
Dover en deze Belgische haven heen en
weer varen, zijn Pransche duikers de
schatten van. een gezonken schip aan
het onderzoeken.
Zy hebben reeds een hoeveelheid ge
heimzinnige zwarte stof aan wal ge
bracht. Het eenige wat hiervan gezegd
kan worden, is, dat ze te Ostende ge
analyseerd wordt.
Op het oogenblik is het niet nto-
gelijk om verdere gegevens of eenige
inlichtingen over het doel van het ber
gingswerk, dat al twee jaar oen den
gang is. te verkrygen, maar als de ge
ruchten juist zijn, werpen zü een nieuw
licht op een gebeurtenis uit den oor
logstijd, die een oogenblik dreigde Neder
land mede in den strijd te betrekken.
Oj 16 Maart 1916, aldus de „Daily
News", waaraan wij dit bericht ontlee-
nen, werd de „Tubantia", een schip van
14.000 ton, het mooiste van den Kon.
Hollandsehen Lloyd, en dat op weg was
van Amsterdam naar Buenos Ayres,
getorpedeerd en het zonk by het licht
schip Noord-Hinder.
De kwestie was een raadsel en naar
het scheen niet minder voor de Duit-
sche admiraliteit dan voor de Engelsche.
Met het oog op een vlammend protest
van Nederland, begon Berlijn te ver
klaren, dat het zinken van de Tubantia,
het werk van een Engelsche onderzee
boot was; tenslotte toen op het wrak
stukken van een Duitsche torpedo wa
ren gevonden nam het aan. dat het
projectiel afkomstig was van een Duit
sche U-boot, maar dat tien dagen te
voren op een Êngelsch oorlogsschip
was afgevuurd.
Naar verluidt zou het thans in gang
zünde bergingswerk moeten bewijzen
dat de Duitschers inderdaad een schip
dat een groot bedrag aan Duitsch goud
bestemd voor hun ambassade in
Washington, meevoerde, hebben tot zin
ken gebracht.
Dat de Tubantia dit goud vervoerde,
werd aan het licht gebracht door de
berichten van Fransche geheime agen
ten, die tijdens den oorlog in Neder
land dienst deden. Hun mededeeüng
komt hierop neer. dat het goud ver
borgen was in Hollandsche kazen.
Naar deze verborgen specie zoeken de
duikers temidden van het dryfzand van
de Noordzee. Als de analyse te Ostende
aantoont, dat de stof, welke aan wal
werd gebracht, eens Hollandsche kaas
was, zullen zy vermoedelijk wel den
ken, dat zij het doel van hun onderzoek
naderen.
VERLOFSREGELING A.S.
FEESTDAGEN.
Een binnenkort te verwachten leger
order zal de volgende verlofsregeling
ter gelegenheid van de Kerstdagen en
den Nieuwjaarsdag bevatten. Den mi
litairen, aan wie ter gelegenheid van
de Kerstdagen en ran den Nieuwjaars
dag verlof wordt verleend, kan worden
vergund te vertrekken na 12 uur mid
dag op den dag, die aan den eersten
verlofdag voorafgaat en terug te keeren
per eerste reisgelegenheid op den dag.
volgende op den laatsten verlofdag.
Aan het verlofspersoneel cat, tenge
volge van den grooten afstand van dc
woonplaats van him gezin, hun ouders
of naaste familieleden, nimmer of na
genoeg nimmer gebruik maakt van be-
wegingsvrübeid op Zon- en feestdagen,
kan, voor zoover het niet gestraft is, en
de dienstbelangen, naar het oordeel van
den korpscomrnandant zulks toelaten,
verlof worden verleend van 25 Decem
ber 1927 (vertrek op 24 December op
zoodanig uur, dat de haardstede uiter
lijk 11 uur namiddag kan worden be
reikt) tot en met 1 Januari 1928 (terug
keer per eerste gelegenheid op 2 Jan.)
Het aantal werkdagen, in dit verlof be
grepen, moet voor zooveel mogelijk in
mindering worden gebracht, van het
aantal werkdagen algemeen verlof,
waarop overeenkomstig L. O. 1927 nr.
173, aanspraak bestaat.
WEDER EEN INKTWERPER?
Op 23 dezer heeft een ongeveer 50-
jarige man een dame in de De Clercq-
straat te Amsterdam met een zwarte
vloeistof bespoten, waardoor haar man
tel aan de rugzijde en haar kousen
werden beschadigd.
Een 16-jarig meisje aldaar heeft aan
gifte gedaan, dat zü, gaande van de
Jan Evertsenstraat naar de Kinker
straat met een zwarte vloeistof, vermoe
delijk inkt is bespoten, waardoor liaar
mantel werd beschadigd.
Ook in de van Baerlestraat Is een
dame vermoedelijk met inkt geworpen
op haar lichtgrijs mantelpak en kousen
en een 19-jarig meisje heeft kennis ge
geven, dat zij in de Leidschestraat tot
de ontdekking kwam, dat haar mantel
aan de rugzijde met inkt was ba-
vlekt
BURGERLIJK ARM-
BESTUUR.
VERSLAG OVER 1928.
Aan het verslag over 1926 van het
Burgerlyk Armbestuur ontleenen wy:
In dat jaar werden als huiszittende
armen gedurende het geheele jaar 164
gezinnen ondersteund en 206 eenloo-
pende personen, en 1162 gezinnen en 449
eenloopende personen gedurende een
gedeelte van het jaar.
Het totaal der ondersteunden bedroeg
in 1926 6183, namelijk 1536 mannen, 1519
vrouwen en 3133 kinderen. Over 1926 was
dit aantal 6356. Uitgereikt werden in
geld f 301.929, aan brandstoffen f 2571,
aan kleeding f 2099, aan beddegoed
f 732, aan ziekenbedeeling f 14268, aan
kraambeaeeling f 644.
In het Stads Armen- en Ziekenhuis
waren op 31 December 1926 63 perso
nen opgenomen, namelyk 40 man
nen en 23 vrouwen. Er werden 95 per
sonen verpleegd. De uitgaven van het
lluis bedroegen f 49089.
36 personen werden in gezinnen ver
pleegd. De kosten daarvan waren f 10162
De totale rekening van het Armbe
stuur liep op f 453.684, waaronder als
subsidie van de gemeente f 436.706.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
a 60 Cents per regel.
Het meest gesorteerd
in
Schooitasschen
en Schooletui's
is 15
Fa. ANTON DE R00IJ
Anegang 14 Telefoon 11983
FEUILLETON
Het Huis met den Pij!
Naar het Engelsch van
A. E. W. MASON.
7t»
HOOFDSTUK XXIV.
Ann Upcott vertelt.
Den volgenden morgen belde Har.and
Rl vroeg Maison Grenelle op en maakte
een afspraak voor 's middags. Jlm
bracht dus den ochtend door met mon
sieur Bex, die vrceselük onder den in
druk was van het verhaal dat hem ge
daan werd.
„Gevangenen hebben tegenwoordig
ook hun rechten", zei hü- ..Zü kunnen
eischen dat hun verdediger er bü is als
zü door den rechter ondervraagd wor
den. Ik ga dadelük naar den commis
saris toe" en met opgeheven hoofd
c .i zün horst vooruit haastte hü zich om
de belangen van zün cliënte te gaan
verdedigen. Maar er viel niet veel te
doen. De arme cliënte van monsieur Bex
was voor het oogenblik onbereikbaar. Ze
$>">u de eerste paar dagen nog niet voor
tien rechter verschijnen. Eerst was Fran-
cine Rollnrd aan de beurt. De verdedi
ging zou alle mcgelüke faciliteiten ge
nieten en men zou monsieur Eex zeker
een onderhoud met Eetty Harlowe toe
staan, als zy dat wenschte, vóór ze voor
den rechter moest verschijnen.
Toen monsieur Bex weer ln zün kan
toor op het Dolefc-plein kwam liep Jim
Frobisher daar rusteloos heen en weer
Jim keek vol belangstelling op, maar
monsieur Bex kon hem niet tToosten.
„Het bevalt mü niets!" riep hü uit.
„Ik ben niet tevreden. Ze zijn allemaal
erg beleefd, ja Maar ze ondervragen
eerst de kamenier. En dat ziet er slecht
uit, zeg ik u" en hij tikte op de tafel.
„Daar rit Hanand achter. HU kent zün
zaakjes. De bedienden. Die kunnen ze
wel aan liet praten krijgen en die Fran-
clne Rollard Hü schudde het hoofd.
„Ik zal den besten Franschen advocaat
laten komen".
Jim Het hem alleen en ging weer naar
Maison Grenelle terug. Het bleek duide-
Hjk dat er nog niets van deze nieuwe en
VTeeselUke dingen in de „Affaire Wa-
berski" was uitgelekt. Er werd niet over
gefluisterd op straat, en er stonden geen
menschen bü het hek van Maison Gre
nelle. Volgens de nlgenicene opinie was
van de „Affaire Waberski" het nieuwtje
al lang af. Jlm stuurde een boodschap
naar Ann Upcott's kamer, dat hü rijn
bagage naar het hotel op het Darcyplein
liet brengen en het huis aan haar over
liet en haar verzocht daar te blijven.
Zelfs op dat oogenblik speelde er een
glimlachje om Ann's mond toen ze het
verlegen briefje las.
„Het is heel correct van hem", zou
monsieur Bcx zeggen" peinsde ze, „en
meneer Hanand sou er bepaald verrukt
over zün".
Jim kwam 's middags terug en weer.
terwUl ze daar zaten in de schaduw van
de boomen. terwül de zon op het gras
scheen en de bijen om de rozen heen
zoemden, vertelde Ann Upcott een ver
haal van duisternis en verschrikking,
maar nu a3n een kleiner gehoor. Ha
nand voegde er hier en daar nog wat
aan toe.
,Jk zou er nooit over gedacht hebben
om naar het bal van madame le Vay te
gaan", begon ze „als ik dien anonie-
men brief niet gekregen had" en Ha
nand luisterde vol belangstelling.
De anonieme brief was gekomen ter
wül zü. Betty en Jim Frobisher aan tafel
zaten. Hy was dus midden op den dag
gepost en heel spoedig nadat Ann den
eersten keer van haar ondervindingen
had ritten vertellen in den tuin. Toon
Ann de enveloppe openmaakte verwacht
te ze eigenlük een rekening en ze was
verbaasd en een beetje verschrikt toer.
ze de onderteekentog zag. .De Plaag".
Zc ergerde zich aan den inhoud, maar
haar angst was verminderd. „De Plaag"
verzocht haar om op het bal te komen.
Er stonden, nauwkeurige instructies in,
dat ze de balzaal om half elf moest ver
laten, langs een bepaalde gang naar een
anderen vleugel loopen en zich ver
stoppen achter de gordünen van een
kleine bibliotheek. Als ze heel stil bleef
staan zou ze een poosje later de waar
heid over den dood van mevrouw Har
lowe kunnen afluisteren. Ze mocht voor
al met niemand over haar plan spre
ken.
Jk vertelde het toen aan niemand",
ging Ann voort. ,Jk dacht dat de brief
een misplaatste grap was, volkomen in
overeenstemming met het karakter van
De Plaag. Ik deed den brief weer in de
enveloppe maar ik kon het niet uit mijn
hoofd zetten. Als het toch eens waar was
en ik ging niet! Waarom zou De
Plaag my die geen cent bezat, in den
val willen laten loopen? En steeds groeir
de de hoop, al redeneerde ik ook nog
zoo bü mij zelf dat ik er niets van ver
wachten kon.
Na het eten nam Ann den brief mee
naar haar zitkamer en geloofde het en
was woedend op zichzelf omdat ze het
geloofde, en geloofde het weer. Ze had
dien middag een gevoel gehad of de
handboeien al byna om haar polsen za
ten. Ze mocht geen enkele gelegenheid,
hoe vreemd ook, laten voorbijgaan om
zichzelf te bevrijden van dien vreese-
lüken argwaan.
Ann besloot om er eens met Betty
over te praten en liep naar de schatka
mer. Het licht was er wel op, maar de
kamer was leeg. Het was half tien. Ann
besloot op Betty's terugkomst te wach
ten en werd weer getroffen door den la
gen stand van de klok op de kast. Ze
ging er vcor staan en keek er naax. Ze
nam haar eigen horloge in haar hand
met een soort van vaag idee dat dat
haar kon helpen. En dat was ook zeer
waarschy'nlijk wel gebeurd. Als zy de
wijzerplaat voor den spiegel achter de
klok had gehouden, zou de waarheid wel
tot haar doorgedrongen zün. Maar ze
had er geen tyd voor. Want plotseling
trok een geluid in de kamer achter haar
haar aandacht.
Ze keerde zich onmiddellyk om. De
kamer was leeg. Toch was ongetwyfeld
uit die kamer het zachte geluid geko
men. En er was maar één plek waar
het geweest kon zyn. Er had zich iemand
verstopt ln den mooien draagstoel met
de glanzende grüze paneelen en de
smalle gouden randjes. Ann was niet op
haar gemak, maar niet bepaald bang.
Haar eerste gedachte was om op de bel
te drukken by den haard ze kon dat
doen zonder dat zc vanuit den draag
stoel gezien kon worden en wachten
tot Gaston kwam. Er waren genoeg
schatten in die kamer om honderd die
ven te lokken. Maar plotseling veran
derde ze van gedachte. Ze liep rustig
naar den stoel toe, aan den achter kant
en ging toen opeens vlak voor de glazen
deur staan.
Met een kreet van verbazing spreng ze
achteruit. De deuren waren open en
Betty Harlowe zat tegen de kussens ge
leund. Ze zat heel stil, zoo stil als een
beeld, zelfs nadat Anna voor den stoel
was komen staan; maar ze sliep niet.
Haar groote oogen keken Ann vanuit
den stoel strak aan. op een manier die
Ann angstig maakte.
„Ik heb je bezig gezien", zei Betty
heel langzaam: en als er ooit nog een
kans was geweest dat ze haar wraak
plannen niet ten uitvoer zou brengen,
dan was die kans nu verkeken. Toen ze
uit de geheime gang kwam had ze Ann
hier met haar horloge zien spelen voor
den spiegel, ongetwyfeld zoekend naar
een verklaring van den twüfel die haar
kwelde en o, zoo dicht bü de oplos
sing! Ann hoorde haar eigen doodvon
nis in de woorden: „Ik heb Je bezig ge
zien", En hoewel ze <3e bedreiging, die
die woorden inhielden, niet begreep, was
er toch iets in de langzame, nadrukke-
lüke manier waarop Betty sprak, dat
haar bang maakte.
(Wordt vervolgd.)
