.THERMOGENE
HAARLEM'S DAGBLAD
SNEEUW- EN IJSPRET.
FLITSEN
RHEUMATIEK
FEUILLETON
VERMIST
MAANDAG 19 DEC. 1927 TWEEDE BLAD
!Een mooie dag van vermaak in Haarlem en
Omstreken.
(Zieook de foto-pagina.)
Dank zy de aanhoudende vorst en de
bijna absolute windstilte hebben heel
veel personen, ook in Haarlem en Om
streken Zaterdagmiddag en Zondag
met volle teugen kunnen genieten van
het sneeuw- en ijsvermaak. Het niet
doorgaan van de voetbal-, korfbal- en
hockeywedstrijden zal waarlijk niet door
velen betreurd zijn. Hoeveel meer perso
nen zijn nu niet zelf in de gezonde be
weging geweest, inplaats dat zij anders
op de tribunes en langs de lijntjes last
van de koude hadden!
OP DE BANEN AAN DE KLE
VERLAAN.
Zaterdagmorgen al vroegtijdig had
den we de voor velen heugelijke tijding
op onze nieuwsborden geschreven, dar
de banen van de IJsclub voor Haarlem
en Omstreken aan de Kleverlaan voor
liefhebbers van schaatsenrijden nog
dienzelfden middag te één uur zouden
worden opengesteld. Aan het bestuur
komt hier voor wel een bijzonder woord
van lof toe, want doordat het nog maar
pas een paar dagen gevroren had, vie
len er heel wat werkzaamheden te rege
len. Alleen al het gereedmaken van de
nieuwe toegangskaarten vereischte veel
werk, want eerst Zaterdagmorgen wa
ren ze gestempeld van de belasting
ambtenaren teruggekomen. Toen we Za
terdagmiddag te één uur in de be
stuurskamer aan de Kleverlaan een kijk
je kwamen nemen, waren daar de be
stuursleden Bijvoet en Eldering en de
eere-voorzitter, overste Van Wagten-
donk, druk bezig met het ordenen van
den berg dames- en heerenkaarten, die
op een groote tafel lagen uitgespreid.
En herhaaldelijk werden de heeren in
hun werk gestoord door telefoonbelle
tjes van personen, die wenschten te
weten, of nu werkelijk de banen wel
opengesteld zouden worden. En met
steeds dezelfde opgewektheid ant
woordde de heer Van Wagtendonk; „ja,
hoor, het staat vandaag in de kranten
en vanmorgen stond het in de Groote
Houtstraat al op de nieuwsborden!"
Sommigen vroegen meteen, of de ba
nen ook Zaterdagavond zouden worden
opengesteld, maar die moesten worden
teleurgesteld. „Wees u nou liever dank
baar", antwoordde de eere-voorzitter,
„dat u vanmiddag al terecht kan! Laten
we hopen dat 't nog wat blijft vriezen,
dan kunnen we wel verder zien!"
Te één uur Zaterdagmiddag stond
bij de ingangen aan de Kleverlaan al
een groote rij liefhebbers geduldig op
hun beurt te wachten, om de kaarten
in ontvangst te nemen; het ging geluk
kig alles vlug in zijn werk. Twee contro
leurs reikten de kaarten uit en eenmaal
op het terrein aangekomen waren de
smalle, gladde ijzers heel spoedig onder
gebonden en zwierden allen de één
wat eleganter dan de ander over de
schitterende ijsvlakte.
En zoowaar kwam daar ook al een
groot draaiorgel aan. Alles werkte dus
wel mee om de prettige stemming er in
te houden: mooi ijs, zonneschijn, geen
Wind en muziek!
En hoewel het bestuur slechts heel
weinig tijd van voorbereiding had, was
ook in het clubgebouw alles tot in de
puntjes in orde. Dit constateerden we
op een rondgang door de lokaden, waar
bij de heer Van Wagtendonk ons attent
maakte op de verbeteringen, die hier en
daar waren aangebracht.De groote con
versatiezaal is weer met een vleugel uit
gebreid. De kachel brandde lekker en
het buffet was reeds welvoorzien van
spijs en drank. De toegang tot de ves
tiaire is breeder geworden. Ook ls er
een tourniquet aangebracht ter voor
koming van gedrang. Niet minder dan
duizend personen kunnen nu in de ves
tiaire hun kleeding in bewaring geven
en ook is er een ruime gelegenheid ge
maakt om schaatsen op te bergen, als
men ze liever niet mee naar huis wil
dragen.
De leden van de IJsclub kunnen over
de activiteit van hun bestuur tevreden
zijn.
De trams reden met de traditioneele
vlaggetjes, waar altijd zoo verlangend
naar uitgekeken wordt, en met veel
extTa-diensten, tusschen het Station en
Bloemend aal. De stevige vorst van de
laatste nachten had een prachtbaan ge
schapen, één gladde ijsvlakte, zonder
wakken. Die kwamen pas later, toen er
druk gereden werd. Aan de Oostzijde
ontstond toen een gat in het ijs. waar
boven een flinke plas water stond. Me
nigeen die met een vaartje deze hinder
nis wou nemen, heeft kennis gemaakt
met het gat en het zich daarin bevin
dende water, van een temperatuur, die
niet van de aangenaamste is. Hij of zij
heeft den plas later zorgvudig geme
den. Er ontstonden nog meer wakken
hier en daar, en daardoor nog meer
tuimelingen ook. Wy zagen zelfs jonge
lui, die er met een beetje leedvermaak
bij bleven staan kijken, maar die over-
moedigen zullen wel gestraft zijn. Ver
raderlijke scheurtjes waren er langza
merhand genoeg, maar toch hield het
ijs zich over het algemeen best. Tot
ieders genoegen bleef het flink vriezen.
De ijsbaan bood het fleurige gezicht,
dat haar ieder jaar zoo aardig maakt.
Donkere overjassen en stijve hoeden
hangen aan den kapstok. De roode en
witte truien van de meisjes, die bonte
pullovers van haar cavalliers wemelden
er door elkaar.
Dames, van wie wy durven veronder
stellen, dat zij haar eerste jeugd ge
passeerd zijn, sierde de bonte muts, en
heeren, die vijf en twintig jaar geleden
op 't ijs aan de dames het hof maakten,
hadden de korte broek nog eens opge
zocht. Op minder glad terrein zouden
ze het voor geen geld van de wereld ge
daan hebben.
Voor muziek zorgde een „pierement",
dat sommige dans-enthousiasten zelfs
tot een charleston op schaatsen verlokte.
De dansvloer was inderdaad spiegelglad,
en groot genoeg. Gelegenheid om galant
te zijn bood hij ook in overvloed. Het
zwakke geslacht heeft altijd graag een
steuntje bij het rijden, of als het op het
punt staat te vallen.
Er waren weer verschillende banen,
buiten en binnen, rondom het hockey
veld, waar druk „bandy" gespeeld werd.
Op de Delft werd ook gereden en er
waren vele Zondagsche wandelaars, die
het ijs overstaken, om aan den kant
van de IJsbaan naar het rijden te kij
ken.
In het paviljoen het ververschlngs-
tentje, was het doorloopend vol, en er
werden goede zaken gedaan. Vóór en in
het tentje is altijd het groote rendez
vous. Wie elkaar som in geen Jaren ge
zien hebben spreken elkaar plotseling
weer. Het was er warm en gezellig. Over
kou had trouwens niemand te klagen,
dank zij het totaal ontbreken van den
guren wind, die wel eens vinnig over
het groote terrein kan blazen.
Jammer, dat het om half vijf al don
ker is. Het bestuur liet de lampen niet
opsteken, omdat de baan Zaterdag en
Zondag om half zes gesloten werd, en
's avonds niet open was. In 't donker
hebben enkelen pas een afscheidings
lijntje opgemerkt, toen zij aan den an
deren kant van het ijs terecht gekomen
waren. Bij dergelijke kleine ongelukjes
is 't gebleven, en de aanwezige Onge-
vallendienstleden behoefden geen dienst
te doen.
Laat het ijs nog maar een week blij
ven. dan kunnen we volgenden Zaterdag
en Zondag weer genieten als wij nu ge
daan hebben. God Thialf, vergeet niet,
dat Je ons verleden jaar oversloeg 1
TE HEEMSTEDE
Vooral toen Zondag in de morgen
uren bekend werd, dat de ysvereeni-
glng „Volharding" in de middaguren
haar banen zou openen, trokken honder
den er op uit om van den eersten ijs-
Zondag te profiteeren.
Op de V-n Merlenlaan en langs de
Vrijhe,/,rdreef heerschte reeds vroeg een
prettige stemming. In den middag was
het zeer druk. Tusschen de Molen- en
de Van Merlenbrug opende de ijsver-
eeniging „Volharding" wederom haar
baan. Ook hier was het gezellig druk.
Zeldzaam mooi was het ijs tusschen
de Van Merlenbrug en de Ringvaart.
Het was een lust, dit heerlijke
schouwspel gade te slaan waarvoor van
den Van Merlenbrug volop gelegenheid
was. Waar ijs was,_ waren liefhebbers.
In het Bronsteepark en op den Vijver
en op de Crayenestervaart was het
druk. Ernstige ongelukken hadden niet
plaats.
De politie had uitgebreide maatrege
len genomen, doch behoefde gelukkig
geen dienst te doen.
TE O VERVEEN
Het was te voorzien, dat t heerlijk
beschut gelegen Brouwershoekje Zater
dagmiddag druk bezoek zou krijgen
van schaatsenrijders. Om ongelukken
te voorkomen (de schrik van t vorige
jaar zat er blijkbaar nog in) en om het
ijs te sparen, werd de Kolk echter al
spoedig door de politie ontruimd.
Trouwens, zij die er op waren, had
den zich maar eigenmachtig toegang
verschaft, aangezien de afrastering
nog niet was weggenomen. Enfin, thans
ontging de Kolk het lot van de Brou
wersvaart, die al spoedig in een groot
aantal onregelmatige veelhoeken was
verdeeld. Ook gisteren. Zondag is ce
Kolk nog afgesloten gebleven. Daarom
werd maar gebruik gemaakt van
slootjes.
Als de heer Vrijland nu zoo vriendelijk
is, de Kolk open te stellen en de hoofden
van scholen zijn niet al te karig met
een vrijen middag (wie weet hoe spoe
dig de ijspret al weer gedaan is), dan
zal de jeugd dit jaar nog eens kunnen
genieten op de ouderwetsche manier.
TE VELSEN
Er is in Velsen gisteren niet weinig
geprofiteerd van de gelegenheid tot
schaatsenrijden. De ijsbanen in den pol
der en nabij Velserbeek mochten zich
in buitengewoon druk bezoek verheu
gen. In het dorp was de drukte enorm,
want hier waren ook vele kijkers, die,
gelokt door het prachtige winterweer
gekomen waren om het gezellige gezwier
op de baan gade te slaan.
De baan in het dorp was des avonds
fraai verlicht. Ook toen is er weer
druk gereden.
TE HAARLEMMERMEER.
Zaterdag werd op de Hoofdvaart en
Kruisvaart en verschillende tochten en
slooten in Haarlemmermeer reeds druk
schaatsengereden. Tengevolge van de
werking der watermachines was het ys
nog onbetrouwbaar, zoodat de grootst
mogelijke voorzichtigheid in acht moest
worden genomen. Een der schaatsen
rijders, de heer I., zakte er door, doch
kon gelukkig intijds uit z'n levensge
vaarlijke positie worden gered.
Als de vorst nog blijft aanhouden,
zal over twee a drie dagen van het ijs
in Haarlemmermeer over 't algemeen
wel zonder gevaar voor ongelukken ge
bruik gemaakt kunnen worden. Toch
zal het altijd raadzaam blijven om
steeds goed toe te zien naar de hier en
daar zich bevindende wakken, die al
licht niet overal met stroo of takkebos-
sen zullen afgezet zijn. Als het Us vol
doende betrouwbaar is. zullen we na
der een en ander over de verbindingen
met omliggende plaatsen mededeelen.
De ijsclub in Hoofddorp, Nieuwven-
nep. Vijfhuizen, Lijnden en andere
plaatsen in Haarlemmermeer zijn druk
in de weer om voor te houden wedstrij
den de nooaige maatregelen te treffen.
TE HTLLEGOM
De banen van de IJsclub, gelegen aan
de Vosselaan te Hillegom, zijn open.
Zaterdag werd er reeds gereden, en Zon.
dag was het er zeer druk. Een baan
ligt rechts en de ander links van het
gedeelte dat afgezet was. Daar bleek het
ijs, boven een sloot, niet sterk genoeg
te zijn. De tent met banken voor het
aanbinden der schaatsen en om "uit te
rusten bewees goede dienstee. Zondag
middag waren de banen niet geveegd,
het bestuur oordeelde het niet noodig.
Dinsdag is de toegang voor ieder vrij
en Woensdag wordt er een wedstrijd om
geld uitgeschreven. De slooten in de
polders zijn door sneeuw en door lang
varen met schuiten bijna niet te berij
den.
TE ZANDVOORT
De groote snceuwvrcugd te Bloe»
mendaal schijnt zich van lieverlede
te verplaatsen naar Zandvoort. In
ons nummer van Zaterdag schreven
we reeds, dat de lange helling, die
toegang geeft naar het strand, met
water was overgoten, waardoor niet
een sneeuw», maar een schitterende
ijsbaan verkregen was. En hierop is,
hoofdzakelijk door Zandvoortsche in»
gezetenen, naar hartelust gesleed.
Eerst later op den middag kwamen
ook liefhebbers van elders opdagen,
de meeste per auto. zoodat het Zon*
dagmiddag buitengewoon druk op
den Strandweg was.
Wel ging het hier heel anders, dan
op het Kopje te Bloemcndaal. Daar
ziet men hoofdzakelijk bestuurbare
sleeën, maar te Zandvoort was het
veel primitiever. Velen hadden blijk*
baar inderhaast van een houten kist*
je een slee gemaakt, door er een paar
stukken ijzer onder te bevestigen.
Maar het ging heel goed en dat was
toch de hoofdzaak.
Aan beide kanten van de baan
stond een groot aantal toeschouwers,
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1081
TIJDBEPALING OP REIS
herinnert je dat je het in je vest
hebt laten zitten en vindt dit na
Je andere kleeren van den haak te
hebben gestooten
haalt het horloge te voorschijn, I
daarbij je kleine geld uit een an
der zakje links en rechts strooien-
verzamelt Je geld weer. waarop je
horloge ergens tusschen de dekens
verdwijnt
Je vindt het na eenig gezoek terug
en tracht te ontdekken hoe Je het
licht moet aansteken
je slaagt hierin tenslotte ook en
komt tot de conclusie dat het pas
half twee is
vraagt jc al schokkende af. of Je
veel gelukkiger bent met je ken-
nis van het uur.
(Nadruk verboden).
die niet moede werden, om naar den
fleurigen aanblik, dien het vermaak
bood, te kijken. De leeftijd der deel»
nemers was wel zeer verschillend. We
zagen kleine peuters van een paar
turven hoog. maar ook vrij bejaarde
vrouwen en mannen, die zich telkens
met veel moed in pijlsnelle vaart naar
beneden lieten suizen.
Doordat het hier een vrij rechte
baan is, kwamen voor zoover ons
bekend is ernstige ongelukken niet
voor. Natuurlijk was er bij het eind»
punt wel eens een vrij gecompliceerde
val» en duikpartij, maar die liep goed
af.
Zandvoort kan het ook in den win»
ter druk krijgen.
BLOEMBOLLENCULTUUR
Belemmering invoer van
Ned. bloembollen.
Heden is alhier gehouden de 158e al-
gemeene vergadering der Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur.
Deze vergadering is vooral van belang
omdat een beslissing moet genomen
worden omtrent de vraag of al dan niet
aan de Regeering zal worden verzocht
maatregelen te nemen ten einde zich te
kunnen verweren tegen landen die aan
den invoer van Nederlandsche bloem
bollen belemmeringen in den weg leg
gen.
Openingsrede.
De voorzitter, de heer E. H. Krelage,
bracht in de openingsrede ter sprake
het verkeersvraagstuk.
Spr. zeide dat eenige weken geleden
op vergaderingen van belangstellenden
in Den Haag gehouden plannen zijn
ontvouwd voor een autoweg voor snel
verkeer door de ontwerpers gedacht als
loopende van Amsterdam naar Rotter
dam maar door de vergadering in groo-
ter verband gewenscht geacht. De mo
tiveering van het plan was deze dat het
Rijkswegennet ondanks de daarin reeds
aangebrachte en of nog aan te brengen
verbeteringen nooit in staat zal zijn te
voldoen aan het steeds toenemende
snelle en rechtstreeksche verkeer tus
schen de hoofdplaatsen.
Men denkt zich daarvoor ln de toe
komst een opzettelijk voor het doel aan
te leggen weg. liefst op een viaduct, om
te voorkomen, dat langs den weg ge
bouwd wordt en er dus nieuwe bebouw
de kommen ontstaan, die men Juist wil
ontgaan. Men denkt zich zulk een weg
op een breedte van 10 Meter met een
laag muurtje ln het midden. Aan weers
zijden van het muurtje is dan plaats
voor drie rijen auto's in elke richting,
waarvan het langzame verkeer aan den
buitenkant toch altijd nog wel aan een
verplichte minimum snelheid van 80
KM. zal moeten voordoen. De verhoog
de weg heeft op talrijke punten oprit
ten, die uitkomen op de bestaande we
gen, zoodat men van alle kanten op den
weg voor snelverkeer kan komen.
De bedoelde vergadering bracht den
voorgestelden weg AmsterdamRotter
dam onmiddellijk in verband met de in
Duitschland hangende planen voor een
dergelijke verbinding van Hamburg over
Frankfort aan den Main naar Basel,
welke weer via Zwitserland zou aan
sluiten bij den Italiaanschen autoweg
van de meren naar Milaan. Men achtte
een verbinding van den weg Amsterdam
Rotterdam met het Oosten des lands
noodzakelijk, om zoo den weg Hamburg-
Basel te bereiken. Anderzijds werd aan
gedrongen op voortzetting van den weg
Amsterdam—Rotterdam naar Hoek van
Holland. Het ls voorlooplg een vrij phan-
tastisch toekomstplan. Alles hangt, dunkt
mij. af van de totstandkoming van den
weg Hamburg—Basel. Blijkt deze een
maal werkelijkheid te zijn geworden of
te zullen worden, dan zal Nederland ze
ker niet achter kunnen blijven en zich
zoo spoedig mogelijk van een goede ver
binding met dien nieuwen hoofdver
keersweg moeten verzekeren, en tevens
voor doortrekking van den autoweg
naar Hoek van Holland moeten zorgen.
Het ls aldus spr. ik behpef het
wel niet te zeggen een zeer duur plan,
en er zal nog heel wat water door het
Spaarne vloeien aleer er eenige kx ns is
op verwezenlijking. Blijkt echter de ont
wikkeling van de groote verkeersrouten
voor snel verkeer ln Europa in deze
richting te gaan. dan zouden wij inder
daad staan voor een radikale omwente
ling in de verkeerstoestanden, evenals
bij de eerste invoering der spoorwegen.
Ook destijds heeft men daar zeer scep
tisch tegenover gestaan en ontbrak van
overheidswege de noodlge medewerking,
en het is zeer wel mogelijk dat wat de
wegen voor snel verkeer betreft, de ge
schiedenis zich zal blijken te herhalen.
Ik heb gemeend uwe aandacht op dit
vraagstuk te mogen vestigen, omdat ik
in de totstandkoming van dergelijke
groote verkeerswegen een belang zie
voor ons bloembollenvak. Niet alleen zal
men per vrachtauto de voor overzeesche
landen bestemde zendingen op deze
wijze rechtstreeks met groote snelheid
van de schuren naar de booten kunnen
vervoeren, maar ze eveneens aan
afnemers op het vasteland tan Europa
op dezelfde wijze kunnen doen toeko
men. Dat hierin een voordeel van be tee
kenis en zelfs onbegrensde toekomst
mogelijkheden gelegen zijn. ligt voor do
hand Ik meen daarom, dat wij de ver
dere ontwikkeling van dit vraagstuk met
opmerkzaamheid moeten gadeslaan.
Na daarna het oprichten van de coö
peratieve blocmbollcnvelllng te Anna;
Paulowna te hebben gememoreerd en
naar aanleiding daarvan de opmerking
te hebben gemaakt dat het de vraag zal
zijn of de uitbreiding van het aantal
veilingen niet leiden zal en moet tot
meerdere concentratie, stelde spr. nog
ln het licht hoe de ervaring leert elk
jaar opnieuw hoe nuttig de uitgaven
worden besteed voor de ziektebestrijding
en de onpersoonlijke reclame. Spr. stipte
daarbij aan hoe de bestrijding van het
Hyacinthen ziek gunstige resultaten
heeft opgeleverd en hoe sedert verleden
Jaar een afneming van het kwaad la
vast te stellen, hetgeen in de eerste
plaats van belang is voor de Hyacinthen
cultuur maar niet minder voor het ge-
heele vak.
Laat men toch nimmer utt het oog
verliezen, aldus besloot spr., dat alle
voorwendsels voor het sluiten van gren
zen voor onze producten op grond van
plantenziekten voorkomen moeten wor
den: dat ieder naar zijn krachten be
hoort mede te werken tot het verzekeren
van de verzending van uitsluitend zui
vere gezonde waar. en dat geen cnkeld
opoffering te groot mag worden geacht
om dit resultaat te bereiken.
Gelukkig is dit besef thans, na een
paar jaar van praktische werkzaamheid,
vrijwel algemeen onder de vaklieden
doorgedrongen. Helaas moet lk nog da
opmerking „vrijwel" maken. Er zijn In
derdaad altijd nog enkelen, die zich aan
hunne verplichting om aan het 2 cente
per-Roefonds te betalen, onttrekken, dia
dus liever parasiteeren op anderen,
door wel te profiteeren, maar zonder
daaraan bU te dragen. De ln den be
ginne gevolgde taktiek om tegenover de
onwillige betalers niet ln volle gestreng
heid op te treden, was zeker te verdedi
gen. maar zij kan thans niet meer ge
volgd worden. Zij schept onbillijkheid
tegenover hen. die geregeld aan hun
verplichtingen voldoen en het toepassen
van royement bij alle vcreenigingen
waartoe de overtreder behoort, kan thang
bij wanbetaling niet langer uitblijven.
Laat ons hopen, dat het zoover nletl
behoeft te komen en dat ieder ten
slotte uit volle overtuiging en uit eigen
aandrift zal willen medewerken tot het
gemeenschappelijk doel en zal beerijj>en
dat hij hierdoor niet alleen handelt tn
zijn welbegrepen eigenbelang, maar te
vens blijk geeft van dien gezonden ge
meenschapszin. zonder welken ons vale
niet zou kunnen bestaan.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
DOOZEN VAN 75 EN 45 CENT
Eischt HOLLANDSCHE Verpakking
Naar het Duitsch van
F. ARNEFELDT.
Vertaald door
JAC. VAN EMDEN.
7)
Er bleef nu nog slechts de bovenver
dieping over, welke uit den zolder en een
paar kamers bestond. Een van de voor
kamers diende met een daaraan gren
zend klein kamertje den zoon tot zit-
en slaapkamer en werd bereidwillig ge
opend.
Er restte nu nog een voorkamer, die
tegenover die van den zoon aan de an
dere zij van het huis lag. Zij was ge
sloten.
Opent u deze deur! gebood de com
missaris.
Hei spijt mij. dat kan ik niet daar
heb ik den sleutel niet van. antwoord
de Gustaaf Forberg.
Het wantrouwen van den commissaris,
dat gedurende de huiszoeking vermin
derd was, kwam w er terug. Waar is
die dan? vroeg hij kortaf.
De kamer is verhuurd, zooals ik u
dl gezegd heb, zsi Juliane. De bewoner
heeft den sleutel meegenomen. Hy heeft
overdag zijn bezigheden in de stad en
komt eerst 's avonds terug.
Hoe is zijn naam?
Assessor Mühlfeld, een vriend van
mij verklaarde Gustaaf.
Bezit die meneer eigen meubels?
Ja.
Maar u laat toch zeker zijn kamer
schoonhouden? wendde de commissaris
zich tot mevrouw Forberg, die zachtjes
v.eende.
Ja, het dienstmeisje zorgt daarvoor.
Dan is het toch vreemd dat hij den
sleutel niet achterlaat.
Hy gaat pas tegen 11 uur weg en
dan is dat al lang klaar, gaf Juliane ten
antwoord en de commissaris moest zich
daarmede tevreden stellen, want hU was
niet bevoegd, ln de gesloten kamer van
iemand, die absoluut niet onder ver
denking stond, binnen te dringen. Hij
greep echter de gelegenheid aan, nog
eens in de keuken te gaan en het daar
aanwezige meisje naar den huurder te
vragen: hare antwoorden kwamen pre
cies overeen met die van de familie.
Zonder iets verder gekomen te zijn
Keerde de commissaris naar Berlijn te
rug: hij droeg een beambte op. ter be
waking van het huis in Friedenau te
blijven, maar hy verwachtte daar niet
veel van.
Dadelijk na het vertrek van den com
missaris verliet ook de jonge Forberg
het huis en spoorde naar Berlijn; het
had de kinderen de grootste moeite en
overredingskracht gekost om hun moe
der van haar voornemen af te brengen
mee naar de stad te gaan. Eerst toen
haar zoon haar onder het oog
bracht dat zij hem bij de stappen, die
hy te doen had. meer in den weg zou
loopen dan nuttig zyn, stemde ze er in
toe om thuis te blUven.
Zoek Mühlfeld op, hy zal je wel
helpen, riep Juliane, en een verraderlijk
blosje verscheen by deze woorden op
haar doodsbleek gezicht.
IV.
Op de kantoren van Graupner
Zonen steeg met ieder uur, dat ver
streek, zonder dat er van Forberg en
de met hem verdwenen groote som iets
vernomen werd, de onrust en opwinding.
Het had al zes uur geslagen, tyd om te
sluiten, maar noch de chefs noch de be
dienden dachler er aan om naar huis
te gaan. Van de beide eersten stond éér.
voortdurend aan de telefoon en sprak
met het hoofdbureau van politie en de
ambtenaren, die met de opsporing van
den vermiste belast waren, maar die
steeds ten antwoord gaven, dat ook niet
het geringste spoor te vinden was. De
zeer begrijpelijke spanning waarin het
personeel van de zaak verkeerde, weer
hield hen weg te gaan en het ging on
der de bedienden zoo levendig toe, als
het gedurende het 60-jarlge bestaan van
de firma tydens de aanwezigheid v n de
patroons wel niet vaak het geval zou
zyn geweest
Er hadden zich twee part yen gevormd;
de kleinste, met den kassier en een van
de oudere boekhouders aan het hoofd,
zwoer op Forbergs eerlijkheid en be
weerde. dat hem een ongeluk overkomen
moest zyn; de grootste, waartoe bijna
alle Jongere bedienden behoorden, sprak
steeds luider en met overtuiging uit dat
de banklooper met het groote bedrag er
van door was! Met een fyncn reus had
men al ontdekt, dat de heeren Graupner
dezelfde meening toegedaan waren.
Merkwaardig genoeg speelde in deze
groep de banklooper Schmidt een rol.
die hem krachtens zUn ondergeschikte
betrekking In het geheel niet toekwam.
Van hem echter hoopte men het eerst
iets naders te kunnen hooren. daar hij
voortdurend onderweg was tusschen de
straat en het privé-kantoor van de hee
ren. Ook nu weer zag hij zich. terugge
keerd van een boodschap, door nieuws
gierige vragers omringd.
Niets heeren. totaal niets, ant
woordde hy. HU is als van den aard
bodem verdwenen. Zoo juist is commis
saris Weigel ook teruggekomen, die in
Friedenau huiszoeking gedaan heeft.
En? vroegen ze in spanning.
Schmidt lachte spottend. Hy had
zich de moeite kunnen sparen. Ze zullen
het zoo neerleggen, dat hy het vinden
kan!
Maar Schmidt, geloof je dan, dat
de vrouw en kinderen van Forberg ook
van de zaak af weten? vroeg men hem.
Hoe kan ih* iets gelooven of niet
gelooven? antwoordde de banklooper.
Hoe kan iemand van ons bcoordee-
len wat zoo'n geleerde heer en zoo'n
verbazend beschaafde juffrouw geoor
loofd of niet geoorloofd vinden?
Nu, Je zou t 'h zoo zeggen, dat zul
ke beschaafde menschen niet medeplich
tig zouden willen zUn aan een misdaad,
zeide Gottschalk, die tusschen de par
tyen instond.
Wel. wel. meneer Gottschalk.
wendde Schmidt zich tot den Jonger
man, de gevangenissen worden niet
alleen voor de onbeschaafde menschen
gebouwd en hoogmoed komt voor den
val. dat zeg ik maar.
ZUn de kinderen van Forberg dan
zoo trotsch? vroeg een ander.
Eenvoudis bespottelijk trotsch. Ge
wone menschen. zooals hun ouders zelf
toch ook zyn. vindt de zoen niet de
moeite waard om te groeten en juffrouw
Juliane denkt zeker, dat er nog eens een
prins komt om met haar te trouwen.
Juffrouw von Kirchdorf in Chariotten-
burg moet zich vereerd voelen, dat zU
met haar wil omgaan.
Maar Schmidt, nu overdryf Je,
klonk het lachend van verschillende
kanten.
Volstrekt niet: wat weten Jullie er
van? Wie van julii. is in Friedenau by
de familie Forberg geweest? Wlen stuurt
tnencer Graupner naar zUn vader la
Charlottenburg? Ik weet heel goed, wat
ik gezien heb.
Maar Schmidt, als het ls zooals JU
zegt., zou het toch waanzin van Forberg
zUn om zyn positie en die van zyn kin
deren te vernietigen door er met het
geld vandoor te gaan.
Alles goed en wel. als dat goeie
leventje en die grootdoenerij niet zoo
veel geld kostten. Letten Jullie maar
eens op. wat er nog allemaal voor den
dag kemt. De oude zag geen uitkomst
nicer. Uit wanhoop is hy ook aan den
drank geraakt; dat kunt u ook getui
gen. meneer Gottschalk.
Deze kon dat niet tegenspreken. Een
paar keer had het hem toegeschenen,
dat Forberg niet geheel nuchter was,
maar hU kon het niet gelooven, dat de
oud.- trouwe banklooper zulk een schur
kenstreek zou hebben begaan. De dis
cussie duurde nog voort toen GustaaJ
Forberg het kantoor binnen kwam.
{Wordt vervolgdjj
