HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
STADSNIEUWS.
FLITSEN
FEUILLETON
VERMIST
DINSDAG 3 JAN. 1928
DERDE BLAD
No. 3722
HET EEUWFEEST VAN HET HANDELSBLAD.
Op den 5den Januari 1928 zal het Alge
meen Handelsblad te Amsterdam zyn
honderdjarig bestaan herdenken. Wie in
onzen tyd een dagblad zou willen stich
ten, moet zelfs wanneer het een plaat
selijk dagblad zou zijn over tonnen
gouds beschikken, voor gebouw, kost
bare technische installatie en voor de
eerste kwade jaren, die het door moet
worstelen en dan nog met de onzer-
kerheid of de nieuwe onderneming wel
slagen zal. Want ieder die ln de ter
men valt om zich te abonneeren bezit
al een jarenlang gevestigde krant en
de adverteerders staan ook maar niet
klaar om hun annonces aan de nieuwe
courant op te geven. De moeilijkheid
ls deze: een adverteerder geeft zijn re
clame alleen dan, wanneer hij zeker is
van een groot aantal abonnés en een
groot aantal abonnés is in het gunstig
ste geval pas na Jaren te krijgen.
Op die manier is het Algemeen Han
delsblad niet ontstaan. Het was toen
nog een andere tijd. Men kon klein be
ginnen, wat tegenwoordig onmogelijk
is. De stichter, de heer J. W. van den
Biesen. was deelgenoot in het handels
huls Wachter Co. en begon op on
geregelde tijden met het uitgeven van
„Waarenberichten", namelijk een over
zicht van handelswaren en hun prijzen,
waaraan later ook een prijscourant van
effecten werd toegevoegd. Dat r.am op
en de heer -.an den Biesen zou rustig
zijn blaadje uitgebreid hebben, wan
neer het niet een woelige tijd was ge
weest. De vereenlging van België leid
de tot de scheuring in 1830 en van den
Biesen. die terecht had ingezien, dat
de vereenlging van Noord- en Zuid-
Nederland een fout was geweest, stak
zijn oordeel daarover niet onder de
bank en werd, toen de veldtocht uit
brak, van zelf voor landverrader uitge
kreten. Men viel hem persoonlijk lastig,
hij werd zelfs van de Beurs gedrongen
cn verkeerde in levensgevaar, tot dat
de burgerwacht te hulp kwam en hem
naar zijn huis in de Doelenstraat
bracht. Hij trok zich dat zoo aan, dat
hij de courant verkocht en in het bui
tenland ging wonen. Evenwel verlangde
zijn hart naar Holland terug en vatte hij
op aansporing van Koning Willem I de
leiding van de krant weer op, die tij
dens zijn afwezigheid zeer achteruit
was gegaan. Ze werd vereenigd met de
Amsterdamsche Courant en begon, niet
langer gehinderd door den strijd tus-
schen Nederland en België die algeloo-
pen was, een rustige periode van
bloei.
Gemakkelijk is die geboorte van het
Handelsblad dus niet gegaan, ook al
niet, omdat er in den beginne onzeker
heid bestond over de manier van ver
schijning. Eerst kwam het tweemaal
pér week uit, daarna werd het een dag
blad. vervolgens werd weer overwogen
om het (na de rielgische troebelen)
twee—aal 's weeks uit te geven, maar
daar het publiek aan een dag
blad gewend geraakt was, kwam daar
toch niet meer van in. Het bleef dus
dagblad en werd in 1863 en 1869 uit
gebreid.
Wij kunnen ons moeilijk voorstellen,
gewend als wU zijn aan het ochtend
blad- bij de groote kranten, dat het
Handelsblad al die jaren alleen nog
maar als avondblad verscheen. Maar er
bestond nog een andere zeer ongunstige
factor, namelijk de belasting op cou
ranten, die in den vorm van een zegel
werd geheven en natuurlijk de dagbla
den bijzonder duur maakte. Deze be
lemmering werd pas omstreeks 1870 op
geheven. Toch duurde het nog tot
1882, voor het Handelsblad een ochtend
editie uitgaf. Geen wonder. In de mo
derne journalistiek is het ochtendblad
voor de groote couranten een onmis
baarheid, maar ook een krachtproef.
Het verhoogt zijn beteekenis. maar
kost ontzaglyk veel geld en brengt zeer
weinig aan advertenties op; soms is het
zelfs niet eens mogelijk, den abonne
mentsprijs te verhoogen. De stoute daad
ls evenwel gelukt. Naderhand is er
zelfs nog een derde editie, een middag
blad. verschenen, maar deze bevat al
leen wat telegrammen en handelsbe
richten en is voor het groote publiek
van weinig waarde. Buiten Amsterdam
kent men het dan ook niet.
In die dagen waren de groote gebou
wen, waarin dagbladen hunne drukkerij
en kantoren gevestigd hebben, onbe
kend. Trouwens niet alleen in dit vak.
Men nam genoegen met benauwde en
bedompte kantoortjes en deed voor mil-
iioenen zaken in ruimten van weinige
vierkante meters. Ook het Handelsblad
was slecht behuisd in het Keizerrijk, een
mooie naam voor een smalle steeg. Eers:
in net Jaar 1898 werden de oude hulzen
afgebroken en het nieuwe gebouw ge
sticht aan den N. Z. Voorburgwal, dat
wij kennen. Naderhand werd het ge
bouw aan den kant van de Paleisstraat
opnieuw vergroot en naar wil vernemen,
is er nu alweer zorg over de noodige
ruimte. Een dagblad heeft nu eenmaal
behoefte aan vele vertrekken voor re
dactie en administratie en vooral voor
den technischen kant van het bedrijf
men kan zich dat laatste goed voorstel
len als men weet dat alleen het tech
nisch en expeditie-personeel van het
Handelsblad 200 man sterk is.
Bij gelegenheid van zyn 100-jarig be
staan heeft het Handelsblad een feest-
boek uitgegeven waarin de geheele ge
schiedenis uitvoerig en geïllustreerd be
schreven is. Het spreekt van zelf, dat
w\j dit album niet op den voet kunnen
volgen, maar ons moeten bepalen tot
enkele aanteekeningem Merkwaardig is
o.a. dat een van de meest bekende bur
gemeesters van Amsterdam, de heer
Voning Meinesz, hoofdredacteur van het
Algemeen Handelsblad is geweest.. De
meest bekende leider evenwel was in la
ter Jaren Charles Boissevain, een man
die zijn stempel op de courant heeft ge
drukt in een veelbewogen tijd. Hü heeft
het Kuyper-rcgime meegemaakt en hem
ofschoon hij zijn groote gaven erkende,
menigmaal op politiek gebied bestreden,
hü was in zijn fleur, toen Engeland der.
oorlog verklaarde aan ae Zuid-Afrikaan-
sche republieken, zoogenaamd om ver
drukte Engelschen In Johannesburg te
hiüp te komen, maar in werkelijkheid
om zich meester te maken van de dia
mantvelden.
Hoe kon Boissevain toornen tegen Ja-
meson, die niets meer dan een roover
was, tegen den genlalen avonturier
Ctcil Rhodes en tegen den toenmaligen
minister van Buitenlandsche Zaken in
Engeland, Chamberlain, dien hij den
groo'tsten leugenaar ln Europa placht te
ncemen. Ook ln de Dreyfuszaak gaf
hij onverholen zijn meening te kennen
en trok partij voor Dreyfus tegen de
militaire kliek De tijd van Charles Bois
sevain is een schitterende periode in het
bestaan van het Handelsblad geweest.
Gaan wij na hoe thans de positie
van het Handelsblad ls, dan zien wij een
groot dagblad van standing, eigenaar
dig Amsterdamsch in zyn doen en den
ken, maar dat ook daarbuiten veler sym
pathie nog altild bezit. Toen de zoon
van Charles Boissevain, algemeen bij
zyn voorletters A. G. genoemd, vroeg
gestorven was. is hl) opgevolgd door den
tcgenwoordigen directeur, ir. A. Hel
dring, een degelijk en ernstig man, een
serieus werker, die in verrassend kor
ten tijd het dagbladbedrijf da» hem
vreemd was, heeft bestudeerd en door
grond. Niet bevreesd voor moderne ver
anderingen. heeft de heer Heldring het
blad gehouden op het standpunt, dat
het sinds een eeuw inneemt, als ver-
trouwensorgaan van Amsterdams nij
verheid en handel. De beteekenis van
de hoofdstad gaat evenwel verder, dan
zyn grenzen. De positie van een groote
stad is deze ,dat zU haar invloedssfeer
uitstrekt over geheele provinciën; dat
is de reden waarom het Handelsblad
ook buiten de hoofdstad een groot aan
tal getrouwe abonnés bezit. In den
laatsten tijd Ls het aantal medewerkers
opnieuw uitgebreid, het aantal rubrie
ken vergroot, zoodat de positie van het
Algemeen Handelsblad op het oogen-
blik van zyn Jubilé bloeiend en gezond
mag worden genoemd.
De toekomst ligt in den schoot der
goden verborgen. Geldt dit voor elke
onderneming, het is ook van toepas
sing op een groot dagblad, dat leiding
geven moet en aan den anderen kant
zich moet kunnen aanpassen, zonder
zijn onafhankelijkheid daarom te ver
liezen. Of het daarin zal slagen hangt
van de leiding af. die zoo zy goed Ls,
ook haar medewerkers zal weten te
kiezen. Er is geen reden om aan het
beleid van bestuurders te twijfelen,
nadat het blad honderd jaren lang in
concurrentie- en andere moeilijkheden
zijn positie heeft welen te handhaver..
Maar wel ora het Handelsblad met
zijn feest geluk te wenschen en het
beste te verwachten van de toekomst.
Het feestalbum zal niet de een!ge
uiting der feestvreugde zijn. Er is nog
meer te wachten, waarover ik mU r,u
neg niet uitlaten mag. Het zal wel blij
ken dat het handeldrijvend en industrieel
Amsterdam niet minder sympathie
toedraagt aan zijn oude krant dan de
voorvaderen deden aan de schepping
van Van den Biesen. Dat is de kern
van het Handelsblad en als stralen var.
dezen cirkel bestaat er ook r.og al'ijd
groo'c belangstelling voor het Handels
blad in velë provinciën van Nederland.
Nog honderd jaar! roepen wij het
feestvierende dagblad toe ofschoon
het nu levende geslacht daarvan geen
getuige zal kunnen zijn.
J. C. P.
HULDIGING A. J. DEKKER
AANBIEDING VAN EEN
ZILVEREN MEDAILLE.
Maandagmiddag werd in het gebouw
van ae Ned. Mij. voor Nijverheid en
Handel op het Nassauplein de heer A.
J. Dekker te Leiden, die het door zijn
uitvindingen mogelijk heeft gemaakt
dr.t in vele gevallen Hollandsche molens
behouden konden blijven, namens ge
noemde maatschappij gehuldigd.
De voorzitter der Maatschappij, Mr.
C. H. Guépin, hield een toespraak waar
in hij mededeelde dat het hoofdbestuur
besloten had de zilveren medaille der
Maatschappij aan den heer Dekker uit
te reiken. Deze medaille wordt heel zel
den gegeven aan een uitvinder, wel eens
aan personen ln een andere qualitelt.
Spr. gewaagde van de moeilijkheid van
het vraagstuk, dat voor Nederland van
zooveel belang is. en waarvoor ieder die
voor Nederland gevoelt, gaarne een op
lossing ziet gevonden: het vraagstuk van
het behoud van den Nederlar.dschen
molen, die zoo pittoresk bet Nederland-
sche landschap verfraait en het daarby
toch tegemoet komen aan de eischen des
tijds. Met de eischen des tijds houdt de
Maatschappij zeer zeker rekening, even
zeer tracht zij te bevorderen dat de in
dustrie vooruitgaat en de volkswelvaart
toeneemt.
Spr. betreurde het dat de molen het
slachtoffer dreigt te worden van de
eischen des tijds. Toen de Maatschappij
dan ook hoorde dal iemand een oplos
sing gevonden had nam zij gaarne het
besluit de zilveren medaille uit te rei
ken voor deze uitvinding van niet te
onderschatten waarde.
Door de uitvinding van den heer Dek
ker is de molen nu toch nog te gebrui
ken met zeer zwakken wind en met ster
ken wind kan door het meervoudig pom-
penstelsel nog meer kracht ontwikkeld
worden.
Na deze woorden reikte de heer Guépin
de zilveren medaille aan den heer Dek
ker over.
De medaille draagt het nieuwe stempel
der Maatschappij, die bij gelegenheid
van het 150-jarig bestaan der Maat
schappij werd geslagen en aan de keer
zijde het opschrift; ..Aan A. J. Dekker
voor verdienstelijke uitvinding, waar
door economisch gebruik van don wind
molen mogelijk blijft. Jan. 1928".
Met een kort woord dankte de heer
Dekker voor de medaille en de waardee-
rende woorden hem toegesproken. Spr.
beloofde steeds al ziin krachten aan het
behoud van den Hollnndschen molen te
zullen wijden.
Behalve door mevr. Dekker werd de
plechtigheid bijgewoond door de leden
van het Dagelijksch Bestuur der Maat
schappij Jhr. F. Tedine van Berkhout
Jr. en den heer H. v. d. Masch Spakler.
de beide secretarissen Mr. J. Bierens de
Haan en den heer W. B. Reynen en Mr
J. Den Tex. secretaris van de Vereeni-
ging „De Hollandsche Molen-
PER SON ALIA.
In het kanton Haarlemmermeer is
bi) Koninklijk besluit van 29 December
herbenoemd tot kantonrechter-plaats-
vervanger de heer J. Kastelein.
S Januari zal de heer W. v. d. Vaart
den dag herdenken waarop hij 40 Jaar
geleden bU de firma v, d. Laan. visch-
handel aan de Riviervischmarkt, in
dienst trad.
EXAMENS HANDENARBEID.
Haarlem. Diploma B. Geslaagd de hee-
ren W. J. Bos, F. de Boer, C. A. P.
Hoogteyling, J J. Kolijn. A. Koning, J.
G Koopman. K. van Meurs. J. H. Sabe-
lis. J Visser. I. de Waal en de dames
C E. R.sseeuw. C. Roivink, S. Wlersma.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1093
DE LUNCHROOM-TOONBANK
Je stapt naar de toon
bank en bestelt een
chocoladesoes. maar de
juffrouw hoort je niet
Je bedenkt dat het dwaas
is om altijd weer choco-
ladesoezcn te nemen,
waarom niet iets anders
Je ziet een vertelde! tjke
schotel met geslagen
room ln handen van een
dame naast Je
Je leert de kaart eens
door twintig dingen
om uit te kiezen
Je besluit tot een warm
saucijzenbroodje en kijkt
of er ook iemand anders
ls, die dat genomen heeft
Je bestelt er een van de
Juffrouw, die je weer
niet hoort
waarop Je een aankondi
ging ziet van aardbeien
taart en besluit om dat
maar te probceren
als de Juffrouw dndeiUk
vraagt wat. Je wenscht,
raak Je ln de war en be
stel Je een chocolade-«oci
(Nadruk verboden).
STADSSCHOUWBURG.
HALLO PARIJS!
Onze Stadsschouwburg heeft dan toch
eindelijk zijn eerste groote revue binnen
zijn muren ontvangen en het bleek da
delijk hoeveel beter deze lichtere muse
in dit gebouw tot haar recht komt dan
in de hiervoor totaal ongeschikte ge
meentelijke concertzaal. In de gemeen
telijke concertzaal blijft het bij Ter Hal
altijd een passen en meten en schippe
ren met de decors, en van de aardighe
den van een Buziau gaat door de
voor sprekers erbarmelijk slechte ac-
coustiek zeker de helft verloren. In den
Stadsschouwburg komt althans ln de
revue alles tot zijn recht en krijgt
het publiek de veile honderd pond.
Met Hall o-P a r ij s is qua aanklee
ding en monteering alles, wat wij tot
nu toe op revue-gebied te Haarlem heb
ben gehad. overtroffen. Finales als
Chlna-land. de Olympiade, Nacht en
Zon en Fata Morgana heeft zelfs Henri
Ter Hal. die bij de Haarlemmers zoo
langzamerhand als de revue-konini:
gold, hier nooit gebracht Het publiek
was letterlijk paf van al die schittering
en overdaad cn heeft dan ook aan zijn
opgetogenheid verscheidene malen op
ondubbelzinnige wijze uiting gegeven.
H< t was een succes zóó groot, als men
maar verwachten kon.
En volnfmcn verdiend, want deze re
vue kan In alle opzichten de vergelij
king met het buitenland doorstaan. Er
gaat ln Londen waar men anders
waarlijk wel weet wat „show" op het
tooneel betcekent op het oogenblik
geen revue, die met Hallo-Parijs con-
curreercn kan. „Shake your Feet",
welke revue ik in het Palladium voor de
helft bijwoonde met de pauze ben ik
gevlucht was ordinair en armoedig
vergeleken bU wat ik gisteren in onzen
Stadsschouwburg zag. Vooral de finales
China-Land en Fata Morgana waren
van een verbluffende feeerieke aan
kleeding en monteering. En hoe frlsch
van kleur en pittig van uitvoering was
de Olympiade, waarin Van Dommelen
als een triomfator op een zegekar het
stadion kwam binnenrijden en den eed
der Olympiade zwoer. Heel aardig ook
het begin, de strijd tusschen de ernstige
kunst en de revue, waarbij Cyrano.
Hamlet Madame SansGêne. Gysbreght
en de opera het loodje moeten leggen,
zoodra de lichtvoetige Big Ben-Girls
gaan dansen. Jammer, dat de parodie
op de vreemde gezelschappen ln „Op
Hoop van Zegen" niet wat geestiger was.
Maar Tin us zei het terecht met
de mooiste finales en de meest schit
terende aankleeding krUg Je nog geen
revue. Wat zou een revue van Ter Hal
zonder een Buziau. wat zou Hallo-Parijs
zelfs met zijn Fata Morgana en zijn
Chtna-Land zonder een Louis Davids
en een Louisette zijn. ZU tweeën maken,
dat wU ondanks alle Oostersche pracht
en oriüntalische schittering toch altUd
weer midden in ons land staan. Van
China en Afrika, van Weenen en Lon
den, ja zelfs van de zon en de sterren
keeren wy met Louis Davids telkens
weer naar het hartje van Amsterdam
terug. Want Louis Davids ls Groot Mo-
kummer van zUn voetzolen tot zUn
haarwortels toe. Wanneer hU ln de
wel wat te lang uitgesponnen kampeer-
sci .ie als de metselaar op z'n Zon-
dagsch verschUnt. dan lééft het onmid-
dellUk voor ons en staat daar een
Amsterdammer uit de Jordaan. zóó vol
komen en zoo echt, dat het niet te ver
beteren ls.
Buziau is ontegenzeggelijk ln zUn ko
mische drastiek de meerdere van Da
vids. Buziau is universeel er en toont ln
zUn „sketches" een talent, dat men
zeker in ons land geheel eenig mag
noemen. Louis Davids ls Amsterdammer
op en top, altyd sober en dikwUls zelfs
lang niet altUd van een fUnheid.
die treft. Een komiek, die volkomen in
de revue past. omdat hU ons één van
de weinige afstem metingen van de oude
comedta dell'arte tocschUnt. Louisette
kan ln de Amsterdamsche volksschetsen
tegen Davids niet geheel op. maar zU
droeg met haar steeds Jeugdig entrain
en haar meeslecpende vroolUkheld ook
veel bU tot het groote succes. In haar
imitatie ven Mistinguett en ln haar ko
mische uitbeelding der 3 soldaten-types
was zU op haar best.
Voor onzen Stadsschouwburg ls
Hallo-ParUs dat ook vanavond wel
weer uitverkocht zal zUn een geluk
kige inzet van het nieuwe Jaar. De
lichtvoetige Big Ben-glrls hebben het
ook hier van de zwaarwichtige kunst
gewennen.
J. B. SCHUIL.
VOOR DE WERKLOOZEN.
De Oommissie voon ontwikkeling en
ontspanning van de wer.'rloozen van
het R/K. Werkliedenverbond heeft weer
eenige lezingen, opgeluisterd door mu-
zrek en voordrachten, georganiseerd.
Verder zal een voorstelling In het Luxinr-
theater gegeven worden door mede
werking van den directeur den heer
Hartmann. Er zullen mooie films ver
toond worden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 Cent* per regel.
Wal doet U met een
bevroren waterleiding?
U loat ze zeker door wormte ontdooien.
Dezelfde uitwerking hebben de Asplrir»-
Tobleiten op de spieren van Uw lichaam,
wanneer U kou geval hebt. ZIJ laten hd
bloed krachtig langs de spieren stroomen.
wekken een aangenaam warm gevoel
op en bestrijden de rheumatlck, welke
de pijn veroorzaakt.
Het moeten de echte Aiptrln-
Trtbletten ztju. want an
dere all evengoed aange
prezen medicijnen zijn ge
deeltelijk zond er uitwerking
ot zelis schadelijk.
Prijs 75 cl*.
Weiger namaak of losse tabletten.
NUTS - SPAAR BANK
VergelUkcnd overzicht over Decem
ber 1927—1926.
Aantal behandelde posten 11841 (vo
rig Jaar 10623).
Aantal Inlagen 8641 (v. J. 8086h
Aantal terugbetalingen 3200 (vorig
jaar 2537).
Ingelegd 375.888.37 (vorig Jaar
337.740.47J-»).
Terugbetaald 351.548.93JJ (vorig Jaar
324.104-21JJ).
Meer Ingelegd f 24.339.43 1/2 (vorig
jaar 13.636.261.
Aantal nieuwe boekjes 216 (vorig J nar
252).
Aantal afbetaalde boekjes 102 (vorig
jaar 110).
Spaarbusjes op 31 December 1927 ln
omloop 2009.
Geledigd in December 1927 177 busjes
met totaal 2952.53.
Aantal klulslokctten verhuurd op 31
December 1927 97.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 CENTS PER REGEL.
Naar het D u 11 s c h van
F. ARNEFELDT.
Vertaald door
JAC. VAN EMDEN.
19)
Maar vader, mij heeft u dat nooit
verboden
Omdat ik de laatste week nog niet
de eer heb gehad, mijn heer zoon in het
oude krot op het Nicolaïkirchhof te zien,
zei Gabler op hoonenden toon. Maar
Lore praat nu al veertien dagen over
niets anders en Aurelia kan er ook niet
van slapen.
Pardon, vader, ik ben er volkomen
kalm onder! gaf Aurelia ten antwoord,
terwijl zij haar hoofd met het prachtige,
blauwzwarte haar trotsch in den nek
wierp. Er kwam een uitdrukking van
hoogmoed en minachting op haar mooi.
donker gezicht, maar toch was er om
de volle, roede lippen een zenuwachtig
trekken als van een onderdrukten snik.
Maar vader, zei Otlo hoofdschud
dend. Forberg was toch altUd uw
beste vriend!
Helaas wel! steunde Gabler.
U had toch maar heel graag gezien
dat Aurelia en Gustaaf een paar zou
den zUn geworden.
Daar heb ik nog niets tegen; wat
kan die arme Jongen er aan doen. dat
zijn vader van den goeden weg is afge
dwaald ze! Gabier. maar zij denkt er
anders over.
Nooit! riep Aurelia, en ditmaal had
haar houding stellig iets theatraals.
Eer gaat voor alles! Ik zou liever ster
ven dan trouwen emt den zoon van een
gemeenen misdadiger!
JU zou een prachtig model zyn voor
een Spartaansche moeder! spotte Otto,
enfin, als Jc je tegenover Dr. For
berg ook zoo ondubbelzinnig hebt uitge
laten. dan verwondert het mU niet. dat
hy wegblUft. Maar vader, heeft u haar
dan niet gezegd, dat u -.-an de heele ge
schiedenis niets gelooft?
Wil je er nu eindelijk mee ophou
den?
U heeft toch zelf naar den ouden
Forberg helpen zoeken en by de politie
hebt u toch ook in zUn voordeel getuigd.
Ja Juist, dat heb ik gedaan en nu
wil ik verder niets meer hooren van
die zaak! schreeuwde Gabler stampvoe
tend.
Maar beste vader, suste Otto. wlen
het gedrag van zijn vader nu toch wel
heel vreemd voorkwam. wind u zich
over die zaak toch niet zoo op. Let op
wat ik u zeg, eens komt de zaak aan
het licht.
G&blcr greep zUn zoon bU dc schouders
en schudde hem heen en weer.
Er komt niets aan den dag! Praat
niet zoo'n verduivelde nonsens, zeg ik Je!
Dus u gelooft niet dat hU vermoord
is? vroeg Otto. terwijl hy probeerde zich
aan den greep van zijn vader te ont
worstelen.
Neen. hijgde deze, terwUl hU z'n zoon
nog vaster beetpakte, en spreek er
geen woord meer over. als Jc wilt, dat wc
goede vrienden blijven! Hl- is er van
door. als Je het weten wilt!
Dus dat gelooft u nu ook?
Ja, dat geloof ik en omdat ik me
van de juistheid daarvan overtuigd heb,
wil ik van de heele zaak niets meer
hooren, antwoordde Gftbler iets kalmer
en ging de kamer uit.
Zeg Aurelia, wat heeft de ouwe
toch? vroeg Otto, zoo heb ik hem nog
nooit gezien! Vir.d Je ook niet. dat hij
er slecht uitziet?
Dat is werkelUk geen wonder, als
men zoo diep ls teleurgesteld als vader
door dien Forberg.
EerlUk gezegd, voor zoo fijngevoelig
had ik hem niet gehouden. En dan die
tegenstrUdigheld! HU wil van de heele
zaak niets weten en zegt toch. dat hU
cr niets tegen zou hebben, als jij met
den zoon van Forberg zou trouwen! Dan
zou hü de geschiedenis om zoo te zeg
gen voortdurend in levenden lijve voor
zijn oogen hebben.
Zulke onmogelijke dingen kun Jc
tegenwoordig elk oogenblik bU hem con-
stateeren; het is op het oogenblik heel
moellUk met hem om te gaan.
Met Jou ook. zou ik zeggen.
Ze barstte ln tranen uit. Ja. JU
maakt het je tegenwoordig gemakkelijk;
JU leidt een vroolyk leventje en vertoont
Je alleen maar, als Je geld noodig hebt.
Het ls een wonder, zooals Je raden
ktmt
Wat er van mU worden moet, hoe
ik miln verdriet te boven zal komen
dat raakt jou niet!
Otto Gabler, die grenzeloos lichtzin
nig. maar aan den anderen kant ook
heel goedig was. greep haar hand. -
Aurelia. Je houdt van Forberg!
ZwUg. dat Is voorbU.
Je houdt van hem en Je lijdt onder
de schcidinc. ZUn stem klonk nu zoo
week en medelijdend dat Aurelia voelde,
hoe de Uskorst. die zich om haar hart
had gevormd, wegsmolt.
Ja. Ik h^i van hem en nu. nu hi.
voor me verleen is. heb ;k hum harts-
tochtelUker lief dan ooit! riep ze
schreiend. maar toch zal ik nooit
zUn vrouw worden!
AureV.nl
Ze hief de hand afwerend op. Er
is nl«ts wat je zeg;*n kunt en wat ik
mezelf al niet voorgehouden heb. Ik
weet dat mijn leven een en al ellende
zal zUn....
En heb Je wel bedacht, dat Je hem
ook ongelukkig maakt, als hU van Je
houdt? En hU heeft nu al genoeg ie
drager.
Ook dat heb !k bedacht, antwoord
de zij en 't scheen alsof haar gelaats
trekken verstarden. Er ls niets aan te
doen. We moeten beide ons lot dragen.
Het is sterker dan ik.
Wat. ls sterker? Is de trots rierker
dnn de liefde?
Ze knikte bevestigend De liefde ls al
zoo sterk geweest .dat ze het bezwair
van zUn afkomst overwonnen heeft.
-- Onze wieg heeft toch waarlijk ook
niet in een palm's gestaan, spotte hU:
dc apotheek in Baldcnburg
In leder geval: lk kan niet; ik zou
nog liever sterven of wat veel erger Is
een eenzaam ongelukkig leven voortslee-
pen.
En wanneer Je jou geluk en het
zijne nu aan een hersenschim onoffert?
Als Forberg nu eens niet de dief was.
waarvoor Je hem houdt? Als zUn on
schuld nu eens aan het licht kwam?
Zv.ijg! ZwUg! schreeuwde zij wild
dat kan niet. dat mag niet! Dat zou
me waanzinnig maken!
Heb Je Forberg te verstaan gege
venvroeg hU aarzelend.
Ik heb hem verzocht niet weer bij
ons te komen, antwoordde ze met ge
smoorde stem.
Als de zaak zoo staat, dan ls alles uit,
mompelde Otto. Daar kan geen mensch
meer wat aan doen.
Jc weet nu hoe de zaak staat en nu
geen woord meer er over. alsjeblieft. Ze
snelde de kamer uit. de trap op. naar
haar eigen kamer. Ze wierp zich op dc
sofa en liet den vrijen loop aan haar
stormende gedachten, aan de stomme
smart en de ziele foltering en. die dag
noch nacht van haar afhielden.
Een paar dagen na de verdwUnlng van
den ouden banklooper was Aurelia van
een veertlcndaagsche logeerpartU bU een
getrouwde, vror7 ere schoolvriendin tc-
ruggekomen en het bericht van de ver
dwijning van Forberg had haar verbijs
terd. In het eerste oogenblik dacht ztj
aan niets anders dan aan de gevolgen
die dit vrcescIUk voorval voor Oustaaf
Forberg. den udverkorene van ha^r hart
hebben moest, en z.U had op het punt
gestaan naar Fricdenau te gaan om
Gustaaf's moeder c- zuster, maar ln de
eerste plaats hem zelf op te zceken en
te troosten. Haar vader had zich tegen
dat voornemen ook heelemaa! niet ver
zet. Hij behoorde immers tot hen. dlo
aan de onschuld van Forberg gc'.oofden
cn zijn zoon dan ook Ijverig hielpen bij
diens nasporingen naar den vermiste.
Hij had zijn dochter echter in het diep
ste vertrouwen een bekentenis gedaan.
Wordt vervolgd.)
