HAARLEM'S DAGBLAD VAN OUDE TIJDEN. Haarlemmer Halletjes ZATERDAG 4 FEBR. 1928 DERDE BLAD De algemeene begraafplaats in wor ding. Allerlei bezwaren. Schijn dood. Nadat het plan om een begraafplaats aan te leggen in de Nieuwstad was af gesprongen. deelde de heer Zocher aa:i ce:i burgemeester Jhr. David Hoeufft, mede. dat hy bereid was zfjn buiten plaats genaamd „Ke: Huis Akendam" aan de stad te verkoopen. indien zij daarvan een begraafplaats wilde ma ken. Het Huis Akendam, dat zijn naam ontleende aan de ambachtsheerlijk heid Zuid-Akendam, waarin het gele gen was. behoorde in eigendom aar. vrouwe Anny May. r,u Zocher's echt- genootc, vroeger gehuwd met den heer A. M Penninck Hoofd, die haar da bezitting had nagelaten. Het bestond uit een heerenhuis met stalling en koepel, tuin en wandelbosch, alles begrensd door den straatweg naar Alkmaar, de Kleverlaan, den Binnenweg en ten Noorden door de woning der verkoop ster. Een der vele hofsteden, die den om trek van Haarlem tot een Arcadië maakten, maar verdwijnen moesten om ons te leeren, dat een levende stad In haar groei geen arcadische overwe gingen kan doen gelden. De Raad nam het aanbod aan en den 26sten Augustus 182S ging Aken- dnrn, voor negenduizend gulden, in eigendom aan de stad over. Met inbe grip van dit bedrag zouden de kosten van aanleg aanzienlijk lager zijn dan die van het eerste plan. Ik zal u niet voorrekenen, hoe dit mogelijk was: het is alles al lang betaald en van be groetingen la ast ge in de voorafgaan de weken reeds genoeg. Maar wat ik u niet mag onthouden is de vermelding der bezwaren, die van verschlller.de zijden tegen de Akendamsche oplos sing van het waagstuk zijn ingebracht. Den lsten Juni 1832 werd hier het eerste graf gedolven. vier jaren nadat het voorstel van Zocfcer was aangenomen. In dien tusschentyd is er heel wat te doen geweest. Het komt mij voor. dat velen tijd ncodig hadden cm aan het nieuwe denkbeeld te wennen. Vandaar een zekere ongerustheid, die zich ln meest denkbeeldige, bezwaren uitte. Gedeputeerde Staten, gelijk ik reeds zeide, achtten de nieuwe begraafplaats te vot van de stad verwijderd. Waarbij neg komt, „dat de nabuurschap van een aanzienlijk buitenverblijf, toebe- hoorer.d aan een der meest belaste in gezetenen uwer stad. aanmerking schijnt te verdienen". Inderdaad, zoo scheen het, maar het was slechts schijn. Im mers Haarlem merkt op, „met al de Egards, welke wü en de Ed. Achtb. Raad dezer Stad aan de Saqacl'eit en het diepen doorzicht van UEd Gr Achib. zijn verschuldigd": Haarlem geeft hun troef met te antwoorden dit het bedoelde huis „niot nader bij de ontworpen begraafplaats gelegen is, dan 't Pavillioen bU 't Zhiid rrkerkhof"; liet Paviljoen, dat „door H. K. H. Me- vrouwe de Princesse Douairière van OraDje met zooveel genoegen is ge occupeerd. zonder dat bil gemeide H. K. H. immer eenige bedenking ont staan is over de te grote nabijheid van die begraafplaats". Er. wat den grooten afstand van de stad betreft! Akendam is van de Kcr.nemerpoort maar drie minuten gaans verder verwijderd dar het Zuiderkerkhof van de voormalige Groote Houtpoort. En kijk dan eens naar Rotterdam en Dordrecht! Gedeputeerden moesten r.« aiieggei evenals de heeren Jacob Dekker en Bernardus Kareis, die zich benadeeld zagen en op schadevergoeding aan drongen. Vooral de laatstgenoemde veroorzaakte veel last. HU klaagde, dat hU „door het graven der grachten om gezegde begraafplaats verhinderd wordt in 't genieten van zUne put, welke sedert eenigen iUdt geen water meer heeft op- leverd, en nu dezelve weer water op- leeverdt gans bedorven is". Na een in gesteld nauwkeurig onderzoek kwam echter aan het licht, dat „met moed wil haar en andere stoffen in de put geworpen waren", en hiermee was de zaak natuurlijk ten nadeele van Jacob beslist. Nu mislukte ook 2^Jn plan netje. In navolging van Zocher had hU zijn eigendom aan de stad te koop aangeboden „ter vergrooting of ver fraaiing" van de begraafplaats". Het spreekt vanzelf dat bezwaren als deze niet voortkwamen uit vrees om in de nabijheid van een begraafplaats te wonen. Toch bestond die vrees. Hierop doelde de burgemeester van Schoten, de heer H. J. Gerlings. toen taU het gemeenteoestuur van Haarlem erop wees, dat sommige Ingezetenen meenen dat de begraaf plaats hun „prejudi- ciabel zal zUn en zU zich van hier zou den kunnen verwijderen, waardoor aan deze Gemeente en aan de zeiver armen veel schade zoude worden toegebragt" Men hoeft hier nog niet te denken aan een vlucht der levenden voor de dooden. maar de mogelijkheid van een verhuizing op groote schaal bestond,. Daarom vroeg Schoten eveneens scha devergoeding en zeide het op prijs te zullen stellen ..by wUze van retributie de ontvangen 25 cent van ieder lijk. dat voortaan op het nieuw aan te leggen kerkhof begraven zal worden". Hierop volgde de Rouwkamer en kwamen de verhuurders van lijkkleeden en de eigenaars van graven in de kerk. De Rouwkamer, die alle benoodigdhe- den tot een begrafenis leverde, ducht te aanmerkelijke schade van den nieuwen maatregel en zU kwam op voor haar directeur, echtgenoot en vader van vele kinderen. De genoemde ver huurders hielden een „oratio pro domo" en de eigenaars van graven in de kerk wilden hun dooden naar Akendam doen overbrengen. Er kwamen veel meer klachten, maar Ik breng ze u niet alle over. Iedereen werd zoo goed mogelUk tevreden gesteld en de tyd heeft alle bezwaren uit den weg geruimd. Ook dat der geneeskundigen. Een bezwaar tegen de begraafplaats was het niet. maar ik wil het toch even verrr.eiden.De Geneeskundige Commissie is niet gerust. Zij weet. dat „sommige ziekten .inzonderheid verschijnselen op leverden. die den mensch in een staat van schijndood doen vervallen, welke in cnkelde gevallen verscheidene dagen kan voortduren, zoodat het scherpste oordeel van Genees- en Heelkundigen zoowel als de herhaalde beschouwingen van deelnemende vrienden en betrek kingen dermate kan misleid worden, dat, niettegenstaande het vermoedelijk lijk nog eenige dagen langer dan den gewonen tijd ter regeling der begrafe nis geschikt, onder het nauwkeurigste toezigt en de liefderijkste zorge blijft, hetzelve nogtans ter aarde kan be steld worden vóórdat ind-rrdaad het leven is opgehouden". Hierop volgt een beschrijving van de „angstige foliering" die het „lot des ongelukk:gen by des- zelfs ontwaken" moet zUn die ik mijn lezers bespaar om hen niet zenuwach tig te maken en omdat ik met zóó Sets akeligs niet wil eindigen. De Commissie wyst dan op het bestaan var. een „m- rigiing. strekkende om zooveel moge- geüjk de onheilen voor te komen, die bet levend begraven worden ten ge volge kan hebben". Een beschrUving daarvan geeft zU niet. Te Prankfor: was er een in gebruik, maar „zy heeft", aldus antwoordt het Dagelljksch Be stuur, „nimmer ecnlg resultaat opge leverd". Er kwam dan ook niets van het geneeskundig plan en ik vraag my af, of hot gevaar, waarop de med:ci wezen. bU het begraven in de kerk niet bestond. Tot zulke zonderlinge bedenkingen gaf het aanleggen der Algemeene Be graafplaats aanleiding. Ze teekenen den tyd. waarin ze ontstonden. Wie zou daarmee nog voor den dag durven ko men? En ze deden de vooringenomen heid tegen het begraven op de „open" begraafplaats niet afnemen. Maar Zocher werkte rustig voort. In October 1S28 was bet werk reeds zóó ver ge vorderd. dat de Raad kon bepalen, welke woorden zouden gezet worden op de beide zuilen van. het groote hek. die den hoofdingang vormen. Z'j staan er nog. „Stof zyt ge en tot stof zult ge wederkeeren". Maar ook: „Zalig zyn de dooden. die in den Heer sterven". H. E. KLAPPERT. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cent» per regel. Keiler Macdonald Haarlem Speciaal door de N. S. F. fabrieken opgeleid radio-pertoneel. NEDERLAND SCH-DTJTTSCHB VEREENÏGING. Men schrUft ons: Dr. Richard MüllerPreien fels, docent aan de „Sta&tl. Kunsthochschule en Staetl. Musikakademie" te Berlijn in aesthetica en psychologie, behoort zeker tot de meest gelezen psychologen en phllosophen van onzen tyd. Van de ruim tien door hem uitgegeven wy$- geerige werken zUn de bekendste: .Philosophic der Individualityt", waar mee hy in 1921 den Nietsche-prUs voor het beste philosophische werk verkreeg en de meer populaire psychologie „Die Seele des Alltags". „Nicht unfruchtbare Skepsis. sondern Lelbensbejahung is* die Grundstlmmung dieses Buches. das glelch weit enlfemt bleibt von flachem Optitnismus wie von wlrklichkeits frem- aer Spekulatlon ur.d Konstruktian", oor deelt de „Vossische Zeitung". Dat zyn werken zooveel gelezen wor den (het laatstgenoemde bereikte een oplage van 1 '4 millioen exemplaren) is echter niet alleen aan den grondslag van zUn denksysteem te danken, maar ook aan hun duidelijke oompositie en hun vloeienden styi. die zonder z'n toevlucht te nemen tot voor leeken dikwyls on begrijpelijke woord- en zinsconstructies toch tot de kern van „dem Leben der Seele und des Geistes" doordringt". Dr. Müller-Frcienfels werd na studie aan verschillende universiteiten ln Dulttchland, Zwitserland. PrankrUk en Engeland, medewerker sar. groote dag bladen en maakte reizen in Azië. Afri ka en Amerika. De afdeellng Haarlem van de Ned - Duitsche Vereeniging heeft dezen al- lensins bevoegden geleerde bereid ge vonden op 8 Februari in den Protestan ten bord, een voordracht te houden over ..Die Kultur des Zwarzigsten Jahrhun- derts". een probleem, det voor ons al len. die dezen grooten chaotlschen tyd beleven, belangwekkend moet zyn. ROTTERDAM'S WILEMSBRUG. HET VERSLEEPEN VAN EEN DOK. Reeds enkele malen is het gebeurd, dat by het versieepen van eer. dok of een schip, dit tegen de Willemsbrug aanvoer. Nu er een nieuw dok voor Soerabaja onderdoor gesleept moet worden, zal dit volgens de TeL, op Zondag geschieden. Thans, nu de Willemsbrug omhoog is gebracht, zal het nos gemakkelijker dan vroeger zUn. het dek naar ós ande re zUde van de brug te verhalen. Vóór de brug laat men de tanks volloopen. En nadat hei dok aldus omlaag is ge bracht. word: bet onder de brug door gesleept- Echter, dit dok heeft niet al? de vorige dokken een eigen machine- installatie. Het zal te Soerabaja van den wal ai van electriciteit voorzien worden. Om dus de tanks weer leeg te pompen zal men hulp van buitenaf noodig hebben. Daartoe gaat het ber gingsvaartuig „Prva" mee. dat na het sleepen onder de brug door de tanks weer leeg zuigt. Het dok wordt dan de Waalhaven gebracht waar het verder voor de reis gereed wordt gemaakt. Aan L. Smit en Co's Internationale Sleepdienst is opgedragen het dok naar Soerabaja te brengen. ARBEIDERS REIS VEREENIGING. Door de af deeling Haarlem van de Nederl. Arbeiders Reisvereeniging ls het volgend programma vastgesteld geworden: Zondag 12 Februari bezoek aan het Kol. Museum. Vooraf wandeling door oud-Amsterdam en bezoek aan de Zon dagochtend-markt. Dinsdag 21 Februari: Ontwikkelings film- en lichtbeeldenavond met piano begeleiding ln de zaal var. de Jange- lingsvereenlging. Spreker de heer M. K. Gerisch ui: Rotterdam. Woensdag 7 Maart: radio concert avond in de groote schermzaal van Bra&sini. De heer v. d. Berg zal het on derwerp „Wat is radio?" inleider- Zaterdag 10 Maart groot Balmasqué in de 3 zalen van Olympia waarvoor talrUke prijzen beschikbaar ruller, wor den gesteld. DOEL EN WEZEN DER A. J. C. Door de afdeellng Haarlem van de A. J. C. wordt op Dinsdag 7 Februari een ouderavond georganiseerd in het jeugdtehuis „t Baken" aan de Bakcnes- sergracht. Door den heer Klaas Toorn- stra zal gesproken worden over het onderwerp ..Doel en wezen der A.J.C.". SANTA LUCIA De RK. mandolineclub Santa Lucia heeft een kunstavond georganiseerd op Woensdag 8 Februari. Mandollnomuziek zal afgewisseld worden door voordrach ten van den heer Albert Vogel. BARTELJORÏSSTRAATYEREENIGIXG Donderdagavond hield de Barteljorte- straatverceniging haar Jaariyksche le denvergadering onder voorzitterschap van den heer C. ten Boom. Het jaarver slag van den secretaris en dc rekening en verantwoording van den penningmeester werden goedgekeurd. De heeren ten Boom en Jac. Lamp werden beiden aïs bestuurslid herkozen, terwyi de heer Langelaar. die wegens vertrek uit Haarlem zUn functie vnn secretaris moest neerleggen, werd ver vangen door het nieuwgekozen bestuurs lid de heer C. H. Bosse VELSEN. DE ENGELMUNDUSWEG. Het voltooien der bestrating en r.o- leering in den Engelmundusweg stuit al op den onwil van éér. der r-onteige naars. om zyn aandeel ia de kosten te betalen. De andere eigenaars zijn hun ne verplichtingen reeds sinds leng na gekomen en de bestrating en rio'.oerlng ls dan ook ln den weg aangebracht, met uitzondering van het gedeelte, waar langs de grond van den bedoelden eige naar lig:. He: spreekt vanzelf dat c< welwillende eigenaars zich door liet niet voltooien van het werk benadeeld achten, zooda: zU zich ten einde de kwestie tot een oplossing te brenger.: wederom tot B. en W. hebber, ge wend. Naar wy vernemen heeft het college getracht, den grond van den welgerach- ttgen etgenaar te koopen. doch kon men het omtrent den prys niet eens wor den. Ofschoon onlsnrs de Raad de ver ordening op het leggen van buizen enz. in particulieren grond in dien zin heef. aangevuld, dat ook toestemming moet worden gegeven aan het gemeentebe stuur om bestrating ln zulkcn grond aan te brengen, moet het gemeentebestuur thans van plan zUn een noodrlolcering in de aan de gemeente behoorende helft van bet bewuste gedeelte der straat te doen leggen, ten einde de bewoners der aan dat gedeelte staande woningen in letteriyken zin ..uit het moeras te hel pen." De gemeente beleeft wel plezier van dezen weg. VERBETERING VAN DEN ZEEWEG EN DEN VELSERDU1NWEG. Er ls meermalen ln den Raad ge klaagd over den slechten toestand, waar in de Zeeweg en dc Velserduinwcg ver- keeren. Zooals men weet rijn deze beide wegen nog voorzien van een grind- verharding, welke niet meer bestar.d ts tegen het steeds toenemende verkeer. Burgemeester en Wethouders komen thans met een voorstel, hetwelk een belangrenke verbetering van het wegen- stelsel beteekent- In dc voorgelegde plannen ls. met het oog op de toene mende bebouwing, opgenomen een plan tot riolcering van de bedoelde we gen. alsmed van de Lindens:raat, de Iepenstraat en de Beukenstraat. Volgens de plannen van de verhar ding van den Zeeweg en den Velser- duinweg zal de boharding van den rU- weg een breedte van 6 M. worden gege ven. behoudens aar. het gedeelte van der. Zeeweg, van den Tusscheubfckswcg at tot de Lystcrlaan. waar die breedte 8 M. zad bedrage::. Ter weerszijden van dezen rijweg zal, waar mogelijk, een trottoir worden aangebracht tot ter. hoogste een breodte van 3 12 M. Deze trottoirs zullen over de geheele lengte met tegels worden geplaveid. Aangaande het materiaal, gebezigd voor de beharding van den rijweg was de commissie van bijstand ln het be heer der openbare a-erken aanvankeiyk van meenlng, dat asphalt-beton voor deze wegen de meest aangewezen bchar- dtng zot: zUn. Toepassing daarvan maak: echter het opnemen en ter weenwljden in het trottoir brengen van de in de we gen liggende gac- en waterleidingbuizen noodzakelijk. Afgezien van de daaraan verbonden hooge kc bleek het niet mogeiyk, bedoelde werkzaamheden uit te voeren, omdat de wegen daarvoor op verschillende plaatsen niet de vereischte breedte bezitten. De commissie heeft mitsdien haar bovenvermeld standpunt prijs moeten gever, en advisee:', titans: a. op het gedeelte van den Zeeweg. van den Tussehecbceksweg af tot den Velserduinweg. met het oog op het. aan dit weggedeelte staande Ziekenhuis, een asphaltbeton-baan. ter breedte van 6 M. te doen aanleggen e.n de meerdere breedte na voorziening voor uitwijking van de asphaltbaan. te doen bestraten met klinkers. D. het overige gedeelte rail der. Zee weg. dus van den Velaerdulnweg tot den Driehulrerkerkweg me: klinker? en den Velserdulnweg met dubbele klinkers te doen bestraten. De commissie meent, aan klinker* de voorkeur te moeten geven boven keien, nic: alleen wegens het belar.grUk ver schil in aanlegkcstes. doch mede. om dat zij een ke .bestrating een minder gewenschte beharding acht. Worden de werken uitgeroerd zooals de commlslto adviseert dar. sullen de Vosten, inclusief die van riolcering zijn f 181.700. De minderheid ln het college van B. cn W. kan zich met het advies vereenl- ger.. De meerderheid U echter van mee ning. dat klinkers tegen bet huidige verkeer niet bestand zyn en geeft ln overweging he: gedeelte van den Zee weg var. den Velserdulnweg tot den Drlehuiierkerkweg en den Velserduln weg met keier. te behazden. wat een meerdere ultg&af zal vorderen ran f 68.000. De riolcering van de LindenstraoU, Beukenstraat en Iepenstraat zal een bedrag vorderen van f 19.500. waarvan door do N V. Exploitatie My „Velser- oord" f 3530 wordt vergoed. •Het geheede plan zal dus vorderen een bedrag van f 206 970 of f 274.970 al norma te besloten wondt, de wegen Ie doen beharden met klinkers dan wei met keien. BOND VOOR S TAATSPENSION» NEERING. De afdeellng Velsen ran den Bond voor Staatspenslonncerlng gaf Vrijdag avond in hotel de Prins een feestavond ter gelegenheid van haar 15-Jarig be staar.. welke goed bezocht was. De voorzitter, de heer Jac. de Groot zeide in z'n openingswoord, dat hö niet zonder weemoed dezen dag herdacht, daar ook thans het „arm en oud" nog niet de wereld uit is. Spreker hoopt, dat de afdeellng haar 25-jarig Jubileum niet ral behoeven te vieren, doch dat róór dien t|Jd het ideaal Tan der. Bend. cm premie vrij pensioen voor ledereen be reikt mag zijn. De spreker Ds. W. D. M. Baar ran Alkmaar voerde daarna het woord. Ook deze spreker betreurde het. dat nog noodig is ln ons by uitstek Christe- lyk geregeerd land te strijden voor een premicvry staatspensioen. Aan de hand van de gegevens van Mr. Oroenereld toonde spreker aan. dat als de regeling zoo biyft er over 25 Jaar wellicht nie mand ln ons land meer ls, die een pre- mievrU pensioen heeft. Er is thans gele genheid. zich vrijwillig by de V. O. V. te verzekeren, maar reker 100.000 per sonen. die zich vrjwülig kondin verze keren hebben dit niet gedam, omdat *0 dc premie niet kunnen betalen. Mr. Groeneveld heeft berekend dat premle- vrU staatspensioen 10 milllorn meer zon koste- dan de tegenwoordige r.gellng. Prof. Slotemaker de Bruine, die heeft gezegd, dat het niet uitvoeren van zekere sociale maatregelen leid', tot Mammo- nlame. houdt thar.- de sociale maatrege len tegen. roker betreurt het. dat in ons land zoovele verbeteringen op sociaal gebied stranden op de politiek Dr. Kuyper heeft gezegd, dat staatspensioen demo- rallseerend werkt, maar ln Denemarken, dat premicvry staatspensioen heeft, la het tegendeel bewezen. In een gloedvol betoog toonde sprei: :r van rellglcu»- ethiscb standpunt beschouwd, de nood zakelijkheid aan van een onbezorgden ouden dag. Spreker s rede werd luide toegejuicht Het verdere deel var. den avond werd gevuld met mux! :k en zang van het dub- belmannenkwartet „De VereeniRd- Zan gers" en mevr. Suyk-Sclilk. sopraan tv Beverwijk. GEVONDEN DIEREN EN VOOR WERPEN. Blauwe klndermuta. hondepenning, wollen handschoen. EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE In een vriendenkring is het niet goed. dat twee personen lUden aan hetzelfde Als de een klaagt over sla pel coze nach ten en de ander over kiespijn, dan is alles ln orde. Je praat gezsfmeniyk over het eene en over het andere: die kwa len hebben, wil ik maar zeggen, niets met elkaar te maken. Maar als twee dezelfde ongesteldheid hebben, dan wordt het anders. Let maar op: nauwe- ïyks zyn twee personen in uw eigen om geving verkouden of het ongeluk is daar. ze willen allebei het ergst verkou den zyn en nemen het een beetje kwa lijk. dat ze het mededcogen cn de be langstelling van de familieleden samen moeten deelen. wy hebben het eens in de krans beleefd, dat er drie tegelUk ver- kouden waren en dat gaf aanleiding tot zooveel verdeeldheid, dat de heele avond mislukt zou zyn. wanneer Wouter de te genwoordigheid van geest niet had ge had om zich te houden alsof hU ook plotseling verkouden werd, welk voor beeld van Stuiteren listig volgde. Toen kon niemand er meer oog op houden. Echt en namaak waren niet meer van elkaar te onderscheiden. Maar dat kunstje gaat niet altjjd op. Het was bijvoorbeeld onmogelijk toe te passen, bij de laatste moeilijkheid, die zich voordeed. Hopma ging op den laat- sten kransavond met een gezicht vol zelfbeklag zitten en antwoordde op de stereotype vraag: „hoe gaat het je?" met een somber: .niet best". Natuurlijk werd geïnformeerd naar wat hem scheel de. .MUn dokter heeft me op streng dieet gesteld. Ik word te corpulent". „Watt" zei Hupstra en het klonk fel als een zweepslag. .Dieet! Ik word te corpulent!" her haalde Hopma. met het gericht vol bit ter lijden, dat hy al dadeiyk getrokken had. „Dat kan n!et". zei Hupstra. ..Kan dat niet? Ik zou wel eens willen weten wet Je daarmee bedoelt. Ik ben toch niet gewoon om te liegen, zou ik der.ken". Hopma werd rood van kwaadheid ter wijl hU dat zei en rees daarb'J half van «Un stoel op. alsof hy Hupstra te !Uf wou. Zoo'n vaart zou het nu wel niet geloopen hebben, maar Hupstra die een man des vredes ls, schrikte er toch van en zei: „Neem me niet kwalijk, ik be doelde bet too niet. T Is maar. weet Je...." -Wat moet ik weten?" vroeg Hopma. nog een beetje boos. ,MUn dokter heeft my ook een streng dieet voorgeschreven". „Waarom dan?" vroeg Hopma. ..Ook voor corpulentie". Er ging een glimlach over de gezich ten van sommige kTansleden. maar ik lachte niet. Daar zou verdriet uit voort komen. En Hopma en zijn vrouw keken strak, evenals Hupstra en zyn vrouw Hier was concurrentie. Wat! De eenige troost by zoo'n dieet zou het rnedelU- den van de kransvrlenden wezen en dat ging op die manier nog verloren, rod al thans tusschen de twee partijen verdeeld moeten worden. Emma Hopma vooral keek teleurgesteld en opende dadelijk het vuur. .Kom. kom," zei ze tot de Hups tra's, „hèt zal toch zoo erg niet zUn". „NP: erg?" vroeg mevrouw Hupstra. onmiadeliyk haar man te hulp schie tende. „en waarom zou het niet erg wezen?" ..Heeft de dokter Jou bU het ontbyt boter verboden?" vroeg Hopma. „Natuurlijk. En ook kaas". .Die at ik toch al nooit", zei Hopma. „Mag JU nog suiker hebben in de thee?". „Geen korrel. In de koffie om twaalf uur ook niet. „Dat spreekt van relf. De mUne heeft m'J iedere warir.e lunch verboden", ze! Hopma een beetje blufferig, daar hU heel goed wist dat de middelen van de Hups tra's hun geen warme lunch veroor loven. „Onze dokter", zei mevrouw Hupstra. handig de moeliykheiö ontduikende, „heeft mijn man ontvettings-pastilles voorgeschreven". „O nee", antwoordde Emma Hopma. .De onze beeft die Juist verboden, om dat ze schadelijk z|lu voor het hart". „Gekheid", zei Hupstra. maar je moet cr heel voorzichtig mee wezen". ..Nou, w|j durven het dan niet", ver klaarde mevrouw Hopma. zich plotseling met het geval vereenzelvigende, alsof zU ook een dieet volgen moest wegens cor pulentie. .Mag JU aan tafel drinken?" infor meerde Hupstra om het verloren terrein te herwinnen. .Alleen tafel water of een glas roodc wyn". „Wy niets", ze: mevrouw Hupatra triorofanleiyk. zich ook als trouwe echt- genoote naast haar man scharende. „Onze dokter vindt dit heel erg nadee- llg voor corpulente menscher.. Dit bracht de tegenparty even tot zwUgen, totdat Emma Hopma dc krach- :ge opmerking vond: .Maar JU bent niet eens corpulent!" „Wat?", zei Hupstra en keck in den spiegel, alsof h|1 slln ooren niet gelooven kon. „Twintig pond aangekomen in drie maanden", verzekerde mevrouw Hup stra. „wy dertig", troefde mevrouw Hop ma. Is er geen bascule in huis?" vroeg Wouter. Maar de strijdenden waren met een grapje niet te stuiten. ZU wisselden van gedachten, of het gewicht van Hopma 180 pond. by zUn lengte van 1.7B niet grooter was. in verhouding natuurlijk, dan Hupstra's gewicht var. 190 pond b|1 zUn lengte van 1.84 en haalden potlood en papier voor den dag om dat precies uit te rekenen. De dis cussie werd Inderdaad wat vervelend en ze werd cr niet beter op. toen var. Stuiteren vroeg, of ze zoo trotscfc waren op hun corpulentie. ,Jk verkies", zei hy. „de slanke lUn". Dat was heele- maal misgezegd. .Dat erg magere was ook verre van mooi", vond Emma Hopma en mevrouw Hupstra voegde er by. dat ze wel eens gehoord had dat het óók niet gezond was. Ik ken niet zeggen, waartoe deze discussie geleid zou hebben, wannier niet op dat oogenblik in de vulkachel een groote knal was vernomen, die het gezelschap vol schrik naar de deur jo$g. Merkwaardig genoeg waren de twee dikkerts. Hupstra en Hopma. het eerst m de gang. Maar toen bet bij die ééne ontploffing bleef, kwam het heele geselschap al gauw :r. de kamer terug en verklaarde: „dat het eer. schande was. dat ze in die kolenmUncn niet beter op de stukjes dynamiet let ten". Maar na dezen schrik kwam niemand meer op het dieet en de cor pulentie terug. We zorgden er wel voor. dat de Hupstra's on de Hopma's niet aar. hetzelfde speeltafeltje kwamen te zitten en lieten het overige aan den tyd over. die alles heelt. Naderhand hoorden we er meer van He: werd zelfs op een oogenblik tra gisch. toen de twee dikkerts. die allebei den raad gekregen hadden veel te wan delen elkaar op een morgen tegen kwamen ln den Hout en een zuur zoet „goelen morgen" wisselden. Stellig had elk voor zich besloten: „in «Jon Hout war.de! ik niet meer als hy er ook komt", want den volgenden dag liepen se elkaar tegen het :yf in het Blcxmendaaljche park. De oneenigheid dreigde tot een crisis te komen, toen wy plotseling vernamen dat er eer. verzoening had plaats gehad. Hupstra was naar de Hopma'; gegaan en had raad gevraagd, wat hy dr-en moest wan neer een von zUn kennissen hem uit- noodigde voor oen dinertje dat hy niet hebber, mocht. He', was zoo moeliyk om te bedanken. Hopma. gevleid, had geantwoord: .MUn dokter staat dat wel toe. als het niet vaker voorkomt dan een enkel keertje". En toen Hupstra dankbaar vertrokken was en gezegd had: „ik ge loof heusch. Hopma. dat JU toch nog wat dikker bent dan ik", toen was de vrede geteekend. Hopma had liet ge wonnen en maakte daar geen misbruik van. ..Bes-te. goedhartige kerel. die Hupstra". zei hy. Ik geloof haast, dat tante Koosje. onze vree stichtster, d? zaak weer in 't reine had gebracht en Hupstra had bewogen de minste te zUn. dat wil zeggen de minst dikke Ir. elk geval: ze ontweken elkaar niet meer. maar mankten samen hun ge zondheids-wandelingen. Van Stuiteren was hen tegengekomen, toen ze in ver snelden pas samen door den Hout gin gen zonder hem op te merken. „De grond dreunde er van", zei van Stuite ren, maar dat houd ik voor overdre ven. HU is natuurlijk nog wat uit z|jn humeur over die onvriendelijke opmer king aangaande zUn magerheid: het is waar. dat hy de slankheid wat over- drUft. Een man moet niet te mager en niet te dik weien. Het Juiste mid den vind ik ook hier bet ware. Een gezond uiterlijk, een beetje gevuld, maar seen binkje. En ook niet zwart van maserheid. zooals van Stuiteren. Bet ts niet om te blfufen, maar ik geloof wel. dat ik hei Juiste midden getroffen heb, al ben ik niet van plan dat te zeggen in den vriendenkring. Er is. jammer genoeg, by ons wat veel af gunst en zelfzucht in zulke nietige zaken. Ik laat my nooit ergens op voor staan. Dat doen zU! Ik geloof, dat de lezers wel oenis den ken. dat w|j leden van de krans elkaar maar enkel op kransavonden ontmoe ten. maar dat is zoo niet. Wij ontmoeten elkaar ook wel op andere plaateen. ple zierige en minder aangename, waaron der Ik versta het loket van den schouwburg en het belastingkantoor of op de neutrale plaatsen, waaronder ik versta het postkantoor en den sigaren winkel. Natuurlijk maken we dan even een praatje of loopen samen op waartoe een Nederlander, die het zooa's we we ten erg druk heeft, toch altyd wel t|Jd kan vinden. Van Stuiteren kan daarbU soms heel scherp wezen. Ik hou daar niet var.. Waarom moet Je onvriendelijke dingen zeggen, wanneer cr voor gemoedelijke opmerkingen in de wereld zoo vee: kele- genheid Ls. Hij staat byvoorbecid ;n den sigarenwinkel wanneer tk er kom en kiest sigaren. HU is niet kwaad, maar zln mark? van slgarcnkoopen Ls de mijne niet. Twintig, dertig soorten wil hy zien en alles wil hU ervan weten, tot den naam van den fabrikant toe als het kon zou hy ook willen weten hoe zijn vrouw en «Un kinderen heeten. maar daarmee kan de sigarenhandelaar hem nu eenmaal niet van dienst zUn. HU noemt dit informecrcn grondig. Ik neem het zanekerlg.Wat kan mU de fabrikant schelen, wanneer de tabak maar goed ls. Van Stuiteren brengt de menschen to: wanhoop. Heb lk item niet onlangs in den winkel gevonden, elndcloore vragen i eiland® aan den sigarenhandelaar, terwijl achter hen» een nantaJ klanten zich verzamelden, die maar moeeten wachten totdat hU antwoord had op al zUn onbenullige vragen. Het tafreel deed me denken aan een omgekeerde draak. Ik heb zoo'n dier nooit ontmoet, maar toch weet lk wel. dat de bek vlammen spuwt en de staart in rust is: welnu hier was de bek in kalme rust (dnt was van Stuiteren zelf) terwUl de staart vuur en vlammen spuwde. De staart wa ren de wachtenden. Er ging letterlijk een gegrom uit hen op. zoo Iets als ik me voorstel van de uitbarsting van eer. vulkaan ook al een voorwerp, dat Je evenmin als een draak ln de Groote Houtstraat ontmoet. De arme sigaren handelaar maakte over van 8tui terens hoofd been bedarende gesticulaties tegen den staart, maar het zou zeker tot eer. uitbarsting gekomen zyn. wanneer li: h«n niet op zUn schouder geklopt en gezegd had: .reg. van Stuiteren, man. schiet eens op." Hy is een goeie kerel, van 8tulteren. maar verkeert een beetje in de mcc- ning dat hU hier als Robinson Crusoë de eenige bewoner van het «lland Is. Je moest, als Je eenmaal de Groote Hout straat door gekomen bent. toch beter weten. Vooral op Zaterdagavond tus schen zeven en negen uur. En daarbU doet hU zulke eigenaardi ge vragen. Op drukke punten, midden tusschen de menschen. kan hU zoo op eens vragen: ,o Ja. zeg. Ik ben van de week op reis geweest en daar Ls het krantfceen een beetje by ingeschoten. Vertel me nu eens: Ls er deze weck in cr.s land niemand met tienduizend gul- n van door? Niet? Dan toch zeker wel 1 mand geschorst wegens verduistering? Ook al niet? Dan todb zeker wel irmand aan de haal? Ook al niet? Maar man. dan leven we Ln een para dij.*-. Er. we hebben het niet eens ge merkt!" De danser; van de krans voeren na tuurlijk heel andere gesprekken. On langs ontmoette lk in het paetkar.toor Emma Hopma. die allerlei p-jeuoegels kocht en daarvoor nog al wat tyd noo dig had. zoodat zy ook een mopperend gevel* achter zich had net *Lv Var. Stuiteren in den sigarenwinkel. Toen sc cindclUk gekocht had wat wou. ver telde ze mU een verhaal van een bul ten! a nclsche zangeres» die met een zan ger en een begeleidster ln Haarlem op getreden was. De uitvoering was aller aardigst geweest, het publiek dankbaar, liet bestuur tevreden. Daar lwt drietal niet gewoon was te middagmalen wan neer het 'e avonds optreden moest, had het bestuur voor een soupertje gezorgd en stond, dames cn heeren. te wachten, todat de gasten zouden komen. „Je moet a-eten" zei Emma, tera-yi wtl door de deuren naar bulten draaiden, .dat de zangeres den hcelen a%-ond in alleraardigste costumes voor het pu bliek was opgetreden. Ik ben er zelf niet geweest» zie je. maar ik weet het van een kenr.ls. die de voorstelling heeft by- gewoond. Gracieus en sierlijk zong en danste ze en vooral haar hoofdvoreie- ring wa? prachtig, telkens Iets onder», precies al.% de mutsjes er strikken uit de verschillende provinciën van Frank- ryk. dlc heel mooi uitkwamen op haar zwarte haar. Je begrijpt het duurde wat lang vóór «e kwarn. Al die hoeden en strikken eerst opbergen Ik begreep het. Als een vrouw maar een enkelen hoed opoetten moet. koot dat al e-n half uur. Hoe sou 't zUn ab ze er twintig moet opbergen! „'t Bestuur wachtte dus geduldig, maar ln spanning, hoe elegant er. keu rig ze wel aan tafel verschijnen zou Eindelijk, daar was ze ongemerkt bin nengekomen. voordat Iemand haar her kend had. Eerst toen ze sprak, herkende het bestuur de stem. later ook we! he: vlugge figuurtje er. de zelfbewust heid van haar optreden. Ze was letter- lUk vermomd met een bruin krpje op haar hoofd, dat het mooie zwarte haar totaal verborg, een ding dat Je ln den trein draagt, tegen het stof; daaronder droeg ze een grooter. bril. zoo'n ui ten- bril als de Amerikanen dragen. De begeleidster droeg ook al zoo'n monsterachtig ding. Het bestuur was verbaasd Dat had zich een Pamlenne aan tafel toch andera voorgesteld." ..Och", zei ik .Je kunt dat tegenwoor dig niet meer weten. Wat is mooi en wat Ls leeiykl Sedert de moderne muziek en de moderne schilderkunst weet ik het niet meer. Misschien was dit de hoogste élégante Je weet het nooit in de mode!" ,Jk vind Je niet heel beleefd", xei Emma Hopma en nam met een koel knikje afscheid. Ik had geen kwaad van de mode moeten zeggen. FTDELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 9