HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
3UITENLANDSCH OVERZICHT
/idWi&gekmcL
CHAMBERUIN'S ANTWOORD AAN KELLOGG.
DE DUITSCHE VERKIEZINGEN.
FEUILLETON
DF LOTGEVALLEN
VAN ESMÉE
STADSNIEUWS
PU ROL
MAANDAG 21 MEI 1928 TWEEDE BLAD
(Nadruk verboden; uUgrtradit voorbehouden.)
Haar Held.
door C. v. d. W.
Eensgezind met Briand.
De uitslag van 33 der 35 districten.
De jonge man wilde een boek schrij
ven. Hy was er al weken lang van
vervuld. Zijn boek, dat hem beroemd
zou maken. Het zou een goed boek
worden, iets waar een meisje (de
jonge man dacht Vrouw, met een
hoofdletter V) de groote rol in zou
spelen. Een meisje met rose wangen,
schitterende oogen en golvende ha
ren. De man in het boek was haar
held, op wien zij steunde, dien zij op
't laatst schuchter, maar teeder be
minde. „En hij drukte zyn lippen op
de hare in een etndeloozen kus." Dat
rou de laatste zin z\}n.
t Was natuurlijk erg jammer dat
hy de eerste nog niet wist, want dan
had hy kunnen beginnen. Hy voelde
dat het absoluut noodzakelyk was om
te beginnen, maar toch leunde hy nu
nog achterover in zUn bureaustoel en
zuchtte. Het leven was moeilijk en
daar was hy zeer van overtuigd. Dat
wilde hy in zyn boek trouwens ook
uiten, hy wilde het den menschen too
nen, him het ware geluk doen voelen
tusschen de Vrouw en den Man, haar
Held en Echtgenoot.
„Haar Held" zou hy het noemen.
Het klonk zoo mooi en het was volko
men naar waarheid. Zou hy haar in
heit 8ste hoofdstuk niet uit een bran
dend huis redden? Een moeiiykheid
was wat het meisje by die gelegen
heid zou dragen. Ten slotte besloot
hij dat zy in het rose moest zyn met
een grooten hoed op, waarmee ze dien
avond ook in den tuin gewandeld had,
terwijl zij met tranen in haar oogen
luisterde naar het gezang van de
nachtegalen. Dat was natuuiriyk hee-
lemaal verkeerd begrepen van dien
Jongen man, want er zyn massa's
Jazz-bands voor de radio, en wie
luistert er dus naar een simpele
nachtegaal? En hy zag natuurlijk
ook nooit „Vogue" of „Ladies Home
Journal", anders zou hy zeker gewe
ten hebben, dat by een brand alleen
een aardige zyden pyjama op haar
plaats is. Maar zyn gedachten werk
ten koortsachtig door aan de groote
scène van de vlammende trap die
instortte, en van de Vrouw in de
armen van haar Hela, die haar veilig
langs de telefoondraad van de 5de
verdieping naar den grond bracht, zy
was natuurlijk bewusteloos, haar
blonde haar golfde los over haar
schouders en een lokje raakte zacht
zUn gebruinde wang. Maar toen
kwam ze nog net op tijd bij om in
de staalblauwe oogen van den Held
te blikken, die toen heelemaal geen
haast meer had om weg te gaan.
En dan die scène, die ontroerende
scène, toen ze hem ontmoette op de
party by Lady X! zy zweefde stra
lend schoon voort op de slepende
tonen van de muziek, maar met een
hart vol verlangen of baar aanbidder
nog zou komen. Hy kwam natuurlijk
en de jonge man zat te bedenken
wat hy hem moest laten zeggen. Hy
moest zich vol schaamte bekennen,
dat hy zelf iets .zou zeggen als:
„Hallo, hoe maak 'je het? Wel een
goede band hè?" Maar dat was na
tuurlijk veel te laag by de grondsch
voor den held. En het publiek moest
goed begrypen, wat oen hoogstaand
individu het was, vol toewyding voor
zyn oude moeder. Die oude moeder
was eigeniyk een goede vondst zoo in
eens. zy woonde op een heel oud
landgoed. De Held hoefde dan natuur
lijk wel niet voor haar den kost te
verdienen, maar als ze moeiiyk liep
kon hij toch nog altyd den stok voor
haar oprapen en haar onder de oude
beuken op het grasveld brengen. Zyn
stevige arm omvatte haar tengere
schoudertje en zyn stem fluisterde:
.Lieve Moeder
En met dergelyke fantasieën gingen
de dagen voorby. Het boek werd zelfs
geschreven ook en de jonge man
stuurde het naar een heel bekend
uitgever. Hy was er zeker van dat het
aangenomen zou worden. Iedereen
moest toch de schoonheid voelen van
de verheven liefde van deze beide
Jonge menschen. In gedachten was
het blonde meisje steeds by hem,
en zag hy haar gezichtje al op de
band, in teere kleuren. Hij zag het
goudblonde haar, de roode lippen, de
rose jurk. 't Zou in rijen voor de
boekwinkels liggen. En dan zou hy
(Naar het Engelsch. van
C N. en A. M. WILLIAMSON.)
41)
Mrs. Jennings was te vertrouwen, zon
der twijfel, en trouw aan Rogers. Maar
toch durfde Esmée, denkende aan den
vorigen avond, niet uit huis gaan en dc
camera achterlaten. Zij besloot ze mee
te nemen naar Cannon Wood en ze in
de bibliotheek te brengen. Zeker zou de
.eenzame weg* overdag veilig genoeg
zyn! En toch toch hoe meer zy er
over dacht, hoe meer zy begreep, dat zij
niet te veel voorzorgen kon nemen. Zij
durfde zich niet alleen op dien weg
wazen eer de kcd3k zUn geheimen had
geopenbaard, zy zou een vigelanfce ne
men.
Maar dan. hier deed rich een nieuw
bezwaar op! Esmée had in de detective
romans. welke Rogers haar had laten
verslinden, gelezen, hoe menschen hun
huis verlieten, juist passeerende taxi's
of vigelantes aanriepen en ondervonden,
dat die rijtuigen door hun vijanden wer-
naar binnen loopen en zoo langs zijn
neus weg ernaar informeer en
Het was natuurlijk een zeer over
dreven jongeman, the dat boek ge
schreven had en hy was nog roman
tisch ook, dus het zou niet meer dan
logisch geweest zyn, als hy het terug
gestuurd had gekregen met een brief
je erbyGeachte Heer, tot onzen
grooten spytenz.
Maar er gebeurde niets van dat
alles. De uitgever was een oud en ver
standig man. Hy kende zyn boeken
en zyn publiek. En toen hy erin
las grinnikte hy voortdurend en sloeg
zelfs zachtjes van pret op zyn knie
toen hy las wat de Held op de party
by Lady X. zeL
De jonge man kreeg een briefje dat
zyn boek aangenomen werd, kreeg
zelfs voorschot en verwonderde zich
aaar niets ever.
In het voorjaar kwam het boek uit.
Hy had al zooveel drukproeven ge
corrigeerd, dat hy het zoowat van
buiten kende. Ook de band had hij
gezien. Die viel hem tegen, zyn hel
din lag in de armen van haar Held
maar zy keek toch nog brutaal over
zyn schouder en was het blonde haar
niet te overdreven golvend? Maar
dat zou waarschynlijk wel een fout
van den teekenaar zijn.
Toen hy op een avond de krant
las, zag hij zijn eigen naam, Philip
Andrews, onder Boekcritiek staan!
Het was een lang stuk. Hy glimlachte
en begon het op zyn gemak te lezen,
maar toen greep hy de krant stevi
ger vast, hy werd bleek en las het
over, en nog eens over, en nog eens....
„Humoristische roman" fluisterde hy
zachtjes. „De groote humoristische
roman van een jong schrijver.Een
parodie op de ouderwetsche roman
tiek.... golvende haren zonder per
manenteen boek zonder echt
scheidingblondjes-' genieten de
voorkeur'"
Hy frommelde de krant tot een bal
in elkaar en verborg dan zijn ge
acht in zyn handen.
Toen gebeurden er snel op elkaar
veel duigen. Het boek werd een suc
ces. Iedereen wiide het lezen, leder
een sprak erover. Het werd mode om
op dezelfde mar.ier te spreken ais de
Held. Kleedmgmagazynen gebruikten
de band als reclame voor hun keurige
heerenpakken A 4?,60. Weldra was
overal het portret van de heldin te
zien, waar zy met 'n stralenden glim
lach op aankondigde: „Door deze
crème heb ik myn Held gewonnen."
In alle kranten en tijdschriften
werd het boek nog steeds druk be
sproken en het als een typische uiting
van dezen verlichten tijd beschouwd.
Het lag nu Inderdaad in ryen exem
plaren in de boekwinkels. De jonge
man zag het dagelijks, en draaide
dan zyn hoofd om. Hy zag er overi
gens heel goed uit, was verhuisd naar
een keurige flat ln een van de deftige
buitenwyken en nadat iemand het
boek in de krant afgekeurd had als
onzedelijke en schandelyke lectuur
(iets nieuws, dat veel stof deed op
waaien) kon hy er een aardigen two-
seater op na houden.
ZiJn naam in de kranten was al
lang geen nieuwtje meer, alleen zijn
eerste interview las hij over. Hy had
by die gelegenheid zyn nieuwe rol
aanvaard. „De jonge schrijver ont
ving my in zijn weelderig ingerichte
studeerkamer. Hy stak een cigaret op
en zei dat hy altijd van plan was
geweest dit boek te schrijven om de
menschen uit hun gewone aUedaag-
sche sleur te halen. Hier glimlachte
hy even en vervolgde: „Ik heb altijd
veel gevoel voor humor gehad, daar
moet men mee geboren worden, niet
waar? En het resultaat is u be
kend
De krant beaamde dit en wees op
nog veel meer dingen, die de jonge
man evenmin ln zichzelf ontdekt
had, maar die ook heel interessant
waren.
Hy kreeg overigens een druk leven,
werd overal uitgenoodigd in de beste
kringen van de stad en by een on
eindig aantal diners naast een on
eindig aantal huwbare blonde doch
ters gezet, die verrukt glimlachten en
een geestige conversatie probeerden
te voeren.
den bestuurd, zy wilde het gevaar niet
loopen op die wyze misleid te worden,
want het was niet onmogeiyk, dat Giu
seppe's boodschap naar Swan Street nog
aan anderen dan zyn meester bekend
was. Een gloednieuwe telefoon was juist
geplaatst in Mrs. Jennings' huis, waar
schynlijk op bevel van Rogers, en het
meisje zou de juffrouw verzoeken naar
Mr. Rogers gewone garage te telefonee-
ren. Zelfs by de tegenwoordige schaarsch
te aan taxi's, zou zyn invloed er haar
ongetwijfeld terstond een bezorgen.
Mrs. Jennings was terstond bereid, zy
betreurde het alleen, dat Miss Alton
zelfs geen kop thee wilde gebruiken ter
wijl zij wachtte. En het vrouwtje schud
de haar hoofd, zy zou zelfs een kopje
thee hebben gedronken, als Gibbs ge
storven was, of als in plaats van om
vrede te vragen, de Duitschers Londen
hadden gebombardeerd.
Weer droeg Esmée den grijsblauwen
Italiaanschen cape over haar zwarte
kleeding. Den vorigen avond had zy
byna een hekel gehad aan dat klee-
-üngstuk wegens de herinnering aan den
dag op het Comomeer. toen Graaf Ri
cardo het om haar slechts met mousse
line bekleede schouders had geworpen
ln de van zUn vriend geleende motor
boot. Nu begon zij er wee:- van te hou
den, zelfs meer dan tevoren. Bovendien
verborg ze de kodak goed voor bespie
dende oogen.
Een mattod later, gtond er een
nieuwe foto van hem in de krant.
De Jonge man hing in plusfours over
de railing van een grooten oceaan-
stoomer. Naast hem stond een meisje
met sluik, zwart haai-en een zigeuner
gezichtje. Er onder stond to groote
letters gedrukt: „De Jonge, bekende
schrijver Philip Andrews is met zijn
jeugdige echtg en oote op weg naar
Amerika, daar hy te Hollywood tegen
woordig wil zijn by de verfilming van
zijn beroemde boek „Haar Held".
Dien avond keken veel meisjes lang
naar zyn porfcet in de krant, zucht
ten afgunstig en dweepten met zijn
schattige oogen die, ook als hy lachte,
somber bleven kijken.
INGEZONDFN MEDEDEELINGEN
A 60 cents per regel.
Oe vier nieuwste
Cadena-sigaren
VICTORIA. 6ct
SUCCES. 8
GRANOES. 8
PERLA10
Oe naam Cadena
waarborgt qualiteit!
in de voornaamste sigarenwinkel» en bij
SIGARENHANDEL MIGNON Co.
GROOTE HOUTSTRAAT 128
TELEFOON 10460 HAARLEM
19
HOLL. MIJ. DER WETEN-
SCHAPPEN.
DE JAARVERGADERING.
De Hollandsche Maatschappij der We
tenschappen hield Zaterdagmiddag in
het gebouw der Maatschappij haar jaar
vergadering onder leiding van haren
voorzitter, Jhr. Mr, Dr. A. Röell.
De Voorzitter bracht in zyn
openingsrede in de eerste plaats het
groote verlies in herinnering dat de
Maatschappij heeft geleden door het
overlyden van haar secretaris. Prof. Dr.
H. A. Lorentz. Spr. verzocht den aanwe
zigen een stille en eerbiedige hulde te
brengen aan de nagedachtenis van den
onvergetelyken overledene.
Vervolgens sprak spr woorden van
welkom tot den Protector der Maat-
schappy. Prins Hendrik der Nederlan
den, herdacht de directeuren die in het
afgeloopen Jaar overleden zyn: Jhr. van
Vredenburch, Willem Einthoven. Rem-
inelt Sisslngh, Willem Kapteyn, Ritze
ma Bos, Dr. F. J. L. Kramer en het bui-
cenlandsch lid Charles Jounart, herin
nerde aan het feit dat twee leden on
langs hun buen verjaardag mochten vie
ren, n.l. de oud-hoogleeraren Hugo de
Vries en D. J. Korteweg en heette de
nieuwe directeuren welkom Van de ver
leden jaar benoemden begroette de heer
RÖell Prof. Van Eerde.
Tenslotte heette spr. Prof. Hollemar.
die reeds 23 jaar lid der Maatschappij
is, als nieuwbenoemd secretaris welkom
De waarnemend secretaris, de heer J.
A. F o n t e i n, bracht liet jaarverslag
uit.
Van de Archives Neerlandaises zyn
sedert de vorige aigemeene vergadering
verschenen van Serie A, deel 10, afle
vering 2 en van deel 11 aflevering 1
(sciences exactes); van Serie C deel 12
afleveringen 13 (physiologie), terwij
deel I (phonêtique expérimentale) he:
licht zag.
De bibliothecaresse en de tweede bi
bliothecaris zyn voortgegaan met het
overbrengen van een aantal tydschrif-
ten naar de Bibliotheek van Teyler's
Stichting en naar die van de Ryks-uni-
versiteit te Leiden.
Het zestiende deel der volledige wer
ken van Christiaan Huygens nadert zyn
voltooiing. Professor Korteweg heeft
zich, wegens zyn hoogen leeftijd ge
noodzaakt gezien, de leiding dezer uit
gave neer te leggen. In zyn plaats
heeft dr. J. A. Vollgraff te Middelburg,
lid van de Huygens-Commissie, de taak
door professor Korteweg met zoo groote
verdienste volbracht, overgenomen.
Regelmatige voortgang, wat deze uit
gave betreft, mag in de toekomst met
vertrouwen worden tegemoet gezien.
Er werden in het al'geloopen jaar ver
schillende subsidiën toegezegd.
Daarna herdacht Prof. P. Z e e-
man, Hoogleeraar aan de Gemeentelijke
Universiteit van Amsterdam, aan wien
in 1902, met Prof. Lorentz. de Nobel
prijs werd toegekend. Prof. Lorentz in
een uitvoerige en van groote liefde en
vereering getuigende rede.
Prof. Zeeman sprak over Lorentz'
jeugd en studietijd en deelde mede hoe
toen reeds het verbazingwekkende ge
heugen en het vermogen om iets duide-
lyk uit te leggen, van den lateren groo
ten geleerde bleken
Spr. ging verder Prof. Lorentz' loop
baan na en vestigde er do aandacht op
Gibbs. die de deur voor haar opende,
zag haar vreemd aan. toen hy haar
groette. Hy moest het wel zonderling
vinden, dat zy toch gekomen was, en
zoo spoedig! Om haar eigen verlegen
heid te verbergen, vroeg zij, wanneer hy
Cannon Wood ging verlaten. ,Jk kan
evengoed van plan veranderen als u
gedaan hebt. miss", antwoordde hij. En
het trof Esmée, dat zijn even zon
derling was als zijn blik. Doch het ging
haar niet aan. hoe Gibbs zyn leven
inrichtte, en daar Giuseppe verscheen
om haar naar de bibliotheek te geleiden,
vergat zij dit voorval
HOOFDSTUK XX.
Dc Man van den Donkeren Weg.
De deur werd voor haar geopend en
toen weer gesloten.
Graaf Ricardo zat niet voor zijn
schrijftafel. Hy stond voor den haard
tegenover de deur. Het scheen, dat hy
haar wachtte, geduldig en verlangend.
„Miss Alton!" zeide hij, toec Giu
seppe de deur had gesloten en was
heengegaan.
Da", antwoordde het meisje, vertegen
als een kind. „Ik ber. gekomen. Giu
seppe vertelde mij, dat u u
„En. Giuseppe vertelde mij. dat u
Hy heeft my alles verteld, wat u zcide.
Mijn kleine vriendin, wat' hebt u van
boe met zjjn dissertatie over de theorie
der terugkaatsing en breking van he'.
licht de reeks van schitterende onder
zoekingen over het licht en de electrici-
teit werd geopend, die zulk een grooten
invloed op de natuurkunde hebben ge
oefend.
Belangrijk was wal Prof. Zeeman me
dedeelde over Lorentz' opvattingen be
treffende metaphysische vraagstukken
..Laat", zoo zeide hy in een uitvoeriger:
brief aan Prof. H. G. Groenewegen in
April 1915, „laat de natuurkundige zyn
werk doen, op zyn gebied zoo „materia
list" en determinist, als hy maar wil.
En laat aan den anderen kant, onbe
kommerd om de materie, psychologie,
moraal, godsdienstwetenschap de ver
schijnselen op geestelijk getced bestu-
deeren en door hun onder Imgen samen
hang op te sporen en ze tot de meest
eenvoudige elementen terug te brengen,
„verklaren". Vat men de zaak zoo op,
dan kan er, dunkt my, van een groote
boteekenis die in het byzonder de
atomistiek voor de .geestelijke" weten
schappen zou hebben, moeiiyk worden
gesproken".
Als voorzitter van de Zuiderzee-
Commissie (1918— 192ó) heeft Lorentz
aan ons land buitengewone diensten
bewezen. Ook in deze functie heeft hy
zich weder met volle toewijding gege
ven aan wat. zijn hand vond om te
doen. Hy heeft ook nog de voldoening
gehad den voriven zomer met de ir.-
spectieboot de Waddenzee te bevaren,
waarop zijne berekeningen betrekking
hadden. Hij heeft er zich over kunnen
verheugen dat de waterverplaatsingen,
door de getijden en door den wind. on
der den invloed der gedeeltelijke afslui
ting reeds in overeenstemming met zyn
becyferingen veranderd zijn.
Voor de internationale relaties in de
phisica tyeeft Lorentz veel gedaan als
voorzitter van den Conseil die Physique
(gesticht op initiatief van E Solvay),
die 1911 en 1913 te Brussel bijeen kwam
en later nog driemaal vergaderde
In dezen Conseil worden nieuwere
theorieën bediscussieerd door een be
perkt aantal der meest competente ge
leerden.
By den eersben Conseil waren o.a
Einstein, Henri Poincaré. Planck, Som-
merfeld, Perrin. M. Brülouin. Kamer -
lingh Onnes tegenwoordig. Lorentz met
zijn zeldzame talenkennis de aangewe
zen president wist de moeilijkste punten
op eenvoudige wijze te verhelderen, met
een bijzonderen tact de meest uiteen-
loopende meeningen tot overeenstem
ming te brengen.
In 1923 werd hy lid van de Commis
sie voor Intellectueele Samenwerking
van den Volkenbond en nadat Bergson
om gezondheidsredenen het presidium
der oommissie had neergelegd, voorzit
ter. Dit presidium was nog moeilijker
dan dat van den Conseil.
Maar Lorentz' helder besef van onzen
plloht om met alle kracht te werken
aan de goede verstandhouding der vol
keren, en zijn overtuiging brengend
voorbeeld van dienend leider vermoch
ten de twijfelaars te ontwapenen.
Wanneer wy het geheel van Lorentz'
leven overzien, aldus besloot prof. Zee
man, komen wy tot de slotsom, dat het
zeer gelukkig is geweest. Hy werd door
ledereen bemind en er waren geen die
naijverig op hem waren Of die het wa
ren, werden ontwapend als zy maar
eens met hem in persoonlijk contact
kwamen. Hij heeft my eens gezegd:
„Geen enkele periode van myn leven
heeft langer of korter duur£ dan my
lief was. Ik heb altijd het gevoel gehad
dat het goed was. zoonis het geweest is".
Dit zeldzaam geëquilibr eerde bestond
by al zyn handelingen, althans op la-
teren leeftyd.
De herinnering aan de persoonlijkheid
van Lorentz, aan zyn elwme. aan zyn
Demlnneiyken glimlach, aan den glans
zijner donkere oogen zal leven tot de-
laatste zal verdwenen zyn van hen, die
hem persoonlijk hebben gekend.
Maar zijne werken zullen in komende
eeuwen gemakkelijk toegankelijk blU-
\en.
De bate uit het Pieter Langerhuizer.-
Lambortus-Zoon-fonds voor 1928 werd
toegekend aan dr P. A. F. C. Went.
hoogleeraar aan de Ryksuniversiteit te
Utrecht.
Tot binnenlandsche leden werden be
noemd de heeren prof. dr. P. Ehrenfest.
te Leiden, prof dr. P Rultinga, te Am
sterdam. P. H. Gallé, verbonden aan
het filiaal van het Kon. Meteor. Insti
tuut, prof. dr. A. D Fokker, curator van
het 'physisch laboratorium der Teyler-
stichting te Haarlem en mej. proL dr.
Johanna Westerdijk.
Tot buitenlandsche leder, werden be
noemde de heeren Ernest Rutherford te
Cambridge en Don Bias Cabrera, hoog
leeraar aan de Universltad Central te
Madrid.
Aan de vergadering was dit jaar, we
gens het overlyden van prof. Lorentz, de
gebruikelijke gemeenschappelijke maal
tijd niet vertoonden
my gedacht? Kende u my dan niet
beter?"
„O. dat dacht ik weL Maar
Hy tastte naar haar handen en drukte
ze, toen zU ze hem toestak. Hij hield
ze vast ln de zyne.
„Herinnert u zich een verhaal to
„Duizend en één Nacht", vroeg hy,
.waar de reiziger, cüe het gouden too-
verwater en den pratenden vogel en der.
zingenden boom zocht gewaarschuwd
werd voor bedriegeiyke stemmen ander-
weg?"
Da", antwoordde Esmée. „Het was een
mijner liefste sprookjes, toen vader my
„Duizend en éen Nacht" placht voor te
lezen. Indien de reiziger zich liet mis
leiden. en omzag of de stemmen beant
woordde. werd hU veranderd in een zwar
ten steen aan den kant van den weg".
„En er waren vele van die zwarte
steecen, omdat vele reizigers zich had
den laten misleiden. Maar er was éen,
zooals u weet, die de valsche stemmen
niet wilde gelooven.
Dk neet het! Er was éen. Ik placht
altyd te denken, dat ik gaarne zooals
die éene was geweest Maar. o! ik ben
nog niet geheel veranderd in een zwar
ten steen. Ik heb nog vleeech en bloed
en ben vrU om die valsche stemmen te
vervolgen tot aan het einde der wereld".
„Het is uw schuld niet. dat u misleid
werd! Maar ik ben dankbaar, dat a nog
vleeech en Woed is, en geen steen. Het
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Het zwaartepunt van Chamberlain's
antwoord aan Kellogg inzake liet anti-
ooriogspact, valt op de beantwoording
van artikel 1, aangaande het buiten de
wet stellen van den oorlog als instru
ment van nationale politiek. Hterb.j
maakt Engeland een begrijpelijke reser
ve. die echter de verwezeniyking van
Kellogg's plannen niet in den weg staat
Chamberlain brengt in herinnering dat
er zekere gebieden in de wereld zijn.
waarvan de welvaart en de integriteit
\an speciale en vitale be teekerus zijn
voor Engeland. Inmenging in die gebie
den kan niet toegelaten worden. Enge
land aanvaardt het nieuwe verdrag on
der die voorwaarde dat haar vrijheid
van handelen in dat opzicht niet aan
getast wordt.
Daar Kellogg !n een rede heeft ver
klaard dat hy het recht tot zelfverdedi
ging ais onaantastbaar beschouwt
behoeft het Engelsche voorbehoud geen
hinderpaal te zijn.
Voorts zyn van groote belang de ver
plichtingen van het Volkenbondspact en
Locarno, die de Engelsche regeering ln
zeker opzicht binden.
Om deze reden heeft de Engelsche re
geering den Volkenbond uit alle macht
gesteund en de verplichtingen van het
verdrag van Locarno op zich genomen.
Het Volkenbondspact en het verdrag van
Locarno gaan wat verder, dan de uit
banning van den oorlog, doordat ze be
paalde sancties voorzien by het verbre
ken van de verplichtingen.
Er zou dus een tegenstelling kunnen
ontstaan tusschen de bestaajide verdra
gen en het voorgestelde pact, tenzij aan
genomen wordt, dat de verplichtingen
van het nieuwe verdrag zullen ophou
den te werken ten aanzien van een par
ty. die zyn beloften verbreekt en vijan
dige maatregelen neemt tegen één van
de verdragstaten.
Voor de Engelsche regeering is de
eerbiediging van de verplichtingen van
het Volkenbondsverdrag en van Locarho
fundamenteel De Engelsche positie ls
ln dit opzicht identiek met die van
Duitschland. zooals aangeduxl in de
nota van dit land van 27 April. De En
gelsche regeering zou niet kunnen toe
treden tot eenig verdrag, dat deze ver
plichtingen, waarop de vrede in Europa
gebaseerd is, zou verzwakken of onder-
mynen.
Na de uitwisseling van meeningen dit
thans heeft plaats gehad tusschen ver
schillende landen blijkt niet dat Kel
logg's plan groote kans loopt om ver
wezenlijkt te worden. Hetgeen verheu
gend zou zUn inzooverre dat Amerika
dan in een andere en betere verhouding
tot Europa komt te staan. Locamo en
dei Volkenbond immers hadden die ver
houding reeds geschapen voor de groote
Europeesche mogendheden.
F. A.
De Rijksdagverkie-
zou akelig voor my zijn. als mijn zonne
straaltje veranderd was in een zwarten
steen, hard als diamant tegen my."
„Ik ben niet hard tegen u", stamelde
Esmée. „Maar ik denk. dat ik heel hard
tegen my zelve zal zyn".
„Neen, dat moet u niet doen!"
Ai dien tijd had Richard Power haar
handen vastgehouden. Nu Het hy ze !o6.
„Zeg mij. wat u den indruk gaf. dat ik
u had ontslagen dat ik, hard en
wreed was".
„Indruk!" Esmée lachte haast Dat
was een veel te zwak, nietszeggend
woord. Maar toen zy haar gedachten
had verzameld, begon zy haar verhaal,
staande aan den oenen kant van den
haard, terwijl de lange man aan den an
deren kant stond. Zy gaf geen verslag
'-an de voorafgaande gebeurtenissen, zy
wist nog niet of zy Graaf Ricardo daar
van zooi vertellen. Zij wilde haar be
sluit laten afhangen van „hoe de zaak
afiiep", dacht zy. Het leek haar een
goed begin toe te zeggen, dat '4J vriend
schap met de Nee les had gesloten, en
in de portierswoning Iets had gegeten
daar zij boodschappen moest doen. en
zy Mrs. Jennings niet had gezegd, wan
neer haar middageten klaar moest zijn-
Zij was bij de Neales blijven luisteren
naar verh3len over oude familieportret
ten tot half tien. En toen ging haar ver
haal stap voor stap naar den donkeren:
weg en den man, die haar daar was gc-
"itlevering van
Bela Kun.
De raad van de internat tonale enterite
tegen de derde internationale, tn welken
raad 13 Europeesche landen vertegen
woordigd zyn. heeft met algemeeno
stemmen ee:: motie aangenomen, waar-
In gezegd wordt, dat de misdaden waar
aan Bela Kim rich in Hongarije heeft
schuldig gemaakt, vergrijpen zijn tegen
het gemeen recht en geen politieke
misdrijven, zoodat het verzoek tot uit
levering van Hongarije aan Oostenrijk
gerechtvaardigd is.
Houdt Peking stand?.
Volgens een telegram uit Peking heb
ben do commandanten dor Mandsjoerij-
sche strijdkrachten na langdurige be
raadslagingen geweigerd naar Mocfcden
terug te trekken, zooals lutn door de
Japanners in overweging was gegeven.
Zij zijn namelijk van oordeel, dat een
overwinning nog mogelijk is. terwijl een
terugtocht thans enorme verliezen zou
meebrengen.
De huidige econo
mische toestand.
De consultatieve economische commi».
sie van den Volkenbond heeft de Laat
ste hand aan haar rapport aan den Vafc-
konbondsraad gelegd waarna zy uiteen
is gegaan.
In haar rapport, aldus de Tel.. geeft
de oomtssSe naast de gemolde resoluties
over handel, industrie, landbouw, suiker,
steenkolen, waardevastheid van het goud
en de economische oorzaken van ;>olitie-
ke conflicten een volledig overzicht over
den huldigen economisch en toestand.
In zyn slotrede onderstreepte dc Bel
gische oud-premier Theunis nogmaals
het verband, dat tusschen handel land
bouw en nijverheid bestaat. IiU voegde
hieraan toe. dat de handelsbelemmerin
gen by de volken toé diep zijn ingeroest,
dat een krachtig© en voortdurende in
spanning dor belanghebbende groepen
wordt vereischt» wil men by de toepas
sing der aanbevelingen van de inter
nationale economische conferentie posi
tieve resultaten bereiken.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cent» per regel.
Moeders nemen voor de
roo^e- Qcsmctte of ont-
stoken huid van dc
kleine. uitsluitend 'e
allerbeste, en dat ia
- Doos 30 cn 60 cent. Tube 80 cent.
bi| Apolh en Drogislct»
volgd. Toen het meisje daarover sprak,
trilde haar stem. Zy wilde over een paar
bijzonderheden heenloopen. doch Ri
chard Power stond dat niet toe.
„Wat zeide de kerel? Welke woorden
gebruikte hy?" vroeg hy telkens weer.
En eindeiyk barstte hU uit: ..Hy dreigde
u te vennoorden cn u geloofde, dat
Dc het was?"
„Wat kon Dc anders gelooven?" ver
dedigde Esmée zich. ..Hy leek volko
men op u sprekend. Ten minste too
kwam het mij voor by het onzekere
licht van dc maan door de boomen. Zijn
gestalte was dezelfde *4jn gelaat ook.
en zelfs zyn stem. behalve dat die borsch
en toornig klonk. Hy wist alles omtrent
my. dat ik hier bij u werkte en alles.
Ik veronderstelde, dat hy my gevolgd
was uit den tuin ofschoon, r.'.s Hc had
nagedacht Dc had kunnen begrijpen,
dat zulks niet mogelUk was, daar het
hek terstond achter mU gesloten werd.
Doch hy had misschien wel een sleu
tel".
M sschlen", herhaalde Power. ..MSao
Alton, ik vind he: verschrikkelijk, dat
dit gebeurd ls. Ik kan echter nog niet
begrijpen waarom wat reden d:c man
kon hebben, u te beleed Sger. of wat
het hem ken schelen, of ik een secreta
resse heb orr. rr.'.J te helpen bij mijn
corresponden tic".
(Wordt vervolgcU
zingen in
Duitschland.
Zone,'.;: zijn onder veel belangstel
ling de RUksdagverklczingen in
Duitschland gehouden.
Hier en daar kwamen incidenten
voor. In Bramen (Roergebied) werd
een verkiezihgsauto der nationaal
socialisten beschoten. Door verdwaal
de kogels werden twee kinderen
ernstig gewond
De uitslag.
De uitslag van 33 van 35 districten is:
Sociaal Democraten 161, Dudtach Na-
tionalen 77. Centrum 62, DuHsche
Volksparty 35, Communisten 54. De
mocraten 27, Beiersche Volksparty
16, Economische Party 23. Nat. Socia
listen 13, Christ. Boerenparty 1,
De uitslag van Berlijn was nog niet
bekend.
Is de Italia „misleid"
In een interview over de vlucht van
de Italia heeft Amuhdsen verklaard dat
de mededeeling van Nobile. dat het NS-
colaas li-land niet te vinden was. hem
zeer verbaasde. Hij zelf had het land
tydens de expeditie van de Maud be
zocht, over de eilandengroep een slede -
tooht gemaakt en sign aal teek ons laten
oprichten. Men dient aan te nemen, dat
de Italia bij nevelig weer dc eilander
voorbU is gevlogen
MEVROUW MURIEL KOOLHOVEN—
ASHE.
In het te Mor. te Carlo verschijnend
weekblad „The Continental Weekly"
komt een groot, welgelijkend portret voor
van mevr. KoolhovenAs he. die ln
Haarlem en omgeving, als echtgenoot©
van wyicn den heer A. Koolhoven, zoo
herhaalde malen cn met zooveel suocea
is opgetreden.
Onlangs trad zy op in de Casa del
Mare te Monte Carlo waar de Osborne
O'Hagan haar voor een recital had ge
ëngageerd. Er werd by die gelegenheid
door een criticus gezegd: DU heeft een
prachtig geluid van belangrUken om
vang en zy gebruikt haar stem ab een
ware kunstenares".
In een interview met een' vertegen
woordiger van The Continental Weekly
deelde mevrouw Koolhoven het een en
ander mede over haar studies cn haar
optreden in Londen, Holland en FranJe-
rUk.
zy zingt thans veel voor de radio en
gaf den Journalist als haar meening te
kennen dat haar talent haar geschikt
maak', voor de Opera.
De helft van hetgeen haar optreden
als zangeres haar opbrengst besteedt me
vrouw Koolhoven voor liefdadige doel
einden: in hoofdzaak voor een fonds voor
zieke er. behoeftige kunstenaars.
PERSONALIA.
Zaterdag 2 Juni herdenkt de heer S.
J. H. Junse don dag waarop hU voor 25
jaar als boekbinder in dienst trad by de
firma Joh Enschedé en Zonen op do
afd. boekbinderij.
