'Aspirin-
H. D. VERTELLINGEN
UIT DE NATUUR
SCHEEPSBERICHTEN
FEUILLETON
De vier gedenkwaardige jaren
der familie Van der Velde
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 22 MEI 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Het groote vraagstuk.
door
DICKY WAFELBAKKER
,,Jack", zei May terwijl ze de courant
op den grond liet vallen en peinzend in
het vuur staarde.
„Ja lieveling", vroeg haar man, haar
met bewonderende, verliefde blikken
aanziende.
„King Is weer In Londen terug".
„Klng?"
..Ja. Nu ls dus eindelijk het oogen-
blik aangebroken, waarop ik hem
taald kan zetten wat hij me indertijd
als jong meisje heeft aangedaan en ik
reken er op, dat je me daarbij helpen
zult".
Jack vroeg zich in de grootste verba
zing af, wat zijn intelligente vrouw, die
in alle opzichten zijn meerdere was, van
hem zou kunnen verwachten.
Toen Jack voor het eerst May ont
moet had. had King pas kort geleden
zijn verloving met haai- verbroken. Ei
werd dien bewusten avond een bal ge
geven in een groot hotel en snikkend
had hij hot jonge meisje in een afge
legen hoekje van den tuin op een bank
aangetroffen. Hoe het gekomen was,
wisten ze beiden niet, doch May had
hem terstond in haar vertrouwen geno
men en het geheele treurige voorval
verteld. Geleidelijk was hij te weten ge
komen dat ze heel verliefd was geweest
op dien mijnheer King, welke haar
klaarblijkelijk meer dan onhebbelijk be
handeld had. De man scheen er een
voorkeur voor getrouwde vrouwen op na
te houden en kinderlijk-onschuldig had
ze er snikkend aan toegevoegd:
..Hij vond hie zeker nog te jong en
te dom, maar ik weet heelheel ze
ker dat er eens een dag zal komen
waarop hij berouw zal hebben.... over
wat hij me aandeed".
Dit was de eerste kennismaking ge
weest en kort daarop was Jack met de
bekoorlijke May getrouwd. Sinds dien
tijd waren vijftien jaren verloopen, en
hoewel May die zich 6ot een opvallend
mooie vrouw had ontwikkeld, heel ge
lukkig was geweest met haar main, had
ze toch nimmer kunnen vergeten wat
King haar indertijd als jong meisje had
aangedaan.
Ze kwam nu op de leuning van Jack's
stoel zitten en trok zachtjes aan zijn
linkeroor.
„Vind je niet, lieveling, dat ik het
volste recht heb me eens flink op hem
te wieken? Je moogt wel heel trotsch
wezen, dat ik je ln vertrouwen neem.
want gewoonlijk vertelt een vrouw haar
man nooit iets van dergelijke dingen.
Ik ben van plan King te ontmoeten, nu
hij weer in Londen is en hem op een
dusdanige wyze in te palmen dat ik
hem volkomen het hoofd op hol breng.
En als ik het dan zoover gekregen heb
dat hij- tot over zijn ooren verliefd op
me is, zal ik hem op dezelfde wijze be
handelen als hf] mij indertijd deed. Lek
kerfijn, net goed voor hem".
„Maar lieve sohat", zei haar man ver
baasd. ,.Ben je die geschiedenis na
vijftien lange jaren nóg niet vergeten?"
„Herinner je je dan totaal niet meer
hoe tk van streek was toen je me voor
het eerst ln dien tuin ontmoette?"
klonk het verwijtend. Jack. die nog
even verliefd op ziln mooie vrouw was
als op den dag van hun huwelijk, zei nu
verontwaardigd:
„Ja, ik geef toe dat het een schande-
lijk-gemeene streek van hem was, maar
in jouw plaats zou ik dien man niet de
moeite waard vinden om me nog een
seconde druk om hem te maken".
,.Hoc kun jij je dat ook voorstellen:
je bent toch maar een man. Ik verze
ker je echter dat ik me wreken zal. Ik
zal hem uitnoodigen hier te komen en
je moet zelfs toestaan, dat ik wat met
hem coquettc-er Je zult natuurlijk al
dien tijd begrijpen, waarom ik het doe
en je behoeft je nergens ongerust over
te maken. En ais ik hem dan met zijn
eigen munt betaald heb, zullen we er
samen pret om hebben, nietwaar jon
gen? De eenige die verre van vroolijk
zal zijn. is dan King...."
„Maar stel je nu eens voor, dat ik hem
ging waarschuwen?" vroeg de goedige
Jack plagend. May keek hem met- groo
te, verschrikte bogen aan.
„Dat zou heel leelijlc van Je zijn en
tot een dergeiyk iets ben je niet in
staat",
„Wees maar stü, vrouwtje, en ga jij
Je gang. Ik vertrouw je ten volle en ik
ben er van overtuigd, dat King het ge
durende het verdere gedeelte van zijn
leven betreuren zal jou ooit te hebben
laten gaan".
„Je bent een groote snoes, want iede
re man in jouw plaats zou alle moge
lijke bezwaren gemaakt hebben, was ja-
loersch geweest etc. etc. Maar jij bezit
gelukkig gevoel voor humorJe moet
nu nóg liever zijn dan je al was en
me vijftig pond geven om een rose
avondmantel met skunks afgezet te
koopen, want ik ga morgenavond met
mijn nieuwen aanbidder naar de opera.
Daarna gaan we soupeerenals jij
het tenminste goed vindt, liefst van alle
echtgenooten. Hy moet den eeitsten den
besten avond al verliefd op me worden,
want natuurlijk herkent hij in mij nooit
meer het onhandige meisje van negen
tien jaar".
Niettegenstaande May den be
wusten .man dien avond al stormender
hand veroverde, duurde het toch nog
enkele dagen alvorens zij den climax
bereikte. Ze had hem echter al zoover
gekregen, dat King in de heilige overtui
ging verkeerde, dat ze van plan was ter-
willc van hem haar echtgenoot te be
driegen. Lachend vertelde ze aan Jack.
dat zy dien avond een afspraak met
hem had gemaakt, waarvoor King haar
zelfs een uitvlucht aan de hand had ge
daan zoodat ze den ganschen avond met
hem alleen kon zyn. May en Jack had
den hierover samen het grootste plezier.
Ze had haar wederhelft door haar op
winding zoover meegesleept dat hy even
zeer als zij verlangde naar het oogen-
blik waarop haar wraakneming zou
plaats hebben.
Voordat ze wegging, kwam zy de bi
bliotheek van haar man binnen om zich
door hem te laten bewonderen: ze was
geheel in het zacht-rose en nooit had
ze er mooier en verleidelijker uitgezien.
„Vanavond is het de climax", zei ze
uitdagend lachend. „Ik heb hem voor
gesteld samen in zijn auto naar Rich
mond te gaan om daar te soupeeren.'
„Dus dit is gelukkig de laatste avond
dat ik alleen ben?" vroeg haar sul van
een echtgenoot. „Het wordt tyd, want
ik heb je erg gemist, May. Lachend nam
ze afscheid van hem en wierp hem bij
de deur nog een kushand toe.
Tot heel laat in den nacht zat haar
man op haar te wachten om het ver
loop van de geschiedenis te hooren.
HU wachtte heel lang
May kwam niet meer terug.
HET HANDBOEKJE VAN
DEN A. N. W. B.
EEN VRAAGBAAK.
Verschenen is het handboekje van den
A N. W. B. voor het jaar 1923, dat niet
alleen voor den wielrUder en den automo-
bilist, maar voor den toerist in het alge
meen een verrassend groote hoeveelheid
nuttige gevens en inlichtingen bevat, die
voor hem van belang zyn.
Elke toerist immers, hetzij hij per fiets,
met een auto, per spoor of boot op reis
gaat, of naar klassieken trant den wan
delstaf opneemt, o mte voet den oudsten
vorm van toerisme te beoefenen, ziet zich
by het samenstellen van zijn reisplein,
vooral wanneer hy de grenzen des lands
wil overschryden, geplaatst voor een
aantalvragen wier beantwoording hem
niet altyd gemakkeiyk zal vallen.
Een beknopt, maar toch zoo volledig
mogeiyk antwoord te geven op deze vra.
gen Ls het doel van dit boekje.
Met behulp van teekens cn cyfers is
een code samengesteld, waardoor het mo
gelijk is in een klein bestek allerlei bij
zonderheden te vermelden omtrent de
ruim 1300 binnenlandsche en ca. 750 bui-
tenlandsche hotels die genoemd worden.
Een zeer belangryk onderdeel van de
vele gegevens die voor liet reizen in het
buitenland van groot belang zyn vormen
de inlichtingen betreffende de passen,
visa, douaneformaliteiten enz.
In alfabetische volgorde wordt in het
boekje aangegeven in welke landen een
visum wel en in welke dat niet noodig
is en wat de kosten ervan zyn; waar een
internationaal rijbewijs gevorderd wordt:
welke waarborgsommen voof motorrytui-
gen geëischt worden en hoe men dit het
gemakkeiykst regelt.
Het boekje geeft verder nog tal van
andere nuttige Inlichtingen, b.v. hoe las
tige en tydroovende grensformaliteiten
kunnen worden voorkomen, en ai wat de
automobilist weten moet omtrent trip
tieken, het aanvragen en Invullen van
inernationale rijbewijzen en dergelyke
documenten, die by het passeeren van
de grens onmisbaar zyn.
Aan de samenstelling van het Hand
boekje en aan het geregeld byhouden
daarvan wordt groote zorg besteed,
het te maken tot een vraagbaak voor den
toerist, die hem een bevredigend ant
woord geeft op de honderd-en-één vra
gen, waarvoor hU dageiyks komt te
staan.
OPMERKINGEN UIT DE
BURGERIJ
KINDERBEWAARPLAATS
GEVRAAGD.
Een onzer abonnés maakt- de opmer
king. dat nu er een houten hulpschool
zal komen in Haarlem-Noord, het zeer
gewenscht zou zUn daar een kinderbe
waarplaats aan te verbinden voor de
kinderen die thans gebruik maken van
de Kinderbewaarplaatsen aan de Colen-
sostraat, het Pretoriapiein, enz.
Een wandeling van de Vogeibuurt naar
de Colensostraat duurt, zegt inzender,
voor deze kleuters die natuurlijk onder
weg loopen te spelen, soms wel een uur
en 's avonds gebeurt het wel dat de
laatsten pas te 5 a 6 uur spelen-de thuis
komen.
Inzender vraagt een onderzoek in
dezen. De kinderbewaarplaatsen aan de
Colensostraat en het Pretoriapiein zyn
overbevolkt, zoodat voor die inrichting
eenige verlichting zeer wenschelijk is.
ELEMENTAIRE VERSTANDS
OEFENINGEN.
Zaterdag hield de vereeniging tot be
vordering van Elementaire Verstands-
oafenlngen haar jaarvergadering te
Haarlem. Uit het jaarverslag bleek, dat
steeds meer buitengewone en voorberei
dende scholen deze leermiddelen aan
schaffen. Ook het huisgezin ear reeds
enkele lagere scholen blijken een bij
zondere interesse voor deze uitgave te
hebben.
Van verschillende zijden werden nieu
we leermiddelen ter beoordeeling toege
zonden. De goedgekeurde zullen van
het stempel der Vereeniging voorzien
ln. den handel gebracht worden By den
uitgever der elementaire vevstandsoefe-
ningen is tevens een handleiding prys-
courant verkrygbaar. waarin de leer
middelen uitvoerig besproken worden.
Dit jaar werden weer eenige lezingen
gehouden, terwijl op een tweetal ten
toonstellingen de E.V. een belangrijke
plaats innamen.
De aftredende bestuurleden, de hee-
ren W. Kraak en F. A. v. Riet werden
herkozen, terwijl het bestuur opdracht
kreeg een bllderlotto uit te geven
BEGRAFENIS VAN GENERAAL A. R.
OPHORST.
Maandag is op Zorgvlied te Amster
dam het stoffelyk overschot ter aarde
besteld van dén luitenant-generaal b.d.
den heer A. R. Ophorst.
Uit tal van kringen van het openbaar
leven en maatschappelijk werk was de
belangstelling zeer groot. Daar waren
onder zeer veel anderen de Commis
saris der Koningin in Noord-Holland,
Jhr. dr. A. Röell, de burgemeester van
Amsterdam, de heer W. de Vlugt, de
wethouders, de heeren Th. M. Ketelaar,
J. ter Haar en dr. I. H. J. Vos: de ge
meentesecretaris de heer J. J. Roovers,
vooats i-aadsleden uit v-rywèl alle frac
ties. Aanwezig waren verder o.a. dr. J.
Th. de Visser, mi'. H. Verkouteren; voov-
zitber" van de afd. Amsterdam van de
Christ. Hist.Unie; de lutenant-generaal
VV. H. van Terwisga, voorzitter, en ma
joor W. A. Knfjff, secretaris van den
Nat. Bond „Het Mobilisatiekruis"; over
ste Timmermans en overste Rouffaer,
voor de afd. Amsterdam van „Het Mo
bilisatiekruis", de laatste tevens als
garnizoenscommandant.
Het N. o. C. was o.a. vertegenwoor
digd door den voorzitter, den heer A.
baron Schimmelpennick van der pye.
In de uiterste wilsbeschikking van ge
neraal Ophorst was bepaald, dat aan de
groeve slechts vier sprekers het woord
zouden voeren. Zoo werd dus gesproken
door den luitenant-generaal b.d. A. L.
Klerk de Reus. Mejuffrouw mr. C.
Frida Katz, lid van den raad van Am
sterdam, de heer H. de Goede (namens
alle lichamen en particulieren, die met
den heer Ophorst samenwerkten) en
door Ds. G. Oorthuijs.
Generaal-majoor W. D. A. Ophorst
dankte ten slotte voor de eer aan de
nagedachtenis van zyn diep-betreurden
broeder bewezen.
DE VEENBRANDEN.
GEEN STEUN NOODIG.
De commissaris der Koningin in de
provincie Drente, mr. J. T. Linthorst
Homan, bericht namens het Provinciaal
Comité tot hulpverleening bij rampen
van al ge me enen aard. dat voor het ver
krijgen der middelen tot hulpverleening
en schadevergoeding inzake de veen
branden in Drente geen beroep op de
offervaardigheid van het Nederlondsche
volk zal worden gedaan, nu de Kon.
Nationale Bond voor Reddingswezen en
Eerste Hulp bij Ongelukken „Het Oran
je Kruis" en de vereeniging „Het Ne
derlandse he Roode Kruis" door het be
schikbaar stellen van gelden en goede
ren 't comité de noodige middelen heb
ben verschaft, meldt het Hbld.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel.
Stofzuigerhuis MAERTENS
BARTELJOR1SSTRAAT 16
TELEFOON No. 10756 5
APEX STOFZUIGERS F. 90.-
MILITAIRE PENSIOENBOND.
Zaterdag werd in het gebouw „Olym-
pia" de jaariyicsohe algemecne vergade
ring gehouden van den Alg. Militairen
Pensioenbond, die zioh ten doel stelt
verbetering der rechtspositie van de ge-
pensionneerde militairen van land- en
zeemacht en koloniën, in dien zin, dat
de pensioenen van de voor 1909 gepen-
sionneerden niet ten achter zullen staan
bij die van de thans dienenden-
De voorzittei", de heer D. F. Brand'
wUk, sprak een openingswoord; hij zette
uiteen, dat de algemeene vergadering
dit jaar vervroegd is can den leden moed
in te spreken, en nieuwe kracht te ver
zamelen, na de teleurstelling, zy zal
staan in het teeken van de wapen
schouw.
De voorzitter gaf daarna een over
zicht van de actie in het afgeloopen
jaar. Hy eindigde met een beroep te
doen op de afdeellngen voor een onver
flauwde actie voor pensioensherziening
op de basis van recht en rechtegeiyk-
heid.
De secretaris, de heer L. van Geest,
bracht het jaarverslag uit.
De afdeeling Vlissingen beval aanslui
ting van den Bond by de S.D.A.P. aan.
De voorzitter zette daarentegen de voor-
deelen van het handhaven der neutrali
teit uiteen.
Naar aanleiding van eenige opmerkin
gen van den secretaris over de houding
van de Kamerleden, kreeg de heer Ch.
G. Cramer het woord am zijn houdin;
te verklaren. De soc.-dem. Kamerleden
meenen, zei hy, dat vóór een pensiosn-
verbetering.als hier beoogd wordt, gaat
de verbetering van de weduwenpensioe-
nen van ln landsche ambtenaren in In
die. De voorzitter verklaarde, het hier
niet moe eens te zijn, omdat men he;
doen van recht niet mag afmeten naai
de mate van onrecht, anderen aange
daan.
De voorstellen der afdeeling gaver
geen aanleiding tot discussie.
By acclamatie werd de heer L, van
Geest als bestuurslid hericozen; in de
vacature van het HJB.-lid Keer. zal door
schriftelyke verkiezing voorzien worden
De heer P. A. Carol, lid van het hoofd
bestuur, hield een inleiding over
„steunverleening", een systeem dat de
Bond niet wenscht, omdat hij recht wil,
en geen aalmoezen. Daarop volgde een
bespreking van de actie in de komende
maanden.
Het hoofdbestuurslid Visser sprak een
propagandistisch sluitangswoord.
ALG. NED. METAALBEWER»
KERSBOND
Verschenen is het verslag van den
Alg. Ned, Mctaalbewcrkersbond ov
de jaren 1926 cn 1927, Deze bond.
momenteel dc sterkste van de bij het
N. V. V. aangeslotenen, heeft zyn le
dental zien groeien van 23.795 op 1
Januari 192ó tot 27.176 op denzelf»
den datum 1928. Deze aantallen wa*
ren resp. voor dc afdeeling Haarlem
759 en 810.
Van het totaal aantal georganiseer»
de metaalbewerkers had deze Bond
er op 1 Januari 192S 63.8 pet.
Aan wcrkloosheidsuitkééring werd
in 1926 434,974 en in 1927 438.772
besteed, aan uitkcering bij staking en
uitsluiting 77.507 cn 47.950. Het
kapitaal van dc Bondskas bedroeg op
1 Januari 1927 100.795.5934 en op
1 Januari 1928 94.603.52.
WILDE ORCHIDEEëN.
Alkaid 21 Mei van East London naar
Port Natal.
Bilderdyk 21 Mei 17 u. 30 m. te Ant
werpen, Br.-Indië naar Rotterdam.
Burgerdyk 21 Mei n.m. te Newport
News van Rotterdam.
Giekerk 20 Mei te Suez, Beira naar
Rotterdam.
Medan 21 Mei te Duinkerken, Batavia
naar Rotterdam.
Maasdam 21 Mei v.m. te New Orleans
van Rotterdam.
Moerdijk 21 Mei 17 uur van Londen,
Rotterdam naar Pacifickust.
Prinses Juliana 21 Mel van Sabang,
Batavia naar Amsterdam.
Randfontein 20 Mei van Kilindind
naar Tanga.
Roti, passeerde 20 Mei Gibraltar, Ba
tavia naar Amsterdam.
Riouw 19 Mei van Batavia naar Am
sterdam.
Tosari 21 Mei van Gibraltar, Batavia
naar New-York.
Bandoeng passeerde 21 Mei Pantel-
laria, Rotterdam naar Batavia.
Modjokerto 20 Mei te Hamburg van
Rotterdam,
Siantar 21 Mei te Batavia van Rot
terdam.
Tapanoeli passeerde 21 Mei Finisterre
Batavia naar Rotterdam.
Westerdijk 19 Mei 0 u, 1050 myl West
van Scilly. New-York naar Rotterdam.
(Naar aanleiding van de tentoonstelling
ln Thyssc's Kof.)
De meeste lezers weten wel. dat er
ook in ons land en zelfs in onze omstre
ken orchideeën in het wild groeien. Zoo
was het een goede gedachte van een
bestuurslid van „Thysse's Hof" om alle
soorten, die nu bloeien en die bijeen te
garen waren in het oude huisje op ta
fels met naam en toenaam en allerhan
de bijzonderheden te exposeeren.
Laat ik eerst even de lezers het essen-
tieele kenmerk noemen van de Orchi
deeën-familie namelyk het bezit van 0
bloembladeren, waarvan éón groot cn
breed is en, soms zelfs volgroeid tot
een „muiltje", de z.g. lip. De meeldraden
zijn vergroeid tot twee losse stuifmeel
klompjes.
Er zyn wel andere planten, die een
lip hebben, anderen weer die wel stuif
meelklompjes hebben, maar al deze
kenmerken te zomen, met nog enkele
minder belangryke, heeft alleen de
orchideeën-faimilie.
Biologen als Darwin, dichters en
schryvers als Goethe en Maeterlinck
hebben de orchideeën beschouwd als de
edelste, hoogst-georganiseerde planten
groep. Voor liefhebbers, zoowel gewone
wandelaars in de Europeesche landen
als bewoners van de tropen, waar de
orchideeën als groote planten op boo-
men groeien, heeft het vinden van
bicelende orchideeën een bijzondere
bekoring.
Voor natuurliefhebbers is het zoeken
van zeldzame soorten een sport, even
spannend als de jacht, maar opvoedend,
veredelend en leerzaam. Men leze Met
kijker en bus" waarin Heimans een
hoofdstuk schryft getiteld „Op jacht
naar Orchideeën.
De biologische merkwaardigheid van
de orchideeën-familie bestaat uit hun
voedsel opneming, waarvoor de hulp
noodig is va.n lagere planten, zwammen
of schimmels, die om en in de wortels
zitten, het voedsel opnemen uit den
bodem, dit vastleggen in de orchideeën-
wortels, die het ten deele voor eigen op
bouw gebruiken en gedeeltelijk ter be
schikking laten van de zwam. Men
noemt zulk een verschijnsel „symbiose".
Letterlijk beteekent dit „samenleving",
men zou liet ook „onderling hulpbetoon"
of „coöperatie" kunnen noemen.
Wel is het op liet randje van parasi
tisme, er zijn zelfs' onderzoekers die het
als 'n milden vorm van parasitisme be
schouwen, maar daar ben ik het toch
niet mee eens. Maar evenais in het
maatschappelijk leven is die grens ook
hier wol eens mceilyk te trekken.
Op de tentoonstelling heeft Prof. Wes-
terdyk (onze vrouwelyke professor) een
aantal buisjes ingezonden met rein
cultuur, zooals men die noemt van ver
schillende orchideeën-zwammen. De stof
waarop ze gekweekt worden is vruchten-
agar en by liet kweeken ervan komt het
erop aan te zorgen, dat uitsluitend de
gev,<ii30hte zwam en geci kiemen var
ar.nere op de voedingsstof terecln komt.
I andaar de na un „reincultuur".
Do tweede biologische merkwaardig
heid zit ln de wyze van overbrenging
van het stuifmeel. Ik zeide hierboven
reeds dat het stuifmeel als klompjes
overgebracht werd. Ik zal dit hier nu
niet uitvoerig beschrijven, maar verwij-
zen r.aar dc tcekeningen met beschrij
ving en ae foto's die op de tentoonstel
ling aanwezig zyn.
De meeste orchideeën groeien in onze
streek op vochtige plaatsen, moerassige
weiden, rietlanden, vochtige duinbosch-
jes, natte duinpannen enz. Een enkele
soort groeit ook op droger plekken, de
meeste droogte doorstaat wel de breed-
bladige wespenorchis die in Juli langs
den Hoogen Duin en Daalscheweg groeit
in het droge zand, half onder de popu
liertjes achter het hek.
Een enkele andere soort Hondskruid
en Herminium groeien ook wel op
duinhellingen, maar dan koel en op het
noorden tusschen gras en bramen.
De Kever-orchis groeit soms ook wel
droog, mits in de schaduw, doch kcant
dan alleen in blcei in jaren met voldoen
den regen ln dezen tyd.
De Harlekijn-Orchis groeit soms ook
in viy droge weiden, maar vormt toch
roods de overgang tot de echte moeras-
orchideeën, met zandvormige knollen, de
„handekenskruiden", een 4 of 5 tal soor
ten van Orchis waarvan in onze streek
het meest bekend is de Breedbladxge
Orchis met mooie, zwarte vlekken op de
bladeren.
De soorten die goed tegen de droogte
kunr.en, hebben behalve de Wespen-
oiohissen ronde knollen, soms zoo groot,
als een erwt, soms zoo groot als een
kleine aardappel, die het de plant ge
makkelijk maken een lange periode van
droogte te doorstaan.
In Zuid-Limburg vinden we een veel
grooter aantal van die soorten, welke
niet aan het moeras gebonden zijn. ja,
sommige soorten die bij ons uitsluitend
in hea moeras groeien, groeien daar
door den leemachtlgen, vochthoudenden
bodem ook op hoogere hellingen.
De mooiste Limburgers zyn wel de
Bruine Orchis, de Soldaatjes-Orchis, de
Vliegen-Orchis (waarvan de bloem op
een vlieg geiykt) en de Mannetjes-Or
chis; met helderpaarse, fyne bloemtros
sen. De dezer zal my vragen wat nu
de grootste merkwaardigheid is van de
tentoonstelling.
Dit zyn m.i. de kiemplantjes van or
chideeën en de foto's die er op betrek
king hebben. In deze gunstige regenrijke
jaren zaaien de orchideeën zich zeer
sterk voort en we hebben pollen ten
toongesteld met meer klemplanten, van
enkele centimeters grootte, een mooie
belofte inhoudend voor de toekomst.
De zeldzaamste Nederlandsche orchi
dee op de tentoonstelling is wel de
Bokken-orchis, een groote bruin met
groene bloem met zeer merkwaardig ge
krulde slippen van de lip, door een lid
van het bestuur verzameld in Frankrijk.
De mooiste is een kolossale hybride
tusschen Orchis fusca en miiitaris, die
ik vind in Zuid-Limburg.
De kleinste orchidee is een bloeiend
exemplaar van Listera Cordata plan. 3
c.M. groot, dat ik verleden jaar mee nam
uit de buurt van Davos.
Verdsr hangt de wand vol met foto's,
aquarellen, gedroogde exemplaren en er
zyn ook buitenlandsche soorten als het
Venusschoentje uit Midden-Europa en
de prachtige Ophrys Bertoloni uit Zuid-
Europa in bloei aanwezig.
Laat deze tentoonstelling vooral een
aansporing zijn om de weinige plekken
met orchideeën die we nog hebben in
Kennemerland, voor vernieling te bewa
ren. Want waar orchideeën groeien ls
de natuur ongerept, is het landschap op
zijn mooist en er groeien ook altyd
merkwaardige andere planten als Gen
tianen, Parnassi, Pirola en meer moois.
Ook al groeit er in ons land slechts een
30-tal van de 10.000 soorten, die men
schat dat er op de wereld zijn, dan is dit
toch een stukje plantenryk, dat onze
bescherming waard is.
C. SIPKES.
HAARLEMMERMEER
HET WERK ONDER MILITAIREN.
Op Vrijdag 1 Juni zal er op initiatief
van de vereeniging „Pro Rege" te Hoofd
dorp in de groote bemszaal een open
bare vergadering worden gehouden met
de bedoeling om het werk van den Ne-
derlandschen militairen-bond meer be
kend te maken en daarvoor meerdere
belangstelling te verwekken.
Dit werk beoogt de militairen leiding
te geven in hun vryen tyd en hen tegen
verkeerde invloeden te waarschuwen;
men wil het kazerne-leven gezelliger
maken en het gemis van de ouderlijke
woning zooveel mogelijk vergoeden.
Er zijn in ons land al meer dan 30
Christelijke tehuizen opgericht. Eenige
redenaars zullen het woord voeren, o.a.
de oud-minister van oorlog J. J. c. van
Dijk en de legerpredikant Joh. Jansen.
Ook zuilen byna löö jongens en meis
jes van zangkoor „Beinze" van den
Christelijken Nationalen Werkmansbond
uit Amsterdam eenige liederen zingen.
HEEMSTEDE.
AANKOOP EN OVERDRACHT VAN
GROND.
B. en W. stéllen den Raad voor hen te
machtigen voor de gemeente te koopen
van A. van Huissteden te Heemstede
voor den prys van 10.000 drie huizen
met erven nos. 93, 95 en 97 aan den
Leidschevaartweg te Heemstede en aan
A. van Huissteden om niet over te dra
gen een perceel bouwterrein, groot on
geveer 5.06 A., gelegen aan de Orchi-
deeënlaan. hoek Zandvoortschelaan.
Door den aankoop van genoemde per-
ceelen, zeggen B. en W., zal de gelegen
heid worden verkregen, ter plaatse een
parkeerterrein te maken en tevens den
toegang tot de te stichten spoorweg
halte aanmerkelijk te verbeteren.
DE BRUG OVER DE
CRAYENESTERVAART.
B. en W. stellen voor aan de nieuwe
brug over de Crayenestervaart by den
Weissenbruchweg den naam te geven
van Bronsteebrug.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Tabletten
de onovertroffen
pijnstillers
Weiger namaak en lel t op c'al op elke
labiel hel woord "Bayer* staal, frijs 75 cis.
door JAN VAN MERLENSTEIJN.
Natuuriyk beperkte onze hulpvaar
digheid zich niet tot ons vaderland. Wij
hielpen waar wc konden, zonder ons om
ras of nationaliteit te bekommeren. Een
reeks van lotgevallen, die ik gedeeltelijk
in den loop van deze vertelling nog op
verschillende plaatsen zal aanvoeren,
leggen hiervoor getuigenis af.
Er kwam nu nl. een periode, die ons
rijke!Uk de gelegenheid gaf. den con
centrator te gebruiken, daar vader ons
op zekeren dag met de mededeeling ver
raste. dat wij een reis om de wereld zou
den maken. Dit plan werd door ons al
len stormachtig toegejuicht. Ik was mis
schien de eenige die dit enthousiasme
niet heeiemaa! deelde, hoewel dit meer
aan zakenredenen was toe te schrijven
Ik had mU reeds tamelyk goed op de
werf ingewerkt en vreesde dat ik door
deze onderbreking er weer ineens liccH-
maal uit zou raken. Ik vond dit niet
raadzaam, omdat ik naar alle mensche-
lUke berekening er voor bestemd was,
later eenmaal onze ondernemingen in
leiden, daar Gerard, die bovendien geen
scheepsbouwer, maar maohine-ingenie.ir
was, steeds duideiyker neigingen toonde,
om zich aan het. onderwijs te wijde
Bovendien had ik op het oogenblik geer.
buitengewoon verlangen een wereldreis
te maken, want na de Hoogeschool te
Delft afgeloopen te hebben, had ik ver
scheidene jaren wegens mUn studies
over de wereld rondgezworven. Vader
slaagde er in mijn bezwaren weg te
praten door er op te wijzen, dat het niet
rr.ders dan goed voor my kon zUn, ais
ik ln persoonlijke aanraking met onze
overzeesche cliënten kwam. Bovendien
konden wy ook nog zien of het mogelijk
was. de scheepvaarten, die mot de werf
verbonden was, naar Amerika of Oost-
Azië uit te breiden. De redenen waren
goed en ik besloot de reis mee te maken
Moeder verheugde zich zc-er, haar nog
levende familieleden in Buenos Aires
u.ug te zullen zien. want dit was do
stad waar 2ij altyd had gewoond. Voor
Gerard en Corry was dit hun eerste,
werkelijk groote reis en beiden waren
verrukt over het vooruitzicht de wereld
te zullen zien.
Mademoiselle was tevreden. Zij was
nl. altijd tevreden, als zij slechts bij ons
kon zyn. Zoo begonnen wij dan alle.:
ijverig met de voorbereidingen tot de
groote reis. Nu bracht vader ook zij.:
voornemen een vliegtuig mede te nemen,
ten uitvoer. Hy kocht een kleinen een-
dekker, dien wij op Corey's aandringen,
de „Mug" doopten. Het toestel kon
twee personen meevoeren, wat eigenlijk
zeer weinig was, daarentegen was h?t
zeer snel en een uitstekend klimmer.
Deze eigenschappen konden wij intus
schen pas op juiste prils stellen, toen wij
zelf vliegen hadden geleerd. Eerst zou
den alleen Gerard en Ik hiei les in ne
men. maar Corry bedelde net zoo lang
by vader, tot zy het ook mocht lee-
ren.
Onze onderwijzer was de beroemde
Geijsdorp. een ervaren piloot, die reed'
met een ervaren zakenman een vluch.
naar Tndië had gemaakt. Corey was zou
charmant tegen hem. dat hU met haa-
meestal een kwartier langer in de lucht
bleef dan met ons. Het gevolg hiervan
en van een onmisbaar talent voor dez?
sport was. dat zU zeer vlug een groo^:
vaardigheid er in verkreeg. In tusschen
verleidde haar Jeugdige waaghalzerij
haar ook tot onberaden streken. Zoo
maakte zij btj haar vijfde vrije vlucht Je
onder den naam „Looping the loop" be
kende saltomortale, waarover ik haar
een ernstig standje maakte, toen zij weer
naar beneden kwam. Helaas maakte du
niet veel indruk op haar. Een ander
maal wilde zij laten zien, dat zij ooi:
een zeer korte landing kon maken en
kwam daarom heel steil neer. zy had
zich natuurlijk verrekend en sloeg mcl
de maohine naar voren over. Wij hoor
den het kraken van de versplinterde
deelen en raasden mot de Eerste Hulp
auto naar de plaats van het ongeluk. Wij
verwachtten niet anders dan onze zustor
bewusteloos zoo niet erger terug te
vinden. Teen wij aankwamen, zagen wij
dat de schroef van het vliegtuig gebro
ken was. Corry kroop van onder het ap
paraat te voorschijn en zeide met een
benijdenswaardige kalmte:
„Nu had ik byna een ongeluk gehad
Ik betaalde de schroef, en op drin
gend verzoek van Corry vertelde :k
vader en moeder niets van de zaak.
Daarvoor moest ze mij echter den prys
voor de schroef van haar zakgeld terug
betalen, zoodat zU langen tijd op zwart
zaad zat. Dat maakte haar een beetje
voorzichtiger. Toen alle voorbereidinger.
getroffen waren, vertrokken wij. Onze
tocht ging eerst naar Zuld-Afrika, waar
wy met dat gedeelte der ooms, tantes,
neven en nichten kermis maakten, dat
ons nog niet in Europa bezocht had,
waarby wij ons weer eens grondig in het
Spaansch oefenden, datwy kinderen, na
tuuriyk alleen van moeder hadden ge
leerd. Corry sprak h°t bijzonder goed en'
het ranke, blonde meisje, dat zoo aardig
Spaansch kon babbelen, viel in gezel
schap meer op, dan ons, met het oog op
haar leefty'd lief was. De mannelyke
jeugd van Buenos Aires fladderde om
haar heen. als de motben om het licht
en eenigen hunner zouden zich daar
misschien ook de vleugels by hebben
verzengd, want Corry bezat de benij
denswaardige gave, tegen allen even
vriendelijk be zijn. Zy seheen tegen de
Zuidelijke gevcelsuitbarstingen goed ge
wapend te zyn. Ik moest aan den jon
gen Humbcrton denken, by wiens vlag-
gegreet zij zoo vuurrood was geworden.
Van Zuid-Amerika voeren we door het
Panamakanaal aan den Westerkant en
gingen Noordwaarts tot San-Francisco
waarbij wy een avontuur met alcohol-
smokkelaars beleefden, óp wier vloot wU
stieten, zy hielden onze „Zwaluw" voor
oen nieuwe jachtboot der drankpolitie
en begonnen met mitrailleuses op ons te
vuren. Goddank troffen de eerste scho
tel geen doel, maar toch vlogen de ko
gels ons zeer dreigend om de ooren. zoo
dat Wij ons vlug verscholen achter alles
was ons kon beschutten, wy waren
woedend en Gerard sprong op en riep
uit:
„Ik zal dien lui eens een lesje geven!"
Het volgende oegenblik holde hy naar
de hut. waar de Concentrator stond, ter
wijl wij de uit twaalf schepen bestaande
smokkelaarsvloot gade sloegen. Direct
daarop hield als op tooverslag het schie
ten op en er verhief zich een woedend
gcsclireeuw op de schepen. Gerard
kwam vergenoegd glimlachend terug en
vertelde:
„Eerst heb ik. om aan dat domme ge
schiet een einde te maken, in al hun
machinegeweren de patronen vastge
klemd en toen heb ik dc lading een
beetje door elkaar gegooid. Ik geloof niet
dat er op al die schepen ook nog maar
een enkele ongebroken flesch of vat
alcohol is."
Wij moesten met hem meelachen om
dit nieuwe gebruik van den concentra
tor.
Van San Francisco ging het over Ho-
nol oelce en de Japansche eilanden uit
den Stillen Oceaan hadden opgevischt.
Het waren bekende en koene vliegers,
die geprobeerd, hadden een nonstop-
vlucht van Tokio naar San-Francisc»
te maken. Over deze vlucht waren wij
door middel van de radiotelegrammen.
door de Japansche regeering uitgezon
den, op de hoogte gehouden.' zy hadden
echter het ongeluk een defect aan de
machine te' krygen en moesten een
noodlanding op het water maken. Het
was hun vóór het landen evenwel nog
gelukt S-O-S-signalen uit te zenden,
die wy hadden opgevangen. Wy von
den hen in hun gummiboot op de zee
drijven en namen hen naar Kobe mee.
(Wordt vervolgd.).
