NIGHTCAP
m
TWEEDE KAMER.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 26 MEI 1928
25 Mei.
Het Staatspensioen. De motie-Sannea verworpen.
Twee kleine wetsontwerpen. De Rijksbouwmees
ter Vrijman moreel gerehabiliteerd.
Zooals we gisteren nog konden me-
dedeelevr had de heer Sannes zijn motie
in tweeën gesplitst, waarmede vandaag
de heer Sannes zijn doel bereikte: hij
won de stem van den heer Oud- Immers
er was één motie, die volledig en abso
luut het staatspensioen vroeg. Bén der
twee.
De eerste motie.de staatspensioensmo
tie viel met 48 tegen 27 stemmen.
Vóór stemedn de s.d., de v,d„ en de
communist de Visser.
De eerste motie luidde aldus:
De Kamer, van .oordeel dat een be
tere voorziening in den nocd der oude
ren van dagen dringend noodzakelijk is.
dat daartoe in de bestaande voorziening
de kostelooze ouderdomsrente (staats
pensioen) behoort te worden ingescha
keld, gaat over tot de orde van den dag.
Nadat deze motie verworpen was,
trok de heer Sannes zijne tweede motie
in. Deze tweede motie luidde: De Ka
mer, van oordeel dat de inschakeling
van kostelooze ouderdomsrente (staats
pensioen) in het stelsel der ouderdoms
voorziening in dier vcoege behoort te ge
schieden dat deze voorziening bestaat
uit een vereeniging van staatspensioen,
invalidtcitsrente en dus vrijwillige ver
zekering met toelage van den Staat ver
kregen ouderdomsrente, verzoekt de Re-
geerimg de indiening te bevorderen van
daartoe strekkende wetsvoorstellen en
gaat over tot de orde van den dag.
De repliek heeft geen bijzondere din
gen meer opgeleverd. De heer Kersten
gaf uiting aan zijn afkeer van elke ver
zekering als in strijd met de denkbeel
den van de Gereformeerde Vaderen.
Waartegenover de heeren Smeenk ea
Snoeck Henkemans betoogden, dat de
©veilheid naai- christelijke overtuiging
een taak heeft het volk in dagen van
ziele te en ouderdom te doen genieten
van den in de jeugd verrichten arbeid.
De heeren Sannes en Oud hebben nog
een betoogd, dat naar hun gevoelen de
verzekering nooit of te nimmer slagen
zal, waardoor de Staat op de een of an
dere wijze tocih tob het Staatspensioen
zal moeten kennen.
De Kamer heelt zonder hoofdelijke
stemming en zonder discussie enkele
verbeteringen gebracht in de wetgeving
op het wisselrecht en in de artikelen
376 en 422 van het Wetboek van Straf
vordering.
De vergadering is besloten met een
buitengewone eensgezindheid der Kamer
over het adres van den vroegeren (zeer
geachten en zeer gerienen) Rijksbouw
meester J. A. W. Vrijman, die wegens
malversaties bij den Ziekenhuisbouw te
Leiden gearresteerd, werd veroordeeld
tot een korten gevangenisstraf op for-
meele gronden, en thans revisie van het
vonnis vroeg, eerherstel en een onder
zoek naar de handelingen van verschil
lende rechterlijke ambtenaren en col
leges.
Ieder der over dit adres sprekende
Kamerleden, de heeren van Schaick,
Marchant, Tilanus en Vliegen waren
het volledig erover eens, dat de heer
Vrijman op een allerongelukkigste ma
nier er tegenaan gcloopen was.
Er tegen aangeloopen, na een 35-ja-
rigen trouwen dienst, waarbij dat was
wel duidelijk uit alles gebleken cie
heer Vrijman, hoe ook zijn houding ge
weest was, zich geen cent, maar dan ook
geen cent heelt toegeëigend.
Men was het wel niet met alles eens
wat de heer Vrijman in zijn adres had
opgemerkt.
Maar dat was ook niet de hoofdzaak!
De. hoofdzaak was, dat er daarvan
was elk der Kamerleden overtuigd en
wij niet minder bij het uitvoeren van
groote werken financieele manipulaties
noodig waren en de werken te kunnen
voortzetten, zonder dat alle daarvoor
noodige gelden reeds waren aangevraagd
en toegezegd bij suppletoire begrooting.
Om de werken te kunnen uitvoerën vol
gens de eischen, die de praktijk etaen
dag anders weer stelt, is het wel eens
noodig geld te gebruiken van den ecnen
post voor den andere. De heer Marchant
die een buitengewoon knappe rede hield
we hebben, hoewel we nu toch reeds
ettelijke jaren de Kamerzittingen bij
wonen niét geweten, dat de v. d. leider
zulke dramatische effecten kon bewer
ken: tijdens zijn rede was 't muisstil in
de Kamer, men hoorde de klok tikken
de heer Marchant herinnerde eraan,
dat zulke pract'tfken blijkbaar al jaren
aaneen worden toegepast, dat reeds
Victor de Stuers er openlijk voor uit
kwam, dat hij om b.v. mooi hekwerk te.
verkrijgen, de post voor beton verhoog
de, merkte op. dat wanneer de hoog
leeraren bij hun Senaatvergaderingen
thee willen drinken, de kosten daarvoor
op de zoutzuur-rekening worden ge
plaatst. Kil meende, dat 't op het oogen-
blik nog evenzoo. aldus-.is.
Hier is een systeem. Waaraan ieder,
die bij den bouw voor rijkswerken be
trokken is, mee moet doen, willen de za
ken voortgang hebben kunnen. De heer
Vrijman herinnerde er aan, dat hij op
het bureau van Dr. P. J.. H Ouypers
reeds gefingeerde rekeningen moest op
maken. Het zUn dan de vertrouwbare
ambtenaren, aan wie dat alles kon wor
den opgedragen. Zulk een ambtenaar
ieder erkende 't was de heer Vrij
man geweest. In 35 jaar had hij getoond,
wie hij was; een zeer gewaardeerd en
betrouwbaar mensch.
Maar er was aan het hoofd, van
den Rijksgebouwendienst een nieuw
ambtenaar gekomen, die niet op de hoog
te van het systeem, geen rekening hou
dende met den persoon of diens ante-
cendenten, toen hij iets verkeerds
meende te bespeuren, daarin oogenblik-
kelijk het parket mengde. En ja for
meel is de zaak ger gefingeerde teeke-
ningen niet in orde, het systeem deugt
ook niet. Maar met het systeem heeft
de rechter niet te maken en dus kwam er
een veroordeeling, zij het alleen wegens
formeele overtreding.
Op donrechters hadden de kamerleden
niet zoo" veel aan te merken. Zij be
treurden 't alleen, dat de heer Vrijman
veel te lang preventief had' gezeten, veel
te lang preventief cm dingen, die na een
eenvoudig administratief onderzoek had
den kunnen worden opgelost.
Zij betreurden 't bovenmate, dat de
heer Vrijman allerongelukkigst was te
land gekomen, hij de trouwe ambtenaar,
die de dupe was geworden van een
systeem.
Zij vroegen dus, in ieder geval eer
herstel voor den heer Vrman, het schen
ken van eervol ontslag, waarvan het ge
volg is: pensioen.
Welnu de Kamercommissie, die het
adres onderzocht, vroeg den minister van
Financiën te willen onderzoeken of hier
van een systeem in heel den staatsdienst
sprake is.
Dit onderzoek zegde minister de Geer
toe en hij beloofde zelfs binnen een
half jaar met m-ededeelingen te zullen
komen. Is er een systeem aan het
bestaan twijfelt niemand: de heer Vlie
gen zei zelfs dat het uitvoeren van wer
ken dikwijls kostbaar zou zyn, wanneer
men het uitvoeren niet bevorderde door
gefingeerde rekeningen en hy wees op
Publieke Werken in Amsterdam is
er een ssteem, dan staat daarmede wat
den heer Vryman overkwam in nauw
verband en is de weg geopend voor een
tegemoetkoming aan den heer Vry
man.
De heer Van Schaick wilde reeds nu
de heer Vrijman tegemoetkomen, maar
daartoe was de minister niet bereid.
De motie-van Schaick werd dus uitge
steld. Men moet nog even wachten.
Hoe het zü de heer Vryman is
zeker moreel gerehabiliteerd. En finan
cieel zal datzelfde over enkele maanden
ook wel plaats hebben!
De Kamer is tot 5 Juni uiteen.
BINNENLAND
DE KONING VAN ZWEDEN
BLIJFT THUIS.
MAAR ZIJN FAMILIE KOMT.
Naar aanleiding van hot bericht diat
de Koning van Zweden in .Augustus
naar Amsterdam zou komen ter by wo
ning van de Olympische spelen, vernam
de N.R.C van bevoogde Zweedsche zy-
de, dat van de komst van koning Gus-
taaf zelf niets bekend is.
Het gerucht is zeer waarschynjyk
ontstaan doordien wèl eenige loden van
de koninklyke Zweedsche familie in de
eerste week van Augustus de hoofdstad
zullen bezoeken. Aan de Olympische
spelen neemt dan n.l. deel een groep
Zweedsche officieren in de afdeeling
paardensport, en deze equipe zal onder
leiding staan van generaal-majoor graaf
von Rosen.
Met het oog hierop worden te Amster
dam verwacht de ouders van prinses
Astrld, die mot den Belgischen kroon
prins gehuwd is, n.l. prins Karei en
prinses Ingeborg van Zweden; voorts
prinses Martha, een zuster van prinses
Astrld, prins Gustaaf Adolf van Zweden,
prinses Martgaretha. prins Axel van De
nemarken en een graaf Bemadobte.
DE NENYTO.
DE NEDERLANDSCHE
NIJVERHEIDSTENTOON
STELLING TE ROTTERDAM.
In het moeras te Rotterdam, dat eens
den naam van Blydorpsche polder droeg,
is een witte stad verrezen, in welker
ruimten werkelyk: ruimten! j
waarvan men ons by het Persbezoek
Woensdag mededeelde, dat zij een
grootte hebben als nog nooit op een Ne-
derlandsche tentoonstelling beschikbaar
is geweest, gelegenheid geboden wordt
aan de vaderlandsohe en de internatio
nale industrie, om te toonen hoever zU
het eider op haar gebied in het jaar
1928, het jaar der Olympische Spelen,
het jaar ook van Rotterdam's 600-ja.rig
bestaan hebben gebracht.
Op onzen rondtocht over het heel
groote terrein met zand opgespoten
en door de vergroote hallen, die elk
een oppen-lakte hebben van 121 by
60 M„ was natuuriyk nog met alles ge-
reed. Natuurlijk: aan een tentoonstel
ling wordt, als gevolg van het algemeen
bekende verschijnsel der menschelijke
traagheid, welke slechts volkomen af- j
wezig is op laatste ©ogenblikken, steeds
de laatste hand gelegd in de laatste uren
voor de opening, of op de eerste twee da- j
gen. AlJes was nog niet gereed. Maar
het is ook nog geen openingsdag, nog
geen tweede Pinksterdag. Er is nog
werktyd te over.
Wét wy te zien kregen, wettigde het
vertrouwen, dat de expositie belangrijk
belooft te worden. Wanneer alles nog
niet gereed is, ligt dat niet aan de ten
toonstellingscommissie. Want alle ge
bouwen, dc hoofdingang, de kleinere bij
gebouwen, de bars en het restaurant, het
is alles gereed om de exposanten, te ont
vangen. I-Iet wachten is nog cp de in-
richting van een aantal stands, die ge
makkelijk zyn in te richten. De grooben
zyn er al, de domineerende a-specten. i
Het doel der expositie „een zoo Retros
pectief mogeiyk beeld te geven van den
stand der nyverheid in 1928", kan be
reikt worden. De medewerking van de
nyverheid was noodzakelyk en is ver
kregen. In grooben getale hebben bin
nen- en buitenlandsche nyveren zich op
gemaakt om, niet alleen te exposeeren,
maar natuuriyk ook om het verkrijgen
van verruiming van afzetgebied, om re
clame-objecten te vinden.
Op tentoonstellingen vinden wij dik-
wyls merkwaardige stalen van moderne
architectuur. Te verklaren uit het tyde-
lyk karakter der gebouwen, uit het bi
zarre dikw-yis ook, dat reclame en dus
aantrekkingskracht vraagt. Het tijde
lijke en bizarre stimuleeren de schep
pingsdrift van de bouwers.
Zoo ook hier. Heel de expositie wondt
gekenmerkt door 'n modernen geest. Zijn
de hoofdhallen, die den vorm van 't ter
rein, en den algemeenen aanblik hebben
bepaald logisch-eenvoudig van bouw, de
bygebouwen en de hoofdingang waren
objecten voor het levendig, spelend bou
wend vernuft. Van prettige, losse wer
king zal de hoofdingang worden, met
zyn nocdenden ingang, zijn ver-zichtbare
pijlers. Zijn witte wanden en zijn vele
kleurige, wapperende vlaggen. Groote
bekoring hebben ook de kiosk van de
Rotterdamsche bankvereeniging, het ge
bouwtje van de stad Rotterdam zoo
wel om het uitwendige als om het origi-
neele interieur in welgekozen kleur van
den jongen architect v. d. Steur het
restaurant met breeds terrassen en spe
ciale paviljoen voor kunst en nijverheid.
Een vijver van veelkleurige planten en
bloemen omgeven, gesierd met beeld
houwwerk heeft de architect van Rot
terdams paviljoen noodzakelijk geacht,
om tegenover zijn bouwwerk den afstand
te bewaren dien hy voor een recht
gezicht er op noodig achtte. Het is niet
de eenige tuinaanleg van het groote ter
rein! Veel werk heeft men zelfs op de
Nenyto van de tuinarchitectuur ge
maakt, om het opwekkend wit van alle
gebouwen nóg fleuriger door kleuren te
maken. Door de goede zorgen van een
tuin bouwcommissie zyn, in samen
werking met de Kon. Vereeniging tot
bevordering der Rozenteelt „Nos Jim-
gunt Rosae" in" 92 strooken, pl.m.
12000 struikrozen en 380 stamrozen uit-
geplant. Wanneer over eenige weken
dat alles in bloei staat, zal het aspect
van het geheel aanmerkelijk worden op
gevoerd. By rozen biyft het "niet, want
langs de hallen is door de firma den
Ouden te Boskoop een strook van 1 M.
breed met 300 vaste planten aange
legd. En in verschillende vakken, over
het terrein verdeeld, werden door bemid
deling van de Nederl, Dahliavereeniging
dahlia's in verschillende soorten en kleu
ren uitgeplant. Er zal in begin Septem
ber de expositie gaat lang duren
een Dalüiatentoonsteïïing gehouden
worden in een daarvoor dan te bouwen
tent van 1500 M2.
Er is voor deze nijver toerdstentoonstel -
ling op alles gerekend.
Men kan er zyn bankzaken bedisse
len in een tijdelyk filiaal van de Rot
terdamsche Bank. Onze haastige tyd
vroeg ook een speciale ceintuurbaan
over het tentoonstellingsterrein, wan
neer men b.v. niet wachten kan om
naar het, by elke expositie noodzakelijke
dus ook hier noodzakelyke Lunapark te
komen. Deze een tuur baan van 2 1/2
K.M. wordt bereden door een spoortje,
dat 160 menschen vervoeren kan en
getrokken wordt door een Jumbo-loco
motiefje op 1/7 der gewone grootte.
Men kan er ook zfin correspondentie
afdoen. In één der hallen is een sohryf-
kamer en postkantoor ingericht.
En wil men zyn kinderen een oogen
blikje kwyt, er bevindt zich by het Pa
viljoen van de stad Rotterdam een kin
derbewaarplaats, welke onder de auspi
ciën komt van het Rotterdamsch So
ciaal Comité en van de Vereeniging tot
instandhouding van Kinderbewaar
plaatsen. Steeds zullen daar dames aan
wezig zyn. Ook om meisjes en vrouwen,
die zulks behoeven, met raad en daad
by te staan, terwijl in dezelfde af dee
ling ook een uitleenbibliotheek is van
boeken voor het op de expositie werkend
vrouwelyk personeel.
Voor zulk een kleine stad, zoo als hét
gebouwen-complex van de Nenyto met
het uitgebreide Lunapark genoemd mag
werden, is vanzelfsprekend ook een
eigen politiebureau noodig. En evenzoo
een inlichtingenbureau voor vreemdelin
gen. Voor de maatschappelyke gezond
heid zorgt het politiebureau, de licha
melijke welstand wordt bevorderd in
een groote legertent, waarin door her
Nederl. Roode Kruis en den bond E. H.
B. O. een eerste hulpdienst onderhouden
zal worden.
Er zal veel te zien zyn! Van de Ne-
derlandsche nyverheid, van de buiten
landsche ook.
Een afzonderlijk paviljoen is gebouwd
voor den Ned. Bond voor Kunst en In
dustrie en de VAN.K. (de Vereeniging
voor Ambaehts- en N ij verheidskunst) al
waar de bezoeker het moderne Nederl.
boek, het glas, het papier, het yzer, het
tapijt, het meubel en het aardewerk zal
vinden, dat ontstaan is in den ryken op
bloei van het Nederl. Kunstambacht.
Voor den ingang van een der eerste
hallen staan vijf geweldige grijpers op
gesteld, ingezonden door de Steenlcolen-
handelsvereeniging en het Ned. Ha-
venbedryf. Op het kruispunt der beide
hoofdverkeerswegen over het terrein
staan twee zingende torens, van de fir
ma Philips, die radiomuziek over het
gebeele terrein zullen doen hooren en
daarmede den lof verkondigen van ons
vaderlandsoh radio-kunnen.
Eén der hallen is de buitenlandsche
hai. Alwaar Duitschland vertegenwoor
digd is door zwaar-industrie en door
maquetten van de havens van Keulen,
Duisburg, Düsseldorf en Wesel en door
een inzending van de stad Aken. Dene
marken zal uitmunten met verschil
lende inzendingen van Kopenhaagsch
porcelein. Groot-Brittannië brengt een
reusachtige maquette van Lcnden's ha
ven, aardewerk, de zwaai--industrie, ju-
weelen en linoleum. Oostenrijk vooral
hout en z.g. galanterieën. De Fransche
inzending is nog onderweg zoo werd
ons medegedeeld. Australië zal vooral
landbouwproducten laten zien.
Enkele Nederl. steden, zonden ook in,
maquetten, photo's, grafieken om van
him bestaan kond te doen. Dordrecht
doet zijn havenwerken meer bekendheid
krygen, den Haag wil zich vooral ais
woonstad doen zien in een stand, welke
geschilderd is in de Haagsche kleiu-en,
groen en geel, die ook den Haagschen
belastingbetaler niet onbekend zyn.
wanneer hy zyn aanslagbiljet riet.
Rotterdam heeft zyn eigen paviljoen
met zyn zuivere havenanaquetten.Maar
dit pavilpoen der gemeente wordt, wat
het daarin gebodene betreft, óvertroffen
door de groote, men kan wel zeggen
reusachtige inzending van de afdeeling
Rotterdam van den Metaalband. Het
middenschip van de Hal A toch wordt
over een lengte van 80 M. en een
breedte van 20 M. ingenomen door haar
maquette, die een bouwwerk is.Wanneer
men door den middengang van deze
maquette loopt, waant men rich op de
Maas, want aan weerszijden vindt men
don Nieuwen Waterweg en de Maas vau
den Hoek van Holland tot Rotterdam
uitgebeeld, zoo natuurgetrouw moge
lijk, in havens en bedryven.
In dezelfde hal vindt men haven- en
scheepsbedrij ven, machine-bedrijven
droogdokken, reederyen, constructie
werkplaatsen, motorenfabrieken, „in
Hülle und Fülle" vertegenwoordigd met
leerrijke staaltjes van hun bedrijf. Van
der werf van Piet Smit is er een reus
achtige schroef, zooals gebruikt voor den
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
in literscKroefflesschen 32 ct.
voor Huishoudelijk gebruik
hiér te lande vervaardigden Finscheri
ijsbreker. Men vindt er ook den stand
van deK.L.M, en die van den ryksstudie-
dienst voor de Luchtvaart en het Me
teorologisch Instituut. Hier zal ook Gon-
nermans Machinefabriek te Haarlem
exposeeren.Zeer aantrekkelijk is de
bewegende maquette van de haven vau
Akkra van Elder Dempster Ltd, onder
wisselend licht een sprookje-
In Hal C. (Hal B is voor het buiten
land) is de groote verscheidenheid. Hier
zijn het velen, de meedoen aan de revue
der Nederl. Nijverheid; velen en velerlei
bedryven stellen hunne producten ten
toon of bieden den aanschouwer een in
zicht in materialen en in fabricage. Een
ontelbaar aantal bedryven pogen hier
htm connecties uit te breiden. Hier zal
ook de lichtreclamefabriek W. van Buu-
ren en Co te Haarlem exposeeren.
Ook in hal D is groote verscheiden
heid. Hier viel ons op, het brood-bedrijf
der samenwerkende Rott. firma's Paul
Kaiser en v. d. Meer en Schaap. Dit ver
kleind modem broodfcedryf zal in volle
werking zyn op de expositie. Wat in de
ovens gebakken wordt is in den winkel,
vóór den oven, te koop. Dit alles belooft
interessant te worden en leerryk.
Vermelden we tenslotte nog, dat er een
bioscoopzaal in Hal A is, waai- den ge-
heelen dag technische films zullen
„gaan" en dat rechts van het tentoon
stellingsterrein een parkeerterrein voor
300 automobielen en 1500 rijwielen is af-
•gepaald.
Een Lunapark ontbreekt natuuriyk
niet. Het is hier, in verhouding met de
expositie, alle groot en ruim. Allerlei
attracties! Een Tiroler bierhalle zal den
bezoeker Tiroolsche zang en dans doen
genieten, de looping-the-loop zal men
kunnen maken. En een geheel Noord-
Afrikaansch dorp wacht nog op zyn
kleurig getooide Tunesische of Marok-
kaansche bewoners.
Om een indruk te geven van wat een
mederne expositie eischt, bieden we nog
enkele cijfers tot besluit.
Het hekwerk heeft een lengte van 2 1/2
K.M. de ophoeging met zand kostte
160.000 gulden, de bouw der groote hal
len f 440.000, de hoofdentree alleen bijna,
f 50.000 en het heiwerk f 110.000. In to
taal werd besteed om de tentoonstel
ling, bedryfsklaar te maken f 1,212.000.
En nu komt de exploitatie nog!
EEN NOODLOTTIGE
LANDING VAM DE
„POSTDUIF".
HET TOESTEL VERNIELD.
Vrijdagmorgen11.15 js de drie-moto-
rige Fokker, de „Postduif", waarmee lui
tenant Koppen indertijd, naar Indië
vloog, by een landing op 't landingster
rein van de legerplaats by Oldeibroek
ernstig beschadigd. Door den zeer
slechten toestand van het terrein brak
het landingstcestel waardóór de -machi
ne dusdanig terecht kwam, dat de romp
achter de cabine afbrak. De rechter
vleugel is gebroken, en twee propellers
zyn zwaar beschadigd. Het vliegtuig
kwam van S oester-berg en werd bestuurd'
dloor den eersten luitenant Jhr. W.
Sanclberg, die belast was met het over
brengen van berichten. De inzittende
passagiers, ir. Van Gorcum en drie sol
daten-vliegers en de Vlieger zelf bleven
ongedeerd.
DE RELLETJES TE
SANGA—SANGA.
CHINEEZEN UITGEWEZEN.
Aan negen Chineesohe ingezetenen uit
Samga Sanga en aan twee Chineezsn
uit Balik Papan, die momenteel verblijf
houden in de gevangenis te Samarinda,
is het verblijf in Nedierlandscn-Indië
ontzegd. Twee hunner waren bestuurs
leden van de afdeeGÉig Oost-Borneo van
de Kuo Min Tang, die terroristische
actie voerde. Op 1 Mei van het vorige
jaar lokten zy tegen het uitdrukkelijk
verbod van het bestuur een demonstra
tie uit. De betoogers werden door hen
weerhouden tot het gevolg geven aan
den wenk, dat zij naar him huizen zou
den terugkeeren. Dit leidde tot een geest
van verzet* die wederom aanleiding werd
tot de ongeregeldheden te Sanga Sanga
op 3 Mei daaraan volgende, waarby
bloed vergoten werd. De negen andere
uitgewezenen waren de voornaamste
aanstokers van de demonstraties. Zy
waren het, die aanspoorden tot het ple
gen van ver-zet tegen het gezag.
DE STAKING BIJ DE SCHELDE.
Vrijdagmorgen is, gelijk wy reeds
meldden, de staking bij „De Schelde"
uitgebroken. Van de 2C00 werklieden zyn
ongeveer 1700 georganiseerd, verdeeld
als volgt: modernen ruim 1000. Chris te-
ïyken 400, katholieken en syndicalisten
ieder ruim 100.
Ongeveer 400 personen en 80 leer
jongens zijn aan den arbeid gebleven,
zoodat op alle afdteelingem wordt ge
merkt.
Zooals leder jaar Is geschied, wonjt
ook thans van Zaterdag vóór tot eo
met Woensdag na Pinksteren niet ge
werkt. Donderdag wordt de fabric
weer opengesteld.
Donderdagavond is volgens het Hbld.
een mededeeling van de directie uitge
geven, waarin ernstig wordt aange
spoord niet te staken. Staking toch aou
beteekenen achteruitgang zonder kan?
op winst.
VAN DER STEL MOET 20
BETALEN.
DE CIVIELE PROCEDURE.
De rechtbank te Zutpfoen wees giste
ren vonnis in de zaak J. G. van. Goor
adjunct-directeur der gasfabriek té
Zaandam, contra A. v, d. Stel, te Apel
doorn.
De rechtbank wees eisühens vordering
toe en veroordeeld gedaagde om aan
den eischer 10 als schadevergoeding te
betalen. Ook werd gedaagde in de koe
ten van het geding veroordeeld.
Inzake een vordering van dan heer J,
van Hoeve, directeur van de Gemeente
lijke Lichtbedr-ijven te Castricum, contra
Van der Stel. vrees de rechtbank een
slechts in overwegingen ©enigszins af
wijkend, maar overigens identiek vonnis,
meldt het Hbld.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEH
a 60 cent» per regel.
rm ï.o.GENEVED
dfófiwJkr/iL'isé
1. V. O. EN DE BLAUWE WEEK.
By den J. V. O., de Jeugdbond voor
Onthouding, is de Blauwe Week Donder
dagavond gevierd met een bijeenkomst
in gebouw Olympia, een gezellig onder
onsje. De heer L. Kroone leider van. de
Haarlemsche afdeeling had de leiding.
Een 25-tal J. V. O'ers en eenige ouderen
waren aanwezig. Een hunner, Truus v.d.
Gevel, bewees, dat zij een goede decla-
matrioe kan worden met het zeggen
van Charivarius' „Moeder wil u Baby
roepen", „In mijn kame"" van Geert
van Oorschot, een J. V. O.'er, en Adama
van Scheltama ..De Ster". Zy bezorgde
daarmee haar kameraadjes mooie oogen-
blikken.
De gebroeders V/. en A. Kleinhout,
maakten met piano en viool wat aar
dige muziek. Het hoogtepunt van den
avond lag in de huldiging van den, af
getreden leider den heer A. Kerkhoff en
diens echtgencote. Het J. V. O. lid A,
Troost sprak beiden toe en gaf den heer
Kerkhoff een cadeau, zijn vrouw mooie
bloemen. De heer Kerkhoff bedank e
voor de geloonde sympathie, doch zeide
het 't mooiste geschenk te vinden, als
ieder J. V. O.'er een nieuw lid aan
brengt, Want de afdeeling is achteruit
gegaan en meet hersteld worden.
Met J. V. O. dansen op nrandolinemu-
ziek, declamatie en nruriék, werd de
avond verder gevuld.
DS. G. R. KUITER.
Ds. G. R. Kuyper, predikant by de
Gereformeerde kerk te 's Gravenhage
-oost, die vroeger hier ter stede gestaan
heeft en hier op 12 Februari 1926 af
scheid nam, heeft het beroep van de
Gereformeerde kerk te Kralingen aange
nomen.
HET JUBILEUM VAN DE
FA. J. J. WEBER EN ZN.
Zooals wy reeds meegedeeld hebben
hield Vrijdagmiddag de jubileerende
firma J. J. Weber en Zn. receptie.
In het mooie huis Groote Houtstraat
166 ontvingen de heer Max Weber en
zyn zoon talloozen. Verschillende col
lega's kwamen persoonlijk felicrteeren,
wel een bewys, dat tusschen hen. die
uit den aard der zaak met elkaar in
concurrentie treden toch een gezonde
verhouding blyft bestaan. Van hen
voerde de heer Joh. M. Schmidt het
woord. Ook het bestuur der Midden
standscentrale kwam feliciteeren, en
vele winkeliers van in en buiten de stad
brachten een bezoek.
's Avonds kon de familie Weber aW
een prachtig jubileumsfeest terugzien,
terwyl een winkel vol bloemen nog
sprak van de in zooveel tientallen jaren
verworven sympathie.
FEUILLETON
DE LOTGEVALLEN
VAN ESMÉE
(Naar het Engelsch. van
O. N. en A. M. WILLIAMSON.)
461
Het was te zien. dat deze drie men
schen den schoen goed hadden betast.
Maar juist daarboven en aan weers
zijden van .den hiel waren twee vlekken,
minder duidelijk, maar van veel grooter
waarde. Ze zouden er misschien niet zijn
geweest, als de vinger en duim, die ze
gemaakt hadden, niet met het een of
ander manicure-rouge zoo rood waren
gemaakt. <iat de sporen haast onuïtwisch-
buar waren. Reeds toen Mrs. Neale den
goudleeren schoen aan Tredwell had ont
rukt. had Esmée die lichtrood© vlekken
opgemerkt en de oorzaak er van begre
pen. Dat# was de reden, waarom zy vol
hield. dat oude sporen misschien niet
geheel zouden zyn uitgewischt door den
tyd.
„Ik wou, dat u ze kon zien!" zeide zy
tot Power. „Ze zyn heel byzonder. Ik
zou denken, dat- de hand, die ze maakte,
bezig was den schoen uit te trekken. Ze
bevinden zich juist op de goede plaats
daarvoor een linkerhand een linker
voet. Bn de schoen moet nauw zyn ge
weest. De indrukken zyn klein en heel
rond. De hand van die vrouw moet
ongewoon lange, spitse vingers hebben
gehad".
„Misschien is het niet. de hand eener
vrouw geweest", zeide Power, „Misschien
heeft de man den schoen der dame uit
getrokken".
„Neen", protesteerde Esmée. „De spo
ren zijn zoo, dat ze bewijzen, dat zy bezig
was haar eigen schoen uit te trekken.
O, zy had eigenaardige vingers! Ik zou
ze gaarne zien".
„Ik vrees, dat die wensch niet zal
worden vervuld", zeide .Power, wien zy
nu de geschiedenis van den gouden
schoen en den geparfumeerden kanten
zakdoek had medegedeeld. „De hemel
mag weten, hoe lang die dingen in nryn
piano hebben gelegen. Maandenlang
minstens. Wat- u overigens ook mag ont
dekken in deze zaak, u kunt nauwelijks
hopen de vrouw te vinden, <fie dien
schoen droeg. Maar zelfs als dat het
geval was, dan heeft zU toch niets met
de zaak noodig. wel?"
„Ik denk. dat ik de vrouw zal vin
den", antwoordde Esmée, „Ik hoop haar
weldra, te vinden. En ik weet nog
niet, of zy er niet juist heel veel mee
noodig heeft. U hebt nog niet alles ge
hoord. Ik moet nog twee opnamen on
derzoeken".
Power lachte. „Waai- hebt u toch uw
kennis van al die dingen opgedaan?
Wy hadden zooveel te praten, dat ik
nog vergat u dat te vragen".
had wel gewenscht, dat hy dat
maar was blijven vergeten. Doch zy ant
woordde bedaard en naar waarheid, dat
zy een „massa detectiveromans" had ge
lezen.
„Hield uw vader zooveeel van dat
genre?" wensch te. Power te weten.
„Het was myn vader niet", zeide zy.
„Het was een aardige, oude man, dien
ik ontmoette na vaders dood. Hy
dacht-, dat het mij zou interesseeren iets
te weten van vingerafdrukken en zulke
dingen en dat was ook zoo. De foto's
waaraan wy nu zyn toegekomen, zyn
juist die, welke my zooveel belang doen
stellen in de sporen op den schoen. En
die my doen verwachten de vrouw in dit
huis te vinden. Die laatste foto's zyn
die. welke ik van sporen op de deur uwer
badkamer en op een I-taliaansche courant
heb genomen.
Power's gelaat betrok. „In dit huis?"
herhaalde hy, „U verwacht de vrouw in
dit huis te vinden?"-
In een oogenblik was zyn gelaat ge
heel veranderd. Hy had naar de woorden
van het meisje geluisterd met de gretige
belangstelling van een knaap. Hy was
opgewonden, hoopvol, vol bewondering
en geestdrift -geweest. Plotseling was dat
alles verdweneu. Het was, alsof hy een
gordyn had dichtgetrokken tusschen
Esmée en hem, een onzichtbaar, maar
ondoordringbaar gordijn. Hij was op zijn
hoede voor haar.
„Ja", hield het meisje vol. ,Jk ver
wacht haar hier te vinden, omdat de
vingerafdrukken op den schoen dezelfde
zyn als die op de courant, welke ik
Giuseppe verzocht, Luisa in haar lrand
te laten nemen. Ik ben nog nooit in
myn leven zoo verbaasd geweest als
zooeven, toen ik die laatste foto's te
zien kreeg. De vrouw, die gisteren de
bloedvlek van uw badkamerdeur waschte,
is dezelfde als die maanden geleden den
goudleeren schoen droeg, welke in de
piano werd gevonden".
•Esmée verwachtte Graaf Ricardo op
gewonden -te zien, maar zijn gelaat druk-
te geen verbazing uit. Er was ernstige
bezorgdheid op te lezen. Een oogenblik
bleef hy stil zitten en scheen -by rich
zelf haar woorden te overwegen.. Teen
zeide hy op een gedwongen, verlegen
toon: „Miss Alton, u hebt die problemen
prachtig opgelost, en alles om mijnent
wil. Dat weet ik en voel ik. U denkt-,
dat er zich hier in huis een vrouw ver
bergt, die betrokken is in een complet
jegens my een medeplichtige van
Rudolf Silvers. Maar daarin vergist
u zich. Niemand hier, man noch vrouw,
staat in verbinding met hem. Schynbaar
overtuigende bewyzen blijken soms be-
driegelijk te zyn".
„Maar vingerafdrukken kunnen niet
misleiden, -tenzy zy opzettelijk zijn ge
maakt nret vormen", verzekerde Esmée
hem. „Daarvan heb ik ook gelezen. Maar
dat is uitgesloten in dit geval. Al deze
vingerafdrukken zyn toevallig gemaakt,
daarvan ben ik zeker, en
„Toch hebben ze niet de bcteekenis. die
u er aan hecht. Laat ons er mee op
houden met duizend dankbetuigingen
aan u voor wat u gedaan hebt
„Ik heb nog niets gedaan!" riep het
meisje. „Wat ik wensch te doen is, u
te behoeden voor het gevaar blind te
worden".
„Waartoe dient het den put te dem
pen als het kalf verdronken is I"
„Het is nog niet verdronken. U is
nog niet geheel blind. Misschien is er
nog redding mogelijk. En indien er zulk
een duivelswerk in uw eigen huis aan
den gang is, zult u
„Ik kan niet gelooven, dat u daarin
gelijk hebt. In elk geval kan ik voor
zorgen nemen. Giuseppe en ik
„Maar ik meende, dat geen van u
beiden werkelijk hield van Luisa of haar
vertrouwde?" zeide Esmée.
„Luisa!"
„Ja. Ik sprak van een vrouw in dit
huis. Er is hier toch geen andere vrouw
dan Luisa".
Die woorden kwamen haar van zelf
over de lippen. Maar toen zy ze uit
sprak, herinnerde het meisje zich een
der beschuldigingen tegen Richard
Power, een der- dingen, welke Rogers haar
had opgedragen te ontdexken in Cannon
Wood: dat hy met een mooie Oosten-
rijksche spion was weggsloopen en haar
verborgen hield voor de Italiaansche
politie. Z<j dacht ook aan de geheimzin
nige muziek, die zy had gehoord. Maar ze
zeide tot zich zelf. dat zy Richard Power
van Cannon Wood nu nog beter kende
dan zy Graaf Ricardo van. Venetië had
gekend. Zulk een verdenking was even
dwaas als onmogelijk. Toen rij hem gis
teren naar die muziek had gevraagd, had
hij een toespeling gemaakt op Luisa. Alle
Italiaansche vrouwen zelfs keuken
meiden waren muzikaal, had hij
lachend gezegd. En Esmée kon niet we
ten, of Luisa niet ook de andere Instru
menten had geannexeerd, die uit de
kamer waren verdwenen, zy achtte die
Luisa met- haar gelaat als dat van een
tygerin tot alles in staat. En nu leek
Richard Power haar toch te verdedi
gen.
„Neen, natuurlijk niet", zeide hy. „Er
was niemand, die u kon bedoelen dan
Luisa. Maar zelfs als u gelijk mocht
hebben met te denken, dat de vinger
afdrukken op de courant dezelfde zijn
als die op de deur der badkamer, dan
moet u zich toch vergissen met den
schoen. Ik heb u gezegd, dat die maan
denlang in de piano moet hebben ge
legen. De muziekkamer is nooit gebruikt
sedert ik in het huis terug ben geko
men. En Luisa is eerst later in dienst
getreden. De eerste door Mrs. Neale ge
huurde keukenmeid kreeg influenza en
ging plotseling weg. Luisa lieeffc Giuseppe
verteld, dat- zy juist van Venetië was
gekomen, waar zij bevreesd was veer
vliegeraanvallen. Zy had getuigschrif
ten van een paar bekende families
daar".
(Wordt vervolgd.)
