HAARLEM'S DAGBLAD
INDRUKKEN
Haarlemmer Halletjes.
UIT WEENEN.
MIJNHARDT'S
BIOSCOOP
fTfees*
•JtiMfiandis
ZATERDAG 26 MEI 1928 DERDE BLAD
Er zUn weinige steden, die een zoo
aristocratischen indruk maken als
Weenen. Weenen is. ook zonder hof.
nog steeds holstad gebleven. Het zyn
r.iet alleen de breed e „Rings" met hun
forsche, fraaie paleizen, de schaduw
rijke parken en de wijde pleinen met
hun talryke monumenten, welke impo-
neeren door hun grootschen aanleg en
voorname statigheid, het is vooral de
kalme rust in deze metropool van bijna
twee millioen inwoners, die den vreem
deling onmiddellijk treft en hem wel
dadig aandoet. In Weenen is niets van
het roezige, drukke gejacht, dat wereld
steden als Parijs en Berlijn om van
Londen nu maar niet eens te sprekeni
kenmerkt. Er hangt over Weenen
meer de atmosfeer van Den Haag dan
van Amsterdam. Wanneer ik aan de
woelige drukte van steden als Madrid
en Barcelona terugdenk, dan lijkt Wee
nen met zijn vredige, rustige Rings en
zijn kalme straten zelfs in de bin
nenstad van het eerste Bezirk bijna
egn provinciestad. Des avonds om 10
uur schijnt alles reeds in ruste en
beerscht er heel anders dan bljvoor-i
beeld in Parijs of Berlijn de stilte
van een slapende stad.
Wat er in de straten van het tegen-1
woordige Weenen ontbreekt, dat zijn de
statierijtuigen, de bonte uniformen van
de officieren der lijfgarde, de kleurige
praal van het hof! Nog veel meer dan
bij mijn bezoek in 1921 trof mij dit
thans, nu Weenen zich eenigszins van
de ellende van den oorlog heeft her
steld. Het schijnt je zoo toe, alsof c«
menschen ln Weenen veel meer tijd.
hebben dan in één andere groote stad,
ja. zoo flaneerend langs de Rings zou
men wanneer men niet overtuigd
was van het bittere tegendeel ai
licht gaan gelooven, dat in deze stad
aan den Donau allen leefden zonder
zorgen, enkel voor hun genoegen.
DienzeLfden indruk krijg je ook, als
je een theater of een concertgebouw
binnentreedt. Want de straten der stad
mogen 's avonds verlaten en stil schij
nen, de schouwburgen zijn stampvol.
Waar wij geweest zijn, in de opera, in
het Theater an der Wien, in de „Volks-
oper", in de concertzaal, overal waren
alle plaatsen tot de laatste toe bezet,.
En je vraagt je onwillekeurig af, of en
in Weenen nog altijd zoo veel armoe
geleden wordt. Want men meene voor
al niet, dat het uitgaan in Weenen
goedkoop is. Wy betaalden in de opera
voor de achterste rij parterre 12 schil
lings dat is 4,20 per plaats. Zij
die zich in Haarlem meenen te moeten
beklagen over de duurte van het uit
gaan, mogen deze prijzen wel eens ln
gedachten houden. En ook in het Thea
ter an der Wien, waar men operettes ln
een voortreffelijke Ausstatting en in
bijkans nog betere bezetting geeft, krijg
je geen behoorlijke plaats beneden de
10 Schilling. Maar de Weeners laten
zich door die hooge prijzen niet weer
houden om uit te gaan. Zij kunnen
blijkbaar niet zonder hun muziek, him
opera en operette en zullen liever op
alles bezuinigen dan op de kunst, die
hun een levensbehoefte is.
Weenen is de stad van de muziek-
Overal in Weenen werd je er aan her
innerd Het Haydn- cn het Schubert-
museum, de standbeelden van Beetho
ven op de Beethovenplatz van
Mozart achter de opera van Jo-j
hannes Brahms op de Karlsplatz
van Haydn in de Mariahilfestrasse
van Schubert en Bruckner in het
Stadtspark ze spreken van de dank
baarheid, die de Weeners deze genieën
nog steeds toedragen. Maar niet minder
g: jot is hun vereering voor Johann.
Strauss, ja misschien voelt de echte
Weener nog het meeste eerbied voor
dezen „Waiskoning" en zeer zeker vindt
hü zijn monument het mooist en hot
meest „Weensch" van alle monumenten
in de stad.
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE
Er zijn zoo van die dagen, die hun
eigen onderwerp meebrengen, zooals de
Oudejaarsavond en de Nieuwjaarsdag"
de eerste brengt den mensch tot de over
weging van wat hij verzuimd heeft en
waarin hij te kort geschoten is en de
tweede brengt hem tot voornemens van
beterschap in de toekomst. Zoo"n dag is
het ook vandaag: de Luilak.
Onverschillig wat we zijn, ryk of arm
of geen van beide, welk vak we be
oefenen of in 't geheel geen vak, of wij
onze levenstaak achter den rug hebben
en dus gepensionneerd zijn of niet meer
kunnen werken, of misschien nooit van
ons leven iets nuttigs uitgevoerd hebben
(die zijn er ook en het zijn stakkers
of prullen) onverschillig, zeg ik, wat daar
van is of niet is, tot één daad zijn wij
allemaal genoodzaakt. DE DAAD VAN
HET OPSTAAN. Alleen de baby be
hoeft daartoe geen initiatief te nemer-
Die wordt om zoo te zeggen opge
staan. of wanneer de voeten hem nog
niet dragen kunnen. opgenomen
Overigens zijn wij allemaal tot deze daad
genoodzaakt.
Kost het u moeite? Kost het mij
moeite? Ik durf over uw gemoedsgesteld
heid op het oogenblik van opstaan niet
beslissen, maar ik wil wel erkennen dat
het mij moeite kost. Met uitzondering
van enkele bijzonder warme nachten, die
dan voorkomen in Juli of Augustus (en
soms jaren lang in het geheel filet,
omdat er geen zomerwarmte komt) mot
uitzondering daarvan is het verblijf in
bed zoo genoegelijk, dat het moeite kost
van de werkloosheid van den nacht
over te gaan tot den arbefd van den dag.
En toch. vreemd genoeg, is het bezwaar
aar. een bepaald uur niet gebonden. Als
ik, bij wijze van uitzondering, een enke
len keer 's morgens vroeg op moet. om
wat haastwerk af te maken, of op reis te
gaan, ben ik vervuld met medelijden
voor mij zelf. „Is dat haastwerk", zoo
paai ik mijzelf, „wel zoo heel noodig?
Heeft de maatschappij of het kleine ge
deelte var. de maatschappij waarin ik
mij beweeg er Hu heusch wel belang bij
dat ik vandaag vr&eg opsta? Is het be
paald noodig, dat ik vroeg op reis ga?
Zal de samenleving, mijn familie, ik
zelf, c-r minder van worden wanneer ik
niet cp reis ga? Er wordt zooveel noode-
loos gereisd. Het zou beter wezen, wan-
Karakteristiek is het ongetwijfeld,
zooals de Waiskoning, met zijn viool
tegen zijn schouder gedrukt, elegant,
als walsend in een pantalon met
souspieds daar staat te midden van
de marmergroep der „Donauwellen".
Misschien zou een vreemdeling dit mo
nument kunnen waardeeren. als ze
Johann Strauss maar niet in een ver
guld bronzen pak hadden gestoken. Nu
doet het geheel denken aan een verguld
schoorsteengarnituur uit een twee gut-
dens-bazar. Maar de Weener vindt het
„wunderschön" en het is dan ook het
eenige monument, waarvoor men altijd
vast een groep bewonderaars met open
monden kan zien staan.
Bij ons vorig bezoek aan Weenen,
hebben wü nog een pelgrimstocht ge
maakt naar het „Central Priedhof",
het groote kerkhof, waar. om het mo
nument voor Mozart wiens graf on
bekend is de „eeregraven" zijn gele
gen van Beethoven. Schubert, Brahms,
Hugo Wolff, Johann Strauss, Millöcker
en Suppé.
Dit keer, nu wij een jonge, Haarlem-
sche zangeres hadden in te leiden in
Weensche muziekkringen, leefden wij
meer in het heden dan in het verleden/
en hebben wij gevoeld, hoe groot ook
bij de tegenwoordige Weeners nog
steeds de liefde voor de muziek is. Het
bleek ons uit de gesp-ekken met de
Weeners, bij wie wij geïntroduceerd
waren, geen musici van professie, maar
die allen de muziek beoefenen met een
ernst en een liefde, als bij ons maar
zeer zelden is. En wij dachten onwille
keurig aan het gezegde van een zeer
bekend Amsterdamsch muziekcriticus
kort voor ons vertrek: „Elke vierkante
Meter van Weenen is muziek!".
Het hoogtepunt van ons verblijf te
Weenen vormde ditmaal de opvoering
van Puccini's „La Bohème" door de
Weensche opera. En dit was nu nog
wel een opvoering v*tn het „r es toerende
deel" van dit beroemde ensemble, door
dat de Weensche opera in die dagen
voorstellingen te Parijs, gaf. Hoe moet
dan wel de opera te Weenen zijn, wan
neer zij „op volle kracht" werkt, hebben
wij ons dien avond herhaaldelijk afge
vraagd, want een zoo voortreffelijk ge
heel waarvan alleen de Musette mid
delmatig genoemd kon worden zal
men slechts heel zelden elders te ge
nieten krijgen.
Even vol als in de opera, was het in
de groote zaal van het Wiener Konzert-
haus, toen het Gürzenich-orkest uit
Keulen onder Abendroth daar een con
cert gaf. Toch meene men niet, dat in
Weenen enkel en alleen eerste klas
muziek wordt gegeven. Wij hebben ten
minste zelden een grooter teleurstelling
beleefd, als toen wij in de kleine zaali
van het Konzerthans een gr ieelte van.
een liederen- en piano-avond hebben
bijgewoond, zóó beneden alle kritiek en
met een mengelmoes van een program
ma, als men in Holland zelfs niet in
een kleine provinciestad zou durven
verwachten. Wij vroegen ons af, wat
Karei de Jong wel zou hebben ge
schreven, als hij kritiek had moeten
leveren over één der twee concertgcef-
sters. die een Polonaise vap Chopin
vermoordde op een manier, als wij nog
nooit in ons leven hadden gehoord. En
over de zangeres waren mijn twee
tot oordeelen bevoegde begeleidsters
het Volmaakt eens: zesderar.gs! Het
voor ons meest verwonderlijke was niet
alleen, dat zulk een minderwaardig
concert in een muziekcentrum als Wee
nen mogelijk was, maai* nog meer dat
de optredenden door de enthousiaste
zaal zoo hartstochtelijk werden toege-
klapt en toegejuicht, alsof zij Elly Ney
en Ivogün in eigen persoon waren, en
dat dit luidruchtig applaus voor de
zangeres steeds uit den linkerhoek en
voor de pianiste geregeld uit den rech
terhoek kwam. Later, toen wij met Wee-
hers hierover spraken, loste zich het
neer wij menschen wat rustiger op onze
plaats bleven en niet zoo rusteloos en
zenuwachtig over den aardbol zwierven?
Draag ik zelfs niet bij tot verbetering
van het menschdom, wanneer ik vandaag
niet naar Maastricht ga, maar kalm en
bedaard thuis blijft?"
Zoo spreek ik mijzelf toe. terwijl mijn
neus alleen nog boven de dekens uit
komt. De klok, die het uur waarop ik
moet opstaan, al heeft aangewezen, gaat
iniusschen onverbiddelijk voort: tik, tik.
tik. De seconden worden minuten. ..El
lendige". zou ik haar willen toeroepen.
„sta nu eens even stil, laat mij rustig
nadenken, geef mij gelegenheid het pro
bleem kalm op te lossen". De klok
luistert niet. Ze luistert nooit, ze laa:
alleen naar zich luisteren. En plotseling
(het verachtelijke ding loopt vandaag
sneller dan anders) is het uiterste oogen
blik daar. Als ik nu niet opsta, ben ik
te" laat".
U vraagt hoe mijn tweestrijd dan af
loopt. Ik zes een leelijk woord, geef dan
de dekens een nijdige trap en sta op.
Eigenlijk is het dan al aan den laten
kant. Geen tijd meer voor rustig aan
kleed en. voor frisch toiletmaken, sma
kelijk ontbijten, het moet alles roef roef
en terwijl :k aldus jacht, werkt alles
tegen. Knoopjes willen niet dicht, een
sok scheurt. Alles loopt tegen en ik zeg
tot mijzelf: als je een kwartier vroeger
opgestaan was, stommeling, dan zou alles
kalm en rustig afgeloopen zijn.
Maar ik sta dan toch op en wanneer
ik mijn haastwerk af heb of behouden
en veilig in mijn vroegen trein zit,
komt de genoegelijkheid der voldoening
over mij cr meteen het vaste voornemen,
om een volgenden keer flinker te wezen.
Opstaan is toch zoo moeilijk niet! En
den volgenden keer (ik erken het met
diepe schaamte) is het weer precies zoo.
U vraagt misschien, of het wel eens
voorgekomen is dat ik bezweken en "in
mijn bed gebleven ben. Ja, dat is een
maal voorgekomen. Als de dag van gis
teren staat het mij voor. Ik moest voor
een vergadering naar Groningen Hot
was in November. Eerste verzachtende
omstandigheid. De regen kletterde tegen
de ruiten. Tweede verzachtende omstan
digheid. De commissie bestond lit
twaalf personen Ik zou dus veilig kun
nen wegblijven. Er bleven er no? elf
over, die het werk best af konden. Aai
een boom zoo volgeladen mist men toch
Fidelio niet. Derde verzachtende omstan
digheid. Om kort te gaan: ik ging niet.
Steek mijn neus weer onder de dekens
raadsel op. In Weenen worden nu en
dan concerten door ganschelijk onbe
kenden voor „familie en kennissen" ge
geven, welke concerten door de kritiek
absoluut worden dood gezwegen. De
muzikale Weener vliegt daar niet in,
maar wij. vreemdelingen, die natuurlijk
in de meening verkeerden, dat elke vier
kante Meter in Weenen muziek was.
kregen van dien avond een wonderlijke
en wel eenigszins teleurstellende ge
waarwording.
Weenen staat dit jaar Charivartus
moet zijn oogen maar even dichtknijpen
in het teeken van Schubert. Je ziet
den kop van den .oinsterblichen Franz"
met de uilenbril te Weenen overal. Op
briefkaarten, bonbon-doozen, kussens,
lampekappen. ja, ik zag hem zelfs ln
suiker gebakken en ook op een sprei
geborduurd. De eigenlijke Schubert-
feesten zullen eerst in Juni plaats heb
ben en Weenen wacht in deze Schu-
bert-week meer dan 200 000 gasten.
Maar ook nu wordt bij reeds op da
planken „geëerd". In een circus gaf men
het leven van Schubert met enkel mu
ziek uit zijn werken en in de Volksopera
werd „Der unsterbllche Franz" opge
voerd. eveneens met muziekuit
Schubert getrokken". Wij hebben ons
in de verwachting van iets echt
„Wienerisch" te zullen genieten la
ten verleiden deze Schubert-herden-
king in de Volksoper te gaan bijwo
nen. Ach, hadden wij het maar niet ge
daan! Onze desillusie was bijna even
groot als op den liederen- en plano
avond in het Konzerthaus. Het is niet
veel minder dan heiligschennis, wat
men aan den grootsten onder de lie
deren-componisten in de Volksoper te
Weenen bedrijft. Zijn mooiste liederen
werden daar voor minderwaardige ope-
rette-dceleinden verhanseld en ver
knoeid en de goddelijke figuur van
Schubert werd er tot een soort harle
kijn verlaagd. Toen wij Schubert's be
roemd lied „Das Wanderen" hoorden in
duet-vorm. waarbij bet telkens her
haald „das Wanderen" werd gezongen
door een schelle ruwe jongensstem,
zijn wij gevlucht. Na deze twee teleur
stellende ondervindingen, moet ik er
kennen, dat het zelfs in Weenen
niet alles muziek is, wat er wordt ge
zongen en gespeeld.
J. B. SCHUIL
NEDERLANDSCHE
FILMLIGA.
Ledenvergadering. De
afdeeling opgeheven. Een
nieuw comité gesticht.
Vrijdagavond vergaderde in café-
restaurant Brinkmann de afdeeling
Haarlem der Nederlarrdsche Filmliga;
de bijeenkomst werd geleid door afwe
zigheid van den voorzitter, den heer
Pfersich. door het bestuurslid, den heer
J. C. Mol.
Het jaarverslag werd uitgebracht.
Hieruit bleek dat het ledental van plus
minus 100, tot 200 gestegen is. Toch is
het onmogelijk dat de afdeeling haar
werk voortzet. Immers zij werd getroffen
door een soort van boete in den vorm
van vermakelijkheidsbelasting, die zij
geenszii» meent te verdienen. Voorts is
een groot aantal belangstellenden, dat
zich in het begin met enthousiasme be
reid verklaarde de Liga te steunen, ach
terwege gebleven.
Uit het jaarverslag van den penning
meester bleek dot de rekeningen op *t
oogenblik zonder verlies sluiten. Doch
meer voorstellingen kunnen niet gege
ven worden. De voorzitter trok uit deze
gegevens de conclusie dat gebleken is
dat in Haarlem een filmliga op 't
oogenblik niet kan bestaan. Dat wil zeg
gen een filmliga die haar principe trouw
blijft en dus films vertoont of film-
experimenten, die uit een oogpunt van
filmstudie en filmontwifckeling belang
rijk zijn. De voorzitter van het hoofd
bestuur der Nederlaitósche Filmliga, de
heer Henrik Scholte was van meening
dat het niet goed was te trachten met
kunstmatige middelen de Liga in het
leven te houcen Hen die enthousiast zijn
en probeerde te slapen. Het lukte niet.
Mijn geweten sprak mij als volgt toe.
„Lafaard! Nare slappeling! Luiaard:
Je bent verachtelijk. Tegenover Je
vrienden en kennissen wil je graag den
indruk maken van een energieke, krach-
tige persoonlijkheid. Dat ben Je niet.
Huichelaar! Langslaper!" Dat ging
maar zoo door tot het mijn gewone
tijd van opstaan was. Nog niet half
kleed schrikte ik op door luid gebel,
snelde naar beneden en vond aan de
deur een besteller met een dringend
telegram. „Vergadering wegens ziekte
voorzitter uitgesteld."
Langzaam klom ik de trap weer op en
zei tot mijn geweten: „Ik had er een
voorgevoel van geweteen. Verbeeld je,
dat ik gegaan was, voor niets in Gro
ningen was gekomen, daar eenige uier.
had moeten rondzwerven alleen om
weer onverrïchterzake naar huis terug
te gaan. Toch maar goed, dat ik in bed
gebleven ben!"
Maar mijn geweten zei: „Beter eer.
vergeefsche reis naar Groningen, dan
toegeven aan een ellendige zwakheid.
Huichelaar! Praatjesmaker!"
Toen ben ik verwoed gaan ontbijten.
Het brood was oud, de thee koud. Nijdig
ben ik aan mijn werk gegaan.
Natuurlijk heeft u zulke onpleitóerige
dingen nooit. U staat op als u wilt en
zor.der eenige aarzeling. U is dapper. U
heeft vandaag de Luilak niet willen zijn.
U is een uur vroeger opgestaan dan an
ders, u is een wandeling gaan maken
naar de bloemenmarkt, u heeft daar wat
potjes gekocht om uw vrouw mee te ver
rassen. U heeft op uw gemak ontbeten
en is toen rustig aan uw werk gegaan,
wel voldaan over uw energie. Vanmiddag
zal u wel wat slaperig worden, maar dat
heeft u er graag voor over.
Helaas, zoo'n held ber. ik niet. Zelfs
niet, wanneer ik op gewone dagen opsta
te half acht. Ook dan r.og ben ik geneigi
er vijf minuten extra bij te nemen. En
toch is het dar. niet gemakkelijker ge
worden. Eerder het tegendeel. Iedereen
staat gemakkelijker op dan ik. Tc Heb
ex in do krans wel eens naar geïnfor-
merd, hoe laat de vrienden opstaan,
't Is eenvoudig een wonder. Wouter
rookt 's morgens te half zeven zijn eer
ste pijp. Hoptna voert precies kwart voor
zeven de kippen ..daar zijn ze aan
gewend", zegt h(j. „en ik wil niet op mijn
geweten hebben dat ze ziek worden door
mijn gebrek aan energie." Hupstra
maakt iederen morgen te zeven uur oen
wandeling in den Hout, weer of geen
weer. Van Stuiteren doet te kwart voor
zeven het dagmeisje open (haar tijd is
voor de idealen der Liga wordt aanbe
volen zich by de Amsterdanvsche afdee
ling aan je sluiten. Toch zou het jam
mer zjjn als liet werk dat door het be
stuur der Liga in het afgeloopen jaar
met zooveel enthousiasme is verricht
aldus de heer Scholte geheel verloren
zou gaan. Hij stelde daarom voor eer.
com" té te stichten, dat tóch ten doel
stelt de vertooning van merkwaardige,
artistieke, of wetenschappelijke füms in
Haarlem te bevorderen. Aldus werd be
sloten. r.adat met algerneene stemmen,
de afdeeling voor opgeheven was ver
klaard.
De aanwezigen sloten zich allen bU
het oom ité aan. Het voormalig bestuur
der Filmliga zal als werk-oomité optre
den. Zijn eerste daad zal zijn. zich in
verbinding te stellen met groote veroeni-
gingen op kunstzinnig gebied om te
trachten het comité uit te breiden met
afgevaardigden uit de besturen dier ver-
eenigir-.gen. Het is namelijk gebleken
dat alleen geslaafde filmver tooningen
op een gezonde financieele basis ge-
geren kunnen worden als er door velen
samengewerkt wordt. En die samen
werking schynt. op de boren a aangegeven
manier het best bereikt te kunnen wor
den.
Het voorloopig correrrvondentie-adres
van het werkcomité blijf gevestigd by
den vroegeren secretaris der Filmliga,
den heer F- Althoff. Ged Oude Gracht
No. 148 r.
De rondvraag leverde geen discussie
op.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Centn per regel.
Hoofdpijn-Tabletten 60c'
Laxeer-Tabletten 60c'
Zenuw-Tabletten 75c'
Staal-Tab'etten 90cl
M=ag-Tabletten 75c'
11 Bij Apoth. en Drogisten
Luxor- Theater,
Een uitgebreid en zeer varieerende
Pathé-revue opent het mooie program
ma. „Hij. zij en de chauffeur" is een
vermakelijke geschiedenis, waarin de
hoofdrol vervuld wordt door Tom Ric-
ketts. De geschiedenis is in het kort
dere:
Sir Gilbert Horace had met zijn oom
een weddenschap aangegaan, om. zon
der zich bekend te maken, de har.d te
krijgen van Mary Burgess, het nichtje
van een rijken koffie-importeur, Bur
gees genaamd. Als chauffeur vermomd
wordt hü bü de familie van Mary in
dienst genomen. Mary was al spoedig
op den knappen chauffeur verliefd, doch
haar tante was vast besloten om haar
alleen met iemand van adel te laten
trouwen. Sir Gilbert en zijn vriend Ru-
nyon beramen evenwei een plan om
haar hiervan te genezen. Precies alles
te vertellen wat er nu gaat gebeuren,
is niet mogelijk. Oom gaat met zijn
vrienden, alle oud-leden van de voetbal
club U of B (Uitschoppen of Beer.en-
breken) uit. Tante heeft een afspraak
met den huisknecht van Sir Runyon.
Mary met liaar chauffeur. Kortom, het
wordt een dolle geschiedenis.
Den volgenden dag heeft James, de
ohauffeur, die alles zoo mooi geregeld
had en dus van alles afwist, geen moei
te om oom en tante te overtuigen dat
hun toestemming tot zyn huwelijk met
Mary noodzakelijk was. Juist op tijd,
want op dat oogenblik treedt oom Ho
race binnen om de inzet van den wed
strijd op te eischen. Hy merkt echter
dadelijk dat hy deze verloren heeft en
weet beter te doen, dan zijn Jacht aan
te bieden om gezamenlijk de huweiyks-
reis te gaan maken.
„Het gevecht tegen de vlammen".
eigenlijk zeven uur, maar zy kent de ge
woonte van het academisch kwartier
tje). Kortom iedereen is vroeger op dan
ik en dat wel zonder moeite. „Ik sta op
als ik wil", zeggen ze allemaal.
Ja, ik geloof wel, dat ik my over mijn
luiheid schamen moet. Als ik nu en dan
een levensbeschrijving van beroemde
personen in handen krUg. zou ik wel
door den grond willen zinken. Professor
Lenldes, de vermaarde geleerde, die zul
ke belangryke studiën heeft gepubli
ceerd over de quadratuur van den cirkel,
wijdde zich na zijn colleges voor de stu
denten geheel aan zyn mathematische
studiën. Ofschoon hy nooit vóór mid
dernacht naar bed ging zat hy winter
en zomer om vyf uur alweer in zyn stu
deerkamer
Denkt u, dat zooiets allcor. eigen k
aan de mannen der exacte wetenschap"
Heelem&al niet. Daar heb je byvoorbeeid
Julius Caesar, de groote keizer der Ro
meinen, nauwelijks had die gehoord da:
Claudius Civilis 's morgens om half zes
zyn havermout gebruikte, of hy besloot
iederen morgen de kaart van het groote
Romeinsche rijk te bestudeeren, ofschoon
hy die als een rechtgeaard veldheer past,
al lang uit zyn hoofd kende, met inbe
grip van spoor-, tram- en fietswege.L
Ziedaar de macht van het goede voor
beeld. Ach. dat er voor myn luiheid geen
kruid gewassen schijnt te zyn: ik zie de
schitterendste gaven van geest en hart
by de vrienden van de krans oen m'j
heen en kan toch niet in hun schaduw
staan.
En dan koningen en keizers. Die heb
ben zoo'n haast om te regceren, dab zij
het kraaien van den haan in sommige
jaargetyden niet eens kunnen afwach
ten. Napoleon was zóó vroeg op. dat hy
meermalen zyn kamerdienaar Constant
ging wekken, ofschoon je zou denken
dat andersom natuurlijker was. Neen.
zeg ik u. Hy was thuis altyd het eersA
uit de veeren. 's Morgens te kwart voor
zessen kwam zyn auto voor en reed hy
met zyn chauffeur Marchant naar de
militaire school te Brienne. waar hij
zelf zyn opleiding genoten had. Men
weet. dat hy daar op een morgen dc
eerste tank heeft uitgevonden, precies
vijf minuten vóór zevenen. Een oogge
tuige heeft verzekerd, dat de gouver
neur van Brienne kolonel Levallols,
toen vol bewondering opsprong en uit
riep: „een dergeiyk geniaal denkbeeld,
Size, zou 's morgens te tien uur onmo
gelijk zyn geweest." Hierop glimlachte
Napoleon, antwoordde: .de morgen
stond heeft goud in den mond. gene
raal". „Sire", stotterde "Levallols, „Ik
De eenige zoon van rechter Manlcy.
Hornuo. is een echte oitgaander. Op
zekeren nacht had hy onderdak gevon
den ln een hoteL waar brand uitbrak.
Horatio werd gered, maar werd wegens
drankenschap naar het politee-bureau
gebracht. Het gevolg is dat zijn vader
niets meer var. hem wil weten, voordat
hy een nuttig lid van de maatschappij
is geworden. Op hot politic-bureau had
hij kennis gemaakt met Mickey, een
straatbengel. ZU worden vrienden cn
Horatio zal voor den Jongen zorgen. Om
geki te verdienen wordt Manlcy brand
weerman. Inmiddels heeft hy kernus
gemaakt met een buurmeisje. Alice, en
als Horatio aan de handen gewond is.
is het Allee die voor hem zorgt en ei
ontstaat groote liefde tusschen de Jonge
lieden. Wanneer de vader van Mickey
uit de gevangenis ontslagen is, zoekt hy
zijn zoon. Deze wee: hem te ontsnappen
cn zoekt bescherming by Alice. Zijn re
der dringt het huis binnen. over
meestert Alice en sluit haar in een
kast. Er !s echter brand ontstaan en
het mocht Horatio gelukken Alice en
Mickey te redden.
Aan het slot tóen we heel wat geluk
kige menschen.
Het Luxor Nieuws was als altijd hoogst
interessant.
Het geheel is een programma dat we
gaarne aanbevelen. Het is goed ver
zorgd.
REMBRANDT THEATER.
In ons blad van Woensdagavond Is
het filmwerk Chang reeds op de meest
waardeerende wyze besproken, zoodat
wy hier voor deze buitengewone f:2m
geen nieuwe aanbeveling behoeven te
schryven. Het programma in Rembrand:
is deze week byzonaer ryk.
Er is geen overdryving by wanneer de
film ..Hou de Leeuw vast" op het pro
gramma wordt aangeduid als ..dolle
Paramount ccmedie in zes acien". E:
Er is werkelijk orn die zotterny tranen
gelachen er. niet alleen door de Jeugd,
die èn door de vacantle én door het
aanlokkelijke „Toegang voor eiken leel-
tyd" ruim vertegenwoordigd was, maar
ook door de ouderen en meer bezadig-
den.
Toen het daarna de beurt was van
Mac Turc en zyn metgezellen, vond
hU de vereischté stemming al in de zaai.
zoodat hy weinig moeite had met het
publiek, dat zich uiterst voldaan over
het gebodene toonde, contact te krij
gen.
Alles bjj elkaar een mooie avond, die
behalve amusant ook hoogst leerzaam
is door het prachtwerk Chang.
Cinema Palace.
HET WITTE STADION.
Nu al wat om ons heen ls ren Olym
piade spreekt, behalve de anders zoo
actueele rolprent, die als gevolg van
een weinig sympathiek besluit van het
N. O. C. in Nederlayd op dit punt het
zwijgen opgelegd is. treft het. dat dc
bioscopen toch komen met een ..Olympi
sche" film. een die niet verboden is. In
tegendeel. de film is aanbevolen, en we!
door de RUkskeuringscommlssie. wat een
buitengewone onderscheiding mag hee-
ten. Een onderscheiding, die ten volle
verdiend is.
Met „Het Witte Stadion" heeft de Ufa
weer een grootsch filmwerk uitge
bracht. ditmaal echter geen sublieme
speelfilm, ook geen wonderwerk van
massa-regie. maar een eenvoudig
„journaal". Een getrouw relaas van wat
er te zien en te beleven was te St.-Mo-
rita op de Winterspelen, bijna reeds weer
vergeten, maar wel terdege behoo-
rende bU „onze" negende Olympiade.
En toch ook weer is hier de hand
v: n don regisseur te herkennen, die lei
ding gaf. de objecten voor de opera
teurs aanwees èn alles samenvoegde tot
een harmonische compositie. Het waxes
hier zelfs twee regisseurs, dr. Arnold
Franck en Othmar Gurtner, wier samen
werking tot een bijzonder succes leidde
Zonder buitengewoon bekwame opera-
ben maar een eenvoudige kolonel."
„Gy waart het", zei Napoleon, „tot he
denmorgen zeven uur. Titans zyt gy
generaal. Bloemen en generaals ontlui
ken in den vroegen morgenstond."
En wie kent niet het merkwaardige
verhaal van den Oostenrykschen kei
zer Jozef n. Hy stond eiken morgen te
lialf vyf op. maar daar de hecle hof-*
houding op dat uur nog sliep, bleef den
goeden keizer niets anders over dan de
straat op te gaan en zich onder het
volk ie mengen, wat hU büzonder graag
deed. Om niemand te storen verliet hy
dan het paleis door een klein tuin
poortje. Op zekeren morgen zag een
rechercheur op een fiets, die in de wijk
surveilleerde.dat cr iemand zachtjes en
voorzichtig uit een poortje van den pa
leistuin kwam sluipen. Zoo snel hy kon
trappen volgde hy den man en had
hem weldra ingehaald. „Halt!" donder
de hy hem toe, „gy zUt myn arrestant."
Verwonderd keerde keizer Jozef tóch
om, waarby een slip van zyn mantel
van zijn schouder viel, zoodat de poli
tieman zag, wien hy voorhad.
,Dc Keizer!" stamelde hM ontsteld en
maakte duizend verontschuldigingen.
Keizer Jozef evenwel zette hem onmid
dellijk op z'jn gemak. ..li heb myn hof
houding niet willen wekken", zei hy.
„daarom kwam ik door het kleine
poort je.Verraad my niet, anders zet
ten 7.y er een schildwacht om mij eer
te bewijzen Overigens hebt gy hier
honderd thaiers met myn beeltenis zoo
dat gy uw keizer zult herkennen, ook
wanneer hy door het tuinpoortje zyn
paleis verlaat,"
Nu lk aldus bezig ben te vertellen,
hoe in den tegcnwoordlgen en ln den
verleden tijd. allerlei personen, belang-
rUk en minder belangrijk, hun eerste
dagdaad, namelUk het opstaan, zonder
eenige moeite en met groote energie
volbrachten, schaam ik mij nog meer
over dc moeite die lk daar eiken mor
gen rr.ee heb en tracht daarvoor een
verklaring, zoo niet een verontschuldi
ging te vinden. Daarvoor kan dienen,
dat lk in myn jeugd, op den Luilak, wel
buitengewoon vroeg ben opgestaan.
Myn vriendjes en lk waren op dien
morgen zoo buitengewoon enthousiast
ln het vroeg opstaan, dat dc eenige
grens die aan onzen IJver werd gesteld,
deze was: het moest dag zyn, de duis
ternis des nachts moest voorbü wezen.
Let wel, de zomertijd bestond toen nog
niet. de menschen wilden het cieötyds
niet beter weten dan de zon. Het werd
dus een uur vroeger dag dan tegen
woordig. W\j waren niet vroescr dan
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
k 60 Cents per regel.
t|
MT&nu/urtabMbm
j|2&| kalmeer*" U co houden Uw geest heWer
Buisje 75d Bij Apoth.en Drogisten^
teurs zou het niet mogelijk zijn een ffim
als deze in elkaar te zetten. Meer en
meer zien wy hier de toepassing ren
het merkwaardigerwijze Jangreamwer-
kend" genoemd apparaat. Een bewijs,
dat d:t een grooter. rol gaat spelen by
wedstrijden. Het te een onweerspreek-
barc getuige by twijfel over de rangorde
van hen. die de eind rt reep ongeveer ge
lijktijdig halen en vertraagde films zyn
een prachtig demons*, rauemkkie! by
onderwijs ln lichamelijke opvoeding.
„Hét Witte Stadion'' is een film.
grootsch docr dc imposante natuur, on
derhoudend. omdat zy vertelt van het
plez.er-lci.cn van rrr schen me: va
cantle. en spannend wyi ze de sensatie
brengt van ski-loop. schaats-1wedstr Ud.
skeleton- cn bobslee-vaart.
Ook moet men dit programma gaan
zien om het tweede hoofnmnmer .De
Drie Vaders" een vermakelijk First
National Filmverhaal met goed gety
peerde hoofdpersonen.
Ee a pluim voor de muziek
Het voorprogramma is ln het byzon<-
der verdienste:ijk, omdat er een chris-
tie-comedie b:. waarin Biily Dooley de
hoofdrol speelt. Als u deacn komieken ma
".roos uit vorig-.' creat.es kent, wüi u
hein bepaalt dte keer ook zien en zog u
zyn grappige snuit nog nooit, dan kun
ci; wy kennismaking aanbevelen.
Scala Theater.
Luilak deed zich ook hier gelden, het
was erg leeg ln Scala. Maar zooals too
v-tak hidden de afwezigen onge'Uk,
want le: Pinksterprogranuna van dit
theater is heel goed.
In het wereldnieuws nu eens niet be
zoeken van hooge personen, ontploffin
gen, aardbevingen en branden, doch con
mooie rolprent van een tochf met een
pooh-aarder door het pak 1)6 naar de
eskimo's aan de Baffin's baai.
De komische film te bar flauw en
Amerikaanse!; wansmakelijk.
Recht voor Genade ls een speelfilm en
een goede, 't Onderwerp te wel oud
weer eens een onschuldig veroordeelde
maar de wyze waarop de verschillende
spelers hun angst en andere gemoeds
bewegingen uitbeelden is te pry zen.
Ei; dm komt Rin-Tïn-Tin. waarvan
elke herdershond-bezitter zegt: ..Dat is
not de mijne". Nu te de historie wel erg
onwaarschijnlijk. Rinky tóet kans met
zyn bek groote messchakclaars over
te halen, hy levert het hom. machines
stil te zetten en dergoiyke dingen meer.
Doch de manier waarop die
hond speelt. of ..bespeeld"
wordt ls bewonderenswaardig, inte
ressant en vormakclUk. Iiy houdt ir.
deze film „Het gevecht aan de Sluis",
de wacht over het gebouw met de bedie
ningstoestellen en weet te zorgen, dat
een schurkenbende de prachtige, door
zyn meester aangelegde waterwerken in
de Colorado-rivier niet vernielt. Volgens
hot programma biodt deze film „sensatie
op sensatie, aardschulvlngen. oversfcroo-
mingen, ontploffingen en „daarmee is
niet te veel gezegd."
Waarlijk, deze libn is zeker de moeite
waard hem eens te gaan zien. Al was
het alken maar om Rinky die een
commère heeft in zyn wijfje Nanette,
waardoor het „happy etui" van de histo
rie dubbel gelukkig is. want twee stelle
tjes vallen elkaar respectievelijk in de
armen en in de poolen.
anders naar bed gegaan. Er zou geen
verdienste in geweest zyn, vooruit to
slapen en wy zouden het ook niet ge
kund hebben. Tegen twee uur begon
het te dagen, te half drie gingen overal
behoedzaam deuren open zooate het
tuinpoortje van Jozef II en slopen wy
zachtjes de straat op. want wij hadden
onze ouders plechtig moeten beloven,
dat wy geen burengerucht zouden ma
ken. Anders zouden wij kennis gemaakt
hebben met den nachtwaker, zonder
thaiers te bezitten om hem tevreden te
stellen.
Maar hoelang duren goede voorne
mens? De onze duurden tien pas. Daar
na begroetten wy elkaar in den prillen.
morgen met IndUuienkreten en hadden
weldra kleine vierkante wagentjes voor
den dag gehaald, die zoo geweldig-
kraakten dat het heele dorp er binnen
een half uur wakker van werd. toe
onze trouwe nachtwaker toe. Nooit ver
geet ik hoe ik op my genomen had. een
vriendje die een bi.izond.-r strengen va
der had. te wekken; ik belde eenmaal,
tweemaal, driemaal, hy verscheen niet.
Kon ik weten, dat hU onder vaders
strengen blik niet ontsnappen kon! Ik"
belde voor den vierden keer daar
vloog de deur open en verscheen niet
mijn vriend, maar zyn vader in c* 1
gebrekkig morgentollet. die my ln on
verholen taal zUn mecnlng zei over mijn
aanwezigheid op z.yn stoep en myn ka
rakter in 't algemeen. Had hot ons
belden op dat moment niet aan humor
ontbroken. dan zouden wy het zeker
uitgeproest hebben. Nu viel ik van
schrik van dc stoep of cn klom hy rel
woede weer de trap op.
Hoe slaperig wij waren 'smotgenj;
om 12 uur past niet in dit vcrlmal.»
Maar jarenlang heb lk aldus dc deugd
van vroeg opstaan (Op den LuDaltdag al
thans) overdreven en blijkbaar heb ik
die verloren slaapurcn ln dc halve eeuw
die sedert verloopen is. nog niet inge
haald. Moge dit tot verontschuldiging
dienen voor de moeite die ik heb ori
's morgens op te staan.
Overigens, als ik wt! kan lk. By deze(
daag ik iedereen uit, op een nader Xr
bepalen dag 'a morgens om 6 uur. den
Aerdenhout om te wandelen. Maar 't
moet mooi weer zyn. niet al te warr.T
en niet al te koud. niet op een Dinsdag,
VrUdag of Zaterdag. Wie dc uitdaging-
aanneemt schrUve mU maar, aangctec-
kend. En mocht ik er soms nog niet
zyn, dan moet hy maar beginnen. Be"
kom hem wel achterna.'
FIDELIO.
