cC£\ Britsch-Indië de eerste Olympische kamoioen. Maar oranje speelt een schitterenden wedstrijd. De Duitschers slaan België en worden derde. Met zon, vreugde en daverende toejuichingen valt h"' -hop de eerste acte. Ke£ew Vai- V ee.->-u do. Waal BiatiJ Voor den hockey-eindstrijd. De aanvoerders schudden elkaar de hand. DuitschlandZwitserland 40. Dertigduizend toeschouwers. Zwit- sersche klimaat-misère, en zwak spel. - Hoch, Hoch! De perstribunetrap. Duitschland's drie biljartballen. Séchehaye, de charmante. Het onver mijdelijke lied. P. Het Olympisch hockey tournooi ls Zaterdag geëindigd met een grande finale, die er wezen mocht. Het Stadion was by dien wedstryd Nederlamd-Biltsch Ihddë nagenoeg uitverkoohit. dat wi zeggen, bijna. 40.000 menschen hebben Zaterdag naar een hockeywedstrijd zit ten kijken. Een hockeywedstrijd I Zooiets is nog nooit vertoond. Op de heele we reld niet en in dc verste verte niet. Spelers en officials moeten zich in de armen geknepen hebben, om zich te overtuigen, dat ze toch werkelijk niet droomden, toen de oranje hockeyers door een machtig koor uit 40000 kelen werden aangemoedigd, kelen nog wel. die voor ongeveer 90 pOt. moeten toe behoord hebben aan menschen, die maar een vaag of in het geheel geen begrip liadden van de regelen van het hockeyspel. Nog nooit is er zulk een propaganda voor de hockeyspont geweest als dit uit nemend georganiseerde Olympisch tour- nool en dit is voornameiyk te danken aan het spel van die elf sympathieke Hollandsche jongens in oranje shirts, die in een paar jaar tyd het (zeer of ficieuze) kampioenschap van Europa hebben weten te veroveren. Maar er was nog wat. Laten we nu nooi t meer beweren, dat het Neder- lands olie volk geen nationale trots heeft. De Olympische Spelen als zoodanig mo gen invloed hebben, zelfs hypnotiseerend werken, maar niemand kan me wysma- ken, dat het Stadion ook vol zou ge weest zijn als Duitschland den Indiërs in de finale party had gegeven. Het werd een middag vol vreugde en sportief genot. Het machtig Olympisch Stadion zag er voor het eerst in zyn zeer jeugdig bestaan op zUn voordeeligst uit, beschenen door oen te lang gemiste voorjaarszon en op alle rangen bezet. En het Nederlands oh hockey-elf ta). dat met eon ware ovatie weid begroot, speel de tegen die onweerstaanbare Britsch Indiërs een wedstryd, zooals geen enkel Europeesoh elftal, de Emgelschen niet uitgezonderd, nog ooit vertoornd heeft. Wel verre van zich te buigen voor liet erkende meesterschap der tegenstan ders, speelden de onzen een begeesterd spel. De daverende by val van de tri bunes is hieraan natuuriyk niet vreemd geweest, maar deze werkte toch hoog- stens als een stimulans voor het tempo en het doorzettingsvermogen. Dc tech niek en tactiek die de Hollanders in dezen wedstryd toonden, waren echter een openbaring, ook nog na den kamp van een week geleden tegen Duitsch land. Van het eerste tot het laatste oogen blik moesten de Britsch Indiërs alle zei len büzetten om den wedstryd te win nen en al verdienden zy de zege zonder eenigen twyfel volkomen, het had, voor een goede spelverhouding ook stellig niet meer mogen zyn. En zoo meesterlyk spelen deze Britsch Indische hockeyers dat het werkeiyk een schitterende pres tatie mag heeten. wanneer men hen tot uiterste krachtsinspanning dwingt en dan niet slechts 30 onder gaat. In dezen -strijd bleek overduidelyk dat naast individueele handigheid het op stellen van de Indiërs hun speciale match winnende eigenschap is. Ettelijke malen zyn de Hollandsche aanvallers binnen den strafcirkel geweest en keeper Allen heeft in alle vorige wedstrijden tezamen niet zooveel te doen gehad als in de finale, ja, wy hebben nu eigenlyk voor de eerste maal gezien, dat hij wer keiyk keepen kan. Maar hoe geïnspi reerd het Nedeiiandsche spel ook was, hoe dioht zij soms by het doel kwamen, slechts eeai of tweemaal kwam net zoo ver, dat de verwachting van een doel punt zich uitte in het gebruikeiyke ze nuwachtige: Ja-ja.... Die Indische ver dediging is eenvoudig niet om door te komen, Het is of er twintig verdedigers zijn inplaats van zes, nooit slaagt een tegenstander erin. „er door" te komen met alleen nog den koeper voor zich. En ik zou weieens willen zien of Dhyan Chandlh zyn plotselinge snelle doorbra ken. die zoo vaak in doelpunten eindi gen, zou kunnen uitvoeren tegen zijn eigen aohiterhoede. ik geloof het ndot. Neen, het peil der Indiërs is nog niet bereikt en de sterkste party heeft ge- wonnen, Met 29 doelpunten voor en geen enkel tegen. Helaas is het .enkel tegenpuntje uitgebleven. Maar nu hei hockeytoumooi is afgeloopen. nu de In diërs, met roem overladen, weer verdwy- nen, neem ik myn hoedje af voor eüC hockey-virtuozen, eerlijke, bescheiden tegenstanders, sportsmen in den besten zin des woords en kampioenen waarop de geschiedenis der Olympische Spelei: tot in lengte van jaren met trots zal kunnen wijzen. Als inleiding kregen wy nog Duitsch landBelgië om dan derden prijs. De Duitschers wonnen dezen stryd zeer ver diend en ook met 3—0. Hun ster Theo Haag nam al deze doelpunten voor zyn rekening. De Belgen deden wot zy kon den. maar zy konden niet genoeg, om de Duitschers baas te blyven. Zoo be haalde'" Duitschlaavd den derden prijs. Het zal later op den middag, by het aanschouwen van de finale tot de con clusie zijn gekomen, dat het niet beter verdiend had. Aan liet slot van den mididag. onmid dellijk na den eindstryd kwam voor liet eerst binnen onze grenzen, de aar dige ceremonie van het huldigen dor winnaars. In een rij stonden de 33 spe lers der prijswinnende lauden naast el kaar, middenin de Indiërs, rechts van hen oranje, links de Duitschers. En on der hot spelen van het Engdlsohe volks lied rezen statig en langzaam de drie vlaggen boven het groote seoringbord. de grootste, die van Britsch Indië in het midden. Toen ze boven aan de stokken zaten hingen ze slap neer. toen ont plooide zich plotseling en alleen onze nationale driekleur en, vroolyk wappe- j rend in de wind vertolkte zy de Neder - landsche vreugde over dit eerste Olym pisch succes, dat zoo heerlyk sportief en zoo aanmoedigend voor wat komen zal, is. De eerste acte van de Olympische Spelen in Nederland is ten einde en als hot zoo doorgaat, wordt het geheel, organisatorisch en sportieif een onge ëvenaard succes. v De Olympische voetbal rolt. Je moet er even aan wennen. Chili, Portugal, België en Luxemburg. Een begin vol verrassingen. Het Nederlandsche publiek en de zwakste. Een kleine dertigduizend menschen kwamen Maandagmiddag kyken naar Duitschland—Zwitserland. Wat kan het ons schelen wie zooiets wint? Niets. Maar het. was Pinksteren, en mooi weer. en Je moet dat Stadion gezien hebben. Ket is mooi, imposant, en cosmopolitisch ook met al die vlaggen en talen en vreemde landslui, tot Turken en Chileenen toe. Iedereen moet onze plotselinge plaatsing in het centrum van de wereldbelangstel ling toch eens even meemaken! Intusschen blijft de zaak financieel nog maar steeds geweldig mardheeren. Ze zeggen dat hockey meer dan een: bon is meegevallen, en de eerste voetbalda- gen schijnen ook al flink boven de ra ming te wezen De Duitschers waren veel te goed voor de Zwitsers, en klopten hen met 40. Met was verdiend ook. De heele pers tribune zei dat het in Zürich andersom had' kunnen afloopen, want die Zwitsers kunnen altijd zoo slecht tegen den plot se lingen overgang naar het klimaat on zer lage landen, en omgekeerd krijg je hetzelfde effect. Dit is inderdaad bewe zen door de resultaten van het Neder- landsch Elftal, dat steevast in Zwitser land verliest en. hier wint. Wat dbe je tegen die klimaatsverschillen? Ik weet het niet. Misschien verklaart dit ook, dat het vertegenwoordigend elftal der Vereenigde Staten in een friendly-game van Ajax II verloren heeft, en de hemel weet welk figuur onze voetballers in 1932 in Los Angeles zullen slaan. Liever nog maar niet aan danken. Het eerste kwartier was tamelijk ge lijk, Toen verdwaalde de binnenste helft van de Duitsche lihkerwing (Hoff mann - Hofman) naar den rechtervleugel, en gaf vandaar zijn land met een pil de leiding. Het was het eerste Duitsche schot dat niet te hoog gericht was, zoo dat het geestdriftige „Hoch! Hoch! Hoch;" van omtrent duizend Duitschers op het Zuidelyk halfrond der machtige tribunes, niet oneigenaardig aandeed. Een der Duitsche journalisten rolde in zyn enthousiasme van de betonnen pers-1 tribunetrap, maar werd nog heel onge- raapt. Die trap is te steil, en het lykt mij gevaariijk dat het N. O. C. de meest omotioneele naties bovenop de tribune heeft gezet. Een Amsterdamsche collega had den vorigen middag een Portugee- schen collega van een wissen dood gered, toen zyn elftal de leiding nam en hij een roekeloozen vreugdedans begon. Wat moet er van de Argentijnsche, Italiaan- sche. Spaansehe, Fransohe en andere geestdriftige Latijnsche confrères berecht komen, als hun elftallen gaan winnen? Middels een nachtmerrie heib ik ze by bosjes van die torenhooge trap zien rol len. EJr is geen ruimte voor opwinding op de perstribune. En de kalme Hollan ders zitten nota bene veilig onderaan! De Zwitsers attaqueerden na het eer ste doelpunt fel. Hun voorhoede bleek goed, „in 't veld". Schieten kon zy hee- lemaal niet. Wilhelm Teil zou zich dood geschaamd hebben over zulke nazaten. Zelfs Abegglen, die in Parijs beschouwd werd als een der twee beste voetballers van het heele Olympische tournooi, loste geen enkel dragelyk schot. By eiken Duitschen aanval deed de Zwitsersche verdediging erg gevaarlek. De backs schutterden vooral erg raar, en na ruim een haif uur spelen werd Séche haye van zeer dichtbij opnieuw gepas seerd. Rust 20, met veel Hcehs! Het Hollandsche publiek trok zich van het heele geval niets aan, en zat er met be minnelijke onverschilligheid naar te kyken. Na halftime, alsmede de Lustige Witwe en de soldatenmarsch uit Faust, per ra dio. hadden de Duitschers heelemaal het heft in handen. Hun keeper, Stuhl- fauth, heeft geen enkel goed schot te stoppen gekregen. Voor hem stonden dan oc/k een midhalf van het kaliber-Kalb en drie geduchte kaalkoppen: der Beier, der Weber und der Knöpfle. De eerste twee waren backs, Knöpfle rechtshalf. Poze drie hoofden-als-biljartballen, van die echte Duitsche schedels waarom valt haar in Duitschland toch zoo gauw uit? kopten dat het een lust was. Soms caramlboleeren ze den bal com pleet. Der Knöpfle was de roode. Het scheen hem kwaad te maken, en hy ging nogal ruw spélen. Toen Eymers hem voor de derde maal in vijf minuten be strafte werd' het Nederlandsche publiek, dat meer op de hand van- Zwitserland kwam naarmate dit slechter speelde, en dat zich toch al niet pro-Duitschtoont, plotseling woedend, en een afgrijseiyk fluitconcert barstte los. Dit scheen de biljartballen eenlgszins te kalmeeren. Een fout van Séchehaye kostte de der de goal, en Hofman maakte, weer met zoo'n pil, drie minuten voor'tijd nr. vier. Wij gaven schoolcijfers, Duitschland kreeg een 6, en Zwitserland 4met een 3 voor backspel en een briefje aan pa, om te teekenen. Dat was geen spel voor de tweede prijswinners van het Parysche Olympische tournooi. Het speet vele dames, geloof ik, erg voor Séchehaye. Niet alleen heeft hij een naam als een lied, nïaar hij draagt een allerliefst voetbalccstuum, in zwar te en vieux-ross zyde, van zeer bijzon dere coupe. Iets voor een modeshow. Hij is gracieus ook, maar Can der Meuten speelt beter. Toch had hy maar éen van de vier goals kunnen voorkomen. Toen het uit was barstten de duizend Teutonen op het Zuidelijk halfrond uit in „Deutschland. Deutschland über Al les", en het heele elftal stond stram in de houding en maakte hobfd-links naar gezegd halfrond. Dat doet geen enkele natie ze toch ipaar na. Tic voor my vind- het een lied om mee te wachten tot je de finale hebt gewonnen. Maar ik ben dan ook geen Duitscher. R. P. 150C0 MENSCHEN WACHTEN EEN GANSCHEN NACHT OP KAARTEN VOOR HOLLAND- URUGUAY. De politie chargeert met de blanke sabel. P Koning Hockey Is dood! Leve Koning Voetbal! We zaten er weer 's middags op eer sten Pinksterdag, En weer kwamen er elf Jongens in kleurige Jerseys en korte broeken het terrein op en later nog eens een zelfde aantal. Maar ze kwamen met leege handen en zy trapten tegen een monsterachtig gezwollen bal (dek sels wat was die bal groot.) ze betraden een terrein dat ook al in de breedte en lengte uitgedijd was en waarop wonder baarlijk uitgezette goals stonden, Hockey was afgo-loopon en er zou gevoetbald worden. Je moet aan dien plotseLingen overgang wonnen. Het, duurde tot de rust van Ohili-Portugal voor je het donkbeeld losliet, dat de technische lei ding een veel te grooten bal had ge kocht en tot den tweedon wedstrijd voor je hot verschil in snelheid tusschen hockey en voetbal wat was vergeten. Hal, begin van den strijd OhlliPortu gal leek hopeloos langzaam. Maar ze speelden technisch goed, deze beide ploegen. Vooral in het begin, Chili. De .schoten, waarmee de heeren Su- biabre en Carbonell de beide doelpun ten voor Chili maakten waren van een soort, die wy hier eenvoudig nooit zien. Sutolabre konjerde den bal van buiten hot strafschopgebied in den bovenhoek, Carbonell ving een voonjet. in de vlucht op on deed daarmee insgeiyks. En het If.:; con gemakkelijke Chileensche over- wnnirg te zullen word -n. Maar neen. de nazaten ven Vasco da Gama begonnen nu eerst goed te spelen, met de rust was het 22 en het ein digde tenslotte mot een zege van 4-p2 voor dc Portugeezen Het „laag-by-den- grondsche" spel der Portugeezen was een lust om te zien, laten we hopen ook voor de spelers van het Neder landsen elftal, die op dc spelers tribune zaten. Het was een wedstrijd vol emotie, pijnlijk en vermakeiyk, Pyniyk door de vele verwondingen, die echter soms over de grens van het vermakelijke gingen, zooaté" toen een Chileen, blijkbaar erg gewond languit op den grond rollend, plotseling den bal binnen zijn bereik zag. zyn leed vergat en, opspringend er mee wegrende, zonder een spoor van verwonding te tooncn. Vermakelijk teen twee tegenstanders na een botsing op den grond zittend dreigend de vuist op hieven, zich bedachten en, nog steeds zittend, elkaar de hand schudden. Het was een mengsel van aanstellei-y, ope rette. omhelzingen hy goals en zeer bo- hooriyk voetbal. Het leek me zeer de vraag, of Nederland van de Portugeezen zou kunnen winnen. By de Chilenen was een speler die nogal eens viel en ik weet niet. hoe het komt, maar hy deed me byna het zon derling genoegen 'dat myn vriend P. Gasus beheerscht, begrijpen Een voetbalspeler uit Chili, Een lid der Salpeter-familie Liep storm als een held. Als „de ster van het veld". Maar als hy wou scoren dan vlc-1 ie Ondertusschen. We mogen er nu grapjes over maken, maar er zit toch ook iets Chillgs, ik bedoel zieligs, in, wanneer je een reis van zeven weken hebt gemaakt cn je moet weer zeven weken terug, om in de voorronde van de Olympische spelen te verliezen. Enfin er komt nog een troostronde. 's Avonds hebben we België legen Luxemburg zien spelen. Dat wil zeggen, we hebben de Beigen zoowat een half urn" zien spelen en een uur zien knoeien Zoo slecht zal de Belgische ploeg wel in ge?n jaren hebben gevoetbald. Het publiek met een loffeiyke sympathie voor de zwakste partij en misschien nqg wel met een vaag gevoel van vroegere verre neerschap, moedigde de Luxem burgers voortdurend heftig aan. Het verloop van den stryd gaf er trouwens alle aanleiding toe. De Belgen scoorden eerst driemaal achtereen en iedereen dacht, dat het een i-nmaakpartijtje zou worden. Maar toen raakten de Belgen er finaal uit, nadat de Luxemburgei-s éen zeer vevdienstelyk tegenpunt had den gemaakt. En ziet. er kwam een mi nuut, een enkele minuut, die twee doel- pimten opleverde en beiden voor Luxem burg, Rust kwam met 3—3 en het duur de tot 23 minuten in de tweede helft voor de Belgen nog tweemaal scoorden en zich daardoor van een plaats in de tweede ronde verzekerden. Sc.harry, kee per Van Luxemburg, was de held van den wedstryd. Maar als België in de volgende ronde niet een kiasss beter speelt dan in dezen wedstryd tegen Luxemburg, waartegen het anders zyn B-elftal in het veld pleegt te zenden, haaij; liet de derde ronde niet. (Van onzen verslaggever). De belangstelling voor den Olympi- schen voetbalwedstryd tuschen de Hol landers en de Uruguayers biykt wel zeer groot te zyn. De voorverkoop van de kaarten die nog over bleven, nadat ongeveer 34000 stuks aan abonnementen en leden van voet bal vereenigingen waren verstrekt, heeft Zondagmorgen plaats gehad in de kan toren van de Nederlandsche Handel maatschappij te Amsterdam in de Vyzel straat en in de Nieuwe Spiegelstraat waar het oude kantoor door het N.O.C. in ge bruik is genomen. Dat velen gaarne uren lang in de i-y zouden willen staan om kaarten te be machtigen was te voorzien, doch dat het een formeels run zou worden, had niemand gedacht. Als wy in den vroegen morgen van den Tweeden Pinksterdag in de vyzel- straat komen, biedt deze een 'schouwspel zoo als "t nooit te voren binnen de hoofd stedelijke grachten te zien is geweest. Het valt nergens mee te vergelijken, het heeft lets van een marktplein waar de markt is afgeloopen, iemand noemt het een slagveld-tafereel. Duizenden menschen staan rondom het blok van groote. zware bankgebouwen, naar schat ting zyn het er een twaalf tot vyftlen- duizend. Overal liggen menschen op sinaasappelkisten te slapen, velen dom melen, gezeten op vouwstoeltjes, krukjes, bankjes, kistjes, de meeste staan met slaperige gezichten te kyken, een en kele maal wordt er geschreeuwd. Maar al zyn de menschen byeengepakt op het trottoir naast het gebouw van de Han- delmaatschappy, de geheele Vijzelstraat ligt vol kisten en stapels stoelen en een laag papier, sinaasappelschillen, met daar tusschen planken, doozen. gesneuvel de stoeltjes, bedekt het asphalt. Overal staan politieagenten, de ruiters galoppeeren telkens heen en weer. De bruggen over Heerengracht en Keizers gracht zyn afgezet. Ook In de Nieuwe (cn nauwe) Spiegelstraat ziet het zwart van de menschen. Hier staan de wach tenden tot op de grapten in dichte drommen. Er wordt ontzettend gedron gen, telkens zie je mannen en vrouwen en jongens uit de ryen wankelen en neerzakken op een stoel, een enkele is zoo ver weg. dat hij naai- een der auto's van den Geneeskundigen dienst wordt ge dragen. Dc- heer José Vigeveno, een bank directeur, die vroeger onder dienst ser geant by de militaire verpleging is ge weest, helpt telkens met ammonia en koud water. Hy vertelt ons. dat van te voren niets geregeld was, doch dat hy in den voornacht, toevallig lanss komen de. zag. hoe de toestand was, waarop hy den O. G. D. waarschuwde. Trouwens, omstreeks twee uur was zyn hulp wel noodig. Bij het opdringen van dc menigte reed een politieruiter naar do menschen toe, het paard struikelde en viel, waarbij een man een klap met een hoef tegen het hoofd kreeg. Hy kwam er goed af, had een wond onder de wenkbrauw, is naar 't Binnen-Gasthuis vervoerd, doch daar spoedig weer ont slagen. Voor leege magen. Deze heele beweging is eigenlijk wel vermakelijk. Kooplui venten met limo nade, chocolade, saucijzenbroodjes, si naasappelen, sigaretten. Een enkele die jenever in limonadefleschjes verkoopt of bier tusschen de menschen smokkelt wordt door de politie in zijn kraag gepakt Een bewegelijk joodje dribbelt heen en weer met gekookte eitjes, ze „vliegen" voor een dubbeltje per stuk bij honder den weg. Moos die 'n stel knechtjes op de massa heeft losgelaten bepeinst hoe veel hy verdient. Met een paar com pagnons heeft hij alles keurig voorbe reid; er moest drinken zijn en eten., kadetjes waren oud, saucyzenbroodjes zouden wel gaan, en dan tegen den mor gen een versch eitje, jonge ja, en zuur mocht niet vergeten worden. En dan kisten en stoeltjes, kisten had hy ver kocht voor vyftig cent en ze later weer in de wacht gesleept als de bezitters weg waren, 'n goeie mazzel. De run. Om half acht beginnen de menschen plotseling geweldig op te dringen, stoe len cn kisten, alles wat in den weg staat, vliegt de straat over, het régent kisten op een gegeven oogenblik. Tien tallen agenten staan arm in arm tegen de massa in te duwen, de paarden dra ven langs, dan wordt in de Vyzelstraat de menigte in groepen verdeeld waar- tusschen politieruiters staan. In de Kei zersgracht dobberen stoelen en kisten. Menschen vallen uit, aan de stille zyde van de Vijzelstraat worden van kisten en stoelen rustbanken gemaakt, het lijkt wel een veldlazaret. Allen staan nu, er komt politieversterking, er wordt ge duwd, geschreeuwd. Een daverend ge juich gaat op. als een man die tot twee kêer toe tusschen de voorste menschen is gedrongen met een vaartje wordt weg gestuurd. Tusschen acht man politie worden een paar heeren van het kantoor naar binnen geloodst. f Dc verkoop begint. Een half uur voor den vastgestelden tyd, om half tien dus, gaat de deur open van het bureau in de vyzelstraat waar de kaarten voor de duurdere rangen te krygen zyn. De eerstelingen vangen wy op: twee mannen die van Zaterdagavond negen uur gewacht hebben. Wel mocht men voor Zondagmiddag drie uur niet stil blijven slaan, zy dis toen reeds ■'vachtten en dat waren er heel wat bleven heen en weer loopen, na drieën groeide de rij snel aan. Dan zyn er oen twintigtal sandwichmen van een re clamebureau in helblauwe jassen. En er is ook een pientere boy. „M'neex", ver telt hij ,,goèd zaakie, Zoo'n Engelsche heer by ons in 't hotel heeft me honderd piek beloofd as ik 'em 'n goed plaatsie meebreng!" 't Jong glundert! Na twintig minuten zijn de kaarten die hier nog beschikbaar W3r?n, zeshonderd in totaal, uitverkocht, Zeker een vier, duizend menschen moeten teleur gesteld worden. Ze mopperen, blijven staan. Intusschen is ook de verkoop van de goedkoopere kaarten in de Nieuwe Spie gelstraat begonnen, daar zyn er vyf en vyftig honderd, 't gaat dus nog al. De politie krijgt last de Vyzelstraat te ontruimen, het is nu kwart over tien. Doch daar voelen de menschen weinig voor. Weer rukt versterking voor de po litie aan. Op het terrein zijn thans ruim honderd agenten te voet en vierentwintig ruiters aanwezig, de militaire politie is gewaarschuwd en kan ieder oogenblik met een flink aantal bereden manschappen uitrukken, Hoofdcommissaris Marcusse, Commissaris Harrebomée van bureau Singel en een twintigtal inspecteurs hebben de leiding. De politie chargeert. De menigte blijft. Dan kletteren paar denhoeven,van de Heerengracht af wordfc de Vijzelstraat schoongeveegd. De paar den draven recht op de menschen inj| steigeren, de menschen hollen over de straat. Tien agenten drijven de menigte voort, het wil niet. Dan wordt gechargeerd met de blanke sabel, dat helpt. Een man wil een. agent te ïyf. Hy krijgt geduchte klappen op zyn armen, schouders, over zijn hoofd. Hij wankelt, valt neer. Mannen nemen een dreigende houding aan, hollen naar de politie toe. „Je hebt hem vermoord, je hebt zyn schedel iut tweeën gesla gen(volgen de noodige ras-ruivere Amsterdamsche scheldwoorden)". Het krachtige optreden heeft zyn uitwerking niet gemist, de sabel kan weer in de scheede, de vyzelstraat is leeg. De man blijkt slechts een onbeteekenend wondje in 't gelaat te hebben, de klappen zal hij echter wel voelen. In de Nieuwe Spiegelstraat gaat alles kalm, wel dringen de menschen erg, en vallen er telkens flauw. Die mogen als ze weer opgeknapt zijn, direct naar bin nen. Een jochie van c. i jaar of vijftien 'zijgt plotseling amechtig neer. De heer Vigeveno laat hem ruiken aan de am monia, heel lang, tot den jongen de tranen over 't gezicht loopen. Dan mag hij even in de koele ziekenauto liggen. Zoo nu en dan kykt de verpleger eer.s. 't Gaat wat beter. Leunend op een ster ken arm gaat de jongen met een snoet van ik-ben-hallef-docd naar de deur van 't bureau, hy schuifelt naar de trap. Dan opeens lacht hij en draaft naar boven waar de kaarten verkocht worden. De brutalen hebben de halve wereld, niet waar? De heer Vigeveno lacht ,,'k K?d hem wel door, maar die west voor zijn heele leven hoe ammonia ruikt! De laatste kaarten. Om twaalf uur staan nog duizenden te wachten, er zijn nog enkele kaarten. Op de Keizersgracht stapt een inspecteur op een kist. „Dames en heeren, als jullie nu eens eventjes je mond wilt houden". En hy verzoekt allen kalm weg te gaan, kaarten krijgen ze toch niet. \Op deee keurigee wijze wordt snel de gracht ont ruimd en kan de polïtieboot die er was om eventueele drenkelingen op te v:s- schen, vertrekken, terwijl mannen van de gemsentereiniging de henderden kis ten, stoelen, doezen en al den anderen rommel gaan opruimen. Om half een wordt een groot bord buitengehangen waarop staat dat alles uitverkocht, is. Lang blijft het neg druk, het grootste gedeelte van de politiemacht kan inrukken. Wy hebben een onderhoud met hoofd commissaris. Marcusse, die deze regeling van he N. O. C. zeer slecht noemt. Mocht er nog eens zulk een toeloop te verwachten zyn, dan zal beslist een an dere regeling getroffen moeten wor den. Opkoopers aan 't werk. Zeker een derde deel van de menschen die kaarten hebben gekregen, kochten die om ze weer te verkoopen. Dat kan, daar ze niet op naam staan, doch de handel op straat is verboden. In den nacht zyn dan ook reeds kaarten voor staanplaatsen, verstrekt aan een lid van een voetbalvereeniging, die voor dertig giilden op straat werden verkocht, in beslag genomen. Als je op de grachten loopend, even blijft staan, komen direct een paar menschen om je heen, die kaarten aan bieden. Die van drie gulden gaan voor pryzen van vyf-en-twin tig tot veertig er wordt voor duurdere tot zestig gulden gevraagd en betaald, de koers van staan plaatsen is tien tot vyf-en-twintig gul den. Nooit heeft Amsterdam zoo iets mee gemaakt; by de overbrenging van het stoffelijk overschot van Van Heutsz was het druk, echter niet zoo erg als nu en een herrie als hier, waarby ettelijke charges uitgevoerd moesten worden, is behalve bij relletjes nog nooit in ons land voorgekomen. De Sport, een tweede Koningin der Aarde, is wel machtig! VAN DEN WEDSTRIJD NEDERLAND-URUGUAY Het Nederlandsch Elftal. De oranje voetbalploeg, die Woensdag tegen Uruguay zal spelen wordt eerst lieden avond gekozen, doch naar wy ver nemen zou het zeker zijn, dat Wout Bui tenweg op de midden/voorplaats zal uit komen. Het elftal van Uruguay. Naar wy uit Velsen vernemen, is, naar verluidt, het Urugueesohe elftal. dat- Woensdagavond as. tegen Holland zal uitkomen, als volgt samengesteld: Mazzali. Arupe Nasazzi (aanv.) Gestide, Fernandez, Andrade, Arremon,* Cea, Borjas, Scarone, Urdinaran. Een Belg de leiding. De wedstrijd NederlandUruguay zal geleid worden door den Belgischen scheidsrechter John Lan genus. Als grens-rechters zullen fimgeeren Carlo Dani (Italië) en Youssof Mohamed (Egypteh

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 10