WAS DE KOLKSLUIS VROEGER EEN
WATERPOORT?
FLITSEN
MSS&Wtx
Tabletten kjy
FEUILLETON
DE LOTGEVALLEN
VAN ESMÉE
HAARLEM'S DAGBLAD
niMcnAc 5 .UJNI 1928
Historische herinneringen.
De KolkcluU roor de reitauratie.
Door het herstellingswerk dat thans
In vollen gang is, trekt de Kolksluls te
Spaarndam veel belangstelling.
De heer A. van Meetoren schrijft ons:
„Ik twijfel of de Kolksluls wel oor-
epronkelljk een sluis geweest Is, Het is
waar. dat Spaarndam reeds In oude ge
schriften genoemd wordt, maar daar-
bU wordt geen gewag gemaakt van de
Kolksluls.
Eigenaardig is het bovendien, dat bij
het beleg van Haarlem van de zijde der
Watergeuzen, die tooh feitelijk het IJ
beheerschten, geen poging gedaan is om
Spaarndam te bezetten. Zij zouden dan
den grooten weg van Haarlem naar
Amsterdam (de vroegere verkeersweg
liep over den Ouden We" via Spaarn
dam) hebben afgesneoen. Waarom
vochten de Haarlemmers met alle kracht
voor den weg naar het Haarlemmer
meer, in plaats van om den veel korto
ren weg naar de open zee via Spaarn
dam? In dien tijd stond de zee voor
Spaarndam? De zee werd toch druk be
varen waarom zou anders de toren van
de kerk te Spaarnwoude tot vuurtoren
ingericht zijn geweest? Een ijzeren
vuurplaat in den toren is het bewijs
daarvan.
Alle troepenvervoer geschiedde over
den weg langs Spaarndam, De herinner
aan het „Oude Hoen", die waarschijn
lijk bij de tegenwoordige Blaak 125 rui
ters afmaakte.
De verklaring va/n het weinige belang
van Spaarndam uit krijgskundig oog
punt lijkt mij hierin gelegen, dat
Spaarndam in dien tijd nog geen be
hoorlijke schutsluis bezat, waardoor
schepen n de zee af ln het Spaarne
korden ki.,nen.
Als men bedenkt, dat de zeeschepen
uit die dagen meestal niet grooter wa
ren dan ongeveer 50 ton (een niet te
groote tjalk van heden) dan behoefde de
Spaarndamsche schutsluis niet groot te
zijn geweest. Maar ik veronderstel,
dat de toen bestaande sluis daaTop zelfs
nog niet berekend was.
Want er ls nog meer. Midden in den
weg op geen minuut afstand van de
Kolk, ligt een bouwwerk, dat alle ken-
teekenen draagt van een schutsluis, zoo
als men die ln Vlaardlngen en Schie
dam nog kan zien, ongeveer drie meter
breed, dus voor zeer kleine scheepjes.
Voor die kleine schutsluis lag aan de
buitenzijde van den dijk de oude ha
ven (thans gedempt en met gemeente
woningen bebouwd). Daarvoor stond
pas vier jaar geleden is die opgeruimd
een lange rij palen, zooals die op
oude afbeeldingen vaker voorkomen. Ik
heb bijvoorbeeld zoo'n teekenlng van
Dordrecht gezien. Achter de sluis liep en
loopt ten deele nog een kanaal, dat zlcli
voortzette langs de kerk en achter de
woning van den dokter. Bü het dempen
van een gedeelte van dit kanaal is daar
een brugje opgeruimd.
Dat was de oude weg van het Spaarne
naar de zee. Die was dus niet geschikt
voor een eenigszins belangrijk vervoer.
Als de Kolk indertijd werkelijk het
middenpunt van het dorp Spaarndam
geweest zou zijn, dan stond de kerk op
een eigenaardige plaats.
Een maal bij een zeer lagen water
stand ls het mij opgevallen, dat de
Kolksluls zoo uitgebouwd is, alsof
daarop een boog gezeten heeft. Boven
dien, maar dat kan later veranderd zijn,
vond ik geen plaats waar de ebdeuren
geplaatst zijn geweest. Voor een zeesluis
ls dat toch noodlg.
Mijn meening is, dat hier bij het ont
staan van de waterschappen een water
poort is geweest, net zooals de Woer-
densche sluis 100 Meter van de Kolk
sluls gelegen is. Toen de eerste sluis (het
bouwwerk op den dijk. (waarop ik hier
boven doelde) te klein werd. zal men
de Waterpoort tot een sluis hebben om
gebouwd.
Dit alles kan ook verklaren waarom
Haarlem nooit een zeehaven ls gewor
den en het later gestichte Amsterdam
wel.
Met belangstelling wacht ik dan ook
op het geheel leegpompen en het bo
dem-onderzoek van de Kolksluls. Mis
schien dat daarbij vondsten gedaan wor
den die een verklaring geven".
Tot zooveer de heer Van Mee teren.
Allan de geschiedschrijver van Haar
lem, is Spaarzaam met zijn mededee-
ligen over de sluizen te Spaarndam.
Hij zegt, dat volgens overle
veringen de Kolksluls zich daar zou
bevinden, waar, in of na 1285, de eerste
sluis werd gelegd. Deze overlevering
steunt op het feit, dat in geen enkel
archief, ook niet van het hoogheem
raadschap Rijnland. Iets te vinden is
over het maken van de Kolksluis voor
1492. Toen is de Kolksluis namelijk ver
groot, hetgeen 4444 frankische schilden
heeft gekost. In 1571 onderging deze
sluis een geheele vernieuwing. In 1773
had nog eens een verbouwing plaats.
In 1363 werd de Woerdensche sluis
gemaakt, maar die was alleen besteand
voor uitwatering.
De Haarlemsluis werd in 1519 ge
bouwd. Zij had een breedte van 10 voet
en 6 duim, Rijnlandsche maat, en was
voorzien van twee paar deuren. Het oc
trooi voor deze sluis dagteekende al van
1479, verleend bij handvest van Maximl-
liaan en Maria, maar Rijnland had zich
eerst tegen het maken van de sluis
verzet. Haarlem kwam tenslotte mei
Rijnland overeen, om een overtoom te
maken, waarop kleine schepen en schui
ten gesleept konden worden. Haarlem
bleef evenwel aandringen om volgens
haar handvest een sluis te mogen ma
ken. te meer toen in 1514 het IJwater,
door storm opgedreven, een gedeelte van
den dam in de monding van het Spaar
ne wegsloeg.
De lands regeering kwam tusschenbel-
de en Haarlem kreeg in 1518 toestem
ming om een sluis te maken van 9 voet
breed, omdat de Gelderschen in 1518 ie
Kolkslui3 verbrand hadden.
In 1542 kreeg Haarlem toestemming
een sluis te maken van 11 1/2 voet
breedte. Het was in 1567 dat Rijnland
toestemming gaf voor een sluis van 24
voet. Twee jaar later voer de eers' e
boeier met staande mast uit de zee. via
deze sluis, het Spaarne te Haarlem bin
nen.
Hierboven geven wij een afbeelding
van de Kolksluis voor de restauratie.
Nu is de sluis voor meer dan de helft
afgebroken.
Het zware metselwer' doet eerder den
ken aan een waterpoort dan aan een
sluis.
PERSONALIA.
De heer W. Molenaar te Zandvoort
gediplomeerde der afdeeling Weg- en
Waterbouwkunde van de Middelbaar
Technische School te Haarlem ls be
noemd tot opzichter bij de Mij. La
Strada Moderna te Milaan, voor wegen
aanleg in Italië.
MIDDELBAAR TECHmSCFÏE SCHOOL
Examens.
De uitslag van de overgangsexamens
der M. T. S. zal 9 Juli bekend worden.
Het practische gedeelte van het eind
examen vindt plaats van 26 Juni tot 3
Juli; het schriftelijk gedeelte van 3 Juli
tot 9 Juli; het mondeling gedeelte van
9—17 Juli.
Er nemen 81 candldaten aan het eind
examen deel.
Het toelatingsexamen wordt gehouden
op 18, 19, 20 en 21 Juli e.k.
DRIFT EN DIEF
ACHTIGHEID.
EN WrtT DE POLITIERECHTER
ER VAN ZEIDE.
Oude veetm kunnen soms heel lang
„smeulen" en dan, plotseling, komt het
tot een uitbarsting, die in de meeste ge
vallen gepaard gaat met klappen. In
eens opkomende drift wordt met be-
heerscht ende menschen denken
met hun handen cn niet met hun her
sens, zooals de Politierechter het on
geveer uitdrukte.
Tusschen twee Haarlemsche meisjes
is de verhouding niet al te best. Dc
broer van de een „gaat" met de zuster
van de ander en de familie van de een
kan zich hiermede niet vereenigen. Als
deze twee jonge werksters de een 21.
de ander 19 jaar oud elkaar tegen
komen, dan loopen ze liever een straatje
om dah dat ze elkaar passeeren. Maar
op den 2len April ware», ze niet alleen.
Verdachte, de 21-jarige, liep met haar
moeder en de 19-jarige wandelde met
haar verloofde op het Spaarne.
Over en weer beweerden ze nu dat ze
gescholden hadden met een bekend en
geliefd maar niet voor de zetmachine
geschikt scheldwoord. Tenslotte kreeg
de 19-jarige van de 21-jarige een paar
klappen op het hoofd.
„Ik ben driftig",' zei ze en ze bleven
staan en lachten mij uit".
„Ik neem gaarne aan dat deze ver
dachte niet gemakkelijk is als ze driftig
wordt", aldus het O- M„ „maar dat
slaan komt toch niet te pas".
Tien gulden boete of 5 dagen hech
tenis luidde de eisch. De Politierechter
maakte er 8 of 4 dagen van.
Nog een uitbarsting van drift had op
8 April plaats tusschen twee werklieden
van de Centrale Werkplaats, een me
taaldraaier en een boufcendraaier, die op
Tweeden Paaschdag in de Kruistocht
straat wandelden, met hun vrouwen en
bij die ontmoeting ook al met hun han
den gingen denken.
De jongste, de metaaldraaier, moti
veerde zijn optreden hü had den oud
sten, den boutendraaier, met een hard
voorwerp (naar deze verklaarde) gesla
gen met te zeggen dat de oudste hem
in de fabriek altijd sarde en de bouten
draaier beweerde dat de jonge man
hem eerst scherp had aangekeken in 't
voorbyloopen. en dat hü daarna was
blijven staan en gevraagd had: „Dikke,
wat moet je van me?"
Toen waren ze. zoo verklaarde een
getuige, „in een woestenü op elkaar aan
gevlogen".
De Politierechter vond dit een rare
Paaschvieripg en het O. M. meende dat
de metaaldraaier zich kalmer had moe
ten houden en elschte 15 of 10 dagen
waarvan de Politierechter 10 of 8 da
gen maakte.
Voor sommige meisjes die in betrek
king zün is de- verleiding vaak te sterk.
Zü gaan veel uit, geven meer geld uit
dan met haar loon in overeenstemming
is te brengen en trachten dan haar in
komsten op oneerlyke manier aan te
vullen of haar garderobe op oneerlyke
wyze uit te. breiden.
Zoo had een 19-jarig meisje 1.25
gestolen van haar patroon, een café
houder.
Het over haar uitgebrachte reclassee-
ringsrapport luidde niet heel gunstig.'
Jong als ze is, heeft ze al een berispe
lijk verleden. Maar de voorzitter van
den Reclasseeringsraad wilde het toch
nog eens met haar probeeren. Ze ver
klaarde nu trouwens zelf aan den Poli
tierechter, dat ze ,.zoo iets nooit weer
zou doen" en scheen dus met goede
voornemens bezield.
Het O. M. vroeg daarom een voor-
waardelyke veroordceling tot 3 maan
den gevangenisstraf met een proeftyd
van 3 jaar met opdracht aan het Ge
nootschap tot zedelüke verbetering van
gevangenen toezicht op haar te houden
en haar tot hulp en steun te zijn.
De Politierechter kon zich hiermede
v. rcenigen.
Een 24-jarig Duitsch meisje had „in
natura" gestolen. Zü had nl.' een stuk
bont geknipt van een groot vel bont.,
dat zich bevond in een koffer van haar
mevrouw. Het ontvreemde bont had zy
deels zelf behouden, deels aan haar
aanstaande schoonmoeder gegeven. j
Mevrouw was vaak op reis en ver-
trouwde haar geheel.
Dit maakt de zaak nog leelijker vond
het O. M.. dat 14 dagen gevangenisstraf
requireerde.
Het vonnis luidde 40 boete of 40
dagen hechtenis.
Onder tranen betuigde verd„ die nu
weer een betrekking heeft, haar spüt
over het gebeurde.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No 1218
MOEILIJK BESLUIT
Zul je den kortsten weg naar school
nemen en het risico loopen dat je Kees
Kommer en zjjn vriendjes tegenkomt (die
je haat, maar voor wie je heelemaal niet
bang bent) of den langeren weg met de
groote kans dat je te laat komt?
(Nadruk verboden)
R.-K. MELKHANDELAREN.
VEREENIGING
„ST. JOZEF".
HET NUT VAN MELK-
CONTRÓLE.
Voor de leden der R.K. Melkhandelaren-
vereen 1 ging „St. Jozef", hield Maandag
avond in „St. Bavo", de heer van Zwie-
ten uit Den Haag, een inleiding over
het nut van melkcontrole voor den
melkhandel.
Melkcontrole, zoo begon spr., is in den
tegenwoordigen tyd een onafwüsbaar iets.
Voor den oorlog was het melkhande-
larenbedrijf een voortzetting van het
veehoudersbedryf. De melk kwam aan
het publiek zooals d-e koeien ze oplever
den. De melk was wel eens niet goed en
dan werd er gemopperd. Vóór den oor
log zon de regeering dan ook op midde
len om verbetering in den toestand te
brengen. In den oorlog ging die met rasse
schreden nog achteruit.
Maar toen kregen de fabrikanten op
den duur last met het buitenland. Uit
Duitschland kwamen klachten over de
qualiteit van de melk die geleverd werd.
Eenige groote fabrikanten te Rotter
dam hebben toen een eerste controle
bureau opgericht. Iets later kwam er nog
zulk een bureau, uitgaande van de Ver-
eeniging van Zuivelindustrie en melk
hygiëne, de vereeniging van groote in-*
richtingenDie vereeniging had op hot
oog het vestigen van een onparrijdig
contrólebureau met Rükscontrolemerken
voor melk, evenals voor boter en kaas.
Was dit doorgegaan, dan zou het pu
bliek alleen die melk'met Rykscontröle-
merk hebben gekocht.
Toen werd 'n premie ingesteld voor le
en 2e qualiteit melk, voor de 3e quali
teit niet.
In den Haag werd toen door den
Haagschen melkhandel ook een contróle
bureau opgericht.
Het Amsterdamsche gemeentebestuur
werkt ook ln deze richting. Dan is er
nog een bureau te Utrecht.
Het bureau te Rotterdam wil de melk
die door de veehouders wordt afgeleverd
verbeteren. Het Bureau van de Vereeni
ging voor Melkhygiëne wil hetzelfde
maar met een „vlag", een reclamevlag
er bü voor de groote inrichtingen tegen
over het publiek.
Spr. behandelde daarna de werkwüze
der bureaux.
Te Rotterdam werd de alcoholproef
genomen op de door de veehouders ge
leverde melk. In 't begin werd wel
24000 L. melk teruggezonden; in het
tweede jaar waren het maar enkele bus
sen. Dan waren er eenige stal-inspecteurs
aan de bureaux verbonden; zü stonden
de veehouders met raad en daad bü. De
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 CENTS PER REGEL
monsters worden door de bureaux zelf
genomen en niet door de veehouders.
Het andere bureau had geen stal-
inspecteur En het bureau wordt door de
veehouders zeer op prijs gesteld.
Als de melk aan de bron niet goed is.
dus niet goed van de veehouders komt.
wordt ze niet goed meer. Vuil dat een
maal in de melk is opgelost, ls er niet
meer uit te krügen!
In Den Haag is de toestand enorm
verbeterd door de werking van het
bureau met zün twee centrales.
De melkcontrölebureaux levert als
groot voordeel op: verbetering van
de qualiteit der consumptiemelk. Wat
weet een handelaar zonder controle
bureau van het vetgehalte van de melk
die hij in omloop brengt? Niets. Wat
weet hü van streptecoccen? Ook zeer
weinig.
Het publiek betaalt een hoogen prüs
voor de melk, vergeleken bü vroeger,
maar het heeft dan ook recht op uit
stekende consumptie-melk.
De veehouders moeten opgevoed wor
den. Dat kan dcor een onpartydig con
trólebureau dat met premies werkt. Van
klachten van de melkhandelaars trek
ken de veehouders zich niets aan.
Een bureau ls ook noodlg om het Melk-
besluit goed na te komen. Dat besluit zegt
dat er geen streptecoccen in de melk
aanwezig mogen zün. Zulk een bureau is
ook een groote steun voor den Keurings
dienst, die onmogelijk voldoende alle
melk kan controleeren. Een bü het
bureau aangesloten melkhandelaar
wordt hierdoor beschermd tegen den
keuringsdienst. En zulk een bureau is
ook een afweermiddel voor de kleine
melkhandelaren tegen de reclame die de
groote njelkinrichtmgen met hun bureaux
maken.
Spr. waarschuwde de melkhandelaren:
laten de groote inrichtingen te Haarlem
u in dezen niet vóór zy'n. Sticht een
controlebureau en verbetert uw product.
Er komen nog veel scherpere bepalin
gen van de Overheid; men kome daar
aan tegemoet. De bedryfszekerheid wordt
dan grooter.
Het contrólebureau ls niet goedkoop;
in den Haag heeft het een begrooting
van f 16.000. Maar wat zou het hinderen
als de melk wat duurder werd, als
zü maar goed is.
Een eerste vereischte voor de inrich
ting van een controlebureau ls dat men
baas ls in eigen huis. Het bestuur moet
bestaan alleen uit melkhandelaren. Men
moet steun zoeken bü autoriteiten en bij
keuringsdienst, maar géén gcldclijken
steun, want dan is men mijn zegging
schap kwijt.
Het bureau werkt ook ongewenschte
elementen uit het bedryf weg. Want ten
slotte zal het publiek alleen koopen van
hen die bü het bureau zün aangesloten.
Het Haagsche bureau is opgericht door
7 organisaties en mag zich niet inlaten
met de prü zen politiek.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen werd door eenigen der aanwezi
gen gebruik gemaakt.
De voorzitter dankte den spreker voor
zün duidelijke uiteenzettingen.
Er zullen nog wel meer vergaderingen
over dit onderwerp gehouden worden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Stofzujgerhuis MAERTENS
BA KTELJORISSTRAAT 16
TELEFOON No. 1075S 5
APEX STOFZUIGERS F. 90.^
HET ZONLICHT FRONST UW
W£NKSRAyw&N
ter bescherming var»
Uwoogen.Deze lang.
^cUS^durige stan^ verwekt
hoofdpijn.
Neem
DE R.-K. HUISHOUD
SCHOOL.
DE OPENING VAN HET
NIEUWE GEBOUW.
Men weet, dat de R.K. Huishoud- ?n
Industrieschool de beschikking gekregen
heeft over de oude leerschool aan '.e
Ged. Voldersgracht; Nadat die schooi
ontruimd was door de rüksleerschool,
heeft zy eenige jaren als complex nood
woningen gediend.
Er was dan ook heel wat te verbouwen
en op te knappen voor dit gebouw weer
gebruikt kon worden.
Het is alsof er een nieuw gebouw ge
komen is.
Het bestuur der R.K. Industrie- en
Huishoudschool heeft thans genoodig-
den gevraagd voor de plechtige ope
ning der nieuwe school op Maandag 18
Juni
Des morgens te 9.30 uur zal een plech
tige H. Mis worden opgedragen in te
kerk van den H. Joseph in de Jans
straat; daarna volgt te 11 uur de inwü-
ding der school en de opening door den
minister van onderwijs, kunsten en we
tenschappen.
DE GOUVERNEUR-GENERAAL.
TANDJONG PRIOK, 4 Juni (Aneta).
Bij zün terugkomst te Tandjong Priok
per stoomschip „Op ten Noort" werd de
Gouverneur-Generaal begroet door de
leden van den Raad van Ned Indië en
verschillende andere autoriteiten. Op de
ka tie stond een militair muziekkorps
opgesteld. Het gezelschap ging per auto
naar Weltevreden.
(Naar net Engelsch, van
O. N. en A M. WILLIAMSON.)
53)
„Het is hü of zü". peinsde Mr. Jen
nings. „Niet verstandig nadenken! Ik zal
haar dat betaald zetten, als zü niet op
past!"
Zich wel bewust van de betrokken
atmosfeer thuis, was Esméo op weg ge
gaan naar den scheikundige, bü wlen
zü de glasscherfjes had gelaten.
„Is u klaar met uw analyse?" vroeg
zü haastig
„U hebt mU geen tyd gelaten, die te
maken", antwoordde de man geme
lijk.
„Maar n zeide, dat ik om negen uur
kon komen", herinnerde zü hem.
Hü zag er verwonderd en verdrietig
uit. „Er sehünt een misverstand te be
staan", bromde hü. is gisteren van
gedachten veranderd. Dat Is u toch niet
vergeten, hoop ik".
„Zeg mij als 't u blieft, wat u bedoelt"
eeide het meisje. Maar eer de man kon
antwoorden, begreep zü instinctmatig,
wat er was gebeurd.
„Nu, ik behoef u toch niet te vertellen
dat u juist toen lk den winkel sloot een
heer zond. om het glas weg te halen,
daar u gehoord had van een specialist
ergens in Haymarket".
„En u gaf het glas mee?"
„Zeker Ik kon niets anders doen. Als
een dame van plan verandert",
„Dat heb ik niet gedaan. Ik heb nie
mand hierheen gezonden. Hoe zag die
„heer" er uit?"
„Heel voornaam; donker, lang, goed-
gekleed. Ik merkte op. dat hü blauwe
oogen had. ofschoon zün haar zwart was
een man van even in de dertig. Hebt
u hem werkelijk niet gezonden?"
„Werkel.jk niet!"
„Hoe kon hü dan uw naam weten en
alles van het glas en wat u ermee wilde?
Hü had mt adres, datu mü gaf en ailes.
Ik kan niet vinden, dat ik er eenige
schuld aan heb",
„O, wat komt het er op aan, wie schuld
heeft?" riep het meisje bitter. „Het glas
is weg, en ik kan het nooit meer krü
gen. Het is een vreeselijk verlies 1"
De scheikundige, die zün geduld ver
loor en bereid was zich te verdedigen
tegen de beschuldiging van onachtzaam
heid, was !d zün binnenste overtuigd dat
de „voorname heer" het recht aan zün
kant had ln deze zaak deze zonder
linge zaak. Hü wenschte echter niet in
een onaangenaam dispuut te worden be
trokken en was beleefd jegens het bleeke
meisje, dat haast al te mooi was. Het
was jammer, zeide hü. dat zü. als zü
een geheim had. dat verraden had aan
iemand, dien zü niet vertrouwde. Wat
hem betrof, zün geweten was zuiver. En
hü geloofde ook niet, dat hü vergif op
het glas zou hebben gevonden. De men
schen waren licht geneigd tot sensatio-
neele gevolgtrekkingen. Meestal vergis
ten zü zich en liep de zaak op niets uit.
als zü alles in beweging hadden ge
bracht en iedereen lastig hadden geval
len.
Er bleef niets anders voor haar over
dan terstond naar Cannon Wood te gaan
en Graaf Rlcardo te vertellen, wat er
was gebeurd. Dit deed Esmée onder
tranen, maar hü troostte haar. Dat
Rudolf Silvers het glas had gestolen,
was immers een goed oewü's. dat haar
vermoedens juist waren, zeide hij. Nu
mochten ze ten minste aannemen, dat er
geknoeid was met het waschwater. Wat
het vergif was, wisten zü niet en zou
den zü misschien nooit vernemen. Maar
het was goed. gewaarschuwd te zün
Power beloofde geen der voorzorgen te
zullen vergeten, welke Esmée hem had
gesmeekt te nemen. Mrs. Neale zou zich
met het koken belasten en zou misschien
een paar melden nemen, waarvan ze
zeker wist, dat ze alleen maar dom waren
Hü beloofde ook, nog eens naar een oog
arts te gaan, nu er iets bepaalds te ver
tellen was.
„Bovendien", ging hü voort, op ietwat
verlegen toon, „ik zou haast zeggen, dat
ik vandaag wat beter ben dat. de neve!
niet zoo dicht is voor myn oogen. En ik
heb niet dat ellendige koude gevoel, als
of de oogappels verlamd waren. Misschien
is het maar verbeelding Maar zelfs die
verbeelding doet mü goed. En in elk ge
val ben ik niet erger. Andere morgens
kon ik vaak weten dat 't bepaald erger
was dan den vorigen avond. Dat was
vreeselijk. Nu heb ik hoop, en
Hü mompelde nog een woord, maar zoo
zacht, dat Esmée het niet goed ver
stond. Toch meende zü. dat het klonk
als „u".
Dien avond te Rose Lea vertelde zü
Charles Rogers alles, wat zü hem kon
vertellen, zonder het vertrouwen van
Graaf Ricardo te verraden. En door
Rogers' handige vragen zeide zü nog iets
meer, dan zij eerst had willen zeggen
Daarover maakte zy zich bezorgd, toen
zij het bemerkte, doch zü stelde zich
spoedig weer gerust. Rogers was geen
vyand van Graaf Ricardo of Richard
Power. Hil zou hem zeker liever onschul
dig dan schuldig willen vinden; en de
nieuwe ontdekkingen in deze zaak wek
ten de belangstelling van den detective
in hoogen mate op. Eindelijk was het
eenige. dat Esmée nog verborgen hield,
de brief aan Miss Harford en het geluid
van geheimzinnige muziek ln het huis
Toen Rogers haar vroeg, of zü geen ver
moeden koesterde, dat er een vrouw te
Cannon Wood verborgen was, antwoordde
zÜ nadrukkelijk „Neen". Van het prach
tige „gestolen parelsnoer wist zy' niets
„Het eenige, waarvan ik zeker ben daar
omtrent" zeide het meisje, „is dat Graaf
Ricardo de echte Graaf Ricardo. de
echte Richard Power evenmin in staat
zou zün zelfs de meest verleidelijke
juweelen van de wereld te stelen dan op
aün hoofd te gaan staan in Trafalgar
Square. Indien u hem kende, zou u weten
hoe onmogelijk dat is! O. ik begrüp wel
dat u denkt, dat 't de schuld kan zün van
een vrouw en zyn verliefdheid op haar
Maar ik geloof zeker, dat u zich vergist.
En vroeger of later zult u wenschen, dat
u geen tyd en moeite had verspild aan
die gedachte. Waarom richt u, na alles
wat ik u verteld heb, uw gedachten niet
op den valschen Rifchard Power en
Violetta Diaz?"
Rogers schudde langzaam zyn groot
grüs hoofd. „Ik zal dat paar opsporen",
zeide hü- „Wat echter de juweelen be
treft. alleen de „echte" Richard Power
kon ze hebben gekregen Houd dat ais 't
u blieft ln uw gedachten En taat mü het
minste woord de kleinste toespeling,
die hij maakt omtrent die juweelen
vooral terstond vernemen".
Maar Esmée, die naast hem aan zün
schrü'ftafel zat, sprong plotseling op. „Ik
kan geen verklikster zün", riep zü. „Na
alles, wat u van mü hebt gehoord en ook
van Gibbs over gisteravond, moet u ge-
looven. dat Graaf Ricardo onschuldig is
volkomen onschuldig. U kunt niet
willen, dat ik hem nu nog zal bespie
den".
De scherpe oogen van den detective
richtten zich op de hare. „Wenscht u,
dat ik zal denken, dat Gibbs gelijk heeft
omtrent u?" vroeg hü. „Ik bedoel niet
van dien brief. Dat is onzin. Maar dat
u ter wille van Power bereid zou zün ons
te verraden?"
Esmée zweeg, met gloeiende wangen en
een kloppend hart.
„U behoeft niet te antwoorden", zeide
Rogers vriendelijker. „Ik geloof niet,
dat u dat zult doen. Maar let op wat u
doet, beste meisje Tenzü u gaarne uw
betrekking wilt verliezen en Cannon
Wood verlaten".
Doch Esmée wilde er nu zelfs niet
aan denken, Cannon Wood te verla
ten.
rwordt vervolgd.)