H. D. VERTELLINGEN
BIOSCOOP
FLITSEN
FEUILLETON
TAXI! TAXI!
HAARLEM'S DAGBLAD 7ATERDAG 30 JUNI 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Tinus' Blijde Dag
m de huiskamer, met zijn neus te
lgen het raam gedrukt, zat Tinus, in va-
der's leunstoel met de hooge zitting van
gekleurd riet, het kussen heerlijk in
zijn rug geduwd. Zijn voeten rustten op
do sporten van een krukje, zoodat hij
gezellig met de handen op zijn knieën
naar bulten kon kijken. Er kwam niet
vodl langs in de straat: zoo nu en dan
eens een koopman, die. onverstaanbare
woorden schreeuwend .zijn waar luidkeels
aanprees. Maar veel meer had Tinus
niet noodig. Moest hij toch al niet van
ieder dier voorbijgaande mcnschen de
geschiedenis fantasceron? Wat zü later
doen zouden, als zij rijk werden? Met
sommigen liep het long niet goed ar. Dat.
waren degenen die lui en onverschillig
op de kar leunden, en de hond er onder
al het werk lieten doen, zoodat de tong
uit zijn bek hing.
Voor de mannen die vloekten tegen
lederen jongen of hond die hun in den
weg kwam. en daarna gekheid stonden
te maken met de meisjes uit do straat,
was Tinus ook lang niet barmhartig.
Meestal kwamen die in een tuchthuis
terecht of moesten ze hun heelo loven
nog veel meer armoe lijden.
Maar er waven ook l»lers kooplui.
Mannen met vriendelijke gezichten, die
deur aan deur wat te vertellen had
den. en dan nog doden of ze voor him
plezier daar liepen, terwijl de meeste
mcnschen hen verder stuurden zonder
iets te koopen. Met hen ping hot later
goed. zij kropen een aardig sommetje,
oneer dan ze zelf gedacht hadden, en
konden een huisje bouwen met een tuin
er omheen en een kaboutertje in het
perk. Ja. Tinus was wel goed voor die
■menschen! Misschien dat zü anders het
kaboutertje niet gekregen zouden heb
ben, maar de jongen was nu in een
E temming om iedereen goed te doen.
Hij was ziek geweest., twee weken lang
had "nU In bed gelegen en harde koorts
gehnd. De dokter was verscheidene kce-
ren geweest en hij had Tinus den naam
genoemd van de ziekte, die te lastig
(geweest was om te onthouden. Maar nu
was hij beter. Hli mocht tenminste van
uit zijn zolderhoekje naar vader's rieten
stoel verhuizen, wat al een heerlijkheid
op ziohzelf beteckende. Het kon hem
soms zoo spijten dat hij niet. een paai-
keer meer ziek was geweest. Zoo tevre
den en gelukkig gestemd had hij zich
nog nooit gevoeld.
Het leek wel, of iedereen ook veel aar
diger tegen hem was. Zijn moeder, in
zijn gedachten eigenlijk nog altijd Jopie's
moeder, had hem van morgen een zoen
gegeven. Zij had hem boterhammen met
suiker op bed gebracht, wat nog nooit
was gebeurd, en daarna was zij den hee-
len dag vriendelijk voor hem geweest.
Alleen om hem een plezier te doen had
zij koekjes meegenomen vanmiddag.
Tinus begreep niet dat hij zooveel ver
diende. Met Jopie. zün stief zusje, had
hij tusschen den middag nog eens heel
ernstig over de blooipen en planten ge
praat die ze samen hadden geplukt en
waar hij nu maar niet an.n kon opschie
ten. Om half twee toen Jopiè naar
school moest had ze over den rug van
den rieten stoel gefluisterd dat ze va,n
middag de rest van de bloemen wel '.n
zou plakken direct na schooltijd.
Tinus voelde een rilling door zich
(heengaan. Waarom toch had Jopie zoo
veel voor hem over!
Jan was boos uit school thuis geko
men. HU had op den meester afgege
ven en gezegd, dat die eens wat beter
uit zijn oogen moest kijken. Hij had
hom en nog een anderen jongen straf
werk gegeven, terwijl Jan vond dat hij
niets gedaan had.
Natuurlijk was hij wel in het complot
geweest en hadden ze er om gelachen,
maar werkelijk verzonnen had hij het
niet. Maar bü Tinus vond Jan's veront
waardiging geen ergen bijval. Zijn
broertje scheen het grappige van do
mop niet erg te begrijpen, die alleen
was uitgehaald om den meester te kun
nen treiteren. De hecle school wist dat
meester's vrouw doodziek thuis lag. en
hij Ieder oogen bi lk bi) haar kon worden
geroepen.
Tinus wos zelfs driftig geworden. Hij
had Jan verteld dat het meer dan laf
van hem was om den meester er nu
tusschen te nemen. Natuurlijk was dio
met zün gedachten heel ergens anders
dm bü hen.
Jan had er niets meer op gezegd,
's Middags om vier uur was hij thuis
gekomen en had Tinus weer opgezocht,
in zün rieten stoel. Na do les had hij
meneer om excuses gevraagd. Zelf bleek
hij het toch ook wel flauw te hebben
gevonden. Gelukkig nam de meester het
hem niet meer kwalijk en was alles weer
in orde. Tinus was er blU om, vooral
omdat Jan niet boos was geworden om
zijn uitbarsting en ze nu weer goeie
vrienden waren, misschien nog betere
dan vroeger.
Vader kwam even voor het eten
(huis en vertelde dat hij 's avonds weel
de stad in ging, met een paar vrienden.
Maar Tinus had heel verdrietig geke
ken. dat oogenbllk. Den heelen dag was
hij in een stille hoop geweest voor van
avond, dat, ze dan allemaal thuis zou
den blüven. Misschien hadden ze dan
een spelletje kunnen doen, kwartetten
of zwarte Piet, zooals vroeger. En tot
nu toe had het, geleken of het werkelijk
gaan zou. Maar nu kwam vader met. dit
bericht.
Achter den hoogen rieten rug kon
Tinus niet zien dat zün vader al lang
niet meer vroolijk keek. Met. ccn ernstig
gezicht zat hij nu vooruit Ie staren, en
antwoordde maar nauwelUks als iemand
tegen hem praatte.
Meestal had Jan aan tafel het hoog
ste woord, maar nu zei hü niet veel.
Misschien was hij nog onder den indruk
van zün flauwiteit tegenover den mees
ter.
Jopie vertelde met trots dat zü alle
planten en bloemen voor Tinus had in
geplakt. En hü had het zoo fün gevon
den! Na het eten, als Jo.n zün werk af
had. zou Jopie's moeder thee zetten en
dan kwamen de koekjes van vanmiddag,
ter eere van Tinus.
Alles vond Tinus heerlijk, alles was
even fün, maar verreweg het prettig
ste oogenblik was toch toen vader naar
hem toe kwam en over de hooge stoel,
leuning vertelde, zonder dat Tinus hem
kon zien. dat hü zich vergist had, mor
gen zou hü met zijn vrienden do stad
ingaan, van avond kon hü best thuis
blijven. Als Tinus maar iets van
godsdienst had afgeweten dan laad hü
zün God zeker innig bedankt voor al
die goedheid die hii toch heelemaal niet
verdiende. Alles was gegaan, zooals hü
het zoo graag had gewild. Zou hü ooit
van zijn loven nog eens zoo gelukkig
worden
Met zijn vijven zaten ze om de tafel,
Tinus aangeschoven in zün hoogen rie
ten stoel.Zün oogen brandden en hü had
een vuurroode kleur van opwinding',
maar was hü werkelük wel ooit zoo ge
lukkig geweest?
REMBRANDT THEATER.
Deze week hebben wij reeds uitvoerig
het filmwerk ..What Price Glory" be
schreven, dat wü zonder eenig voorbe
houd kunnen aanbevelen, .-et büpro-
grnmma is von een allergrappigst gehal
te, voornamelijk door een groote zeer
geestige klucht in twee acten.
De komische parodisten Lapp en Habel
zijn met recht, komisch. Hun manier
van werken is zoo grappig, dat Ze,'zón
der iets te zeggen, alleen door hun wel
sprekende bewegingen en manieren,
iedereen hun bedoeling duidelijk maken
en hun publiek deen schaterlachen. Ze
schijnen in hun genre iets geheel
nieuws te brengen, dat bijzonder in
slaat .Het Rembrandtnieuws geeft veel
bezienswaardigs.
CINEMA PALACE.
Deze week komen in Cinema Palace
twee gelukkige cn twee ongelukkige
liefdesgeschiedenissen op het witte doek
Vóór de pauze komt eerst de Wecnsche
comedie In zes acten „Balletmeisjes".
De titel zegt reeds, dat men ruim een
uur lang iets luchtigs te zien krijgt,
zooals alleen Weonen biedt, De Wecn
sche schoonheidskoningin Anita Dorrls
raakt verliefd op een jongen graaf en
deze ook op haar. De oude graaf brengt
zün zoon echter aan het verstand, dat
dit nooit tot een huwelijk kan komen
en dat hij met een dame uit zijn stand
moet trouwen. Juist als men denkt, dat
twee harten voor altijd gebroken wor
den. komt de onverwachte ontknooping:
de mooie balletdanseres gaat trouwen
met den eenvoudigen zoon van een her
bergier en de jonge graaf waagt den
stap met de adeiltlke dame. Voor do
balletdanseres en den jongen graaf
moet de eerste liefdesgeschiedenis een
schoone droom blijven 1
Ook in het andere hoofdnummer
„Achter gouden tralies" is 't een vader,
die de oorzaak is. dat zün dochter Mar-
cia, die zielsveel van Willy houdt, lan
gen tijd een ongelukkig huwelijksleven
met een prins leidt. Zelfs een heel
groote revue Is hier het middel om
Mare ia en Willy weer tot elkaar te
brengen. Natuurlijk echter na veel
wederwaardigheden. Het slot is hier
meer bevredigend, dan van „Ballet
meisjes". Men moét maar eens gaan
kijken.
Het programma opent met een gee-
tige teekerafilm „Alice als scheidsrech
ter", waarna een uitgebreid en actueel
wereldnieuws volgt.
Laten we vooral niet vergeten te
melden, dat de muzikale begeleiding als
steeds in de puntjes is, speciaal bü de
Weensche comedie. Het zal van de week
in Cinema wel weer vol loopen.
LUXOR THEATER.
Het is een gezellig en aardig program
ma dat in de komende week den be
zoekers van dit theater getoond wordt.
Een typisch luchtige, zomersche menge-
ling van romantiek en spanning, een
I beetje tragisch soms, vooral vroolijk
en bovenal boelend.
Sedert Doug wiens Mary nu toch
d'r krullen heeft laten kortwieken
als vliegensvlugge bandiet met een ruim
hart voor verdrukten en vrouwen, naam
en daardoor1 dollars maakte, heb
ben anderen dit genre eveneens gekozen
en Richard Talmadge is een van hen.
In de film „De Zwarte X" haalt hij
knappe trucs uit en geeft hü bewon
derenswaardige acrobatische toeren te
zien. Deze film geeft veel goeds, span
nende achtervolgingen, cocaïnehande-
laaTs, politie en een „happy end" zoo-
eLs het behoort, dooh zonder zoen.
De tweede film is echter nog beter,
is meer film en. zooals het bü een
Duitsche rolprent behoort: Af.
Stel u eens voor: vtff ongetrouwde
jongelui bü een in een groot huis, een
pracht-stel gewoon; ze willen allen op
't zelfde oogenblik in 't bad. de één
wil ontbijten aks de ander al bijna aan
het diner toe is. alles loopt door el
kaar. Maar dan komt een barones die
de heel*» troop dresseert, die allen te
gelijk aan tafel laat komen en de
heeren keurig onder haar duimpje
heeft.
Dan: een inbraak, ontsteltenis, de dief
wordt gepakt, juist als bü thuis bü
Grete kerstmis wil vieren. En even
later zitten de heeren in de vügezel-
len-vilia te fuiven met..den dief.
Hoe aifc Ven en wat het schoone eindt
van de historie is yortellen wü niet:
wel willen wü constateeren, dat d2 op
lossing niet geforceerd gelukkig maar
logisch en na'uijrlijk is.
Vooral technisch is deze laatste film
heel goed. er zün keurige opnemingen
in en het spel is vlot. And Egede Nissen,
de eenige bekende actrice, heeft slechts
een t.weedeplnns rol en kan veel beter
beter spelen.
Nog willen wij de stevige Ha a riem-
sche politieagenten die les in zelfverde
diging ki'ügen aanraden eens dit pro
gramma 'te gaan beküken, want in het
Pathó-journaal demonstreert (hun Rus
sische leermeester verschillende hand
grepen voor het langzaamwerkend ap
paraat.
WESSELING IS ER WEER.
Alleen het zich afvragen waar „Wes-
seling" dit jaar gevestigd zal zün. hoe
het er nu uit zal zien schept al een
gezellige sfeer. En hoe men zich daar
ook een voorstelling van maakt de wer
kelijkheid valt altijd in het voordeel
van den heer Wesseling uit. omdat die
er altüd in slaagt een prachtig winkel
huis voor zün poffertjes- en wafelbak-
kerü te vinden en het gezeilig In te
richten. Dat kan geen toeval zijn. 'Dë
ooi-zaak is dan ook de groote moeite
die de heer G. Wesseling en zün vrouw
zich geven om de zaak, die toch altüd
tijdelijk in on2e stad is, er goed te doen
uitzien. Want als hü niet in alles ver
zorgd voor den dag zou kunnen komen,
dan kwam de heer Wesseling liever
heelemaal niet. Zoo vinden we dan het
vroegere winkelhuis Barteljorisstraat 23
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1237
FRISSCHE LUCHT
Vader zit juist rustig met
de krant als moeder op
merkt dat het benauwd
is in huis. wil hij een
raam open zetten?
staat op en opent een
raam
moeder merkt op dat ze
niet zoo wüd bedoelde, de
gordünen waaien de ka
mer in
staat opnieuw op en laat
het raam weer wat zak
ken
moeder betuigt haar
leedwezen dat ze hem
weer lastig valt, maar
het tocht aan haar en
kels. wil hü liever het
andere raam open zet
ten?
opent het andere, als het
moeder te binnen schiet
dat het derde toch beter
zou zij is
sluit het tweede weer en
opent mopperende het
derde
merkt dat dit hem een
koude tocht in zijn nek
bezorgt en gaat verder
boven zijn lectuur be
ëindigen.
(Nadruk verboden).
herschapen in een keurige lunchroom.
De winkel is daarvoor inwendig ver
bouwd en opnieuw gestoffeerd, stemmig
maar niet doodsch. Want al Is er bü
Wesseling geen muziek en geen plaats
voor luidruchtige gezelschappen, saai
is 't er allerminst, kan het ook niet
zün waar zooveel bloemen altüd de hel
dere tafeltjes vervroolijken. En waar
zoo'n eigen intieme sfeer heerscht. Bü
Wesseling komen beteekent een weer
zien. Want elk jaar komen dezelfde
families weer en worden door den on
derhoudenden gastheer en zün vrouw
op hun bekende prettige wüze ontvan
gen. En door hetzelfde oude en ver
trouwde personeel bediend, dat een
basis vormt, voor de zaak.
Vrüdag den openingsdag. rinkelde
reeds onophoudelijk de telefoon, en
Hepen jongens in met leege. en uit met
volle dcozen.
Behalve poffertjes- en wafelkraam
is Wesseling ook tearoom en kan men
er nog tallooze andere verfrisschingen
gebruiken.
Wij twijfelen er niet aan, of
niet alleen de stamgasten zullen er dit
seizoen gebruik van maken. Dan zijn
er het volgende zooveel vaste bezoekers
mee1-
GYMNASIUM
B. en W. hebben het verbouwen en
uitbreiden van het bestaande Gymna
sium aan het Prinsenhof gegund aan
G. P. Hetem te Haarlem, terwül het
verrichten van verf- en glaswerken ten
behoeve van deze inrichting gegund is
aan de firma P. H. van den Bos en Zo
nen te Heemstede.
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
OVERVEEN.
EEN RAIL OP DEN VOET
GEKREGEN
Hedenmorgen had op de spoorbaan
HaarlemZanavoort een ernstig onge
val plaats. Bij het vernieuwen van een
gedeelte van de spoorbaan had de
spoonveg-arbeidev Tj. Broers het onge
luk een zware rail op zün linker voet te
krügen, waardoor dit lichaamsdeel
ernstig werd verminkt. Dr. Brongersma'
■verleende de eerste hulp waarna B. per
auto van de tinna Krul naar zün wo
ning te Haarlem werd vervoerd.
EERSTE LUSTRUM „ONS HUIS".
Ter gelegenhend van het eerste lus
trum der coöp. Woningbouw vereerd ging
„Ons Huis" zal het Ohr. Fanfare Corps
„Sursum" heden (Zaterdag)-avond een
feestconcert geven in de Lambrecht
van Dalelaan, ter hoogte van de woning
var. den heer G. Hoffschlag.
DRIEHUIS.
EEN POSTAGENTSCHAP.
De directeur van het post- en tele
graafkantoor IJmuiden maakt bekend,
dat met ingang van 2 Juli as. in het
perceel van den heer J. de Ruyter, Drie-
huizerkevkweg H 70 (b. d. Zeeweg) te
Driehuis een postagentschap alsmede oen
telegraaf en telefoonstation zal worden
gevestigd.
Voor den verkoop van frankeerzegels
en voor telegraaf en telefoon zal het op
werkdagen geopend zün van 8 tot 20 uur.
Op Zon- en feestdagen vindt alleen ver
koop van zegels plaats; voor telegraaf
en telefoon is het station dan gesloten.
Stortingen en uitbetalingen mogen
een bedrag van 1000 gulden per hande
ling niet te boven gaar. en kunnen op
werkdagen plaats hebben tusschen 8 en
19.30 uur.
IJMUIDEN.
BUITEN'LANDSCH BEZOEK AAN DE
GEM. VISSCHERÏJSCHOOL.
Naar wü vernemen heeft de directie
der Gem. Vlsscherijschoo! alhier bericht
ontvangen van het ministerie van Land
bouw te Brussel, dat. Ge volgende week
het personeel der Vissc he rijschool te Os-
tende onder leiding van den inspecteur
van het onderwijs per „Zinnia" een
boottocht naar IJmuiden zal maken.
Dinsdagmorgen za! een bezoek worden
gebracht aan de Visscherüschool.
DE VEREENIGINGSREIS VAN
„GROOT-I JMUÏDEN."
Wij ontvingen ,het programma van de
door de Wlnkeliersvereeniging „Groot
IJmuiden" georganiseerde vereenlgings-
reis, 10 Juli a.s. Dien dag zullen de leden
een gemeenschappelijke reis maken naar
Rotterdam. Het. programma, samenge
steld door de Commissie van voorberei
ding-, bestaande uit de heeren R. de
Boer. R. Feddema en Joh. de Waard
bevat o.n. een boottocht door de ha
vens, een bezoek aan het Stadhuis en
een bezoek aan de „Nenijto".
HILLEGOM.
VERKOOPING.
De twee verkoopingen van huizen, die
hier gehouden zün, hadden tot uitslag:
het recht van opstal van eenige per-
ceelen grond met daarop staande ge
bouwen aan den Hillegommerdük ten
overstaan van notaris J. A. Overmeer
te Nieuw Vennep. Perc, I twee wonin
gen nr. 287 en 286 f 1.400 niet gemynd,.
perc. II nr. 285 en 284 f 1350 niet ge-
mijd, beide porceelen gecombineerd ge-
münd voor f 3000 door L. J. Wiibbe qq.
te Nieuw Vennep, hetwelk toegewezen
werd.
Het winkel en woonhuis met terrein
aan den Stationsweg 130 ten overstaan
van Notaris D. Boddeüs alhier. Perc.
I winkel en woonhuis f 7700 niet ge-
rmjnd. perc, II terrein groot 1 Are 24
cA. gemijnd op f 900 door G. J. van de
Bosch. Combinatie van I en .II niet gc-
münd,
Beide perceelen werden niet toege
wezen.
VELSEN.
JAARVERSLAG „KINDERVREUGD".
Volgens het jaarverslag van de kinder
speeltuin vereeniging ..Kindervreugd,"
werd de speeltuin het vorige seizoen be
zocht door 8000 kinderen. De ontvang
sten bedroegen 746.77, de uitgaven
707,66. zoodat 'er een batig saldo was;
van 39.11. De gehoude nloterij leverde
een batig saldo op van 121.65. Tot be
stuursleden werden herkozen mej. Tim
merman en dc heer v d. Wal en gekozen
mej, Wonnsbecker en den heer Bramer.
VERHOOGING DER KASGELDLEE-
NING VOOR HET DIENSTJAAR 1928.
Bij besluit van den gemeenteraad van
20 Dec. 1927 werden Burgemeester en
Wethouders gemachtigd, ter voorziening
in de behoefte aan kasgeld voor hei-
dienstjaar 1928 een geidleening aan te
gaan tot zoodanig bedrag, dat op geen
tüdstip meer dan f500.000 geleend zal zijn
en wel tegen een rente van ten hoogsts
1 pet. boven de discontorente van de
Nederlandsahe Bank en onder bepaling,
dat c.e renten en aflossing in den dienst
1928 zullen worden gevonden uit de ge
wone inkomsten der gemeente.
B. en W, stellen thans, in overeen
stemming met; het advies der finan-
cleele commissie voor, het maximum
bedrag der kasgeldleening met f 250.000
te verhoogen. Dit is noodig geworden,
omdat reeds tot een belangrijk bedrag
uitgaven zijn gedaan, waarvoor geleend
moet worden, terwül binnen korten tijd
nog aanzienlijke uitgaven zün te doen,
o.m. voor schoolbouw, aanleg van wegen
enz,
OPBRENGST WITTE KRUIS-
COLLECTE.
De deze weekv in Velsen gehouden
collecte ten bate van het Witte Kruis,
heeft opgebracht f 955 )8 tegen
f 1050.68 in 1927. Er werd gecollecteerd
in IJmuiden f 349.14, Umuiden-Oost
f 123.27. Velsen f 163 89, Velsen N.
f 131.07 en Santpoort f 187.81.
naar het Engelsch door
CHRISTINA KAMP.
5)
Ben had iets grappigs gezegd, Rose
had een rukken mijnheer opgemerkt,
oen heel dikken man met ccn heel ern
st, igc m.uuer van eten wiens ooren be
wogen terwijl hü kauwde Nooit heb je
zulk een rhylhmlsche, plechtige bewo
ning gezien als van dien dikken man z'n
ooren.
„Is hü niet een plaatje?" fluisterde
Rose.
„HU ls meer dan dat", antwoordde
Ben, „hij is een olloverfschllderU".
Daarop luchten Bü alle twee en ke
ken naar bulten naar de voorbijgnngers
op dc Avemiegedeeltelijk opdat nie
mand in de eetzaal zou denken, dat ze
uitgelachen werden. En terwijl zo uitke
ken en lachten, hield opeens Ben z'n
adem in on fluisterde zachtjes:
..Cockcy!"
En het mooiste ervan was. dat
Cockcy hen ook zag. Hü slenterde langs
de avenue, het hoofd gebogen, de we
reld beschouwende door ziin ullenbvil,
loen hü Ben in het vizier kreeg. Deze
lachte hem toe on boog even, maar
Cockey dacht zeker, dat zün oogen hem
voor den gek hielden, want Juist toen
hü wat vereer af was cn niet kon gezien
worden nam hU zün bril ai' ert poetste
de glazen met z'n zakdoek af. terwül hü
het hoofd schudde, alsof hü zün oogen
op hun plaats wilde brengen.
„Hü kan het niet geloovcn" giegelde
Ben.
„Wie en wat?" vroeg Rose.
„Die Jongen, die daar Juist voorbü
ging. HU werkt naast mij in do tcekon-
zaal.... een goede kameraad! Eerst
staarde hij ïnü aan en dan keek hü u
nan. En nu is hü weggeloopen en staat
zijn bril af te vegen en zün hoofd te
schudden, alsof hij onder gedoken was
en water in de ooren had gekregen".
Nog lachten zü. toen opcen3 Coekey
weer verscheen., voorbij het raam loo-
pond in dezelfde richting als te voren,
zoodot het leek. dat zün schaduw of
zijn tweelingbroeder het volgde. Een
oogenblik schrok Ben. maar toen be
greep hij. dat die kameraad van hem
looping the loop had gedaan, terwijl zij
lachten cn nu terug gekomen was me',
heldere brllicglazen om zich to overtui
gen dat zün gezicht niet slechter was
geworden. Nu was Ben erop voorbereid
en wuildc met de hand; Cockcy nam
zijn hoed af cn keek met een oog Rose
aan en met het andere Benny. En juist
eer hü verdween, legde Ben den vinger
op zijn lippen alsof hü zeggen wilde:
„Vertel het niemand!" En Cockey, ge
heel verbüsterd. struikelde tegen het
hek en stootte zün neus
Zoo alles te zaam genomen hadden
zü een aangename lunch en een erg
lange ook. Het was. zooals gezegd, één
uur. toen liet eerste gerecht op tafel
kwam en het was half drie. toen de re
kening gebracht werd
Ben betaalde die. alsof het een klei
nigheid voor hem was en gaf den kcllner
een dollar als fooi met het air van een
grand seigneur.
„Och", zcl Rose, toen zü uit de eet
zaal gingen, „ik voel mil zoo bezwaard".
Ben haalde ziin wenkbrauwen op
o, zoo vneeslevlUkcn wenschte, dat
hij zün wandelstok bij zich had,
..Bezwaard?" herhaalde hü. „waar
over?"
..Ja", antwoordde zü. „omdat Ik zoo-
voel van uw tUd in beslag neem".
„O. dat hindert niet", zei hü mot een
gebaar, alsof hü een denkbeeldigen
stok in de handen had. ..Mr. Schevmer-
horn weet toch r.ict of ik nog aan zijn
huis sta te wachten. U zou toch met
een katoren trein hebben kunnen ko
men".
Rose knikte in gedachte. „Er was een
tvoin, die om vyf uur aankomt".
„Welnu, dan is alles goed, Dat geeft
ons tea minste twee cn ccn half uur"
Dat scheen haar wel een beetje te
verbluffen, maar toch opnieuw kon zij
Ben eigenlijk niet verfoeien om de ge
dachte. die onder zün woorden verbor
gen lag.
„Maar zal uw vriend er niets van
oververtellen?"
,Hij? O, neen!" blufte Ben Cockey is
een beste kerel en wat hü weet. zal geen
mensch eruit krijgen".
„Nu dan", zei zü met een heel ge
dempt stemmetje, „bijna had ik dien
trein genomen".
Ben's hart deed een salto mortale,
maar natuurlük daar was uiterlük niets
van te zlon en je zou het ook niet ver
ondersteld hebben, toen hü naar bui
len slenterde in de zonnige straat naast
miss I'arrish.
„Houdt u van paarden?" vroeg hü
opeens, iets bedenkend, terwijl hü langs
de Aver.ue kee-k.
„O ja. ik ben er dol op!"
„Dan zal ik u zeggen, dat wij gaan
doen, Ik heb het al lang gewild, maar
ik had nooit den Julsten kameraad om
mee te gaan. Dicht bij dezen hoek van
de Avenue is er een hansom (rütuigje.
zooals ze alleen in Londen gebruikt wor
den) te huurIk geloof, dat er maar
twee in heel New York te vinden zijn.
Wat zoudt u er van zeggen, als wü daar
eens een ritje mee gingen maken naar
Central Park en kijken, hoe groen het
gras is geworden en of het waar is. wat
verteld werd, dat er gisterenmiddag een
roodborstje gezongen heeft dichtbij het
graf van Grant en dat het beloofd heeft
vandaag terug te komen zoo tusschen
drie en vier uur?"
Opnieuw voelde Rose een trilling over
haar leden gaan. en onnieuw vergeleek
zij den jongeman naast haar met die
bleeke. plechtige reizigers, die zü in den
trein had gezien, die hun kale hoofden
schudden, terwül zij van verveling hun
monden büna openscheurden cn de
oogen uit het gelaat staarden naar haar
als zü telkens weer langs haar heen
liepen.
„Tk geloof niet", zei zü, ..dat er iets
is, dat ik liever zou doen".
Opnieuw deed Ben's hart den reuzen
zwaai en voegde er nog een klelncix:
buiteling aan toe. Maar uiterlijk wan
delde hij kalm naar het rijtujgje, Rose
met hem.... en vertelde aan den ver
huurder. wat hü wenschte.
..Zoo'n rit.... dat is vijf dollars Een
dollar fooi voor mij en een voor het
paard. Wat dunkt u. kolonel?"
Zij sloegen belden aan en de koetsier
deed het portier open En..,. O, hoe
verheugd zag Rose eruit, toen zü In een
hoek van den hansom ging zitten en
zag, dat kolonel Benny in de andere
plaats nam. Het portier werd gesloten
en zij reden weg. De hoeven van het
paard schenen een zachte muziek te
maken op het asphalt en Ben meende
al dat lieve roodborstje te hooren
zingen.
HOOFDSTUK 4
Den volgenden morgen zat Ben op
z'n hooge kruk voor zün tcekenplnnk,
terwijl hij Cockey büna dol maakte, toon
Ricketts kwani met een van zün plot
selinge bevelen. Eerst had Ben erover
gedacht om Cockey te vertellen wat zij
voor de lunch hadden gehad en wat ver
der gebeurde.... maar eigenlijk kon hü
er niet toe komen erover te beginnen,
was hü zelfs bang. dat de ander het in
het hoofd kon krijgen om hem voor
den gek te houden tegenover de andere
jongelui. Dat wera dikwijls genoog op
het kantoor gedaan. Er werd zoo dik
wijls en zooveel opgesneden onder dc
jongelui....! „O. joch. als je my gezien
hadIk danste tweemaal met haar en
toen wees zü dien armen stumper of,
die na mij kwam en zei. dat hü heele
maal niet dansen kon. Ja, dat deed zij!"
Wel. de stumper was diegene, die dat
vertelde, want het eenige meisje dat
hem wel eens aankeek, was de daghit
in zijn pension.
Ja. zulke praatjes gingen dlkwüls ge
noeg rond.
„Maar wie was zü' toch en waar heb
je haar opgepikt?" herhaalde Cockcy
telkens fluisterend
„Opgepikt!" Ben zou hem gaarne met
zyn liniaal eens duchtig op de vingers
hebben geslagen.
(Wordt vervolgd.}
