mumm
H. D. VERTELLINGEN
GHOBOTRA
STADSNIEUWS
FLITSEN
NI VA TANDPASTA
FEUILLETON
TAXI! TAXI!
'AARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 3 JULI 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Het Antwoord
door HAS5E ZETTTERSTRöM.
Adolf Fredrikson liep op zekeren dag
door de Vredestraat. Plotseling bleef hij
■vcor een drogisterij staan, wierp een
blik in de étalage en ging daarop den
winkel binnen.
Een jongedame kwam hem tege
moet.
Fredrikson groette beleefd en zei-
..Jawel!"
De jongedame scheen hem niet goed
tc begrijpen.
Zij glimlachte beminnelijk en zei-
de:
..Waarmede kan ik u van dienst
zijn?"
..Jawel!" antwoordde Fredrikson en
bccg allerbeminnelijkst.
De jongedame wist niet goed, hoe zij
zich zou houden. Plotseling kwam de
gidachte bij haar op. dat de man naar
a de waarschijnlijkheid niet bij zijn posi
tieven was en misschien wel uit een in
richting was gevlucht.
Hij bleef altijd nog. alsof hU in af
wachting was, bij de deur staan.
De jongedame draaide zich zeer schie
lijk om. en liep naar haar chef.
..Daar staat toch zoo'n komieke man!
Hy zegt niet ahders dan „jawel!"
De chef legde zijn boterham met kaas
recr, veegde den mond af met een pa
pieren servet en ging den winkel in.
Adolf Fredrikson stond nog steeds bij
dc deur. Op zijn gelaat lag een vroolljke.
tevreden uitdrukking. De chef zag hem
Scherp aan en zeide:
,.U wenscht?"
Jawel!" zeide Fredrikson en nam voor
de derde maal den hoed van het hoofd.
..Hoe bedoelt u dat?" zeide de chef en
hij kwam voor de toonbank.
„Jawel!" zeide Adolf Fredrikson. Hij
zeide het zonder vermoeidheid in zijn
st::n
De chef ging vervolgens rechtuit,
maakte snel dc deur open en stootte
Fredrikson naar buiten.
„Wat een komieke man!" zeide de
verkoopster.
De chef zeide niets. Hij discussieerde
niet met zijn personeel. Hij hahd boven
dien het gevoel, als een held te zijn
opgetreden. Hij ging naar binnen en
ging voort met zijn boterham.
Des namiddags kwam Adolf Fredrik
son weer door de Vredestraat. Hij bleef
voor de drogisterij staan, keek in de
étalage en trad daarop den winkel bin
nen.
Toen de verkoopster hem in het vizier
kreeg, liep zij onmiddellijk naar haaT
chef en liep:
„Nu is hij er weer!"
De chef wist onmiddellijk, dat zij
Fredrikson bedoelde, maar een chef
mag zich niet iedere willekeurige klei
nigheid herinneren. Daarom zeide hij:
„Welke hy?"
„Die altijd „jawel" zegt", zeide de
verkoopster,
De chef ging rechtop staan, knoopte
den ondersten knoop van zijn jas dicht
en liep den winkel in.
Hij brulde:
„Voor den drommel, wat wilt u nu
eigenlijk?"
Adolf Fredrikson zou niet de held van
dit verhaal zijn geworden, indien hij niet
consequent zou zijn geweest. HU boog
dus met waarachtige vriendelijkheid en
herhaalde luid en duidelijk zijn:
„Jawel!"
Toen raasde de chef, de verkoopster
wrong krampachtig de handen, de politie
werd gehaald, een menigte verzamelde
zich voor den winkel, menschen dron
gen binnen en keken verbaasd en
vroegen, wat er was.
En het behoort tot de geschiedenis
dat Adolf Fredrikson naar het politie
bureau werd gebracht, zich omdraaide
en voor' de laatste maal in de étalage
van de drogisterij keek.
Daar hing een groot reclamebiljet in,
waarop stond:
Hebt gij eksteroogen?
Adolf Fredrikson had er twee.
Voor het overige was zUn lichaam
zondeT feilen en gebreken.
HET TOONEEL.
SCHOUWBURG JANSWEG.
CABARET CHRIS DE LA MAR.
Nog één stapje verder en het tableau
de la troupe van het cabaret-gezel
schap van Chris de la Mar bestaat uit.
Chris de la Mar alleen. Nu reeds vult
hU op zijn eentje zoo wat het hesle pro
gramma. Enkel in het tweede nummer
zagen wij niet Chris de la Mar.
Al wil ik allerminst zeggen, dat Chr.
de la Mar geen goed cabaret-artist is.
zoo meen ik hem toch er voor te moe
ten waarschuwen, dat overdaad schaadt.
Het programma, dat hij thans brengt,
kan niet vergeleken worden met dat.
wat hU hier eenige weken geleden in
den zelfden schouwburg gaf. Het bij-
pvogramma en dat was in dit geval
alleen het danspaar kon niet in de
schaduw staan van dat der vorige op-
roeringen. Ook de transformatie schets
Pierrot ran Chr. de la Mar. waarin
de auteur zelf de rollen van Pierrot, een
misroaakten clown, een marskramer en
een „baron" vervult, is in zijn genre
vrij wat minder dan Trein 6.20. Het is
een erg melodramatisch stukje en de
4 rollen, waarin Chr. de la Mar ten too-
neelc verschijnt, geven niet de gelegen
heid tot fijne typeering. Althans, wat
wi^ zagen, was wei heel erg uit de oude
doos en dik op.
De „Negerzanger" was natuurlijk ook
Chris de la Mar en ik geloof niet, dat
er één mensch in de zaal was, die het
grappig vond. Om ,,'t Beertje" werd
meer gelachen .maar bepaald komisch
werd ook dit stukje niet gespeeld. De op
het programma vermelde Barandini was
blijkbaar met zUn sprekende poppen op
reis naar Haarlem verongelukt, zoodat
verder alleen overbleven Chris de la Mar
in zijn „bekend humoristisch en drama-
t sch repertoire" en Lita Morena en Va-
lesco hoe komen die dansende Groot-
Mokumers toch allen aan die prachtige
Ituliaansche schcorsteenvegersnamen?
die dezelfde dansen lieten zien, welke
ïhj zoo wat van elk cabaret-programma
kennen, zoodat. het een geheel was, waar
over wij nu niet bepaald heel enthou
siast konden zyn.
J. B. SCHUIL.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1239
niet beschouwd moest worden als een
uitvoering, doch als een les. Zoo kregen
we van de laagste klasse achtereenvol
gens te zien: een „elastieke marsch".
in steeds veranderend tempo gespeeld,
dat de leerlingen hebben te volgen; een
rhythmische oefening: de marcheerende
leerlingen accentueeren met den voet
om de 2, 3, 4, 5 of 6 passen, en moeten
ook maatslaan. Bij het daaropvolgende
„over de maatstreep springen" kwamen
nog al fouten voor, althans bij de 5-
slags-maat. Snel reageeren werd bij rus
ten en achterultloopen op bevel ver-
eischt; verschillende maatsoorten én hun
sterke en zwakke deelen met door de
leerlingen zelve verzonnen woorden toe
gelicht, waarbij vooral sinaasappel-com
binatie favoriet bleken; daarna kwam
het, ook blindelings, onderkennen van
maatsoorten die mej. W. met een on
miskenbare bevoorrechting van de toon
soort a-mineur, op den vleugel speelde.
Bij de elementaire solfège werden vele
goede antwoorden gegeven; maar bij de
definitie van „triolen" vergat mej. W.
er op te wijzen dat de 3 notenwaarden,
die in plaats en in den zelfden tijd van
2 komen, onderling gelijk moeten zijn,
wat een cardinaal punt is, en de afwisse
ling van triolen en duolen („paardjes en
eendjes") werd heelemaal verkeerd ge
geven: achtsten en bij drieën gegroe
peerde zestienden in plaats van triolen.
Haar bewering, deze zeer belangrijke
polyrhythmische moeilijkheid te hebben
opgelost werd daardoor vooralsnog niet
bewaard. Ook trof het mij dat mej. W.
het verkeerde, en later haast onuitroei
bare begrip kweekt dat ,een heele noot
4 tellen is".
VrU goed gingen: de gepunte rhyth-
men en het onderscheid van majeur en
mineur. Een liedje van Cath. van Ren-
nes en een compositie ran een der jong
ste leerlingen besloten deze af deeling.
Na de pauze bleek het aantal aanwe
zigen zeer verminderd te zijn. De hoo-
gere klasse zong een aantal liedjes,
waarbij rhythme en zuiverheid over 't al
gemeen goed. toonvorming en voordracht
wat zwak, en de uitspraak onvoldoende
bleken: mej. W. mag vooral wel meer
zorg aan de uitspraak van de letters s
en r nesteden. De door Dalcroze aange
geven, vrij gecompliceerde oefeningen VERDWENEN BUSTE,
(arm- en becnuewegrng in verschillende
maatsoorten, links 3/4, rechts 4/4 slaan
enz.) werden door deze klasse met prij
zenswaardige nauwkeurigheid uitge
voerd: het zingen der intervallen ge
schiedde met greote zekerheid, en een
tweestemmig liedje van C. van Rennes
klonk zuiver.
Met een gezongen en gespeeld duetje
werd deze aardige middag besloten, en
het applaus der aanwezigen vertolkte
hun tevredenheid met het gehoorde en
geziene.
DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
Wanneer iedereen staat te kijken en je moet
den bal teruggooien, beseffende, dat je hem
nauwelijks naar den overkant van de straat
kunt krijgen, laat staan over de afrastering.
(Nadruk verboden).
MUZIEK.
OPENBARE LES VAN SUZE
WÏNTERSHOVEN.
Onvoldoende algemeen-muzikale voor
bereiding van den leerling is een der
meest voorkomende en ernstigste hin
derpalen. waarmee de leeraar bij het
instrumentaal enderwijs te worstelen
heeft Zelfs bij leerlingen met een niet
onaanzienlijke ..vingervaardigheid" stuit
men vaak op een volslagen gebrek aan
kennis van de meest elementaire muzi
kale begrippen, van rhythme. maat, no
tenschrift. intervallen. Betrekkelijk wei
nigen kunnen een eenvoudig gehoord
rhythme zonder fouten in notenwaar
den opschrijven (rhythmisch dictaat);
en neemt men de proef met een gewoon
muziekdictaat. dus b.v. met het opschrij
ven eener eenvoudige voorgespeelde me
lodie, dan zijn de resultaten in den re
gel nog ongunstiger. De belangrijkheid
der algemeen-muzikale vorming wordt
tegenwoordig door muziekpaedagogen
vrijwel zonder uitzondering ingezien en
erkend en ook aan de Muziekschool van
de afd. Haarlem der M. t. B. d. T. is
met 1 Maart jJ. een klas daarvoor ge
opend. die voor een zeer laag schoolgeld
toegankelijk is. maar wordt nog steeds
niet naar waarde geschat door allen die
hun kinderen muziekonderwijs willen
doen genieten. Voor hen kan een open
bare les. zooals we Zaterdagnamiddag in
de bovenzaal van het restaurant „Hilde-
brand" bijwoonden, leerzaam zijn Vrij
veel belangstellenden waren daarheen
gekomen om de verrichtingen van twee
klasjes van mej. Suze Wintershoven
gade te slaan en te hooren.
In een korte inleiding wees mej. W. op
de belangrijkheid van de ontwikkeling
van het rhythmisch gevoel en op het
feit dat de leerlingen allen individueel
gevormd worden, zoodat elks aanleg en
voorkeur van zelf tot uitting komt. Di:
wekte even vermoedens van een soort
Montcssori-methodc, maar bij de de
monstraties bleek niets, wat deze ver
moedens zou kunnen bevestigen. Verre
weg de meeste oefeningen werden klas
sikaal uitgevoerd en zelfs het gezamen
lijk zingend reciteeren van muziekregels.
een herinnering aan bet, ..met de spa-a'"
der oude lagere schoof ontbrak niet. Na
tuurlijk gaf de eene leerling blijk van
meer aanleg of geoefendheid dan de
andere, temeer door deze demonstratie,
zooals mej. W. uitdrukkelijk opmerkte,
KAREL DE JONG.
HAARL. REDDINGSBRIGADE.
De Haarlemsche Reddingsbrigade
voor Drenkelingen, houdt haar alge-
meene jaarvergadering op Donderdag 3
Juli, 's avonds negen uur in hotel Cen
tral.
Aan de agenda ontleenen we het vol
gende:
Jaarverslag van den secretaris.
Jaarverslag van den penningmeester en
begrooting.
Bestuursverkiezing: Volgens Rooster
treden af: de heeren Th. Kingma (ni.M
herkiesbaar). M. Mauritz, arts (herkies
baar) mevr. N. J. Meijerink-Rijk
(wenscht haar zetel ter beschikking te
stellen)
Verkiezing leden Techn Commissie.
Volgens rooster treden af de heeren dr.
W. E. Merens, A. J. Meijerink, Th. Pel-
tenburg (allen herkiesbaar).
Benoeming hoofdinstructeur (bestuur
stelt Candida at den heer A. H. Ic
Bruijn Jr.)
PERSONALIA.
Mej. M. Spoel is geslaagd voor het
examen toelating conservatorium te I
Amsterdam.
Maandag heeft de heer N. C. An-
driessen, sedert de oprichting in 1922
leeraar aan het R.K. Lyceum alhier, zijn
doctoraal examen in de Engelsche taal 1
en Letteren aan de gemeentelijke Uni
versiteit te Amsterdam afgelegd.
LOCAALPORT HAARLEMMERMEER-
POLDER
Het Bureau der Haarlemsche Kamer
van Koophandel stelt voor, een schrij
ven te richten aan den directeur-gene
raal der Posterijen en Telegraphie,
waarin gevraagd wordt het locaalport
toepasseiyk te doen verklaren op den
geheelen Haarlemmermeerpolder.
TOCH IN HET FRANS
HALS-MUSEUM?
Naar aanleiding van ons artikeltje
,.Een verdwenen buste" in .het nummer
van 28 Juni schrijft de heer G. D. Gra-
tama, directeur van het Frans Hals
museum ons:
In het depot van het museum be
vindt zich een afbeelding van een man
in 17de eeuwsche dracht, vervaardigd
van gips. dat zandsteenkleurig geschil
derd is. Het is in relief en buste ver
vaardigd, waaruit blijkt dat het ergens
in moet hebben gezeten. Geheel gaai is
het niet, er ontbreekt een gedeelte van
den linker schouder aan
Van den maker is niets bekend. Wien
het voorstelt daarover tast men in het
duister. Met een beetje phantasie is
Frans Hals er uit te maken.
Vroeger lag het op het restauratie
atelier van het stadhuis, van waar het
als portret van een onbekende mee naa:
het Grooc Heiligland verhuisde.
Kan deze buste iets te maken hebben
met de verdwenen afbeelding van den
groeten meester?
Ten allen tijde is het stuk te zien.
Persoonlijk ben ik over deze zaak niet
geraadpleegd; wel is er telephonisch
over gesproken met een der ambtenaren
van het museum".
Tot zoover de mededeeling van den
heer Gratama. Wij teekenen hierbij aan.
dat wij telefonisch naar den directeur
pevraasd hebben, waarna iemand kwam
(het blijkt nu een ambtenaar te zijn
geweest), die ons inlichtingen gaf.
Misschien zijn wij nu op het goede
spoor van de buste. De volgende feiten
.- taan vast: dat de beeldhouwer Stracké
een buste van Frans Hals aan de
gemeente schenkt, dat het gemeentebe
stuur dit geschenk namens den raad ir
dank aanvaardt, dat dc buste m de
vestibule van het Stadhuis wordt
plaatst, maar ook, dat er thans (na
eenige omzwervingen) een beeld in het
Frans Halsmuseum is. dat niet meer e:
kend wordt als een buste van Frans
Hals, terwijl men ook den naam van
den beeldhouwer vergeten is.
Hier ontbreken eenige schakels...
waar zelden iemand komt. lag het hoofd J
Wie het voorstelt is moeilijk te zeg
gen, maar Frans Hals is het zeker niet
Een andere ambtenaar wist evénwel j
de oplossing van dit geval. Een vroeger. 1
ontvanger had den kop als versiering ir.
zyn kamer staan. Maar toen hij va'1
het stadhuis-tooneel verdween, werd zijn
zandsteer.en erfenis tijdelijk op de bin -
benplaats gedeponeerd
Als liet ding er nog eenige jaren ligt.
doet iemand misschien nog een gerucht
makende historische vondst. Maar hce
het, gezien deze gevallen van gemin
achte beeldhouwkunst, in de toekomst
met onze vriendin in de hal. mevrouv.
Inspiratie afgeloopen?
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents oer repel-
Er is nog een halsmisdaad ten stad-
huize ontdekt.
Een ambtenaar kwam ons vertellen:
Er is op een binnenplaatsje van het
stadhuis een mannenhoofd gevonden.
Verbaasd vroegen wij: een mannen
hoofd?....
Ja, maar van steen! liet de ambte
naar er meteen op volgen.
Wij spoedden ons toch naar het Stad
huis.
In een hoekje van een binnenplaatsje.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 CENTS PER REGEL.
VOORKOMT TANDBEDF.RF
en poetst s morgens en 's-avonds met
75 ets.pertube, £5cb.p.'/4 tube.
ONTSPANNING VOOR DE
STAKENDE LOODGIETERS.
Door de af deeling Haarlem van den
Algemeenen Nederlandsehen Metaalbe-
werkersbond werd heden Dinsdagoch
tend. een vischwedstrijd georganiseerd
voor de stakende loodgieters. Door het
bestuur zijn hiervoor een aantal prij
zen beschikbaar gesteld, terwijl voorts
ook eenige particulieren prijzen schon
ken,
Vanavond wordt in de zijzalen van
het Gemeentelijk Concertgebouw een
ontspanningsavond georganiseerd voor
de stakende loodgieters en hun vrouwen
Voor deze gelegenheid werd door het
Hoofdbestuur versnaperingen toegezegd
Na afloop van deze feestelijke bijeen
komst zullen de prijzen welke des
ochtends bij de vischwedstrijd gewon
nen werden worden uitgereikt.
De staking duurt nog steeds onver
anderd voort en heeft thans de volle
acht weken achter den rug. Deze week
zullen opnieuw de partijen bij den Rijks
bemiddelaar verschijnen teneinde om
trent het conflict verschillende inlich
tingen te verstrekken.
EXAMENS
R.K, LYCEUM AFD. GYMNASIUM.
Na verleng-examen zijn nog geslaagd
voor diploma A: P. L. Fryters, Jhr. F.
A. C H. von Pelser Berensberg en .J.
Th. Stavenuiter; voor diploma B. Joh.-.n
Hanrath.
Alle candidaten zijn nu geslaagd.
CURSUSSEN KAMER VAN KOOP
HANDEL
Het Bureau der Kamer van Koop
handel doet aan de Kamer een voorstel
om over te gaan tot de instelling van
twee cursussen, een cursus „handel en
recht" voor den zakenman en een cur
sus „Boekhouden" voor middenstanders.
Het leergeld zal voor iederen cursus be
dragen f 10. Voorgesteld wordt den
eersten cursus te laten beginnen medio
October met als leider Mr. F. v. d.
Goot en den tweeden cursus met Sep
tember. Deze zal bestaan uit 20 lessen
van één uur per week, de 2s uit een
leerjaar van één lesuur per week. Als
leider van den 2en cursus wordt voorge
dragen de heer J. J. Vroom, leeraar
boekhouden M. O. te Haarlem.
■een hee
I op bi
L Pr
HEERLIJKE CHOCOLADEPASTEI
BROOD OF BESCHUIT
Prijs per flacon'f.1.-
CONCOURS HIPPIQUE TE
HOOFDDORP.
Het Bureau der Kamer van Koophan
del stelt voor een bedrag van f 25 voor
het concours hippique te Hoofddorp ter
beschikking te stellen van de vereeni-
ging „Vooruit" te Hoofddorp.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terug te bekomen bij: Snippenberg,
Linschotenstraat 26, doublé armbandje:
N. Z. H. T. M„ Tempeliersstraat, gouden
broche (geldstuk); Geerlings, Vaartstr.
9, bankbiljet; Kamp, Rustenburgerlaan
16 rd. grijze ceintuur, P. v. Loy, Kruis-
tochtstraat 45, rol gaspeningen; Sluis,
Schuowtjeslaan 39 rd. be;ge dameshand
schoen; Verschalk, Kloosterstraat 19
zw.„ zwart handje; Van Schaik, Kenne-
mersstraat 50 zw„ jonge zwarte hond;
Kenenl „Fauna". Parklaan: bruin
hondje, gebracht door Drenth, Fr. Var-
kensmarkt 20; zwartwitte kat, gebracht
door Munnik, Frans Halsstraat 26 rd.;
zwartwitte kat. gebrach t door Joon,
Burgwal 21 rd., Klein. Smedestraat
36 rd., kinder-halskettinkje (vit); Vos
Groot Heiligland 4, kinderhalsketting;
W. P. Hupkens, Thomsonlaan 48, blau
we regenjas en een lantaarn; Van
Leeuwen, Hasselaarsplein9. blauwe kin
dermuts. Fortgens. Saenredamstraat lb,
maastok 2 M v. d. Velder, de la Rey-
straat 111, medaillon met 2 portretten;
Bur. van poliie, Smedestraat, pakje, inh.
kleedingstukken.; en koffie en thee;
Suërink, Indischestraat 45, zwarte da-
mesportenonnaie met inhoud; Hors-
meijer, Delftstraat 21. heerenportemon-
naie met inhoud; Salman, le Zuidpol -
derstr. 19, schilderspak; Zonneveld, Kla
verstraat 17. damesportemonnaie; Mar
tens, Frans Halsstraat 38 zwart, groene
poreefeuilleBur. van Politie, Smede
straat regenjas; Roest. Da Costastraat
55, rijwielbelastingmerk in etui; Brons,
Merkmanstraat 6, idem; idem; Meijer,
gouden ring; Merkensteijn. Anjelierstr.
10. rijwielpomp; Bur. van Politie, Sme
destraat, sierspel en een stopsleutel; v.
d. Aar, De Witstraat 37, rijwielsleutel;
Habich, L. Raamstrrat 28 zw„ paar
jon. onsschoenen; Bomans, KI. Hout
weg 125, koperen stop van melkkan;
Prosens, Gen. Cror.jéstraat 148, kinoer-
tasch .zwart zeildoek); Wit, Berckhey-
destraat 18, schooltasch met schriferj;
Savenuiter, Lombardsteeg 4. zilverbond.
naar het Engelsch door
CHRISTINA KAMP
7)
Dan dacht hij: „Er moet ook een ga-
ra :e zijn en bij het gebouw aangelrok-
k u. Niet apart in den tuin. En wacht
eens! Jawel, meneertje! Een breeds
pang met gewelfde zoldering recht door
he: gebouw, met gesmeed ijzeren kande-
labrcs aan eiken kant. En de schoor-
st enen moeten er uitzien als ornamen
ten. Alles lang van verdieping en vrien
delijk, alsof het zoo uit den bodem was
gesproten".
Het was over drieën toen hij eindelijk
naar bed ging. maar op de tafel lag een
vel teekenpapier, vlak gehouden door
allerlei voorwerpen, waarop mot don
kerbruin, blauw en purper geschetst een
ontwerp lag. dat nooit had kunnen ge
maakt worden in voile daglicht, maar
wel In een wereld, waar de meisjes Rose
heetten.
Juist eer hij in slaap viel. mompelde
l.ij: ..Bill Cantwell zou voor mil een ge
smeed ijzeren schip moeten maken om
op den middelsten gevel, die op de ri
vier uitziet, te zetten".
En laterhij was al in het droo-
mcnschip,... fluisterde hij: „En rozen,
rozen. Rose
HOOFDSTUK 5.
Den volgenden morgen was Cocker
bezig Ben uit te hooren waar hy toch
den vorigen dag geweest was en zijn
kameraad vertelde hem een prachtige
geschiedenis, dat hij door een groote
blonde vrouw was ontvoerd en in een
kelder opgesloten, waar hij zich had uit-
gedolven door middel van een gebroken
ivennemesje, dat hij hem als bewijsstuk
toonde, toen Ricketts opnieuw verscheen
met zijn bevel: „Mr. Schermerhorn ont
biedt u. kom dadelijk!"
Ben liep de trappen op meer als een
leeuwerik op vleugels, die de zon tege
moet vliegt, dan als een jonge teekenaax
op twee voeten.
„Zy is het. die mli weer ontboden
heeft', dacht hij verruktdit moet
men beschouwen als het gezang van
den leeuwerikNou, zij geeft haar
ouden ootn wat te doen!"
De oude oom was gekleed in zijn ge
woon ochtendcostuum en had zijn hoo-
gen hoed weer neergezet op de tafel,
alsof het een kroon was. die hem te
zwaar op het voorhoofd drukte. Hand
schoenen en scepter lagen erbij zooais
r.istercn en ook het voorhoofd van den
ouden baas was gefronst, toen hij Ben
- jamin kortaf zei nader tc komen.
,Hoe laat is ,u gisteren terug geko
men?" vroeg hii.
„Meent u naar het kantoor?" vroeg
Ben.
„Natuurlijk!"
„Ik ben niet teruggekomen. Wij heb
ben gewinkeld tot over vijven".
„Wij?" vroeg Mr. Schermerhorn met
een diepen rimpel op z'n voorhoofd, „U
bedoelt, dat miss Parrish inkoopen
deed?"
„Ja. mijnheer", zei Ben een beetje be
dremmeld.
„Zulke verschillen zijn belangrijk
U ls hier ongeveer om halftien wegge
gaan, naar ik meen".
„Jawel, mijnheer".
„Wat heeft u gedaan, toen het tijd was
voor de lunch?"
„Ochwijwry hebben ge
luncht". zei Ben, na een korte aarzeling
om verschil te maken, maar hij kon hei
niet.
„Bedoelt u dat u en miss Parkers ge
luncht hebben?"
„Jawel, mijnheer".
„Toch niet tezamen?"
„Jawel, mijnheer".
..Bedoelt u, dat u met mijn nicht ge
luncht hebt?" vroeg Mr. Schermerhorn
en zijn stem sloeg haast over.
„Toch wel, mijnheer".
„Waar?"
Mr. Schermerhorn maakte een van
ziin koninklijke gebaren, die scheen te
zeggen: „Wacht een oogenblik beul, ik
moet de zaak verder onderzoeken".
..En na de lunch?" hernam hij hardop
met een zekere ijskoude uitdrukking in
rijn gelaat, waardoor Ben inwendig be
gon te huiveren.
„Wij zijn weer gaan winkelen".
„En dan?"
„Zijn wy gaan dineeren".
„Daarna?"
„Naar de comedle!"
„Welk stuk?"
..Het Meisje en de Gierigaard".
Als het een ander stuk was geweest,
zou Mr. Schermerhom waarschijnlijk
den beul een teeken hebben gegeven
Maar zooals het waskon men beter
de terechtstelling wat uitstellen.
Waarschijnlijk was het bekend gewor
den op het kantoor, dat dezeboe
renzoon uit Norwich al twee dagen de
nicht van den patroon had begeleid er
dat zou aanleiding kunnen geven to:
praatjes als hij nu plotseling werd weg
gejaagd. Ja, het zou beter zijn te deen
alsof er hoegenaamd geen wolkje aan dr
lucht was en de moeite niet waard om
er verder aan te denken
„Gisteren", zei hij, de oogen half ge
sloten, terwijl hij sprak, „bedankte ik u
voor de goede uitvoering van mijn in
structies. Ik hmwenscht", dat
ik u vandaag weer kon bedanken. Dat is
alles".
Dat was Schermerhorn van top tot
teendie bruuske wegzending uit z'n
tegenwoordigheiden Ben had iets
om over na te denken gedurende heel
den voormiddag.
„Hij zal haar gesproken hébben van
morgen toen hii hierheen kwam", dacht
hij. „sk zal haar van middag even op
bellen en zien of alles m orde is".
Maar toen hy het Hague Hotel op
belde. vernam hij. dat miss Parrish daar
niet langer logeerde en dat zij dien mor
gen om tien uur was weggegaan.
Nu had Ben ook voor den namiddag
iets om over na te denken, en zoodra
het gebouw gesloten werd nam hij een
autobus en ging zelf naar het hotel. Ja
't was waar, miss Parrish was dien mor
gen heengegaan. Had zii een of ander
adres achtergelaten om haar correspon
dentie en inkoopen heen te zenden? Een
oogenblik....
Het oude houten Gezicht haalde eer.
boek voor den dag en steeds met 'n ai:
of hy een orakel consulteerde, bladerde
iiy erin. Dan zei hii met plechtig
stem: „Nummer 65, Gramercy Park".
„Dat is het huis van Mr. Schermer
horn", dacht Ben en zijn moed zonk.
Dien avond dineerde hy met de ar.
dere kostgangers by Mrs. Bullock, tus-
■chen een ouder, boekhouder, die iedere:
hap dertig maal kauwde en je er heele
maal nie'; dankbaar voor was als Je zijn
telling onderbrak met. de een of andere
vraag en een meisje dat naar New-
York was gekomen om een beroemde
zangeres te worden, maar tot nu toe
niets meer had bereikt dan een betrek
king als sorteerster in een chocolade
fabriek.
Hy ging vroeg naar zijn kamer en
nadat, liy eenigen tyd voor het raam
had staan droomen, ruimde hij zyn'tafel
af en legde er het ontwerp voor een
landhuisje op.
Zooals iedereen ter wereld weet is
Keats' Ode aan den Nachtegaal de on-
sterfelyke bloem van droefheid en wie
zal zeggen, ol de nachtelijke zanger
lachte, toen hy den denker beschouwde,
die daar zoo ingespannen zat te wer
ken.
HOOFDSTUK 6.
Den volgenden morgen nam Ben zyn
schetsen mee naar het kantoor. Het was.
begryp je. omdat daar meerdere gemak
ken en beter licht waren, en zeker zou
niemand hem dertig minuten beknib
belen, genomen van ziin lunch-uurtje.
Daarom legde hy de ontwerpen order
het vloeiblad op zyn teekentafel en torn
riten middag Ricketts weg was g ".m
om een oude dame te woord te s'aau.
die haar stoep aan den anderen kant
van haar huis wilde verplaatsen en een
balkonraam aan haar salon wilde heb
ben. kon Ben even kijken naar Stone
Gagles Hij had er juist aangedacht, dat
het wel aardig zou zUn om hier en daar
balusters te maken, om er bloembakken
op te plaatsen en snel schelste hy ze.
Waarachtig het stond goed!
/.Wordt vervolgd.).
