DATUMSTUKJES DE DOOD OP DEN MAILSTOOMER. 46e Jaargang No. 13825 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Dinsdag 17 Juli 1923 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN per week f 0-27*4, met geïllustreerd Zondagsblad 032: per 3 maanden: Vcor Haarlem en de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente) f 3-57*4- Franco per post door Nederland f3-87*4 Afzonderlijke nummers ƒ0.15. Geïllustreerd Zondagsblad voor Haarlem en Omstreken (0-57*4: francc p. post (0 65 ADVERTENTIENVan 1 tot 5 regels f 1.75tedere regel meer 35 cents Reclames 60 cents per regel Bij abonnement aanzienlijk rabat Twaalfstuivers-advertentiên van Vraag en Aanbod van 1 tot 4 regels 60 Cents per plaatsing, elke r«gel meer 15 Cents a contantbuiten het Arrondissement dubbele prijs. Directie, Redactie en AdministratieGroote Houtstraat 93, Post-Giro 38810 UITGAVE DER N.V. LOURENS COSTER Drukkerij: Z. B. Soet-rr 12. Telefoon 10122, 12713. Telefoonnummers: Directie 13082, Hoofdredactie 15054. Redactie 10600 en Directeuren- J-C PEEREBOOM en P- W PEEREBOOM Bij! antoor voor Santpoort, Velsen, Velsen-Noord, IJmuiden, Beverwjjk en*. Administratie 10724 en 14825. Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM Driehuizerkerkweg 2, Velsen, Telef. 521. DIT NUMMER BESTAAT UIT TIEN BLADZIJDEN. EERSTE BLAD AGENDA DINSDAG 17 JULI Groote Kerk. Orgelbespeling, George Robert, 8.159.15 uur. Cinema Palace: „De Wolga Bootman", 8 uur. Luxor Theater: „De Danseres van Bar celona"; „De Tragedie van een Prinsen leven". 8 uur. Rembrandt Theater: „Eerst de Jan tjes". Tooneel: Joe Fallon. 79; 9.15 -11.15. Standaard Theater, Kleine Houtstraat 77: „Een harde Leerschool"; „Het Ge heimzinnige Portret", 8 uur. WOENSDAG 18 JULI Bioscoopvoorstellingen 's middags en e avonds. Ter bespoediging en voor het gemak van belanghebbenden ver zoeken wjj voor de verschillende afdeelingen van ons dagblad de volgende nummers op te bellen: Voor berichten en andere me- dedeelingen of vragen voor de Redactie: 10600; Voor den Hoofdredacteur: 15054; Voor advertenties, abonnemen ten en be>)rging: 10724 en 14825: Voor aangelegenheden van de directie: 13082. Haarlem, 17 Juli. T wee Berichten. Eerste bericht: „De Britsche regeering heeft een nieuw automatisch geweer goedgekeurd, dat 35 schoten per minuut kan afvuren. Het zal aan de troepen worden verstrekt Het is een uitvinding van den Ameri- kaansclien generaal John T. Thompson, die daarbij heeft samengewerkt met de wapenfabriek B. S. A. te Birmingham. De prijs van 3000 pond sterling, door de regeering uitgeloofd voor het beste ge weer, is eraan toegekend." Tweede bericht: De Daily Telegraph deelt mede, dat de juridische experts van Engeland, Frankrijk en Duitschland het volkomen oneens zijn over de interpretatie van de jongste verklaring der Vereenigde Staten inzake het Pact van Kellogg. Frankrijk heeft inmiddels geantwoord dat het be reid is het voorgestelde verdrag te on derteekenen, overeenkomstig de diepere verlangens van het Amerikaansche en Fransche volk en de' steeds meer ver breide gevoelens van menschelijke soli dariteit. Het is schoon. Te Amsterdam arriveerde dezer dagen de Amerikaansche slagkruiser Detroit, die twaalf stukken geschut en zes torpe- do-lanceerbuizen gelijktijdig kan afvuren zonder zelf mee te explodeeren. De En- gelschen en de Franschen bouwen met groote snelheid luchtvloten, in zware concurrentie, en vandaag of morgen zal de" een of andere militaire expert ons komen vertellen hoeveel gasbommen dui zend vliegtuigen tegelijk op een onbe schermde stad kunnen laten vallen, en wat er dan nog van zal overblijven. De „steeds meer verbreide gevoelens van menschelijke solidariteit" zijn pas weer tot uiting gekomen in de innige sa menwerking van een Amerikaanschen generaal met een Engelsche wapenfa briek, leidend tot een automatisch ge weer, dat vijfendertig schoten per mi nuut kan lossen. Als je daarmee één en kele compagnie in tirailleur-Unie het mag nu wel mitrailleur-linie heeten laat vuren, produceert dat zevenduizend schoten per minuut.- Als één percent van die schoten doodelijke treffers ople vert beteekent dat zeventig lijken per compagnie per minuut. Als u er plezier in hebt (het woord „plezier" is wel op zijn plaats, nietwaar?) en van statistiek houdt, kunt u nu zelf wel uitrekenen hoeveel dooden een heele divisie in een minuut zou kunnen maken. De helft van het aantal komt natuurlijk te harer eigen nadeele, want het spreekt vanzelf dat de tegenpartij net zoo hard terug schiet met 'n evengoed geweer. Dat weten we nu wel. Intusschen moorden de gas bommen en zoo de thuisgebleven vrou*- wen en kinderen uit. Bij den volgenden oorlog zal het niet meer noodig zijn om afscheidsbrieven naar huis te sturen, want eer de soldaat in het vuur is zijn zijn vrouw en kinderen zelf al dood. Dit zullen de geniale leiders van den strijd ongetwijfeld in aanmerking nemen als een aanmerkelijk voordeel „efficiency" Per soldaat een halfuur tijdwinst om hem des te sneller om zeep te helpen. U ziet het: een goede Doel. En te Genève hebben generaal De Marinis (Italië) en Lord Cushendun (Engeland) zich systematisch verzet te gen alie voorstellen inzake veiligheid en ontwapening, speciaal tegen de Duitsche voorstellen die door Frankrijk, Poien, België. Zweden enz. enz. met redevoerin gen werden ondersteund. Men kon het er niet eens over worden, evenmin als over het Pact-Kellogg Misschien zal nog eens het moment komen waarop een dier knappe diplo maten te Genève zichzelf dermate ver geet, dat hij opstaat en de waarheid gaat spreken. De Waarheid, die zij alle maal, man voor man, in hun ziel besef fen, maar tot dusver geen van allen heb ben durven uiten. Want zij zijn er zoo bang voor. Maar wie weet wat het con trast van twee zulke berichten als de bovenstaande zou kunnen uitwerken. Heel veel misschien het tegenoverge stelde van al die rijkelijk besproeide lunches en diners, waarmee de halve tijd vergooid wordt en die den moed nimmer hebben doen stijgen. Ik stel mij voor dat deze roekelooze diplomaat ongeveer aldus zou spre ken: Mijne Heeren. Wü kunnen zoo niet doorgaan. Dit is doelloos. Wij zitten hier als een troep huichelaars. Terwijl wij toasten op elkaar afsteken en delibe- reeren over redactie van formules, gaat de bewapening voort, van dag tot dag groeiend. Wü fraseeren en leuteren, en houden haar geen seconde tegen. Wü doen alsof wij iets doen, wetend dat wy' niets doen. Wü bedriegen, ondanks ons zeiven want wü gevoelen het diep in ons hart voortdurend de volken die wü vertegenwoordigen, en in wie de gevoelens van menschelijke solidariteit wel degelijk steeds meer verbreid zün. Maar hun instellingen, hun overleve ringen, hun ergste nationale zwakheden, waarvan wü diplomaten een der meest typeerende zün, remmen de uitvoering van hun waarachtige verlangens en voeren hen steeds verder naar den nieuwen hel die ontketend dreigt te worden. Mijne Heeren. Gü allen weet en be seft op dit moment dat ik de volle, gruwelijke waarheid spreek. Welnu, ik vraag u om voor één oogenblik onze huichelarü en onze lafhartigheid los te laten, om sterk en moedig te zijn en om mün motie tot algemeene en on middellijke ontwapening,' die ik hierbü indien, bü acclamatie aan te nemen. Ik vraag u niet om dat te doen als ge volmachtigden uwer regeeringen, want ik weet dat gü geen mandaat hebt voor zulk een besluit. Ik vraag u om te han delen als menschen, als moedige men- schen en om uw persoonlijk succes, uw carrières wellicht, door deze daad op het spel te zetten. Wü moeten een Daad plegen, wü zijn degenen die de mensch- heid kunnen toonen wat in haar leeft, Weest moedig, weest ridderlijk, en neemt mün motie aan die voor de gan-sche wereld het protest, het Vlam mende Protest van Genève zal zün!" Alleen ir een droom zou ik mü hun nen voorstellen dat deze motie aange nomen zou worden, en deze Daad een feit worden. En droomen. zoo zegt men zijn bedrog. Ofschoon niet altüd. Maar in dit geval Toch kan ik mü den diplomaat voor stellen die tot dit optreden zou kun nen komen. De wereld heeft ten allen tüde mannen gekend die dergelijke pro- testèn in haar midden dorsten te slin geren, en haar diep ontroeren. Met deze Daad zou deze man alleen staan. Hij zou eindigen in doodsche stilte. Men zou de zitting opheffen. Hü zou gevoelen hoe eenzaam hij was. zoo als zoovelen onder ons zich eenzaam gevoelen, zóó dat het vaak schier on dragelijk wordt. Maar zün protest zou vlammen, oplaaien te midden van de gansche Menschheid. vooral als hü een der eerster onder de staatslieden was. en de belooning van zün daad zou vol gen, al was het misschien eerst na jaren. Hij zou niet eenzaam blijven. Waar blijft de man die in de druk kende sfeer van het Geneefsche diplo maten-gepraat de bom slingert die explodeert, die plotseling de waarheid in het volle licht brengt en de heele wereld doet beseffen dat er gehandeld moet worden, dat de Daad moet komen om ons te stoppen op den weg die naar den ondergang leidt? R. P. ^EN JO''UMAX.ISTEN DUEL? „IMPERO" CONTRA „MATIN". De ietwat voorbarige berichtgeving in de „Matin", volgens welke alléén gene raal Nobile in veiligheid was, te .-wijl zes tien man dood waren, vier anderen op het punt- stonden te sterven en zes p sonen werden vermist, heeft een heftig protest uitgelokt van dc hoofdredactie van de „Impero". Onder het opschrift „Aan een zwijn" publiceeren de heeren Carii en Settimelli in hun blad den in houd van een aangeteekenaen brief, dien zü „expres" aan den hoofdredacteur van de „Matin" hebben verzonden en waar in zü hem of iemand van zijn staf tot een duel uitdagen. De Tel. verneemt nog nader: In verband met de uitdaging, die het fascistische blad „Impero" aan de „Ma tin" heeft doen toekomen, schrüft eerst genoemd blad, dat het niet een gewoon duel doch een ware tweekamp tusschen Fransche en Italiaansche journalisten zal zyn. Het blad verlangt, dat zes of twaalf Italiaansche journalisten tegen zes of twaalf Fransriic Journalisten al len stryden en dat het duel onder de zwaarste voorwaarden zal worden uitge vochten. De rampspoedige reis van de „Insulinde" HET VERHAAL VAN EEN PASSAGIER. 1 De „Insulinde" in volle zee. Zondagmorgen in de vroegte koerste de „Insulinde" de haven van Marseille binnen. De gele Q quarantaine vlag was neer, een Fransche dokter had aan boord een kort onderzoek inge steld en mede naar aanleiding van een radiografisch bericht van de Engelsche autoriteiten uit Port Said werd het schip niet besmet verklaard en konden de passagiers aan land gaan. Velen namen de Rotberdamsche Lloyd-Rapide en kwamen gistermorgen hier te lande aan. Dat de reis zeer triest is geweest be hoeven wü niet meer te vermelden, de telegrammen van Aneta, hoe kort ze ook waren, spraken te duidelük. Op 20 Juni vertrok het schip van Tandjong Priok, alles was wel aan boord, doch na enkele dagen werd een oude dame ernstig ziek, in Sabang liet de dokter haar overbrengen naar het hospitaal en verder werd er geen aan dacht aan geschonken, het was een ge woon geval, zooals het zich zoo vaak op een mailboot voordoet. Te Sabang gingen verscheidene passa giers in zee zwemmen en enkele dagen later toen de „Insulinde" reeds wee.- voorts toomde in de onmetelijkheid van den Oceaan deden zich weer ziektever schijnselen voor, na drie dagen overleed een dame en toen men ten lange leste weer land zag en Aden naderde, waren reeds enkele passagiers overleden en in de Roode Zee stierven er nog een paar, zoodat, toen het schip te Suez aan kwam, er acht- dooden waren. (De berichten omtrent de sterfgeval len spreken elkaar nogal tegen. eJikeie noemen zeven dooden voor Aden, an deren vier. Wij zullen met nadere me dedeel ingen hierover wachten tot üe Rotterdamsche Lloyd een communiqué over de rampspoedige reis heeft ver strekt). In Aden werd van de dokter der En gelsche bezetting serum ontvangen, ter wijl de dokter van de Engelsche P. O- stoomer Rasmak zün geheele voorraad serum overgaf. Te Suez werd een bacte riologisch onderzoek ingesteld, tot toen had men geen juiste diagnose kunnen stellen, doch vermoedt werd, dat het diphtheritis was, na in Port-Said in quarantaine te hebben gelegen, vertrok het schip naar Marseille, onderweg werd reeds bericht ontvangen, dat de ziekte niet diphtheritis, doch ernstige angina was. Na Aden was de toestand van de zie ken veel beter, het serum bracht uit komst en velen herstelden. Een passagier vertelt. Een reis met een mailboot is bijna altijd gezellig en aangenaam, de mate loos-blauwe zee en de hooge hemel, het prettige „leven aan boord de rust, het luieren, alles maakt dat je je „senang" voelt maar deze reis is in éen woord verschrikkelijk geweest. Na enkele da gen verstomde de muziek, telkens waren er meer open plaatsen aan tafel, de menschen liepen met bedrukte gezich ten heen en weer. vroegen naar die en naar die, vertelden elkaar dat er weer iemand overleden was. Met een dame die gisteren aan een der hotels hier ter stede is aangekomen hebben wij enkele oogenblikken gespro ken over de reis. Zy deelde mede, dat de stemming erg gedrukt was, maar men nam alles zooals het was. Er viel toch niets aan te veranderen en al de passagiers hebben zich kranig gedragen, hebben niet door gekanker om dit „Insulinde" woord eens te gebruiken de stemming nog ellendiger gemaakt dan zü reeds was. Wel mopperden en kelen, dat er te weinig serum aan boord was, doch anderen deden hen begrüpen. dat cr toch niet voor alle mogelyke be- smettelüke ziekten een groote hoeveel heid meegenomen kan worden. Iedereen was vol bewondering en lof voor liet werk van de doktoren, de scheepsdokter Kruidenier en de majoor-dokter de heer Buillap die onmiddellük zijn diensten aanbood. Drie dames die het diploma voor verpleegster hadden hebben even eens medegeholpen en kapitein Ru- haak en zün officieren hebben alles ge daan wat zy konden doen. om leed en lüdcn tc verzachten. Zoo werd her eerste-klasse-dek tot hospitaal Inge richt, waardoor de zieken en onge veer honderd passagiers en een aantal leden van de bemanning hebben meer of minder ernstig angina gehad. niet in de hutten behoefden te blüven. Iedereen was bang ook ziek te worden, telkens meende men óok al keelpün te hebben en onder deze trieste omstan digheden werd de reis gemaakt. Een, twee, drie. Aan boord van de Insulinde waren zooals op elke mailboot, eenige looden doodkisten Het stoffelijk overschot van dfe het eerst overledenen is hierin mee gevoerd. toen de ziekte echter meer slachtoffers maakte, moest de timmer man houten kisten vervaardigen en met het gebruikelijke ceremonieel wer den de lijken over boord gezet. Wie dit eens heeft meegemaakt ver geet het nooit meer. Je weet hoe laat het zal gebeuren, wilt eerst niet gaan ky'ken, gaat toch. Een fluitje snerpt, de machinekamer- telegraaf rinkelt, zuigers stoppen hun rhythmischen gang. Dan ratelt een lier. de kist op een plank wordt buiten boord gedraaid, de plank zakt tot vlak boven 't water. De boot ligt stil, ieder zwügt Dan hoort men „Eén. twee, drie in Gods raam". Een ruk aan een touw de plank kantelt, een doffe plons, wit bruist het water even op, de machines stampen weer, de boot gaat verder. Het is iets aangrüpends, misschien wel juist doordat de eentonige dreun der machines in de buik van het schip waaraan je zoo gewend bent geraakt. verstomd is. En de berichten melden, dat een der passagiers van de Insulinde bü zoo'n begrafenis een beroerte heeft gekregen en enkele minuten later dood was. Een jong meisje, dat zoo'n plechtig heid meemaakte, was hiervan zoo aan gedaan, dat zij zeide: „Als mü zoo Iets ooit overkomt, laat mü dan in Gods naam niet overboord gooien, maar in mün vaderland begraven". En het nood lot wilde, dat ook zü door de ziekte werd aangetast, en nauwelijks drie dagen later was zü overleden Aan haar laat- sten wensch is voldaan. De „Insulinde" heeft haar lijk naar het vaderland terug gevoerd. Marseille. Maar aan alles komt een eind en zoo was de laatste dagen het woord Mar seille als een t-ooverformule, iedereen leefde in spanning of het schip in quarantaine zou moeten, wat gelukkig niet het geval was. Een moeder met een ernstig ziek kind bevindt zich daar in een der ziekenhuizen, de meeste pas sagiers zün echter het schip ontvlucht en zün per Rapiele naar Holland ge gaan. Een uitzonderingsgeval. Men kar de vele sterfgevallen op de Insulinde als een uitzondering be schouwen. Breekt eenmaal een epidemie aan boord van een mailstoomer uit. dan is het zeer moeilijk deze te bestrijden enkele passagiers kunnen slechts ge- isoleerd worden. Maar op de Nederland- sche mailbooten is de sanitaire en hgiënischï organisatie wel zóó goed. dat een rampspoedige reis maar zeer zelden voorkomt Men zal zich misschien nog de reis van de gecharterde „Noordam" herin neren die in 1917 voor één reis in convooi naar Indië kwam. Op dit niet voor de tropen gebouwde en geenszins op de hitte berekend schip, overleden gedurende dien overtocht zes personen, het was toen echter oorlogstüd, het schip was overvol en ook de voeding liet wat quantiteit betreft te wenschen over. Dat is toen een heele kwestie geweest met felle artikelen ir. bladen, hier en in Indië. De Insulinde Wat de Insulinde zelve betreft, deelen wü hier ten slotte nog mede, dat het schip in November 1914 door de Rot terdamsche Lloyd in de vaart gebracht werd en een der eerste groo:ere maii- boeten was. Het schip meet 9615 bruto register ton en biedt accomodate voor ongeveer £00 passagiers. EEN UITDAGING. (Naar aanleiding van voor barige critiek door de Matin op Nobile heeft het fascisti sche blad Impero zes of twaalf Fransche journalisten uitgedaagd tot een duel met evenveel Italiaansche col - legas). Het blad de Impero is diep gekrenkt Om wat de Matin over Nobile denkt, Zü was te voorbarig in haar critiek. Dat komt niet te pas in de journalistiek Impero elscht, dat het wordt beslecht Voor de eer van haar land in een twee gevecht. Een tweegevecht is haar echter te klein Zü dorst naar het bloed van een Fransch dozün. Wat moet de Matin nu vóórhaar fatsoen Met deze bloeddorstige uitdaging doer.? Zij zou kunnen schryven: "t is goed en wel, We zijn niet bang voor uw massa-duel. Maar is wat minder ook niet genoeg? Wü vormen niet makk'lük zoo'n gTOote ploeg. Het klinkt wat vreemd, maar het mee rendeel Van onze redactie gevoelt niet veel Voor 't denkbeeld, dat z' U voldoening geeft Voor 'n stuk dat ze niet geschreven heeft Want weet, het artikel door u gewraakt Is niet door twaalf maar door één ge maakt En zoekt ge. zooals gü het ziet, uw recht Met dezen scribent in een tweegevecht Dan worde uw uitdaging grif aanvaard Doch, niet met revolvers, niet op het zwaard. Maar 't machtigste wapen dat ik ken Voor d' eer van ons vak, een duel or de pen. P. GASÜS. EEN KIND DOOR ROOK GESTIKT. BRANDJE GESTICHT? Men schrijft ons uit Hillegom: Maandagmiddag brak er brand uit in de woning van den heer J. D. Pers- fors in de Amerikabuurt. Buren waar schuwden de brandweer en droegen zoo veel mogelük van den Inboedel naar bui ten. De brandweer werkte met twee stra len op de waterleiding, waarmee het vuur vrü vlug was bedwongen. Een der kinderen was zoek; maar er werd ge zegd, dat het bü van L. in de buurt was. Dit bleek echter later niet juist te zijn, want toen de brandweer op zolder den boel wat opredderde, werd onder een ledikant het lükje gevonden van een zesjarig jongetje, dat daar door den rook was gestikt. Vermoedelük heeft het ventje op zolder met lucifers gespeeld, is voor het vuur en cl 3 rook bang geworden en uit angst onder het ledikant gekropen, waar net den dood vond. Dr. W. L. VALK. Dr. W. L. Valk heeft ontslag gevraagd als leeraar aan 't Haarlemsche Gemeen- telüke Lyceum en aan „Het Kopje". Dr. Valk gaat in de Vereenigde Staten var. Amerika een jaar wüdcn pan de studie van het moderne conjunctuur-onderzoek DR. J. H. BAVINCK NIET NAAR SOLO. Dr. J. H. Bavinck uit Heemstede heelt volgens de Standaard bedankt voor het beroep te Delft als derde miss-predl- kant van Solo. TSJOECHNOWSKY GERED. MET ZIJN VIER MET GEZELLEN OP DE KRASSIN. De „Krassln" heeft Tsjoechntwsky en zijn vier metgezellen aan boord geno men. Het B. T A. meldt uit Moskou, dat de üsbreker „Krassln" ook den Noor Noya en drie Italianen aan boord heeft ge nomen. die kort na de inscheping van Tsjoechnowsky en zün makker waren gearriveerd en die waren uitgezonden om den Russischen vlieger hulp te ver Ico nen. De toestand van allen is bevredigend. De .Krassin". zoo meldt het W. B uit Moskou, gaat thans In de Advent-baal kolen innemen en vervolgens op zoek naar Amundsen en AJessandri. Tegelü- kertüd zal Tsjoechnowsky verkennings tochten doen. Naar uit Moskou gemeld werdt hoeft de Russische vlieger Tsjoechnowsky kort voor zün aankomst aan boord van de Hrassm" aan den exepditiechcf rapport uitgebracht. Gedurende zün verblyf op het ys heeft hü naar het lyfc van Mahn- gren gezocht, zonder echter iets te kun nen vinden. In de geheele streek heeft men geen spoor ran menschen waarge nomen. Men neemt aan. dat het lük van Malmgren op een üsschots in onbeken de richting is afgedreven. De Sovjet-regeerlng heeft voor het verdere opsporingswerk van Malmgren wederom 50.000 roebel uitgetrokken. Gerechtelijk onderzoek? Naar uit Stockholm gemeld wordt zou de Zweedsche regeering overwegende een gerechtelijk onderzoek te doen instellen naar den dood van Malmgren. die door zün belde begeleiders achtergelaten werd, terwül hü nog in leven was. Wie nog vermist worden. Nu de Deen Varming en de Rus Tsjoe chnowsky gered zün. worden alleen nog vermist de zes mannen, die met het hulsel van de Italia weggedreven zün. namelük: Luitenant Arduino. prof. Pontremoll. dr. Urgo La go, Alessandrini. Ciocca en Caratti. en de opvarenden van het vliegtuig Latham 47, nl.: Amundsen, Dietrichson, Guilbaud, de Cuverville, Valette en Brazy. Omgekomen zün de machinist Po- mella en prof. Malmgren. DE MIJNRAMP. HET LIJK VAN EEN DER VERMISTEN GEVONDEN. Gisterenmiddag om half vier is, vol gens de Tel. het lük van een der vier vermiste slachtoffers van de ramp in de Staatsmün Hendrik gevonden, na melijk van den hulphouwer A. Strack, Joegoslavië! en ongehuwd, wonende tc Heerlertreidc. Het zoeken naar de drio overige slachtoffers wordt met kracht voortgezet. VIER ARBEIDERS BEDOLVEN. PARIJS. 16 Juli (V.B.) Bü werk zaamheden aan een tunnel nabü Char bery werden zeven arbeiders door een instorting van de buitenwereld afge sloten. Drie van hen konden, zü het ernstig gewond, worden gered. De vier anderen zün nog opgesloten, en er be staat weinig hoop, dat zij zullen worden gered. NA DE MIJNRAMP TE BRUNSSUM. Hoe de arme n.ynwerker.bevolking op bescheiden wijze bur omgekomen kameraden eert door bet halfstok oititeken van „vlaggen",

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 1