HAARLEM'S DAGBLAD
AARDAPPELEN-
SCH1LMACHINE,
DE JONG
HAARLEM'S DAGBLAD
VIERDE BLAD
EEN ONTWIKKELINGS- EN ONTSPANNINGSREIS
(Slot.)
Rome en Milaan.
Naar huis.
WIJ zijn te Rome.
Een rijtuig brengt ons in den morgen
Blaar het Forum, hetwelk mij het meest
van alles aantrekt. Ik heb slechts wei
nige dagen voor Rome beschikbaar, die
ik wil gebruiken om een generaal over
zicht te krijgen: voor de musea en de
bijzonderheden kom ik 'n volgende maal
wel eens terug, maar dan voor een paar
maanden.
Het forum de oude marktplaats,
middelpunt van de stad ligt nu in een
kuil, met de later bijgebouwde markten
is het een groote uitgestrektheid van
ruïnes; slechts enkele monumenten kun
nen zich nog in betrekkelijk goeden
toestand verheugen, het meerendeel werd
bestolen of vernield. Ik moet me bepa
len tot het noemen van slechts enkele
namen: de triomphbogen van Septimus
Severus, van Titus en van Constantijn,
de tempelruïnen van Saturnus, Vespa-
sianus, Faustina en Castor, de basiliek
van Constantyn, het colosseum.
Uren heb ik gedwaald tusschen de
diverse ruïnen van paleizen en tempels,
grootsche getuigen van vervallen rijk
dom, pracht en heerlijkheid. Het is er
mee als met de menschen: stof zijt gij,
tot stof zult gij wederkeeren
Ik ben de Santa Maria in Cosmedin.
een uit ce '5e euw dagteekemnd kerk
gebouw gaan zien; aan den ingang een
groote marmeren schijf, een masker
van Triton voorstellende. De mond. de
z~g. Bocca della Verita. placht zich te
sluiten volgens het bijgeloof, indien
iemand die een valschen eed had af
gelegd, er de hand gedwongen in
stak, In het koor een antieke rood gra
nieten badkuip, die als hoofdaltaar
dienst doet, daar achter een witmarme
ren episcopale 12e eeuwsche troon. Wie
er op zitten gaat en een wensch doet,
diens wensch wordt verhoord, luidt de
tage.
We gaan theedrinken in het „Castello
dei Cacsari" met zijn Assyrische beelden,
zijn schouw, marmeren tafel, zijn zalen
direct onder de pannen, zijn Romeinsche
veldteeken adelaar en vooral zijn
oud-ijzeren kronen, die 't aardig doen in
de omgeving.
Voor heden laten we het er bij.
Een groote bezichtigingstocht door
Rome: de fontein van Trevi met een
groot Neptunus beeld, de mooiste van
Rome. waaraan de sage verbonden is,
dat, wil men terugkeeren, men over het
hoofd heen een geldstuk in de fontein
moet werpen. Langs de basiliek van
Constantijn, het colosseum uit welks
muren, die gaten vertoonen, de
bronzen versieringen zijn gestolen.
In de arena loopen een aantal zwarte
katten een toevallige herinnering aan
de roofdieren die hier eertijds bevoch
ten werden langs Nero's paleis, de
kerk S. Clemente, waar 3 kerken op
elkaar gebouwd zijn. de waterleiding van
Nero, de stadsmuur, het Latheraan met
zijn 15 marmeren beelden op het fron-
tespièce. Van binnen is de inrichting
uiterst kostbaar; zij maakt een groot-
schen indruk. Een gotisch 14e eeuwsch
hoogaltaar, het graf van Leo 13, 12
groote marmeren apostelbeelden, een
mooie bronzen grafplaat.
Even een kijkje genomen in de Bene
dictijner Kruisgang, die uit de 13e eeuw
stamt. Verder gaat de tocht. Een bron
zen standbeeld van St. Francisco de As-
sisi, de markt op de Piazza Victor Ema-
nuele, waar onder stalletjes met para-
pluies, bloemen, groenten, gevogelte,
eieren etc. etc. te koop wordt geboden,
de ziel van Constantijn, de St. Maria
Maggiore, de rijkste kerk van Rome, de
Egyptische obelisk met zijn kruis boven
een ster, de opera, de Thermen van
Piocletianus, de Mozesboom met 2 lig
gende leeuwen alsmede de Triton-bron,
de kolom van Pius 9, de Spaansche
trappen, la Piazza del Popoio en de tui
nen van de villa Borghese, het sinds
1870 gebouwd stadsdeel over de Tiber,
een smoezelig vuile rivier, het paleis van
Justitie, het graf van Hadrian us, het
Vatikaansch museum, dan door de
Posta Angelica tusschen de zuilenrijen
door rijden we het St. Pietersplein op.
We bekijken de St. Pieterskerk, de
grootste kerk, heel veel marmer, veel
Pauselijke graftomben, een prachtig
hoofdaltaar.
We gaan voorbij de tempels van For-
tuna en Vesta, de Pyramide. een hei-
densch kerkhof onder eeri afdak, de
basiliek van San Paulo met prachtige
dubbele zuilenrijen en de portretten van
Pausen geschilderd in ovalen. Een
prachtig gepolijst marmeren vloer
diverse soorten samengesteld. Een school
gaat ordelijk uit terwijl wij voorbij rij
den, meesters en leerlingen brengen el
kander wederkeerlg den fascisten groet.
Dan komt de markthal met treinverbin
dingen, de Malthezer villa waarop het
Malthezer kruis der Riddersbewoners,
als verste punt bereiken we dan het Ga
ribaldi monument.
Van hier hebben we een prachtig
panorama voor ons. Aan onze voeten
ligt Rome, eetijds hoofdstad van
groote. onmetelijke Romeinsche. daarna
van het Christelijke Rijk. toen van het
Paapsche Rome, tenslotte de hoofdstad
van het vereenigd Italië, gebouwd op
zijn zeven heuvelen, oudheid, middel
eeuwen, moderne tijd elkander opvol
gend en de bewijzen van wat het een
maal was en nog is. achterlatend in den
vorm van uitgebreide ruïne-velden, die
tot eerbiedig zwijgen stemmen, paleizen
van zware ingangspoorten en traliewerk
voorzien, geplaatst in een milieu, waar
ze niet meer tot htm recht komen en
niet meer thuis hooren. moderne wonin
gen, waar geen muziek in zit, die niets
specifieks Romeinsch hebben, die even
goed in Haarlem zouden kunnen staan.
Lang blijven we uitzien over de eeuwi
ge stad die zich baadt in volle zonne-
schijn. Lang zal lk blijven nadenken
over hetgeen eenmaal was.
Terug langs de Paulus V-bron, sa
mengesteld uit fragmenten van vroeg-
Vomtinsche tempels, d e zijn water uit
de Apenijnen over 50 K.M afstand
krijgt, langs Dante's huis, over de Ga
ribaldi-brug.
Een andere toer brengt ons naar het
Kapitool met het prachtige ruiterstand
beeld van Marcus Antonius waarop nog
sporen van het vroegere verguldsel.
We bezichtigen plichtsgetrouw de wolf
en de adelaar, beide in kooien gehou
den ter herinnering aan Rome's oor
sprong en macht.
We zagen voorts het ministerie van
Justitie, voor Schoone Kunsten, voor
Onderwijs, reden langs den Toren van
Nero, onder den tunnel waar boven de
tuinen van het Quirinaal zich bevinden,
langs de Triton-bron en de schildpad-
denbron, het wit marmeren monument
van Victor Emanuel II( met al te gou
den groepen en quadriga's, we consta
teerden dat de Romani eigenlijk Anda-
lusiërs zijn, vanwege het aan-de-lus-
hangen in de steeds overvolle trams; we
zagen het Tiber-eiland het centraal bu
reau der Fascistische partij, en ook de
eigenaardige kappen der boerenwagens
uit de Campar.a Romana.
Een soirée aangeboden door een be
kende figuur in de Romeinsche wereld,
besluit ons séjour in Rome. We ont
moeten er diverse sterren die schitteren
niet alleen om het uitspansel van Ita-
lië's hoofdstad, doch ook elders. Eene
dame, roodfluweel met snier, 3 kora-
1 n fruitmesjes in het haar; zooals zij
daar afstak tegen het smaakvol behang
sel en de gordijnen een ware Ter Borgh;
bespeelde te onzer eere de historlsch-
antieke luit en bracht achtereenvolgens
oude liederen uit 1200—1600 ten gehoo-
re, deels voor zang met begeleiding op
de luit, deels voor luit alleen, met zorg
gekozen liederen, welker oude vergulde
manuscripten waren opgediept uit de
nationale archieven van Italië's oude
steden.
Een genotvolle avond, waarvan we
eerst diep in den nacht hotelwaarts
keerden.
De trein bracht ons naar Milaan.
We komen uit ons hotel, waar we ge
wekt werden door- en waar we gedejeu
neerd hebben op de tonen van een echt
Italiaansch orgel.
We gaan naar den beroemden Dom.
waar toevallig een rouwdienst voor de
ziel van den een of anderen kerkmag-
naat gehouden wordt.
We bewonderen het fy'ne kantwerk In
steen voor den koepel, de geschilderde
glazen, een prachtig gesmeden ijzeren
kandelaar. Dan'gaan we het Domplein
over en om, teneinde het exterieur met
zijn vele beelden, het gouden beeld op
den koepel, zijn gesoigneerd kantbeeld
houwwerk te bewonderen.
Een rijtoer brengt ons naar de Jaar
beurs.
We rijden voorbij het Castillo, de
Triomphboog voor den Vrede (1870), het
rusthuis voor musici vlak bij het bron
zen standbeeld van Verdi, voorbij den
Jardin Publico, het openbaar p;
waarin een soort dierentuin.
Een rit door nachtelijk, geïllumineerd
Milaan deftige, rustig aandoende il
luminatie, in hoofdzaak langs ramen,
kozijnen en balcons besluit den dag,
onze laatste in Milaan.
De rit van Milaan tot in de onmid
dellijke nabijheid van Como leverde
niets bijzonders op; vlak bij Como
wordt het echter anders: met recht
schitterend vooral vtk Maroggio waar
men geniet van het uitzicht op het
meer. De trein rijdt over den midden in
het meer gelegden dam, over een kleine
brug, de Mont Brc en de Mont Generosa
beheerschen te zamen met de San Sal-
vator, die Lugano alsnog voor onze blik
ken verbergt, het panorama. Aan het
eind van het meer door een buiging van
de lijn komt Lugano te voorschijn: mijn
vrouw wijst mij alle van ouds bekende
plekken en plekjes. Het machtige Zwit-
sersche berglandschap, de door den re
gen van de laatste dagen gezwollen
beekjes, de van de berghellingen hup
pelende. springende, vallende en brui
sende bergstroompjes. Bellinzona,
de treinen naar Locarno afgaan. Dan
storten wij ons in der aarde ingewand:
de St. Gothardt. Bij Göschenen een
door de zon bestraald sneeuwlandschap,
dat hoe verder wij komen al triester en
triester wordt door het schuil gaan van
de zon. Fluëlen, waar de booten naar
Luzem over het reeds koppen toonende
Vlerwaldstattermeer afgaan Dan voor
bij Brunnen, Schwyz. Stein, Arth-Gol-
dau, tenslotte Luzern. met Rigi en Pila-
tus.
In Luzern zullen wij overnachten,
doch het is er koud en guur en het re
gent. Gelukkig geeft de volgende och
tend ons, bij een met sneeuw bedekte
stad, tenminste een zonnetje, dat ons
in staat stelt de Kapelbrücke en de
Spreuerbrücke met hunne oude drie
hoekige schilderstukken in oogenschouw
te nemen, alsmede het Löwendenkmal
en de Gletschergarten.
Vooral de laatste met het bybehoo-
rend museum, dat al mogen ze voor mij
dan ook niets nieuws bevatten, toch al
tijd interessant is en blijft en een be
zoek ten volle waard.
We zitten in den trein van Bazel naar
Wiesbaden, waar we den nacht ouder
gewoonte in de .,4 Jahreszeiten" door
brengen. in den trein van Wiesbaden
naar Amsterdam; we gaan terug naar
onze nederige stulp Op de grens van
zand en veen
Onderweg rekenen we uit. dat we doo^
werelddeelen en 12 landen gereisd
hebben, dat we ons daartoe bediend
hebben van treinen, auto's, scheper
bootjes, kameelen, ezels, dat we diverse
zeeën bevaren hebben, een niet bij te
houden aantal malen onze passen heb
ben moeten vertoonen.
De auto rijdt voor, ondanks het ver
gevorderd uur een stel lachende kinder -
snulten, een niet te overziene stapel
correspondentie tijdens mijn afwezig
heid binnengekomen en bovenop als
welkom thuis... mijn belastingbiljet.
TH.
DE ONDERGANG
VAN DE „ITALIA".
Artikelen over den tocht
door Mussolini verboden
EEN TREFFEND WEERZIEN.
Officieel wordt gemeld, dat de Russi
sche ijsbreker „Krassln" te Kingsbay is
aangekomen en daar de overlevenden
der „Itaiia'-expedltie aan de „Citta dï
Milano" heeft overgedragen. De toe
stand van majoor Mariano is belangrijk
verbeterd, alhoewel hij wegens zijn be
vroren rechtervoet nog een operatie moet
ondergaan.
Nadat Mussolini heeft bepaald, dat de
geredden van het luchtschip ..Italia" zoo
spoedig mogelijk naar Italië moeten te
rugkeeren en dat zij geen mededeelingen
omtrent hun ervaringen mogen doen.
heeft de Duce verder gelast, dat in öe
bladen geen artikelen over den tocht
mogen verschijnen. Vooral het blad „Iin.
pero", dat, zooals bekend een heftige
campagne tegen de Fransche pers heeft
geopend met zelfs een uitdaging tot een
duel aan de redactie van de Matin",
woidt hierdoor getroffen. Donderdag
avond verscheen het blad met een halve
voorpagina vol met advertenties van
vulpenhouders, e.d., terwijl op deze plaats
waarschijnlijk eerst artikelen over de
.Jtalla", gericht tegen de Fransche pers
hebben gestaan.
Voorts wordt uit Moskou vernomen,
dat de ijsbreker „Malygln" die zich op
zoek naar Amundsen bevindt, in de Sto
refjord op niet te passeeren ijsmassa's
is gestooten, die tot 3 M. dik waren. Tot
dusverre hebben de nasporinge.i nog
geen succes opgeleverd. Het. schip begeeft
zich thans naar Archangel, daar zijn ko-
ienvoorraden uitgeput z(jn.
Nobile's onderneming particulier.
Een verslaggever van „Dagblaöet"
heeft een onderhoud gehad met den Ita-
liaanschen gezant, graaf Senni, die c.a.
mededeelde dat Nobile en de overige ge
redde leden der „Italla"-bemanning zich
allereerst vla Narvik naar Stockholm
zullen begeven. Vandaar zullen zij door
Midden-Europa naar Italië reizen.
Op de vraag van den verslaggever, of
ten aanzien der expeditie een enquête
zal worden ingesteld, zeide de gezant
dit niet te weten, doch het waarschijn
lijk te achten, dat men van Nobile de
opstelling van een gedetailleerd rapport
zal eischen.
De verslaggever vroeg vervolgens of
Italië een juridische instantie voor de
behandeling van dergelijke rampen be
zit, waarop het antwoord van den ge
zant luidde: „Wij hebben daarvoor geen
speciale rechtbank, maar natuurlijk be
staan er bij ons wetsartikelen betreffen
de alle rampen, ook aangaande rampen
die tijdens een luchtreis voorkomen.
De interviewer merkte op, dat op
Mussolini critiek is uitgeoefend, wegens
zijn betrekkingen tot de expeditie, waar
op het antwoord luidde: „Dat is een
misverstand. De expeditie draagt een
volstrekt particulier karakter. De onder
neming gaat van de stad Milaan uit en
het benoodigde geld is door een collecte
bijeengebracht. Mussolini lieeft nooit,
zooals beweerd werd, last gegeven op
14 Mei een Italiaansche vlag op de Pool
te laten neervallen, evenmin als hy ooit
opdracht tot het uitvoeren der expeditie
heeft verstrekt. Dergelijke beweringen
zijn nonsens.
Ontroerende tooneelen op
Citta di Milano.
De „Krassin" heeft Donderdagmorgen
7 uur in Kingsbay het anker neergewor
pen. Eenige kleine booten voeren onmid
dellijk naar den Russischen ijsbreker.
Kapitein Romagna begaf zich allereerst
aan boord. Het schip was voor deze ge
legenheid met vlaggen versierd en van
de masten wapperde de roode vlag met
hamer en sikkel.
Behalve kapitein Romagna werd nie
mand aan boord van de „Krassin" toe
gelaten. Een uur verliep, voordat een
groote stoombarkas naar het schip kwam
varen.
De bemahning begon opgewonden te
roepen: .Dat is Viglieri. dat is Trojani",
dooh daar zij alle in hun zware bont
jassen gehuld waren, was het moeilijk
op grooten afstand uit te maken, wie zij
waren. Toen de naam van professor Be-
hounek werd geroepen, brak de zuster
van dezen dapperen Cechoslovaakschen
geleerde in snikken uit. Zij was niet de
eenige persoon op het dek van de „Kras
sin" die schreidde. Verscheidene an
dere kameraden huilden als kinderen,
ieder was zichtbaar bewogen. Ceccioni,
die enkele weken geleden door journalis
ten met veel verbeeldingskracht dood
was gewaand, stond voorop in de bar-
n een groet toe.
Enkele minuten later, toen de barkas
aan onze valreep stopte, uitten wij allen
een kreet van vreugde bij het terugzien
van onze verloren kameraden en velen
aan boord klapten in de handen.
Een lang stilzwijgen volgde, verbroken
door een scherp commando van kapitein
Romagna. De eerste, die aan beerd
kwam. was Ceccioni. die op krukken
liep en de door eenige matrozen aan
geboden hulp krachtig weigerde. Aan
dek wachtte generaal Nobile, die ver-
schikkelijk bleek zag en zeer ziek was
zyn komst met brandende oogen af. Zoo
dra Ceccioni verscheen, nam de generaal
zijn krukken op en ging zijn kameraad
tegemoet. De beide mannen omhelsden
elkaar, waarbij zij hun krukken lieten
vallen, en tweehonderd mannen waren
zwijgend getuige van dit ontroerende
tooneel. Nobile klopte zijn kameraad met
de reusachtige gestalte op den schouder.
Viglieri volgde op Ceccioni. Hij is een
lange, zeer magere jonge man, die er
uiterst vermoeid uitzag. Hij ging naar
den stoel, waarin generaal Nobile zich
weer had neergezet, en stond in de hou
ding. voordat hij den generaal de hand
drukte. Daarna ging hij rond en be
groette hij de meeste leden der beman
ning met handdrukken, terwijl al dien
tijd het ademloos stilzwijgen niet ver
broken werd.
Behcunek. de Cechoslovaaksche pro
fessor, kwam daarna aan boord. Met
zijn harteltfken glimlach begroette hij
allen tegelijk, terwijl hij in zijn volkomen
correct Italiaansch zeide: ..Hier ben ik
terug van mijn vacantie!" Niettemin
lachte ook nu nog niemand. Hjj drukte
Ncbi'.e en alle aanwezigen de handen.
Plotseling wierp zijn zuster zich luid
snikkend ir. zijn armen Behounek leidde
1 haar naar beneden en trachtte haar met
hartelijke, gefluisterde woorden te kal-
meeren. AV.c overlevenden waren than*
omringd door een groep van vrienden i
Tenslotte kwam Blagi aan dek. dis
zeer bleek en vermagerd was. Hij kuste
generaal Nobile zonder een woord te
zeggen, keek rond met oogen vol naïeve
verwondering en bleef zwijgend achter
den zwaargebouwden Ceccioni staan.
Luitenant Zappi, die hem volgde, was de
magerste van alle overlevenden zyn
oude vrienden op de ..Citta di Milano"
zeggen, dat hij bijna onherkenbaar is
geworden. Op zyn gezicht hebben honger
en ontberingen onuitwischbare trekken
achtergelaten. Professor Trcjani droeg
Russische kleeren en een lederen jas
met een mes. dat aan zijn gordel hing.
Op de lapel van zijn jas droeg hij het
insigne van de Russische vliegers.
De Russische matrozen hebben den
overlevenden de grootst mogelijke harte
lijkheid bewezen.
COMMANDANT HOWARD
NAAR DENEMARKEN.
Commandant Howard die vele jaren
de leiding van het Leger des Heils
in Nederland heeft gehad, is benoemd
tot commandant van het Leger des
Helis in Denemarken. Voor hun ver
trek naar Kopenhagen zuilen de heer
en mevrouw Howard op Woensdag 5
September van hun Nederiandsche
vrienden afscheid nemen in een bijeen
komst in het Concertgebouw te Am
sterdam.
Tot commandant van het Leeer des
Heils in Nederland is benoemd Kolonel
Bouwe Vlas. geboren te Heeg (Fries
land). De heer Vlas. die vroeger als
chef-secretaris in Nederland werkzaam
was. is thans internationaal-secrctaris
voor Europa aan het hoofdkwartier te
Lenden. Commandant en mevrouw Vlas
worden ongeveer midden September in
Nederland verwacht.
DIDOLER.
OPENLUCHTSPEL
BERGEN.
TE
Op 14 Augustus wordt te Eergen
N.H.) onder de auspiciën van Vreem
delingenverkeer een openluchtspel van
Ds. Spelberg en Frans Huysmans in het
openluchttheater opgevoerd door een
drietal tooneelvereer.igingen en me:
Kommer Klein in dc hoofdrol.
Het is een modern spel. genaamd „Dl-
doler" (de dwaler) en het is een mo
derne verbeelding van wat in alle tijden
in het menschelijke leven drijfveer is
geweest om waarachtig te kunnen le
ven. Didoler dwaalt door het leven, er
komt een revolutie, maar eerst komt de
verlossing als de mensoh rich bewust
wordt van het Eeuwige
Voor dit spel wordt een groot po
dium gebouwd, op drie lichttorens wer
den zoeklichten opgesteld, de nieuwst:
tooneeltechniek wordt toegepast, zoo
zal o.a. een underground in de ver-
keersscène voorkomen.
e V. V. V. V. laat op het terrein
een 2400 zitplaatsen aanbrengen en stelt
van heden af aan haar eigen Informa
tie-bureau te Bergen reeds de gelegen
heid open om toegangsbewijzen aan te
vragen, terwijl 's avonds na afloop extra
trams naar Alkmaar zullen rijden.
TOONKUNST.
Voor het te 's-Gravenhage gehouden
examen van de Kon. Ned. Toonkunste-
naars-vereeniging, slaagde voor het the
oretisch examen mejuffrouw Nett.e Wy-
nands. leerlinge van de muziekschool
van de Maatschappij tot Bevordering
der Toonkunst, afdeeling Haarlem, uit
de klasse van den heer Liirsen.
HET JUBILEE MVAN DS. D. DRIJVER
In ons verslag van de huldiging van
ds. D. Drijver werd de heer H. M. E.
van Dobben genoemd als voorzitter van
den Kerkeraad. Zooals men zal be
grepen hebben was de heer van Dobben
dit tijdelijk, bij ontstentenis van ds.
Drijver, die natuurlijk in gewone
omstandigheden voorzitter is.
De heer Van Dobben is waarnemend
voorzitter van den Kerkeraad. voorzit
ter van het Ooilege van Ouderlingen,
en van het College van Regenten en
Regentessen xan het Evang. Luth. Wees-
en Oudeliedenhuis en van de stichting
„Rustoord". Tevens was hy voorzitter
van de Regelingscommissie uil den Ker
keraad.
Ook 's middags zijn nog tallooze
bloemstukken gebracht, er was een tafel
vol, gezonden door verschillende cor
poraties en instellingen. Er was een
„Welkomstlied" gecomponeerd op de
wijze van Gezang 3 van den Ouden
Bundel, hetgeen den Jubilaris als eerste
huldiging is toegezongen.
BOUWTERREN.
B. en W stellen voor aan W. F. van
Leeuwen en H H. J Wolzak te Am
sterdam 529 M2. grond aan de van de
Kempstraat te verkoopen tegen f 15
per M2om daarop vier woonhuizen te
bouwen.
WEENSCKE BRIEF
Weenen tien jaar hoofdstad van een republiek. En
toch residentie van een regeerend vorst. Liechten
stein, een speelgoed-landje. Een kroonprins van
tachtig en een a.s. monarch van twee en twintig jaar.
MARKTNIEÜWS.
BEVERWIJK
Op de op 20 Juli alhier gehouden
groentenmarkt waren aangevoerd en
verkocht
Postelein per ben 20—30 ct.
Andijvie 100 str. 24.
Wortelen 100 bos 12—15.
Komkommers per 100 f 2—4.
Aardappelen klei p. KG. 57 $t
Idem zand per KG. 3 ct.
Peulen per kilo 16—26 ct.
Doppers per kilo 18—20 ct.
CapuciJners per Kilo 1628 ct.
R3spers per KG. 24CO ct.
Tulribocnen per KG. 36 ct.
Suijboonen per KG. 56--62 ct.
Heirtnboonen per KG. 5560 ct.
Ror-tie kool per 100 14.
Elcemkool per 100 1525.
Uien per bos 2 ct.
Sla per i00 krop 2.
Rabarber oer 10'J bos 813.
Selderie per bos 8J ct.
Aardbeien per KG 5057 ci.
Frambozen j:er KG. 5060 ct.
Bossen pe Ki'o 3240 ct.
Idem zw.. per slof 1.10.
Kruisbessen per slof 0.851.10.
Druiven per kilo 1.20.
Weenen, Juli. j
Sedert bijna tien jaren in Novem
ber viert men d:t herinneringsfeest
is Oostenrijk een republiek en is Weenen
de voormalige beroemde keizerstad
niets dan de hoofdstad van dit monarch-
looze kleine land. Het keizerlijke Habs-
burgsche hof is verdwenen en de laatste
OostenrUk-Hongaarsche keizer is ver
weg. op het eiland Madeira, in balling
schap gestorven. Aan hef hoofd van
het tegenwoordige Oostenrijk staat eer.
president en in het parlement kampen
de socialisten en de burgerlijke partijen
voortdurend om de macht. De adel. die
tien jaar geleden nog grooten invloed
bezat, heeft in het geheel mets meer
in te brengen en heeft zich ook. voor
zoover hij daartoe het geldelijke ver
mogen bezat, geheel uit het openbare
leven teruggetrokken.
En toch resideert te Weenen nog een
regeerende vorst, wiens landje echter
niet grooter is dan een speldeknop op
de landkaart van Europa. Het is de
oude. grijze vorst van Liechtenstein, de
acht en tachtig-Jarige vorst Johann II.
die te Weenen vlak achter het beroemde
Burgtheater zijn eigen paleis bewoont.
Dit hooge. donkere gebouw werd tegen
het einde van de zeventiende eeuw op
gericht en toen het in 1705 gereed was.
trok vorst Johan Adam van Liechten
stein erin.
De tegenwoordige bewoner van het pa
leis is. zooals ik reeds gezegd heb. de
regeerende vorst Johan II. Tezamen met
hem bewoont een andere oude meneer
het paleis, zijn enkele Jaren jongere
broeder Franz, die vroeger gezant van
Oostenrijk-Hongarije aan het hof van
den Czaar te St. Petersburg is gewees*.
De beide oude heeren leven erg stli en
teruggetrokken en men ziet hen bijna
nergens in het publiek verschijnen. Vaak
zijn zij op reis, daar zij tal van heer
lijke kasteelen en oude burchten bezit
ten, en wanneer zij uitstedig zijn kun
nen vreemden hun paleis bezichtigen
Men kan dan de heerlijk ingerichte
feestzalen bewonderen, in welke haast
ieder kunstvoorwerp een historische be-
ieekenls heeft en men kan ook de naar
onze begrippen eenigszins ouderwets in
gerichte kamers zien. waarin de twee
oude heeren tijdens hun verblijf te
Weenen wonen.
Deze week vierde vorst Johan TT zijn
zeven tig-jarige regeeringsjublleum.
Zeventig jange jaren heeft hij aan het
hoofd gestaan van het kleine vorsten
dommetje Liechtenstein, dat tusschen
Oostenrijk en Zwitserland ligt en dat
in het geheel slechts 159 vierkante Kilo
meter groot, is en 11.100 inwoners telt.
De hoofdplaats van het lllliput-landje
is Vaduz, dat 1.200 zielen telt. Vorst
Johan H is de gefukkigste monarch van
heel Europa: hij heeft geen al te druk
kende regeeringszorgen. een groot ge
deelte van de ambtelijke bezigheden
heeft Zwitserland op zich genomen, welk
land een tolunie met Liechtenstein heeft
gesloten. In het landje komen geen
politieke oneenieheden voor, men wee;
er niet, wat communisme is, men kent
er geen heftige politieke kamper, er. geen
ernstige regeeringscrlstssen. Alles gaat
geleidelijk zyn gangetje, cr menschen
lever, kalm en tevreden en bekommeren
zich weinig om de groote buttenland-
sche politiek. De groote stormen van de
laatste tien. veertien Jaar zijn or.se-
merkt aar. de Liechtrnstciners voorbij
gegaan.
De éénige kwestie, die de bewoners
van het speelgced-landje ln de laatste
jaren bezig hield, is de vraag der troon
opvolging. Vorst Johan II is ongehuwd
en wanneer hy nu komt te sterven
en by een man die acht en tachtig Jaar
oud is, kan men verwachten, dat di:
binnen niet al te langen tijd het geval
zal zijn! wie zal hem dan opvolgen?
Tot nu toe was eigenlijk des vorsten
broeder Franz de aangewezen persoon
daartoe, doch dar drzo „kroonprins"
ook al om en nabij tachtig is. heeft men
thans in een familieraad andere be
palingen getroffen.
Na prins Franz. die eveneens vrijgezel
is, zou prins Alois aan de beurt komen,
die in 1903 me: een Habsburgsche aarts
hertogin, Elisabeth, een zuster van den
in 1914 te Serajewo vermoorden Frans
Ferdinand, is gehuwd. Doch deze prins
Alois is ook al geen jonge Jongen meer,
want hij werd in 1869 geboren en is
dus thans 59 Jaar. Nu heeft men in
den vorsteüjken familieraad besloten,
dat noch Franz.-noch Alois den thans
regeerenden vorst zullen opvolgen, doch
dat ce oudste zoon van prins A'.cis en
de Habsburgsche aartshertogin, de Jonge
prins Franz Jozef, die ln 1906 werd ge
boren. onmiddellijk op den troon zal
komen te zitten. Deze zal dan binnen
afzienbaren tUd wel de allerjong?te re
geer ende monarch in Eurcpa zijn. Dat
wil zeggen: de allerjongste zelfstandig
regeerende heerscher. want de tegen
woordige koning van Roemenië is eerst
zes Jaar oud.
De familie Liechtenstein is ongeloof
lijk rijk en bezit uitgestrekte landerijen
en wouden in Tsjecho Slowakije en in
Oostenrijk, met tal van kasurien. Te
Weenen resideert de reg-erende verst
steeds in het zoogenaamde majoraats
huis. het paleis in de blnnrr.^tnd. In
dit paleis hebben ook enkele ambtenaren
van het bestuur van het kleine vorsten
dommetje hun bureaux. Behalve dit
hoofd palels bezit de vors: r.og twee
andere paleizen te Weenen en ook de
reusachtige fidel comis-bibliotheek b:-
vindt zich hier. De Llochter.stclns heb
ben steeds een belangrijke rol in de ge
schiedenis van het Oostenryk-Hongaar-
sche rijk gespeeld. Zy waren namelijk
niet aan hun eigen kleine onafhanke
lijke landje gebonden, doch konden c:k
als generaals in het Oostenrijk-v.e
leger dienen en waren Kgelijkertijd
erfelijke leden van het Oostenryksche
..Herrenhaus", de Oc tcnrijksche Eer.-'.e
Kamer. Bij het uitbreken van den wereld
oorlog maakten vorst Johan II, prins
Franz, prins Alois en prins Heinrlch
von und zu Liechtenstein alle vier deel
uit van dit voorname lichaam.
W. M. BEKAAR.
ADMINISTRATIE DER POSTERIJEN
KANTOOR HAARLEM.
Lijst van onbestelbare brieven en
briefkaarten, waarvan de afzenders on
bekend zijn. Terugontvangen in de eerste
helft van de maand Juli 1928.
Blnnenlandsche brieven
Mad. G. Bergsma. Amsterdam, Cor
Bakker. Sloten, R Breukman. den Haag
Mevr. Braber, Haarl.houtpark: v. Dtjk
Amsterdam; Mevr. Detma. Haarlem
Mevr. Dümm Haarlem. Mevr. Everarda
Haarlem: Mej. M. Geluk Amsterdam.
H. W. Gromser. Amsterdam, Heselaar
Amsterdam, Mej. Gerrie Harskamp
Utrecht: idem idem. Mevr. Hirsch
Haarlem-Noord. S. Kleerekoper Amster
dam. W. A M. Kor Ink, Hilligersberg:
Mevr. W. van de Kasteele Oosterbeek
laag: Chef firma Littel, Haarlem:
Mevr. Linsen. Haarlem: J. J. van Nim-
wegen. Haarlem: Redactie de Zeeman
Rotterdam: Mevr. Scheffer Overveen;
Mevr. Schuilenburg Haarlem: Jopie de
Vries, Amsterdam: Mej. M. van Valken
burg. Velp; P. de Wolf. Haarlem; Mevr.
van Zomeren, Haarlem.
Blnnenlandsche briefkaarten.
Fam. B J Ameling. Amsterdam: A
G. S. Bonnen Groningen. Mevr. van
DijkKeunen, Helmond: Frl. Grctel
Diehl. Amsterdam: Mevr. Di!. Amsterdam
A. Griep, den Haag: Henry Zand-
vcort; J. Hut. Amsterdam: Wed. O. La-
gerwaardt. Hilversum; N. la Court. Am
sterdam: Fam. A. de Rijber, Gorlnchem.
Fam. Rijkenbcer. Amsterdam: P. Slo-
ter. Gorlnchem; Willie Scholten, Am
sterdam: Mej. Schouten J. Vrijer,
Kook a. J. Zaan; J. de Wilde, Amsterdam
Buitenlandsche brieven.
Daniël Dudas Mons. Porto Portugal;
James Golsteijn. Mllwsukee Wis; T. M
de Groot. Curagao: Joh. de Laat. Ham
burg: Singr. L. L. Mulder, Val d:
Aosta. Italië: Fam C». Oertel. Berlin.
Overmanr.—Tjeenk Willink. Wien;
Monsieur P. Raëskln. Monaco Mcnt°
Carlo; Mad. E. Vasler. Saint Malo; Mr.
J. A. Wilkens. Innsbrlick.
Bultenlandsche briefkaarten.
Foclc vor. Bruckcn. Nürnberg; Mr. J
Campbell. Schenectady; Daniel Dudas
Mor.s Portugal; Heer en mevr. G3nt-
vcort. Luxemburg: Anna Jö:tcr..
Deut5Chla::d. Dr. J. Jakobori Asch. Wien
I. Gustav K3nnapin. Dcutschland.
3 briefkaarten zonder adres.
Men wordt verzocht cm het adres op
de stukken te vermelden, opdat deze
bij onbestelbaarhcid kunnen worden
teruggezonden.
Voorts ls het gewenscht alle per post
;c verzenden stukken van een volledig
adres, straatnaam cn huisnummer te
voorzien.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
60 cent* per regel.
OOK VOOR WORTELTJES. ENZ.
SCHILT DUN, SPAART TJJD
KEUKENGEREI
GR. HOUTSTRAAT 82-84
ZWEMMEN IN ZEE.
EEN WAARSCHUWING.
Geachte Redactie.
Mag ik vermelding van 't volgende
verzoeken?
„Wcest voorzichtig bU het baden en
zwemmen"
Hoewel reeds menigmaal op de ge
varen by het baden cn zwemmen werd
gewezen, lijkt het my toch wel dienstig
nog eens een waarschuwend woord te
laten hcoren.
Het viel my tydens dc buitengewone
drukte van 1.1. Zondag, toen duizenden
in dc zee verkoeling zochten, op, dat
onder deze greote schare er zoovolen
waren die niet kenden zwemmen en zich
dlkwyis onbewust aan gevaar blootstel
den.
Nu zou ik we! vele kolommen kunnen
vullen me: aanwUz;r.gen. opmerkingen
en raadgevingen: doch ik wil de gast-
vryheid van de redactie niet misbruiken
en daarnaast mU niet ontveinzen dat
hoe uitgebreider de waarschuwing, hoc
geringer het resultaat veelal ls. Ik wil
my daarom slechts beperken tot een
enkelen raad:
Kunt gy niet zwemmen, zyt gU on
bekend rr.ct de zee cn baadt gy zor.der
gebruik te maken van een br.d.nrich-
ting en zonder toezicht:
„Ga dan nooit dieper dan tot aan
uw middc! in zee. Gaat gij dfeper dan
stelt gU u aan verdrinkingsgevaar
bloot!"
Mett myn beleefden dank voor do
opneming.
Hoogachtend.
Uw dw.,
VAN ALPHEN.
Burgemeeeter vee Zandvocrt,
