BUITENLANDSCH OVERZICHT
DE ONDERTEEKENING VAN KELLOGG'S PACT
DOUANEVERDRAG TUSSCHEN AMERIKA EN
CHINA.
GEMENGD NIEUWS
GEMEENTERAAD
FEUILLETON
TAXI! TAXI!
HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 27 JULI 1928
Op 27 Augustus te Parijs?,
Litauen's nota te Genève ontvangen.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Naar de „New York Herald" in ver-
tand met de ontvangst van den Ameri-
(kaanschen gezant door Briand schrijft,
■heeft de Fransche minister van Buiten
landsche Zaken, Myron "Herrick mede-
i gedeeld dat de Fransche regeering Don-
derdag de officieele uitnoodiging aan
minister KeUegg zou zenden. Briand die
Donderdag van zijn landgoed is terug
gekeerd zal nog tot Vrijdag te Parijs ver-
toeven om de eerste voorbereidingen
voor de ontvangst der buitenlandsche
staatslieden te treffen.
Van de buitenlandsche mogendheden
die Frankryk tot onderteokening van
het pact naar Parijs heeft ultgenooaigd.
hebben reeds acht haar toestemming
gegeven. Het antwoord van Polen
r wordt binnen enkele dagen verwacht.
Als dag der or.derteekening komt
voorloopig 27 Augustus in aanmerking.
Men rekent er op. dat minstens zeven
ministers Tan Buitenlandsche Zaken
bij de onderteekening aan het pac t aan
wezig zullen zijn. Behalve Kellogg,
Briand Chamberlain en Stresemann
worden ook de minister van Buiten
landsche Zaken van België, Polen en
Chechoslovakye verwacht. De aanvaar-
.ding der uitnoodiging door Stresemann
heeft den laatsten hinderpaal uit den
weg geruimd. Mussolini zal, zijn ge-
.woonte getrouw, wel niet zijn land wil-
.len verlaten. Italië zal door den onder
staatssecretaris van het departement
.van Buitenlandsche Zaken en Japan
door zijn Parijschcn gezant vertegen
woordigd zijn.
De doorgaans goedingelichte „Excel
sior" schrijft:
„De Amerikaansche bladen, die in de
Dultsche pers een „echo" gevonden
hebben, beweren .dat bij deze gelegen
heid een ontwapeningsconferentie bij
een zal komen. Het is echter raadzaam
op zichzelf staande kwesties niet aan
lekaar te koppelen. Het door Amerika
ondergeteekende pact zal slechts een
psychologischen band met de voorbe
reidende ontwapeningsconferentie vor
men. Te gelegener ure zal zij plaats
hebben en dit tijdstip kan niet bespoe
digd worden in verband met het aan
gaan van moreele verplichtingen, die
het Volkenbondspact aanvullen, doch
niet de daarin vervatte garanties en
sancties vervangen. Men kan de open
bare meening niet genoeg er tegen waar
schuwen, het nieuwe pact als een ver
vanging van de vroegere verplichtingen
te beschouwen.
Onderhandelingen
met Nanking.
De regeering der Vereenigde Staten
heeft de voorsteilen der Chineesche
nationalistische regeering aanvaard in
zake het openen van onderhandelingen
over een nieuwe douaneverdrag, waarbij
aan China volledige autonomie zal
worden toegekend.
In de desbetreffende nota wordt ver
klaard, dat Amerika van de nationalis
tische regeering een afdoende bescher
ming van de Amerikanen in China
verwacht, alsmede een behandeling van
Amerikaansche onderdanen op denzelf
den voet als die van elk ander land.
Wanneer dit verdrag tot stand komt
en door beide partijen wordt geratifi
ceerd, zal de nationalistische regeering
door de Vereenigde Staten vrijwel vol
ledig erkend worden, doch in kringen
van het departement van Buitenland
sche Zaken wordt aan de heden ver
zonden nota in dit verband geen bij
zondere beteekenis toegekend.
Veertig arrestaties.
Zooals men zich zal herinneren heeft
op 8 dezer in de nabijheid van Beloer
(Britsch-Indië) eên ernstige spoorweg
ramp plaats gehad, die aan achttien
personen het leven heeft gekost. De in
verband met de ramp gearresteerde zes
personen hebben zoodanige sensa-
tioneele verklaringen afgelegd, dat de
politie opnieuw veertig arrestaties heeft
verricht.
Terechtstelling in
Mexico.
Saturine Cedillo, gouverneur van den
Mexicaanschen Staaé San Luis Potosi is,
naar gemeld wordt, deze week in de ge
lijknamige hoofdstad van dien staat ge-
fussilleerd. Cedlllozou aan het hoofd van
een revolutionnaire beweging hebbeii ge
staan.
NA VIJFTIG JAAR.
Op een avond, nu vijftig jaar geleden,
kwam Marcus Kneeland uit Essex
(Iowa) by Carrie Gay op bezoek. Het
was niets ongewoons, dat hij haar kwam
bezoeken, maar dien keer draalde hij
langer dan gewoonlijk draalde net
zoolan.g dat de overige familie Gray ter
ruste was gegaan. Toen stelde Marcus
haar de gewichtige vraag. Carrie was
niet verrast, want Marcus had haar al
lang attenties bewezen, maar zij moest
hem meedeelen dat er „een ander"
was.
Marcus Kneeland verliet het district
Lucas; hij trok dwars Iowa door en
kocht een farm in het district Crawford
Byna van den beginne af ging het hem
goed. De vraag, die hij Carrie Gay ge
steld had. stelde hij aan een andei
meisje met meer succes, en naargelang
de jaren verliepen, vergat Marcus zijn
eerste liefde.
Carrie Gay bleef in het district Lucas
Op een avond kreeg zij visite van J. S.
Young, die haar dezelfde vraag stelde
als eens Marcus Kneeland. Maar tegen
Young zei Carrie: „Ja". De Youngs
verhuisden naar het Westen. ZU ves
tigden zich in de Yakima-vallei in
Washington, waar Young een gegoed
fruitkweeker werd. Carrie vergat in den
loop der jaren Marcus Kneeland en
zijn aanzoek van eens.
Een paar jaar geleden stierf mrs.
Kneeland. Kort daarop reed de weduw
naar door Essex, waar hij op een uit-
hangbodr zag staan: W D, Gay, ju
welier. Marcus stopte en liep naar bin
nen. „Bent u bijgeval familie van Carrie
Gay?" vroeg hij den eigenaar. „Ja
wel!", sprak de man, „Carrie is mijn
zuster".
En van Gay hoorde Kneeland, dat
Carrie weduwe was en afwisselend te
Los Angeles en Seattle woonde. Hij
vroeg waar zij per brief te bereiken was.
Het eerste, wat Gay sindsdien van
Kneeland hoorde, was een geschreven
verzoek, hem den grootsten briljanten
ring te sturen, die hij in zijn winkel
had.
Marcus Kneeland en zijn vrouw, vroe
ger Carrie Gay, brengen hun witte
broodsweken in Alaska door, Zij gaan
daarna in den staat Washington wonen.
(Tel.)
Besprekingen te
Kowno met den
Duitschen gezant.
Het secretariaat van den Volkenbond
heeft Donderdagochtend de nota van
den Litauschen premier. Woldemaras.
ontvangen, waarin deze zich tegen de
voorgenomen Poolsohe militaire oefe
ningen in de nabijheid der Poolsch-Li-
thausche grens keert.
De nota, die in strijd met de diploma
tieke usances in de eerste plaats ter
kennis van de pers werd gebracht, zou
onmiddellijk aan de Poolsche regeering
en de leden van den Volkenbondsraad
toegezonden weiden.
Naar de „Deutsche AlLgemeine Zei-
tung" meldt, heeft de Duitsche gezant
te Kowno herhaaldelijk met den Litau
schen premier. Woldemaras. geconfe
reerd over de LitauschePoolsche tegen
stellingen. De besprekingen duren nog
voort.
Omtrent het vermelde incident aan de
Poolsch-Litausche grens, deelt het Litau
sche telegraaf-agentschap mede. dat de
gedoode Poolsche soldaat van Poolsche
zijde door Poolsche misdadigers is neer
geschoten. De Poolsche lezing, volgens
'welke Litausche militairen de demarca
tielijn overschreden zouden hebben, is,
zoo wordt betoogd, onjuist.
250 FRAUDES IN EEN
JAAR.
Het verslag van de Indische Rekenkamer
te Weltevreden, deelt mede, dat over
het jaar 1927 teweehonderdvijftig tekor
ten zijn voorgekomen tot een bedrag
van f 173.000. Vrijwel al deze tekorten
waren van frauduleuzen aard. In 1926
kwamen 237 tekorten voor tot een to
taal bedrag van f 136.00. Hieronder zijn
niet begrepen de schaden, toegebracht
door onregelmatige handelingen en na
latigheid.
Nieuwe verkiezingen
in Joego-Slavië.
In politiefce kringen wordt bevestigd,
dat het nieuwe door KorosetsJ te vor
men zakenkabinet de Skoepstjina tot
October zad verdagen; alsdan zal het
parlement de dringende zaken afhan
delen. De regeering zal vervolgens tot
het uitschrijven van nieuwe verkie
zingen overgaan.
De democratische part ij club heeft be
sloten de door Koresetsj te vormen re
geering te s' >unen. Eenzelfde besluit
werd ten slotte ook, na een rede van
Woekitsjewitsj, door de radicale partij-
club genomen.
Toenemende straat
overvallen.
In vroeger dagen werden vaak dili
gences op de groote heirwegen opge
houden en de reizigers door roovers uit
geschud. De verdwijning der diligences
en de komst der treinen maakten aan
deze straatovervallen een einde.
Nu echter de auto meer en meer als
reismiddel wordt gebruikt en langs een
zame wegen snort, begint de straatroo-
verij opnieuw te bloeien. Herhaaldelijk
wordt gemeld, dat de automobilisten op
den openbaren weg zijn aangehouden en
van hun bezittingen zijn beroofd.
Vooral in de buurt van Parijs wordt
het voortdurend onveiliger. Toen de
heer Hye, een antiquair uit Parijs,
dezer dagen te middernacht in zijn auto
uit Versailles kwam, werd hij in het
park van Saint-Cloud bij Ville-d'Avray
door twee gewapende cn gemaskerde
mannen aangehouden. Zij kwamen uit
het kreupelhout te voorschijn dreigden
hem met htm revolver en eischten zijn
beurs op. Daar een revolver op hem was
gericht, had hij geen andere keus dan
zijn beurs over te geven. Er zat echter
niets in. waarschuwde hij, want hij had
juist alles in een café te Versailles uit
gegeven! Daarom bood hij zijn horloge
maar aan.
De bandieten bekeken het horloge,
vonden het niet veel zaaks, gaven het
terug en verdwenen. Ze zijn nog niet
gevonden,
(Hbld.)
Een samenzwering
tegen koning Alfons?
Uit het verhoor van de vier Spaansche
anarchisten die zich te Carcassonne in
hechtenis bevonden, zou het bestaan
gebleken zijn van een revolutionnaire
vereeniging voor de oostelijke Pyreneeën
die den. val van koning Alfons beoog!
Geïnfecteerd water te
Versailles.
Het groote waterwerk-bassin, bezui
den Mansard's oranjerie in de tuinen
te Versaalles, bekend staande als de
.Piece d'eau des Suisses" is tenge
volge van de groote hitte der afgeloo-
pen weken besmet geraakt, en word:
thans als een gevaar beschouwd voor
de gezondheid van de bewoners der om
liggende huizen. Twee ton doode kar
pers heeft men er reeds uit verwijderd,
maar de nog voortdurend opstijgende
stank bewijst, dat de reiniging niet vol
ledig is.
Om het bassin geheel en al te ledigen
en schoon te maken zou men een be
drag van 3 millioen francs -moeten be
schikbaar stellen en zelfs het uitbagge
ren kost reeds verscheidene honderd
duizenden. Denlaatsten keer dat het
water vergiftig was geworden, heeft een
missionaris, abbé Lecocq, de zaak her
steld door een desinfectie-proces van
zijn vinding, maar hij is sindsdien ge
storven, zonder het geheim van zijn
proces aan een ander mee te deelen.
BERT HASSELL'S VLIEG
TOCHT.
Uit Rockford (Illinois) wordt gemeld:
Bert Hasselï, de Amerlkaansch-Zweeö-
sche vlieger, is Donderdag om 4.50 v.m.
zijn étappegewijze oceaanvlucht. die
hem via Groenland naar Stockholm
moet brengen, begonnen.
Acht kilometer van het Vliegveld stort
te het vliegtuig neer. De inzittenden be
kwamen echter geen letsel.
Hij kwam per auto!
Voor de internationale verbroedering
en voor een laatste eerbetoon aan het
verdwijnende aapjes is Gustav Hart-
mann, de Berlijnsche koetsier, van
Berlijn naar Parijs en terug gereden.
Men zal zich herinneren, hoe hij met
zijn bevlagden wagen en zijn trouwen
knol, genaamd Grasmus, overal luister
rijk ontvangen is. Het Duitsche hort
zwol van trots bij deze internationale
daad. Maar meer nog dan het Duitsche,
zwol het Andernacltsche hart. Want An-
dernach aan den Rijn is Hartmann's ge
boorteplaats. En na het volbrengen van
den tocht maakte Andemach zich op
om zijn grooten zoon te huldigen. Er
was een comité, er werd vrijaf gegeven,
de burgemeester was in officieel gewaal
de kinderen stonden klaar om met ha
ver en klontjes de maag van Grasmus
van streek te maken. Allen stonden in
spanning te wachten op het groote
oogenblik dat de internationale aapjes-
koetsier en zijn paard de hulde van zijn
geboorteplaats in ontvangst zouden ne
men.
Hij naderde, men wreef zijn oogen
uitGustav Hartmann reed Ander-
nach binnen in een fraaie roode limou
sine die een enthousiast Berlijnsch auto
mobielhandelaar hem cadeau had gege
ven. De kinderen konden hun klontjes
opeten.
Oplickterstruc.
Een niet veel gebruikte oplichterstruc
hebben een man en een vrouw in een
hotel te Pornichet toegepast. Zij gaven
zich daar uit voor den chauffeur en
een dienstbode van Tardieu, den minis
ter van openbare werken en vertelden,
dat de minister over eenige dagen zou
komen en dat zij alvast kamers voor
hem kwamen uitzoeken en in het hotel
zijn komst zouden afwachten.
Eenige dagen hield het paar zich In
het hotel op. waar het zich aan niers
liet ontbreken.
Toen verdween het spoorloos, natuur
lijk zonder een cent te betalen en nam
nog een kiektoestel van een der gasten
mee.
Verschrikkelijke dood.
Een verschikkelijk ongeluk bij den
arbeid heeft zich te Lauterwerk (Tsje-
cho Slowakij?) voorgedaan. In de elec-
triscbe centrale werd een arbeider door
een duizeling bevangen, waarschijnlijk
tengevolge van het inademen van kolen
damp. De man stortte omlaag en kwam
tereoht in een gloeiende massa gesmol
ten aluminium, welke in platte bunkers
wordt toebereid. De ongelukkige was ter
stand dcod. Zun bovenlichaam bleek,
voor zoover het met de gloeiende massa
in aanraking was gekomen, reeds na
eenige ocg.nblikken geheel verkoold.
EEN ZONDERLING
TESTAMENT.
Een voormalig partner van Carnêgie,
de millionalr Peacock, blijkt, naast ette
lijke millioenen een zonderling testa
ment te hebben nagelaten. De weduwe
krijgt vijf dollar, „om redenen die zij
wel keht, en ook omdat ik tijdens mijn
leven ampel en vrijgevig voor haar heb
gezorgd." Wat die „bekende" redenen
zijn, is niet nader medegedeeld.
Er zijn vijf kinderen, twee zoons en
twee dochters, die elk met 100 dollar
worden afgescheept, en één dochter, die
alles krijgt, te weten een inkomen van
25.000 dollar 's jaars tot zij 30 jaar is en
dan de beschikking over het geheele for
tuin. Er zijn nog legaten van 10 000 dol
lar voor Peacock's secretaris, 2500 dol
lar voor zijn oppasser enz. Twee zusters
van Peacock krijgen een maandgeld van
50 dollar voor haar leven.
Peacock was aanvankelijk winkelbe
diende in een warenhuis, toen mevr.
Carnegie daar eens winkelde en zoo voor
komend door hem werd geholpen, dat
zij de aandacht van haar man op hem
vestigde. Deze gaf hem een baantje en
zoo kwam Peacock vooruit en bracht het
tot Carnegie's partner. Hij was een zon
derling in al wat hij deed; en zijn testa
ment is wel een bewijs, dat hij tot het
allerlaatst een rare snuiter was gebleven
(N. R. Ct.)
SCHIETMATERIAAL
GEVONDEN.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regeL
Volgens een bericht uit Stettin aan
de „Voss. Ztg." ontdekten bij Greifen-
hagen a. O. arbeiders bij baggerwerk in
de Oder granaten, mijnen en sen groote
hoeveelheid munitie voor geweren.
Onmiddellijk werden de bevoegde ri
vier-autoriteiten van dit feit in kennis
gesteld. Dezen zetten de plek. waar het
oorlogstuig was gevonden, in een omtrek
va n200 m. af. Bij een grondig onderzoek
dat werd ingesteld kwamen nog 50
gTanaten en geweermunitie voor den dag
De herkomst van dit wapentuig is nog
geheel onbekend.
BIJ ONS KOOPEN IS SPAREN
HEEMSTEDE.
De burgemeester herbenoemd.
Het Raadhuisplein. Het
voorstel inzake de schadeloos
stelling aangenomen.
Vergadering van den gemeenteraad
op Donderdagavond, onder leiduig van
den burgemeester Jhr. J. P. W. van
Doorn.
Aanwezig alle leden.
Ingekomen stukken.
Ingekomen is een adres van den heer
G. J. Smit waarbij beroep wordt inge
steld tegen het besluit van 3. en W. d.d.
I Mei j.l. waarbij afwijzend is beschikt
op de aanvrage van adressant om ver
gunning tot het bouwen van een garage
met een doorgang op een perceel grond,
gelegen aan het Raadhuisplein no. 5.
Inmiddels is ook nog een verzoek inge
komen van den heer Smit om een twee
de garage te mogen bouwen.
B. en W. stellen voor, verlof te geven
voor het bouwen van één garage.
De heer De Boer heeft gehoord dat
er „groen" of een plantsoen komt voor
de garage. Hij wil het verzoek toestaan.
De heer Audretsch zegt dat der
gelijke verozeken later ook aan anderen
zullen moeten worden toegestaan, ais de
Raad nu den heer Smit twee garages
laat bouwen. En dan zullen dat vaak
verhuurgarages zijn. Er zou dus een ge-
vaarlijk precedent geschapen worden, j
De heer Vring merkt op dat geen
overleg met den heer Smit Is gepleegd.
De heer Kwak wil zijn stem doen
afhangen van de vraag: welke soort wo
ningen komen er tegenover de garage?
Wethouder Droog begrijpt niet hoe
er van .groen" sprake kan zijn, als men
twee garages gaat bouwen. Er zal dan
geen sprake zijn van groen, maar alleen
van olie en benzine.
Eén garage willen B. en W. toestaan,
maar niet twee. Dan wordt één v\in de
twee zeker een verhuurgarage en daar
gaat het plein mee achteruit. Met den
heer Smit is herhaaldelijk overleg ge-
pleegd, maar er kan nu niet meer over
leg gepleegd worden met hem betreffen
de de quaestie eén of twéé garages. Die
quaestie is door B. en W. al uitgemaakt.
Door verlof te geven voor één garage
doet de gemeente al een concessie.
De heer R ij k e s zal gaarne zijn stem
geven voor het bouwen van één garage.
Met twéé wordt het een onmogelijke
toestand.
Wethouder Van de Poll vestigt er
de aandacht op dat het kennelijk de be
doeling is dat de ëéne garage niets te
maken zal hebben met de woning in de
Raadhuisstraat.
Het voorstel van B. en W. (één ga
rage) wordt aangenomen met 10 tegen
5 stemmen. Tegen stemmen de heeren:
Schelvis, van der Linden. De Boer, van
der Erf en mevrouw Bigot.
Eervol ontslag.
Eervol ontslag wordt verleend aan den
heer A. R. Donia als onderwijzer aan
de O. L. School aan den Voorwe?, met
17 Sept. 1928.
De burgemeester herbenoemd.
Ingekomen is verder een brief van
23 Juli 1928 van den Commissaris der
Koningin in Noord Holland, houdende
medeeling dat bij Kon. besluit van 2
Juli 1928 met ingang van 8 Augustus
1928 tot burgemeester van Heemstede
is benoemd Jhr. J. P. W. van Doorn.
De voorzitter stelt voor het
schrijven voo kennisgeving aan te
nemen.
De heer Breed wenscht als oudste,
raadslid den burgemeester en ook de
gemeente en den Raad geluk met deze
herbenoeming. Spr. prijst de hoffelijke
en onpartijdige leiding van den burge
meester (applaus).
De voorzitter dankt voor de
vriendelijke woorden en hoopte met den
steun en de medewerking van den Raad
tot welzijn der gemeente werkzaam te
zijn. (applaus).
Aangeboden wordt het verslag der ge
meente over 1927.
Verkoop grond.
Bij punt 4' verkoop van grond behoo-
rende tot Valkenburg acht de heer
Kwak den prijs van f 7 te laag. Hij stelt
voor f8.
Dit voorstel wordt verworpen met 9
tegen 6 stemmen.
Rooilijn Raadhuisplein.
Bij punt 7: voorstel tot wijziging van
de rooilijn aan de Oostzijde van het
Raadhuisplein.wil de heer Audretsch
bepalen dat er langs die rooilijn geen
winkelhuizen mogen komen.
De heer van U n e n vraagt of dit
dadelyk noodig is.
De heer De Boer vreest dat als
caar geen winkelhuizen mogen gebouwd
worden, de krotten ter plaatse nog wel
10 jaar zuilen blijven.
Wethouder Droog voelt zoowel met
den heer Audretsch als met den heer De
Boer mede. Spr. zou aanraden in den
overgang naar de Raadhuistraat verlof
te geven voor winkelbouw lang de ooi-
lijn. Maar wie een rooilijn vaststelt,
maakt daarmede nog niet uit wat er
langs die lijn gebouwd wordt.
Op een vraag van den heer Breed
antwoordt wethouder Droog dat het
maximum aantal winkelhuizen daar te
bouwen twee is. Maar B. en W. zullen
hun best doen dat er geen winkelhul
zen komen.
De heer Kwak wil geen winkelhui
zen aan het Raadhuisplein. Dan moet
de rommel daar nog maar wat langer
blijven. Laat men nu ruggegraat too-
nen. Er moet op het Raadhuisplein een
bouw komen die een sieraad voor de ge
meente is.
Men zij nu eens niet te soepel tegen
over de bouwers, die met winkelhuizen
daar een voordeelige zaak kunnen doen.
Wethouder Droog is het in 't alge
meen eens met den heer Kwak, maar de
rommel moet nu eindelijk eens weg.
De vo orzitter zegt dat het oor
spronkelijke plan van de bouwers heel
leelijk was. maar na overleg is daarin
verandering gebracht.
De heer Kwak zegt dat B. en W. niet
moeten marchandeeren, maar zeggen:
ik wil het Raadhuisplein zóó hebben en
anders krijgen jullie het niet. Er is ook
nog een schoonheidscommissie.
Wethouder Droog. Die commissie
kan er juist voor zorgen, zoo heeft zij
mij verklaard, dat er met twee winkels
ook een behoorlijke toestand komt.
Na discussie blijkt dat het idéé van
den heer Audretsch niet kan ge
koppeld worden aan de vaststelling van
de rooilijn.
Den heer van U n e n lijkt de oplossing,
die B. en W. verkregen hebben, niet zoo
fataal. Zonder verzet is nu een behoor
lijke rooilijn verkregen met aan den
uitersten kant een paar winkelhuizen.
Zoo kan dus nu een aanzienlijke verbe
tering van het Raadhuisplein verkregen
worden. Al hoopt spr. dat B. en W. hun
best zullen doen dat er allemaal heeren
huizen komen.
De rooilijn wordt z. h. s. vastgesteld
volgens het voorstel van B. en W.
Verkeersverbetering hoek .Hee-
renwegZand voortschei aan.
Bij dit punt maakt de heer van der
Erf de opmerking dat de vluchtheuvel
wat ver op den Heerenweg komt. Hij
wil den vluchtheuvel 1 M. inkorten.
De heer Kwak is het er niet mee
eens. De vluchtheuvel dwingt juist tot
langhaam rijden.
De voorzitter betoogt dat de
bocht goed en rustig te nemen is. De
heuvel moet niet worden ingekort.
Het voorstel van B. en W. wordt z. h.
s. aangenomen.
Na de rondvraag (waarbij de heer
Van U n e n vroeg maatregelen te ne
men tegen het geruLmen tijd laten staan
van auto's op den Binnenweg) werd de
openbare zitting geschorst en ging de
Raad over tot het vaststellen van ko
hieren voor de Plaatselijke Inkomsten
belasting en het behandelen van ont
heffingen van genoemde belasting en
schoolgeld.
In den loop der vergadering waren
nog zonder hoofdelijke stemming aan?
nomen de voorstellen betreffende aan
vaarding van een strookje grond aan de
Zandvoortschelaan; intrekking van het
raadsbesluit inzake bouwen op voor weg
bestemden grond; straatnamen; ver
nieuwing van het werkliedenreglement;
crediet voor aanschaffing van auto
banden; schadeloosstelling annexatie en
beschikking over geldeiï uit het wo
ningbouwfonds.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cents per regel.
Meubeltransport Mij.
VAN HULST
N.V.
v.'h
Den Haag Haarlem
Tel. 13052 Tel. 15166
VERPAKKINGEN EN
VERZENDINGEN
n«ar binnen- en buitenland
naar het Engelsch door
CHRISTINA KAMP.
HOOFDSTUK 18.
Toen zy den ingang naderden, begon
Ben langzamer te loopen. „Zou het wel
goed zijn, als je mee naar binnen ging?"
vroeg hU.
„Wel natuurlijk zal ik naar binnen
gaan", antwoordde Rose „Ik zou we!
eens willen zien. of oom Christoffel of
wie dan ook mü zou kunnen tegen hou
den".
..Het zal maar een paar minuten du
ren", dacht hij. „Ik zal haar naar de
ontvangkamer brengen, hU komt daar
toch nooit".
Maar als hU zich verbeeldde, dat het
maar een paar minuten zou duren, re
kende Bon niet met het Noodlot.
Eerst feliciteerde hem de oude huis
knecht om hetgeen den vorigen avond
was gelx-urd en toen bil Rose naar de
ontvangkamer had geleid en gezegd, dat
hij dadelijk terug zou komen, kwam
miss Dagget, dc telefoniste uit haar
hokje en hield hem staande in dc hal
en al de andere meisjes kwamen uit het
kantoor en allen wilden van Bcn's eigen
lippen hooren, hoe alles gegaan was.
Hü werd er waarlijk verlegen onder
vooral daar hU wist. dat Rose in de ont
vangkamer alles kon hooren en toen
miss Dagget haar oogen liet rollen en
ook haar stem, terwijl zti uitriep: „O,
Ben VVitby, ik zou je wel kunnen dood
drukken!" werd hij zoo rood als de kam
van een kalkoenschen haan en liep
haastig de trap op, zoo vlug als hot hem
mogelijk was, ofschoon hü voorgaf te
lachen.
Maar dat was niets bij hetgeen hem
boven wachtte. Natuurlijk hadden z(j al
les gelezen en over niets anders dien
J joelen morgen gepraat en nu de held
van hun gesprekken plotseling ver
scheen, met het verband om zijn hoofd
en zijn arm in een doek, hepen zü te
hoop om hem heen en spraken 3llen
tegelijk. Zoover als het de aföeeling tee
kenaars betrof, stond het bedrijf van
Schermorhom, Schuyler Blaithe dien
morgen stil.
Ben vertelde hun de geschiedenis en
beantwoordde hun vragen zoo vlug mo
gelijk, terwijl hü was gaan zitten op den
ledigen stoel naast Cockeyden stoel
die eens de zijne was
„Komaan, Jongelui", riep Ricketts ten
laatste met zijn levendige stem. die geen
tegenspraak duldde. „Me dunkt, dat je
lui nu wel ween- aan het werk kon gaan"
Zij verlieten hun held met weerzin, als
bijen die langzaam dch van der. zwerm
losmaken en Ben wendde zich tot zïin
vroegere toeken plank en haalde er de
punaises uit, die het papier vasthielden,
terwijl Cockey hem beschouwde met ecu
gezicht, dat niets goeds voorspelde.
„Wat is dat?" riep Ben uit. toen hij
vond, dat er niets meer onder het vloei-
blok lag. „Ik had daar eenige schetsen
van een bungalow. Wie heeft die weg
genomen?"
Cockey kon de woorden niet vlug ge
noeg uit den mond krUgen. „De oude
baas heeft ze gestolen", stotterde hij.
„Wat drommel?" riep Bern veront
waardigd uit. „Welk recht had hy om
mijn schetsen weg te nemen?"
Opnieuw kon de trouwe makker byna
niet spreken zoo haastig stootte hy de
woorden eruit.
„Je was bezig met detail-werk voor de
landhuisjes van Mr. Palmalee. toen je
weg bent gegaan. En Mr. Palmalee en
de baas kwamen om er naar te zien. En
Mr. Palmalee zag je schetsen en ze be
vielen hem en de oude nam ze weg en
ging ermee naar boven".
Cockey was nog niet klaar met zyn
inricht of Ben holde de trappen al op.
Het was zijn eerste gedachte geweest om
in het heilige der heilige binnen te drin
gen. maar toen hij aan de deur kwam.,
of het was door de oude gewoonte, of
eenvoudig, omdat hy te goed was op
gevoedhy bleef staan en klopte.
„Binnen", werd er geroepen.
Ben trad binnen en volgens zyn ge
woonte keek Mr. Schermerhorn eerst
niet op. Hy zat gebogen over een oude,
roton hou ten tafel, een teekentafel, waar
aan menig wonder van schoonheid te
voorschyn was gekomen en voor hem
goed in het licht, stond een van Ben's
schetsen.... die, welke het uitzicht
weergaf over de rivier en den bloemen
tuin.
„Wel, komaan, dat is brutaal!" riep
Ben verontwaardigd uit. naar de tafel
gaande om te zien wat daar gedaan
werd.
Bij die heiligschennende woorden kan
men zeggen dat de heele kamer scheen
te schrikken., de teekentafel.... de ge
beeldhouwde tafel, waarop de hooge
hoed en de stok met gouden knop van
Mr. Schermerhorn lagenhet bron
zen beeld van Cellini, de Venetiaansciie
lessenaar, waar geschiedenissen in ge
sneden waren, waarbij de dames zoowel
te doen hadden. Zeker is het dat Mr
Schermerhom schrok, hoewel hy op het
eerste oogenblik niet kon gelooven, dat.
die woorden tot hem waren gericht. Hij
fronste het voorhoofd en keek om, den
kende, dat er twee in zUn kamer waren
binnen gedrongen en de een met die
woorden den ander bedoelde.
„Reusachtig brutaal!" hernam Ben
steeds meer zich opwindend. „Mün ont
werpen stilletjes stelen en ze voor een
ander overteekencn. ja, dat noem ik
brutaal!"
Nu begreep Mr. Schermerhorn, dat
hy bedoeld werd en niet een ander.
„Wat heb je hier te maken en ho^
durf je zoo binnen te dringen?" vroeg
hy ijskoud.
„Wat heb je te maken met mijn schet
sen?" vroeg Ben, naar de teekentafel
loopend en ze wegnemend. „Ik heb die
ontwerpen gem a aktthuis
's nachts.... en je hebt evenmin het
recht ze weg te nemen als wanneer je
mijn horloge en ketting had gevonden"
Eerst zat Mr. Schermerhom maar
voor zich uit te starenzooals waar
schijnlijk die arme koning LodewUk XVI
had gedaan, toen de sans-culottes hem
in Versailles kwamen gevangen nemen.
„En dan ze na te teekenen!" ging Ben
voort, naai' de teekentafel kijkend en
zich opwindend, tot hy büna van zin
nen was. En toen, niet geheel toereken
baar voor hetgeen hü deed. scheurde hij
de teekeningen van Mr. Schermerhorn
van de plank en wierp er den inktpot
over, een ramp, die lederen jongen tee
kenaar Lot bedaren zou kunnen brengen
en ook Ben Witby tot bezinning brack:
Waarschijniyk bemerkte Mr.. Schermer
horn de verandering in Ben's stemming
In alle geval richtte hij zich op in zijn
steel, drukte de toppen zijner vingers
stijf op elkaar en trok zyn wenkbrauwen
op niet veel van zyn gewone manier.
„Natuurlijk weet je wel. dathm
je hiervoor kunt gearresteerd wor
den", zei hij kortaf.
„Probeer dat eens", zei Ben heftig
Maar intusschen had hU den inkt me
een stuk vloeipapier opgenomen en was
nu bezig de plank met den stofdoek te
reinigen.
„Dat zou kunnen!" zei Mr Schermer
hom. „Maar eerst zou ik willen weten,
nu je mUn teekeningen en ontwerpen in
handen hebt, wat je er mee wilt doen".
„Ik zal er mee naar Mr. Palmalee
gaan en hem vertellen, wat er gebeurd
is", antwoordde de jongeman Maar dan
voegde hy erbij, in zijn brein zoekend
naar een woord dat dieper kon kwetsen;
,.en daarna zal ik naar Masters PelU-rr
Swann gaan en daar een betrekking
vragen".
Ieder ander nian zou getoond hebben,
dat dit hem ter harte ging, maar Mr.
Schermerhorn bleef stil ziin vingertop
pen tegen elkaar drukken en hield zijn
wenkbrauwen opgetrokken.
„O -zoo!" zei hij. „Wil je dat doen?"
vJa. dat ga ik doen!"
.JCn denk je dat je kunt bewijzen, d at
hm deze schetsen door jou ont
worpen en in je e gen tijd gemaakt
zyn?"
„Natuurlijk kan ik dat!"
Nu keek Mr Schermerhom hem aan
misschien zooals die arme Lore-wijk
Mirabeau aankeeken dan strekte
hy de hand uit, terwijl hü zei: „Ik zou
ze graag nog even bekijken.... uw ont
werpen. meen ik".
Er was iets in zün toon. een idee
van noblesse oblige of m:.-r n
waren het die woorden: uw ontwerpen,
die er oorzaak van waren, dat Ben ze
zonder veel aarzeling overhandigde, hoe
wel hü cr naast bleef staan, gereed om
ze te verdedigen, Indien dit noodig h' -k
ierwül Mr. Schermerhom ze ontrolde en
.op zün lessenaar uitspreidde.
(Slot volgt).
